เข้าสู่ระบบแชร์
ความทรงจำที่ต้นไม้ใหญ่ในป่าดงดิบ
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-15 16:00:45บทที่เกี่ยวข้อง
พ่อพรายรพี คุณเป็นใครกันแน่
พรายรพีกระซิบข้างหูด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น "เราจะย้ายลงไปอยู่ปางกันวันนี้ ตื่นสิยัยขี้เซา" มีนาที่กำลังหลับสนิทอยู่ในอ้อมแขนของเขาตอบกลับมางัวเงีย "ยังไม่เช้าเลย" พร้อมกับซุกหน้าลงไปที่อกกว้างของพ่อพรายรพีอย่างออดอ้อน หนุ่มใหญ่ยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู มองท้าวแขนขึ้นเล็กน้อยก่อนจะเอียงคอลงมาดูใบหน้าของสาวน้อยที่ซุกเข้าหาอกของเขา แล้วก้มลงกระซิบข้างหูด้วยเสียงแหบพร่า "ถ้าไม่ตื่น...จะทำอย่างอื่นนะ"…………………………………………… เมื่อพ่อพรายรพีพามีนาลงจากเขา สายตาของเธอค่อยๆ เผยให้เห็นภาพที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน หมู่บ้านที่อยู่เบื้องหน้าไม่ได้เป็นเพียงกระท่อมเล็กๆ ในจินตนาการ หากแต่เป็นหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยบ้านเรือนที่หลากหลาย ทั้งชั้นเดียวและสองชั้น สร้างด้วยวัสดุที่ดูทันสมัยเรียงรายอย่างเป็นระเบียบ ราวกับภาพของหมู่บ้านจัดสรรในเมืองใหญ่ การตกแต่งบ้านแต่ละหลังประณีตงดงาม เสมือนหมู่บ้านนี้ตั้งอยู่ในดินแดนที่ห่างไกลจากความวุ่นวาย บ้านทุกหลังไม่มีรั้วกั้น แต่กลับมีสนามหญ้าสีเขียวสดใสที่ทอดยาวไปจนถึงถนนที่โอบล้อมหมู่บ้าน หน้าบ้านบางหลังประดับด้วยดอกไม้หลากสีสันที่ผลิบานในแสงแดด บางหล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-15พ่อพรายรพี พ่อจะเร่าร้อนตลอดเวลาแบบนี้ไม่ได้นะ
เมื่อพรายรพีเห็นร่างงามยั่วยวนในห้องน้ำ ความตั้งใจของเขาที่จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก็พลันเปลี่ยนไป เขาทิ้งเสื้อไว้และก้าวเข้าไปในห้องน้ำ น้ำจากฝักบัวยังคงไหลลงบนร่างของมีนา เขาเดินเข้าไปข้างหลังเธอและกอดเธอด้วยความเร่าร้อนเมื่อรู้สึกถึงการสัมผัสของเขา มีนาหันหน้ามามองด้วยความตกใจที่โดนรวบจากข้างหลัง แต่ยังไม่ทันจะได้พูดอะไร มือใหญ่ของพรายรพีก็กดวนคลึงเคล้นอกงามของเธออย่างหนักหน่วง ร่างของเขาแนบสนิทอยู่กับหลังของเธอ ขณะที่จูบของเขาลงมาทำให้รู้สึกถึงความร้อนและความปรารถนาอย่างเต็มที่ลิ้นของเขาสอดเข้าไปในปากของเธอในขณะที่มือของเขาเคลื่อนไหวไปตามเส้นสายของร่างเธออย่างอ่อนโยนแต่เต็มไปด้วยความมั่นใจ ความรู้สึกนี้ทำให้มีนาหยุดหายใจไปชั่วขณะ ขณะที่ทุกสัมผัสของพรายรพีทำให้เธอรู้สึกถึงความร้อนแรงที่ยากจะปฏิเสธพรายรพีพลิกมีนาให้หันมาหาเขาอย่างรวดเร็ว มือของเขาเต็มไปด้วยความแรงและความต้องการ เขาตวัดร่างงามของเธอขึ้นอุ้มไว้ในอ้อมแขนของเขา ขณะที่ริมฝีปากของเขาจูบเธออย่างไม่หยุดยั้ง จูบที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและความรักที่ท่วมท้นเขาพาเธอออกจากห้องน้ำและเดินไปที่ห้องนอนกว้างที่มีกระจกบานใหญ่ใสที่มองอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17พ่อพรายรพี แขกที่หน้าตาคุ้นเคย กับพ่อพรายที่แสนจะขี้หึง
