เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 76
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-10 16:02:46“พ่อแม่ลูก” ภัทรานิษฐ์เอ่ยทวนสิ่งที่ได้ยิน อยากข่วนหน้าพัฒน์ชนะเหลือเกิน
“มีน้องพลอยเป็นลูก” พลอยไพลินเอ่ยถามประสาเด็กพัฒน์ชนะถึงกับยิ้มกริ่ม แต่ภัทรานิษฐ์ไม่มีอารมณ์จะยิ้ม “ใช่แล้วครับ...ต่อไปนี้น้องพลอยก็จะมีแม่จ๋า พ่อจ๋า ย่าจ๋า” “เยอะจังเลย” เสียงใสๆ เอ่ยบอก ก่อนจะยิ้มจนตาหยี อารมณ์ดีจนภัทรานิษฐ์แปลกใจ ก่อนจะเอ่ยถามสิ่งที่เธอสงสัยในคำพูดพัฒน์ชนะ “ย่าจ๋า...หมายถึงใคร” “แม่พี่เอง” ชายหนุ่มเฉลยให้ “นี่คุณ...ให้ลูกฉันเรียกแม่คุณว่าย่าจ๋าด้วยเหรอ มันจะมากไปแล้วนะ” ภัทรานิษฐ์กำหมัดแน่น ไม่กี่วันที่เธอให้พัฒน์ชนะอยู่กับพลอยไพลิน เขาสอนอะไรลูกเธอบ้าง ถึงได้เรียกคนนั้น คนนี้ดูสนิทสนมไปหมด “มากไปซะที่ไหน ย่าหลานรักกันดีออก” “หยุดให้ลูกฉันเรียกญาติๆ คุณว่าแบบนั้นซะ” “ถามลูกก่อนสิ” “คุณนี่....” “เรื่องน้องพลอย ที่บ้านยี่หวายังไม่รู้ใช้ไห
บทที่เกี่ยวข้อง
พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 77
“เห็นไหมล่ะ แกยังพูดไม่ออกเลย ถ้าเขาแกล้งรักฉันเพียงเพราะฉันมีลูกกับเขา ฉันไม่ต้องการความรู้สึกแบบนั้นนะเก๋” “เออ...ฉันเข้าใจ” ลักขณาถึงกับถอนหายใจออกมา เพราะไม่รู้ว่าภัทรานิษฐ์คิดแบบนี้ แต่คนที่จะทำให้เพื่อนเธอมั่นใจคงหนีไม่พ้นตัวของพัฒน์ชนะเอง ซึ่งเรื่องนี้มันคงต้องใช้เวลาหน่อย เพราะเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นช่วงนี้เร็วมาก เร็วจนเธอเองก็ยังตกใจ ลักขณาเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะไม่อยากให้ภัทรานิษฐ์เครียดมากไปกว่านี้ แต่สุดท้ายเพื่อนเธอก็ยอมบอกว่าพัฒน์ชนะจะมานอนเฝ้าและดูแลพลอยไพลินไปในตัว ซึ่งลักขณาก็เห็นด้วย เพราะตอนนี้คนที่เหมาะกับหน้าที่นั้นจะเป็นใครอื่นไปไม่ได้นอกเสียจากพัฒน์ชนะ เธอก็ได้แต่หวังว่าภัทรานิษฐ์จะยอมใจอ่อนในเร็ววัน ส่วนพัฒน์ชนะนั้นเธอไม่ห่วงหรอก เพราะก่อนหน้าจะโทรศัพท์มาหาภัทรานิษฐ์เธอคุยกับชายหนุ่มแล้ว เพราะเขาเป็นฝ่ายโทรศัพท์ มาหาเธอเอง คุยเรื่องภัทรานิษฐ์เป็นหลักว่าจะยังไงต่อไปดี ซึ่งเธอก็ให้เขาสู้ต่อเท่านั้น จากการพูดคุยจึงพอจะรู้ว่าพัฒน์ชนะรักภัทรานิษฐ์เข้าให้แล้ว แต่เพื่อนเธอนี่ส
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-11พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 78
