เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 17 ไม่อยากให้เธอไป
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-15 15:49:28
บทที่เกี่ยวข้อง
พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 18 เรื่องบนเตียง
รถตู้สองคันแล่นออกจากกรุงเทพในเวลาสิบโมงเช้า เพื่อมุ่งหน้าไปสู่หัวหิน มีนานั่งรถมาคันเดียวกับเพื่อนสนิท ซึ่งมีทั้งพลอย แก้วและไผ่ ใช้เวลาเกือบสี่ชั่วโมง รถของพวกเธอก็มาถึงที่พักเพราะไว้เติมน้ำมันและทานอาหารกลางวันที่ชะอำ บ้านพักพวกเธอจองไว้มีทั้งหมดสามหลัง เป็นพูลวิลล่าแฝดที่ตรงกลางมีสระน้ำสำหรับจัดปาร์ตี้ในคืนสุดท้าย ส่วนอีกหลังแยกออกไปแต่ก็ไม่ห่างกันมาก มีนาและเพื่อนสนิทเลือกพักที่บ้านหลังเดี่ยวเพราะอยากนอนคุยกันมากกว่าดื่ม ส่วนไผ่ก็แยกไปนอนพักรวมกับผู้ชาย “เย็นนี้เราจะไปเดินตลาดโต้รุ่ง ถ้าใครจะไปก็มารอที่หน้าที่หน้าบ้านพักได้เลย” รสิตาที่รับหน้าที่แม่งานบอกกับเพื่อนๆ ก่อนที่ทุกคนจะแยกกันเอากระเป๋าไปเก็บ บ้านหลังที่มีนาพักมีด้วยกันสองห้องนอนสองห้องน้ำและหนึ่งห้องรับแขก มีนากับเพื่อสนิทอีกสองคนเลือกนอนห้องเดียวกัน “อัปเดตหน่อยสิ ปิดเทอมไปทำอะไรกันมาบ้าง” แก้วพูดพลางหยิบชุดออกมาแขวน “ไม่ได้ไปไหนเลย ช่วยแม่อบขนมทั้งวัน” พลอยพูดด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่บอกว่าเซ็งสุดขีด “เราก็เหมือนกับพลอยนั่นแหละ ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลย แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-15พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 19 คิดถึง
คืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่มีนาจะสนุกกับเพื่อนๆ สองวันที่ผ่านมานับว่าเป็นช่วงที่สนุกสนานมาก ทั้งเที่ยวสวนน้ำ ทั้งไปไหว้พระ ตกเย็นก็พากันมาเล่นน้ำทะเลหลังจากที่ส่งภาพถ่ายตัวเองสวมชุดว่ายน้ำไปให้นฤดลดูเมื่อวานแล้วเธอก็ยังไม่ได้ติดต่อเขาอีกเลย เวลาอยู่กับเพื่อนๆ มีนาไม่อยากให้ใครรู้ว่าตอนนี้เธอกำลังคบกับใครบางคนอยู่ เพราะเธอยังไม่แน่ใจความรู้สึกของเขาที่มีต่อเธอว่าเป็นเพราะเขารักหรือเพราะความใกล้ชิด“มีนาไม่ดื่มหน่อยเหรอ”“ไม่ล่ะ เมื่อคืนดื่มไปเยอะแล้วคืนขอบาย”“คืนนี้เราจะนอนที่นี่เลยนะขี้เกียจเดินกลับ ไหนๆ ก็ปาร์ตี้ชุดนอนแล้วก็นอนมันที่นี่เลย” พลอยรีบบอกเพราะเธอเห็นแล้วว่าที่ห้องรับแขกมีเพื่อนเอาที่นอนมาปูรอไว้แล้ว“จะได้นอนหรือเปล่ายังไม่รู้ดูสิ พวกนั้นขนเครื่องดื่มมาซะขนาดนั้นสงสัยว่าคงจะสนุกกันถึงเช้า แล้วแก้วล่ะนอนที่นี่ไหม”“ก็คงงั้น คืนนี้จะสนุกให้เต็มที่ไปเลย มีนาจะกลับไปนอนคนเดียวไม่กลัวเหรอ”“มีอะไรต้องน่ากลัวกันล่ะ เดี๋ยวเราขอไปเอาโทรศัพท์ที่ห้องก่อนนะ” เพราะอยากไปเอาโทรศัพท์มาเก็บภาพบรรยากาศที่เพื่อนๆ กำลังสนุกสนานไว้ดูหญิงสาวจึงเดินกลับมาที่บ้านพักคนเดียว แต่ไหนๆ ก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-15พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 20 สัญชาตญาณที่เร่าร้อน
