บทที่ 20

ทานข้าวเสร็จรามิลก็นั่งคุยกับพ่อของเธออยู่ครู่หนึ่งก่อนจะขึ้นมาบนห้อง

แกร็ก.. เข้ามาในห้องที่แม่ของเธอบอกว่าเป็นห้องลูกสาว แต่พอเข้ามาก็ได้ยินเสียงคนใช้ห้องน้ำอยู่ ชายหนุ่มเดินไปนั่งลงบนเตียง

แกร็ก!

"?" ไม่คิดว่าเขาจะขึ้นมาเร็วขนาดนี้อุตส่าห์อาบน้ำให้เร็วแล้วนะ หญิงสาวที่มีแค่ผ้าเช็ดตัวพันรอบร่างกาย เดินออกมาหยิบชุดที่ตู้เสื้อผ้าแล้วกลับเข้าไปในห้องน้ำใหม่

เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จเธอก็ออกมา.. ขณะที่นั่งหวีผมและทาครีมก่อนนอน เธอก็ไม่ได้พูดอะไร ส่วนเขาก็ไม่ถามอะไรเช่นกัน

หวานใจเดินอ้อมไปนอนอีกฝั่งหนึ่ง โดยไม่ได้สนใจและไม่ถามด้วยว่าเขาจะอาบน้ำไหม

ชายหนุ่มหยิบรีโมทมาปรับอุณหภูมิแอร์ให้เย็นขึ้นมาหน่อย เพราะเขาไม่ได้อาบน้ำก็เลยรู้สึกร้อน ส่วนคนที่เพิ่งอาบน้ำมาก็หนาวน่ะสิ เธอก็เลยดึงผ้าห่มมาคลุมตัวไว้โดยที่ไม่พูดอะไรอีกนั่นแหละ

รามิลเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนดูได้ครู่หนึ่งแบตก็หมด "หมดอะไรตอนนี้" ที่ชาร์จก็ไม่ได้เอาติดรถมาด้วย "ยืมที่ชาร์จโทรศัพท์หน่อย"

หวานใจหันกลับมามอง ถ้าไม่เพราะเรื่องโทรศัพท์เขาคงไม่คุยกับเธอสินะ "ไม่ได้เอามาด้วย"

"ถ้างั้นกลับไปนอนที่บ้านกัน"

"คุณอยากกลับก็กลับไปสิ"

"คิดหรือว่