พรายรพีเดินออกมาที่ลานกว้างของปาง ซึ่งเป็นพื้นที่เปิดโล่งและเงียบสงบ ตรงกลางลานมีเรือนหลังใหญ่ตั้งตระหง่าน เป็นเรือนที่ถูกสร้างขึ้นอย่างประณีตและสง่างาม ใช้เป็นสถานที่ประชุมและรับแขกสำคัญของปาง บรรยากาศรอบลานเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม ผสมผสานกับความเรียบง่ายที่ลงตัว และเมื่อเขาก้าวเข้าไป เสือทั้งเจ็ด—น้ำ เพชร ปีน้อย ไพรวัลย์ ประเวศ ขวัญ มิ่ง ก็รออยู่ที่นั่นแล้ว ลูกน้องของเขานั้น ต่างเป็นชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาดีในแบบฉบับของชายชาวไทยที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ ท่ามกลางบรรยากาศอันเคร่งขรึมในห้องรับแขกของเรือนใหญ่ พวกเขาแต่งกายด้วยชุดธรรมดาที่ดูเรียบง่าย ทว่ามีสไตล์คล้ายกับวงบอยแบนด์เกาหลี เสื้อเชิ้ตเรียบๆ กางเกงยีนส์พอดีตัว รองเท้าผ้าใบ ดูสบายตาแต่แฝงไปด้วยความเข้มแข็งและความเป็นระเบียบในท่าทีของพวกเขา แต่ละคนยืนกระจายตัวอยู่รอบๆ ห้องรับแขก ซึ่งถูกตกแต่งอย่างหรูหราด้วยเฟอร์นิเจอร์ไม้เนื้อดี พรมหนานุ่ม และผ้าม่านผืนใหญ่ที่ห้อยอยู่ที่หน้าต่างสูง"สวัสดีครับ คุณพรายรพี ผมอาทิตย์ครับ สารวัตรที่เพิ่งย้ายมาใหม่" อาทิตย์แนะนำตัวด้วยน้ำเสียงสุภาพพลางยื่นมือไปทักทายพรายรพีมองสำรวจร่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17พ่อพรายรพี ง้อผู้ชายขี้หึงนิดหน่อย (ไฟลุก)
มีนาคุยกับอาทิตย์เกือบครึ่งชั่วโมง ก่อนจะเดินไปส่งเขาขึ้นรถแล้วเดินกลับมาหาร่างสูงใหญ่ที่ยืนกอดอกมองนิ่งอยู่ เขามองมีนาด้วยท่าทีที่ไม่เปลี่ยนแปลง สายตาของเขาจับจ้องไปที่เธออย่างเคร่งขรึมและบึ้งตึง ราวกับกำลังรอคอยคำตอบหรือเหตุผลบางอย่างมีนา: “กลับบ้านกันเถอะค่ะ”พรายรพีที่หน้าบึ้งตึงลุกขึ้นยืนโดยไม่พูดอะไร และเดินนำออกไปอย่างรวดเร็วมีนา: “คุณหิวรึยังคะ เดี๋ยวฉันรีบทำอาหารให้ นี่ก็เที่ยงแล้ว” เสียงหวานของเธอเอาใจคนร่างสูงที่เดินเข้ามาในบ้านพร้อมกับผลักประตูอย่างเบามือพรายรพีเดินเข้าไปในบ้านอย่างไม่รีบร้อน เขายังคงกอดอกและแสดงท่าทีบึ้งตึงใบหน้า สายตาของเขาหลับตาลงเพียงเล็กน้อยราวกับพยายามควบคุมอารมณ์ที่ซ่อนอยู่ในใจ ท่าทางของเขาดูหนักแน่นและไม่แสดงออกถึงความรู้สึกมากนัก ทำให้บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความตึงเครียด แม้ว่าเสียงของมีนาจะอ่อนโยนและเต็มไปด้วยความเอาใจใส่ แต่เขากลับเดินอย่างเฉยเมยโดยไม่แสดงปฏิกิริยาใดๆ มีนาเคลื่อนไหวในครัวด้วยความคล่องแคล่วและชำนาญ เธอจัดการเตรียมอาหารมื้อกลางวันอย่างรวดเร็ว จัดจานและถ้วยต่างๆ ด้วยความพิถีพิถัน อาหารที่เธอทำดูน่ากินและมีกลิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17พ่อพรายรพี จับไม้สั้นไม้ยาวกันค่าาาา
