Chapter10“พี่ไนท์ไปไหนมา!?” ชาลิสาเอ่ยถามพร้อมกับกอดอกตัวเอง แสดงความไม่พอใจออกมาอย่างไม่อาจเก็บกั้น วันส่งตัวเข้าหอ สามีหายไปทั้งคืน เธอไม่รู้ว่าเขาไปที่ไหน โทรไปก็ไม่รับ หนำซ้ำยังปิดเครื่องหนีอีก“พี่ไปนอนบ้าน” น้ำไนท์พูดเสียงเรียบ ทำท่าจะเดินขึ้นบันได แต่ชาลิสาขวางเอาไว้“ไปบ้านอะไรกันคะ สาโทรไปหาแม่พี่แล้ว ท่านบอกว่าพี่ไม่ได้ พี่ไปไหนกันแน่พี่ไนท์!”“พี่ไม่ได้มีบ้านเดียว”“แล้วมีเหตุผลอะไรที่พี่ต้องไปนอนที่อื่น ในเมื่อเราสองคนแต่งงานกันแล้ว”“นี่สา” มือหนากำแน่นเข้าหากันอัตโนมัติ มองภรรยาทางนิตินัยอย่างไม่พอใจ“สามีสิทธิ์ถาม สามีสิทธิ์จะรู้ว่าสามีสาไปไหนมา คืนเข้าหอพี่ก็หายตัว พี่จะให้สารู้สึกยังไง สาเป็นเมียพี่นะพี่ไนท์ พี่ควรสนความรู้สึกสาบ้าง!”“สา พี่ว่าก่อนแต่งงานเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ”“สาไม่สนอะไรทั้งนั้น”“งั้นพี่ก็ไม่จำเป็นต้องสนความรู้สึกของสาเหมือนกัน” น้ำไนท์เสียงเข้มเดินเลี่ยงเพื่อขึ้นด้านบน“พี่ไนท์” ชาลิสาเสียงขุ่น เดินตามผู้เป็นสามี เธอกับเขาต้องพูดกันให้รู้เรื่อง เธอไม่ชอบให้ใครมาเดินหนี โดยเฉพาะน้ำไนท์ “มาพูดกับสาให้รู้เรื่อง”“พี่ไม่มีอะไรจะพูด”“แต่สาต้องการ
Chapter11“ถ้าฉันไม่อนุญาต ก็อย่าคิดว่าจะหันหลังไปจากฉันได้” ว่าแล้วถูไถจมูกตามแก้มสวย ดาริการู้ได้ทันทีว่าเขากำลังคิดจะทำอะไร“หยุดนะคะ ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนมันน่าจะจบตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ทำไมคุณ…”“พี่!” น้ำไนท์เสียงขุ่นเมื่อเด็กสาวดื้อด้านไม่ยอมพูดคำที่เขาต้องการให้พูด“…” ดาริกาเม้มปากขัดใจ พยายามดิ้นรนแต่น้ำไนท์ก็กอดรัดแน่นกว่าเดิม “ปล่อยนะคะ เดี๋ยวพ่อดามา ดาไม่อยากให้ท่านเสียใจกับสิ่งที่พี่กำลังทำ”“เรื่องนั้นฉันไม่สน สิ่งที่ฉันสนคือ เธอห้ามคบกับไอ้หน้าจืดนั่น”“พี่มีสิทธิ์อะไรมาห้าม” ดาริกาหันไปผลักแรง ๆ“เธอก็รู้ว่าฉันมีสิทธิ์อะไร” น้ำไนท์ว่าแล้วดันร่างดาริกามาที่โต๊ะ “เมื่อคืนยังกินนมไม่อิ่มเลย ฉันอยากกินเธออีก”“ไม่ค่ะ ทุกอย่างมันจบแล้วค่ะ พี่เลิกเหยียบย่ำศักดิ์ศรีดาได้แล้ว”“เหยียบย่ำอะไร ฉันเหงี่ ยน อยากเอาเธอ ผู้หญิงอะไรไม่รู้นมโคตรใหญ่ เห็นแล้วมีอารมณ์”“พี่ไนท์!”“อย่าพูดมาก ฉันจะดูนม” น้ำไนท์อุ้มคนตัวเล็กขึ้นบนโต๊ะแล้วแทรกกายที่หว่างขาหญิงสาว มือถลกชุดทำงานดาริกาขึ้นจนเห็นเต้าสวยใหญ่เกินตัว “สวย”“ยะ…อย่านะคะพี่ไนท์ ถ้าพี่ไม้หยุดดาจะร้องให้คนช่วย”“ร้องสิ คนจะได้ร
