หวา ลี่ฟางที่ยืนอยู่ข้างกู้ ลี่เฉินรู้สึกตกตะลึง‘ลี่เฉิน... ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเลยด้วยซ้ำ เขาคิดแต่เรื่องของหลิง อี้หราน’‘แม้แต่เจตนาฆ่าอย่างโจ่งแจ้งและความไม่แยแสของเขาในตอนนี้ก็เกิดขึ้นเพราะหลิง อี้หราน!’หวา ลี่ฟางมีลางสังหรณ์ว่าถ้าซูซียังไม่เต็มใจจะพูดอะไรออกมา ลี่เฉินอาจจะได้ฆ่าใครสักคนจริง ๆ และเขาจะฆ่าคนคนนั้นเพื่อหลิง อี้หราน!หลิง อี้หราน! ทำไมต้องเป็นเธอ?‘ลี่เฉินคิดว่าฉันเป็นคนช่วยชีวิตของเขาไว้! เขาต้องใส่ใจฉันสิ ไม่ใช่หลิง อี้หราน!’ซูซีตัวสั่นมากยิ่งขึ้นเพราะรู้สึกหวาดกลัวต่อความตาย ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยถ่ายทำฉากละครแบบนี้มาก่อนและไม่ว่าผู้ชายที่ร่วมแสดงกับเธอจะดูดุแค่ไหนหรือพวกเขาจะมือหนักแค่ไหน แต่เธอกลับไม่เคยรู้สึกกลัวเมื่อโดนบีบคอเช่นนี้ดวงตาฟีนิกซ์ที่แสนมืดมนและเย็นชาคู่นั้นจ้องมองมาที่เธอโดยไม่ลังเล มือที่คอของเธอบีบรัดแน่นมาก เธอรู้สึกราวกับเหล็กแกร่งกำลังห่อหุ้มลำคอของเธอ เธอไม่สามารถหลุดพ้นจากน้ำมือของเขาได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นนี่มันมากเกินไปสำหรับเธอความหวาดกลัวผุดขึ้นในหัวใจของซูซี ‘ถ้าฉันรู้ว่าหลิง อี้หรานรู้จักนายน้อยกู้ ฉันจะ...’เธอรู้สึกว่านิ
วงการบันเทิงเป็นที่ที่มีการนินทาอย่างล้นหลามมาโดยตลอด ดังนั้นทุกคนจึงเริ่มคาดเดากวอ ซิ่นหลี ผู้ซึ่งทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายทั้งหมดนี้ตกอยู่ในภวังค์และยังไม่ได้สติ‘หลิง อี้หราน... เป็นอะไรกับกู้ ลี่เฉินกันแน่?’‘ท่าทางของกู้ เฉินมันเหมือนกับ... คนคนหนึ่งที่กำลังตื่นตระหนกเพราะคนที่เขารักมากที่สุดกำลังตกอยู่ในอันตราย!’‘รักมากที่สุดเหรอ?’ กวอ ซิ่นหลี่ตกใจกับคำพูดที่แวบเข้ามาในหัวของเขา‘ฉันไปเอาความคิดแบบนี้มาจากไหน? เขาบอกกันว่าเจ้าชายแห่งวงการบันเทิงมักจะเปลี่ยนแฟนบ่อย ๆ ไม่ใช่เหรอ? พวกเขายังบอกอีกด้วยว่าเขาอาจจะดูมีเสน่ห์ขี้เล่น แต่จริง ๆ แล้วเขาไร้หัวใจ’‘ผู้ชายแบบนั้นจะรักผู้หญิงคนหนึ่งสุดขั้วหัวใจได้ยังไง?’…ทันทีที่กู้ ลี่เฉินมาถึงห้องรักษาความปลอดภัยของสตูดิโอกองละคร พนักงานก็เปิดกล้องวงจรปิดที่เกี่ยวข้องไว้ทั้งหมดเรียบร้อยแล้วพวกเขาสามารถเห็นนักแสดงสาวซูซีพูดคุยกับผู้ชายสวมเสื้อยืดสีดำหน้าห้องน้ำจากกล้องวงจรปิด พวกเขาพูดคุยกันประมาณครึ่งนาทีก่อนที่ชายคนนั้นจะปลีกตัวออกไปในเวลาเดียวกัน ร่างของหลิง อี้หรานก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ จากหน้าจอจะเห็นได้ว่าผู้ชายในเสื้อยืดสีด
