เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ : 13 ตามง้อ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-30 17:47:12
บทที่เกี่ยวข้อง
พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 14 มันเป็นแผน
#บ้านของราม"รามคุณยายไปไหน?" คนตัวเล็กเอ่ยถามชายหนุ่มที่กำลังนั่งก้มหน้าก้มตาทำอะไรสักอย่างอยู่กับรถของตัวเอง ทำเอาเจ้าตัวตกใจอยู่เหมือนกัน"ไปวัดครับ""แล้วนั่นทำอะไรอยู่""เปลี่ยนน้ำมันเครื่องครับ""ทำไมไม่ให้ร้านเปลี่ยนให้ ทำเองเดี๋ยวก็รถพังหรอก""ผมเป็นช่างนะครับ เปลี่ยนน้ำมันเครื่องแค่นี้เอง""อ่อ พี่ลืมไป""แล้วมาทำไมครับ ไม่ไปเรียนหรือไงครับ""วันนี้อาจารย์ยกคลาสน่ะ ก็เลยได้อยู่บ้าน""อ่อ..""นึกว่านายไม่อยู่บ้าน พี่เลยกะมาเล่นกับคุณยายแก้เหงา""เหรอครับ""ตอนเย็นว่างมั้ย?""ไม่รู้ครับ""ทำไมล่ะ นายมีนัดแล้วเหรอ?""เปล่าครับ ผมแค่ไม่รู้จะว่างมั้ย พี่พริมมีอะไรหรือเปล่าครับ?""จะชวนไปตลาดน่ะ"พอเธอพูดจบรามก็เงยหน้าขึ้นมอง เธอเขินนิดหน่อย สายตาของเขาที่จ้องมองมันทำให้เธอชะงักไปครู่นึง แต่แล้วใบหน้าที่เปรอะเปื้อนเขม่าดำมันก็ทำให้เธอยิ้มและหัวเราะออกมาทันที"คิกคิกคิก""หัวเราะอะไรครับ?""หน้านายเปื้อนน่ะ มีผ้าสะอาดไหม พี่จะเช็ดให้"พอถูกทักอย่างนั้นรามก็รีบเอามือป้ายเช็ดยกใหญ่ หารู้ไม่ว่าสิ่งที่ตัวเองกำลังทำมันทำให้รอยเลอะเทอะมันกว้างขึ้น จากที่นิดเดียวตรงแก้ม ตอนนี้เต็มไปทั้งหน้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 15 ขอเป็นแฟน NC18+
ตกค่ำวันเดียวกันรามนั่งดูเสื้อที่พริมซื้อให้เมื่อตอนเย็น เขาใส่ไม้แขวนและแขวนไว้ให้มองเห็นได้ชัดตั้งแต่เปิดประตูเข้าห้องมาเลย ไม่ได้อยากจะเอามาใส่เพราะกลัวว่าสีจะตก นี่ของขวัญชิ้นแรกเลยนะขณะที่กำลังนั่งมองเสื้อที่แขวนไว้ตรงตู้แล้วนั่งยิ้มกับตัวเอง รามก็คิดอะไรบางอย่างออกขึ้นมา เขาหยิบโทรศัพท์มือถือและถ่ายภาพเสื้อที่แขวนอยู่หน้าตู้ส่งให้กับพี่สาวคนสวยได้ดูฟึ่บ~ ราม : ขอบคุณนะครับ ถูกใจมากเลย พริม : เอาไปซักก่อนนะ อย่าเพิ่งใส่ เหม็นขี้เจ๊ก ราม : ผมจะแขวนไว้แบบนี้แหละครับ พริม : ทำไม? ราม : กลัวสีตกครับ กลัวเสื้อเป็นรอยด้วย พริม : เวอร์ไปละ พี่ซื้อมาให้ใส่นะ ก็เอาไปใส่สิ ก่อนใส่ก็อย่าลืมซักก่อนด้วย เดี๋ยวจะคันเอาราม : ครับ ไว้ถ้าได้ออกไปไหน จะเอาใส่ไปหล่อๆ เลย พริมอ่านแต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับ ซึ่งรามก็ไม่ได้ส่งข้อความหาอีกเช่นกัน แต่ถึงอย่างนั้น..เขาก็ยังมีแผนอยู่ครึ่งชั่วโมงต่อมา~ปึก!คนตัวเล็กตกใจเมื่อได้เห็นศีรษะของใครบางคนโผล่ขึ้นมาจากหน้าต่างที่เธอเปิดแง้มไว้ เล่นเอาใจคนกลัวผีอย่างเธอหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มเลย แต่พอได้ยินเสียงร้องของอีกฝ่ายเท่านั้นแหละ ถึงกับเปลี่ยนอารมณ์แทบไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-30พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 16 เปิดซิงพี่ข้างบ้าน NC20+