แก้วตาและฟ้าใส สองสาวสวยฝาแฝดประจำปาง ยืนอยู่ใกล้กันใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ มองตามร่างระหงของมีนาที่เดินเล่นในหมู่บ้านอย่างสง่างาม หญิงสาวผู้ได้รับตำแหน่งนายหญิงคนใหม่ของปางนี้ ความงามอันโดดเด่นของมีนาทำให้หัวใจของทั้งสองพี่น้องต้องเต้นแรงด้วยความรู้สึกอิจฉาที่ไม่อาจซ่อนเร้นได้“ช่างสวยเสียจริง น่าอิจฉาเหลือเกิน” แก้วตากระซิบกับฟ้าใส ขณะที่ดวงตาคู่สวยของเธอยังคงจับจ้องไปที่มีนา พยายามหาคำตอบว่าทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงได้รับความสำคัญถึงเพียงนี้ ทั้งที่พวกเธอทั้งสองแข่งกันหว่านเสน่ห์ให้พ่อพรายรพี นายใหญ่แห่งปางแห่งนี้มาตลอด แต่กลับไม่เคยได้รับการเหลียวแลเลยสักครั้งบ้านใหญ่หลังนั้นเช่นกัน ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้รับอนุญาตให้ก้าวเข้าไปนอกจากป้าพิศเพียงคนเดียว แต่ตอนนี้มีนากลับกลายเป็นคนที่ได้เข้าไปอยู่ในบ้านหลังนั้น เป็นที่นับถือและยกย่อง ท่ามกลางความริษยาที่เกาะกินในใจพวกเธอ มองตามร่างของมีนาไปด้วยความรู้สึกที่คละเคล้าทั้งความอิจฉาและความแค้นเล็กๆ ที่ไม่อาจบรรยายเป็นคำพูดได้“ฉันได้ยินนะยัยแก้ว ว่าคืนนี้พ่อพรายรพีจะไปค้างที่บ้านฝั่งทิศใต้ หลังนั้นไงที่นายชอบไปนอนรอขบวนสินค้าน่ะ” ฟ้าใ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17พ่อพรายรพี พ่อหนุ่มแสนร้อนรัก (เดือดๆ)
ฟ้าใสยืนฟังคำบอกเล่าของพี่สาวฝาแฝดของเธอด้วยความสนใจ แล้วดวงตาของเธอก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ ฟังแก้วตาเล่าด้วยอารมณ์ที่ยังคงผสมผสานระหว่างความอับอายและความโกรธ ฟ้าใสที่ยืนฟังอยู่นั้นในใจก็อดดีใจไม่ได้ เธอแทบอดยิ้มออกมาด้วยความดีใจไม่ไหว พร้อมกับหันไปพูดกับแก้วตาพี่สาวฝาแฝดของเธอด้วยน้ำเสียงยั่วเย้า "สมน้ำหน้า ทีนี้ก็ตาฉันต่อแล้วล่ะ" ขณะที่แก้วตากับฟ้าใสยืนคุยกันอยู่ หน้าบ้าน พวกมิ่ง ขวัญ เพชร น้ำ ประเวศ ไพรวัลย์ และปีน้อยเดินเกาะกลุ่มกันอย่างคึกคักผ่านมาหน้าบ้านที่ทั้งสองยืนอยู่ พวกเขามุ่งหน้าไปที่ลานสาธารณะของปาง มิ่งที่เดินนำหน้ากลุ่มหยุดชะงักไปชั่วขณะ สายตาของเขาจับจ้องไปที่ฟ้าใสและแก้วตา โดยที่ใบหน้าเขาคงความนิ่งเงียบ ฟ้าใสหันไปมองกลุ่มนั้นแล้วหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุข ราวกับเห็นความบันเทิงที่เกิดขึ้นในขณะนี้ แก้วตาซึ่งกอดอกอยู่ด้วยสีหน้าบึ้งตึงหันไปมองมิ่งอย่างโกรธเคือง ก่อนที่เธอจะสะบัดหน้าและเดินย่ำเท้าฉับๆ เข้าไปในบ้านด้วยความไม่พอใจ ทิ้งให้ฟ้าใสยืนยิ้มเล็กน้อยกับท่าทางของพี่สาว ฟ้าใสเดินตามแก้วตาเข้ามาในบ้านรอยยิ้ม เธอจงใจพูดเส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17พ่อพรายรพี ในป่ากล้วยหลังบ้าน️️