หวา ลี่ฟางจะยอมแพ้ได้อย่างไร? เธอต้องการแสดงน้ำใจของเธอ ดังนั้นเธอจึงยัดแก้วน้ำเข้าไปในมือของกู้ ลี่เฉินทว่า มือของกู้ ลี่เฉินสั่นอย่างรุนแรงจนน้ำในแก้วหกออกมากู้ ลี่เฉินตกตะลึง เขาพยายามจับแก้วแต่มือของเขากลับสั่นสะท้านยิ่งกว่าเดิมไม่ใช่แก้วที่สั่น แต่เป็นมือของเขาต่างหาก!ดวงตาของกู้ ลี่เฉินจับจ้องอยู่ที่มือของเขาขณะถือแก้วน้ำไว้ในมือเขาไม่เคยรู้สึกหงุดหงิดขนาดนี้มาก่อน ราวกับว่าร่างกายของเขา... กำลังแสดงตามสัญชาตญาณว่าเขาไม่สามารถสูญเสียเธอไปได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!…กวอ ซิ่นหลี่เดินทางไปพบหลิง อี้หรานที่สถานีตำรวจ ตอนแรกเขาคิดว่าหลิง อี้หรานจะได้รับบาดเจ็บ แต่สภาพของเธอดูปกติดีกว่าที่เขาคิด เธอยังมีชีวิตอยู่และแข็งแรงดี“ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงค่ะ พอดีโทรศัพท์ของฉันถูกเหยียบจนแตก ฉันเลยโทรหาคุณไม่ได้ ฉันจำหมายเลขโทรศัพท์ของคุณไม่ได้ ฉันจึงเอาซิมการ์ดออกมาแล้วเสียบเข้ากับโทรศัพท์เครื่องอื่นแทน” หลิง อี้หรานพูดขอโทษกวอ ซิ่นหลี่ถามด้วยความสับสน “เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”“ระหว่างที่ฉันรอคุณอยู่ ฉันก็นึกประเด็นสำคัญอะไรบางอย่างออก จู่ ๆ ผู้ชายคนนี้ก็เดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับกระป
หัวใจของเขาเต้นแรงเพราะแววตาของเธอ ราวกับว่าร่างกาย หัวใจ และเลือดเนื้อของเขากำลังบอกเขาว่าเธอมีความหมายต่อเขามากแค่ไหน!จังหวะการเต้นของหัวใจของเขาชัดเจนมากเขาเดินเข้าไปหาร่างบางทีละก้าว เขาแค่อยากอยู่ใกล้เธอมากขึ้นอีกสักนิด เขาแค่อยากจ้องมองดวงตาคู่นั้นใกล้ ๆ และปล่อยให้ร่างของเขาสะท้อนอยู่ในดวงตาอันสงบนิ่งคู่นั้นกู้ ลี่เฉินเดินเข้ามาหาหลิง อี้หราน จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปหาคนตรงหน้าหลิง อี้หรานตกตะลึง เธอไม่คิดว่ากู้ ลี่เฉินจะโอบกอดเธอในที่สาธารณะอย่างกะทันหัน เขากอดเธอแน่นจนเธอไม่สามารถหลบหนีออกจากอ้อมกอดของเขาได้“กู้ ลี่เฉิน ปล่อยฉันนะ” หลิง อี้หรานตะโกน“ฉันไม่ปล่อย ครั้งนี้ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปอีก!” เขาพึมพำและกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นอีกเล็กน้อย ราวกับว่าเขากำลังจะฝังเธอเข้าไปในร่างกายของเขาเพียงแค่กอดเธอไว้แบบนี้ ความรู้สึกหวาดกลัวที่เขารู้สึกก่อนหน้านี้ค่อย ๆ จางหายไป และหัวใจที่ว่างเปล่าของเขาก็รู้สึกเหมือนถูกเติมเต็มอีกครั้งเขาคิดว่าหน้าตาของเธอเหมือนกับเด็กหญิงตัวน้อยในวัยที่เติบโตขึ้นมาในจินตนาการของเขา เขาคิดว่าเธอไม่ใช่คนที่เขาตามหา เขาจึงจะสามารถปฏิบัติกับเธอเหม
