ฉันกับพี่เคเดนได้เดินทางมาที่ผับ. ก็เหมือนเดิน ที่สาว ๆ พนักงานเสิร์ฟหรือ พีอาร์ต่างพากันกรี๊ดกร๊าดเจ้าของผับ ในขณะที่ฉันเดินตามหลังมาติด ๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกมีอารมณ์ที่ไม่ค่อยพอใจสาว ๆ พวกนั้นขึ้นมา เพราะว่าฉันกับพี่เคเดน ไม่ใช่แค่ลูกน้องกับเจ้านาย แต่ฉันกับเขามีอะไรมากกว่านั้น และตัวของพี่เคเดนก็บอกด้วยว่า ฉันเป็นเมียเขา ในขณะที่พวกสาว ๆ ดักหน้าดักหลัง พูดคุย ทักทายพี่เคเดนอยู่นั้น ฉันก็เดินเบียดออกมาก่อนอย่างไม่สบอารมณ์ แล้วขึ้นไปรอเขาที่บนออฟฟิศ ฉันนั่งรอพี่เคเดนขึ้นมาด้วยใจที่รุ่มร้อน บอกตามตรงฉันหึง และหวงเขา จู่ ๆ เสียงโทรศัพท์ในออฟฟิศก็ดังขึ้น ฉันจึงลุกขึ้นแล้วเดินไปที่โต๊ะทำงานพี่เคเดนซึ่งมีโทรศัพท์ตั้งไว้อยู่ กริ๊ง กริ๊ง..ฉันมองซ้าย มองขวา ไม่เห็นมีใคร จึงตัดสินใจยกหูโทรศัพท์ ทาบที่หู (พี่เคเดน ทำไมต้องปิดเครื่อง นิลคิดถึงพี่จะแย่แล้ว ทำไมถึงใจร้ายกับนิลแบบนี้ )นั้นเป็นเสียงที่เข้ามาในสาย ทำเอาหัวใจฉันเกิดเต้นแรงมาก (ฮือ ฮึก..พี่จะทิ้งนิลแล้วใช่ไหม..ฮือ)ฉันไม่ได้พูดอะไรตอบกลับไป ผู้หญิงในสายก็ร้องไห้ และยังคงพูดไม่หยุด แกร๊ก...เสียงประตูเปิดเข้ามา ฉันจึงรีบหันไปมอง ก็เป็
ข้าวของฉันได้ถูกขนย้ายมาจนหมด วันนี้พี่เคเดนออกไปทำธุระข้างนอก ซึ่งฉันไม่ได้ไปกับเขาหรอก เพราะเห็นว่าเขาจะแวะเข้าบ้านด้วย ฉันจึงได้จัดของอยู่ที่คอนโดหรูของเขา ส่วนเรื่องงานที่คาเฟ่ พี่เคเดนก็ได้พาฉันไปลาออกเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ทำตามที่เขาต้องการแทบจะทุกอย่างเลย ก็เพราะว่าฉันรักเขาเข้าแล้วแหละ ฉันทั้งจัดของและทำความสะอาดห้องไปด้วย กว่าจะเสร็จเรียบร้อยก็เย็นพอดี พี่เคเดนโทรมาบอกให้ฉันอาบน้ำแต่งตัวเลย เพราะเขากำลังจะเข้ามารับฉันไปที่ผับ ผับ..K.A.Iพี่เคเดนพาฉันมาถึงที่ผับ ก็เหมือนเดินสาว ๆ ก็เข้ามารุมล้อมพี่เขา..ซึ่งฉันก็ไม่ได้พูดหรือแสดงอาการอะไรเพราะคิดว่าเป็นเรื่องปกติ ได้แต่เดินออกมาก่อน แล้วไปรอที่บนออฟฟิศ ฉันได้มาทำงานและอยู่กับพี่เคเดนสองอาทิตย์แล้ว ไม่เห็นเขาจะเปลี่ยนไปตามที่มุกบอกเลย เขายังเหมือนเดิมกับฉัน ทำให้ฉันไม่ได้กลัวคำพูดของเพื่อนคนนั้น มุกกับกวางก็ยังมาที่ผับนะ แต่พวกเธอไม่ได้มาวุ่นวายกับฉันแล้ว ทั้งคู่มักจะไปนั่งกับพี่เจ ซึ่งเป็นเพื่อนพี่เคเดนนั้นแหละ"วันนี้เธอไม่ต้องลงไปกับพี่ก็ได้""ค่ะ"ฉันตอบรับอย่างไม่ทักท้วง เพราะฉันก็ไม่ได้อยากลงไปหรอก ฉันไม่ค่อยชอบกลิ่นเหล
