LOGINShare
บทที่ 106 ส่งมือของเธอมาที่ฝ่ามือเขา
Related chapters
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 107 รีบมาดูสามีผีคนนั้นของเซี่ยซีหว่านเร็ว!
โจวผิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ บางครั้งชะตากรรมของคนก็เป็นแบบนี้ เดิมทีเซี่ยเหยียนเหยียนสามารถยืนเคียงข้างลู่หานถิงได้อย่างโดดเด่นที่สุดในเมืองไห่เฉิง และกลายเป็นคุณนายลู่ที่ทุกคนอิจฉา แต่การแต่งงานแทนได้เปลี่ยนชะตากรรมของทุกคนโจวผิงไม่รู้ว่านี่เป็นเรื่องที่ไม่คาดฝันหรือเป็นเพราะโชคชะตากำหนดไว้“เซี่ยเหยียนเหยียน เธอก็กลับไปตั้งใจทำงานเถอะ เรื่องนี้จบไว้เพียงเท่านี้!” โจวผิงหันหลังกลับเข้าไปในห้องทำงาน......เซี่ยเหยียนเหยียนไม่รู้ว่าทำไมตอนนั้นโจวผิงถึงมองเธอด้วยสายตาเห็นอกเห็นใจเล็กน้อยเช่นนั้น ความรู้สึกเสียดายเล็กน้อย... เธอรู้เพียงว่ากระดานสนทนาของสถาบันวิจัยกลับมาสงบอย่างรวดเร็ว และโพสต์ทั้งหมดที่ถูกสร้างขึ้นในชั่วข้ามคืนก็ถูกลบออก คีย์เวิร์ดถูกล็อค และมือใหญ่ลึกลับได้ระงับทั้งหมดนี้ไว้ คงจะไม่มีใครอื่นนอกจากลู่หานถิงที่มีความสามารถทำได้เช่นนี้ โจวผิงยังกำจัดข่าวลือทั้งหมดในสถาบันอย่างรวดเร็ว ทุกคนต่างกลับไปทำงาน และไม่กล้าพูดถึงเรื่องการนอกใจของเซี่ยซีหว่านอีกเซี่ยเหียนเหยียนรู้สึกว่าฉากนี้กำลังวุ่นวาย เธอทั้งกำกับและแสดงด้วยตัวเอง แม้แต่เส้นผมของเซี่ยซีหว่านเธอก็ยังไ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 108 ประธานลู่คุณไม่มีสมอง
หลี่ยู่หลานแอบถ่ายรูปฝูป๋อและส่งไปให้เซี่ยเหยียนเหยียนอย่างรวดเร็ว เพียงไม่ถึงหนึ่งนาที เซี่ยเหยียนเหยียนก็โทรมา เธอรู้สึกตื่นเต้นมาก “แม่คะ คนแก่คนนี้เป็นสามีผีของเซี่ยซีหว่านเหรอคะ ดูแล้วก็น่าจะอายุ 80 ปี เซี่ยซีหว่านแต่งงานกับคนแก่เหรอคะ!”เซี่ยเหยียนเหยียนเกือบจะหัวเราะออกมาเสียงดังทางโทรศัพท์แล้วหลี่ยู่หลานมองไปที่ฝูป๋อที่อยู่ข้างใน “เหยียนเหยียน ใช่แล้วล่ะไม่ผิดแน่ คนแก่คนนี้เป็นสามีผีของเซี่ยซีหว่าน อายุมากขนาดนี้เขาน่าจะเป็นปู่ของเซี่ยซีหว่านได้เลย สักพักเราจะเปิดเผยภาพนี้ไปบนอินเทอร์เน็ต แม่ไม่เชื่อว่า ถ้าลู่หานถิงเห็นเข้า เขาจะไม่เขี่ยเซี่ยซีหว่านทิ้ง”“แม่คะ แม่สุดยอดมากจริง ๆ ค่ะ ทำไมแม่ถึงฉลาดขนาดนี้ค่ะ เป็นเพราะแม่ที่พาเซี่ยซีหว่านมาจากชนบทเพื่อแต่งงานแทนกับคนแก่ของสวนโหย่วหลานคนนี้” เซี่ยเหยียนเหยียนนับถือแม่ของเธอนักหลี่ยู่หลานทิ้งบรรยากาศที่หดหู่ไป และเบะริมฝีปากของเธออย่างภาคภูมิใจท่ามกลางแสงแดด “ใช่แล้ว เหยียนเหยียน แม่ปูทางให้หนูมาตั้งนานแล้ว เรามารอชมการแสดงดี ๆ กันเถอะ!” หลังจากวางสาย หลี่ยู่หลานก็มองไปที่เซี่ยเจิ้งกั๋ว “เจิ้งกั๋ว ตอนนี้เราสองคนต้องพยายา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 109 สะกดรอยตามพร้อมจูบอย่างดุดันนั้นไม่ใช่การทะเลาะกันเหรอ?
