“ซินเหยาเมืองหลัวไห่ของเราเป็นเมืองที่มีทิวทัศน์สวยงาม เธอมีเวลาน้อย ฉันพาไปชมวิวก่อนดีไหม?”“เดี๋ยวฉันจะจัดงานเลี้ยงให้เธอตอนเย็น”เจี่ยงฉินสัมผัสได้ว่าบรรยากาศเริ่มแปลก ๆ จึงรีบคลี่คลายอย่างรวดเร็ว“อืม ก็ดี”สีหน้าของซูซินเหยาอ่อนลงมากคราวนี้เธอและฉินหมิงออกไปตามลำพังเพื่อเดินไปชมทิวทัศน์ ข้อเสนอของเจี่ยงฉินเป็นสิ่งที่เธอต้องการอย่างแน่นอนดังนั้นเธอจึงไม่ปฏิเสธหลังจากนั้นซูซินเหยา ฉินหมิงและคนอื่น ๆ ก็ออกจากโรงแรมเตรียมที่จะออกไปชมวิวและสนุกข้างนอกณ ลานจอดรถด้านล่างโรงแรมที่จอดอยู่ที่นี่คือรถจากัวร์สีดำคันใหม่และหรูหราที่ไช่เม่าซื้อมาในราคามากกว่ายี่สิบล้านแม้ฉินหมิงและซูซินเหยาจะขับรถจากเจียงเฉิงมาที่นี่ แต่เพื่อเติมเต็มมิตรภาพของพวกเขาในฐานะเจ้าบ้าน พวกเขาจะต้องขับรถของไช่เม่า“นี่ เอากุญแจรถไป คุณไปขับรถ!”“จากัวร์คันนี้ผมเพิ่งซื้อมาใหม่มาและมันแพงมาก ขับรถระวัง ๆ ด้วยนะ อย่าให้มีรอยขีดข่วน ไม่อย่างนั้นถึงจะเอาตัวคุณมาแลกก็คงจ่ายค่าชดใช้ไม่ไหว!”ไช่เม่าพูดด้วยน้ำเสียงออกคำสั่งพลางโยนกุญแจรถให้ฉินหมิง“คุณให้ผมขับรถ?”ฉินหมิงสะดุ้งและมองไปที่กุญแจรถในมือของเขาอย
เมืองหลัวไห่เต็มไปด้วยภูเขาที่สวยงามและน้ำทะเลใส เป็นเมืองที่มีทิวทัศน์สวยงามที่มีชื่อเสียงในบรรดาเมืองใกล้เคียงหลายแห่ง มีสถานที่ท่องเที่ยวและสถานที่ทางประวัติศาสตร์มากมายเจี่ยงฉินวางแผนเส้นทางทัวร์ในรถ ขณะที่ทั้งกลุ่มกำลังเดินทาง ระหว่างทางก็ได้เห็นทิวทัศน์ที่สวยงามมากมาย โดยมีเจี่ยงฉินเป็นไกด์ พวกเขามีช่วงเวลาที่ดีทีเดียวสิ่งเดียวที่เสียใจคือไช่เม่ากังวลเกี่ยวกับความร่วมมือ เขาวอแวอยู่รอบ ๆ ซูซินเหยาตลอดเวลา พยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำให้ซูซินเหยาพอใจและไม่ได้คุยกับฉินหมิงเลยเจี่ยงฉินทนไม่ไหวกับความใจดำของแฟนเธอ เธอจึงเริ่มพูดคุยกับฉินหมิงเป็นครั้งคราวแต่เธอและฉินหมิงไม่คุ้นเคยกัน และพวกเขาก็มีเพศที่แตกต่างกัน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีอะไรที่เหมือนกันสุดท้ายหลังจบวัน เธอก็พูดกับฉินหมิงไปเพียงไม่กี่คำซูซินเหยาเห็นดังนั้นจึงรู้สึกไม่พอใจมากฉินหมิงไม่เพียงแต่เป็นประธานของหมิงเหยากรุ๊ปเท่านั้น แต่ยังเป็นคนที่เธอชอบด้วย ตอนนี้ไช่เม่าจงใจดูถูกและละเลยฉินหมิง ซึ่งน่าอึดอัดใจยิ่งกว่าการละเลยเธอเดิมทีเธอวางแผนที่จะพิจารณาการร่วมมือกับไช่เม่าเพราะเห็นแก่เจี่ยงฉิน แต่ตอนนี้ความประทับ