พอมาถึงที่ผับ พี่เคเดนลงจากรถแล้วไปเปิดประตูให้กับหญิงสาวที่นั่งมาด้วยชื่อว่า ว่าน ส่วนตัวของฉันก็เปิดลงเอง "ขึ้นไปทำงานก่อนเลยนะเส้นด้าย"พี่เคเดนพูดกับฉัน ขณะที่พี่ว่านกำลังลงมาจากรถ"ค่ะ"ฉันตอบรับแล้วหันหลังเดินเข้าไป ด้วยหัวใจที่เต้นแรง ความรู้สึกมันตีกันไปหมด ทั้งน้อยใจ ทั้งหึง และหวง แต่ฉันไม่กล้าที่จะพูดหรือแสดงอาการนั้นออกมาเลย ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม กลัว? กลัวว่าพี่เคเดนจะไม่พอใจ กลัวเขาจะโกรธ กลัวเขาจะไม่รักฉัน..ฉันเข้ามาในห้องแล้วทำงานที่ค้างไว้ ไม่รู้ว่านานแค่ไหน พี่เคเดนก็ยังไม่ขึ้นมา จนฉันรู้สึกอยากจะเข้าห้องน้ำ ก็เดินออกมา แล้วก็เห็นพี่เคเดนนั่งดื่มอยู่กับพี่ว่าน ผู้หญิงคนนั้น อย่างสนิทสนม ราวกับคนรู้จักกันมาก่อน พี่เคเดนยิ้มให้เธอบ่อยมาก ฉันเห็นแล้วรู้สึกไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ จึงตัดสินใจเดินเข้าไปที่โต๊ะพวกเขา "มีอะไรหรือเปล่าเส้นด้าย"พี่เคเดนหันมาเอ่ยถามฉัน เมื่อเห็นฉันเดินมายืนข้าง ๆ เขา "พี่ช่วยขึ้นไปตรวจงานให้หน่อยสิค่ะ"ฉันเอาเรื่องงานมาอ้างเพื่อให้เขาแยกตัวออกมาจากผู้หญิงคนนี้ที่จ้องมองฉันอยู่ "ถ้าเคเดนไปว่านจะนั่งกับใครล่ะคะ"เธอเอ่ยขึ้นแล้วหันมายกยิ้มมุมปากให
"ฉันมีเรื่องอยากจะเตือนแก"ฉันเงยหน้ามองเพื่อนสาวทันทีเมื่อเธอพูดจบ "เรื่องอะไร"ฉันเอ่ยถาม มุกก็เอื้อมมากุมมือฉัน "ฉันอยากให้แกเลิกกับพี่เคเดน เขาไม่ใช่คนดีอย่างที่พวกเราคิดหรอก ฉันกลัวว่าแก..เอ่อ.."มุกไม่พูดต่อเธอเม้มปากทั้งสองเข้าหากัน "...."ฉันขมวดคิ้วทั้งสองแล้วจ้องมองเพื่อนสาว "ฉันกลัวว่าเขาจะทำกับแกแบบที่เขาเคยทำกับผู้หญิงคนอื่น""พี่เคเดนไม่ทำแบบนั้นกับฉันแน่..และอีกอย่างฉันไม่เชื่อว่าเขาจะมีรสนิยมบ้า ๆ นั้น"ฉันแย้งขึ้น เพราะฉันไม่ปักใจเชื่อคำพูดของเพื่อนคนนี้ "แกไม่เชื่อฉัน?""ใช่..