อะไรนะ?ให้รางวัลเขาเป็นต้นมะนาวหนึ่งต้น ? ฝูป๋อหันไปมองที่ต้นมะนาวสูงตระหง่านในสวนหลังบ้าน ต้นมะนาวเหลืองเต็มไปด้วยผลมะนาวฝูป๋อแก่อายุมากแล้ว เขาไม่ชอบกินรสเปรี้ยวที่สุด ไม่ต้องพูดถึงการกินมะนาวทั้งต้น แค่กินลูกหนึ่งก็ยังรู้สึกเปรี้ยวมากฝูป๋อ “คุณชายครับ ให้ผมคุกเข่าให้ท่านดูแทนดีไหมครับ?” ฝูป๋อมองไปที่คุณท่านลู่อีกครั้ง “คุณท่านครับ ช่วยผมด้วยครับ!” คุณท่านลู่เหลือบมองฝูป๋อซึ่งหมายความว่า “อยู่นิ่ง ๆ อย่ารุกรี้รุกรน!”จากนั้นคุณท่านลู่ก็มองไปทางลู่หานถิงด้วยความเมตตา “หานถิง ฝูป๋ออายุมากแล้ว ลูกมะนาวทั้งต้นจะกินลงได้ยังไง เอาแบบนี้แล้วกัน กินแค่ครึ่งต้นก็ได้” ฝูป๋อรู้สึกนิ่งอึ้งจนพูดอะไรไม่ออก “...”ลู่หานถิงเหลือบมองคุณท่านลู่ “ผมลืมไปว่าคุณย่าก็ชอบกินมะนาวเหมือนกัน งั้นเอาแบบนี้ไหมครับ ฝูป๋อครึ่งต้น คุณย่าอีกครึ่งต้นแล้วกันดีไหมครับ?” คุณท่านลู่ตบโต๊ะอย่างแรง “ฝูป๋อ นี่เป็นความผิดของเธอ ถ้าเราทำอะไรผิด เราก็ต้องกล้าที่จะรับผิดชอบ มะนาวทั้งต้นเป็นของเธอ”ฝูป๋อนิ่งเงียบไม่พูดอะไรอีกครั้ง “...”ทันใดนั้นเซี่ยซีหว่านก็เบะริมฝีปากสีแดง เธอยื่นมือออกมาแล้วดึงแขนเสื้อขอ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 110 พวกเขาเลิกรากันจริง ๆ แล้ว
เซี่ยซีหว่านโดนจูบจนมึน ในหัวน้อย ๆ ของเธอรู้สึกว่างเปล่าที่แท้การทะเลาะกันในสายตาเขาคือ...สะกดรอยตาม จูบแรง ๆ...เป็นท่านประธานที่ขี้พาลจริง ๆขาของเซี่ยซีหว่านเริ่มอ่อนแรงลงจนเกือบจะหลงระเริงกับออร่าของชายผู้แข็งแกร่งและเป็นผู้ใหญ่ของเขา......บรรดาสาว ๆ คนดังแห่งเมืองไห่เฉิงไม่กี่คนต่างเดินออกมาได้ไม่ไกล พวกเธอจะเดินออกมาไกลได้อย่างไร ไม่ว่าอย่างไรก็ตามพวกเธอก็จะต้องอยู่ให้เห็นกับตาว่าเซี่ยซีหว่านถูกลู่หานถิงเขี่ยแล้ว ว่าแต่สถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไร ?“ท่านประธานลู่กับเซี่ยซีหว่านทะเลาะกัน ฉันเข้าใจถูกไหม ?”“ดูเหมือนว่าน่าจะใช่”“แต่ ทำไมท่านประธานลู่ถึงจูบเซี่ยซีหว่านไม่ปล่อยล่ะ คนโสดอย่างฉันรู้สึกถึงการทำร้ายที่สาหัสจริง ๆ”“ฉันก็ยังสับสนมาก ที่บอกกันว่าท่านประธานลู่เป็นมือที่สาม ทำไมตอนนี้ฉันถึงมีภาพลวงตาว่ามือที่สามกำลังบังคับให้เลื่อนตำแหน่งบางอย่าง ?”......เซี่ยเหยียนเหยียนส่งคนไปสอบถามเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของลู่หานถิงและเซี่ยซีหว่าน ทั้งสองไม่ได้เจอกันในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเลิกรากันแล้วเซี่ยเหยียนเหยียนรู้สึกตื่นเต้นไปทั้งตัว อันที่จร
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 111 ผมขอออกไปสูดอากาศสักหน่อย