พัฒน์ชนะรู้สึกตัวตื่น หลังจากงีบหลับไปได้ไม่กี่ชั่วโมง ชายหนุ่มเดินมายังเตียง มองสองแม่ลูกที่นอนกอดกันอย่างอบอุ่นเขากระชับผ้าห่มที่ร่นลงไปขึ้นไปห่มให้ทั้งสองคน ก่อนจะจัดการธุระส่วนตัวจนเสร็จเรียบร้อย เมื่อได้อาบน้ำจึงสดชื่นได้มาก พอกลับออกมาจากห้องน้ำก็สบตากับภัทรานิษฐ์เข้า หญิงสาวขยับตัวช้าๆ ลงจากเตียงเพราะกลัวลูกตื่น“ยี่หวา...จะไปไหน” คนที่พึ่งก้าวออกมาจากห้องน้ำ ปรี่เข้าไปหาภัทรานิษฐ์ทันที แต่เธอกลับผลักมือเขาให้ออกห่าง“ห้องน้ำ”“พี่พาไป”“ไม่ต้อง โอ๊ย!” คนเจ็บเอ่ยตอบเสียงเขียว แต่พอทิ้งน้ำหนักลงพื้น เจ้าตัวก็เจ็บจี๊ดขึ้นมาทันที พัฒน์ชนะไม่สนท่าทีต่อต้านของ ภัทรานิษฐ์ ชายหนุ่มพยุงเธอไปยังห้องน้ำ มือข้างหนึ่งลากเสาน้ำเกลือ ให้ด้วย พอเข้าไปในห้องน้ำพัฒน์ชนะก็หยิบแก้วมาเปิดน้ำให้ หยิบยาสีฟันบีบลงไปบนแปรงให้เธอเสร็จสรรพ ก่อนจะออกไปยืนรอหน้าห้องน้ำภัทรานิษฐ์ยืนมองของทั้งสองอย่างสลับกับมองหน้าตัวเองผ่านกระจกในห้องน้ำ เธอหยิบแปรงสีฟันขึ้นมอง อยากทิ้งลงถังขยะแต่ก็ทำไม่ลง เธอล้างหน้าแปรงฟั
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-12พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 79
“จ้ะ ของน้องพลอย ย่าจ๋าทำมาให้ ไม่รู้ว่าจะอร่อยเหมือนที่แม่จ๋าทำหรือเปล่านะ” คนเป็นย่านำไข่ตุ๋นมาตรงหน้าพลอยไพลิน และจัดชุดอาหารเล็กๆ ให้หลานสาว อีกชุดก็ของภัทรานิษฐ์ ส่วนพัฒน์ชนะอาหารเช้าคือกาแฟและขนมปังซึ่งเธอก็เตรียมมาให้ลูกด้วยเหมือนกัน“ไม่ต้องลำบากก็ได้ อาหารที่โรงพยาบาลก็มี” ภัทรานิษฐ์เอ่ยขึ้น เพราะรู้สึกเกรงใจ“ป้าไม่ได้ลำบากอะไรหรอก กินเถอะจ้ะ” นุชรีย์วางช้อนให้ ภัทรานิษฐ์ เธอมองไปยังพลอยไพลินที่นั่งกินอาหารเช้าอย่างเอร็ดอร่อยอยู่บนโซฟา โดยมีพัฒน์ชนะคอยดูอยู่ข้างๆ ภัทรานิษฐ์นั่งนิ่งเป็นนานก่อนจะกินข้าวที่นุชรีย์เอามาให้ แต่มันก็ยังรู้สึกตื้อๆ ลิ้นไม่ค่อยรับรสสักเท่าไหร่ เสียงโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้น ทำให้พัฒน์ชนะแยกตัวออกไปรับสายนอกห้องพักฟื้นของภัทรานิษฐ์“หนู...รักลูกชายของป้าไหม” คำถามของนุชรีย์ ทำให้ภัทรานิษฐ์วางช้อนทันที“ไม่รักค่ะ” คำตอบของคนใจแข็ง ทำให้นุชรีย์ถอนหายใจออกมาหนักๆ“แต่ลูกชายป้าเขารักหนูนะ”“เขาก็แค่แกล้งทำ”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-13พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 80
