Share
บทที่ 459
Related chapters
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 460
หลิง อี้หรานลังเลก่อนจะพยักหน้าตอบตกลง เธอไม่อยากให้พ่อบ้านต้องมาลำบากเพราะเธอหลิง อี้หรานให้คนขับรถพาเธอไปที่ห้างสรรพสินค้าในตัวเมืองเธอต้องการซื้อของกินและเสื้อผ้าที่เหมาะกับคุณยาย หลิง อี้หราน ลงไปชั้นล่างของห้างสรรพสินค้าที่เต็มไปด้วยร้านอาหาร เธอมองไปที่เค้กและขนมต่าง ๆ จากนั้นจึงเลือกขนมที่เหมาะสำหรับผู้ที่มีน้ำตาลในเลือดสูง มันค่อนข้างแพงไปหน่อย แต่หลิง อี้หรานก็ตัดสินใจซื้อมันอยู่ดี หลังนึกได้ว่าบางครั้งระดับน้ำตาลในเลือดของคุณยายก็สูงเกินไปหลังจากจ่ายค่าขนมแล้ว เธอก็เดินขึ้นบันไดเลื่อนขึ้นไปชั้นบนเมื่อเธอไปถึงชั้นสอง ทันใดนั้นก็มีคนเดินเข้ามาหาเธอ ก่อนที่เธอจะเห็นว่าเขาเป็นใคร เธอก็ถูกตบหน้าอย่างแรงร่างของหลิง อี้หรานเซและเกือบจะล้มลงไปกองกับพื้น เธอกลับมายืนหยัดด้วยตัวเองอีกครั้ง แต่กล่องขนมของเธอร่วงลงไปกองกับพื้น“ฉันคิดว่าฉันตาฝาก แต่เป็นเธอจริง ๆ ตอนนี้เธอออกจากคุกแล้วหรือยังล่ะ? มาซื้อของที่ห้างสรรพสินค้างั้นเหรอ?” เสียงของบุคคลนั้นดังขึ้นในหูของหลิง อี้หรานหลิง อี้หรานจับแก้มของตัวเอง และจ้องมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นที่โกรธแค้นตรงหน้าเธอด้วยดวงตาที่ว่างเปล่า
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 461
“ถามจริง ๆ เธอไม่อายตัวเองบ้างเหรอที่อยู่ในสถานที่แบบนี้น่ะ!" ห่าว ฉี่หลง กล่าวหลิว จื่อเฉวียกล่าวด้วยความโกรธว่า “แค่ฉันเห็นมัน ฉันก็โกรธมากแล้ว บอกฉันทีว่ามันพูดอะไรฟังดูคล้ายกับสิ่งที่คนเขาพูดกันงั้นเหรอ? มันฆ่าเหมยยวี่แต่กลับบอกว่าไม่เคยทำร้ายใคร!”ห่าว ฉี่หลงจ้องมองไปที่หลิง อี้หรานด้วยสายตาที่แข็งกร้าว “เธอได้ออกมา การตัดสินว่าเธอผิดหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับการตัดสินของศาล แต่ถ้าเธอพูดถึงสิทธิ์...”ดวงตาของห่าว ฉี่หลงเต็มไปด้วยความรังเกียจราวกับว่าเขากำลังมองไปที่มดที่เขาสามารถบดขยี้ได้ “เธอไม่มีคุณสมบัติที่จะพูดถึงสิทธิ์ต่อหน้าฉัน”จากนั้นเขาจึงสั่งกับพนักงานรักษาความปลอดภัยข้าง ๆ ว่า “ไล่ผู้หญิงคนนั้นออก แล้วส่งรูปของเธอให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนอื่น ๆ และฝ่ายบริหารของห้าง ห้ามให้ผู้หญิงคนนี้เข้ามาในห้างอีก”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตอบรับ และหลิง อี้หรานก็ถูกชายที่อยู่ฝั่งซ้ายและขวาของเธอ บังคับให้ออกไปจากห้าง“ขะ... ขนมของฉันอยู่ที่พื้น” ที่เขาสามารถสั่งอะไรแบบนี้ได้ นั่นหมายความว่าห้างสรรพสินค้านี้เป็นของตระกูลห่าว หรืออย่างน้อยตระกูลห่าว ก็เป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นร