เมื่อเห็นว่ามีนาไม่ปฏิเสธนฤดลก็อุ้มเธอเข้าไปในบ้านพักของตนเอง วางลงบนเตียงกว้างแล้วก้มลงแนบชิดอีกครั้ง เขาสอดฝ่ามือร้อนเข้าใต้ชุดนอนสัมผัสกับอกอวบอิ่มอย่างแผ่วเบาก่อนจะเพิ่มความหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ“อ๊ะ!”เสียงหวานครางออกมาอย่างรัญจวน ยามเมื่อนฤดลลากริมฝีปากร้อนไปลงยังลำคอระหงพร้อมทั้งขบเม้มเบาๆ ก่อนที่เรียวขาสวยจะถูกชายหนุ่มดันด้วยเข่าให้แยกออกจากกันเธอรู้สึกถึงความสากแข็งของกางเกงยีนที่กำลังสัมผัสไปยังขาอ่อนและเสียดสีกับจุดอ่อนไหวมันกระตุ้นให้ร่างกายของเธอร้อนรุ่มจนเริ่มแสดงความเร่าร้อนออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ มีนาโอบกอดเขาไว้แน่นสองร่างบดเบียดเข้าหาส่งให้ความต้องการจากส่วนลึกลุกเป็นไฟ“พี่ดล”...มีนาเรียกชื่อเขาอย่างแผ่วเบาขณะที่เธอเองเป็นฝ่ายขยับสะโพกเข้าหาเพื่อให้ให้จุดอ่อนไหวกลางกายของตนเองได้สัมผัสแนบชิดเขามากขึ้น นฤดลครางในลำคออย่างพอใจที่ที่เห็นมีนาเปลี่ยนจากสาวหวานเป็นเร่าร้อนและเซ็กซี่อย่างที่ไม่เคยเห็นมันก็ทำให้เขารู้สึกพอใจและหลงใหลเธอมากขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว“มีนา”เสียงแหบพร่าของนฤดลบอกได้อย่างชัดเจนว่าตอนนี้อารมณ์ของนั้นกำลังเตลิดไปไกลแค่ไหน ตาคมมองเรือนร่างขาวผ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-15พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 21 อยากอยู่ใกล้ๆ
ไม่รู้ว่านฤดลไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน เขามอบความสุขให้กับมีนาครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไม่มีเหนื่อย หญิงสาวจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าตนเองไปถึงสวรรค์กี่ครั้ง เธอจำได้แค่เพียงว่าครั้งสุดท้ายเธอแทบจะหลับคาอกเขาในอ่างน้ำ มีนาหลับไปหลายชั่วโมงก่อนจะตกใจตื่นอีกครั้งเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตนเองจะนอนอยู่ที่นี่กับนฤดลถึงเช้าไม่ได้ “จะไปไหนครับ ยังไม่เช้าเลย” ชายหนุ่มถามพลางกระชับร่างบอบบางให้เข้าใกล้ร่างเปลือยเปล่าของตนเองยิ่งขึ้น “ถ้ามีนาไม่กลับ เพื่อนต้องสงสัยแน่ว่ามีนาหายไปไหน” “มีนาก็บอกไปสิครับมาอยู่กับแฟน เอ๊ะ ไม่ใช่สิตอนนี้เราเป็นมากว่าแฟนแล้ว” “ถ้าเพื่อนรู้มีนาก็กลัวว่าแม่จะรู้ค่ะ เพราะตอนไปเรียนเพื่อนๆ ชอบไปกินข้าวที่ร้าน มีนากลัวแม่ดุ” “ไม่เห็นต้องกลัวเลย เดี๋ยวพี่ไปคุยกับแม่เองนะครับ” “อย่านะคะ พี่ดลรอมีนาได้ไหม อีกสองปีมีนาก็เรียนจบแล้ว” “ให้พี่รอถึงสองปีมันทรมานนะครับ พี่อยากอยู่กับมีนาแบบนี้ตลอด” “มีนาก็อยากอยู่กับพี่ แต่มีนาก็ต้องเรียนให้จบ” “ถ้ากลับไปกรุงเทพแล้วเราจะมีโอกาสแบบนี้ไหมครับ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 22 ก็แค่คู่หมั่น