แต่ท่าทางของซูซินเหยานั้นเย็นชาเกินไปจนเขาไม่มีความมั่นใจเลย และไม่กล้าที่จะฝากความหวังทั้งหมดไว้กับมิตรภาพนี้อีกไม่กี่วันซูซินเหยาก็จะออกจากเมืองหลัวไห่ ในอนาคตมันจะยากขึ้นสำหรับเขาที่จะร่วมมือกับหมิงเหยากรุ๊ป!“คุณซู พวกคุณคุยกันไปก่อน ผมจะไปเข้าห้องน้ำ”ไช่เม่าพูดด้วยรอยยิ้มจากนั้นก็ยืนขึ้นและเดินออกไปทันทีที่เขาหันหลังให้ฉินหมิงและคนอื่น ๆ รอยยิ้มบนใบหน้าของก็เย็นชาทันทีความร่วมมือกับหมิงเหยากรุ๊ปนี้มีความสำคัญมากสำหรับเขา เนื่องจากจะเป็นตัวกำหนดว่าเขาจะสามารถเข้าสู่ศูนย์กลางอำนาจของตระกูลได้ในอนาคตหรือไม่เขามีความทะเยอทะยานมาโดยตลอดและปรารถนาอำนาจอย่างมาก!ทุกวันนี้โอกาสนั้นหายากและเขาไม่ควรพลาดไม่ว่าจะยังไงก็ตาม!โดยสรุปแล้วก่อนที่ซูซินเหยาจะออกจากเมืองหลัวไห่เขาต้องหาทางให้ซูซินเหยาตกลงที่จะร่วมมือกับเขา แม้จะแลกด้วยเงินทั้งหมดก็ตาม!หลังจากที่ไช่เม่าจากไป เจี่ยงฉินก็หันความสนใจไปที่ซูซินเหยา"ซินเหยา อาเม่าต้องการร่วมมือกับหมิงเหยาของเธออย่างจริงใจ ถ้าเป็นไปได้เพื่อเห็นแก่ความสัมพันธ์ของเรามานานหลายปี แค่ยอมรับคำขอของเขา…”เจี่ยงฉินลังเลที่จะพูดถึงยังไงไช่เม่า
โสมป่าที่มีอายุมากกว่าห้าร้อยปีนี้มีความสำคัญมากสำหรับเขา ตราบใดที่เขาสามารถหาวัตถุดิบยาได้ก็ไม่สำคัญว่าพวกเขาจะทำข้อตกลงร่วมมือกันหรือไม่ส่วนการดูถูกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่าของไช่เม่า เขาไม่ได้เป็นคนใจแคบและไม่มีเหตุผลที่จะเพิกเฉยต่ออีกฝ่ายเพราะเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้“เอ่อ…”เจี่ยงฉินหันความสนใจของเธอไปที่ซูซินเหยาเธอคิดมาโดยตลอดว่าฉินหมิงเป็นเพียงผู้ช่วยประธาน สัญญาของฉินหมิงจะไปมีประโยชน์อะไรเรื่องนี้ต้องคุยกับซูซินเหยาสิถึงจะถูก“อืม สิ่งที่ฉินหมิงพูดก็คือสิ่งที่ฉันกำลังคิดนี่แหละ”“ถ้าคุณไช่สามารถช่วยเราหาวัตถุดิบยาได้จริง ๆ ฉันก็จะทำข้อตกลงความร่วมมือ”ซูซินเหยาพยักหน้า“เอาล่ะ งั้นก็ตกลงตามนี้”เจี่ยงฉินพูดด้วยรอยยิ้ม ตอนนี้เมื่อซูซินเหยาเริ่มผ่อนคลาย เธอก็รู้สึกสบายใจมากขึ้นในเวลานี้ประตูห้องส่วนตัวถูกเปิดออก และไช่เม่าก็กลับมา“เจี่ยงฉิน พวกคุณกำลังคุยเรื่องอะไรกัน? ยิ้มมีความสุขเชียว”ไช่เม่าถามด้วยรอยยิ้ม“คือว่าจุดประสงค์ของซินเหยาในการมาที่เมืองหลัวไห่ในครั้งนี้ก็เพื่อหาโสมป่าอายุห้าร้อยปี…”“เธอสัญญากับฉันว่าตราบใดที่คุณสามารถช่วยหาโสมนั่นให้ได้ เธอก็ยอมที่จะทำข้
“คุณชายไช่ ขอบคุณสำหรับการต้อนรับในวันนี้ครับ”ฉินหมิงยิ้มอย่างสุภาพพลางหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาซูซินเหยาและเจี่ยงฉินเป็นเด็กสาวทั้งคู่ พวกเธอเพิ่งจบจากมหาวิทยาลัยและไม่มีงานอดิเรกเป็นการดื่มมาก่อน ดังนั้นพวกเธอจึงดื่มชาแทนไวน์เสมอพวกเขาทั้งสี่ยกแก้วขึ้นดื่มพร้อมกันเมื่อเห็นซูซินเหยาดื่มเครื่องดื่มในแก้ว ดวงตาของไช่เม่าก็ฉายแววคมปลาบและเยาะเย้ยภายใต้คำชักชวนอันอบอุ่นของไช่เม่า ทุกคนก็ดื่มหลายแก้วติดต่อกันฉินหมิงไม่ใช่คนโง่ เขาค่อย ๆ คิดได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับไช่เม่า จากนั้นเขาก็ดูเครื่องดื่มในแก้วของซูซินเหยาและตระหนักถึงบางสิ่งอย่างรวดเร็ว“ซินเหยา เอาแก้วมาให้ผมดูหน่อย”ฉินหมิงพูดเสียงทุ้ม ความรู้สึกที่เลวร้ายเกิดขึ้นในใจของเขา“มีอะไรเหรอ?”