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 462
ดวงตาของห่าว ฉี่หลงกระตุก “มันจะง่ายมากที่จะทำให้คนอย่างเธอต้องเข้าคุกอีกครั้ง ไว้ผมจะออกคำสั่งทีหลัง”เขาพูดง่าย ๆ ราวกับว่าการจัดการชะตากรรมชีวิตของคนอื่นนั่นเป็นเรื่องปกติสำหรับเขาหลิว จื่อเฉวียกล่าวด้วยแววตาเจิดจรัสพร้อมกับกัดฟัน “คราวนี้ให้โทษจำคุกตลอดชีวิตเลยนะ ฉันอยากให้มันอยู่ที่นั่นไปตลอดชีวิต!” มันเป็นวิธีเดียวที่จะกำจัดความเกลียดชังของเธอ“ได้สิ ผมจะทำตามที่คุณต้องการ อย่าคิดมากเกี่ยวกับเหมยยวี่และทำร้ายตัวเองเลย นึกถึงอี้เหมิงไว้” ห่าว ฉี่หลงกล่าว“แน่นอน ตอนนี้อี้เหมิงเป็นลูกสาวคนเดียวของเราแล้ว ฉันจะนึกถึงใครได้อีกล่ะ?” หลิว จื่อเฉวียกล่าว “น่าเสียดายที่ผู้ชายที่ลูกชอบคือนายน้อยเซียว ถ้าเป็นอี้ จิ่นหลี เราก็อาจจะยังเป็นสะใภ้ของเขาอยู่!” หลิว จื่อเฉวียกล่าวด้วยความไม่เต็มใจ“เราไม่สามารถโชคดีแบบนั้นได้ตลอดเวลา อย่างน้อย... อี้เหมิงก็ได้รับสิ่งที่ลูกต้องการแล้วตอนนี้” ห่าว ฉี่หลงกล่าว“ถ้าอย่างนั้นคุณก็ต้องทำให้ฉันได้รับความปรารถนาเร็ว ๆ ด้วย ฉันต้องเห็นหลิง อี้หรานเข้าคุกอีกครั้ง!” หลิว จื่อเฉวียยังคงไม่ลืมเกี่ยวกับหลิง อี้หราน“ได้ ผมจะรีบจัดการ!” ห่าว ฉี่หลงตอบ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 463
หลิว จื่อเฉวียตกตะลึง เธอเพิ่งสังเกตเห็นใบหน้าซีดเซียวของลูกสาว “ลูกพูดเรื่องไร้สาระอะไร อี้เหมิง? ขอโทษ? ขอโทษหลิง อี้หรานงั้นเหรอ? จะเป็นไปได้ยังไง? มันโชคดีแค่ไหนแล้วที่แม่ไม่ทำให้หน้าของมันเสียหาย! ลูกจะคาดหวังจะให้แม่ขอโทษมันได้ยังไง?”“มันจะสายเกินไปถ้าแม่และพ่อไม่ขอโทษเธอตอนนี้” ห่าว อี้เหมิงหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมา และกำลังจะกดหมายเลขโทรศัพท์ต่อสายพ่อของเธอ แต่แม่ของเธอก็ฉกเอาไป“มีอะไร? ลูกต้องบอกแม่มาให้ชัดเจน” หลิว จื่อเฉวียกล่าวขณะที่จ้องไปที่ลูกสาวห่าว อี้เหมิงหายใจเข้าลึก ๆ “ตอนนี้หลิง อี้หรานมีอี้ จิ่นหลี คุ้มครองอยู่ แม่ ตระกูลของเราจะทำให้ตระกูล อี้ขุ่นเคืองไม่ได้!”ใบหน้าของหลิว จื่อเฉวียเปลี่ยนไปทันที ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ “เป็นไปได้ยังไง? ลูกล้อเล่นหรือเปล่า?”“หนูก็หวังว่าหนูจะล้อเล่นเหมือนกัน แต่มันเป็นเรื่องจริง! ทำไมแม่ไม่ถามหนูล่ะว่าทำไมขาของจื่ออี้ถึงไม่หายสนิทสักที หลังจากที่นานขนาดนี้และเธอบาดเจ็บได้ยังไง?” ห่าว อี้เหมิงกล่าวเมื่อดูการแสดงออกที่จริงจังของลูกสาวของเธอ หลิว จื่อเฉวียก็รู้สึกเสียวซ่าบนหนังศีรษะ เธอรู้สึกว่าคำตอบนั้นไม่ใช่สิ่งที่เ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 464