เยี่ยหลิงมองเซี่ยเหยียนเหยียนเหมือนกําลังมองคนงี่เง่า “สามีสวนโหย่วหลานคนนี้ก็นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ ทําไมไม่ถามเขาด้วยตัวเองล่ะ?” ดวงตาสดใสของเซี่ยซีหว่านมองไปที่เซี่ยเหยียนเหยียน “เหยียนเหยียน จะว่าไปเธอกับสามีสวนโหย่วหลานของฉันคนนี้ก็มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันมาก ถ้าก่อนหน้านี้ถ้าไม่ได้ถูกให้สลับการแต่งงาน เธอก็คงจะได้เป็นคุณนายแห่งสวนโหย่วหลานไปแล้ว”เซี่ยเหยียนเหยียนหน้าถอดสีทันที เธอไม่คิดว่าเซี่ยซีหว่านจะเหน็บแนมเธอแบบนี้ เธอจะถูกดึงเข้าไปเกี่ยวข้องกับสามีป่วยที่สวนโหย่วหลานได้อย่างไร? คนที่เธอจะแต่งงานด้วยคือลู่หานถิงต่างหาก! “หว่านหว่าน ฉันกับสวนโหย่วหลานไม่ได้เกี่ยวข้องกันเลยสักนิด ฉันเองก็ไม่ได้แต่งงานเข้าบ้านนั้นด้วยซ้ำ ฉันรู้ว่าเธอไม่ชอบฉัน แต่เธอจะมาทําลายชื่อเสียงของฉันแบบนี้ไม่ได้นะ” เซี่ยเหยี่ยนเหยียนแสดงสีหน้าน้อยใจออกมาเยี่ยหลิง...อีกเดี๋ยวเธอก็จะได้รู้ว่าเธอพลาดอะไรไปเซี่ยซีหว่านยกริมฝีปากแดงระเรื่อ ดวงตาเต็มไปด้วยความหยอกเย้าอยู่เล็กหน่อย “อ้อ ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง ในเมื่อเธอไม่อยากมีสวนเกี่ยวข้องกับสวนโหย่วหลานแม้แต่นิด อย่างนั้นต่อไปเธอก็ไม่ควรถามอีก เธอ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 112 คุณจะต้องเป็นคนจ่ายเงินแน่นอน
เยี่ยหลิงเงยหน้า ใบหน้าหล่อเหลาดุจหยกของกู้เยี่ยจิ่นกำลังขยายใหญ่ขึ้นในสายตาเธอ เธอไม่รู้ว่าเขาเดินมาข้าง ๆ เธอตั้งแต่เมื่อไร ตอนนี้เขากำลังล้วงกระเป๋ากางเกงด้วยมือข้างเดียวขณะกําลังมองลงมาที่เธอประธานทั้งสองหัวเราะ “คุณชายกู้ คุณมาแล้วเหรอครับ?”“ถ้าที่ไหนมีคุณเยี่ยคนสวยอยู่ ที่นั่นก็ต้องมีคุณชายกู้อยู่จริง ๆ”“คุณชายกู้ เมื่อครู่พวกเราบอกว่าถ้าคุณเยี่ยคนสวยเล่นไพ่แพ้ คุณจะต้องเป็นคนจ่ายเงินแน่นอน” กู้เยี่ยจิ่นยกมือใหญ่ในกระเป๋ากางเกงออกมาค้ำบนพนักเก้าอี้ด้านหลังของเยี่ยหลิง เขามองเยี่ยหลิงอย่างอ่อนโยน “เล่นตามสบาย เดี๋ยวพี่จ่ายเอง” เยี่ยหลิงกะพริบขนตางอนยาวเป็นแพปริบ ๆ “พี่คะ ตอนนี้ฉันหาเงินได้แล้ว ฉันจ่ายเองได้ ต่อไปพี่ชายก็จ่ายให้พี่สะใภ้เถอะค่ะ สุดท้ายแล้วฉันก็เป็นคนนอก ต่อไปฉันเองก็จะหาคนที่จ่ายให้ฉันเหมือนกันค่ะ”เมื่อได้ยินคําพูดเหล่านี้ ดวงตาดําขลับคู่นั้นของกู้เยี่ยจิ่นก็เย็นชาลงทันที “ฮ่าฮ่า คุณชายกู้ คุณเยี่ยคนสวยตีตัวห่างจากคุณไปแล้ว” “ในที่สุดคุณเยี่ยคนสวยก็โตเป็นสาวแล้ว และอยากจะมีความรักอีกด้วย” “คุณชายกู้ดูสิ น้องสาวคนนี้คงจะไม่ได้อยู่กับคุณอีกแล้ว ไม่
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 113 แล้วของขวัญวันเกิดฉันล่ะ?