แสงแดดบ่ายที่แผดเผาเข้ามาทางหน้าต่าง ปลุกให้แก้วตาตื่นจากการหลับไหล เธอสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยหัวใจที่เต้นแรง พลางมองไปรอบๆ ห้อง เตียงนอนที่เคยเรียบร้อยบัดนี้เต็มไปด้วยรอยยับย่นจากการเสพสมตลอดคืน ร่องรอยความเร่าร้อนและรุนแรงยังคงหลงเหลืออยู่บนเรือนร่างของเธอ ความรู้สึกที่ยังอบอวลในใจทำให้เธอต้องยกมือขึ้นแตะริมฝีปากเบาๆ นึกถึงจูบที่เร่าร้อนและสัมผัสที่ท่วมท้นของมิ่ง เธอรู้สึกได้ถึงความต้องการที่พลุ่งพล่านอยู่ในตัว เหมือนกับเปลวไฟที่ไม่มีวันมอด แก้วตาไม่เคยคิดเลยว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับมิ่งจะกลายเป็นอะไรที่ร้อนแรงและลึกซึ้งเช่นนี้ หัวใจของเธอเต้นระส่ำเมื่อคิดถึงท่วงท่าและลีลาที่เขาสอนให้เธอรู้จักในค่ำคืนที่ผ่านมา เธอปล่อยให้ตัวเองจมดิ่งลงไปในความคิด แก้วตาหลับตาลงเบาๆ ปล่อยให้ตัวเองหลงไปกับความทรงจำเหล่านั้น ความร้อนแรงที่เขาเสิร์ฟให้เธอ มันไม่ใช่แค่การตอบสนองของร่างกาย แต่มันเป็นการปลุกเร้าทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในตัวเธอจนเธอไม่สามารถต้านทานได้ แก้วตายอมรับว่าตัวเองหลงใหลในรสรักที่มิ่งมอบให้เธออย่างไม่อาจถอนตัวได้ เมื่อประตูแห่งความเร่าร้อนถูกเปิด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17พ่อพรายรพี แผนร้ายที่แสนอ่อนหัด
ในงานเลี้ยงประจำปีของปางคืนนี้ ลานของปางเต็มไปด้วยแสงไฟและเสียงเพลง ผู้คนในปางต่างสนุกสนานกันอย่างเต็มที่ เสียงหัวเราะและการพูดคุยดังไปทั่วทุกมุม ทุกคนมารวมตัวกันที่ลานกลางแจ้งที่ประดับประดาอย่างสวยงาม บรรยากาศเป็นไปด้วยความครึกครื้น เครื่องดื่มและอาหารมากมายถูกจัดเตรียมไว้ให้กับทุกคนในปางที่มาในงานนี้ ขณะที่ทุกคนในปางยังคงสนุกสนานและไม่มีใครสังเกตเห็น ฟ้าใสใจเต้นแรงเมื่อคิดถึงสิ่งที่เธอกำลังจะทำ คืนนี้คือคืนที่เธอตั้งใจว่าจะมอบความบริสุทธิ์ของตัวเองให้กับเขา ฟ้าใสลอบมองพ่อพรายรพีที่ตอนนี้ยืนกอดเอวมีนา สาวสวยที่มักจะอยู่เคียงข้างเขา ความหึงหวงและริษยาผุดขึ้นในใจของเธออย่างรุนแรง เธอกำแก้วที่หยดยาไว้แน่น จนแทบจะรู้สึกถึงความเย็นของแก้วที่แทรกผ่านฝ่ามือ ความคิดวุ่นวายปะปนกันอยู่ในหัว ฟ้าใสไม่อาจทนเห็นภาพนี้ได้อีกต่อไป แรงอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความริษยาและความหวังผลักดันให้เธอตัดสินใจเด็ดขาด ฟ้าใสมองหาจังหวะและวางแก้วที่หยดยาไว้บนโต๊ะที่อยู่ไม่ไกลจากที่พ่อพรายรพียืนอยู่ เธอทำทุกอย่างอย่างเงียบเชียบและระมัดระวัง"คืนนี้ต้องเป็นของฉัน" เธอพึมพำเบาๆ กับตัวเอง ขณะที่ถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17
บทล่าสุด
พ่อพรายรพี ตอนจบ
