คนตัวโตกดร่างบางและจูบเข้าที่ริมฝีปากบางของรีนลดาอย่างช้ำชอง เขาไม่ได้จูบเธอมานานแค่ไหนแล้ว แต่รีนลดากับไม่ยอมอารมณ์ตอนนี้คนใต้ร่างผลักเขาออกจากตัวเธออย่างสุดกำลัง พร้อมกับตวัดมือลงใบหน้าเรียวตะด้วยความโมโห อารมณ์ที่มันขึ้นๆลงๆ"เพี๊ยะ" เธอไม่ยอมให้เขาทำกับเธออย่างที่ผ่านมาเด็ดขาด คนที่อารมณ์แปรปรวน
@Sky Pup เคนตะมาหาน้องชายที่ผับ ตั้งแต่ออกจากบ้านมาเรียวตะก็มานั่งผับทันทีตั้งแต่หัวค่ำ เขาเสียใจที่บิดานั้นตบหน้าและต่อว่าเขา ร่างสูงกระดกแก้วเหล้าลงคอไม่มีท่าทีจะหยุดมัน เขาอยากเมาให้หนักแล้วก็หลับไปเลยไม่อยากคิดและไม่ต้องรับรู้อะไร ทั้งเรื่องส่วนตัวและเรื่องงาน เขาเสียใจหากรีนลดาเป็นคนทำร้ายเขาจ
ด้านเรียวตะกลับเข้ามาที่คฤหาสน์อีกครั้งในรอบสัปดาห์ หลังจากที่เคลียร์เรื่องคนปล่อยข่าว ร่างสูงเองก็รู้สึกผิดจนไม่กล้าจะไปเจอหน้ารีนลดาในรอบหลายวัน เขาอยากจะเอ่ยขอโทษรีนลดาที่เขาเผลอรุนแรงกับเธอในวันนั้น แต่ก็ได้คำตอบจากมาดามชิว่ารีนลดานั้นกลับไปอยู่คอนโด นี้คืออีกเรื่องที่เขาไม่ทราบตลอดหลายวันที่ผ่า
วันต่อมา เรียวตะได้รับสายจากทางบ้านอีกครั้ง ให้รีบกลับมาในคืนนี้ คุณย่านั้นอาการทรุดหนักอาจจะอยู่ได้ไม่ถึงคืนนี้ ให้ทุกคนนั้นทำใจ รีนลดาที่มาเยี่ยมร้องไห้ไม่หยุด เธอเสียใจและสงสารคุณย่าจับใจ มาดามชิเองก็ได้แต่ปลอบรีนลดาและบอกให้คนตัวเล็กนั้นกลับไปพักผ่อนก่อน ร้องไห้หนักแบบนี้กลัวว่าจะเป็นอะไรไปอีกค
เช้าวันต่อมาเรียวตะออกจากคฤหาสน์ตั้งแต่เช้ามายังคอนโดของคุณย่าที่ท่านซื้อให้เป็นของขวัญวันแต่งงานของเขาและรีนลดาเรียวตะทราบมาว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นี้คนเดียว ร่างสูงกำลังจะกดกริ่งหน้าห้อง แต่นินิวกับเดินออกมาจากห้องมาพอดี คนยืนหน้าห้องถึงกับทำตัวไม่ถูก มีนนาเองก็ตกใจเช่นกันที่เห็นเรียวตะมาที่นี้ตั้งแต
ร่างสูงที่กำลังจะยื่นผ่ามือหนาหวังจะแตะตัวของคนตัวเล็กที่หันหลังให้ตน ถึงกับซะงักมือกลับที่เดิม ความรู้สึกที่กำลังดิ่มลงเหวการกระทำของเขามันสมควรแล้วสินะที่รีนลดาจะคิดอย่างนั้น ก็ไม่แปลกตัวเขาเองก็ยอมรับว่าทำเลวกับเธอไว้เยอะ แต่แล้วไงรู้สึกผิดและสำนึกแล้วนิ" พี่ขอโทษ ยอมรับว่าพี่เลว ที่พี่ทำร้ายรีน
เมื่อเห็นว่ารีนลดานั้นปฎิเสธไม่ยอมออกไปทานข้าวข้างนอกกับตน เขาก็คงต้องหาวิธีใหม่ เพราะดูท่าแล้ว เธอต่อว่าเขาหนักแบบนี้คุณแม่คงจะโมโหหิว จากนั้นเรียวตะก็หยิบสมาร์ตโฟนขั้นมากดเข้าแอปอะไรซักอย่าง เพื่อสั่งอาหารมาทานที่นี้กัน เพราะเขาดูเวลานี้ก็สิบโมงกว่าๆ ตั้งแต่เขามาก็ยังไม่เห็นว่ารีนลดานั้นทานอะไร"ถ
ด้านเรียวตะเองหลังจากที่รีนลดาเอ่ยเช่นนั้นกับตน ร่างสูงก็เดินออกจากคอนโดอย่างคนหมดแรง รีนลดาโกรธเกลียดเขามากเพียงนี้ เชียวหรือ ร่างสูงได้แต่ถามตัวเองด้วยความสับสน ยอมรับว่าผิด แต่คนผิดขอโทษแล้วก็ต้องให้อภัยเขาสิ เรียวตะกลับมาที่คอนโดของตน ถึงรีนลดาจะยื่นขอเสนอมาบ้าๆ แบบนั่นมาให้ แต่ใช่ว่าเขาจะทำอย่า
"พี่เรียวไปพักเถอะคะ พรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้านะคะ เดี่ยวที่เหลือรีนจัดการเอง""ไม่เอาครับพี่่สัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าจะนอนพร้อมกับรีน ถ้ารีนยังไม่นอนพี่ก็ไม่นอนครับ" รีนลดาที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับหลุดยิ้มให้กับความน่ารักของเรียวตะ นับวันเธอยิ่งรักผู้ชายคนนี้หนักมากขึ้น"งั้นก็ตามใจพี่เรียวคะ" ร่างบ