นางแมวเหล่านี้ต่างก็ชื่นชอบและชื่นชมกู้เยี่ยจิ่น พวกเธอล้วนอยากถูกเลือกทั้งนั้น แต่ฮั่วเสวียนกลับก้าวเท้าเข้าไปแล้วข้างหนึ่งในฐานะคนที่โดดเด่นที่สุดในหมู่พวกเธอ และแย่งซีนเอาไว้คนเดียว สำหรับคุณหนูใหญ่ตระกูลฮั่วที่ก้าวร้าวและเอาแต่ใจผู้นี้แล้ว ทำให้พวกเธอค่อนข้างไม่พอใจ แน่นอนว่าฮั่วเสวียนมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม ในฐานะเทพธิดาของโอตาคุ เธอสามารถเต้นได้ตั้งแต่อายุยังน้อย ตอนนี้เธอเหงื่อชุ่มไปทั่วทั้งตัว ดวงตาคู่งามมองกู้เยี่ยจิ่นเต็มเปี่ยมไปด้วยความคาดหวังเธอรู้สึกว่ากู้เยี่ยจิ่นจะต้องให้คีย์การ์ดห้องกับเธออย่างแน่นอน ท่ามกลางเสียงโห่ร้องของทุกคน กู้เยี่ยจิ่นมองฮั่วเสวียนแวบหนึ่งอย่างเฉยเมย จากนั้นก็ยกริมฝีปากบางขึ้น “ผมรู้สึกว่าพวกเธอเต้นไม่ดีเลย” อะไรกัน? ฮั่วเสวียนตัวแข็งทื่อ ทันใดนั้นเธอก็นึกขึ้นได้ว่ากู้เยี่ยจิ่นแม้จะรับปากว่าจะเล่นสนุกกับพวกเธอแล้วให้คีย์การ์ดห้องกับคนที่เต้นได้ดีที่สุด แต่ตอนนี้ไม่มีใครที่เต้นดีเลยสักคน ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องให้คีย์การ์ดห้องแล้ว ความคาดหวังที่เปี่ยมล้นในใจของฮั่วเสวียนหล่นแตกเป็นเสี่ยง ๆ อยู่บนพื้น กู้เยี่ยจิ่นไม่ได้เลือกเธอ!บรรยากา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 114 คุณลู่ อย่าทำร้ายใคร!
เมื่อถูกเยี่ยหลิงถีบใส่แบบนี้ กู้เยี่ยจิ่นก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว แล้วปล่อยมือจากเธอ เยี่ยหลิงรีบวิ่งหนีออกไปเดี๋ยวนั้น ทันทีที่มือเล็กจับไปบนขอบประตู กู้เยี่ยจิ่นก็อุ้มเธอขึ้นมาจากด้านหลัง “ทําอย่างไรดีล่ะ ตอนนี้ฉันหลงเสน่ห์ปีศาจจอมยั่วอย่างเธอเข้าแล้ว” เขาใช้ฝ่ามือพลิกให้เยี่ยหลิงหมุนไปเผชิยหน้าในอ้อมกอดของเขา เขาดันไหล่หอมของเธอผลักไปที่ประตูแล้วโน้มตัวลงไปจูบเธอ เยี่ยหลิงหรี่ตาลงเล็กน้อย และผลักเขาออกไปอย่างแรงในทันทีแต่หน้าอกของชายหนุ่มนั้นแข็งแกร่งราวกับกําแพง ไม่ว่าจะผลักหรือตีอย่างไรก็ไม่ขยับเลยสักนิดกู้เยี่ยจิ่นขมวดคิ้ว เปลือกตาหล่อเหลาฉายแววอํามหิตขึ้นหลายเท่า “ไม่เชื่อฟังแล้วใช่ไหม” “การแสดงออกแบบนี้ของพี่คืออะไร? กู้เยี่ยจิ่น” เยี่ยหลิงเลิกคิ้วเรียวสวยขึ้นเล็กน้อย “แล้วทําไมฉันจะไม่เชื่อฟังไม่ได้? รอบตัวฉันมีแต่คนของพี่คอยจับตาดูอยู่ตลอดเวลา แม้แต่ยุงตัวผู้ตัวหนึ่งก็ยังไม่ยอมให้เข้ามายุ่ง กู้เยี่ยจิ่น พี่จับชู้ออนไลน์ตลอด 24 ชั่วโมงแบบนี้ เพราะกลัวว่าฉันจะนอนกับผู้ชายคนอื่นแล้วสวมเขาให้พี่ พี่เหนื่อยบ้างไหม?”เมื่อเผชิญหน้ากับการยั่วยุของเธอ กู้เยี่ยจิ่นก็ยกริมฝ
Latest chapter
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 345 เข้าสถาบันวิทยาศาสตร์