Chapter12ดาริกาถูกลากมาขึ้นรถ ส่วนรถของเธอน้ำไนท์ให้ลูกน้องมาจัดการ เธอถูกพาไปที่คอนโดสุดหรูของเขา ดาริกาไม่อยากไป เธออยากจบทุกอย่าง ไม่อยากให้เขามาวุ่นวายกับชีวิตหรือเธอจะหนีดี…ความคิดบางอย่างแว๊บเข้ามาในหัว มันก็คงจะดีถ้าหล่อนหนีไป ในเมื่อไม่มีคลิป ไม่มีภาพที่จะทำให้พี่สาวกับพ่อแม่ต้องเสียใจ หล่อนก็ไม่ควรจะต้องกลัวการหนีไปอาจจะเป็นเรื่องที่ดีสำหรับทุกคนก็ได้ ชาลิสาอาจจะมีความสุขกับคนเป็นสามี ส่วนเธอก็ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวกับผู้ชายที่มีศักดิ์เป็นพี่เขย“อย่าชักช้า ถ้าเธอเดินช้าฉันจะอุ้มเธอเอง”“ดาเดินได้!” ดาริกากระแทกเสียง หลบสายตาคนอื่นๆ ที่มองเธอ ก้าวฉับ ๆ ไปในลิฟต์พร้อมกับเขา ดาริกาเอามือประสานกันเอาไว้ วิ่งหนีคงไม่รอด เขาตัวสูงใหญ่กำยำ ถ้าหล่อนวิ่งไปไม่กี่ก้าว ถูกรวบตัวเป็นแน่พอลิฟต์ไปถึงชั้นบนสุด น้ำไนท์ก็จับมือเรียวเล็กแล้วดึงให้เดินตาม เธอไม่มีสิทธิ์ต่อรองอะไร เพราะต่อให้ทำ เขาคงไม่ยอม“เข้าไปสิ” เขาแตะคีย์การ์ดแล้วเปิดประตู ดาริกาเดินเข้าไปด้านในพร้อมกับกวาดสายตามองรอบ ๆ ห้องของเขาถูกตกแต่งเอาไว้อย่างสวยงาม “ชอบไหม?”“ไม่ชอบค่ะ” ดาริกาเสียงขุ่นแล้วนั่งลงโซฟา น้ำไนท์ไหวไหล
Chapter13 แค่เรา“ไปดูเขาร้อยเปลือกห้อยกันไหม?”“ไม่อยากไปค่ะ” ดาริกาหน้ามุ่ย เธอไม่อยากไปไหนทั้งนั้น เขากำลังมัดมือชกเธอ ให้อยู่ที่นี่กับเขาหลายวัน ต่อให้ไม่มีใครรู้ เธอก็รับรู้ได้ด้วยตัวเอง ว่าสิ่งที่กำลังทำมันผิด“ไปเหอะ” เขาจับมือดาริกาให้เดินตาม แม้เธอจะไม่อยากเดินไป สุดท้ายก็ต้องตามไปอยู่ดีชาวบ้านนั่งอยู่ที่ศาลารวมกลุ่มกันร้อยเปลือกหอย ดาริกาเดินไปถึงก็เข้าไปดูอย่างสนใจ น้ำไนท์นึกเอ็นดู ปากบอกไม่อยากมา แต่พอมาเห็นเปลือกหอยสวย ๆ แม่เด็กดื้อของเขาก็รีบพุ่งเข้าไปหาเลย“สวยจังคุณป้า” ดาริกหยิบสร้อยข้อมือเปลือกหอยขึ้นดู“มีหลายแบบให้เลือกนะคะ หนูชอบเส้นไหนก็หยิบเลยจ้ะ”“เส้นกี่บาทคะ?”“ร้อยยี่สิบบาทจ้ะ”“อยากได้เส้นไหนเลือกเลย เดี๋ยวจ่ายตังค์ให้” น้ำไนท์นั่งลงพื้นข้างหญิงสาว ดาริกาสำรวจสร้อยหลายเส้น มันสวยทุกเส้นเลย เธอใช้เวลาเลือกสร้อยข้อมืออยู่นาน ตัดใจเลือกไม่ได้สักที “เอาทุกเส้นเลยครับป้า”“ซื้ออะไรไปเยอะแยะคะ หรือว่าจะซื้อไปให้พี่สา”“เปล่า มากับเธอก็ซื้อให้เธอคนเดียว” น้ำไนท์ยิ้มพร้อมกับล้วงเงินจ่ายค่าสร้อยข้อมือ“ขอบคุณนะคะ ป้าจะแถมสร้อยให้คนล่ะเส้น เป็นสร้อยคู่” ป้าดาหลันหยิ