ภายในร้านขายของชำขนาดกลาง ที่เปิดกิจการมาได้หลายปี จรรยาที่อยู่เฝ้าร้าน หยิบหนังสือพิมพ์เมื่อหลายวันก่อนของสามีมาอ่าน พอเห็นข่าวเด็กติดอยู่ในลิฟต์แก้วของห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ก็สงสาร เพราะภาพบนหนังสือพิมพ์ เด็กคนนั้นร้องไห้ไม่ยอมหยุด“ลูกใคร หลานใครนะ น่าสงสาร”“อะไรแม่” ทวีที่จัดของอยู่ในร้านเอ่ยถามภรรยา“ก็ข่าวในหนังสือพิมพ์นี่น่ะสิพ่อ พ่อแม่เขาคงใจสลายนะ ที่เห็นลูกติดอยู่ในลิฟต์ ถึงจะช่วยออกมาได้แล้ว แต่กว่าจะช่วยได้...เฮ่อ...” จรรยาลอบถอนหายใจออกมากับข่าวที่ได้อ่าน“เด็กเล็กๆ แบบนี้ คลาดสายตาหน่อยก็เกิดอุบัติเหตุได้แล้ว”“จ้ะ พ่อเราลงไปหายี่หวาที่กรุงเทพฯ กันไหม ฉันคิดถึงลูกมัน พักนี้ไม่ค่อยโทรศัพท์มาหาเราเลยด้วย” คนเป็นภรรยาเอ่ยถาม พอได้อ่านข่าวนี้ทำไมถึงได้คิดถึงภัทรานิษฐ์ขึ้นมาก็ไม่รู้“ไปสิ พ่อก็คิดถึงลูกเหมือนกัน”“ผมไปด้วยสิแม่” เสียงของวสุว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-14พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 81
“แต่ไม่ทำ”“ถ้าจะพูดเรื่องนี้ ออกไปให้พ้นเลยนะ” คนขี้โมโหเงยหน้าขึ้นมองพัฒน์ชนะ ก่อนจะมองเขาตาขวาง“ครับๆ” ชายหนุ่มยกมือขึ้น เหมือนยอมแพ้แล้ว ก่อนจะเดินกลับออกไปจากห้องทำงานของเธอ วันนี้เขาไม่ค่อยมีงานจึงคิดอยากทำกับข้าวให้ภัทรานิษฐ์และพลอยไพลินกินเพราะพอจะมีฝีมืออยู่บ้าง แต่พอเปิดตู้เย็นก็ต้องส่ายหน้า เพราะมันมีแค่ไข่กับไส้กรอกพัฒน์ชนะขับรถออกไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า ภัทรานิษฐ์ได้ยินเสียงรถเขา แอบใจหวิวเล็กน้อยเพราะคิดว่าเขาไปแล้ว แอบย่องออกมาดูของใช้ของชายหนุ่ม พอเห็นว่าโน๊ตบุ๊คของพัฒน์ชนะยังวางอยู่ ที่เดิมก็ยิ้มออกมา แต่ก็หุบยิ้มทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งๆ ที่แอบดีใจ เธอกลับไปทำงานตามเดิม ยังดีที่ภัทรานิษฐ์มีลูกน้องดีงานที่ร้านจึงราบรื่น ไม่มีเรื่องให้กังวลหายไปเกือบสองชั่วโมง พัฒน์ชนะก็กลับมาพร้อมของกินเต็มไม้เต็มมือ มีผลไม้และอื่นๆ ด้วย ชายหนุ่มแทบจะเหมาซุปเปอร์มาเก็ตเหมือนกัน เพราะนั่นก็อยากทำให้ภัทรานิษฐ์กิน นี่ก็อยากทำให้พลอยไพลินได้กิน ทุกอย่างที่ซื้อมาไม่มีของเขาเลย มีแต่ของคนที่ชายหนุ่มอยากทำให
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-15พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 82
“ฉันไปส่งน้องพลอยเอง” เสียงตึงๆ ของภัทรานิษฐ์เอ่ยบอก ตอนกำลังจะออกไปส่งพลอยไพลิน“พี่ไปด้วย”“คุณไม่มีอะไรทำหรือไง ตามติดฉันกับลูกอยู่ได้ น่ารำคาญ”“มี เพราะหลังจากส่งน้องพลอย พี่จะพายี่หวาไปตัดไหมที่โรงพยาบาล จากนั้นก็จะไปส่งตามที่ยี่หวาบอก”“วุ่นวาย” ภัทรานิษฐ์ทำเป็นรำคาญเขา พลอยไพลินจูงมือแม่ไว้ ยื้อให้เดินไปยังรถของพัฒน์ชนะ ซึ่งเธอก็ยอมทำตามลูก ชายหนุ่มส่ายหน้าให้คนหัวรั้น ไม่ยอมลงให้เขาเลย แต่ถึงอย่างนั้นภัทรานิษฐ์ก็มีท่าทีอ่อนลงไป