อี้ จิ่นหลีขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะรับโทรศัพท์จากเกา ฉงหมิง เขาเล่นวิดีโอโดยแตะที่หน้าจอโทรศัพท์ ทันใดนั้นสายตาของเขาก็แข็งทื่อขึ้นบรรยากาศรอบตัวเขาดูกดดันมาก แม้ว่าเกา ฉงหมิงจะรู้ว่าเจ้านายไม่ได้โกรธเขา แต่เขาก็รู้สึกเหมือนกำลังจะถูกแช่แข็งจนตายในขณะที่เขายืนอยู่ที่นั่นเมืองเฉินจะต้องสั่นคลอนถ้านายน้อยอี้โกรธทั้งนี้ตระกูลห่าวยังทำให้คุณหลิงซึ่งเป็นที่รักที่มีค่าของนายน้อยอี้ต้องอับอาย แม้นายน้อยอี้เองจะไม่ยอมรับความผิดของคุณหลิง แต่ตอนนี้ตระกูลห่าวทำให้คุณหลิงต้องอับอายต่อหน้าสาธารณชนเป็นอย่างมาก มีการถ่ายวิดีโอและโพสต์บนอินเทอร์เน็ตด้วยซ้ำ“ลบวิดีโอนี้ออกจากอินเทอร์เน็ตและอย่าให้ฉันเห็นวิดีโอนี้อีก! ค้นหาคนที่ถ่ายวิดีโอและลบภาพต้นฉบับออกจากโทรศัพท์ของเขาด้วย” อี้ จิ่นหลีกล่าว“ครับ” เกา ฉงหมิงตอบรับอี้ จิ่นหลีส่งโทรศัพท์คืนเกา ฉงหมิงและหยิบเสื้อโค้ทของเขาที่วางอยู่ข้าง ๆ จากนั้นเขาก็เดินออกไปจากห้องทำงานเกา ฉงหมิงรู้ได้โดยไม่ต้องถามว่านายน้อยอี้กำลังจะไปเจอคุณหลิง ดูเหมือนว่ามีเพียงหลิง อี้หรานเท่านั้นที่สามารถทำให้นายน้อยอี้เป็นห่วงได้มากขนาดนี้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมบางครั้
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 465
แต่เขากลับไม่ได้รับเสียงตอบกลับอะไรเขาหันกลับและตรงเข้าไปในห้องของเขา จากนั้นเข้าไปในห้องของเธอผ่านประตูที่เชื่อมต่อกับนในห้องห้องของเธอมันมืดมาก หน้าต่างถูกปิดบังด้วยผ้าม่าน ไม่มีแม้แต่ไฟสักดวงถูกเปิด เขาสามารถมองเห็นได้จากแสงกลางวันสลัวที่รอดผ่านม่านเข้ามาแต่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อสายตาของเขาอี้ จิ่นหลีมองไปรอบ ๆ ห้อง และไม่นานก็เห็นหลิง อี้หรานซึ่งอยู่ที่มุมหนึ่ง ร่างกายของเธอโค้งงอในขณะที่แขนของเธอโอบกอดหัวเข่าของตัวเองไว้ ใบหน้าของเธอฝังอยู่ระหว่างหัวเข่าราวกับว่าเธอกำลังพยายามขดตัวเป็นกุ้งเขาจำได้ว่าเขาเคยเห็นเธออยู่ในท่าทางเดียวกันมาก่อน...ทันใดนั้นเขารู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกทิ่มแทงด้วยอะไรบางอย่าง วิดีโอที่เขาเห็นก่อนหน้านี้ฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่าในหัวของเขาในวิดีโอเธอถูกตบหน้า ก่อนที่จะถูกลากออกจากห้างสรรพสินค้า แม้ว่ามันจะยากที่จะได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดในวิดีโอเนื่องจากระยะทางที่ไกล แต่เขาก็เดาได้ว่าตระกูลห่าวพูดอะไรกับเธอดวงตาสีดำสนิทแต่กลับเต็มไปด้วยความโกรธซึ่งพุ่งตรงไปที่ตระกูลห่าวและตัวของเขาเองเขาควรจะเตือนตระกูลห่าวว่าอย่าทำร้ายเธอ! ต่อจากนี้เธอจะต้องไม่