Chapter14น้ำไนท์นั่งอยู่ที่เก้าอี้มองดูดาริกาที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง เธอเหมือนเด็กตัวเล็ก ๆ น่าถนุถนอมเฮ้อ! เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วเขาก็จำไม่ได้ที่เขาถอนหายใจอยู่แบบนี้ เขากำลังคิดหาทางออกของทุกอย่าง เขาอยากเลิกกับชาลิสา อยากจบปัญหาที่ค้างคา เขาอยากจะตัดปัญหาทุกอย่างออกไป แล้วเลือกที่จะอยู่กับปัจจุบันดาริกาคือคนที่เขาอยากอยู่ด้วย ผู้หญิงขี้เมาโดนวางยาในวันนั้น กลับเป็นผู้หญิงที่ทำให้เขาติดอกติดใจจนยากจนถอดถอน เขาไม่ต้องการให้ใครมายุ่งวุ่นวาย เขาอยากครอบครองเธอเอาไว้เพียงผู้เดียว“พี่สา…” ดาริกาครางแผ่วในลำคอ “ดาขอโทษ” น้ำเสียงเจือปนไม่ด้วยความรู้สึกผิดถูกเปล่งออกมาอีกเป็นระลอก น้ำไนท์เดินไปที่เตียงแล้วขึ้นไปนอน กอดร่างบอบบางของหญิงสาวเอาไว้ที่อ้อมแขน“หยะ…อย่า อย่าทำดานะคะ” มือเรียวเล็กไขว่คว้าอากาศ ทำให้น้ำไนท์ต้องกอดเธอเอาไว้มากกว่าเดิม“ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรนะเด็กดี”เช้าของอีกวัน ดาริกาขยับเปลือกตาไปมาพร้อมกับเปิดตาขึ้นมอง กลิ่นอาหารโชยมาแตะจมูกจนทำให้เธอไม่สามารถนอนอยู่ได้เขาทำอะไร?เธอครุ่นคิดแล้วลงจากเตียง เดินตรงไปที่ครัว คนตัวโตกำลังง่วนอยู่กับการทำอะไรบ
Chapter15น้ำไนท์เขาขวางสุดกำลัง เขาจะไม่ยอมให้ดาริกาต้องโดนชาลิสาทำร้ายเด็ดขาด หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่ยอม“อย่ามาห้ามสานะพี่ไนท์!” ชาลิสาพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด พร้อมกับกวาดสายตามองหาผู้หญิงสารเลว ที่ลักลอบเป็นชู้กับผัวชาวบ้าน เธอจะไม่ปล่อยผ่าน แต่จะสั่งสอนผู้หญิงหน้าด้านไร้ยางอายให้รู้จักฤทธิ์เดชของเธอ ชาลิสาจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนไปแย่งผู้ชายของเธอไปเด็ดขาด ไม่มีวัน!“แม่ว่าเราค้นเลยดีกว่า!” ช่อผกาเอ่ยเสริม มาถึงขั้นนี้ ก็ต้องควานหาตัวผู้หญิงคนนั้นให้เจอ“ค่ะแม่! ตอนสาเข้าห้อง สาเห็นผู้หญิงนั่งอยู่ที่โซฟาแว๊บ ๆ มันเห็นสามามันต้องไปซ่อนแน่ ๆ สาจะต้องหามันให้เจอ แล้วจัดการเอาเลือดชั่วมันมาล้างตีนสา!” ชาลิสาพูดด้วยน้ำความอาฆาตมาดร้าย“หยุดเดี๋ยวนี้!” น้ำไนท์เสียงเข้ม เขาเริ่มจะหมดความอดทนกับสองแม่ลูกนี่เต็มที ช่อผกาเสแสร้งแกล้งเป็นคนดีมาตั้งนาน ตอนนี้ได้แสดงนิสัยแท้จริงออกมาแล้ว นี่สินะ เขาเรียกว่าดูนางให้ดูแม่ เพราะตอนนี้ชาลิสากับแม่เหมือนกันไม่มีผิดเลย“อย่ามาห้าม ถ้าวันนี้สาจับนางผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ ก็อย่าหวังว่าสาจะกลับ สาจะค้นจนกว่าจะเจอ” ชาลิสาค้นตามห้อง ดาริกาที่กำลังหลบในตู้ใช้มือ