ซูซินเหยารู้สึกสับสน แต่ยังคงส่งแก้วของเธอให้ฉินหมิงตามที่เขาบอกเมื่อฉินหมิงหยิบแก้วมาดมกลิ่นของเครื่องดื่มที่อยู่ข้างใน สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมากจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนทันที หยิบแก้วแล้วสาดเครื่องดื่มไปที่ศีรษะและใบหน้าของไช่เม่าไช่เม่าไม่ทันระวังจึงมีเครื่องดื่มกระเซ็นไปทั่วศีรษะและเสื้อผ้าของเขา เขาดูอับอายอย่างมาก“ฉิน
ใบหน้าที่สวยงามของซูซินเหยาเปลี่ยนไป และเธอก็สังเกตเห็นบางสิ่งผิดปกติเกี่ยวกับร่างกายของตัวเองเมื่อเห็นว่าเรื่องนี้ถูกเปิดเผยแล้ว ไช่เม่าก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังอีกต่อไป เขาเพียงกระชากหน้ากากคนดีออกพลางหัวเราะแล้วพูดว่า “เขาพูดถูก ฉันใส่บางอย่างลงไปในเครื่องดื่ม!”“ไอ้คน...น่ารังเกียจ!”ซูซินเหยาโกรธมาก เธอตบโต๊ะและพยายามลุกขึ้นยืน แต่ร่างกายของเธออ่อนแรงมากจนไม่มีแรงแม้แต่จะลุกขึ้นยืนไช่เม่าเพิกเฉยต่อสายตาที่โกรธเกรี้ยวของซูซินเหยา เขาหันไปมองฉินหมิงและถามด้วยความสับสนว่า “นี่แก ฉันอยากรู้ว่าแกรู้ได้ยังไงว่ามีการใส่ดอกลำโพงลงเพิ่มลงในเครื่องดื่ม!”“บอกคุณไปก็ไม่ได้อะไร ผมรู้เรื่องแพทย์แผนจีนนิดหน่อย มีกลิ่นของดอกลำโพงในเครื่องดื่ม ผมก็แค่ได้กลิ่นมันในทันที”ฉินหมิงกล่าวอย่างเรียบเฉย“อย่างนี้นี่เอง”ทันใดนั้น ไช่เม่าก็คิดได้ว่าตัวเองคาดไม่ถึงว่าฉินหมิงที่เป็นผู้ช่วยประธานจะมีทักษะทางการแพทย์ เขาค่อนข้างแปลกใจในเรื่องนี้“ไช่เม่า นี่มันหมายความว่าอะไร? ทำไมคุณถึงทำแบบนี้?”เจี่ยงฉินถามด้วยความโกรธ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงเธอเชื่อในตัวไช่เม่ามาโดยตลอด เพื่อปกป้องไช่เม่าเ
ไช่เม่าหัวเราะเสียงดัง สายตาที่เร่าร้อนของเขาโลมเลียอยู่บนใบหน้าสวยและรูปร่างงดงามของซูซินเหยา ทำเอาสติของเขาล่องลอยไปในความเป็นจริง ตอนที่ไช่เม่าเห็นซูซินเหยาเป็นครั้งแรก เขาก็ตกตะลึงอย่างมากกับความงามที่ไม่มีใครเทียบได้ของซูซินเหยา!ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เขาก็มีความคิดชั่วร้ายต่อซูซินเหยาและต้องการให้เธอเป็นของเขามาโดยตลอดนี่เป็นหนึ่งในจุดประสงค์หลักของเขาในการวางยาซูซินเหยา เขาไม่เพียงพยายามจะช่วงชิงสิทธิ์ความร่วมมือเท่านั้น แต่ยังอยากได้ดอกไม้งามอย่างซูซินเหยาด้วย!“ไอ้คน...หน้าด้าน!”