ท่าทางเหมือนรังเกียจเขามาก แต่การกระทำบางอย่างของเธอมันก็ตรงกันข้าม พอให้เขาได้ใจชื้นขึ้นมาการไปโรงเรียนในวันนี้ พลอยไพลินมีแม่และพ่อไปส่งพร้อมกันเป็นครั้งแรก พอถึงโรงเรียนเด็กหญิงตัวน้อยก็หันมาบ๊าย บายภัทรานิษฐ์และพัฒน์ชนะแบบเสียงดังฟังชัด ทำเอาคุณครูประจำชั้นที่มายืนรอรับแอบยิ้ม เพราะพลอยไพลินกำลังบอกให้คนรอบข้างรู้ว่าวันนี้มีพ่อกับแม่มาส่งนะ“แม่จ๋า พ่อจ๋า บ๊าย บาย”“บ๊าย บายครับ” พัฒน์ชนะยืนโบกมือให้ลูก ในที่สุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-16พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 83
“ว่างๆ ออกไปหาอะไรดื่มกัน ไม่มีเอ็งข้าเหงาปาก”“แล้วจะโทร ไป” พัฒน์ชนะโบกมือให้เพื่อน อนุภพกลับออกไปจากห้องทำงานของผู้บริหารหนุ่ม แต่คนที่เปิดประตูเข้ามาหลังจากที่ อนุภพกลับไปได้ไม่นานนั่นคือพิพัฒน์ เพราะมีอะไรอยากคุยกับน้องชาย“เรื่องที่แม่พูดจริงหรือเปล่าแพท” ประโยคแรกของพิพัฒน์ก็ซัดไปตรงประเด็นไม่มีอ้อมค้อม“เรื่องที่แม่พูด เรื่องไหนครับพี่” พัฒน์ชนะเอ่ยทวน เพราะจะได้ตอบให้ตรงประเด็น ครั้งเดียว ทีเดียวจบเหมือนกัน“ก็เรื่องลูกกับเมียแกไง จริงเหรอ”“ครับ” คนเป็นน้องเอ่ยรับ หน้าตาแน่วแน่และจริงจัง“ปรับความเข้าใจกันได้หรือยัง” พิพัฒน์เอ่ยถามเพราะห่วง เนื่องจากเรื่องนี้แม่เขาก็กังวลเหมือนกัน เพราะจากที่ได้รู้ว่า น้องชายเขาร้ายกับแม่ลูกนั่นไม่น้อย“ใกล้แล้วครับ”“ถ้าปรับความเข้าใจกันได้แล้ว พามาให้พี่รู้จักด้วยนะ ได้ข่าวว่าลูกสาวแกน่ารักน่าชัง” คนเป็นพี่เอ่ยชม พิพัฒน์เองไม่เคยเห็นตัวจริงหรอก แค่เห็นผ่านรูปจากโทรศัพท์ของแม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-17พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 84
ศุภวุฒิจดๆ จ้องๆ กับนามบัตรของลักขณาในมือ ที่เขาได้จากภัทรานิษฐ์มาตั้งแต่เช้าแล้ว แต่กลับไม่กล้าโทร ไปหาลักขณา จนรู้สึกหงุดหงิด ในที่สุดก็ตัดสินใจกดโทรศัพท์โทรออกไปยังเบอร์ที่โชว์อยู่บนนามบัตร ขณะที่รอสายหัวใจเขาก็เต้นไม่เป็นส่ำรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกเบอร์โทรศัพท์ไม่คุ้นที่โทรเข้ามาทำให้ลักขณาชั่งใจว่าจะรับสายหรือไม่ แต่สุดท้ายก็กดรับหลังจากปล่อยให้เสียงเรียกเข้าส่งเสียงอยู่นานพอสมควร จนเกือบจะตัดสายไปเพราะแอบคิดว่าสายนี้อาจจะเป็นศุภวุฒิ“สวัสดีค่ะ”“สวัสดีครับคุณเก๋” เสียงตอบรับ ทำให้ลักขณาขนลุก เพราะใช่คนที่เธอคิดจริงๆ จึงพูดแทบไม่ออกในครั้งแรก“เอ๊ะ…”“ผมวุฒินะครับ” ศุภวุฒิเอ่ยแนะนำตัว เพราะไม่รู้จะเริ่มพูดอะไรยังไงต่อดี ใช่ว่าชายหนุ่มจะเป็นคนเดียว ลักขณาก็ด้วยเหมือนกัน“คะ… คุณวุฒิ ได้เบอร์เก๋มาได้ยังไงค่ะ”“คุณยี่หวาให้ผมมา”“เหรอคะ แล้วโทร หาเก๋ ดึกแบบนี้มีอะไรหรือเปล่า” ใจของลักขณาเต้นตุ๊มๆ ต่อมๆ เธอถึงกับเป่าล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-18