Chapter16“พี่ปกป้องนังผู้หญิงหน้าด้านเหรอพี่ไนท์!” ชาลิสากระหน่ำเข้าทุบที่อกแกร่งรัว ๆ อย่างไม่พอใจ “สาเป็นเมียพี่ สาดีมาตลอด ทำไมถึงใจร้ายกับสา ทำไม!”“เพราะพี่ไม่ได้รักเธอ!”เพียะ! ฝ่ามือเรียวเล็กฟาดที่ใบหน้าคมจนหน้าหันไปตามแรงตบ พอจะพุ่งเข้าใส่น้องสาวตัวดี ชาลิสาก็ถูกน้ำไนท์เหวี่ยงอย่างแรง จนหน้าคมำ เขาใช้ลิ้นดันกระพุงแก้มแล้วเดาะลิ้นตัวเอง ก่อนจะหันไปประคองดาริกาให้ลุกขึ้น“ไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น ถ้าอยู่กับพี่ ใครหน้าไหนก็จะแตะเธอไม่ได้”“ฮึก พี่ไนท์ ดาผิดเอง”“ดาไม่ผิด พี่ต่างหากที่ผิด พี่ทำตามใจตัวเอง ทำให้ดาต้องเจอเรื่องแย่ ๆ ต่อจากนี้ ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิม ดาอย่าถอยกลับ เพราะถอยก็ไม่มีประโยชน์อะไร เดินไปข้างหน้ากันดีกว่านะ”“ฮึก”“พูดออกมาได้ว่าจะเดินไปข้างกับมัน พี่เห็นสาเป็นตัวอะไรพี่ไนท์ ฮึก พี่ทำไมไม่สนความรู้สึกสาบ้าง!”“ต้องให้บอกอีกกี่รอบ ว่าพี่ไม่ได้รักเธอ!”“พี่ไนท์!” ชาลิสาน้ำตาร่วงผล็อย เกลียดชังน้องสาวตัวเองจับใจ เกลียดที่ผู้ชายตัวเองรัก พูดว่ารักน้องสาวเธอซ้ำ ๆ เธอเจ็บใจ เธอเกลียดที่เขาเห็นมันดีกว่าเธอ ทั้งที่ความเป็นจริง ชาลิสาไม่มีอะไรด้อยไปก
Chapter17ดาริกานั่งเงียบอยู่บนห้อง เธอได้ยินเสียงเอะอะดังอยู่ข้างล่าง เธอก็รู้ว่าน้ำไนท์กับพ่อกรรชัยกำลังทะเลาะกัน ความรู้สึกของเธอตอนนี้ เธอเป็นเหมือนคนที่สร้างปัญหาให้กับทุกคน แม้จะไม่ตั้งใจ แต่เธอก็อดคิดไม่ได้ตอนนี้ทุกอย่างพังทลายหมดแล้ว พังไม่เหลือชิ้นดี ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว พ่อแม่ พี่สาวที่ดีกับเธอมาตลอด ความสัมพันธ์ทุกอย่างพังทลายหมดแล้วดาริดาปล่อยน้ำตาไหลรินออกมาอาบแก้ม เธอไม่ได้เช็ดมันออก แต่เลือกที่จะให้มันไหลไปอาบหัวใจที่รู้สึกผิดและบอบช้ำเธอผิดเหลือเกิน ผิดจนไม่น่าให้อภัย น้ำไนท์คือพี่เขย ส่วนเธอคือน้องเมีย มีสัมพันธ์สวาทกัน ใครรู้ก็คงมองเธอด้วยสายตารังเกียจดูแคลน ที่เธอเป็นผู้หญิงไร้ยางอาย ไม่มีปัญญาหาผัว จนต้องร่านมาเอาพี่เขยทำผัวทุกคนจะตราหน้าเธอไปตลอดชีวิต ดาริการู้ว่านับจากนี้ ชีวิตของเธอจะไม่มีความสุขแน่นอน“ฮึก ดาขอโทษ ดาขอโทษนะคะ” ดาริกาล้มตัวนอนร้องไห้ออกมาอย่างรานใจ“มึงมันพูดไม่รู้เรื่อง” กรรชัยชี้หน้าลูกชาย ทำเรื่องงามหน้าไว้ขนาดนี้ เขาจะสู้หน้าเพื่อนได้อย่างไร และที่สำคัญ เขามองเห็นปัญหามากมายที่จะตามมา เขาจะแก้ปัญหานี้อย่างไร ยังคิดไม่ตกเลยถ้าลูกสะใภ้ยอม
Chapter ตอนพิเศษ5“ต้องกลัวไหมคะ?”ดาริกายิ้มยั่ว“ต้องกระแทกให้หนำใจ”“รุนแรงจังนะคะ”“พี่รปภ.คนนี้รู้ว่าพยาบาลสาวคนนี้ชอบ” ว่าจบเขาก็จูบที่ปากของภรรยาสาวสอดแทรกลิ้นร้อนดูดดื่มดาริกาครางในลำคอ หัวใจเต้นระริกกับสัมผัสแสนวิเศษ จูบตอบอย่างร้อนแรง เวลานี้ไม่มีใครมาเนียมอายกัน สามีร้อนมาเธอก็ร้อนกลับ มีความสุขด้วยกันทั้งสองฝ่าย“พยาบาลคนนี้ ชอบที่สุดเลยค่ะ”“เตรียมตัวรับแรงกระแทกนะ เพราะพี่ไม่ออมแรงแน่นอน” น้ำไนท์ยิ้มก้มหน้าซุกที่อกใหญ่“อ๊า จัดมาสิคะ”ดาริกาครางออกมาเบาๆ เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย ใช้มือทั้งสองข้างขยุ้มผมของเขาเพื่อระบายความเสียว น้ำไนท์ตวัดลิ้นดูดดื่มน้ำหวานจากทรวงอกสีหวาน นิ้วอีกข้างก็สกิดปลายถันอีกข้าง มันเสียววาบขนลุกเกลียวเสียวสะท้านจ๊วบ!