ซูซินเหยาด่าด้วยความโกรธฉินหมิงดูสงบกว่าซูซินเหยามาก “ไช่เม่า คนเราไม่ควรทำร้ายกันเอง ซินเหยาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณเจี่ยง คุณกล้าดียังไงมาทำร้ายเธอ คุณไม่กลัวเหรอว่าคุณเจี่ยงจะโกรธ?”ไช่เม่าสะดุ้งแล้วตระหนักได้ว่าเขาคิดง่ายเกินไปแต่เรื่องก็มาถึงจุดนี้แล้ว และเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องเสี่ยงทุกอย่าง“แล้วไงล่ะ!”“ตระกูลเจี่ยงอาศัยตระกูลไช่ในการทำธุรกิจมากมาย เจี่ยงฉินรู้เรื่องนี้แล้วจะทำไมล่ะ?”“เธอจะกล้าต่อต้านฉันเหรอ?”ไช่เม่ายิ้มอย่างเย็นชา“ไช่เม่า แกมัน...ไอ้สารเลว!”เจี่ยงฉิ
“คุณซู คุณคงลืมอีกแล้ว ว่านี่คือเมืองหลัวไห่ ไม่ใช่เมืองเจียงเฉิงของคุณ!”“ดังคำกล่าวที่ว่า มังกรที่แข็งแกร่งไม่สามารถปราบงูดินในท้องถิ่นได้ ไม่ว่าตระกูลซูของคุณจะแข็งแกร่งแค่ไหน จะมีผู้มีฝีมือกี่คน อยู่ที่นี่คุณก็ทำอะไรผมไม่ได้!”ไช่เม่ายิ้มอย่างดูถูกความปรารถนาในใจของเขาส่งเสียงดังมาก ขอแค่เขาถ่ายวิดีโอและภาพถ่ายอนาจารของซูซินเหยาได้ มันจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะบังคับซูซินเหยาตกลงให้ความร่วมมือส่วนซูซินเหยาจะตอบโต้ในภายหลังหรือไม่ เขาไม่กังวล ด้วยวิดีโอและรูปภาพอนาจารที่อยู่ในมือ ตราบใดที่เขาใช้กลอุบายบางอย่าง เขารับประกันว่าจะพิชิตซูซินเหยาได้อย่างง่ายดาย!จากนี้ไปซูซินเหยาจะกลายเป็นชู้รักของเขา และเธอจะไม่มีวันหนีจากเงื้อมมือของเขาได้!“คุณมัน…เลว!”ซูซินเหยาโกรธมากจนตัวสั่นไปหมด ในหัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง“ไช่เม่า แกมันเป็นสัตว์ร้ายที่มีหน้าเป็นมนุษย์และมีหัวใจเป็นสัตว์ หากแกกล้าทำร้ายซินเหยา ฉันจะไม่มีวันปล่อยแกไปไปแน่!”เจี่ยงฉินจ้องมองด้วยความโกรธในฐานะผู้หญิงที่เป็นชนชั้นสูงที่ร่ำรวย ในอดีตเธอเคยเห็นเรื่องสกปรกมามากมายหากไช่เม่านอกใจ หรือแม้แต่เล
บรรพบุรุษตระกูลฉินทิ้งความรู้ไว้ให้เขาอย่างกว้างขวางมาก แถมยังรวมถึงสูตรลับบางอย่างในการกระตุ้นศักยภาพของร่างกายมนุษย์ด้วย สูตรลับเหล่านี้เกี่ยวข้องกับทักษะทางการแพทย์และได้รับการบันทึกอย่างละเอียดสำหรับยาปราณแท้ ปัจจุบันเขามีสำรองอยู่อีกหลายเม็ดตอนนี้ทั้งสองอย่างล้วนพร้อมแล้ว เขาต้องการช่วยเฝิงเจิ้นฝ่าฟันปัญหาคอขวดของวรยุทธไปให้ได้ นี่ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย!“ลุงเฝิง ผมบอกความจริงกับคุณก็แล้วกัน แม้ว่าผมจะไม่แน่ใจว่าสามารถช่วยคุณทะลวงไปสู่ระดับราชาแห่งสงครามได้หรือไม่ แต่ผมจะพยายามลองอย่างเต็มที่ โอกาสที่จะประสบความสำเร็จน่าจะสูงมาก ... "ฉินหมิงพูดอย่างจริงใจ“ลองดู?”“การฝ่าฟันปัญหาคอขวดของวรยุทธ เรื่องแบบนี้จะลองสุ่มสี่สุ่มห้าได้อย่างไร หากมีสิ่งที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ผลที่ตามมาอาจเป็นหายนะ!”เฝิงเจิ้นตกใจยิ่งกว่าเดิมในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่า ฉินหมิงกำลังพูดเรื่องไร้สาระและต้องการใช้เขาเป็นหนูทดลองหากเป็นเรื่องอื่นก็เอาเถอะ เขาคงสามารถให้ความร่วมมือกับฉินหมิงได้ แต่การฝ่าฟันปัญหาคอขวดของวรยุทธเป็นสิ่งสำคัญ หากไม่ระวังอาจกลายเป็นบ้าได้ง่าย ๆ หรือแม้แต่สูญเสียทักษ
เดิมทีระดับการบ่มเพาะของลี่ตั๋วไห่นั้นทัดเทียมกับเขา ทั้งสองอยู่ในระดับของครึ่งก้าวราชาสงคราม ต่างคนต่างไม่สามารถทำอะไรกับอีกฝ่ายได้แต่ตอนนี้ความแข็งแกร่งของลี่ตั๋วไห่แซงหน้าเขาไปแล้ว ต่อไปนี้มันยากมากสำหรับเขาที่จะสู้กับลี่ตั๋วไห่ได้!ชั่วขณะหนึ่ง เขารู้สึกถึงวิกฤตที่รุนแรงมาก แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้“บางทีลี่ตั๋วไห่อาจโชคดีมากกว่า...”ฉินหมิงฉุกคิดได้ และดูเหมือนเขาจะเข้าใจอะไรบางอย่างอย่างคลุมเครือเขาเคยสงสัยมาก่อนตอนที่อยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลหลิน ว่าลี่ตั๋วไห่สามารถฝ่าฟันปัญหาคอขวดของวรยุทธ์ได้อย่างง่ายดาย นี่อาจมีบางอย่างเกี่ยวข้องกับการปล้นเจิ้งอวี่ มิฉะนั้นลี่ตั๋วไห่จะไม่สร้างศัตรูที่แข็งแกร่งอย่างตระกูลเจิ้งเพียงเพื่อยาปราณแท้แค่สามเม็ดแน่ตอนนี้เขาคิดเชื่อมโยงกันเล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าลี่ตั๋วไห่อาจจะสามารถทะลวงเข้าไปในระดับของราชาสงครามได้โดยใช้ยาปราณแท้สามเม็ดนี้!นี่ไม่ใช่ประเด็น ประเด็นก็คือในฐานะคนหลอมยาปราณแท้ เขาเข้าใจคุณสมบัติของยาปราณแท้มากกว่าใคร ๆ ในเมื่อแม้แต่ลี่ตั๋วไห่ก็มีสิทธิ์พึ่งพายาปราณแท้เพื่อกลายเป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งในระดับราชาสงคราม ถ้าอย่
ตอนนี้เขาสะบักสะบอมมาก มันเจ็บไปทั้งหัวใจ และเขาคิดอยากลบความรู้สึกที่มีต่อหลินหว่านชิงออกไปให้หมดสิ้น แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้ง!เขาจะกลับไปคบหลินหว่านชิงอีกครั้งได้อย่างไร!“ฉินหมิง คุณใจร้ายกับฉันได้ขนาดนี้เลยเหรอ?”หลินหว่านชิงกัดริมฝีปากแล้วมองฉินหมิงด้วยใบหน้าเศร้า เธอพยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหลลงมา“ไม่ได้ใจร้าย เพียงแต่ว่าโชคชะตาระหว่างเราสองคนจบลงแล้ว!”“ถ้าคุณเต็มใจ เราก็ยังเป็นเพื่อนกันต่อไปได้ แต่เรื่องความรู้สึกให้มันจบลงเพียงเท่านี้เถอะ!”ฉินหมิงพูดอย่างใจเย็น“ได้ คุณพูดแบบนี้เอง คุณอย่าเสียใจภายหลังก็แล้วกัน!”หลินหว่านชิงรู้สึกเหมือนคนอกหัก เมื่อต้องเผชิญกับความไร้เยื่อใยและความเมินเฉยของฉินหมิง เธอไม่มีความกล้าพอที่จะอยู่ตรงนี้อีกต่อไป เธอจึงหันหลังกลับและวิ่งหนีไปทันทีที่เธอหันหลังมา หยดน้ำตาก็ไหลลงอาบแก้มของเธออย่างเงียบ ๆ “ฉินหมิง ไอ้สารเลว!”เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยโกรธมาก เธอจ้องมองไปที่ฉินหมิงด้วยสายตาเกลียดชัง จากนั้นก็วิ่งตามไปยังทิศทางของหลินหว่านชิง“ฉินหมิง คุณดูแลตัวเองให้ดี ๆ เถอะ!”หานซีเหลือบมองฉินหมิงด้วยสีหน้าซับซ้อน จากนั้นเธอและไล่ตามเซี
ฉินหมิงตกใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ“แน่นอนว่านายไม่รู้!”“ครั้งที่แล้ว พี่ไปที่หมิงเหยากรุ๊ปเพื่อไปง้อนาย แต่เธอถูกซูซินเหยาหลอกให้คิดว่านายกับซูซินเหยาคบกันแล้ว…”“ผู้กระทำผิดทั้งหมดนี้ก็คือซูซินเหยา ถ้าเธอไม่เข้ามาขวางทาง พี่คงไม่ได้รับข้อมูลผิด ๆ จากเธอและไม่ทำร้ายนายครั้งแล้วครั้งเล่า…”เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพูดด้วยความโกรธ และเธอก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างคร่าว ๆหลังจากฟังแล้ว ฉินหมิงมีสีหน้าประหลาดใจและไม่แน่ใจ จากนั้นเขาก็มองซูซินเหยาด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟและถามว่า "ซินเหยา สิ่งที่เสี่ยวเตี๋ยพูดเป็นความจริงหรือเปล่า?"“ฉัน...”ใบหน้าที่สวยงามของซูซินเหยาเปลี่ยนเป็นสีแดง เธออ้าปากพูด แต่ก็พูดไม่ออกท้ายที่สุดแล้ว เรื่องนี้เป็นความผิดของเธอจริง ๆ เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยไม่ได้กล่าวหาเธอ และเธอก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร“ทำไมต้องโกหกผม?”สีหน้าของฉินหมิงมืดลงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขาที่จะเดาจากปฏิกิริยาของซูซินเหยาว่า สิ่งที่เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพูดนั้นเป็นเรื่องจริง!“ฉินหมิง ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะโกหกคุณ…”“ฉันก็แค่ชอบคุณมาก และไม่อยากเสียคุณไป ฉันจึงตัดสินใจทำมันลงไป...”ดวงตาขอ
ในขณะนี้ เขายังสงบสติอารมณ์ไม่ได้ และความตั้งใจอันแน่วแน่ดั้งเดิมของเขาก็อดไม่ได้ที่จะสั่นคลอนเล็กน้อย“ฉินหมิง คุณอย่าตอบตกลงเธอนะ...”ใบหน้าที่สวยงามของซูซินเหยาซีดลง เธอมองไปที่ฉินหมิงด้วยความกังวลเธอรับรู้ความรู้สึกของฉินหมิงที่มีต่อหลินหว่านชิง และเธอก็เห็นว่าฉินหมิงหวั่นไหว หากไม่ผิดคาด ฉินหมิงน่าจะทิ้งเธอไปแล้วกลับไปหาหลินหว่านชิงเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอรู้สึกเศร้ามาก และใจของเธอก็ค่อย ๆ จมลงสู่ก้นบึ้งเมื่อเห็นสีหน้าเศร้าสร้อยของซูซินเหยา ฉินหมิงก็ตื่นขึ้นมาทันทีราวกับว่าถูกสาดหน้าด้วยน้ำเย็นหากเป็นเมื่อก่อน เขาอาจจะตกลงที่จะกลับไปคืนดีกับหลินหว่านชิงแต่ตอนนี้ เขาได้ตกลงที่จะหมั้นกับซูซินเหยาแล้ว และเมื่อสักครู่นี้ยังให้สัญญากับซูซินเหยาอีกด้วย!หากเขายกเลิกงานหมั้นในเวลานี้ ไม่ต้องคิดเลยว่าจะทำให้ซูซินเหยาเสียใจมากแค่ไหน!ไม่ชอบสิ่งใด ก็อย่าได้ทำสิ่งนั้นกับคนอื่นตอนที่เขากับหลินหว่านชิงเลิกกัน เขาได้สัมผัสรสชาติความเจ็บปวดด้วยตัวเอง มันเป็นความเจ็บปวดที่จดจำไว้ในใจไม่ลืมเลือน เจ็บจนเจียนตายในเมื่อแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่ชอบความเจ็บปวดแบบนี้ เขาจะใจร้ายทำร้ายซูซินเห