มหาวิทยาลัย AA"อีพริม มาสักทีนะมึง"เฟรมเรียกหาอย่างร้อนอกร้อนใจ ท่าทางแบบนี้ต้องมีเรื่องแน่ๆ เลย แต่มันเป็นเรื่องอะไรกันล่ะ เธอก็ไม่ได้ไปมีเรื่องกับใครนี่นา หรือแม้กระทั่งตอนเลิกกับแฟน ก็จบลงด้วยดี แยกย้ายกันไปไม่ได้ทะเลาะกัน หรือใครทำให้ใครต้องเสียหาย"อะไรของพวกมึงเนี่ย กูก็มาตามเวลาปกติไหม" พริมตอบ"มึงอ่านข่าวนี่!"เฟรมยื่นโทรศัพท์ให้กับเพื่อนสาว พริมรับไปอย่างงงๆ แต่พอได้อ่านเนื้อหาในข่าวเท่านั้นแหละ เธอตกใจเอามากๆข่าวด่วน!ไฮโซหนุ่ม (เปรม) ถูกรวบคาโรงแรมพร้อมกับแฟนสาว ขณะที่กำลังมั่วสุมเสพยา และมีการมั่วเซ็กซ์กันนับสิบคนเธออ่านแค่นั้นเพราะไม่อยากจะรับรู้อะไรต่อแล้วจริงๆ รู้ดีว่าสักวันหนึ่งมันก็จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แต่ผ่านไปแค่เดือนกว่าๆ เองนะ จะเรียกว่าเวรกรรม หรือเรียกว่าดวงซวยดีล่ะ"อีพริม มึงรู้หรือเปล่า ว่าพี่เปรมเขาเสพยา" โอ๋ถาม"อือรู้" พริมพยักหน้า"เอ้า? แล้วทำไมตอนนั้น มึงถึงบอกพวกกูว่าบอกเลิกเพราะพี่เปรมเขามีผู้หญิงคนอื่นล่ะ?" แอลถาม"กูเห็นกับตาว่าเขามีผู้หญิงคนอื่น แต่กูไม่ได้เห็นกับตาเรื่องที่เขาเสพยานี่หว่า กูก็เลย..ไม่อยากพูดน่ะ"ไม่ใช่ว่าเธอไม่เชื่อรามหรอกน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-31พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 17 เปิดซิงพี่ข้างบ้าน NC20+
จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!"อ๊ะอื้อ...""พี่พริมครับ แฮ่ก! ผมจะบ้าตายอยู่แล้วครับ""อึก!!"ใครกันแน่ที่บ้าตาย คำนี้ประโยคนี้ มันควรเป็นเธอพูดหรือเปล่า เธอต่างหากที่จะตายเพราะถูกเขาเล้าโลมรัวๆ แบบนี้มือเล็กกำผ้าปูไว้แน่น ทุกครั้งที่ถูกกระตุ้นด้วยลิ้นเธอจะจิกผ้าปูแน่นพร้อมกับจิกเท้าลงเตียงแอ่นลำตัวขึ้นหาเขามันเป็นของมันไปเอง ตอนนี้เธอบอกความรู้สึกไม่ถูกด้วยซ้ำ"อึกอื้อ!""อืม...พี่พริมครับ~"รามขยับตัวขึ้นมาจูบปากกับคนใต้ร่าง แลกลิ้นกันอย่างเสียวซ่าน ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ไต่ลงต่ำไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าท้องแบนราบ ลมหายใจที่ร้อนผ่าวพ่นออกมาใส่หน้าท้องของเธอ เล่นเอาเธอเสียววาบจนแทบครางออกมาเสียงดังมือหยาบค่อยๆ ประคองขาเรียวเล็กขึ้นมาอย่างช้าๆ เอาขึ้นมาวางไว้บนขาของเขา"ระ ราม จะทำอะไร?""เลียไงครับ""ดะ เดี๋ยว พี่ว่า..""ให้ผมทำเถอะครับ ขืนใส่ไปแบบนี้ พี่ได้เจ็บจนไม่อยากทำกับผมแน่""พะ พี่อาย.."เธอเขินการกระทำของเขา เขินสายตานั้น เขินไปหมดเลย ยิ่งตอนนี้ได้มาเปลือยเปล่าอยู่ต่อหน้ากันอีก เธอยิ่งรู้สึกเขินไปหมด"ผมจะค่อยๆ เลียให้พี่เสียวจนลืมไม่ลงเลยครับ""!!!""กลั้นเสียงไว้ดีๆ ก็แล้วกัน"รามจับขาของพริ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-05พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 18 บ้องข้าวหลาม64 NC20+