เซี่ยซีหว่านรู้สึกได้ว่าลู่ซือเจี๋ยรักลูกชายทั้งสองคนนี้ ดังนั้นที่เมืองไห่เฉิง เขาไม่สามารถอนุญาตให้เธออยู่ได้ แต่ตอนนี้เมื่อรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา เมื่อตอนนั้นหลินสุ่ยเหยากับหลิวอิงหลั่วสองสาวครองอันดับหนึ่งเรื่องความเก่งกล้าสามารถที่สุดของเมืองหลวง เขาต้องการตามหาหลินสุ่ยเหยา ผ่านตัวเธอ ดังนั้นเขาจึงปล่อยวางลูกชายสองคนของเขาลงและปล่อยให้เธอดำรงอยู่หมายความว่า ภายในใจของลู่ซือเจี๋ย หลิวอิงหลั่วมีความสำคัญมากกว่าลูกชายทั้งสองคนของเขานี่เป็นครั้งแรกที่ เซี่ยซีหว่านตระหนักอย่างแท้จริงว่าลู่ซือเจี๋ยรักหลิวอิงหลั่วอย่างสุดซึ้งหลิวอิงหลั่วหายตัวไปหลายปี ปีนี้ลูกชายของเธอลู่หานถิงอายุ 28 ปีแล้ว เซียซีหว่านไม่รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วมันเป็นอย่างไร ความรักที่ลึกซึ้งถึงสามารถทนต่อการกัดเซาะและความแข็งแกร่งของปีที่เลยผ่านได้ จึงทำให้ชายที่ราวกับจักรพรรดิยังคงรออยู่ที่นี่ตลอด บางทีอาจเป็นสถานที่ที่พวกเขาพบกันครั้งแรกแต่รักอย่างสุดซึ้ง ทำไมถึงต้องเจ็บอีก?ตอนนั้นหลินอิงหลั่วตั้งท้องลูกคนที่สอง เธอหยิบมีดมาคว้านท้องตัวเอง อุ้มทารกออกมา ช่างน่าเวทนานัก?ถ้าไม่ใช่เพราะถูกบีบบังคับจ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 344 ผู้หญิงคนนี้จิตใจโหดร้าย
แต่ว่า เธอปรากฏตัวต่อหน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่าทุกครั้งที่เธอปรากฏตัว เขาจะควบคุมตัวเองไม่ได้และไม่เป็นตัวของตัวเองแม้แต่น้อยเขาพยายามไม่ให้ไปหลงเสน่ห์เธอแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้หลังจากที่ได้รู้ในห้องนั่งเล่นเมื่อครู่นี้ว่าเธอคือ เด็กผู้หญิงตัวน้อยเมื่อก่อนนั้น เดิมที่แม่ของเขายอมยกเจ้าสาวตัวน้อยแก่เขา เขารู้สึกว่าความยับยั้งชั่งใจและความอดกลั้นที่ผ่านมาในหลายวันมานี้ได้พังทลายลงลู่หานถิงจ้องมองเธออย่างดุดันด้วยดวงตาสีแดงก่ำ เขายกริมฝีปากบางของเขาขึ้นเล็กน้อย และพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ทำไมสวี่เส้าหนานถึงได้ ลู่จื่อเซียนถึงได้ แต่ทำไมฉันไม่ได้เหรอ?”“…”ใบหน้าเล็กสวยงามของเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีขาวและแดงสลับกัน เธอยกมือเล็กขึ้นเพื่อตบลงไปยังใบหน้าอันหล่อเหลาด้วยความน่าเกลียดชังอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไม่ไม่ได้ตบเขาเพราะลู่หานถิงจับข้อมือเรียวของเธอไว้ได้ทัน เธอจึงไม่ได้ตบใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาลู่หานถิงมองดูเธอด้วยแววตาเศร้าโศกและพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรนะ สิ่งที่ผมสามารถให้คุณได้คือสิ่งที่ลู่จื่อเซียนและสวี่เส้าหนานไม่สามารถให้คุณได้แน่นอน ถ้าหา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 343 เขาเกลียดเธอมาก ！
เขาจำไม่ได้แล้วแน่นอน เพราะความทรงจำเหล่านั้นเธอลบมันไปหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถพูดได้อย่างชอบธรรมแถมเขายังพูดอีกว่า การที่เขานอนกับเธอคือ การนำน้ำสกปรกสาดใส่ตัวเขา เขาคิดว่าเธอเป็นอะไร น้ำสกปรกเหรอ?แน่นนอน เขาเกลียดเธอ !แต่ในเมื่อเขาเกลียดเธอมาก ทำไมเขาถึงมารังควานเธอด้วย?เซี่ยซีหว่านมองใบหน้าที่เย็นชาหล่อเหลาของเขาและพูดเยาะเย้ยว่า “ฉันแค่พูดไร้สาระ พอใจหรือยังล่ะ คนที่บริสุทธิ์ผุดผ่องอย่าประธานลู่ ฉันจะทำให้คุณมีมลทินได้อย่างไรคะ !”“บริสุทธิ์เหรอ” ลู่หานถิงขมวดคิ้วรูปดาบอันองอาจผึ่งผายนั้นและกล่าวว่า “คนที่พูดว่าผมนอนกับคุณ ก็คือคุณ ตอนนี้คนที่กำลังพูดไร้สาระก็คือคุณ คิดว่าเป็นหญิงสาวคนหนึ่งก็สามารถพูดจาเหลวไหลแบบนี้ออกมาได้งั้นเหรอ เซี่ยซีหว่าน คุณยังมียางอายอยู่อีกไหม?”“ฉันจะมีหรือไม่มียางอายเกี่ยวอะไรกับคุณด้วยเหรอคะ ใช่สิประธานลู่ คุณคงจะยังไม่...เป็นหนุ่มน้อยบริสุทธิ์คนหนึ่งอยู่ใช่ไหมคะ?”ดวงตาของเซี่ยซีหว่านเปล่งประกาย ทันใดนั้นดูเหมือนว่าจะเจอกับปัญหาเข้าแล้ว เขาไม่มีความทรงจำช่วงนั้นแล้ว เขาคงจำไม่ได้ว่าเขากับเธอเคยเดือดพล่านกันบนเตียงมาก่อน งั้นเขาคงไม่คิดว่า