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 466
“พี่ไม่ต้องกังวลนะ ผมลบวิดีโอไปแล้ว มันอยู่บนอินเทอร์เน็ตไม่นานและจะไม่ปรากฏบนอินเทอร์เน็ตอีก” เขากล่าวขณะที่ปลายนิ้วของเขากำลังลูบรอยปกช้ำบนแก้มของเธอท่าทางของเขาดูใจเย็นลง “ผมจะให้แพทย์ประจำตระกูลมาตรวจพี่ทีหลัง”“ไม่เป็นไร ฉันจะไปเอาน้ำแข็งมาประคบทีหลัง” เธอกล่าว“ไม่ ผมจะไม่รู้สึกโล่งใจจนกว่าพี่จะไปพบแพทย์ เพื่อตรวเช็กว่าพี่บาดเจ็บตรงไหนอีกไหม? พนักงานรักษาความปลอดภัยที่ห้างทำร้ายพี่หรือเปล่า?” เขาถาม“ฉันไม่เป็นไร ไม่เจ็บหรอก” เธอพยายามกล่าวออกมาเบา ๆ ไม่อยากให้เขาต้องเป็นห่วงเธอ “ยังไงซะ ฉัน... ฉันจะไปพบคุณยายพรุ่งนี้ ฉันเลยไปซื้อของให้คุณยายวันนี้ แต่ฉันไม่ได้ซื้อ เราออกไปข้างนอกด้วยกันหลังอาหารเย็นเพื่อซื้อของให้เธอได้ไหม?” เธอจงใจพูดเลี่ยงออกนอกเรื่องเขาจ้องมองเธอด้วยสายตาลึกซึ้งเป็นเวลานานก่อนที่จะกล่าวว่า “ได้สิ”ทันใดนั้นเองก็มีเสียงเคาะประตูห้องนอนอี้ จิ่นหลีเปิดประตูที่ล็อกอยู่และพบว่าพ่อบ้านเป็นคนเคาะประตู“นายน้อยครับ ตระกูลห่าวมาขอพบ” พ่อบ้านกล่าวดวงตาของอี้ จิ่นหลีเปล่งประกาย “ตระกูลห่าว?”เมื่อหลิง อี้หรานได้ยินคำว่า ‘ตระกูลห่าว’ ตัวของเธอแข็งทื่อ และใบ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 467
ห่าว ฉี่หลงและหลิว จื่อเฉวียไม่ได้ทำตัวเหนือกว่าเหมือนที่ได้ทำกับหลิง อี้หรานก่อนหน้านี้แม้แต่น้อย ถึงพวกเขาจะมองว่าหลิง อี้หรานเป็นมดตัวน้อยที่สามารถบดขยี้ได้อย่างง่ายดาย แต่ในตอนนี้พวกเขาก็คือมดเช่นกัน!ในฐานะนักแสดง ห่าว อี้เหมิงสามารถปกปิดท่าทีแสดงออกของเธอได้มากที่สุด ด้วยท่าทางที่รู้สึกผิดเธอก็กล่าวขึ้นว่า “พี่อี้ วันนี้พ่อแม่ของฉันเจอคุณหลิงที่ห้าง ด้วยความฉุนเฉียวที่ไม่ทันตั้งตัว พวกเขาเลยได้ทำรุนแรงต่อคุณหลิง เรามาที่นี่เพราะต้องการจะขอโทษคุณหลิงต่อหน้าและขอให้เธอยกโทษให้ค่ะ”เป็นเรื่องยากสำหรับห่าว อี้เหมิงที่จะต้องเรียกอี้หรานว่า ‘คุณหลิง’ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้หญิงคนสุดท้ายที่เธออยากจะมองเห็น สำหรับเธอ อี้หรานคือคนที่ไร้ค่ามาโดยตลอด แต่ตอนนี้เธอกลับต้องพูดกับคนที่เธอคิดว่าไร้ค่าด้วยความเคารพ เธอพยายามข่มศักดิ์ศรีเอาไว้ในใจ“อย่างนั้นเหรอ? ความฉุนเฉียวไม่ทันตั้งตัว? บอกฉันทีว่าเธอทำอะไรให้พวกคุณโกรธ?” อี้ จิ่นหลีถามอย่างใจเย็น ดวงตาสีดำเข้มทำให้พวกเขายากที่จะเดาว่าเขากำลังรู้สึกอย่างไร‘เจ้าอารมณ์’ นี่คือคำที่ผู้คนกล่าวถึงผู้ปกครองแห่งเมืองเฉิน มีเพียงไม่กี่คนในเมืองเฉินที
Latest chapter
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
