“พี่ปลัดขา” เสียงหวานใส ๆ ทำให้ปลัดรวินรีบเด้งตัวลุกขึ้นยืน เขาดึงกางเกงขึ้นอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มเดินไปล้างมือที่ซิงค์ เป็นเวลาพอดีกับธิดาเดินยิ้มแต้ถือปิ่นโตเถาใหญ่เข้ามาในห้องครัว
“กับข้าวมาแล้วค่ะ พี่ปลัด”
“ครับ...วางไว้บนโต๊ะเลยครับ”
“ค่ะ” ธิดาวางปิ่นโตลงบนโต๊ะ เด็กสาวหยิบจานชามมาเทกับข้าวใส่ เมื่อเธอจัดโต๊ะเรียบร้อยแล้ว ปลัดรวินก็เดินมาที่เก้าอี้อีกตัว เขามองดูกับข้าวแล้วยิ้ม
“น่ากินทั้งเลย”
“หนูทำเองทุกอย่างเลยค่ะ”
“เก่งนะเนี่ยเรา”
ธิดายิ้มรับคำชม “ขอบคุณค่ะ หนูกลับก่อนนะคะ”
“ครับ”
ธิดากำลังจะยื่นมือไปจับปิ่นโตบนโต๊ะ แต่สายตาเด็กสาวก็เหลือบไปเห็นบางอย่างบนเก้าอี้เสียก่อน เธอก้มลงไปดูใกล้ ๆ
“พี่ปลัดทำของหวานหกเหรอคะ”
ธิดามองน้ำสีขาวคล้ายกะทิที่เลอะอยู่บนเก้าอี้สีน้ำตาลแล้วขมวดคิ้ว คนอะไร...โตแล้วยังกินหกเลอะเทอะเป็นเด็กไปได้
“เอ่อ...ครับ” เจ้าของน้ำกะทิใจหายวาบ เขารีบไปหน่อยเลยลืมเช็ด
“ของหวานเจ้าไหนคะ น้ำกะทิน่ากินจัง” ธิดาถาม พลางใช้ปลายนิ้วชี้ป้ายสิ่งที่เธอคิดว่าเป็นกะทิขึ้นมาดม
ปลัดรวินเสียวท้องน้อยแปล๊บ นี่ยัยเด็กธิดาไม่รู้จักน้ำกะทิคนจริง ๆ เหรอวะ
“เอ่อ...ร้านแถว ๆ ศาลากลางจังหวัดน่ะครับ”
“วันหลังซื้อมาให้หนูกินบ้างสิคะ กลิ่นมันหอมดี สีก็น่ากิน ท่าทางน่าอร่อย” ธิดายิ้มกว้างให้เจ้าของน้ำกะทิน่ากิน
ปลัดรวินกลืนน้ำลายลงคอ เขามองสบตาดวงตาคู่สวย ก่อนเอ่ยตอบด้วยเสียงที่พยายามดัดให้สั่นพร่าน้อยที่สุด “ถ้าดาอยากกิน วันหลังพี่จะให้กิน”
“พี่ปลัดน่ารักจัง”
คนถูกชมว่าน่ารักยืนนิ่งตัวแข็งทื่อ...แข็งไปทุกสัดส่วน เขายืนมองธิดาใช้กระดาษทิชชูเช็ดน้ำกะทิของเขาจนเรียบร้อย กระทั่งเด็กสาวเดินไปล้างมือที่ซิงค์แล้วหิ้วปิ่นโตกลับไป เขาถึงค่อย ๆ นั่งลงบนเก้าอี้ แล้วลงมือกินข้าวด้วยใจเลื่อนลอย...ลอยไปกับเด็กสาวผมเปียน่ารักข้างบ้าน
“มัวแต่ไปอ่อยไอ้ปลัดหน้าหม้ออยู่ล่ะสิ ถึงได้กลับมาช้า” ชายหนุ่มวัยยี่สิบห้าปีว่าแล้วมองลวนลามเด็กสาวอย่างไม่ปิดบัง
“หนูไม่ได้อ่อยใคร หนูแค่เอาปิ่นโตไปให้พี่ปลัด” ธิดาตวาดใส่หน้าไอ้แมงดาที่มาเกาะแม่เธอกิน
“อย่าให้รู้ก็แล้วกันว่าแอบไปอ้าขาให้มันเอา กูจะฟ้องแม่มึง”
คำขู่ของคมสันทำให้ธิดาโกรธจัด แต่เด็กสาวก็เลือกที่จะเดินหนีมัน ธิดาเอาปิ่นโตเข้าไปเก็บในครัว แล้ววิ่งขึ้นบ้านไปหลบอยู่ในห้อง การเคลื่อนไหวของเด็กสาวอยู่ในสายตากระหายหื่นของไอ้คมสันตลอด
พอปิดประตูห้องและล็อกลูกบิดแล้ว ธิดาก็เลื่อนโซฟามากั้นประตูไว้
เมื่อคิดว่าป้องกันตัวเองจากไอ้คมสันได้แล้ว ธิดาก็ถอยมานั่งที่ปลายเตียงเล็กของเธอ ดวงตาที่เคยสุกใสหม่นเศร้าลง ถ้าเป็นเมื่อก่อนเธอคงร้องไห้ด้วยความกลัวและคับแค้นใจ แต่ทุกวันนี้ เธอเข้มแข็งมากขึ้นแล้ว เธอเข้มแข็งขึ้นมากหลังจากวันนั้น...วันที่แม่พาไอ้คมสันเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้เมื่อปีที่แล้ว