ฉันอยู่กับเขามาร่วมเดือน ไม่เห็นเขาจะ.."ถึงปากจะบอกว่าไม่เชื่อ แต่ในหัวกลับมีภาพคืนนั้นผุดขึ้นมา ไม่นะ มันแค่เป็นเรื่องบังเอิญ พวกเขาคงไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น กวางอาจจะใส่ร้ายพวกเขาก็ได้ "เฮ้อ.."เสียงพ่นลมหายใจของมุก "....""แกรักพี่เคเดนมากขนาดนี้เลยเหรอ""ใช่..ฉันรักเขา เพราะเขาดีกับฉัน"ฉันตอบกลับไปตามความคิด พี่เคเดนดีกับฉันจริง ๆบรรยากาศอยู่ในความเงียบ มุกได้แต่ถอนหายใจเบา ๆ แล้วส่ายหน้า พี่ขวัญก็เดินถือถาดเข้ามา เป็นนมปั่นที่ฉันสั่ง เธอหยิบมันมาวางตรงหน้าฉัน "เค้กสูตรใหม่ พี่เอามาให้ชิมกัน"
"ผม..ออสตินครับ"ชายหนุ่มแนะนำตัวเองแล้วคลี่ยิ้มให้ "ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"ฉันเอ่ยแล้วยิ้มกลับไป ผู้ชายคนนี้ดูสุภาพดีจัง "คุณกำลังจะไปไหนเหรอ ให้ผมไปเป็นเพื่อนไหม ท่าทางคุณดูไม่ดีเลย""ไม่เป็นไรค่ะ ฉันโอเคแล้ว ขอบคุณอีกครั้งนะคะ"ฉันพูดจบแล้วหยัดกายลุกขึ้นยืน ฉันก็ดีขึ้นแล้วล่ะ "งั้นถ้าคุณโอเคแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ"ชายหนุ่มหยัดกายลุกขึ้นตาม"ค่ะ"ฉันตอบรับกลับไป ชายหนุ่มที่ชื่อออสตินก็ได้เดินไป ราวกับนัดกับใครไว้ เพราะเห็นเขายกแขนขึ้นมองที่นาฬิกาข้อมือแล้วเดินไปแบบรีบ ๆ รู้สึกเกรงใจเขาจัง.พอเขาเดินไปจนลับตาฉันก็เดินเข้าไปด้านในห้าง เพื่อทำธุระที่ตั้งใจไว้ คือนำเงินไปเข้าในบัญชี หลังจากเสร็จเรียบร้อยฉันก็เดินซื้อของใช้ส่วนตัวนิดหน่อย ระหว่างที่รอชำระเงิน สายตาฉันก็เหลือบเห็นใครบางคนที่ฉันคุ้นเคย นั้นก็คือพี่เคเดน ฉันกำลังจะยกมือโบกเรียกเขา แต่ก็ต้องชะงัก เพราะพี่เคเดนไม่ได้มาคนเดียว เขาเดินมากับผู้หญิงคนหนึ่ง"พี่ว่าน"ผู้หญิงที่มากับพี่เคเดนคือพี่ว่าน คนที่รถเสียอยู่ที่ทางเข้าผับคืนนั้น ฉันได้แต่ยืนมองพวกเขาเดินคุยกัน ท่าทางดูมีความสุข อยู่ ๆ น้ำตาฉันก็ไหลออกมา ฉันรีบยกมือขึ้นป
ฉันอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะไปหาหมอที่โรงพยาบาล หลังจากนั้นจะแวะไปดูพี่เคเดนที่ผับ ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรหรือเปล่า ไม่สบายหรือเปล่า ถ้างานเขายุ่งมาก ฉันจะได้ไปช่วยเขา พอนั่งรถมาถึงโรงพยาบาลก็ได้เข้าห้องตรวจบอกอาการคุณหมออย่างละเอียด "ประจำเดือนครั้งล่าสุดมาเมื่อไหร่คะ"คำถามของคุณหมอทำเอาฉันอึ้ง นั้นสิฉันลืมเรื่องนี้ไปเลย"เอ่อ...."ฉันจำได้ว่าครั้งล่าสุด ก็ต้นเดือนที่แล้ว และเดือนนี้.."งั้นหมอขอตรวจปัสสาวะหน่อยนะคะ""ค่ะ"จากนั้นคุณหมอก็ให้พยาบาลพาฉันไปที่ห้องน้ำ จากนั้นฉันก็เอาฉี่ของตัวเองที่ใส่กระบอกเล็ก ๆ ให้พยาบาลไปตรวจ ไม่นานพยาบาลก็เรียกฉันเข้าไปพบกับคุณหมอ "คุณหมอคะ หนูเป็นอะไรเหรอคะ"ฉันเอ่ยถามทันทีที่นั่งลงตรงหน้าคุณหมอ"ยินดีด้วยนะคะ คุณตั้งครรภ์ได้ ห้าสัปดาห์แล้ว"พอคุณหมอพูดจบ ทุกอย่างราวกับหยุดหมุน ฉันนั่งตัวแข็งเป็นหินเลย 'ฉันท้องงั้นเหรอ' ไม่นะ "จะ จริงเหรอคะ หนูท้องเหรอคะ"คุณหมอฉีกยิ้มหวานให้กับฉันที่ทำสีหน้าแตกตื่นตกใจ "คุณตั้งครรภ์จริง ๆ ค่ะได้เดือนหนึ่ง แล้ว"หมอย้ำคำพูดเดิมอีกครั้ง จู่ ๆ น้ำตาฉันก็ไหลออกมาแล้วก้มลงที่หน้าท้องพร้อมกับเอามือลูบเบา ๆ 'ลูกแม่'"ช่วงนี้คุณต้
ฉันร้องไห้ออกมาเบา ๆ ขณะที่มุกก็บ่นกวางลูกพี่ลูกน้องของเธอ (ยัยนั้นก็ร่านซะจริง..ไม่คิดเลยว่าจะเป็นคนแบบนี้ เฮ้อ..ถ้าไม่ใช่ลูกพี่ลูกน้องกับฉันนะ ตัดหางปล่อยวัดซะเลย)"...."ฉันพยายามกลั้นไม่ให้เสียงร้องไห้เล็ดลอดให้มุกได้ยิน (แก..แก เป็นอะไรหรือเปล่า)"มะ ไม่เป็นไร"ฉันฝืนพูดกลับด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ (แกร้องไห้เหรอ)"ปะ เปล่าฉันไม่ค่อยสบายน่ะ น้ำมูกก็เลยไหล"ฉันโกหกเพื่อนไปเพราะไม่อยากให้เธอรับรู้(แล้วไปหาหมอหรือยัง ให้ฉันพาไปไหม)"ฉันไม่เป็นอะไรมาก นอนพักเดี๋ยวก็หาย"ฉันปฎิเสธกลับไป เพราะฉันไม่ได้เป็นหวัดหรือไม่สบาย ฉันเสียใจ บวกกับอาการแพ้ท้อง (งั้นฉันไม่กวนล่ะ พักผ่อนเถอะ อีกสองวันเจอกันที่มหาลัย)"อืม"ฉันตอบกลับไปสั้น ๆ มุกก็กดวางสายไป ฉันก็ร้องไห้โฮออกมาทันที มันรู้สึกแย่จัง สับสนไปหมด กลุ้มใจเรื่องเรียน ถ้าฉันไปเรียนตอนนี้คงจะไม่ไหว หรือถ้าไปไหว ท้องก็ต้องใหญ่ขึ้นแน่คงไม่สะดวกถ้าจะต้องไปเรียน ฉันคิดว่าควรจะต้องดรอปไว้ก่อน ยายรู้ท่านจะรู้สึกอย่างไรนะ เรียนยังไม่จบก็ท้องเสียแล้ว เฮ้อ..ตอนนี้ฉันทั้งปวดหัว และเวียนหัวไปหมด ฉันตัดสินใจดรอปเรียนไว้ก่อน เพราะแม้ว่าท้องยังไม่ใหญ่ แต่