เช้าวันต่อมาพริมตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่ปวดร้าวระบมไปทั้งตัว ราวกับว่าตัวเองนั้นไปออกรบออกศึกกับใครที่ไหนมา พอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนก็ไม่แปลกใจเลยที่สภาพตัวเองเป็นแบบนี้ โดยเฉพาะส่วนล่าง มันทั้งแสบทั้งปวด ไม่รู้จะเดินปกติได้หรือเปล่าก๊อกๆๆ ~"พริมลูก""ขาแม่~" เธอขานรับเสียงผู้เป็นแม่ที่ร้องเรียกอยู่นอกห้อง"จะสายแล้วนะลูก ไม่สบายหรือเปล่า ทำไมตื่นสาย""!!!" พริมรีบลุกพรวดขึ้นมาด้วยความตกใจ จนลืมความเจ็บปวดทางร่างกาย ก่อนที่เธอจะหันไปหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองมาเปิดดู ตอนนี้แปดโมงแล้ว เธอมีเรียนวันนี้ตอนเก้าโมง นาฬิกาที่ตั้งเอาไว้ก็ปลุกตามปกตินะ แต่เป็นเธอมากกว่าที่ไม่ยอมตื่นขึ้นมา"พริมลูก""เดี๋ยวพริมตามลงไปค่ะ ขออาบน้ำแป๊บนึง""จ้ะลูก"หญิงสาวรีบลนลานลงจากเตียง รีบอาบน้ำและแต่งตัวก่อนจะรีบเดินลงไปข้างล่าง"พริมกินข้าวก่อนสิลูก""ไม่ทันแล้วค่ะ เดี๋ยวพริมหาขนมปังกินเอาข้างหน้าก็ได้ค่ะ" ที่สายแบบนี้จะโทษใครก็ไม่ได้เพราะเธอตื่นสายเอง แต่ตอนนี้ต้องรีบไปแล้ว ไม่งั้นเข้าเรียนสายแน่ๆร่างบางรีบวิ่งออกหน้าบ้านไป แต่ยังไม่ทันจะได้เดินไปถึงไหน เสียงของชายหนุ่มก็ทำให้เธอต้องชะงัก"แฮ่ม! สายแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-05พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 19 เตียงหัก NC20+
@เวลาผ่านไปภายในห้องนอนของพริม เตียงนอนของเธอกำลังสั่นโคลงเคลงเพราะแรงโยกอย่างหนักหน่วงของคนตัวโต เสียงดังก็จริง แต่วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้าน แม้กระทั่งคุณยายของราม พ่อแม่ของพริมนั้นไปต่างจังหวัด อีกหลายวันเลยกว่าจะกลับมา ส่วนยายของรามก็ไปวัด กว่าจะกลับอีกทีก็ช่วงค่ำเหมือนกัน วันนี้สองหนุ่มสาวเลยได้มีเวลาอยู่ด้วยกันในช่วงตอนกลางวันครึก! ครึก! ครึก!เอี๊ยด~ เอี๊ยด~ เอี๊ยด~เหมือนจะเป็นเสียงแปลกๆ แต่กลับสร้างอารมณ์ในเรื่องนี้ได้ไม่น้อยเลย เพราะไม่มีใครอยู่บ้าน เลยสามารถทำเสียงดังได้ แม้กระทั่งเสียงครางที่ทุกครั้งที่มีเซ็กซ์กัน พริมต้องพยายามกลั้นมันเอาไว้"อึกอ่าส์ ดีจังเลยครับพี่พริม""อื้อ รามอ๊า อ๊ะ อ๊าง! สะ เสียวนะ อื้ม~""ซี๊ดส์ ผมก็เสียวครับ รูของพี่ดูดโคตรดีเลย อ่าส์~""อ๊างราม~"พั่ก! พั่ก! พั่ก~"เสียงครางของพี่แม่ง โคตรได้อารมณ์เลยว่ะ อ่าส์~"ยิ่งเสียงครางของเธอดังมากเท่าไหร่ เขาก็กระแทกแรงมากขึ้นเท่านั้น มันเสียวมากจริงๆ มันดีมากเลย ดีจนบอกไม่ถูก"พ่อแม่พี่ไม่อยู่ เหมือนเป็นสวรรค์ของเราเลยนะครับ แฮ่ก~""อยะ อย่าพูด กระแทกเร็วๆ พี่จะเสร็จอ๊า~!""ได้เลยครับ จัดให้ตามคำขอ ซี๊ด~"
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-05พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 20 ช่วยยกของ