‘ไม่มีทาง!’“กู้ ลี่เฉิน คุณล้อฉันเล่นใช่ไหม?” เธอถาม“ฉัน… ฉันไม่มีวันล้อเล่นแบบนี้เด็ดขาด!” เขาเงยหน้าขึ้นขณะจับใบหน้าของเธอไว้ในมือ ก่อนจะจ้องมองเธอด้วยสายตาจริงจัง “หลิง อี้หราน ฉันตกหลุมรักเธอจริง ๆ!”ดวงตาของเธอเปิดกว้างด้วยความประหลาดใจและความไม่เชื่อหวา ลี่ฟางที่ติดตามกู้ ลี่เฉินมาก็รู้สึกไม่เชื่อเช่นกันกู้ ลี่เฉินได้ยินจากทีมเฝ้าระวังว่ารถคันดังกล่าวมาจอดอยู่หน้าสถานีตำรวจ และคนที่อยู่บนรถก็ถูกจับหมดแล้วเขารีบมาที่สถานีตำรวจโดยไม่รีรอให้ปลายสายรายงานจนจบลี่ฟางวิ่งตามออกมาไม่ทันรถของเขา เธอจึงนั่งแท็กซี่มาที่สถานีตำรวจทว่า เธอไม่คาดคิดว่าเธอจะได้เห็นเหตุการณ์แบบนี้!‘ลี่เฉิน… บอกว่าเขารักหลิง อี้หราน! เขาจะรักหลิง อี้หรานได้ยังไง? เขาควรรักฉันสิ รักหวา ลี่ฟางคนนี้!’‘มีคนมายมายบนโลกอินเทอร์เน็ตที่คิดว่าฉันเป็นแฟนของเขา เพียงใช้ความพยายามอีกเล็กน้อย ฉันก็จะสามารถทำให้เขายอมรับฉันเป็นแฟนโดยเปิดเผยต่อสาธารณชนได้’‘แต่ว่าตอนนี้…’หวา ลี่ฟางจ้องมองหลิง อี้หรานด้วยความอิจฉาริษยา เธอรู้สึกราวกับว่าอี้หรานกำลังขโมยอนาคตที่สดใสของเธอไป‘ไม่ ฉันจะนั่งอยู่เฉย ๆ และไม่ทำอ
หลิง อี้หรานรู้สึกตกใจ แต่ทันใดนั้น อี้ จิ่นหลีก็ดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขา“คุณ... คุณมาทำอะไรที่นี่?” ทันทีที่หลิง อี้หรานพูดจบ เธอก็นึกขึ้นได้ว่าคำถามของเธอช่างโง่เขลาเสียจริง เธอมาที่สถานีตำรวจพร้อมกับบอดี้การ์ดสองคนที่เขาส่งมาดูแลเธอ บอดี้การ์ดพวกนั้นคงรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา“เธอไม่อยากเจอฉันหรือไง?” อี้ จิ่นหลียกมือขึ้นปัดบริเวณที่มือของกู้ ลี่เฉินสัมผัสเธอ ราวกับว่ากำลังลบเลือนร่องรอยของกู้ ลี่เฉินหลิง อี้หรานตัวแข็งทื่อ ขณะที่อี้ จิ่นหลีเงยหน้าจ้องมองกู้ ลี่เฉิน “ฉันบอกแล้วไงว่าห้ามแตะต้องเธอ!”กู้ ลี่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อยและเผยให้เห็นดวงตาฟีนิกซ์ “ฉันต้องการเธอ!”ประโยคง่าย ๆ ที่บ่งบอกถึงความมุ่งมั่นของเขา“ไม่มีวัน!” อี้ จิ่นหลีพูดอย่างเย็นชาริมฝีปากบางของกู้ ลี่เฉินเผยอขึ้นเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “แต่ก่อนมันอาจจะเป็นไปไม่ได้ แต่ตอนนี้นายเลิกกับเธอแล้ว แล้วทำไมมันถึงจะเป็นไปไม่ได้ล่ะ?”กู้ ลี่เฉินจ้องมองหลิง อี้หรานและพูดเสริมว่า “เธอไม่จำเป็นต้องให้คำตอบฉันในทันทีก็ได้ นอกจากนี้ วันนี้ฉันไม่ได้พูดล้อเล่นอะไรทั้งนั้น ฉันสามารถให้ทุกอย่างที่จิ่นหลีทำให้เธอและทุกอย่