ในห้องที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นเมื่อไอ้อ้วนน้อยของพ่อได้เวลาฝากพี่เลี้ยงไว้แล้ว เขาหันไปหาภรรยาสุดที่รักของเขา พร้อมรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความหมาย “เมื่อไอ้อ้วนของพ่อไปกับพี่เลี้ยงแล้ว พ่อขอเวลาส่วนตัวกับแม่หน่อยนะ”แม่ยิ้มตอบกลับ ขอบตาของเธอเบิกบาน “ได้สิค่ะ พ่อ” น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความรักและความเอื้ออาทร“พ่อคิดว่ามันเป็นเวลาที่เหมาะสมแล้วที่จะใช้เวลากับแม่” เขาพูดต่อ ดวงตาของเขาส่องแสงอ่อนโยน “เราไม่ได้มีเวลาส่วนตัวกันนานแล้ว”“ใช่ค่ะ แม่ก็รู้สึกแบบนั้น” แม่ตอบอย่างอบอุ่น ความรู้สึกที่เก็บไว้ในใจกลับมาร่วมกันอีกครั้ง “มีเรื่องที่พ่ออยากพูดหรือเปล่าคะ?”เขายิ้มกว้างขึ้น “พ่อแค่คิดว่าแม่ยังเป็นคนพิเศษในชีวิตพ่อเสมอ”“แม่ก็รักพ่อมากเหมือนกัน” เธอพูดพร้อมกับยิ้มออกมาพวกเขายิ้มให้กัน ดวงตาเต็มไปด้วยความรักและความเข้าใจ ความรู้สึกของการได้อยู่ด้วยกันในช่วงเวลาที่เงียบสงบนี้ทำให้หัวใจของพวกเขาอบอุ่นยิ่งขึ้น“มาหาเวลาที่จะทำให้แม่รู้สึกดีอีกครั้งดีกว่า” เขาพูดด้วยน้ำเสียงหวานซึ้ง“ฉันจะยังรักเธอเสมอไม่ว่าเธอจะสาวหรือจะแก่ลง” เสียงของเขาเต็มไปด้วยความจริงใจ เมื่อเขาจ้องมองไปที่เธอ ความรู้
พ่อพรายรพี ลูกกินแล้วให้พ่อกินบ้าง
เวลาผ่านไปจนมีนาได้คลอดลูกชายตัวน้อย ตอนนี้เขาอายุห้าเดือนแล้ว เด็กน้อยที่มีร่างอ้วนจ้ำม่ำ ทำให้ทุกคนในบ้านรู้สึกอบอุ่นใจเมื่อได้เห็นเขา ขณะที่เขานอนอยู่ในอ้อมแขนของแม่ กำลังดูดนมอย่างมีความสุข เสียงจู๊บๆ ของเขานั้นทำให้มีนารู้สึกมีความสุขและภาคภูมิใจในบทบาทใหม่ของเธอรพีมักจะนั่งอยู่ข้าง ๆ มองดูลูกชายด้วยความรักและความภาคภูมิใจ เขาไม่สามารถละสายตาจากความน่ารักของลูกได้ และรู้สึกได้ถึงความรักที่เพิ่มพูนในครอบครัวนี้“ลูกของเราน่ารักมากเลยนะ” เขาพูดพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น ขณะยื่นมือไปลูบหัวลูกชายอย่างเบา ๆ“ใช่ค่ะ ที่รัก เขาทำให้ชีวิตเรามีความหมายมากขึ้น” มีนาตอบกลับพร้อมยิ้มให้กับลูกน้อยในอ้อมแขนของเธอ ความรักในครอบครัวนี้กำลังเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ โดยมีลูกชายเป็นศูนย์กลางของความสุขเด็กชายวัยห้าเดือนนอนอยู่ในอ้อมแขนของแม่ ขณะที่เขาดูดนมจากอกของเธออย่างหิวโหย ริมฝีปากน้อยๆ ของเขาดูดตุ้บๆ เป็นจังหวะ สร้างเสียงนุ่มๆ ที่แสดงถึงความอิ่มเอมและความสุข เด็กน้อยมีใบหน้ากลมอวบอิ่ม ดวงตาหลับสนิทเหมือนกำลังฝันดี ในขณะที่มือเล็กๆ ของเขายังคงจับเสื้อแม่ไว้แน่น แสดงถึงความอบอุ่นและความปลอดภัยทันใดนั้น ร่า
พ่อพรายรพี คนท้องก็ทำได้นะ
ในบ้านหลังใหญ่ที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและเสียงหัวเราะ รพีและมีนากลับมาจากฮันนีมูนที่น่าจดจำ หลังจากผ่านไปสามเดือน คู่รักหนุ่มสาวยังคงอยู่ในช่วงเวลาแห่งความรักและความสุขที่หวานชื่นเช้าวันหนึ่ง มีนานั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารเช้าขณะที่แสงแดดส่องผ่านหน้าต่าง เธอสวมเสื้อยืดหลวม ๆ และกางเกงขาสั้น รพีก้าวเข้ามาในห้องด้วยรอยยิ้มกว้าง เขาใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นเผยให้เห็นกล้ามเนื้อที่กระชับและกลิ่นอายของความเป็นชายที่ลอยมา