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 342 กันเธอไว้ที่ห้องน้ำ
เซี่ยซีหว่านใช้ส้อมจิ้มสเต็กชิ้นเล็ก ๆ เพิ่งเตรียมจะใส่เข้าปาก ตอนนี้เท้าของเธอที่อยู่ใต้โต๊ะถูกเตะอย่างแรง สเต็กบนส้อมก็ร่วงตกลงมาบนจานทันที“หว่านหว่าน คุณเป็นอะไรไปครับ?” ลู่จื่อเซียนถามด้วยความเป็นห่วงร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านสั่นไหวเล็กน้อย เธอมองไปยังลู่หานถิงซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เขาไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอดตั้งแต่เธอเดินเข้ามา แต่เขาเพิ่งเตะเธอเขาเป็นอะไรของเขา?ลู่หานถิงหั่นสเต็กในมืออย่างสง่างามราวกับว่าคนที่เตะเมื่อกี้ไม่ใช่เขา ทั้งหมดไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลยเข้าใจแกล้งจริง ๆ !เซี่ยซีหว่านด่าเขาในใจแล้วยิ้มให้ลู่จื่อเซียนและกล่าวว่า “จื่อเซียน ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ”ทั้งห้าคนก็จบมือค่ำในบรรยากาศอันแปลก ๆ แบบนี้ลง...หลังมื้อเย็น เซี่ยซีหว่านไปห้องน้ำทันทีที่เธอเดินเข้ามา มือใหญ่มือหนึ่งจากด้านในยื่นออกมา และคว้าข้อมือที่เรียวยาวของเธอแล้วดึงเธอเข้าไปเซี่ยซีหว่านชนเข้ากับหน้าอกแข็งแกร่งอย่างกระทันหัน หน้าอกนี้แข็งแกร่งราวกับกับแพง เธอชนเข้าไปราวกับกระดูกของเธอจะแตกสลาย นัยน์ตาขาวบริสุทธื์แดงก่ำด้วยความเจ็บปวดเธอเงยหน้าขึ้นและใบหน้าที่หล่อเหลาละเอียดงดงามของล
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 341 เซี่ยซีหว่านก็คือเจ้าสาวตัวน้อยของเขา
ด้านนอกประตูคือลู่จื่อเซียนจริง ๆ และยังมีเงาเพรียวบางเงาหนึ่งอยู่ข้างกายของลู่จื่อเซียนหลิวจ้าวตี้ดีใจมาก “จื่อเซียน ลูกกลับมาแล้วเหรอ คู่หมั้นของลูก…”แววตาของหลิวจ้าวตี้จับจ้องไปยังเซี่ยซีหว่าน เมื่อมองชัดเจนแล้วว่าเป็นเซี่ยซีหว่าน รูม่านตาของหลิวจ้าวตี้ก็เบิกกว้างและตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ในทันทีเป็นไปได้ยังไงกัน?ทั้งลู่ซือเจี๋ยและลู่หานถิงที่อยู่ในห้องนั่งเล่นต่างก็ได้ยินการเคลื่อนไหวที่ด้านนอกประตู คืนนี้พวกเขากำลังรอให้ลู่จื่อเซียนพาคู่หมั้นลึกลับกลับบ้านลู่ซือเจี๋ยวางหนังสือพิมพ์เศรษฐกิจในมือลงแล้วยืนขึ้นพลางเอ่ยถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”ทันใดนั้นลู่จื่อเซียนจูงมือเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหว่านเดินเข้ามาทันทีที่ลู่ซือเจี๋ยเห็นเซี่ยซีหว่าน เขาเคยต่อกรกับเซี่ยซีหว่านมาแล้วสองครั้ง เขารู้ดีว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ธรรมดา แต่เขาไม่คิดมาก่อนว่าเซี่ยซีหว่านจะเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา！ในขณะเดียวกันนั้นลู่หานถิงก็มองไปยังลู่จื่อเซียน จากนั้นดวงตาอันเฉี่ยวคมของเขาก็ค่อย ๆ หันไปมองใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนการมาถึงของเซี่ยซีหว่านทำให้ครอบครัวลู่ทั้งหมดตกอยู่ในบรรยากา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 340 เป็นคู่หมั้นของผมเป็นเวลาสามเดือน