"มึงคิดว่ากูไม่รู้เหรอว่าตอนที่กูไม่อยู่มึงไปไหนกับใคร"ฉันจ้องหน้าเขา พร้อมกับหยดน้ำตาที่ไหลออกมา.."ด้ายไม่ได้ไปไหนกับใคร พี่กำลังเข้าใจด้ายผิด"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา น้ำตาก็ไหลไม่หยุด"แล้วผู้ชายที่ไปกินข้าวกับมึงมันเป็นใคร"พี่เคเดนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว จ้องหน้าฉันตาเขม็ง พร้อมกับขบกรามแน่นจนเห็นเส้นเลือดปูดโปนที่ลำคอ "...."ฉันขมวดคิ้วนึก กินข้าว? หรือจะเป็นพี่ออสตินที่เขาพาฉันไปทานข้าววันนั้น "หึ..ตอบไม่ถูกเลย เพราะหลายคน?"พี่เคเดนเอ่ย "ด้ายไม่มีใครทั้งนั้น คนที่ด้ายไปกินข้าวด้วยเขาเคยช่วยด้ายไว้...""ช่วย? มันช่วยอะไรมึง"พี่เคเดนแทรกพูดขึ้น พร้อมกับขมวดคิ้วเข้ม "เขาช่วยไม่ได้ด้ายล้มหัวฟาดพื้นไงล่ะ ถ้าเขาไม่ช่วยไว้ ลูกของเราอาจจะต้อง...""ลูก? ลูกที่ไหน"พอพี่เคเดนพูดจบ ฉันยกมือปาดน้ำตา แล้วก้มมองที่หน้าท้องตัวเองพร้อมกับเอามือลูบอมยิ้มอย่างมีความสุข เพราะความสุขของฉันอยู่ในนี้ "เรากำลังจะมีลูกค่ะพี่เคเดน"ฉันเงยหน้าขึ้นแล้วพูดกับเขาด้วยรอยยิ้ม "มึงพูดว่าอะไรนะ"พี่เคเดนเอ่ยขึ้นน้ำเสียงแข็งกร้าว "ด้ายท้องค่ะ ท้องได้เดือนนึงแล้ว""ท้อง?"ฉันพยักหน้าให้แล้วยิ้มหวานให้เขา
หลังจากทานข้าวเสร็จ สองพ่อลูกก็พากันขึ้นห้องไปก่อน ซึ่งเป็นเรื่องปกติมาก พี่เคเดนจะพาลูกนอนทุกคืน ตอนนี้โดสได้แยกห้องนอนกับฉันแล้ว พอฉันเก็บถ้วยชามล้างเสร็จเรียบร้อยก็ขึ้นห้องอาบน้ำ กำลังจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ พี่เคเดนก็เปิดประตูเข้ามาพอดี "โดสหลับแล้วเหรอ"ฉันเอ่ยถาม "อืม วันนี้มีเรียนพละคงจะเพลียเลยนอนไว"พี่เคเดนตอบกลับมาแล้วเดินมาที่ฉัน "พี่อาบน้ำด้วยสิ"เขาพูดพร้อมกับอมยิ้ม "ทำไมต้องอาบพร้อมกัน?""ก็อยากอาบด้วย ให้พี่อาบด้วยนะครับ"สามีฉันพูดจาสุภาพขึ้นเยอะเลย ฉันอมยิ้มให้เขา"ไปเปลี่ยนผ้าสิ"พอสิ้นเสียงพี่เคเดนรีบไปหยิบผ้าขนหนูแล้วปลดเสื้อผ้าตัวเองอย่างไว .ฉันกับพี่เคเดนอยู่ในอ่างอาบน้ำด้วยกัน เขาให้ฉันหันหลังเพื่อเขาจะนวดให้ "ด้ายครับ.."ขณะที่พี่เคเดนนวดให้ฉันเขาก็เอ่ยขึ้น "มีอะไรคะ"ฉันหลับตารู้สึกผ่อนคลาย พี่เคเดนนวดดีมากค่ะ ไม่รู้ไปเรียนมาจากไหน"ตาโดสอยากมีน้อง""อืม"ฉันตอบกลับสั้น ๆ ตั้งแต่ฉันเริ่มมีอะไรกับพี่เคเดนฉันก็ป้องกันมาตลอดโดยกินยาคุมกำเนิด "พี่ก็อยากมีลูกอีกคน""พี่เลี้ยงนะ"พอพี่เคเดนพูดจบ ฉันก็สวนขึ้นทันที "ครับ..พี่จะเลี้ยงเอง""แน่ใจ?"พี่เคเดนจับร่างฉันหัน