กลับมาจากหัวหินมีนาก็เอาของไปฝากมารดาที่บ้านซึ่งตอนนี้น้ากิตติศักดิ์ได้ย้ายออกไปแล้ว “แม่เสียใจไหมคะ ที่เขาไม่อยู่กับแม่แล้ว” “มันก็มีบ้างที่รู้สึกเสียใจเพราะเราก็คุยกันมานานแล้วก็อยู่ด้วยกันมาหลายเดือน แต่แม่โล่งใจมากกว่า” “โล่งใจเหรอคะ” “ใช้จ้ะ แม้รู้ว่าเขาทำตัวรุ่มร่ามกับหนู” “แม่รู้เหรอคะ” “ใช่จ้ะ แม่รู้ แม่ถึงให้หนูไปอยู่ที่บ้านคุณท่าน” มีนาไม่คิดมาก่อนว่ามารดาจะรู้เรื่องที่น้ากิตติศักดิ์ชอบมาอยู่ใกล้เธอ แต่มันไม่ต่างจากหนีเสือปะจระเข้เลยเพราะมีนาไปอยู่ที่บ้านหลังนั้นก็ใช่ว่าจะรอดพ้นจากผู้ชาย แต่จะโทษนฤดลก็ไม่ถูกนักเพราะเป็นเธอเองที่มีใจให้กับเขา ถ้ามารดารู้เรื่องนี้คงจะต้องเสียใจเป็นอย่างมาก และอาจจะโทษว่าเป็นความผิดของตนเองที่ให้มีนาไปอยู่ที่นั่น หญิงสาวอยากแก้ไขเรื่องนี้ให้ถูกต้อง ในเมื่อตอนนี้มารดาของเธออยู่คนเดียวแล้วก็ควรจะย้ายออกมาจากที่นั่น แต่จะให้ย้ายออกมาตอนนี้ก็คงจะน่าเกลียดเพราะต้นเดือนหน้าคุณดวงกมลจะต้องเขารับการผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่า แล้วเธอก็อาสาจะคนดูแลท่าน อย่างน้อย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 23 คำตอบก็เหมือนเดิม
พิมพ์ปภัสย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังเล็กสามวันแล้วขณะที่มารดาของเธอไม่ได้มาพักด้วยเพราะอยากกลับไปอยู่บ้านของตนเองมากกว่าในทุกวันพิมพ์ปภัสพยายามจะคุยกับนฤดลถึงสัญญาการแต่งงานแต่นฤดลก็ปฏิเสธไปทุกครั้ง“ผมว่าเราสองคนมาไกลเกินกว่าจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้วนะ”“ดลลืมสัญญาที่ให้ไว้กับพิมพ์ ดลพูดเองว่าถ้าพิมพ์เรียนจบกลับมาแล้วเราจะแต่งงานกัน”“นั่นมันเป็นสัญญาก่อนที่พิมพ์จะหายไปจากชีวิตผม คุณเป็นคนทิ้งผมไปนะพิมพ์” นฤดลจำสัญญาของตนเองได้ดี แต่เพราะพิมพ์ปภัสเป็นคนทิ้งเขาไปก่อน เธอหายตัวไปหลังจากไปเรียนได้ไม่กี่เดือน ไม่ว่าเขาจะถามข่าวคราวจากใครก็ไม่มีใครรู้ว่าเธอหายไปไหน แล้วเขาผิดด้วยเหรอที่ตอนนี้เขาลืมเธอไปแล้ว“พิมพ์ขอโทษ ตอนนั้นพิมพ์เรียนหนักมาก ก็เลยไม่อยากติดต่อใคร” หญิงสาวพยายามบอกเขาถึงเหตุผลที่ตนเองหายไป แต่อันที่จริงแล้วพิมพ์ปภัสหลบหน้านฤดลเพราะตนเองกำลังคบกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่เธอสั่งเพื่อนทุกคนว่าห้ามส่งข่าวคราวของเธอให้กับนฤดล เธอย้ายไปเรียนที่รัฐอื่นซึ่งไม่มีเพื่อนคนไทยที่นั่น พอเรียนจบก็สมัครเข้าทำงานได้สองปี จนกระทั่งมีปัญหากับสามีจึงขอหย่าและกลับมาหานฤดลที่ประเทศไทย“พิมพ์ หาเหตุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 24 ผู้บุกรุก