“ผมไม่เป็นไร แค่บาดเจ็บนิดหน่อย...”ฉินหมิงยิ้มเบา ๆแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับหลินหว่านชิงจะทะเลาะกันจนค่อนข้างไม่มีความสุข แต่หานซีและเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขามาก เขาถือว่าหานซีและเซี่ยเสี่ยวเตี๋ยเป็นเพื่อนที่ดีมาโดยตลอดเขารู้สึกอบอุ่นหัวใจเป็นอย่างมากเมื่อเห็นเพื่อนทั้งสองแสดงความเป็นห่วงเขา“ฉินหมิง ฉันขอโทษ เป็นฉันเองที่ทำร้ายคุณ”หลินหว่านชิงพูดด้วยท่าทางรู้สึกผิด“ไม่เป็นไร ทั้งหมดเป็นความสมัครใจของผมเอง...”ฉินหมิงแสร้งทำเป็นฝืนยิ้มความรักคือการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน เขาเสียสละมากมายเพื่อหลินหว่านชิงอย่างเต็มใจ ไม่สามารถโทษผู้อื่นได้“คุณหนูใหญ่หลิน คุณมาหาผมมีธุระอะไรเหรอ?”ฉินหมิงถามตรงประเด็น แม้แต่ชื่อน่ารัก ๆ ที่เขาใช้เรียกหลินหว่านชิงก็ได้เปลี่ยนไปแล้วในเมื่อตอนนี้เขาตัดใจจากหลินหว่านชิงแล้ว และกำลังจะหมั้นกับซูซินเหยา เขาควรขีดเส้นความสัมพันธ์ให้ชัดเจนกับหลินหว่านชิงและพยายามรักษาระยะห่าง นี่เป็นหน้าที่อย่างหนึ่งที่สมควรทำเมื่อได้ยินชื่อเรียกที่ไม่คุ้นเคยออกมาจากปากฉินหมิง หลินหว่านชิงก็รู้สึกเจ็บแปลบในใจแต่เธอรู้ว่าทั้งหมดน
ฉินหมิงเป็นคู่แข่งทางความรักที่ใหญ่ที่สุดของเขา ขอแค่ฉินหมิงและหลินหว่านชิงคืนดีกันไม่สำเร็จในครั้งนี้ เขาก็สามารถใช้โอกาสจากเรื่องนี้เข้าไปอยู่ในหัวใจของหลินหว่านชิงได้ง่ายขึ้น!แค่ได้คิดก็มีความสุขมาก!......คฤหาสน์ตระกูลซูแขนข้างหนึ่งของฉินหมิงถูกพันด้วยผ้าพันแผล เขานอนอยู่บนเตียงเพื่อพักฟื้นอยู่ในห้องเพราะเขากินยามังกรซ่อนไปหนึ่งเม็ดตอนอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลหลิน ตอนนี้เขาจึงอยู่ในระยะอ่อนแอ ร่างกายไร้เรี่ยวแรงข้างเตียงซูซินเหยาดูแลฉินหมิงอย่างดี ในมือถือชามยาบำรุงพลังร่างกาย เธอป้อนยาให้ฉินหมิงด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขบนใบหน้าอันงดงามของเธอคนเราจะมีความสุขเมื่อได้อยู่กับคนที่เรารัก เธอรอคอยฉินหมิงมาเป็นเวลานาน ในที่สุดวันที่ยากลำบากผ่านพ้นไป วันที่หวานชื่นก็มาถึง ได้กลับมาอยู่ด้วยกันกับฉินหมิงสมใจปรารถนาใครก็ยากที่จะจินตนาการถึงความสุขในใจของเธอได้!หลังจากกลับมาจากคฤหาสน์ตระกูลหลิน ใบหน้าที่สวยงามของเธอก็ไม่เคยหยุดยิ้มได้เลย…ในขณะนี้ มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของตระกูลซูนายหนึ่งเดินเข้ามาจากด้านนอกอย่างรวดเร็ว“คุณหนูใหญ่ ข้างนอกมีผู้หญิงคนหนึ่