พ่อของธิดาเสียชีวิตไปเมื่อสองปีที่แล้ว ทรัพย์สินทุกอย่างของพ่อตกเป็นของเธอและแม่ แต่ในส่วนของเธอ แม่เป็นคนดูแลให้ เพราะเธอยังไม่บรรลุนิติภาวะ การอยู่ด้วยกันสองคนแม่ลูกไม่ลำบากอะไรเลย เพราะพ่อทิ้งทรัพย์สินไว้ให้มากพอสมควร แต่พอมีไอ้คมสันเข้ามา แม่ก็เริ่มเปลี่ยนไป
แม่รักมัน เอาใจมัน เชื่อมันทุกอย่าง มันเคยลวนลามเธอ พอเธอฟ้องแม่ แม่ก็ไม่เชื่อ แม่หาว่าเธอใส่ร้ายมัน และแม่ก็ทุบตีเธอ กล่าวหาว่าเธอเป็นเด็กโกหก นิสัยไม่ดี แรก ๆ เธอร้องไห้เสียใจ แต่พอนานเข้า ธิดาก็เข้มแข็งขึ้น เธอรู้จักเอาตัวรอด เธอไม่พาตัวเองไปอยู่ในจุดอันตราย เธอหลีกเลี่ยงการอยู่ใกล้มัน ยังดีที่ห้องของเธอมีห้องน้ำส่วนตัวอยู่ในห้อง เธอจึงหลบอยู่ในห้องได้ตลอด ในทุกวันพอกลับมาจากโรงเรียน เธอจะทำกับข้าวและไปทำความสะอาดบ้านเช่า พอกลับมาบ้าน เธอก็จะขังตัวเองอยู่ในห้อง ไม่ออกไปไหนอีกเลย เพราะเธอไม่อยากเจอหน้าแม่ ไม่อยากถูกไอ้คมสันลวนลาม
“โอ้ว ! ซี้ด ! คมจ๋า...เสียวเหลือเกิน” เสียงครางกระเส่าที่ดังมาจากฝาห้องอีกฝั่งในกลางดึก ทำให้ธิดายกมือปิดขึ้นปิดหู แต่ไม่ว่าจะปิดอย่างไร เด็กสาวก็ยังคงได้ยินเสียงร่วมประเวณีของชายหญิงสองคนนั้น คนหนึ่งคือไอ้คมสัน อีกคนก็คือแม่ของเธอเอง
“ของผัวใหญ่ไหมเมียจ๋า...อ่า !”
“ใหญ่คับรูเลยจ้ะ อ๊า ๆ คมจ๋า ผัวจ๋า โอ้ว...เมียจะแตกแล้ว”
ธิดาพลิกตัวนอนคว่ำ เด็กสาวเอาหมอนมาทับหัว แล้วดึงมาปิดหูไว้แน่น แต่เสียงคราง เสียงพูดคุยหยาบโยน รวมทั้งเสียงเนื้อหนังปะทะกันก็ยังคงดังมาเข้าหู เธอเกลียดมัน...เกลียดไอ้คมสัน ไอ้คนเลว มันเกาะแม่กิน มันทำให้แม่หลงมัวเมาในกาม แม่หลงมันจนโงหัวไม่ขึ้น หลงมันจนลืมไปว่ามีลูกสาวคนนี้อยู่ร่วมชายคาอีกคน
แม้เธอจะรักแม่...แต่จะให้เธอทนอยู่แบบนี้ต่อไปคงไม่ได้แล้ว เธอกำลังจะจบมอหกแล้ว เธอจะขออนุญาตแม่ไปเรียนต่อที่กรุงเทพ ถ้าแม่ไม่ส่งเสีย เธอจะทำงานหาเงินส่งเสียตัวเองเรียนก็ได้
“พี่ปลัดขา สัปดาห์หน้าหนูก็จะเรียนจบแล้วนะคะ หนูว่าจะไปเรียนต่อที่กรุงเทพ หนูจะเรียนนิติศาสตร์ หนูจะเป็นรุ่นน้องของพี่ปลัด”ธิดามาทำความสะอาดบ้านให้ปลัดรวินตามปกติ วันนี้เขากลับบ้านเร็ว เธอจึงได้จัดโต๊ะอาหารมื้อเย็นให้เขา ระหว่างที่ทำ เธอก็พูดคุยกับเขาไปด้วย“ยินดีต้อนรับรุ่นน้องครับ ตั้งใจเรียน คว้าใบปริญญามาให้ได้นะครับ”“ขอบคุณค่ะ หนูจะตั้งใจเรียน จะไม่ให้เสียชื่อที่ปรึกษาอย่างพี่ปลัดเลย”ธิดายิ้มหวานให้ที่ปรึกษาของเธอ เด็กสาวแกะปิ่นโตออก และจัดเตรียมจานช้อนให้เขาเหมือนเดิม ปลัดรวินนั่งลงที่เก้าอี้ แล้วบอกเด็กสาวว่า“กับข้าวเยอะแยะเลย หนูดามากินข้าวเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิครับ”“เอ่อ...ไม่ดีมั้งคะ หนูก็แค่เด็กทำความสะอาดบ้าน” ธิดาพูดอย่างเจียมตัว เขาเป็นถึงปลัดอำเภอ เธอเป็นแค่เด็กทำความสะอาดบ้านให้เขา เธอไม่กล้านั่งกินข้าวกับเขาหรอก“หนูดาไม่ได้เป็นแค่เด็กทำความสะอาด แต่หนูดาเป็นเจ้าของบ้านต่างหาก มาครับ มากินข้าวเป็นเพื่อนพี่หน่อย กินคนเดียวมันเหงา” ปลัดรวินพูดพลางลุกขึ้นไปจับบ่าสองข้างของเด็กสาวแล้วดันเธอมานั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามกับเก้าอี้ของเขาปลัดหนุ่มใจดีเดินไปหยิบจานกับช้อนมาวาง