สองวันต่อมาหลังจากที่พ่อแม่กลับมา ฉันก็บอกเกี่ยวกับเตียงที่มันหัก ดีหน่อยที่พ่อแม่ไม่ได้สงสัย เพราะตรงที่หักมันเป็นรอยผุพอดี เตียงที่ฉันเอามานอนก็เป็นเตียงไม้เก่ามรดกจากแม่ การใช้งานมันก็นานแล้วแหละนะ หลายสิบปีมาแล้ว แถมเป็นเตียงไม้ด้วยก็ไม่แปลกเลยที่มันจะหักพ่อเลยสั่งเตียงมาให้ฉันใหม่ แต่คราวนี้ไม่ใช่เตียงไม้ เป็นเตียงที่แข็งแรงกว่าเก่า ด้านในเหมือนจะตันด้วย เรียกได้ว่าใช้งานได้ยาวอีกหลายสิบปีเลย ถ้าฉันไม่ย้ายบ้านก่อนน่ะนะ************* "คุณลุงคุณป้า สวัสดีครับ""อ้าวราม สวัสดีจ้ะ มาหาพี่พริมเหรอ?""ครับ ว่าแต่กำลังทำอะไรกันอยู่เหรอครับ?""กำลังจะช่วยกันยกเตียงขึ้นไปบนห้องนอนของพริมน่ะ อันเก่ามันหักแล้ว""อ๋อ..." รามพยักหน้าตอบ เขารู้ดีเลยแหละ เพราะเป็นต้นเหตุที่ทำให้เตียงนอนของเธอหัก"คุณป้าไม่ต้องทำครับ เดี๋ยวผมช่วยลุงยกเอง""อ่าจ้ะๆๆ"รามเข้าไปช่วยพ่อของฉันยกเตียง มันไม่ได้ใหญ่มากหรอก และมันก็ไม่ได้หนักขนาดนั้นด้วย แต่ที่ยกได้แค่สองคนเพราะตรงทางขึ้นบันไดมันค่อนข้างแคบ เขาตัวใหญ่ขนาดนั้น ยกของแค่นี้คงไม่ลำบากหรอก"เอาวางไว้ตรงมุมเดิมก็ได้ค่ะ เดี๋ยวที่เหลือพริมจัดการต่อเอง""อ่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-05พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 21 ทดลองเตียงใหม่ NC20+
หนึ่งอาทิตย์ต่อมาหลังจากวันนั้นฉันกับรามก็ได้เจอพูดคุยกันผิวเผิน เพราะต่างคนต่างงานยุ่ง ฉันเองก็ต้องรีบทำรายงานส่งอาจารย์ ส่วนรามก็ยุ่งทั้งเรื่องเรียนเรื่องงาน เราเลยไม่ค่อยได้มีเวลามาเจอกันเท่าไหร่ฟังดูเหมือนไม่น่าเชื่อนะ เพราะบ้านเราก็อยู่ข้างกัน แต่มันเป็นเรื่องจริงมากๆ เลย แน่นอนว่าเราเจอกันทุกวันอยู่แล้ว คุยกันทุกวัน แต่ก็แค่แป๊บๆ ก็ต้องแยกย้ายมหาวิทยาลัยAA"อีพริม""อือ มีไร?""เรื่องของมึงกับน้องวิศวะข้างบ้านคนนั้นน่ะ ไปถึงไหนแล้ว""ไม่ถึงไหน ก็คบกันอยู่ ปกติดี ไม่ได้มีอะไร""มึงนี่ก็ตอบไม่ตรงคำถาม""อะไรของมึงเนี่ย ห่านี่!""ที่ถามว่าถึงไหนแล้ว คือเรื่องความสัมพันธ์แบบ อื้อๆ อ๊าๆ น่ะจ้ะคนสวย""อีบ้ามึงพูดอะไรเนี่ย!"ฉันหันไปถลึงตามองโอ๋ที่ตั้งคำถามอะไรของมันก็ไม่รู้อยู่ได้ ในขณะที่คนอื่นพากันนั่งเงียบหมดแล้ว"ตอบจ้ะ""เออ! มันก็เป็นเรื่องปกติของผู้หญิงผู้ชายมั้ย?""ใช่ แต่มันไม่ปกติสำหรับหล่อนค่ะซิส""อะไร ไม่ปกติยังไง?""หล่อนน่ะ จะเรียกว่าแม่ชีก็ยังได้เลย""ว่าแต่ หนุ่มวิศวะกล้ามโตเป็นไง แซ่บมั้ย?""!!!"ฉันรีบก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือต่อ หลบสายตาของโอ๋ที่กำลังจ้องจับผิดฉัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-05
บทล่าสุด
พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 30 ตอนจบ