นฤดลขับออกจากห้องประชุมในเวลาเที่ยงเขารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเพราะคิดว่ามีนาติดต่อมา เพราะเมื่อเช้าหญิงสาวบอกเขาว่าถ้าไปถึงเขาใหญ่แล้วจะไลน์บอก เขาอยากติดต่อไปหาเธอก่อนแต่ก็กลัวว่ามีนาจะอยู่กับพี่สาวของตน ชายหนุ่มลังเลว่าจะโทรไปหาพี่สาวดีไหมก็มีสายเรียกเข้าจากนิติกรของคอนโดเสียก่อน นฤดลจึงรีบกดรับสาย “สวัสดีครับคุณดล” “สวัสดีครับคุณดาว ที่คอนโดมีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ” ปกติแล้วเนตรดาวไม่เคยโทรหาเขานอกเสียจากว่าที่คอนโดมีปัญหา “พอดีเห็นว่าคุณฤดีให้คนเข้ามาพัก แต่ดาวไม่มีเบอร์โทรคุณฤดี เลยดาวเลยจะถามว่าให้พรุ่งนี้จะให้แม่บ้านเข้าไปทำความสะอาดไหม” “ยังก่อนครับ เดี๋ยวผมจะบอกอีกทีว่าให้เข้าไปวันไหน” “ได้ค่ะ งั้นดาวไม่รบกวนแล้วนะคะ” “ครับ ขอบคุณนะครับ” พอวางสายจากเนตรดาวแล้วนฤดลก็มีแต่ความสงสัย ไม่รู้ว่าพี่สาวให้ใครเข้าไปพักที่คอนโดโดยไม่บอกเขาก่อน ไม่ใช่ว่าไม่ไว้ใจพี่สาวแต่เขาไม่ชอบให้ใครเข้าไปวุ่นวายที่นั่น นฤดลไม่กล้าโทรถามพี่สาวเพราะกลัวว่าอีกคนจะรู้สึกไม่ดี แต่ก็ไม่อยากปล่อยผ่านเรื่องนี้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 25 ทุ่มสุดตัว
หญิงสาวจับไหล่เขาไว้แน่นเมื่อชายหนุ่มดึงสาบเสื้อคลุมให้ลงไปกองอยู่ที่เอวคอด ก่อนจะบีบคลึงทรวงอกอิ่มผ่านบราลูกไม้ แม้จะไม่ได้สัมผัสแนบเนื้อแต่เธอก็รู้สึกถึงไอร้อนจากฝ่ามือใหญ่เคล้นหนักหน่วงขึ้นไปตามแรงอารมณ์“มีนาทำพี่จะคลั่งอยู่แล้วรู้ไหม อยู่ใกล้กันเห็นหน้าทุกวันแต่ไม่เคยได้ใกล้ชิดเลย”“แต่วันนี่เราก็ได้ใกล้ชิดแล้ว”“คืนนี้ค้างที่นี่ได้ไหม”“ค่ะ มีนาบอกพี่ฤดีแล้วว่าพรุ่งนี้ค่อยไปเจอกันที่โรงพยาบาล”“พี่จะอยู่กับมีนาถึงเช้า”มือใหญ่ ลูบไล้ไปยังต้นขาเนียนยับเรียวขาให้แยกออกเพื่อเปิดทางให้นิ้วร้ายได้เข้าไปสัมผัสกับความเปียกชื้นจากน้ำหวานสีใส“อ้าห์...พี่ดล”...”มีนาส่งเสียงครางหวานเมื่อนิ้วยาวสัมผัสลงบนกลีบเนื้อสาว เขาสอดไปเพียงนิดช่องทางรักของหญิงสาวก็ตอดรัดอย่างรุนแรง“เจ็บไหม”เสียงทุ้มเอ่ยถามเขาอยากรุนแรงกว่านี้ อยากเข้าไปในตัวเธอใจแทบขาด แต่รู้ว่ามีนายังใหม่และกลัวหญิงสาวจะเจ็บ เขาอยากถนอมเธอให้ได้มากที่สุดเพื่อที่คืนนี้เขากับเธอจะมีความสุขกันอย่างเต็มที่“มะ..ไม่เจ็บค่ะ”“แล้วเสียวไหม”มีนาพยักหน้า พลางหลบสายตาที่จ้องอย่างต้องการคำตอบ ตอนนี้ร่างกายของหญิงสาวถูกไฟปรารถนาเข้าครอบงำอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16
บทล่าสุด
พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 37 ถ้าง่ายแต่แรกก็จบ (ตอนจบ)