ธิดาตวัดสายตามองมันด้วยความโกรธขึ้ง เด็กสาวกำหมัดแน่น“หนูดาจ๋า...พ่อหวังดี อยากให้หนูสบายไงลูก อยู่บ้านด้วยกัน เป็นครอบครัวอบอุ่น ไม่ต้องไปดิ้นรนเรียนต่อให้ปวดหัว ทรัพย์สมบัติของเราตั้งเยอะ ใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด” ไอ้คมสันว่าแล้วแสร้งยิ้ม“มึงไม่ใช่พ่อกู ไอ้ชั่ว ! ไอ้เลว ! ไอ้แมงดา ! ไอ้...”เพียะ ! เสียงฝ่ามือกระทบหน้านวลจนหัน และแก้มขาวก็แดงเถือกขึ้นทันที“อีสันดาน ! มึงกล้าดียังไงมาว่าผัวกู” หลังจากลุกขึ้นมาถลาตบลูกสุดแรงด้วยความโมโหแล้ว นางจิตก็ชี้หน้าด่าต่อ “อีลูกชั่ว กูไม่ให้มึงไปเรียน ไม่ให้มึงไปไหนทั้งนั้น” พอชี้หน้าด่าแล้วก็ยังไม่สาแก่ใจ นางจิตก็ผลักหัวลูกสาวสุดแรง จนหัวของธิดาโขกกับพนักเก้าอี้ไม้เสียงดัง“เมียจ๋า อย่าทำลูกของเรา มาเถอะ ไปนอนในห้องแอร์เย็น ๆ ผัวจะนวดให้ อารมณ์จะได้เย็นลงนะจ๊ะ” ไอ้คมสันรีบเข้ามาโอบกอดนางจิตอย่างประจบประแจง แล้วพาเดินขึ้นห้องไป ไม่นานก็ได้ยินเสียงหัวร่อต่อกระซิกดังแว่วลงมา แล้วก็ตามด้วยเสียงพูดคุยหยาบโลน เสียงร่วมรักกันจนเรือนไม้ลั่นธิดานั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ที่เดิม แก้มที่เป็นรอยแดงกับหัวที่ปูดโนเพราะชนกับพนักเก้าอี้ยังไม่เจ็บเท่าความเจ็บที
ปลัดรวินอุ้มคนตัวสั่นเทาไว้แนบอก เขาอุ้มเธอตรงเข้ามายังห้องน้ำที่อยู่ในห้องนอน ตอนนี้ธิดาเปียกปอนไปทั้งตัว สิ่งแรกที่ควรต้องทำคือ ให้เธออาบน้ำสระผมก่อน แต่พอเขาวางเธอให้ยืนลงบนพื้นใต้ฝักบัว เด็กสาวกลับกอดเขาเอาไว้แน่น เธอร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างคนขวัญเสีย“หนูดา...หนูดาต้องอาบน้ำสระผม เปลี่ยนชุดก่อน แล้วเราค่อยมาคุยกัน” ปลัดรวินบอกอย่างใจเย็น แต่คนขวัญเสียเอาแต่ร้องไห้ส่ายหน้ากับอกกำยำเปล่าเปลือยของเขา“หนูดา...อาบน้ำก่อนนะครับ” ปลัดรวินบอกอีกครั้ง เขาพยายามแกะมือเธอออกจากเอวสอบ แต่พอเขาแกะออกได้ ธิดาก็เงยหน้ามองเขาด้วยดวงตาชุ่มน้ำตา ใบหน้าที่มีรอยแดงช้ำทั้งสองข้าง กับรอยปูดที่หน้าผากทำให้ปลัดหนุ่มเบิกตากว้าง“หนูดา...ใครทำ ไอ้คมสันเหรอ”ธิดาพยักหน้าทั้งน้ำตา ในตอนนี้เองที่ปลัดรวินตั้งใจมองสำรวจเด็กสาวใหม่ ตาคมปลาบฉาบฉายไปด้วยความกรุ่นโกรธ เมื่อเห็นสาบเสื้อนักเรียนที่กระดุมหายไปทั้งแถบ เปิดแยกให้เห็นทรวงอกอวบ และผิวเนื้อนวลของเด็กสาว“มันจะข่มขืนหนู ฮึก ๆ หนูเอาไม้บรรทัดเหล็กแทงหัวมัน ฮึก ๆ แล้วหนีมา พี่ปลัด...หนูกลัว ฮือ…” เสียงสั่นเจือสะอื้น และดวงตาแดงก่ำฉ่ำน้ำตาทำให้ปลัดรวินรีบดึงต
“โอเค ๆ ก็ได้ครับ ก็ได้ แค่คอกับเอ่อ…เอ่อ...”“คอกับนมค่ะ”“อื้อ...คอกับนม” เขาอุตส่าห์หลีกเลี่ยงไม่พูดแล้วเชียว แต่เธอก็ยังพูดออกมาตรง ๆ จนได้พอตกลงกันได้แล้ว สองหนุ่มสาวต่างวัยต่างก็พากันนั่งนิ่งจ้องตากัน ปลัดรวินมองแก้มนวลสองข้างที่มีรอยช้ำเด่นชัดแล้วถอนใจ แค่คอกับนมเท่านั้น...