ทำให้มีนารู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้เห็นเขา“วันนี้เราจะทำอะไรดี?” มีนาถามเสียงหวาน ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยความอยากรู้“ไปเที่ยวที่ทะเลกันไหม?” รพีเสนอต่ออย่างกระตือรือร้น “ฉันอยากให้เธอได้เห็นความงามของทะเลในฤดูร้อน”“ดีเลย! ฉันชอบทะเลมาก” มีนาตอบด้วยความตื่นเต้น ขณะเธอยิ้มกว้าง รู้สึกถึงความสุขที่ได้ใช้เวลาร่วมกันระหว่างที่พวกเขากินอาหารเช้า พูดคุยและหัวเราะด้วยกัน รพีไม่สามารถหยุดมองมีนาได้ เธอสวยงามในทุกมุมมอง จนเขารู้สึกว่าเขาโชคดีมากที่มีเธอในชีวิต“เราจะต้องเตรียมของไปด้วยนะ” รพีพูดอย่างคิดคำนวณ “และฉันจะต้องให้เธอสวมชุดว่ายน้ำใหม่ที่ฉันซื้อให้”มีนาหัวเราะออกมา “จะให้ฉันใ
พ่อพรายรพี ฮันนีมูนร้อนๆกลางป่า4
ที่ชานกระท่อม ท่ามกลางแสงดาวที่ส่องประกายระยิบระยับ รพียืนซ้อนกอดมีนาไว้จากด้านหลัง อ้อมแขนแข็งแรงโอบรัดเธอไว้แนบแน่น เขาโน้มตัวลงจูบเธออย่างดูดดื่มและลึกซึ้ง ราวกับต้องการมอบทุกความรู้สึกที่มีให้เธอในชั่วขณะนี้เมื่อริมฝีปากผละออก รพีค่อย ๆ ใช้มือประคองใบหน้าของมีนาให้ซบลงกับอกกว้างของเขา หัวใจของเขาเต้นหนักแน่นอยู่ข้างหูเธอ สองคนมองดูแสงดาวทอประกายระยิบอยู่บนท้องฟ้ากว้าง ความเงียบสงบของค่ำคืนนี้ห่มคลุมพวกเขาไว้ ราวกับทั้งจักรวาลมีเพียงแค่สองคนนี้พ่อพรายรพีลูบเส้นผมของเธอเบา ๆ พึมพำแผ่ว ๆ ข้างหู "ดาวอาจจะสวย... แต่สำหรับฉันมันสวยน้อยกว่าเธอมาก”"มีนา..." รพีเอ่ยเรียกเสียงนุ่ม แต่น้ำเสียงแฝงไปด้วยความทะเล้น "เธอว่า... มีที่ไหนในป่านี่ที่เรายังไม่ได้เอากันบ้าง?"มีนาหน้าแดงก่ำ แม้จะอยู่ท่ามกลางความมืด เธอหันไปมองเขาอย่างตื่นเต้นและขวยเขิน ก่อนจะยกมือขึ้นตีเบา ๆ บนแขนแข็งแรงที่โอบเธอจากด้านหลัง"พูดอะไรออกมาน่ะ!" เธอตอบพร้อมหัวเราะเขิน ๆรพีหัวเราะแผ่ว ๆ ในคอ โอบกระชับเธอแน่นขึ้น รอยยิ้มซุกซนประดับบนใบหน้า "ฉันหมายถึง... มีที่ไหนที่เรายังไม่ได้ชมวิวสวย ๆ ด้วยกันต่างหาก"มีนาหันมามองรพี
พ่อพรายรพี ฮันนีมูนร้อนๆกลางป่า3
เช้าวันใหม่ในกระท่อมร้อนรักรพีตื่นขึ้นมาในห้องนอนที่อบอุ่น แสงแดดยามเช้าผ่านเข้ามาทางหน้าต่าง ทำให้เขารู้สึกสดชื่นและมีชีวิตชีวา เขาหันไปมองมีนาที่นอนอยู่ข้างๆ เธอหลับใหลอย่างสงบ เส้นผมยาวสลวยกระจายไปบนหมอน ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงอีกครั้ง ความรู้สึกของความรักที่เขามีให้เธอแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น“น่าเสียดายที่ไม่สามารถอยู่ในอ้อมแขนเธอได้นานกว่านี้” เขากระซิบกับตัวเอง ก่อนที่จะลุกขึ้นไปเตรียมอาหารเช้าง่ายๆ สำหรับทั้งสองคนในครัวเล็กๆ รพีเริ่มทำไข่เบคอนในกระทะ โดยมีเสียงฉ่าและกลิ่นหอมของเบคอนทำให้เขารู้สึกดี การทำอาหารเช้านี้กลายเป็นส่วนหนึ่งของการใช้ชีวิตร่วมกันที่เขาตั้งใจจะมอบให้มีนาเมื่อทุกอย่างพร้อม เขายกกาแฟกลิ่นหอมพร้อมกับจานไข่เบคอนเดินเข้าไปในห้องนอนอีกครั้ง มุมปากของเขายิ้มขึ้นเมื่อเห็นมีนาค่อยๆ ลืมตาขึ้นและยิ้มให้เขา“สวัสดีเช้านี้นะครับที่รัก” รพีทักทายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ขณะที่วางจานอาหารลงบนโต๊ะข้างเตียง“ทำไมถึงทำอาหารเช้าให้ฉัน?” มีนาถามอย่างงัวเงีย ขยับตัวลุกขึ้นมานั่ง“เพราะว่าฉันอยากให้วันของเราเริ่มต้นด้วยความพิเศษ” เขาตอบพลางยิ้ม “วันนี้เราเป็นสามีภรรยากันอย่างเต็มตัวแล้
พ่อพรายรพี ฮันนีมูนร้อนๆ กลางป่า2
ภายใต้แสงดาวพราวฟ้าบนหุบเขาที่เงียบสงัด กระท่อมรักที่เคยเป็นสถานที่แห่งความทรงจำกลับมามีชีวิตอีกครั้ง รพี ยืนเด่นอยู่ใต้แสงจันทร์สีเงินงาม ส่องกระทบผิวกายกำยำของเขาจนดูดุดันและทรงพลัง สายลมเย็นพัดโชยมากระทบใบหน้า แต่สิ่งที่ร้อนแรงยิ่งกว่าคือสัมผัสจากมือใหญ่ของเขาที่ค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามทรวงอกอวบอิ่มของมีนาเธอเงยหน้าขึ้นมองดวงตาของเขาที่เต็มไปด้วยความต้องการ ความเถื่อนดิบที่แฝงอยู่ในแววตาทำให้เธอไม่อาจหลบสายตาไปได้ รพีลูบไล้มือหนักหน่วงไปตามร่างกายของเธอ ปลายนิ้วไล่จากไหล่ลาดลงมาสู่ส่วนโค้งเว้าที่อกอวบที่เขาหลงใหล เขากดปลายนิ้วกับผิวเนื้อที่นุ่มนวลของเธออย่างแนบแน่น ขณะที่มีนาครางแผ่วอย่างอ่อนโยน"ที่รัก… เธอจำความรู้สึกนี้ได้ไหม?" รพีกระซิบอย่างดุดันข้างหูเธอ ก่อนจะกดริมฝีปากร้อน ๆ ลงบนเนื้ออ่อนที่หน้าอกของเธอ ขบกัดเบา ๆ ทำให้เธอสะดุ้งไหว ร่างกายของมีนาเริ่มตอบสนองต่อความสัมผัสดิบเถื่อนที่เธอคุ้นเคยเสียงครางเบา ๆ ของเธอหลุดออกมา ขณะที่รพีจับร่างเธอแน่นและกดลงกับกำแพงไม้ของกระท่อม ท่ามกลางเสียงใบไม้พลิ้วไหวและเสียงหายใจหนักหน่วง รพีทำให้ค่ำคืนนี้เต็มไปด้วยความเร่าร้อนที่แทรกซึมอยู่ในทุก
พ่อพรายรพี ฮันนีมูนร้อนๆกลางป่า1
“เดี๋ยวฉันอาบน้ำให้” สียงกระซิบของเขาแผ่วเบา แต่กลับมีพลังที่ทำให้มีนาใจเต้นรัว เมื่อผ้าถุงหลุดออก มีนายืนอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าท่ามกลางแสงจันทร์ ผิวของเธอเปล่งปลั่งและมีเสน่ห์ยิ่งขึ้น ขอบเขตของความใกล้ชิดในค่ำคืนนี้ยิ่งทวีความร้อนแรง เมื่อเขามองเธอ สายตาของเขาแสดงถึงความชื่นชมและความหลงใหลในร่างกายของเธอที่งดงามร่างสูงใหญ่ของเขาเข้ามาประชิดตัวมีนา มือใหญ่และอบอุ่นของเขาเลื่อนขึ้นไปสัมผัสที่ทรวงอกของเธออย่างเบามือ สัมผัสนั้นอ่อนโยนแต่หนักแน่น เขาค่อยๆ ลูบไล้ฟองสบู่วนไปบนผิวเนียนลื่น ราวกับต้องการจดจำทุกความนุ่มนวลและความโค้งเว้าของเธอ ทรวงอกใหญ่ล้นออกมาอย่างงดงาม ยิ่งทำให้เขาเผลอสายตาและหลงใหลในตัวเธอมากขึ้นเขาเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ ใช้ปลายนิ้วลูบวนไปตามเนื้อเนียนละเอียด เธอหายใจสะท้านเล็กน้อยจากสัมผัสนั้นเสียงลมหายใจของเขาหนักหน่วงขึ้นเล็กน้อยเมื่อสัมผัสผิวของมีนา ทุกสัมผัสที่วนมือไปบนทรวงอกของเธอ ทำให้เกิดเสียงฟองสบู่แตกตัวเบาๆ ผสมกับเสียงน้ำที่กระเซ็นลงบนพื้น มันเป็นเสียงที่สร้างบรรยากาศเงียบสงบและนุ่มนวล ทว่าแฝงด้วยความเร่าร้อนที่กำลังปะทุขึ้นในทุกจังหวะสัมผัสเธอเผลอหายใจสั่น เส