“อื้อ เสียวจังค่ะ” เขาจูบเลื่อนต่ำยกขาหนึ่งข้างของภรรยาสาวพาดบ่า เธอเอนตัวไปด้านหลังตามขันบันไดกลีบกุหลาบบานอ้าฉ่ำแฉะเพราะถูกกระตุ้น เขาใช้ลิ้นหยอกเอินสะดือเล็กแล้วจูบวน จากนั้นก็ซุกหน้าต่ำลงจนดอกกุหลาบบานฉ่ำ“พี่ชอบร่างกายน้องดา มันร้อนแรงดี” ว่าจบเขาก็ใช้ลิ้นสากลากเลียไปตามร่องสาว ดาริกาแอ่นอกเกร็งอย่างเสียวซ่าน ร่อนสะโพกไปมาเมื่อเขาห
Chapter ตอนพิเศษ4“อ๊า พี่ไนท์ขา น้องดาเสียวจังค่ะ” ดาริกาสะดุ้งเฮือกตามจังหวะลิ้นที่ตวัดดูดเลียเม็ดทับทับทิมสีหวาน กลิ่นกายชายฉกรรจ์ของเขา ปลุกเร้าอารมณ์สาวให้ตื่นเพริด มือเรียวเล็กขย้ำที่ผมดับขลับเชิดหน้าครางเสียว“น้องดาน่าฟัดน่าขย่มแบบนี้ พี่ไนท์คนนี้ไปไหนไม่รอด ขอสยบแทบเท้าน้องดาคนนี้ตลอดไป” น้ำไนท์เอ่ยแล้วแยงลิ้นรัว ๆ ดาริการ่อนสะโพกตามจังหวะลิ้น แยกขาให้สามีดูดเลียตรงส่วนนั้นได้ถนัดถนี่จ๊วบ! จ๊วบ!“อ๊า….เสียวน้ำจะออกอยู่แล้ว” ดาริกาครางเสียวกายกระตุกเป็นจังหวะ ร่อนสะโพกหงึก ๆ ขึ้นลง ลิ้นร้อน ๆ ของสามีลามเลียสลับกับแยงเข้าออก“ปล่อยมันออกมาเลยที่รัก”“พี่ไนท์ขา” ดาริกาครางเสียงหวานเลื่อนมือลงมาคลี่กลีบสาวให้บานแบะ น้ำไนท์ยิ้มเมื่อเห็นการกระทำอย่างรู้งานนั้น เขาสอดนิ้วเข้าไปแยงในช่องทางรักของภรรยา ปากแล้วลิ้นของเขาตวัดเลียเม็ดสีเสียว เพียงแค่นั้นดาริกาก็ร่านร้อนเท้าแทบไม่ติดพื้น“น้องดาชอบใช่ไหม?”“ที่สุดเลยค่ะ น้องดาชอบ เลียเน้น ๆ แยงเร็ว ๆ เลยค่ะ” ดาริกาเอ่ยบอกสามี น้ำไนท์จัดตามคำขอทั้งแยงทั้งดูดเลียดาริกาครางลั่นตัวสั่นระริก ยิ่งเขาเพิ่มจำนวนนิ้วจากหนึ่งเป็นสองสาม ร่างกายของด
Chapter ตอนพิเศษ3ดาริกาจับที่บ่าของสามี โยกกายขึ้นลงกระแทกรัวเร็ว ดาริกาครางกระเส่า ท่านี้มันตื่นเต้นตื่นตัวไปทั่วเส้นประสาท กลีบสาวดูดกลืนแท่งเนื้อ เธอจึงเพิ่มจังหวะเร่งเร้า“อ๊า ซี๊ด”ปึก!ปึก!ปึก!“อ๊า ท่านี้มันลึกสุดๆ เสียวเหลือเกินทูนหัว น้องดาเก่งที่สุดเลยรู้ไหม?”“ชอบไหมคะ?”“ที่สุดเลยครับ อ๊า เร็วกว่านี้ พี่เสียวเหลือเกิน อ๊า" น้ำไนท์ส่งเสียงครางดังระงม ดาริกาเร่งจังหวะเชิดหน้าครวญคราง ยิ่งกระแทกยิ่งเสียว พอเธอยกสะโพกขึ้นน้ำไนท์ก็เด้งสวนขึ้นมา ดาริกาขนหัวลุกเสียวจนกายสั่นสะท้าน“อ๊า พี่ไนท์ขา น้องดาเสียวจังเลยค่ะ”“พี่ก็เสียวสุด ๆ เลยครับ” เขาเอ่ยแล้วสนใจฟอนเฟ้นเต้าใหญ่ บีบเค้นเมามัน ปากดูดเลียปลายถันดูดดึงจนมันวาวชุ่มไปด้วยน้ำลายปึก! ปึก! ปึก!