เขาจะจูบแค่คอกับนมเท่านั้นปลัดหนุ่มใช้ปลายนิ้วชี้และนิ้วกลางแตะพวงแก้มนุ่มอย่างแผ่วเบา ก่อนจะค่อย ๆ ลากลงต่ำไปยังซอกคอระหง เขาหยุดตรงแอ่งชีพจร เขาพบว่ามันเต้นเร็วกว่าปกติ “กลัวเหรอครับ”ธิดารีบส่ายหน้า เธอไม่ได้กลัว แต่เธอกำลังตื่นเต้น เธอไม่รังเกียจสัมผัสของเขาสักนิด“ถอดเสื้อก่อนนะครับ” ปลัดรวินบอกเสียงนุ่มคนตัวเล็กรีบพยักหน้าเร็ว ๆ อย่างว่าง่าย พอเขาดึงเสื้อเธอออกทางศีรษะ ธิดาก็ให้ความร่วมมืออย่างดีด้วยการยกแขนขึ้นตาคมไหวระริก หัวใจแกร่งเต้นกระหน่ำ น้ำลายในปากเหนียวหนืด พอจะกลืนก็รู้สึกว่ามันติดคอ กลืนยากกว่าทุกครั้ง นี่เขาคิดถูกหรือคิดผิดที่ถอดเสื้อเธอออก เพราะพอเขาได้เห็นนมเด็กสาวชัด ๆ ลมหายใจก็ติดขัดสะดุดเป็นห้วง ๆแม่เจ้า ! นมเด็กมัธย
“ถ้าต้องการหยุด ให้บอกพี่ ถ้าหนูดาไม่บอกให้หยุด พี่จะไปจนสุด”“หนูยอมให้พี่ปลัดทำทุกอย่างกับตัวหนู พี่ปลัดจะทำอะไรกับหนูก็ได้ จะไปสุดอยู่ตรงไหนก็แล้วแต่พี่ปลัด หนูจะไม่ห้ามค่ะ”คำอนุญาตของเด็กสาวทำให้ปลัดรวินก้มลงจูบเธออย่างดูดดื่มดุดัน เขาแนบปากประกบ แล้วจ้วงลิ้นตวัดซอกซอนลิ้มรสความหวานในโพรงปากนุ่ม ทั้งดูดทั้งขบกัดกลีบปากอิ่มอย่างคนอดอยากหิวโซ“พี่ปลัด พี่จ๋า...” ธิดาครวญครางเสียงพร่า เมื่อคนตัวโตถอนจูบแล้วเลื่อนใบหน้าลงไปคลุกเคล้ากับเต้านมอวบของเธอ ใจสาวหวามไหว วาบหวิวไปหมด ยามปากร้อน ๆ ของเขาปัดผ่านยอดอกอวบ เธอก็ห่อไหล่สะท้านสั่น สองขาเรียวบิดไขว้กันไปมา สัมผัสจากเขาทำให้เธออยากกระสัน ร่องรักสาวคัดหลั่งน้ำหวานลื่นใสออกมาอาบเอ่อเนื้อนวลจนเปียกแฉะชุ่มโชก“หนูดา...หนูดาจ๋า” ปลัดรวินพร่ำเพ้อหนัก ผิวสาวเนียนนุ่มหอมกรุ่น เสียงหวานครางเซ็กซี่ ทั้งอาการตอบสนองของเธอก็ทำให้ชายหนุ่มใจเต้นแรงปลัดรวินพรมจูบไปทั่วเต้าอวบ เขาจูบฐานเต้าแล้วลากลิ้นเลีย ทั้งดูดทั้งเม้ม ก่อนจะอ้าปากแล้วดูดเอาทั้งเต้าเข้าปาก ตวัดปลายลิ้นขยี้ยอดทรวง
“หนูไม่ได้เจ็บหัวนี้ หนูเจ็บหัวนม” ธิดาหน้างอง้ำ อารมณ์หวามสวาทของปลัดหนุ่มถูกแทนที่ด้วยเสียงหัวเราะในลำคอ ก็เต้าสาวทั้งอวบทั้งเด้งสู้ปากและลิ้น เม็ดเนื้อบนยอดทรวงก็ดูดมันปากเหลือเกิน เขาเลยดูดเพลินไปหน่อย“พี่ขอโทษครับ หนูอยากเอาคืนพี่ไหม หนูอยากทำให้พี่เจ็บหัวบ้างหรือเปล่า” คำขอโทษของปลัดรวินมาพร้อมกับคำถามเจ้าเล่ห์ ธิดาผู้ไม่ทันเล่ห์ของชายช่ำชองมองสบตาเขาอย่างไม่เข้าใจ ปลัดหนุ่มจึงฉวยโอกาสตอนที่เธอไม่เข้าใจ พลิกตัวเองนอนหงายลง แล้วจับเธอให้นอนคว่ำทาบทับตัวเขา“พะ...พี่ปลัด” ธิดาไม่เข้าใจว่าเขาจะให้เธอทำอะไร“พี่อยากเจ็บหัว” ปลัดรวินบอกแล้วยิ้มแพรวพราว เขากำลังจะจับบ่าบอบบางเพื่อดันเธอลงไปจัดการหัวมนอวบใหญ่ของเขา แต่เด็กสาวหัวไวก็รีบขยับตัวยื่นหน้าขึ้นมากัดหัวจริง ๆ ของเขาเสียก่อน“โอ๊ย ! หนูดา” ปลัดรวินไม่รู้ว่าเขาควรจะขำ หรือควรสงสารตัวเอง เขาเป็นคนบอกเธอว่าอยากเจ็บหัวเอง โดนเธอกัดหัวเข้าให้ก็ไม่ควรต้องตกใจหรอกพอเขาร้องเจ็บ ธิดาก็รีบผงกหัวขึ้นมองสบตาคนที่เธอนอนทับอยู่“หนูทำให้แล้ว พี่ปลัดเจ็บแล้วใช่ไหมคะ”ปลัดรวินกลั้นยิ้มขำ เขา