@หลายปีต่อมาฉันกับรามเราแต่งงานกันแล้ว หลังจากที่ช่วยกันทำงานเก็บเงินและมีเงินเก็บมากพอ เราซื้อบ้านน็อคดาวน์ไว้หลังนึง ราคาไม่แพงเท่าไร แต่ก็ถือว่าอยู่ได้สบายมากสำหรับครอบครัวเล็กๆ อย่างเรา และบ้านของเราก็อยู่ไม่ไกลจากบ้านของพ่อแม่เท่าไรด้วยตอนนี้รามเปิดอู่เล็กๆ อยู่ใกล้บ้านส่วนอู่ที่เคยทำงานอยู่ก็ยังไปทำงานอยู่เหมือนเดิม รามทำงานหลายที่มากๆ จนบางครั้งฉันก็แอบห่วงสุขภาพของเขา กลัวว่าเขาจะพักผ่อนไม่เพียงพอหลังจากที่ย้ายบ้านมาอยู่ด้วยกันสองคนฉันก็ท้อง ทีแรกฉันก็กะว่าจะลาคลอดระยะยาวเลย เพราะตัวเองก็มีลาพักร้อนอยู่แล้ว แต่รามบอกให้ฉันลาออกจากที่นั่นมาเลย จะได้ไม่ต้องเจอคนแย่ๆ จนทำให้สุขภาพจิตของเราเสียอีก ยิ่งฉันท้องยิ่งไม่ควรอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนั้นเลยเราสองคนเริ่มต้นจากจุดเล็กๆ ถึงตอนนี้ก็ไม่ได้ร่ำรวยถึงขนาดที่อยู่บ้านนั่งกินนอนกินสบายๆ ไม่ต้องทำงาน เราแค่มีเก็บมากพอจะใช้จ่ายได้ไม่ลำบากก็เท่านั้นเองบวกกับปีก่อนคุณยายของรามเอาที่มาให้ รามก็เลยประกาศขาย เพราะถึงยังไงก็ไม่ได้ไปอยู่อยู่แล้ว ทำเลตรงนั้นขายได้หลายล้านเลยทีเดียว ที่ตัดสินใจขายเพราะเราสองคนวางแผนอนาคตกันเอาไว้แล้ว ฉันกับรา
พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 29 งานหมั้น
@อีกหนึ่งปีต่อมาณ บ้านของพริมมีงานเล็กๆ เป็นงานหมั้นระหว่างพริมกับราม ญาติพี่น้องทางฝั่งของพริมก็มาไม่กี่คน เพราะส่วนใหญ่อยู่ต่างจังหวัดไกลๆ กันหมด และมีเพื่อนๆ ของพริมไม่กี่คน ทางฝั่งของรามก็มีแค่ยายและเพื่อนๆ ที่อู่กับอาที่เป็นเจ้าของอู่เท่านั้นแม่ของเขาเหมือนถูกตัดขาดจริงๆ รามยอมติดต่อไปหาแม่ เพื่อให้ยายนั้นสบายใจ แต่คำตอบที่ได้กลับมาก็เล่นเอาจุกเหมือนกัน เขาไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือ ไม่ได้ต้องการเงิน ไม่ได้ต้องการอะไรทั้งสิ้น นอกจากบอกให้รับรู้ รามรู้มาตั้งแต่แรกแล้วว่าการตัดสินใจไม่ไปอยู่กับแม่ที่ต่างประเทศมันจะเป็นยังไงไม่ใช่ไม่รัก ไม่ใช่ไม่เคารพ แต่บางเรื่องเราก็ต้องเป็นฝ่ายตัดสินใจเอง เพราะนี่คือชีวิตของเราถ้าเขาไปแล้วคุณยายจะอยู่กับใคร ที่ผ่านมาคุณยายก็อยู่โดยลำพังมาตลอดอยู่แล้ว ไม่รู้ว่าแม่ของเขาตัดสินใจแบบนั้นได้ยังไง ในมุมของคนเป็นลูกดูใจร้ายมากเลยนะตัดกลับมาที่งานหมั้น ทุกอย่างจัดขึ้นแบบเรียบง่าย ไม่ได้หวือหวา มีกินเลี้ยงกันนิดๆ หน่อยๆ ตามประสาเพื่อนเกลอ พูดคุยกับญาติผู้ใหญ่ที่มาร่วมเป็นสักขีพยาน เป็นงานหมั้นเล็กๆ ที่ดูอบอุ่นมากเลยทีเดียวเงินสด 99,999 ทองอีก 1 บาท
พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 28 แหวนแทนใจ
@หนึ่งปีต่อมารามเรียนจบมาได้สักพักแล้ว และหลังจากที่เรียนจบก็ได้ทำงานอย่างเต็มตัวเต็มเวลา และก็ได้รับหน้าที่คอยดูแลเป็นหูเป็นตาแทนอาที่เป็นเจ้าของที่นี่ เขาเป็นคนละเอียดมีฝีมือ เรื่องงานช่างไม่ต้องห่วงเลยถึงจะอายุเท่านี้แต่ประสบการณ์ทำงานก็มากเลยทีเดียวพอได้ทำงานเต็มเวลารามก็เริ่มจะมีเงินเก็บจากที่ตัวเองทำงานอยู่ทุกวัน มีมากพอจะซื้อของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ให้กับแฟนสาวได้ในช่วงเวลาที่สำคัญของเธอรามกำเงินเก็บจำนวนนึงที่ได้มาจากการทำงานที่อู่เข้าร้านทองใกล้ๆ กับอู่ที่ทำงานอยู่สายตาคมกวาดมองแหวนทองที่ทางร้านวางโชว์หราอยู่ด้านหน้า กำลังเลือกลายและขนาดที่นิ้วของพริมจะใส่ได้ กะขนาดจากระยะสายตาของเขาเองเนี่ยแหละ ไม่เคยพลาดหรอก"อ้าวราม""หวัดดีครับเสี่ย"รามทักทายเจ้าของร้านทอง เสี่ยยักษ์ อายุรุ่นราวคราวเดียวกับอาที่เป็นเจ้าของอู่ ถึงรามจะไม่เคยมาใช้บริการร้านทองเลยสักครั้งแต่ก็พอจะรู้จักกันอยู่บ้าง เพราะเสี่ยยักษ์ก็เอารถไปใช้บริการที่อู่เป็นประจำอยู่เหมือนกัน"จะเอาแบบไหนล่ะหืม เลือกมาเลย เดี๋ยวเสี่ยลดราคาให้เป็นพิเศษ""อ๋อ ขอบคุณครับ""ซื้อให้แฟนเหรอ?""