“อ๊า… อ๊า…” ดาริกาเสียวสะท้าน ยิ่งเพิ่มความเร็วหล่อนยิ่งซ่านเสียว หล่อนเชิดหน้าขึ้นเอวสวยยกขึ้นรัวเร็ว ท่อนเนื้ออวบใหญ่มุดเข้ามุดออกราวกระบอกลูกสูบ จนกลีบสีหวานปลิ้นเข้าปลิ้นออก“พี่เสียวมากเลยน้องดา” น้ำไนท์ครางกระเส่าเอนกายไปด้านหลังเล็กน้อย ภรรยาตัวน้อยขย่มสามีอย่างเอาเป็นเอาตายน้ำไนท์มองจุดเชื่อมต่ออย่างพอใจ กระแทกสวนรัว ๆ ดาริกาเ
Chapter ตอนพิเศษ2ร่างบอบบางถูกวางลงบนเตียงนุ่มนิ่ม น้ำไนท์มองภรรยาด้วยนัยน์ตาปรือฉ่ำ บ่งบอกความรู้สึกว่าตอนนี้เขาต้องการอะไร เขาต้องการลูกสาว เขาต้องทำให้ได้ และต้องได้ในครั้งนี้“ดาต้องทำให้พี่หรือเปล่า เราถึงจะได้ลูกสาว”“บ้าน่ะพี่ไนท์” ดาริกาหน้าแดง ทุบแขนสามีอย่างเขินอาย แม้จะมีลูกกันมาแล้วสองคน เธอก็อดเขินและอายในเรื่องแบบนี้ไม่ได้“ไม่บ้านะ เราต้องช่วยกันทำลูกสาวให้ได้ น้องดาเริ่มเลย”“พี่ไนท์” ดาริกาหลบสายตาของเขา ใบหน้าเห่อร้อน เขินอายสายตาของเขาเป็นอย่างมากเมื่อมาอยู่ใต้อาณัติของสามีดาริกาคงไม่อาจปฏิเสธความต้องการของเขาได้ พ่อของลูกเป็นคนมุ่งมั่นตั้งแต่ไหนแต่ไร ถ้าอยากได้อะไร ต้องพยายามเอาหรือทำให้ได้น้ำไนท์บดจูบสอดลิ้นอุ่นชื้นเข้ามาในโพรงปากนุ่ม กวาดต้อนความหอมหวาน รสจูบของเขาเร่าร้อนเว้าวอนจนดาริกาหัวหมุน มือเรียวเล็กลูบไล้ไปตามแผ่นหลังกว้างไปมาน้ำไนท์เหมือนกำลังร่ายมนต์ บดจูบไปทั่วใบหน้าสวย เลื่อนต่ำลงมาตามซอกคอ เลื่อนลงจนถึงแอ่งชีพจร ร่างกายเล็กถูกกักขังด้วยร่างกายใหญ่ ดาริกาไม่ผลักไสเลือกที่จะตอบสนอง เขาจึงพลิกเธอคร่อมร่างของเขาเอาไว้“พี่อยากได้ลูกสาว เมื่อก่อนพี่ทำ
Chapter ตอนพิเศษ1วันเวลาเคลื่อนคล้อยไปอีกหลายปี ดาริกานั่งอ่านหนังสือ ในขณะที่พ่อลูกสามคนเล่นฟุตบอลอยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้าน พร้อมกับเสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะผ่านมาหลายปีแล้วดาริกามีความสุขมาก น้ำไนท์ผู้ชายใจร้ายคนนั้น กลายเป็นผู้ชายใจดี อบอุ่นน่ารักกับลูก ๆ เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีเสมอมา“น้องดาครับ” น้ำไนท์ชูไม้ชูมือให้ ดาริกายิ้มแล้ววางหนังสือลงบนโต๊ะ“คะ?!”“พี่หิวน้ำจัง” น้ำไนท์วิ่งกระหืดกระหอบมาหาภรรยา ก่อนจะหอมแก้วฟอดใหญ่ “ชื่นใจที่สุดเลย”“ค่ะ เดี๋ยวดาเอาน้ำให้ก่อนนะคะ”“ครับ” น้ำไนท์พยักหน้าแล้วหอมแก้วภรรยาอีกหลายครั้ง “ชื่นใจที่สุดเลย”“พอได้แล้วค่ะ ทำอะไรอายลูกบ้าง” เธอยิ้มอาย ๆ แล้วเดินไปที่ครัว หยิบขวดน้ำกับแก้วเดินออกมา น้ำไนท์นอนแผ่หราอยู่บนพื้นแล้วหอบหายใจแรงๆ “แก่แล้วก็แบบนี้แหละค่ะ เล่นกับลูกนิดหน่อยก็เหนื่อยแล้ว”“พี่ยังไม่แก่สักหน่อย” น้ำไนท์ลุกขึ้นนั่ง ดาริการีบเทน้ำเย็น ๆ ใส่แก้วให้สามี“น้ำเย็น ๆ ค่ะ”“ขอบคุณครับ” เขารับมาดื่มแล้วมองลูกชายทั้งสองที่กำลังเล่นเตะบอลกัน เขามีลูกชายคนโตชื่อมาร์คคนเล็กชื่อเมสัน อายุไล่เลี่ยกันเพราะเขามีลูกหัวปีท้ายปี “อยากได้ลูกสาว