บทล่าสุด
พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 107 (จบ)
“ดีมากจ้ะ” ภัทรานิษฐ์ลูบใบหน้าพลอยประภัสเบาๆ เด็กหญิงจึงได้ทีถามแม่เรื่องการแต่งตัว เพราะอยากให้ชม“แม่จ๋า… น้องพราวแต่งตัวเสร็จแล้ว เก่งไหมคะ”“เก่งค่ะ ว่าแต่วันนี้ใครแต่งตัวให้น้องพราวของแม่นะ” ภัทรานิษฐ์มองชุดที่ลูกสาวสวมอยู่ ไม่มีอะไรเกินความคาดหมายวันนี้พลอยประภัสมาในชุดเสื้อยืดเท่ๆ กางเกงยีนส์ขายาว คาดเข็มขัด ผมยาวเลยบ่าไปแล้ว มัดสูงขึ้นรวบตึงที่ด้านหลัง ใส่หมวกอีกใบคงเท่ขึ้นเป็นกอง“พี่พลอย”“ขอบคุณพี่หรือยังคะ”“ยังค่ะ”“หนูต้องทำยังไง” คนเป็นแม่เอ่ยถามลูก พลอยประภัสหันมองหาพลอยไพลิน เมื่อเห็นว่ากำลังเดินลงมาจากบันไดก็เข้าไปกอดและเขย่งเท้าขึ้นหอมแก้ม ก่อนจะเอ่ยบอก“ขอบคุณค่ะ พี่สาวของน้องพราว” พลอยไพลินที่ลงมาช้า เพราะพึ่งแต่งตัวเสร็จ หลังจับน้องจอมซนใส่เสื้อผ้าแล้ว เด็กหญิงยิ้มให้น้องทันที ก่อนจะจูงมือไปยังโต๊ะอาหารที่พ่อนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ทั้งภัทรานิษฐ์และพัฒน์ชนะยิ้มให้ เพราะทั้งสองคนมักจะบอกลูกๆ ว่าใ
พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 106
ห้าปี ต่อมาครอบครัวของพัฒน์ชนะและภัทรานิษฐ์ สมบูรณ์แบบตามคำว่าครอบครัว มีความรักลอยอบอวลอยู่รอบข้างของเหล่าสมาชิกที่ตอนนี้เพิ่มมาเป็นสี่คนและอีกหนึ่งคนกำลังเติบโตอยู่ในท้องของภัทรานิษฐ์รอเวลาลืมตาดูโลก ภาพตอนนี้ คือทั้งสี่คนกำลังยืนแปรงฟันหน้ากระจกและอ่างล่างหน้าที่ลดหลั่นเป็นขั้นบันไดไปตามความสูง เริ่มที่พัฒน์ชนะ ภัทรานิษฐ์ พลอยไพลินและพลอยประภัส สมาชิกคนที่สี่ที่ตอนนี้อายุได้สามขวบแล้ว ส่วนพลอยไพลินเป็นพี่ใหญ่อายุเจ็ดขวบครึ่ง“แปรงให้สะอาดนะคะ” เสียงอบอุ่นของแม่เอ่ยบอก ทั้งสามีและลูกๆ ของเธอ“ค่ะ/ค่ะแม่” เสียงเจื้อยแจ้วของลูกสาวทั้งสองคนเอ่ยตอบภัทรานิษฐ์กลับไป ยิ่งนานวันครอบครัวนี้ก็ยิ่งมีแต่ความสุขและความน่ารักของสมาชิก“ไหน… อ้าปากให้พ่อดูหน่อย น้องพลอย น้องพราว” พัฒน์ชนะที่แปรงฟันเสร็จแล้ว ลงไปนั่งยองๆ มองหน้าลูกทั้งสองคน“อ้า...” พลอยไพลินและพลอยประภัสอ้าปากให้ผู้เป็นพ่อดูความสะอาด ก่อนจะยิ้มแฉ่งอวดฟันซี่เล็กๆ สีขาวที่ดูแลเป็นอย่างดี“โอ้โห้...ฟันขาวสะอาดกั
พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 105