ครับ อยากได้แหวนสองสลึง วงเล็กๆ มีลาย
พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 27 ขึ้นขย่ม NC20+
พริมกระโจนโถมเข้าหาแฟนหนุ่มจนกระทั่งเขานั้นหงายหลังลงไปกับที่นอนฟูกหนาของตัวเอง จากนั้นเธอก็เป็นฝ่ายเล้าโลมเขาก่อน อยากรู้ว่ามันรู้สึกยังไงที่ต้องเป็นคนอยู่ข้างบน เพราะที่ผ่านมารามเป็นฝ่ายเริ่มก่อนตลอดเลย"อึก พะ พี่ครับ""....." พริมไม่ได้สนใจท่าทางที่พยายามขัดขืนของอีกฝ่าย อารมณ์เสียอยู่เล็กน้อย แต่ก็ช่างมันเถอะ"อ่าส์~ แฮ่ก! รุนแรงจังเลยนะครับที่รักของผม""อือ...อยู่นิ่งๆ สิราม""อืมพี่ครับ"พริมชะงักเพราะเสียงเรียกของอีกฝ่าย เธอมองหน้าของเขาก่อนจะโน้มใบหน้าลงบดเบียดริมฝีปากของตัวเองลงไปอย่างบ้าคลั่ง ลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากอุ่นตวัดลิ้นเลียอย่างรุนแรงจนหายใจกันแทบไม่ทันหน้าอกอวบก็เบียดเสียดลงไปกับอกแกร่งของร่างกำยำแน่น ชนิดที่ว่ารู้สึกได้ถึงแรงเต้นของหัวใจของกันและกันเลยทีเดียว"อืมพี่พริมครับ อ่าส์""....." ร่างบางผละตัวออกไปก่อนจะถอดเสื้อยืดของตัวเองออกต่อหน้าของแฟนหนุ่ม หน้าอกที่อวบปลิ้นออกมาจากชุดชั้นในครึ่งเต้านั้นมันทำให้รามอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือขึ้นไปบีบเคล้นอย่างมันส์มือ "อึก..บะ เบาๆ สิพี่เจ็บนะ!""นมพี่ใหญ่จังเลยครับ มองข้างนอกนึกว่าคนไม่มีนม" นี่ถือว่าเป็นคำชมนะ เพราะ
พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 26 ขึ้นห้องหมาเด็ก
หลังจากวันนั้นพริมกับรามก็ใช้ชีวิตกันโดยปกติมาตลอด ไม่ได้มีเรื่องอะไรปิดบังใครแล้ว คุณยายเองก็ได้รู้ว่าเป็นเรื่องจริงไม่ใช่หลานชายตัวเองพูดไปเรื่อยพริมเรียนจบแล้วและมีกินเลี้ยงกับเพื่อนๆ ก่อนแยกย้ายกัน เลยนัดกันที่ร้านอาหารในเมือง"พี่พริมกลับกี่โมงครับ ผมจะได้มารอรับ" รามเอ่ยถาม หลังจากที่จอดรถส่งแฟนสาวถึงร้านอาหารที่เธอนัดกับเพื่อนๆ แล้ว"ไม่เป็นไร นายนอนเถอะ พี่คงกลับดึกๆ เลย""นั่นแหละครับ ดึกแล้วพี่จะกลับไง นั่งแท็กซี่มันอันตราย" พูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง"เดี๋ยวเพื่อนมันแวะไปส่งน่ะ""ให้ผมรอมั้ยครับ ผมรอได้""ไม่เป็นไร นายทำงานเหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะ กลับไปพักเถอะ""จะดีเหรอครับ?""ใช่ ดีมากๆ เลย พี่อยู่กับเพื่อนได้ กลับเองได้ พี่ไม่ใช่เด็กแล้ว""โอเคครับ ผมกลับก็ได้ แต่ถ้าไม่มีใครไปส่งพี่ต้องโทรหาผมนะครับ ห้ามกลับแท็กซี่เด็ดขาด""อื้ม พี่สัญญา"พริมพยักหน้าตอบ เธอไม่อยากให้รามรอ เพราะเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะได้กลับตอนไหน จะให้รามรออยู่ได้ยังไงในเมื่อเขาเองก็ทำงานเหนื่อยมาทั้งวันแล้วเหมือนกัน"ขับรถกลับดีๆ นะราม วันนี้พี่ขอวันนึง""ครับ ผมไม่ว่าหรอก กินกับเพื่อนตามสบายเลยครับ
พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 25 เปิดตัว
@บ้านพริม"มีอะไรหรือเปล่าลูก พริมราม""คือว่า เราสองคนกำลังคบกันค่ะ คบกันมาสักพักแล้ว" ทั้งที่มันเป็นการบอกข่าวดีแท้ๆ แต่เธอกลับตื่นเต้นกลัวไปหมดเลย"อะไรนะ?" แม่ของพริมมองหน้าทั้งสองคนสลับกันไปมา"ผมกำลังคบกับพี่พริมครับคุณน้า" รามยืดอกยอมรับอย่างลูกผู้ชาย เพราะมีหลายอย่างที่ตัวเองทำเกินเลยลงไป เขาจะยอมรับหากพ่อแม่ของเธอถาม และเขาพร้อมจะรับผิดชอบ"ราม.." เสียงเข้มของผู้เป็นพ่อดังขึ้น สายตาที่แข็งกร้าวมันทำให้พริมเริ่มใจเต้นแรง เพราะเธอไม่เคยเห็นพ่อของเธอเป็นแบบนี้เลย"ครับคุณลุง""มาคุยกับลุง""พ่อคะ...""คุยสองคน อย่างลูกผู้ชาย""ครับ"รามลุกขึ้นและเดินตามพ่อของพริมไปทางหลังบ้าน พริมอยากจะเดินตามไปเพราะกลัวว่าเรื่องมันจะจบไม่สวย แต่ก็ถูกแม่ห้ามเอาไว้"มันจะเกิดอะไรไหมคะแม่""เรากลัวอะไรล่ะหืม?""ไม่รู้สิคะ แม่ไม่เห็นสายตาของพ่อเหรอ น่ากลัวมากเลย""ไม่มีอะไรหรอก ให้เขาได้คุยกันแบบลูกผู้ชาย เราเป็นผู้หญิงก็ไม่ต้องไปอยากรู้หรอก""....." โอ้ย! ทำไมมันถึงตื่นเต้นกลัวอะไรขนาดนี้นะ พ่อของฉันใจดีจะตายไป คงไม่ทำอะไรแบบนั้นหรอก จะว่าไปรามมันก็ยังเด็กไง และด้วยความที่เป็นเด็กก็ยังไม่มีอะไรเป็
พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 24 ของขวัญวันเกิด NC20+
ตกดึกหลังจากที่เพื่อนๆ เมาและพากันเข้านอนหมดแล้ว พริมกับรามก็ขึ้นมานั่งเล่นที่ห้องนอนกันต่อ"พี่อาบน้ำก่อนนะ วันนี้เหนียวตัวมากเลย""ครับ"พริมเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเข้าไปอาบน้ำตามที่บอก ไม่นานนักเธอก็กลับออกมา แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อได้เห็นแฟนหนุ่มที่นั่งอยู่บนเตียง"ระ ราม!"รามถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก เหลือแค่บ๊อกเซอร์ตัวจิ๋วแถมสีแดงสดด้วย ทั้งตัวของเขาผูกโบว์ไว้ ราวกับว่าตัวเองคือกล่องของขวัญงั้นแหละ ตอนนี้เธอไม่ได้คิดเลยว่ารามเอาตัวเองไปผูกไว้แบบนั้นได้ยังไง"ของขวัญสำหรับพี่ครับ""อะ เอางี้จริงดิ?""ครับ เอา...แบบนี้เลย""....." พริมถึงกับพูดไม่ออก ทำตัวไม่ถูกด้วย นี่เธอต้องเดินไปแกะออกใช่ไหม ตามสเต็ปการแกะของขวัญไง แล้วหลังจากที่แกะของขวัญล่ะมันจะเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านั้นที่คิดว่าเขาจะต้องมีของขวัญให้ แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะเป็นของขวัญแบบนี้ไง นี่เรียกของขวัญจริงดิ"แกะของขวัญสิครับ""แกะแล้ว พี่จะได้อะไร?""ได้ตัวผมไงครับ""!!!" นั่นไงว่าแล้ว เดาอะไรไว้ไม่มีผิดเลย แต่เธอก็ไม่ได้อยากทำ เพราะที่บ้านไม่ได้มีแค่พ่อกับแม่ของเธอแล้ว แต่ยังมีเพื่อนสนิทเธออีกตั้งสามคน ถึงพวกมันจะเมาแอ๋ขนาดนั้น
พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 23 งานวันเกิด
แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู ~ "เย้~ วู้ววว!""สุขสันต์วันเกิดนะลูก แม่ขอให้พริมมีความสุขมากๆ นะ""ขอบคุณค่ะแม่""พ่อก็ขอให้พริมมีความสุขมากๆ เช่นกันนะ สุขภาพร่างกายแข็งแรงนะคนเก่ง""ขอบคุณค่ะพ่อ""มีความสุขมากๆ นะพริม""สวยวันสวยคืนน้า""สุขสันต์วันเกิดนะพริม""ขอบใจนะ"พอร้องเพลงจบพ่อแม่และเพื่อนๆ ก็พากันเข้ามาอวยพรวันเกิดให้กับฉัน วันนี้เป็นวันเกิดของฉัน จัดงานเล็กๆ ที่บ้านเหมือนเดิม มีพ่อแม่และเพื่อนสนิทของฉัน ไม่ได้เชิญใครมาเลย และก็ไม่ได้มีการกินเลี้ยงที่ไหนด้วย ฉันทำแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วถามว่าทำไมฉันถึงไม่จัดงานแบบใหญ่โต หรือไปดื่มกินเลี้ยงที่ผับหรือร้านเหล้า แล้วชวนเพื่อนไปเยอะๆ อะไรแบบนี้ ฉันเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน ฉันแค่อยากอยู่กับครอบครัว ไม่อยากสิ้นเปลืองอะไรมาก อยู่แบบนี้ก็ได้ดื่มได้กินเหมือนกัน พ่อแม่ฉันเองก็ไม่ได้ห้าม เพราะเราก็โตกันแล้ว"ตามสบายกันเลยนะลูก เดี๋ยวแม่เข้าครัวก่อน""ค่ะ""งั้นพ่อก็เข้าไปนั่งดูมวยดีกว่า ตามสบายกันเลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ""ค่ะพ่อ"เราทั้งหมดนั่งดื่มกันอยู่ที่สวนหลังบ้าน พูดคุยและเฮฮากันตามประสาเพื่อนสนิท"น้องรามของมึง ไม่มาอวยพรสุขสันต์วันเกิด
พี่สาวดาวคณะกับไอ้เด็กวิศวะข้างบ้าน ตอนที่ : 22 ตามง้อ
มหาวิทยาลัยAA"พริม!""พะ พี่เปรม?"ขณะที่ฉันกำลังจะเดินไปรวมกลุ่มกับเพื่อนที่หน้าคณะ ก็ถูกพี่เปรมอดีตแฟนมาขวางทางเอาไว้ ฉันตกใจมากเพราะตอนนี้เขาน่าจะอยู่ในทัณฑสถานหรือเปล่า ตั้งแต่เห็นข่าววันนั้น ฉันก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรอีกเลย และก็คิดว่าทุกอย่างก็จะดำเนินไปตามกฎหมาย"พี่คิดถึงพริม เรากลับมาคบกันเถอะนะ""พริมเห็นข่าว ทำไมพี่ถึงมาอยู่ที่นี่ได้คะ?""เรื่องนั้น...พ่อแม่พี่ช่วยน่ะ พี่เลยเป็นแค่ผู้เสพ ถูกปล่อยตัวออกมาบำบัด""?!?" ถึงจะรู้ว่ามันมีอะไรแบบนี้อยู่ในสังคม แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะใกล้ตัวขนาดนี้แต่ความจริงตอนนี้เขาก็น่าจะอยู่ในสถานบำบัดหรือเปล่า ไม่ใช่มายืนอยู่ต่อหน้าของฉันแบบนี้ เลิกยาเสพติดนะ ไม่ใช่ลดน้ำหนัก มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นเลย"พี่ขอโทษสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมานะ เรากลับมาคืนดีกันเถอะ ต่อจากนี้พี่จะปรับปรุงตัว พี่จะไม่ทำแบบนั้นอีก พี่จะไม่นอกใจ พี่จะรักพริมแค่คนเดียว เชื่อใจพี่เถอะนะ""อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ" ฉันดึงมือของตัวเองออก ก่อนจะขยับถอยออกห่างจากพี่เปรม เพราะเราใกล้กันเกินไป"ทะ ทำไมล่ะ?""มีครั้งแรก มันก็จะมีครั้งต่อไป ความเป็นจริงมันไม่ควรมีแต่แรกอยู่แล้วค่ะ""พี่