"รีน ก็เสียวเช่นกันคะ อะ อ่าส์ พี่เรียวขา " คนด้านบนบอกด้วยเสียงกระเส่ามาเช่นกัน!! ผับ ผับ อ่าส / อื้ม !!!!! ตอด เก่งมาก ครับ แน่นๆ อ่าส์!! อึ้ม !!" พี่เรียว อ่าส ชอบไม่ คะ " รีนลดาถามเขาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ผ่านมาหลายนาทีตอนนี้ร่างบางก็เริ่มเหนื่อยและหมดแรงแล้ว" ผับ ผับ ผับ ผับ " ยิ่งใกล้ถึงฝั่งคน
เมื่อมาถึงเตียงนอนขนาดไซส์คิงเรียวตะก็ไม่รอช้า ร่างสูงจัดการถอดเสื้อผ้าของตนและรีนลดาออกจนหมด ยังไงคืนนี้เขาขอทำหน้าที่สามีให้กับเด็กดื้ออย่างเชอรีนก่อนละกัน มีอย่างที่ไหนมาท้าทายคนอย่างเขา สงสัยอยากเลี้ยงแฝดสามจริง ๆ แล้วมั้ง อยากมีลูกๆมาวิ่งเล่นเพิ่มก็ไม่บอก เมียอ่อยขนาดนี้แล้วคืนนี้เอาให้หว่างกัน
"บอกเชื่อฟังแบบนี้หน่อยนะครับ ปะป๋าจะได้ไม่เหนื่อย ถ้าน้องไนท์เป็นเด็กดีปะป๋าจะซื้อของเล่นให้เยอะกว่านี้เลยนะครับลูก" ร่างสูงบอกกับลูกสาว พร้อมกับเล่นและหยอกล้อกับน้องไทม์ไปด้วย เด็ก ๆ พยักหน้าตามประสา ราวจะรู้เรื่องไปกับบิดาด้านรีนลดาที่กลับเข้ามาในบ้านเกือบจะหกโมงเย็น ฉันที่เปิดประตูเข้ามาถึงกับต
@คฤหาสน์ตระกูลเรียว ~ 1 ปีต่อมา ~ ร่างสูงของเรียวตะอยู่ในชุดสบายๆ วันนี้นั้นรีนลดาออกไปทำธุระข้างนอก ปล่อยให้พ่อลูกอ่อนอย่างเขาเป็นต้องเลี้ยงเจ้าก้อนสองแสบอยู่ที่บ้านตามลำพัง แต่ยังดีหน่อยที่มีพี่สมบูรณ์และแตงกวานั้นคอยช่วยอีกแรงห้าโมงกว่าๆ ร่างสูงเหลือบดูนาฬิการอบที่สิบของวัน ผ่านไปราวสี่ชั่วโม
หลังจากทานเสร็จร่างสูงก็พาคนตัวเล็กนั่นกลับมาที่พัก รีนลดาออกมาเดินเล่นที่ริมหาดในยามเย็น ร่างบางมองท้องทะเลออกไปไกลจนสุดลูกหูลูกตา วันนี้พระจันทร์เต็มดวงแสงสะท้อนเข้ากับน้ำทะเล เป็นอะไรที่สวยมากในตอนเย็นแบบนี้ จากนั้นร่างบางก็หยิบสมาร์ตโฟนของตนขึ้นมาเก็บภาพสวยๆ เอาไว้ ยิ่งมองท้องฟ้าและท้องทะเลยิ่งเ
เช้าวันต่อเรียวตะพารีนลดาขับรถออกจากคฤหาสน์ มุ่งหน้ามาที่หัวหิน เพราะวันนี้เขาตั้งใจจะพาเมียสุดที่รักนั่นพักผ่อนซักสอง สามวันเอาจริงตัวเขาเองก็ไม่เคยพาคนตัวเล็กนั้นออกไปเที่ยวไหนเลย ตั้งแต่เรากับมาเป็นครอบครัวเดียวกัน เมื่อคืนหลังจากที่กลับมาจากงานเลี้ยงเขาก็คิดอะไรออกขึ้นมา อยากจะพาร่างบางนั้นออกมา
ด้านเรียวตะวันนี้ผมมางานเลี้ยงรุ่นกับกลุ่มเพื่อนๆของผม เป็นเพื่อนเรียนสมัยมัธยมด้วยกันพวกเราจะจัดงานนี้ขึ้นทุกปี และโต๊ะพวกผมตอนนี้ก็ไม่ได้มีแค่กลุ่มผมแต่ยังมีเพื่อนกลุ่มอื่นที่มาแจ่มด้วย พวกเราพูดคุยกันอย่างสนุกนานๆจะเจอกันที ผมนั่งคุยและจิบไวน์กับพวกไอ้อรัณไปซักพัก ไอ้ริวก็เอ่ยถามผมขึ้นมา"กับแพมม
หลายสัปดาห์ต่อมา ก็เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆ หลังจากที่ฉันยอมคืนดีกับพี่เรียวได้ไม่ทันไร เขาก็ไม่ยอมให้ฉันอยู่คอนโดเหมือนเมื่อก่อน เขารบเร้าจนฉันใจอ่อนยอมกลับมาอยู่ที่คฤหาสน์เช่นเดิม แต่ที่ฉันยังไม่อยากกลับมาที่นี่เพราะทุกครั้งที่ฉันเดินไปเรือนหลังเล็กของคนย่า ฉันก็น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว ยอมร