“คุณเก๋!” น้ำเสียงตึงๆ ของศุภวุฒิดังขึ้นไปอีก ชายหนุ่มกำลังโกรธเพราะหึงอยู่นั่นเอง ลักขณาจึงเอ่ยดักทางไว้“ทำเสียงเข้มๆ แบบนั้นทำไมคะ หึงหรือไง”“เปล่า ไม่ได้หึง” ศุภวุฒิรีบปฏิเสธทันที ก่อนจะกลับไปทำ หน้าตาย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น ลักขณาส่ายหน้าให้ผู้ชายปากแข็ง ลักขณาขี้เกียจจะซักต่อ จึงเอ่ยถามถึงที่หลับที่นอนของเขาแทน“เปล่าก็เปล่า แล้วนี่คุณวุฒิจะพักที่ไหน”“ที่นี่” ชายหนุ่มเอ่ยตอบแบบไม่รีรอ คนฟังอุทานเสียงดังทันที“เอ๋…ได้ไงคะ”“ทำไมจะไม่ได้ ผมจะนอนที่นี่”“เก๋…พึ่งรู้ว่าคุณวุฒิเอาแต่ใจ”“อืม จะว่าไปที่นี่มีโรงเรียนอนุบาลหรือยังนะ” ศุภวุฒิไม่ตอบคำถามนั้นของลักขณา ก่อนจะทำท่าคิด เรื่องที่เขาต้องการจะทำอีกอย่าง“ถามทำไมคะ”“คงต้องสำรวจตลาดกันสักหน่อย เผื่อจะมีคู่แข่ง” สีหน้าของชายหนุ่มดูจริงจังมาก ก่อนจะควานหาอะไรในกระเป๋
พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 104
หลังเสร็จงานแต่งงานของพัฒน์ชนะและภัทรานิษฐ์ที่แสนเรียบง่าย แต่เต็มไปด้วยความทรงจำที่แสนล้ำค่า พอเห็นลูกมีความสุขจรรยาและทวี รวมทั้งวสุวัสก็ขอตัวกลับบ้าน ภัทรานิษฐ์อยากให้ครอบครัวเธออยู่ต่ออีกหน่อย แต่ทุกคนกลับส่ายหน้าให้ เพราะสามสี่วันที่ได้อยู่ดัวยกันมันก็มีค่ามากพอแล้ว อีกอย่างกรุงเทพฯ - ตราดก็อยู่ใกล้กันแค่นี้ ไปมาหาสู่ได้สบาย อนุภพมีงานก็ขอตัวกลับด้วยเหมือนกันส่วนศิรดาและรัชยศก็ขอตัวกลับกรุงเทพฯ เพราะศิรดามีนัดตรวจครรภ์ ลักขณาเองก็ต้องกลับโดยมีศุภวุฒิขับรถไปส่งเธอใจจริงหญิงสาวอยากอยู่นานๆ แต่ด้วยงานที่ต้องรับผิดชอบจึงทำแบบนั้นไม่ได้ ที่ชะอำในตอนนี้จึงมีแต่เหล่าสมาชิกของบ้านสุนทรโรจน์อยู่กันพร้อมหน้า พวกเขาจะอยู่ต่ออีกวัน พรุ่งเช้าค่อยกลับกรุงเทพฯ ศุภวุฒิขับรถมาถึงสนามบินสุวรรณภูมิ ชายหนุ่มเข้าไปรับตั๋วเครื่องบินให้ลักขณา เพราะเขาจองตั๋วไว้แล้ว แต่ในมือศุภวุฒิลับมีตั๋วถึงสองใบ ก่อนที่ชายหนุ่มจะส่งตั๋วเครื่องบินใบหนึ่งให้เธอ“คุณวุฒิ… จะบินไปไหนคะ”“ผมมีงานน่ะครับ” ศุภวุฒิ ไม่ได้บอกว่าเขามีงานที่ไหน ลักขณาออกอาการงง
พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 103
“พี่รักยี่หวา”“ยี่หวาก็รักพี่แพทค่ะ”“เราจะรักกันไปจนวันตาย”“ค่ะ” ภัทรานิษฐ์เอ่ยรับคำพูดนั้น ทุกคนที่ได้ยินทั้งสองเอ่ยคำรักกันและกัน ถึงกับยิ้มอย่างตื้นตัน เมื่อสวมแหวนเรียบร้อย บ่าวสาวก็เดินไปนั่งตรงซุ้มที่ประดับประดาอย่างสวยงาม ให้ทุกคนได้รดน้ำสังข์ แต่น้ำสังข์ของงานแต่งงานครั้งนี้เป็นทรายสีชมพูที่ผ่านการอวยพรมาจากทุกคนที่ทั้งสองรักบรรยากาศรดน้ำสังข์ทำเอาน้ำตาของภัทรานิษฐ์ไหลนองหน้า