ลู่จื่อเซียนพูดกับเธอว่า หว่านหว่านผมชอบคุณครับเซี่ยซีหว่านนั่งลง เธอรู้ว่าลู่จื่อเซียนรู้สึกกับเธออย่างไร ได้รับความรักจากคุณชายรองตระกูลลู่ที่ทั้งสง่างาม และมีความสามารถ เธอควรจะมีความสุข และตื่นเต้นมากกว่าผู้หญิงคนไหน ๆ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับลู่จื่อเซียน นอกจากนี้เธอแต่งงานกับลู่หานถิงแล้ว แม้จะเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ก็ตาม แต่เธอก็เคยเป็นพี่สะใภ้ของเขาแล้ว และตอนนี้เธอได้กลายมาเป็นคู่หมั้นของเขาอีกครั้ง ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดขณะเดียวกันเซี่ยปัง และหลานเหยียนเดินเข้ามา เขาพูดว่า “หว่านหว่านการแต่งงานในครั้งนี้เป็นความต้องการของแม่ของลูก พวกเราคิดว่าคุณชายรองตระกูลลู่เป็นคนที่ดีมาก เขาจะไม่ทำให้ลูกเศร้าเสียใจเหมือนใครบางคน ตอนนี้ลูกคงจะไม่ปฏิเสธคุณชายรองตระกูลลู่เพราะคน ๆ นั้นใช่ไหม?”“ใช่แล้วหว่านหว่าน ผู้หญิงอย่างพวกเราต้องมองไปข้างหน้า ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป ไม่ต้องไปเสียใจกับมัน ปล่อยวางในสิ่งที่ควรจะปล่อย ถ้าลูกไม่ยอมเปิดใจ และก้าวไปข้างหน้า ลูกจะเห็นความงามของชีวิตได้อย่างไร?”เซี่ยปังและหลานเหยียนไม่ชอบลู่หานถิง ลู่หานถิงแต่งงานกับลี่เหยียนหลา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 339 หว่านหว่านผมชอบคุณ
สวี่เส้าหนานรู้สึกขมขื่นภายในใจ !คุณท่านลี่ไม่ต้องการให้เซี่ยซีหว่านลงเอยกับสวี่เส้าหนานหลานชายของท่าน เธอคิดว่าสองคนนี้ไม่คู่ควรกัน ตอนนี้คุณท่านลี่กำลังยืนมองลู่จื่อเซียน คุณท่านลี่รู้จักลูกชายสองคนของตระกูลลู่ เป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าลู่จื่อเซียนเป็นเหมือนกับดอกบัวที่บานในโคลนตม เขาเป็นคนที่ดีมากชีวิตส่วนตัวของลู่จื่อเซียนใสสะอาดมาก และเขายังไม่เคยมีแฟนมาก่อน คุณท่านลี่ดูออกว่าลู่จื่อเซียนชอบเซี่ยซีหว่านมาก เขาดูแล และเอาใจใส่เธอด้วยความรัก ดังนั้นคุณท่านลี่จึงมองเขาเหมือนหลานชายคนหนึ่ง ท่านเหลือบมองลู่จื่อเซียน จากนั้นก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจเซี่ยปังและหลานเหยียนก็พอใจในตัวลู่จื่อเซียนมากเช่นเดียวกัน ในมหานครเอมพีเรียลแห่งนี้ ลู่จื่อเซียนเป็นคนที่มีความสามารถและหล่อเหลา อีกทั้งยังเหมาะสมกับเซี่ยซีหว่านแหวนหยกวงนี้เป็นแหวนที่หลินสุ่ยเหยาสวมอยู่ตลอดเวลา เซี่ยปังและหลานเหยียนจำข้าวของส่วนตัวของหญิงสาวได้อย่างรวดเร็ว ย้อนกลับไปในตอนนั้นเธอได้หมั้นหมายเซี่ยซีหว่านกับลูกชายของเพื่อนสนิท พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเด็กชายคนนั้นจะเป็นคุณชายรองตระกูลลู่ลู่จื่อเซียนเป็นนักวิชาการที่อายุน้อยท
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 338 ลู่จื่อเซียนก็อยู่ที่นี่ด้วย !