พ่อพรายรพี งานวิวาห์ของพ่อพรายรพีกับมีนา
เมื่อพิธีวิวาห์ของพ่อพรายรพีและมีนาเริ่มขึ้น ปางไม้ที่ถูกประดับด้วยดอกไม้สีชมพูอ่อนและขาว ไล่เฉดกันไปทั่วบริเวณ กลายเป็นทุ่งดอกไม้ที่งดงามเกินคำบรรยาย ทุกมุมมองเต็มไปด้วยกลิ่นอายของธรรมชาติและความบริสุทธิ์ราวกับภาพฝัน แม้มีนาจะขอให้จัดงานอย่างเรียบง่าย แต่ธรรมชาติที่รายล้อมกับความประณีตในการจัดเตรียม ทำให้บรรยากาศนั้นมีความขลังและมีเสน่ห์อย่างลึกซึ้ง บรรยากาศดูเหมือนต้องมนต์สะกด ทุกสีสันและกลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้พลิ้วไหวไปพร้อมกับสายลม สร้างความรู้สึกสงบและศักดิ์สิทธิ์ผู้คนในปางต่างร่วมพิธีด้วยการแต่งกายอย่างงดงามตามขนบธรรมเนียม ผู้หญิงนุ่งผ้าถุงสีเข้ม สวมเสื้อยาวกรอมแขนที่พริ้วไหวไปกับท่วงท่าที่อ่อนช้อย แต่ละคนมีสไบเบี่ยงพาดไหล่ เพิ่มความอ่อนหวานและสง่างามดุจดั่งนางในวรรณคดี ส่วนผู้ชายแต่งกายด้วยผ้าสโร่งสีเข้ม เนื้อผ้าทอด้วยลวดลายเรียบง่าย แต่แฝงความเข้มขลัง และสวมเสื้อสีเดียวกันอย่างกลมกลืน การแต่งกายสมถะเรียบง่ายแต่มีเอกลักษณ์เหล่านี้ สะท้อนถึงความเคารพในวัฒนธรรมดั้งเดิม แต่ละคนต่างเป็นภาพสะท้อนของความงามที่ไร้กาลเวลาตรงกลางลานกว้างมีบายศรีที่ถูกจัดขึ้นอย่างวิจิตรตระการตา บายศรีส
พ่อพรายรพี เกมส์สวาทของคนที่จะเป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาว
รพีไม่รอช้า เขายกร่างสวยอวบอัดของมีนาขึ้น ก่อนจะเสียบแก่นกายแข็งใหญ่ของเขาเข้าไปในความชุ่มชื้นฉ่ำของกุหลาบป่าที่พร้อมรับสัมผัส ร่างของทั้งคู่กระแทกเข้าหากันอย่างรุนแรง ทุกการเคลื่อนไหวเต็มไปด้วยความดิบเถื่อนและความกระหายที่ไม่อาจระงับได้"อื้ม… ที่รัก…!" มีนาครางเสียงสั่นสะท้าน ร่างกายของเธอสั่นไหวไปตามแรงขับของเขา เสียงเนื้อกระทบเนื้อดัง "ตั๊บ ตั๊บ" อย่างต่อเนื่อง มือของรพีขย้ำสะโพกกลมกลึงของเธอแน่น ดึงเธอเข้าหาตัวอีก ขณะที่เขาเด้งเอวขึ้นรับการเคลื่อนไหวของเธออย่างต่อเนื่อง“เร็วอีกสิ… อาา... แบบนั้นแหละ” เสียงของรพีแหบพร่าด้วยความเร่าร้อน ความต้องการที่ลุกโชนในตัวเขาเหมือนเปลวไฟที่ไม่มีวันดับ เขาผลักดันความแข็งใหญ่เข้าไปลึกจนสุด จนมีนาได้แต่กรีดร้องด้วยความเสียวซ่าน "อื้ม… อาา... ไม่ไหวแล้ว!"จังหวะของพวกเขารัวเร็วขึ้นอย่างบ้าคลั่ง เหงื่อไหลซึมทั่วตัว รพีมองใบหน้าของมีนาที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและความต้องการ สายตาของเธอพร่ามัวด้วยความเสียวซ่าน ขณะที่สะโพกของเธอเคลื่อนไหวอย่างรุนแรงและเร่งรีบ“อาา… ที่รัก! ถึงพร้อมกัน!” พวกเขาเร่งจังหวะอย่างสุดแรง จนถึงจุดสุดยอดพร้อมกัน ร่างกายขอ