Chapter30“ดาพี่มีอะไรให้สาดู” น้ำไนท์ยิ้ม ซ่อนบางอย่างไว้ข้างหลัง ดาริกานั่งอ่านหนังสืออยู่เงยหน้ามอง ขมวดคิ้วอย่างสงสัย“อะไรคะ?” ดาริกายิ้มให้เขา“นี่…” น้ำไนท์ชูใบหย่าให้ดาริกาดู รอยยิ้มที่ระบายเต็มดวงหน้าก็พลันหดหาย “ดาไม่ดีใจเหรอ?”“พี่สาคงจะเสียใจ” ดาริกาพูดเสียเศร้า แม้พี่สาวจะทำไม่ดีกับเธอ แต่ดาริกาก็อดคิดไม่ได้“ดา…” น้ำไนท์นั่งลงเก้าอี้ข้าง ๆ “ทุกชีวิตต้องก้าวเดินต่อไปนะ เราก็มีชีวิตของเรา ชีวิตของพี่ผูกกับชาลิสามามากพอแล้ว พี่ต้องการก้าวผ่านทุกอย่าง พี่ต้องการมีความสุขกับสากับลูก”“พี่ไนท์”“มันก็จริงอย่างน้ำไนท์พูดนะลูก ทุกชีวิตต้องก้าวเดินต่อไป ลูกควรจะใช้ชีวิตของตัวเองให้มีความสุข น้ำไนท์รักลูก ลูกก็รักน้ำไนท์ ลูกควรโฟกัสที่ลูกโฟกัสที่ความสุขของครอบครัว” เตชินเดินเข้ามาในบ้าน เขาควรจะพูดให้ดาริดาริกาเข้าใจ ชีวิตของดาริกาควรจะมีความสุขสักที หลายปีที่ลูกไม่มีความสุข ต้องจมอยู่กับความทุกข์ทรมาน การที่ดาริกาได้มีน้ำไนท์เข้ามาในชีวิต มาดูแลเธอกับลูก มันดีที่สุดแล้ว“พ่อ…”“กล้าที่จะใช้ชีวิตนะลูก ตอนนี้ลูกไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว ลูกมีลูกที่ต้องดูแล เขาต้องมีครอบครัวที่ดีมีพ่อมีแ
Chapter29ชาลิสาเห็นท่าไม่ดีจะขับรถหลบหนี แต่มีหรือคนอย่างเวนาจะยอม ในเมื่อดื้อดึง บอกไม่ฟัง ก็ต้องมีจุดจบแบบนี้“มึงตายแน่!” เวนาประกาศกร้าว มองชาลิสาราวจะกินเลือดกินเนื้อ ย่างสามขุมเข้าไปหาเรื่อย ๆชาลิสาหมุนพวงมาลัยเหยียบคันเร่งเพื่อขับหนี แต่ก็ยากลำบากเหลือเกิน เพราะรถหล่อนชนกับรถคันอื่นที่จอดเอาไว้ เธอพยายามถอยหรือเดินหน้า มันก็ไปไม่ได้“ไปสิวะ!” เธอทุบพวงมาลัยรัว ๆ เร่งความเร็ว แต่รถไม่ขยับเลย“ลงมา!” เวนาเล็งปืนใส่ชาลิสา “กูบอกให้ลงมา” เวนาแผดเสียงดังลั่น มองชาลิสาอย่างโกรธจัด ถ้าน้ำไนท์มาช่วยไม่ทัน ดาริกากับหลานของเธอจะเป็นยังไง เธอไม่อยากจะคิดเลยคนใจทมิฬหินชาติอย่างชาลิสามันต้องได้รับบทเรียน เกลียดมากแค่ไหน ก็ไม่ควรทำแบบนี้กับคนท้อง ดาริกากำลังท้องกำลังไส้ กล้าทำร้ายอย่างเลือดเย็น มันก็ไม่ใช่คนแล้ว!“…” ชาลิสาไม่มีทางเลือก รถขับต่อไปไม่ได้ ไม่ลงก็ตาย เธอเลยเลือกที่จะลง“น้ำไนท์ นายจะเอาคนที่ทำร้ายแม่ของลูก เป็นเมียที่ต้องตามกฎหมายอยู่อีกไหม?”“ไม่” น้ำไนท์ส่ายหัวเบา ๆ กอดร่างบอบบางของดาริกาเอาไว้ ดาริกากำลังเสียขวัญ ถ้าเขามาไม่ทัน เธอต้องแย่แน่ ๆ “ผมเลือกดาริกา ต่อให้ผมไม่ได