“ไม่ค่ะ ยังไงพิมพ์ก็ไม่หย่า”“แต่ผมไม่อยากยื้ออีกต่อไปแล้วนะ คุณไม่มีความสุข ผมก็ไม่มีความสุข”“คุณจะรีบหย่าแล้วไปหาเด็กนั่นเหรอคะ เราคุยกันแล้วนี่ดลว่าเราจะแต่งงานกันสองปี ถึงตอนนั้นคุณค่อยมาคุยเรื่องหย่าดีกว่าไหมคะ”“ถ้าคุณไม่ยอมหย่าผมจะฟ้องหย่า”“คิดดีแล้วเหรอคะดล คุณจะเอาความสุขส่วนตัวมาแลกกับชื่อเสียงของครอบครัวเหรอคะ”“คุณคงคิดว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่าแต่บางครั้งไพ่มันก็เปลี่ยนได้นะพิมพ์”“หมายความว่ายังไงคะ”“ผมมีหลักฐานที่จะฟ้องหย่าคุณได้ ถ้าคุณไม่ยอมจบแบบเงียบๆ”“ถ้าคุณคิดว่ามันคุ้มกับชื่อเสียงก็เอาสิคะ ถ้าคุณฟ้องหย่าพิมพ์ก็จะบอกเรื่องของคุณให้ทุกคนรู้ พิมพ์คงได้รับความเห็นใจมากๆ ใครจะคิดล่ะคะว่าคุณนฤดลที่แสนจะเพอร์เฟกต์จะมีอีหนูซ่อนไว้”“เรื่องแบบนี้ผู้ชายก็มีกันทั้งนั้น แต่ถ้าคนอื่นรู้ว่าคุณก็หนีสามีไปแต่งงานละ มันจะน่าสนใจกว่าไหม”“ดลหมายถึงอะไร” พิมพ์ปภัสเริ่มร้อนตัว“เรื่องที่คุณพาผู้ชายเข้ามาที่บ้าน ผมไม่ว่าอะไรเลยเพราะมันเป็นสิทธิ์ของคุณ แต่ที่คุณควงกันไปเที่ยวต่างประเทศแล้วไปแต่งงานที่นู่น คุณคิดเหรอว่ามันเป็นความลับ”“ดลพูดเรื่องอะไรคะ” พิมพ์ปภัสคิดว่าเรื่องนี้ไม่น่าจ
พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 36 เบื้องหลังการแต่งงาน
ดลฤดีกลับมาถึงเมืองไทยก็รีบเข้าไปคุยเรื่องสำคัญกับมารดาทันทีโดยที่ยังไม่ทันจะเอากระเป๋าเดินทางไปเก็บ“เรื่องด่วนอะไรกันหรือว่ามีนาเป็นอะไร” คุณดวงกมลถามลูกสาวขณะที่ถูกเร่งให้เดินเข้ามาในห้องทำงานของบิดาซึ่งตอนนี้เจ้าของห้องนั้นไปรดน้ำกล้วยไม้อยู่ที่เรือนเพาะชำ“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับมีนาค่ะ มีนาสบายดีทุกอย่างไม่มีปัญหา”“แล้วมันเรื่องด่วนอะไรกันล่ะ”“แม่นั่งก่อนนะคะ”พอให้มารดานั่งและหายาดมมาไว้ใกล้ตัวแล้วก็รีบเล่าเรื่องที่ตัวเองไปเจอมา ทั้งเรื่องที่โรงแรมและเรื่องที่ร้านอาหารในเวกัส“ตาฝาดไปหรือเปล่าลูก เมื่อวานแม่ยังคุยกับน้องอยู่เลย น้องบอกว่าออกมาทานข้าวกับเมียเขา”“แต่ฤดีมีรูปนะคะ นี่ค่ะ” เธอส่งทั้งรูปทั้งคลิปให้มารดาดูซึ่งทั้งภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหว ก็ชัดเจนจนปฏิเสธไม่ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่พิมพ์ปภัส“แม่ไม่เข้าใจ เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ยัยไง ตอนแต่งงานก็เห็นว่ารักกันดี นี่ลูกชายแม่กำลังโดนหลอกใช่ไหม” หญิงสูงวัยถอนหายใจด้วยความเหนื่อยล้า“ฤดีว่าแม่ลองเรียกน้องเข้ามาที่บ้านดีไหม”“แม่ไม่อยากเห็นน้องต้องเสียใจอีกเลย เวรกรรมอะไรกันนะถึงได้มาเจอเรื่องแบบนี้”“แม่ไม่อยากให้น้องรู
พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 35 ความลับที่เวกัส
มีนาเดินทางมาถึงอเมริกาได้หลายวันแล้ว หญิงสาวเข้าพักที่อพาร์ทเมนท์แห่งหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนสอนภาษา ส่วนดลฤดีนั้นพักที่โรงแรมใกล้ๆ เพราะอยากให้มีนาลองใช้ชีวิตคนเดียวระหว่างนี้เธอกับสามีก็ไปดูงานที่โรงเรียนซึ่งใช้เป็นต้นแบบในการจัดการเรียนการสอน ก่อนที่จะพากันไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ“พี่วัฒน์คะ”“ครับ”“ฤดีว่าเห็นคนรู้จักนะคะ แต่พี่อย่าเพิ่งหันไปนะคะ นั่งนิ่งๆ ก่อนเดี๋ยวเขาจะรู้ตัวค่ะ”“ให้พี่นั่งนิ่งแล้วพี่จะรู้ได้ยังไงว่าใช่คนรู้จักของเราไหม” ธนวัฒน์ถามภรรยาอย่างไม่เข้าใจ เพราะถ้าเขาไม่หันไปดูแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าใช่คนที่ตนเองรู้จักไหม“เชื่อฤดีนะคะ นั่งอยู่แบบนี้ก่อน” ดลฤดีบอกสามีจากนั้นเธอก็ยกโทรศัพท์ขึ้นเหมือนกำลังถ่ายรูปของธนวัฒน์ แต่ทว่าเธอกำลังซูมกล้องไปไกลกว่านั้นหญิงสาวนึกขอบคุณโทรศัพท์รุ่นใหม่ที่สามารถซูมได้มากจนเห็นได้อย่างชัดเจนว่าคนที่เธอเห็นนั้นใช่คนที่เธอรู้จักไหมดลฤดีกดถ่ายรูป จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นโหมดถ่ายวิดีโอจนกระทั่งเธอคนนั้นเดินหายเข้าไปในลิฟต์“พี่วัฒน์ดูนี่นะคะ” เธอส่งโทรศัพท์ให้สามีดูภาพที่ตนเองถ่ายไว้“นี่มันน้องพิมพ์นี่ครับ ผมไม่รู้เลยว่าเธอมาเที่ยว
พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 34 ตัดเยื่อเหลือใย
นฤดลแอบมองคนที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาอยากคุยกับเธอแต่ก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง เขาคิดว่าระยะเวลาที่ผ่านมานานเกินครึ่งปีนั้นจะทำให้ความรู้สึกที่มีต่อมีนาลดน้อยลงแต่มันกลับตรงกันข้ามเพราะเขายังรักและคิดถึงเธออาจจะมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ เมื่อลองเปรียบเทียบกับครั้งที่ตัวเองตามหาพิมพ์ปภัสไม่เจอมันต่างกันโดยสิ้นเชิงทั้งๆ ที่ตนเองแต่งงานไปแล้วและควรมีความสุขกับคนรักที่รอคอย แต่ในทุกๆ วันในใจของเขายังคงนึกถึงช่วงเวลาที่ตนเองมีความสุขกับมีนาอยู่ตลอด“พี่ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนมีนารอก่อนนะ”“ค่ะพี่ฤดี” มีนานั่งรอดลฤดีที่ห้องรับแขกขณะที่คนอื่นก็ต่างก็กลับห้องของตัวเองไปกันหมดแล้ว“มีนาสบายดีไหม” ในที่สุดเขาก็เปิดปากถาม“ค่ะ คุณดลล่ะคะ”“พี่สบายดี” เขายังแทนตัวเองเหมือนเดิมขณะที่อีกคนนั้นเปลี่ยนสรรพนามไป“แม่บอกว่าปิดเทอมใหญ่มีนาจะไปเรียนภาษาเหรอ” เขาพยายามจะชวนเธอคุย อย่างน้อยตอนนี้ก็อยู่ที่บ้านของตนเองมันไม่ได้น่าเกลียดอะไรถ้าจะพูดคุยกันบ้าง“ค่ะ”“มีอะไรให้พี่ช่วยบอกได้นะ”“ขอบคุณค่ะ”“มีนายังโกรธพี่อยู่เหรอ”“เปล่าค่ะ”“แต่เหมือนมีนาไม่อยากคุยกับพี่เลยนะ” เพราะการถามคำตอบคำแบบนี้ไม่ใช่นิสัยของหญิงสาวท
พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 33 ชีวิตที่ต้องก้าวไปข้างหน้า