ปลัดหนุ่มยิ้มเอ็นดู เขาเอื้อมมือไปจับท้ายทอยเด็กสาวแล้วโน้มลงเบา ๆ“กินมันนะครับ กินเข้าไป พี่อยากให้หนูดากิน” ธิดายอมก้มหัวลงตามแรงกดเบา ๆ ของเขา เด็กสาวอ้าปากอมเอาแก่นกายเปื้อนน้ำสีขาวเข้าปาก เธอดูดกลืนน้ำกะทิรสชาติแปลกใหม่อย่างกล้า ๆ กลัว ๆ แต่พอได้ลิ้มรสแล้วก็เกิดติดใจ ทั้งดูดทั้งเลียจนกะทิขุ่นข้นแห้งเหือด กระนั้นเด็กสาวก็ยังดูดเลียไม่หยุด ยิ่งได้ยินเจ้าของน้ำกะทิครางกระเส่า และเอ็นอวบที่อ่อนตัวลงเมื่อครู่กลับแข็งขึงคาปากเธออีกครั้ง เด็กสาวหัวไวก็จัดการเขาแบบที่เธอทำก่อนหน้านี้อีกครั้ง“อ่า...หนูดาจ๋า โอ้ว...” ปลัดรวินกดหัวเด็กสาวไว้เขาเด้งตัวเองสอดเสยใส่ปากนุ่ม พอเธอดูดแรงแล้วสะบัดปลายลิ้นแหย่รูเสียวกลางหัวลำ เขาก็เด้งตัวค้างอัดเอ็นเต็มปากนุ่ม ปลดปล่อยน้ำกะทิขุ่นข้นให้เธอได้ดูดกลืนอีกครั้งธิดาเบิกตากว้าง ใจสาวเต้นแรงเมื่อพบว่าเธอทำให้เขาพ่นน้ำกะทิออกมาได้ คราวนี้ธิดาไม่คายลำเนื้อออก ไม่ผงกหัวหนี เด็กสาวก้มหน้าแนบสนิท ทั้งดูดทั้งเลียจนไม่เหลือน้ำกะทิติดลำเนื้อชายสักหยด คนที่ถูกเธอรีดเค้นน้ำกะทิด้วยปากครั้งที่สองสั่นยะเยือก เสียวจนขนลุก“อ่า...หนูดาจ๋
“อื๊อ ! พี่ปลัด...ใหญ่จังเลยค่ะ” ธิดาก้มมองส่วนหัวของลำเนื้ออวบใหญ่แล้วหวั่นใจ“ใหญ่แค่ไหนก็แพ้หนูดาอยู่ดี” ปลัดรวินว่าพลางเลื่อนนิ้วลงไปกลางซอกความเป็นหญิง เขาใช้นิ้วโป้งบี้และคลึงเบา ๆ ที่ติ่งเนื้อปุ่มน้อย“อ๊า ! พะ...แพ้ยังไงคะ อูยยย พี่จ๋า” ธิดาจับบ่ากว้างไว้ เด็กสาวแหงนเงยหน้า หลับตา ครางเสียว“อีกเดี๋ยวหนูดาก็จะดูดของพี่เข้าไปไว้ในตัวทั้งหมดแล้ว”“อื๊อ ! ได้จริง ๆ เหรอคะ” ธิดาถามพลางห่อปาก เธอเสียวที่โดนเขาบี้ติ่ง“ได้สิครับ แบบนี้ไง”ปลัดรวินดึงมือออกมาจากกลางซอกขาขาว เขาจับเอวบางด้วยสองมือแล้วกดลงช้า ๆ ให้ร่องเนื้อเปียกลื่นค่อย ๆ ครอบครองดูดกลืนเขาเข้าไปทีละนิด“อ๊ะ ! พี่ปลัดขา ซี้ด ! จะ...เจ็บค่ะ” ธิดาทั้งจิกทั้งข่วนบ่ากว้าง เด็กสาวมองสบตาเจ้าของแก่นกายที่กำลังสอดใส่เข้ามาในตัวเธอ“ถ้าเจ็บจนทนไม่ไหว หนูดาบอกพี่นะครับ อื้ม...” ไม่ใช่แต่เธอที่เจ็บ เขาก็เจ็บหัวเหมือนกัน เพราะร่องเนื้อสาวบริสุทธิ์ทั้งคับทั้งแน่น แม้จะเล้าโลมจนน้ำสวาทหลั่งไหลเปียกแฉะเต็มซอกขา แต่การฝ่าด่านเยื่อพรหมจรรย์นั้นก็ไม่ง่ายเท่าไร“วะ...ไหวค่
“ขย่มอาสักที อาทรมาน” เมื่อเมียหน้างอ คนเจ้าเล่ห์ก็มีข้ออ้าง เมี่ยงคำมองค้อนคนทรมาน เธอเลื่อนแขนมาคล้องลำคอของเขาจับไว้เป็นหลักยึด เด็กสาววางสองเท้าไว้ข้างต้นขาแกร่ง เธอนั่งคร่อมอาไกรไว้ แล้วยกก้นขึ้นจนลำเนื้อเกือบหลุดจากร่อง “ขย่มแบบนี้เหรอจ๊ะ” เมี่ยงคำยิ้มหวาน ก่อนจะกระแทกตัวเองลงบนตักแกร่ง “อ่า...แบบนี้แหละเมียจ๋า เร็ว ๆ” เมี่ยงคำทำตามที่อาไกรของเธอร้องขอ เด็กสาวขย่มตอเนื้ออย่างรุนแรง ขยับบั้นท้ายขึ้นลง ให้รูเนื้ออุ่นอ้าวรูดรัดลำกายแกร่ง ถูครูดจนก่อเกิดกระแสความเสียวกันทั้งสองฝ่าย “อาไกรจ๋า” เมี่ยงคำเอนตัวไปข้างหลังเล็กน้อย เด็กสาวจับต้นคอแกร่งด้วยมือข้างเดียว เธอเอามืออีกข้างมาบีบขยำหน้าอกอวบใหญ่ ขณะที่บั้นท้ายขย่มไม่หยุด กำนันไกรมองท่าทางเมียด้วยสายตาวาววาม เมียเด็กของเขาเซ็กซี่ แถมยังรู้จักเอาใจปลุกเร้ากามในตัวผัว เธอน่ารักเกินไปแล้ว “อาไกรจ๋า เมี่ยงทำดีไหม อาไกรชอบหรือเปล่า” “ดีที่สุด อาชอบมาก อ่า...ขย่มแรงอีกนิดสิ”