Chapter28“แม่ต้องช่วยสานะคะ ฮือ ๆ สาไม่ได้ผิดอะไรเลย ทำไมพี่ไนท์ใจร้ายกับสา ฮือ ๆ สาไม่ผิดอะไรเลย” ชาลิสาทรุดกายลงร้องไห้สะอึกสะอื้น ปัทมสุดามองไปที่ช่องกระจกประตู คนข้างในหัวเราะมีความสุข แต่คนอยู่ข้างนอกเจ็บปวดเจียนขาดใจ“แม่…” ปัทมสุดาถอนหายใจออกมา นางไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี “แม่จะลองพูดกับตาไนท์ดู”“แม่ต้องช่วยสานะ ฮือ ๆ แม่ต้องช่วยสานะคะ”“จ้ะ” ปัทมสุดาพยักหน้าอย่างจำใจ ชาลิสารีบสวมกอดปัทมสุดาแล้วยิ้มร้ายออกมา “เช็ดน้ำตา แล้วเข้าไปให้ตาไนท์ด้วยกัน”“ค่ะ” ชาลิสารีบปาดน้ำตาตัวเอง จัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วยพร้อมแม่สามี“เป็นยังไงบ้างตาไนท์” น้ำไนท์ที่กำลังหัวเราะร่วนกับพี่ชายชะงักทันที“ดีขึ้นแล้วครับ”“ดีแล้ว หนูสาอยากมาเยี่ยมลูก แต่ไม่กล้าเข้ามา”“เอ่อ…ครับ” น้ำไนท์นั่งลงเก้าอี้ข้างดาริกา“ชาลิสาอยากมาดูแลลูกด้วย”“ไม่เป็นไรครับ ผมมีดาดูแลอยู่แล้ว”“น้ำไนท์” คนเป็นแม่ดูหนักใจไม่น้อย“ฮึก พี่ไนท์ไม่ต้องการให้สาดูแล ทั้งที่ความเป็นจริงสาเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย สาเป็นเมียพี่ ฮือ ๆ” ชาลิสาร้องไห้ หล่อนปวดใจเหลือเกินที่ต้องมาฟังอะไรซ้ำ ๆ แบบนี้ “สารักพี่ ต่
Chapter27ดาริกาเข้าไปอยู่ในห้องพักผู้ป่วย เธอยังขวัญเสียกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น น้ำไนท์กอดเธอเอาไว้ไม่ห่าง พร้อมกับลูบแผ่นหลังเล็กเบา ๆ เพื่อปลอบใจ“ไม่เป็นไรแล้วนะ สิ่งร้าย ๆ มันได้ผ่านไปแล้ว”“ขอบคุณที่พี่กลับมา” ดาริกาน้ำตาร่วงผล็อย ทั้งเสียใจทั้งดีใจปนกันไปหมด เธอไม่รู้เลยว่าชีวิตหลังจากนี้จะเจออะไร ชีวิตในวัยเด็กช่างอาภัพ แม่ตายเพราะฝีมือคนใจร้าย ตอนนี้คนที่รู้สึกพึ่งพิงได้ก็มีบิดาครอบครัวเวนากับน้ำไนท์“พี่ต้องกลับมาหาดาอยู่แล้ว เราต้องอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัว พี่รักดานะ” น้ำไนท์จุมพิตที่หน้าผากเล็กซ้ำ ๆ กอดรัดดาริกาด้วยความรู้สึกที่มี เขารักเธอ มั่นใจแล้วว่ารักมาก เขาจะไม่ยอมให้ใครมาพรากเขากับเธอเด็ดขาด“ไอ้ไนท์” น้ำเหนือเปิดประตูเข้ามาในห้อง ทั้งสองก็รีบผละออกจากกัน“มีอะไร? มึงน่าจะเคาะประตูก่อน”“กูอยากจะพูดอะไรกับมึงก่อน”“งั้นดาขอออกไปรอข้างนอกนะคะ”“ไม่เป็นไร อยู่ฟังด้วยกัน”“ค่ะ” ดาริกาพยักหน้าเดินไปนั่งเก้าอี้ข้าง ๆ เตียง“มีอะไร?”“กูอยากให้มึงเลิกกับสา หย่าขาดกัน แล้วมึงมาจดทะเบียนกับดา” สิ้นประโยคที่น้ำเหนือเอ่ย ดาริกาก็เอามือประสานกันเอาไว้ มันเป็นอะไรที่หนักใจ ชาลิ