ทางด้านมีนาที่ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ชั้นปี 3 หญิงสาวก็ไม่ได้สนใจใครอื่น แม้จะมีคนเข้ามาจีบแต่มีนาก็ปิดตายหัวใจ เธอทุ่มเทให้กับการเรียนอย่างหนักและวางแผนเอาไว้แล้วว่าถ้าเรียนจบจะเข้าไปช่วยคุณดลฤดีทำงานที่โรงเรียน ถึงแม้จะเป็นโรงเรียนที่นฤดลบริหาร แต่หญิงสาวก็ไม่คิดเอาเรื่องส่วนตัวมาปะปนกับเรื่องงานในเมื่ออีกคนแต่งงานไปแล้วเรื่องราวของเธอกับเขาก็จบลงไปด้วย ไม่มีการติดต่อไม่ว่าจะทางโทรศัพท์ทางไลน์หรือทางข้อความ เขาและเธอทำเหมือนอยู่กันคนละโลก แม้จะเจอกันก็แค่ทักทายตามมารยาทเท่านั้นใช่ว่ามีนาจะไม่เสียใจที่ถูกเขาหลอก แต่ชีวิตของเธอจะต้องก้าวไปข้างหน้าต่อ ถ้ามัวแต่ยึดติดกับเรื่องราวที่ผิดหวังในอดีตเธอก็คงหาความสุขให้กับตนเองไม่ได้ แม้จะรักเขามากแค่ไหน แต่ถ้ามันเจ็บเธอก็ต้องยอมตัดใจ หญิงสาวคิดได้แล้วว่าการอยู่โดยไม่มีคนรักมันไม่ได้เลวร้ายเลยสักนิดมีนายังคงไปมาหาสู่ที่บ้านหลังนั้นอยู่ตลอด เพราะเธอรักและเคารพทุกคนที่นั่น อีกอย่างตอนนี้นฤดลก็ย้ายออกไปอยู่ข้างนอกกับภรรยาแล้ว เธอจึงไม่มีโอกาสได้เจอเขาบ่อยนัก“เรื่องฝึกงานมีนาตัดสินใจหรือยังว่าจะฝึกที่ไหน อาจารย์ว่ายังไงบ้าง” ดลฤดีถามขณ
พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 32 นาฬิกาเดินช้า
งานแต่งงานของนฤดลถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ แขกที่มาร่วมงานต่างพากันชื่นชมเจ้าบ่าวเจ้าสาวว่าเหมาะสมกันราวกิ่งทองใบหยก “ดลคะ ยิ้มหน่อยสิคะ แขกมากันเยอะแล้วนะ” พิมพ์ปภัสบอกเจ้าบ่าวที่เอาแต่ทำหน้านิ่ง “ผมจะยิ้มก็ต่อเมื่อผมอยากยิ้ม คุณอย่ามาบังคับผม แค่เรื่องแต่งงานมันก็มากเกินไปแล้ว” “แต่วันนี้วันแต่งงานของเรานะคะ” “ผมว่ามันเป็นงานของคุณคนเดียวต่างหากล่ะ” นฤดลพูดพลางทำหน้าเบื่อโลกยิ่งกว่าเดิม “ดลคะ เราแต่งงานกันแล้วนะ พิมพ์ว่าดลเลิกคิดที่จะกลับไปหาเด็กมีนานั่นได้แล้ว” “ผมไม่ได้คิดถึงใครทั้งนั้น ผมก็แค่เบื่อที่จะต้องปั้นหน้าว่ามีความสุข” ที่เขาทำหน้าเบื่อก็เพราะไม่คิดว่างานแต่งของตนจะจัดใหญ่แบบนี้ “อดทนอีกนิดสิคะ เดี๋ยวก็ถึงเวลาเข้าหอแล้ว พิมพ์รับรองว่าดลจะมีความสุขและลืมผู้หญิงทุกคนอย่างแน่นอน” พิมพ์ปภัสกล่าวอย่างมั่นใจ เธอจะต้องทำให้นฤดลลืมผู้หญิงที่ชื่อมีนาให้เร็วที่สุด ก่อนที่จะถึงกำหนดที่เขากับเธอตกลงกันไว้ “ผมบอกเหรอครับว่าจะทำเรื่องแบบนั้นกับคุณ” “ดลค่ะ คุณเป็นผู้ชายนะ จะอดทนได้แค่ไหนกั
พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 31 อย่าลืม
ความรู้สึกหวงแหนและหลงใหลผสมปนเปกันไปหมด นฤดลมองหน้าอกอวบอิ่มและกลีบกุหลาบสีสวยสลับกันไปมาพลางกลืนน้ำลายลงคอ มีนาเห็นสายตาของเขาแล้วก็รู้สึกร้อนไปทั้งร่างกาย ตาคู่สวยสำรวจไปตามแผงอกและกล้ามท้องก่อนจะมองต่ำลงไปยังสัดส่วนความเป็นชายที่แข็งตระหง่าน สัดส่วนที่มอบความสุขให้เธอมาหลายครั้ง ตอนนี้ร่างกายหญิงสาวกำลังต้องการให้เขามาเติมเต็มอย่างห้ามไม่อยู่นฤดลก้มลงไปจูบกับเธออีกครั้ง จูบครั้งนี้ของเขามันอ่อนหวานและเรียกร้องจนมีนารู้สึกว่าเขากลับมาเป็นคนเดิมอีกครั้ง หญิงสาวตอบกลับไปอย่างเร่าร้อนสร้างความพอใจจนเขาครางต่ำอยู่ในลำคอ“มีนา อย่าลืมพี่นะ อย่าลืมว่าเรามีความสุขมากแค่ไหน”เสียงแหบพร่ากระซิบข้างหู