กำนันไกรจับต้นขาขาวสองข้าง แล้วแยกถ่างออกจนสุด เขาก้มมองจุดเดียวกันกับเมี่ยงคำ เขาค่อย ๆ แอ่นตัวดันแก่นกายฝ่าความอุ่นลื่นเข้าไปช้า ๆ“โอ้ว...อาไกร” ภาพลำเนื้ออวบใหญ่ที่กำลังทะลวงรูรักเร้าอารมณ์ร่านให้โหมกระพือรุนแรง ปากทางร่องสาวบอบบางยู่ยุบเข้าไปตามเอ็นเนื้อที่สอดใส่เข้ามาทีละนิด แล้วอาไกรก็หยุด“อื๊อ...อาไกร อย่าหยุดสิ กระแทกเมี่ยง เอาเมี่ยงแรง ๆ เมี่ยงอยากได้” เมี่ยงคำจับเอวสอบดึงเข้าหาตัว ทั้งยังกระเด้งบั้นท้ายเข้าหาเอ็นที่ปักคาไม่เต็มลำ เธออยากกระสันแทบบ้าอยู่แล้ว เขาจะมาหยุดครึ่ง ๆ กลาง ๆ แบบนี้ไม่ได้“ชู่ว์...ใจเย็น ๆ” กำนันไกรจับข้อมือบางสองข้างไพล่ไปข้างหลัง แล้วจับไว้ด้วยมือเดียว เขากดข้อมือของเด็กสาวไว้กับโต๊ะ“อาไกร…ซี้ด !” เมี่ยงคำสูดปาก เมื่อคนที่พันธนาการเธอไว้ดันแก่นกายเข้ามาอีกครั้ง เด็กสาวก้มลงมองกลางหว่างขา หัวใจเต้นแรง ติ่งเสียวเต้นระริก วูบวาบไปทั้งผืนเนื้อ“เมี่ยงจ๋า...ร่องแน่นน่ากระแทกให้ยับคาลำจริง ๆ” ตาคมปลาบมองความแข็งคึกที่จมดิ่งลงสู่รูเนื้อเปียกลื่นจนเกือบสุด กำนันไกรสูดปากเบา ๆ ก่อนจะกระเด้งอัดลำกายสุดลำมิดสุดโคนแนบสนิท
“ผมเห็นเข้าพอดี ก็เลย…”ลูกน้องบอกเล่ายังไม่ทันจบความ กำนันไกรก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อนว่า“อาดื่มเข้าไปจนหมดแก้ว อาก็เลยต้องรีบพาเมี่ยงออกมาจากงานไง” พอได้ยินเจ้านายบอกเมียอย่างนั้น ลูกน้องทั้งสองก็นั่งเงียบ“แล้วอาจะเป็นอะไรไหมจ๊ะ ไปหาหมอไหม หมอน่าจะช่วยรักษาได้”“ไม่ต้องไปให้หมอช่วยหรอก ให้เมี่ยงช่วยคนเดียวก็พอแล้ว”...“อ๊าย ! อาไกรจ๋า!” เมี่ยงคำหวีดร้องลั่น เมื่อถูกลำกายยาวใหญ่สอดใส่เต็มร่องในท่าลิงอุ้มแตงที่แทงลึกจนเธอจุก เด็กสาวกอดลำคอแกร่งไว้เต็มวงแขน สองขารัดเอวสอบไว้เต็มหว่างขาหลังจากที่กำนันไกรบอกเมียว่าเขาดื่มยาปลุกเซ็กซ์เข้าไป เขาก็สั่งให้ลูกน้องขับรถเร็ว ๆ ระหว่างทางเขาหาเศษหาเลยกับเรือนร่างเย้ายวนที่นั่งอยู่บนตักด้วยการหอมหัว จูบแก้ม มือไม้ก็อยู่ไม่ค่อยสุข จับโน่น ลูบนี่ไปทั้งเนื้อตัวสาวพอมาถึงบ้าน เขารวบตัวเมียอุ้มลงจากรถแล้วพาขึ้นบ้าน กำนันไกรออกคำสั่งเด็ดขาดว่า คืนนี้...ห้ามใครเหยียบย่างขึ้นไปชั้นบนเด็ดขาด และให้ปิดล็อกประตูทุกบานที่จะผ่านขึ้นมาบนบ้านได้เมื่อขึ้นมาถึงบนบ้าน กำนัน
“อาไกร !” เมี่ยงคำทุบอกคนหื่นไปหนึ่งที ตั้งแต่อยู่กินฉันสามีภรรยากันอย่างเปิดเผย อาไกรคนเคร่งขรึมก็หายไป เขากลายเป็นอาไกรคนหื่น และชอบพูดลามกอยู่เรื่อย แต่เขาก็เป็นแบบนี้เฉพาะตอนอยู่กับเธอสองคนเท่านั้น ส่วนเวลาที่อยู่ต่อหน้าคนอื่น เขาก็ยังคงเป็นกำนันไกรผู้เคร่งขรึมน่ากริ่งเกรงเหมือนเดิม“ไปกันเถอะ รีบไปรีบกลับ เราจะได้มาใช้กำลังห้ำหั่นกันบนเตียง”เมี่ยงคำส่ายหน้า เด็กสาวจับหน้าสามีส่ายไปมาช้า ๆ “ตาแก่จอมหื่น”กำนันไกรยิ้มร่า คำที่เมียว่านั้นเขายอมรับ เพราะขาหื่นกับเธอทุกที่ทุกเวลาจริง ๆ แล้วพอได้มายืนแนบชิดขยับกายเสียดสีกันแบบนี้ เขาก็ชักไม่อยากจะไปงานเลี้ยงที่บ้านนายอำเภอเสียแล้ว แต่แม้อยากจะอุ้มเมียไปโยนลงบนเตียงแล้วกระโดดตามลงไปคลุกเคล้านัวเนียเท่าไร แต่งานเลี้ยงที่บ้านนายอำเภอก็สำคัญไม่ใช่น้อย เพราะงานนี้เป็นงานแรกที่เขาจะพาภรรยาตัวน้อยออกงานอย่างเป็นทางการเมื่อเดินทางมาถึงงานซึ่งจัดอยู่ลานหน้าบ้านนายอำเภอ กำนันไกรก็พาเมี่ยงคำไปแนะนำให้รู้จักเจ้าภาพในฐานะเมียของเขา นายอำเภอและคุณนายมองเด็กสาวยิ้ม ๆ เป็นยิ้มที่เข้าอกเข้าใจและยินดี เมี
เมี่ยงคำพยักหน้าเร็ว ร่องเนื้อตอดรัดยวบยาบ พออาไกรกระหน่ำแทงถี่ยิบ เธอก็แตกซ่าน ปลดปล่อยน้ำสวาทออกมาเต็มออกซอกขา“อาไกร...อูย…” เมี่ยงคำสูดปากคราง เพราะพอเธอแตะจุดสุดยอดแล้ว อาไกรก็ยังโยกลำเนื้อกลางร่องอุ่นลื่นต่อเนื่อง“อายังไม่ถึงเลย อื้ม...เมี่ยงจ๋า”กำนันไกรจูบแผ่นหลังเนียน เขาล้วงมือลงไปบีบเต้าอวบสองข้าง ใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งขยี้ยอดถันจนร่างสาวสั่นสะท้าน“อื้อ...เมี่ยงเสียว”“เสียวสิดี พอเมี่ยงเสียวร่องก็ตอด อ่า...อาชอบ” กำนันไกรแลบลิ้นเลียลำคอระหง เขากอบกุมอกอวบไว้เต็มมือ แล้วเริ่มขยับซอยอีกครั้ง“อ๊ะ ๆ อาไกร” เมี่ยงคำจับขอบโต๊ะไว้แน่น เด็กสาวหลับตา แหงนเงยหน้า ร่างกายสั่นสะเทือน เพราะแรงกระแทกจากเบื้องหลังเต็มเหนี่ยวดุดัน ซอกสาวรองรับเอาเอ็นร้อนผะผ่าวที่กระทุ้งแรงแหวกลึกเต็มร่องทุกจังหวะ เธอได้ยินเสียงครางลึกของคนที่ซุกหน้ากับซอกคอของเธอ แล้วอาไกรก็กระหน่ำลำเนื้อซอยถี่ยิบ ฉุดกระชากพาเธอล่องลอยไปยังสวรรค์ชั้นเจ็ดกับเขาอีกครั้ง น้ำสวาทสองหนุ่มสาวต่างวัยแตกซ่านปะปนกันเต็มซอกขา ทั้งยังไหลย้อยหยดลงเต็มพื้นกำนันไกรให้เวลาตัวเองและเม
“โอ้ววว...เมี่ยง !” กำนันไกรแทบแดดิ้น เมื่อถูกเต้าอวบใหญ่สไลด์พร้อมกับถูกลิ้นนุ่มตวัดเลียหัวลำ และพอเขาครางกระเส่า ทั้งสั่นยะเยือกไปทั้งตัว ก็ดูเหมือนว่าเมี่ยงคำจะพอใจที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้ได้ เธอจึงเบียดเต้าอวบแนบแน่นยิ่งขึ้น แล้วสไลด์ขึ้นลงเร็วขึ้น ยามเธอสไลด์แล้วส่วนหัวโผล่ขึ้นมา เธอก็ดูดหัวแรงและแยงลิ้นขยี้รูเล็กจนกำนันไกรเริ่มนั่งไม่ติดเก้าอี้ “เมี่ยง...เมี่ยงจ๋า โอ้ว…” กำนันไกรเกร็งก้น เขาเสียวจนไม่อาจกักเก็บอารมณ์ได้อีกต่อไป พอเมี่ยงคำก้มหัวลงดูดลำกายที่ถูกเต้านมใหญ่ของเธอหนีบอยู่ เขาก็กดหัวเธอไว้กลางหว่างขา กระเด้งบั้นท้ายสอดเสยเอ็นยาวใหญ่เข้าปากนุ่มจนส่วนหัวแทงลึก หนุ่มใหญ่บดส่ายเอ็นในปากนุ่ม เขาเด้งตัวเร็ว ๆ สอดใส่ในปากสาวถี่ยิบก่อนจะปลดปล่อยฉีดน้ำกามสีขาวใส่ปากเด็กสาวจนเต็มล้น “ซี้ด ! เมี่ยงจ๋า…” กำนันไกรครางลึกในลำคอ เขาเสียวสุดยอด เสียวไปทั้งลำ แก่นกายกระตุกแรงในปากอุ่นนุ่ม เขาสั่นไปทั้งตัว เมี่ยงคำดูดเอาน้ำกามกลืนกินลงท้อง เธอดูดดื่มกับรสชาติของอาไกรด้วยความรักและหล