‘แต่ว่า จะเป็นไปได้ยังไง?’ผู้ชายคนนี้คือ… อี้ จิ่นหลีอย่างนั้นหรือ?‘นายน้อยอี้ที่เป็นคนปกครองเมืองเฉินและข่มขู่ใครหลายคน เป็น ‘น้องชาย’ ที่อี้หรานเอ่ยถึงเหรอ?’‘แต่ว่า... ... ฉันจำได้ว่านิตยสารฉบับหนึ่งเคยระบุไว้ว่าอี้ จิ่นหลีเป็นลูกคนเดียวของตระกูลอี้ และเขาไม่มีพี่น้อง’‘ยิ่งไปกว่านั้น สายตาที่อี้ จิ่นหลีมองอี้หรานและคำพูดของเขาที่พูดกับกู้ ลี่เฉินในตอนนี้ดูไม่เหมือนน้องชายพูดคุยกับพี่สาวเลยสักนิด แต่... ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นผู้ชายที่รักอี้หรานอย่างมาก!’‘อี้ จิ่นหลีกับกู้ ลี่เฉิน ผู้ชายสองคนที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดในเมืองเฉินกำลังทะเลาะกันเพราะ... อี้หรานอย่างนั้นเหรอ?’กวอ ซิ่นหลี่รู้สึกราวกับว่าสมองของเขากำลังจะระเบิดเมื่อคิดถึงเรื่องนี้หวา ลี่ฟางเดินเข้ามาหากู้ ลี่เฉิน เธอกัดริมฝีปากและถามคำถามอย่างน่าสมเพชว่า “ลี่เฉิน … คุณตกหลุมรักอี้หรานจริง ๆ เหรอ?”“ใช่” กู้ ลี่เฉินตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เขารู้ว่าหวา ลี่ฟางมีความรู้สึกต่อเขา แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับเธอเขาสามารถปฏิบัติต่อเธอในฐานะผู้ช่วยชีวิตของเขา แต่ไม่ใช่ในฐานะคนรัก เธอดูไม่คุ้นเคยกับเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เข
“ลี่ฟาง ผมคิดว่าเราไม่ควรแสดงท่าทีสนิทสนมกันมากเกินไปเพื่อหลีกเลี่ยงข่าวลือที่ไม่จำเป็นจากบุคคลภายนอก” กู้ ลี่เฉินพูดก่อนหน้านี้ เขายังไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร ดังนั้นเขาจึงยอมให้ลี่ฟางหลอกคนอื่นว่าเธอเป็นแฟนของเขาเขาไม่ได้พูดอะไรทั้งที่รู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ อย่างไรเสีย เธอก็เป็นผู้ช่วยชีวิตของเขา และเขาคงไม่รู้สึกรังเกียจหากเธอต้องการใช้เขาเพื่อสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองแต่ตอนนี้... มันแตกต่างออกไป!ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขารักหลิง อี้หราน และเขาไม่ต้องการให้อี้หรานเข้าใจเขาผิดใบหน้าของหวา ลี่ฟางซีดเผือดขึ้น เธอก้มศีรษะลงอย่างงุ่มง่ามและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น... ฉัน... ฉันจะใส่ใจกับเรื่องนี้ให้มาก ๆ”น้ำเสียงของเธอฟังดูน่าสงสารเล็กน้อย แต่ทันทีที่เธอก้มหน้าลง ดวงตาของเธอก็เผยให้เห็นถึงความขุ่นเคือง ขณะที่มือของเธอกำกระโปรงแน่น‘ทั้งหมดเป็นเพราะหลิง อี้หราน!’‘ตอนนี้ลี่เฉินเว้ยระยะห่างจากฉันก็เพราะหลิง อี้หราน! ไม่ต้องพูดถึงในอนาคต เขาอาจจะทำมากกว่านี้แน่ ๆ!’‘ถ้าหลิง อี้หรานคบกับลี่เฉิน บางทีหลิง อี้หรานอาจจะบอกความจริงกับลี่เฉิน’‘ลี่เฉินคงจะเชื่อหลิง อี้หรานมากฉันอย่างแน่