เซี่ยปัง “...”ที่นี่...คือตระกูลเซี่ย ไม่ใช่เหรอ?เซี่ยปังมองไปยังคุณท่านลี่ที่พูดออกไปเช่นนั้น มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อยคุณท่านลี่เป็นนายหญิงของตระกูลลู่มานานหลายปีแล้ว ท่านมีภาพลักษณ์ที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก บรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาที่ถูกท่านดุก็มักจะกลัวจนขาอ่อนแรง และเกือบจะล้มลงไปในทันทีขณะเดียวกันร่างที่หล่อเหลา และดูชั่วร้ายก็ปรากฏตัวขึ้น เขาพูดว่า “อย่าทำให้เขาตกใจกลัวสิครับคุณยาย ผมเองที่มาที่นี่ !”เมื่อทุกคนหันไปมอง กลายเป็นสวี่เส้าหนานคุณชายของตระกูลสวี่ เจ้าชายแห่งมหานครเอมพีเรียลที่ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใดเขามาที่นี่จริง ๆ !คุณท่านลี่มองสวี่เส้าหนานด้วยสีหน้าไม่พอใจ ราวกับว่าที่นี่เป็นบ้านของท่านจริง ๆ ท่านพูดว่า “ทำไมหลานถึงมาที่นี่ได้ล่ะ?”“คุณยายผมมาที่นี่เพราะ…” ดวงตาทรงดอกท้อของสวี่เส้าหนานมองไปยังใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน และพูดต่อว่า “...เพราะเซี่ยซีหว่านครับ !”คุณชายที่มีชื่อเสียงเช่นเขา มีข่าวลือไปทั่วว่าเขาเปลี่ยนผู้หญิงราวกับเปลี่ยนเสื้อผ้า เซี่ยปังและหลานเหยียนรีบดึงเซี่ยซีหว่านไปทางด้านหลังพวกเขา และพูดว่า “คุณชายสวี่ครับ หว่านหว่านของพวกเราไม่
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 337 ตระกูลสวี่ส่งคำขอแต่งงานให้กับตระกูลเซี่ย
คุณท่านลี่ยิ้ม และพูดว่า “ทำไมล่ะ ฉันมาร่วมฉลองงานวันเกิดของเซี่ยปังผู้ยิ่งใหญ่ไม่ได้เหรอ?”เมื่อท่านพูดจบ ภายในห้องโถงก็เกิดความโกลาหลขึ้นในทันที ท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลลี่มาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับเซี่ยปัง!”คุณท่านลี่มองไปที่เซี่ยปังและหลานเหยียน จากนั้นก็พูดว่า “ท่านเซี่ย คุณนายเซี่ย ฉันมาที่นี่โดยไม่ได้รับคำเชิญ หวังว่าพวกคุณจะไม่ถือสาและไล่ฉันออกไปใช่ไหม?”เซี่ยปังและหลานเหยียนชำเลืองมองกัน พวกเขาไม่คิดว่าจู่ ๆ คุณท่านลี่จะมาร่วมงานด้วย แม้ว่าตระกูลเซี่ยจะเป็นตระกูลที่มีอิทธิพล แต่ตระกูลขุนนางเก่าแก่ที่ร่ำรวยในมหานครเอมพีเรียลก็ไม่ได้สนใจที่จะคบค้าสมาคมกับพวกเขา นั่นเป็นเป็นเหตุผลว่าทำไมเซี่ยซีหว่านจึงไม่สามารถเข้าสู่แวดวงคนดังในมหานครเอมพีเรียลได้ตระกูลเซี่ยและสี่ยักษ์ใหญ่แห่งมหานครเอมพีเรียลไม่เคยติดต่อไปมาหาสู่ หรือมีปัญหาอะไรกันมาก่อน แต่จู่ ๆ วันนี้คุณท่านลี่กลับมาที่นี่อย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนในที่นี้ต่างก็ตกตะลึงแต่ในเมื่อท่านมาถึงที่นี่แล้ว เซี่ยปังก็ไม่สามารถไม่ต้อนรับท่าน เขาจึงพูดว่า “คุณท่านลี่ ยินดีต้อนรับครับ”คุณท่านลี่ยิ้ม จากนั้นก็ส่งกล่องของขวัญให้กับเ