“อดอยากปากแห้งเหลือเกิน” “อดอยากอะไรกันจ๊ะ อะ...เมี่ยงป้อน” เมี่ยงคำหยิบสาลี่ชิ้นเล็กมายื่นใกล้ปากผัวคืนเดียว เพราะเพิ่งได้กันแค่คืนเดียว ยังไม่มีคืนที่สอง “ไม่เอา มันไม่อร่อย” กำนันไกรทำปากยื่น ทำตัวงอแง ไม่เกรงใจหนวดเคราบนหน้า และกล้ามกำยำของตัวเอง “ไม่อร่อยที่ไหนกัน ไหนเมี่ยงชิมดูซิ” เมี่ยงคำกัดสาลี่เข้าปากหนึ่งคำ เด็กสาวเคี้ยวตุ้ย ๆ ปากจิ้มลิ้มสีชมพูระเรื่อขยับอย่างน่ามอง และคนมองก็อดใจไม่ไหว กำนันไกรยื่นมือไปตรึงท้ายทอยสาวแล้วแนบปากประกบ เขาสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่ม แย่งสาลี่ในปากที่เธอเคี้ยวแล้วมากลืนกินเสียเอง กินเสร็จแล้วก็ไม่ยอมถอยออกมา เขาบดปากจูบแนบสนิท ดูดรัดลิ้นเล็ก ทั้งกวาดลิ้นลิ้มรสชาติความหวานล้ำในปากนุ่มอุ่นของเมียเด็กอย่างเอาแต่ใจ “อร่อยจริง ๆ ด้วย” พอถอนจูบออกมา กำนันก็ไกรว่ายิ้ม ๆ เขากวาดสายตามองใบหน้านวลแดงก่ำ ตาคมเป็นประกาย “ป้อนดี ๆ ก็ไม่กิน” เมี่ยงคำอุบอิบว่า กำนันไกรหลุบตามองสาลี่อีกครึ่งชิ้นในมือเด็กสาว
เมื่อคิดถึงบทรักบทพิศวาสเร่าร้อนที่เขากับเธอกระทำต่อกัน แก้มสาวที่แดงเพราะพิษไข้ก็แดงปลั่งขึ้นมาได้อีก คำบอกรักและเรียกพร่ากระเส่าที่เรียกหาแต่เธอยังดังก้องอยู่ในหู เมี่ยงคำยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เธอจับชายกระโปรงบิดไปมาขวยเขิน “หนูเมี่ยงนอนพักผ่อนดีกว่านะ จะได้หายไข้เร็ว ๆ” ป้าสร้อยบอกเด็กสาวด้วยความหวังดี นางช่วยพยุงเมียเด็กของเจ้านายไปที่เตียง พอเมี่ยงคำเอนตัวลงนอน นางก็จัดแจงดึงผ้าห่มมาคลุมให้ “นอนซะเถอะ ค่ำ ๆ กำนันก็คงกลับมา ป้าขออวยพรให้หนูเมี่ยงมีความสุขในชีวิตคู่นะจ๊ะ” “ขอบคุณนะจ๊ะป้าสร้อย” เมี่ยงคำยิ้มให้ผู้สูงวัย พอป้าสร้อยออกไปจากห้อง เธอก็หลับไปอย่างรวดเร็วเพราะพิษไข้และความอ่อนเพลีย “สรุปว่าเสี่ยจะไม่ยอมรับใช่ไหมว่าส่งคนไปดักทำร้ายเมี่ยง” “ทำไมอั๊วต้องทำแบบนั้นด้วยเล่า” คนถูกถามตอบพร้อมกับเสหยิบถ้วยน้ำชาขึ้นมาจิบ เสี่ยน้อยไม่กล้าสบตาคมกริบ และพอเหลือบตามองไปรอบ ๆ ก็ยิ่งหวาดหวั่น เพราะคนของกำนันไกรห้าคนยืนคุมเชิงอยู
เมี่ยงคำพอใจกับปฏิกิริยาของอาไกร เด็กสาวฮึกเหิมทะนงตนในความสามารถของตัวเอง เธออ้าปากกว้างแล้วรูดปากลงครอบครองลำเนื้ออวบใหญ่ กดใบหน้าลงจนหัวมนทู่ชนคอหอย ทำให้ขย้อนน้ำลายออกมา และรู้สึกคล้ายจะอ้วก เมี่ยงคำจึงรีบผงกหัวขึ้น แต่คายออกยังไม่ทันสุดลำ เธอก็ถูกกดหัวลงจนเอ็นอวบแทงคอหอยอีกครั้ง อาไกรสอดนิ้วมือขยุ้มเส้นผมเธอไว้ ออกแรงกดไม่ให้เธอผงกหัวขึ้น แล้วเขาก็กระเด้งสวนขึ้นมาถี่ยิบ“อ๊อก ๆ” เมี่ยงคำสำลักน้ำลาย และขย้อนมันออกมามากมาย เอ็นใหญ่ที่สอดใส่แทงลึกในคอหอยทำให้เธอทรมาน เด็กสาวจับต้นขาแกร่งสองข้างไว้แล้วจิกกำแน่น เธอหลับตา น้ำตาไหลเป็นทาง เมี่ยงคำไม่ได้ร้องไห้ แต่น้ำตามันไหลออกมาเอง เธอรับรู้ถึงแก่นกายที่ขยับเคลื่อนเข้าออกในปากถี่ยิบ ได้ยินเสียงครางกระเส่าของอาไกร ได้กลิ่นสาบชายทุกครั้งที่สูดลมหายใจเข้าหลายนาทีผ่านไป คนที่เอาแต่ใจกับปากเด็กสาวก็เกร็งก้น เธอทรมาน...เขารู้ เขาจึงไม่อดกลั้นใด ๆ ปลดปล่อยทุกอย่างอย่างรวดเร็วกำนันไกรเด้งตอกอัดยัดลำเนื้อใส่โพรงปากอุ่น เขาแตกซ่าน พ่นน้ำกามขาวขุ่นใส่ปากนุ่มอย่างสุดเสียว“อ๊อก ๆ” พอเมี่ยงคำสำลัก เขาก็รีบดันหัวเธอข