คำอวยพรจากพ่อแม่ของเธอ รวมทั้งพ่อและแม่ของพัฒน์ชนะ มันทำให้หญิงสาวมีความสุขจนบรรยายเป็นคำพูดไม่ได้ เพราะทุกคนล้วนอวยพรให้เธอและพัฒน์ชนะมีความสุขทั้งนั้น ลักขณาและศิรดาก็แอบปาดน้ำตาเหมือนกัน เธอดีใจที่ภัทรานิษฐ์มีวันนี้ วันที่เพื่อนเธอมีความสุข และคนรอบข้างก็อวยพรให้อย่างจริงใจและปรารถนาดีเมื่อผ่านการรดน้ำสังข์และได้รับคำอวยพรจากทุกคน ภัทรานิษฐ์ก็โยนช่อดอกไม้ โดยมีบรรดาสาวโสดที่เป็นพนักงานของรีสอร์ตมายืนรอกันไม่น้อย แต่กลับไม่มีลักขณา เพราะเธอเขินจึงยืนหลบอยู่กลังศุภวุฒิ แต่โชคชะตาก็ได้กำหนดให้ช่อกอดไม้ของภัทรานิษฐ์ มาหล่
พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 102
“หวา… อย่าพึ่งร้องไห้สิ เดี๋ยวไม่สวยนะ” ศิรดาเอ่ยบอกเพื่อน ซึ่งมันดูยากที่จะห้ามเหลือเกิน เพราะเธอเคยผ่านอารมณ์การแต่งงานมาแล้ว จึงพอเข้าใจว่าตื่นเต้นมากแค่ไหน แถมพัฒน์ชนะยังทำเซอร์ไพรส์ใหญ่แบบนี้ ไม่ตกใจก็ให้มันรู้ไปสิ“ก็คนมันอดไม่ได้ แกสองคนรู้เรื่องนี้กันตั้งแต่ตอนไหน”“เรื่องอะไร ฉันไม่รู้” ลักขณาปฏิเสธตาใส ภัทรานิษฐ์จึงคาดคั้น“ฝน เก๋ เล่ามา”“เสร็จงานก่อน แล้วพวกฉันจะสารภาพนะเพื่อน” ศิรดายิ้มให้ ก่อนจะบรรจงแต่งหน้าภัทรานิษฐ์ให้สวยที่สุด ลักขณาหยิบดอกไม้สีขาวขึ้นมาปักบนเส้นผมที่จัดแต่งอย่างสวยงามของเพื่อน ตามด้วยมงกุฎเพชร ที่เข้ากับชุดแต่งงานสีขาวนั่นเป็นที่สุดเมื่อหน้าผมพร้อม ภัทรานิษฐ์ก็เปลี่ยนชุด เธอยืนมองตัวเองหน้ากระจกเป็นนาน ลูบชุดแต่งงานเกาะอกสีขาวบริสุทธิ์ที่สวมอยู่อย่างเบามือ มุกและคริสตัลทุกเม็ด รวมทั้งลูกไม้ที่ปักอยู่สวยงามไม่มีที่ติ ที่สำคัญเธอใส่มันได้พอดี จึงชวนให้คิดวันที่ศิรดาขอวัดตัวเธอ แล้วบอกว่าจะตัดชุดส่งไปให้ญาติที่ต่างประเทศ ที่แท้ก็เ
พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 101
“พี่แพท” ภัทรานิษฐ์เอ่ยเรียกชายหนุ่มไม่เต็มเสียงนัก ตาปรือๆ มองสบตากันผ่านกระจก ท่วงท่ายั่วยวนของภัทรานิษฐ์แบบนี้ ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของชายหนุ่มได้ดี พัฒน์ชนะเริ่มทำให้เธอครางไม่หยุด เขาขยับเข้าออกรัวเร็ว ก่อนจะเปลี่ยนเป็นช้าๆ เนิบๆ จนภัทรานิษฐ์ส่ายหน้าให้ บอกว่าไม่ไหวแล้ว“ในน้ำ” พัฒน์ชนะกระซิบข้างหูภัทรานิษฐ์ ก่อนจะพาเธอไปยังอ่างอาบน้ำที่มีน้ำอยู่เกือบเต็ม ชายหนุ่มลงไปนอนในนั้นโดยมีภัทรานิษฐ์นั่งคร่อมหันหลังให้อยู่ด้านบน เธอได้จังหวะขยับเข้าออก ยิ่งอยู่ในน้ำ ความคับแน่นก็ยิ่งมีมากขึ้น พัฒน์ชนะถึงกับกำขอบอ่างแน่น“ที่รักคะ”“ครับ… สุดยอด” ชายหนุ่มขานรับ ก่อนจะเอ่ยบอกความรู้สึก ภัทรานิษฐ์ได้ใจขยับเร่งจังหวะของสะโพกขึ้นลงหนักหน่วงขึ้น เพราะรู้ว่าตัวเองต้องการแบบไหน รวมทั้งตอบสนองความต้องการของพัฒน์ชนะด้วย รสเซ็กส์แม้จะคล้ายกัน แต่ก็ไม่เหมือนซะทีเดียวอยู่ที่คนเล่นว่าจะพัฒนาฝีมือ ทำให้คู่ครองชอบได้มากแค่ไหนพัฒน์ชนะรั้งตัวภัทรานิษฐ์ให้หันกลับมาเผชิญหน้ากับเขาชายหนุ่มเอื้อมมือไปสัมผัสหน้าอกข
พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 100
“อากาศดีจังเลยนะคะ” ภัทรานิษฐ์เอ่ยบอก คนที่ยืนกอดซ้อนหลังเธออยู่ ทั้งสองคนออกมายืนรับลมตรงระเบียงของรีสอร์ต เสียงคลื่นซัดทราย ช่างเป็นเสียงที่ไพเราะมาก“ใช่…” เสียงทุ้มๆ เอ่ยรับ ภัทรานิษฐ์เอียงใบหน้าขึ้นมองเขา ก่อนจะได้ถามอะไร พัฒน์ชนะก็หอมแก้มเธอหนักๆ“จริงสิคะ หวาจะถามตั้งแต่มาถึงแล้ว ข้างหน้าเขาจะมีงานอะไรหรือเปล่า เห็นจัดสถานที่ไว้”“เห็นทางรีสอร์ตบอกจะมีงานแต่งงาน” พัฒน์ชนะเอ่ยตอบตามตรง แต่บอกไม่หมดว่ามันคืองานแต่งงานของเขากับเธอ“จริงเหรอคะ ไม่น่าละ บรรยากาศดูสวย และอบอุ่นขึ้นเป็นกอง”“ยี่หวาละ อยากมีงานแต่งงานแบบไหน”“ไม่เคยคิดค่ะ” คำถามของพัฒน์ชนะ ทำให้ภัทรานิษฐ์รู้สึกแปลกๆ เธอไม่เคยพูดเรื่องที่จะให้เขามาแต่งงานด้วย เพราะกลัวเขาจะหลงตัวเอง คิดว่าเธออยากแต่งงานด้วยมาก แต่เรื่องานแต่งงานของตัวเอง เธอยังไม่ได้คิดจริงๆ ไม่มีแผนในสมองสักนิด เพราะอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน แม้แต่ชุดแต่งงานเธอก็ไม่เคยคิดว่าอยากใส่แบบไหนอะไรยังไงด้วยซ้ำ คงเป็นเพ
พิศวาสร้อนซ่อนรัก บทที่ 99
“พี่แพท เป็นยังไงบ้างคะ”“ไม่มีปัญหาครับ พ่อและแม่ของยี่หวาถึงจะไม่พอใจที่พี่ทำแบบนั้นลงไป แต่พี่ก็สู้ไม่ถอย จนท่านสองคนใจอ่อนลงไปมากแล้ว” พัฒน์ชนะกุมมือของภัทรานิษฐ์ไว้ เพราะรู้ว่าเธอกังวล แต่ตัวของชายหนุ่มกลับลงไปกองบนโซฟา เมื่อถูกวสุวัสปล่อยหมัดใส่แบบไม่ทันตั้งตัว“แม็ค… ทำอะไร” ภัทรานิษฐ์ผลักอกน้องชายให้ออกห่างจากพัฒน์ชนะ ไม่รู้ว่าไปใจร้อนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ เห็นยังดีๆ อยู่เลย ศิรดาเองก็ออกอาการอึ้ง ไม่แพ้พลอยไพลิน“ต่อยไงพี่หวา อยากทำแบบนี้ตั้งแต่แรกที่เจอหน้าแล้ว”“ไม่เป็นไร” คนถูกต่อยเอ่ยขึ้น ชายหนุ่มใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้ม หมัดแค่นั้นมันไม่ได้ทำให้เขาเจ็บปวดอะไรมากมายนักหรอก“คุณเป็นผู้ชายประสาอะไร ทำไมถึงทำกับพี่สาวผมแบบนี้ ห๊า…หน้าตัวเมีย” คำพูดของวสุวัส ทำให้ภัทรานิษฐ์ตกใจ เพราะท่าทางน้องชายของเธอโกรธมาก ศิรดาดึงสติกลับมาได้ก่อน จึงเข้าไปรั้งแขนของวสุวัสไว้“แม็ค ใจเย็น…”“จะต่อยอีกไหม พี่ให้
