Share

บทที่ 59

เสียงปรบมืออันแสนอบอุ่นดังขึ้นคำรบหนึ่ง จากนั้นทุกคนที่ชมดูเหตุการณ์ต่างปรบมือให้ฉินหมิงโดยอัตโนมัติ

พวกเขาไม่เพียงแค่รู้สึกตื่นตกใจกับฝีมือการรักษาอันล้ำเลิศของฉินหมิงเท่านั้น แต่ยังเกิดความรู้สึกประทับใจล้ำลึกต่อจิตวิญญาณในการช่วยชีวิตคนอย่างสุดกำลังของฉินหมิง

"คุณทำได้เยี่ยมไปเลย..."

ฉินหมิงยิ้มเก้อเขิน เขาไม่คาดคิดว่าจะได้รับคำชื่นชมยกย่องจากทุกคนมากขนาดนั้น

"น้องชายคนนี้หมดเรี่ยวหมดแรงแล้ว มีใครเอาน้ำมาบ้างไหม?"

คุณโจวเอ่ยขอร้องทุกคน

"ฉันเอามา..."

หญิงสาวคนหนึ่งท่ามกลางบรรดาผู้ชมดูเหตุการณ์หยิบน้ำแร่ขวดหนึ่งที่ยังไม่ได้เปิดฝาออกมายื่นให้

โจวเจี้ยนรู้ว่าฉินหมิงไม่มีเรี่ยวแรงเหลือ ดังนั้นเขาจึงคลายเกลียวฝาขวดแล้วส่งให้ฉินหมิง

"อึก...อึก..."

ฉินหมิงดื่มน้ำจนหมดขวดในเฮือกเดียวพลางหลับตา จากนั้นปลุกระดมพลังจิตที่เหลืออยู่ในร่างกายแล้วเริ่มควบคุมลมหายใจอยู่เงียบ ๆ

หลังจากปรับลมหายใจอยู่สักพัก สีหน้าซีดขาวของฉินหมิงก็ค่อย ๆ ดีขึ้นแล้วร่างกายก็ฟื้นคืนเรี่ยวแรงกลับมาได้มากมาย จากนั้นเขาก็ลุกขึ้น

"น้องชาย ผมคังไท่ ส่วนคนนี้คือโจวเจี้ยนหลานชายของผมเอง ไม่รู้ว่าคุณมีชื
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status