“สรุปก็คือหนูจะไปหาเขาตอนนี้และอธิบายเรื่องทุกอย่างให้ชัดเจน บางทีนี่อาจจะเอาชนะใจเขากลับมาได้!”หลินหว่านชิงพูดอย่างหนักแน่นพูดจบเธอก็หันหลังแล้วเดินออกไป“ไม่ได้ ลูกจะไปไม่ได้!”“เรื่องของฉินหมิงเป็นเรื่องอดีตไปแล้ว ลูกควรมองไปข้างหน้า ตอนนี้หลานเค่ออั๋งคือตัวเลือกที่ดีที่สุดของลูก!”หลินเถิงฮุ่ยหมุนรถเข็นของเขาและรีบไปหยุดหลินหว่านชิงไว้ในความเป็นจริง เหตุผลที่เขาห้ามหลินหว่านชิงก็เพราะว่าฉินหมิงกำลังจะหมั้นหมายกับซูซินเหยา และเนื่องจากเค่ออั๋งชอบหลินหว่านชิงมากแม้ว่าฉินหมิงจะมีความสามารถที่ยอดเยี่ยม แต่ฉินหมิงก็เป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ไร้อำนาจบารมี หากฉินหมิงจะเต็มใจที่จะกลับมาคืนดีกับหลินหว่านชิงจริง ๆ มันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเขาในการกลับไปสู่วงศ์ตระกูลแต่เค่ออั๋งนั้นแตกต่างออกไป หากหลินหว่านชิงยอมรับเค่ออั๋งด้วยพลังยุทธและรากฐานของตระกูลเค่อ การช่วยให้เขายึดอำนาจของตระกูลกลับคืนมาคงไม่ใช่เรื่องยากอย่างแน่นอน!“พ่อ ก่อนหน้านี้พ่อทำเพื่อประโยชน์ของตระกูล จึงเข้ามาก้าวก่ายเรื่องระหว่างหนูกับฉินหมิง อย่างไม่ลังเล และท้ายที่สุดหนูก็ทำร้ายฉินหมิงครั้งแล้วครั้งเล่า...”“ตอนนี้พ่
การให้ความช่วยเหลือในเวลาที่ต้องการเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด ตอนนี้หลินหว่านชิงและพ่อของเธอกำลังประสบปัญหา จุดประสงค์ของการมาที่นี่คือการถือโอกาสแสดงความเป็นสุภาพบุรุษต่อหน้าหลินหว่านชิงในตอนที่พวกเขาต้องการความช่วยเหลือมากที่สุด และหวังว่าจะได้รับความโปรดปรานจากเธอ!ข้อเท็จจริงได้พิสูจน์แล้วว่าเขามาทันเวลา เมื่อสักครู่นี้เขาเป็นพระเอกขี่ม้าขาวและช่วยหลินหว่านชิงให้รอดพ้นจากอันตราย ความประทับใจที่ไม่ดีต่อเขาในอดีตก็เปลี่ยนไปมากเช่นกัน“คุณอยากช่วยเราเหรอ?”หลินเถิงฮุ่ยรู้สึกประหลาดใจและตื่นเต้นตระกูลเค่อเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่ของเมืองเจียงเฉิง ที่มีพลังยุทธและรากฐานที่ทรงพลังมาก หากเขาได้รับความช่วยเหลือจากเค่ออั๋งและตระกูลเค่อได้ มันจะเป็นเรื่องง่ายขึ้นมากสำหรับเขาและหลินหว่านชิงที่จะกลับคืนสู่ตระกูลหรือยึดอำนาจของตระกูลคืนมา!“ใช่แล้ว!”“ลุงหลิน ตราบเท่าที่คุณต้องการความช่วยเหลือจากผม ผมจะพยายามอย่างดีที่สุดและทำอย่างเต็มที่!”เค่ออั๋งพูดเสียงดังฉะฉาน“ดี เยี่ยมมาก!”“หลานเค่ออั๋ง หากคุณสามารถช่วยฉันกับหว่านชิงกลับคืนสู่ตระกูลหลินได้ เราสองพ่อลูกจะขอบคุณอย่างยิ่ง!”หลินเถิงฮ