ชายหนุ่มเลื่อนริมฝีปากร้อนต่ำลงไปเรื่อยๆ จนมาถึงความอวบอิ่มตรงหน้าสองมือกอบกุมเคล้นคลึง ก่อนจะส่งลิ้นไปสัมผัสปทุมถันที่แข็งเป็นไตชูชัน มีนาผวาร่างแอ่นโค้งเข้าหาปากร้อนให้เขาได้ดูดกินอย่างไม่มีหวงห้ามนฤดลขบเม้มดูดกลืนความอวบอิ่มตรงหน้าสลับไปมาทั้งสองข้างอย่างไม่ปรานี ข้างหนึ่งตวัดลิ้นรัวเร็ว อีกข้างก็ใช้ปลายนิ้วปลุกเร้าไปบนเม็ดทับทิมสีสวยอย่างไม่มีพักชายหนุ่มใช้เขาดันเรียว
พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 30 มันเป็นไปไม่ได้
มีนาเปิดประตูห้องเขาไปเธอหวังว่าจะเห็นเขารออยู่ แต่ทั้งห้องก็ว่างเปล่า หญิงสาวเข้าไปในห้องนอนเก็บของใช้เคยลืมทิ้งไว้ลงกระเป๋าอย่างรวดเร็ว เพราะคิดว่าคงไม่มาที่นี่อีกแล้วและไม่อยากเจอกับนฤดลอีกต่อไป พอตรวจสอบแล้วว่าไม่มีอะไรของตนเองทิ้งไว้ที่นี่แล้วเธอก็เปิดประตูห้องเพื่อจะกลับ แต่เปิดประตูออกก็เจอกับนฤดลที่เพิ่งมาถึง “มีนา จะไปไหน” “ก็กลับสิคะ พี่ดลนัดแล้วไม่ตรงเวลาเอง” “เดี๋ยวสิ เราต้องคุยกันนะมีนา” “มีอะไรต้องคุยล่ะคะ พี่กำลังจะแต่งงานก็ไม่ควรติดต่อกับมีนาอีก” “รอพี่ได้ไหมมีนา พี่ของเวลาเคลียร์ตัวเองก่อน” “มันไม่มีอะไรต้องเคลียร์แล้วค่ะ ทุกอย่างมันชัดเจนอยู่แล้วพี่กำลังจะแต่งงานกับคู่หมั้น ส่วนมีนาก็แค่นางบำเรอของพี่ ตอนนี้ตัวจริงของพี่กลับมาแล้ว พี่ก็ควรปล่อยให้มีนาออกไปจากชีวิตพี่”“แต่พี่รักมีนานะครับ” นฤดลเดินมาขวางแล้วกอดเธอไว้แน่น“คำว่ารักใครก็พูดได้ค่ะ มีนาดูที่การกระทำ ปล่อยมีนาไปเถอะค่ะ” หญิงสาวพูดกับเขาทั้งน้ำตาขณะที่เขาก็กอดเธอแรงมากขึ้น“สัญญาได้ไหมว่าจะรอพี่”“เพื่ออะไรล่ะคะ จะให้มีนารอคนที
พิศวาสล่ามรัก ตอนที่ 29 เกิดอะไรขึ้นกันแน่
เปิดเทอมมาสองสัปดาห์แล้วมีนายังไม่มีโอกาสเข้าไปที่บ้านของนฤดลเลยสักครั้งเพราะเธอทั้งเรียนและทำกิจกรรมรับน้องเนื่องจากรุ่นพี่ปีสี่นั้นออกไปฝึกสอนนอกมหาวิทยาลัยกันหมด แต่เธอยังโทรหาเขาทุกวันคุยกับเขาก่อนนอนทุกคืนอย่างเคย “แม่คะ บ่ายนี้มีนาขอไปบ้านคุณท่านได้ไหมคะแม่” “ได้จ้ะ แล้วจะไปค้างที่นั่นไหม” “คงไม่ค่ะแม่ ตอนนี้คุณท่านน่าจะหายดีแล้ว” “ถ้าไม่ค้างก็อย่ากลับดึกมากนะ แม่เป็นห่วง” “ค่ะแม่” หญิงสาวรีบล้างจานที่ยังเหลืออยู่ไม่กี่ใบจนเสร็จจากนั้นก็รีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนจะนั่งแท็กซี่เพื่อตรงไปยังบ้านของคนรัก ซึ่งเธอรู้ดีว่าบ่ายวันเสาร์แบบนี้เขาไม่ออกไปไหน มีนาเดินเข้ามาในบ้านก็ต้องแปลกใจเพราะปกติแล้ววันเสาร์แบบนี้สมาชิกในบ้านจะอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา แต่วันนี้ที่บ้านดูเงียบมาก ก่อนจะมาที่นี่เธอไม่ได้ถามนฤดลว่าเขาอยู่บ้านหรือเปล่าเพราะอยากทำให้ชายหนุ่มแปลกใจ แต่กลับกลายเป็นว่าตอนนี้เธอแปลกใจเสียเองเพราะมาแล้วไม่เจอใคร “สวัสดีค่ะป้าแข พี่ชบา” หญิงสาวเดินเข้ามาถึงในครัวแล้วกล่าวทักทายทั้งสองคนพร้อมท