พี่เคเดนขับรถพาฉันกับลูกมาถึงที่บ้าน และพอรถจอดสนิท "อยู่ที่นี้เองเหรอ ทำไมพี่คิดไม่ถึงเลย"พอพี่เคเดนพูดจบ ฉันก็หันไปที่เขา"พี่เคยมาดูบ้านหลังนี้กับพ่อแม่ เพื่อดูไว้เป็นเรือนหอของเรานั้นแหละ ไม่คิดเลยว่าพ่อจะแอบมาซื้อแล้วให้เธอมาอยู่"เขาพูดพร้อมกับอมยิ้ม ก่อนที่จะเปิดประตูรถ พร้อมกับฉันที่อุ้มลูกลงมา พี่เคเดนหิ้วของที่พาลูกไปซื้อมาก่อนหน้านี้ ซึ่งมีของเล่นที่พี่ออสตินซื้อมาฝากด้วย พร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าเขา ก่อนที่มาถึงบ้านพี่เคเดนแวะไปเอาข้าวของเขาที่คอนโดมาด้วย กะจะมาอยู่ยาวเลยรึไงก็ไม่รู้ พอเข้ามาในบ้าน ฉันวางลูกชายลง เขาก็เดินไปหาพอเขา"เคเดน อาบน้ำกัน"ลูกชายชวนพ่อเขาอาบน้ำจ้า แล้วพี่เคเดนจะอาบน้ำให้ลูกเป็นหรือเปล่าล่ะ "ไปครับไปอาบน้ำกัน"เขายกลูกขึ้นอุ้ม แล้วถือกระเป๋าเสื้อผ้าตัวเองเดินขึ้นบันไดไปเฉยเลย ไม่ขออนุญาตฉันด้วย ฉันเอาของเล่นลูกไปเก็บที่ห้องของเขาที่จะมีของเล่นมากมายในห้อง ก่อนที่จะให้พี่เลี้ยงไปพักผ่อน จากนั้นก็ขึ้นมาบนห้อง ได้ยินเสียงลูกชายฉันหัวเราะชอบใจอยู่ในห้องน้ำกับพ่อเขา ฉันเดินไปหยิบเสื้อผ้าเตรียมให้ลูกแล้วมานั่งรอที่โซฟาในห้อง "เคเดนใหญ่"ฉันสะดุ้งโหย่งเมื่
วันนี้เป็นวันที่ฉันจะสอบเป็นวันสุดท้ายแล้ว ก่อนเข้าห้องสอบ พี่เคเดนก็ได้โทรหาฉัน"ว่าอย่างไงคะ"(สู้ ๆ นะครับ ขอให้สอบผ่าน)เดี๋ยวนี้การพูดการจาของพี่เคเดนสุภาพขึ้นมา เขามักจะพูดกับลูกด้วยคำไพเราะ เลยติดมาพูดกับฉัน พ่อลูกคู่นี้เขาเจอกันบ่อย และดูจะสนิทกันมากด้วย ช่วงนี้ลูกชายฉันมีอะไรก็เคเดน ๆ เวลากลับมาจากไปหาพ่อเขาก็มักจะเล่าให้ฉันฟังไม่หยุด พูดก็ยังไม่ชัด แต่อยากจะพูด ฉันนั่งขำลูกชายตัวเองมาก ส่วนพี่เคเดนอะไรก็ตาโดสเช่นกัน และก่อนจะนอนสองพ่อลูกคอลหากันทุกวัน จนโดสหลับพี่เคเดนถึงจะวางสาย "ค่ะ แล้วพี่อยู่ไหนเนี่ย"(พี่ให้พี่เลี้ยงเอาตาโดสมา แล้วจะพาไปหายายอุ่นน่ะ)ว่างไม่ได้พี่เคเดนมักจะโทรให้พี่เลี้ยงพาลูกไปหาตัวเองตลอด "อ่อ"(สอบเสร็จให้พี่ไปรับได้ไหม แล้วไปกินข้าวที่บ้านพ่อกัน)ตอนนี้คุณไคกับคุณไออุ่นรู้เรื่องฉันกับพี่เคเดนแล้ว ทั้งสองดูดีใจมาก ที่ฉันยอมเปิดโอกาสให้ลูกชายของทั้งคู่ แต่ฉันยังไม่ให้เจอ และไม่ให้รู้ที่อยู่ เว้นแต่ลูกที่เขาสามารถเจอได้ตลอด "อืม.."(สอบวันสุดท้ายแล้วให้พี่ได้เจอเธอบ้างสิ รู้ไหมคิดถึงใจจะขาดเลยนะ)ฉันฟังคำพูดแล้วก็เผลออมยิ้มออกมา "เจอกันแทบทุกวันอยู่แล้
หลังจากที่พี่เคเดนทายาให้ฉันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็ขอตัวกลับ แต่ทว่าเขาก็รั้งฉันไว้ให้อยู่กับเขาก่อน"ทานอะไรก่อนไหม จะได้กินยา""ไม่ดีกว่า ยานี้มันง่วงเดี๋ยวด้ายไปหลับบนแท็กซี่แย่เลย"ฉันพูดแล้วคลี่ยิ้มให้เขา"ก็นอนที่นี้แหละ ..พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ทำอะไรเธอ"พี่เคเดนพูดพร้อมยกมือขึ้นสาบาน"เอ่อ...""ด้ายรอพี่แปบนะ เดี๋ยวพี่ทำข้าวต้มมาให้"พูดจบพี่เคเดนก็รีบเดินเข้าครัว ฉันก็ยอมที่จะอยู่เพราะความตั้งใจของเขากินจะทำอาหารให้ฉันทาน ..ไม่นานนักพี่เคเดนก็ยกถ้วยข้าวต้มที่กำลังร้อนมาเสิร์ฟให้ฉัน "ทำไมมีถ้วยเดียว พี่ไม่ทานเหรอ"พอฉันพูดจบ พี่เคเดนก็ส่ายหน้าแล้วอมยิ้ม "เธอทานไปเถอะ แค่เห็นเธอทานพี่ก็อิ่มไปยันพรุ่งนี้แล้ว""บ้าบอ"ฉันสบถออกมาแล้วเบือนไปหน้าอื่นอย่างเขินอาย จากนั้นฉันก็ทานข้าวต้มแสนอร่อยของพี่เคเดน อย่าคิดว่ายอเขานะ มันอร่อยจริง ๆ แต่จะไม่อร่อยก็เพราะเขานั่งมองฉันทานนี้แหละ จนฉันทานหมด พี่เคเดนก็ลุกเอาถ้วยไปเก็บแล้วยกน้ำมาให้ฉันดื่ม แล้วยังสั่งให้ฉันกินยาเลย "ถ้าง่วงก็นอนที่นี้แหละ เดี๋ยวพี่จะนอนข้างนอกเอง"พี่เคเดนพูดขึ้นหลังจากที่ฉันกินยาไปแล้ว"นอนได้เหรอ"ฉันเอ่ยถาม เพราะตั้งแต
"อย่าทำแบบนี้เลยนะด้าย พี่รู้สึกว่าหัวใจมันสลายที่เห็นเธอ...พี่เข้าใจแล้ว เข้าใจความรู้สึกเธอแล้ว"เขาพูดด้วยน้ำตาที่ไหลออกมา ฉันหันไปมองเพื่อนทั้งสองที่ดูอึ้งก่อนจะหันกลับมามองพี่เคเดนที่เขายังคงคุกเข่าอยู่ "พี่เคเดน ลุกขึ้นเถอะมีคนมองอยู่"ฉันพูดแล้วกวาดสายตามอง ๆ ไปรอบบริเวณ แล้วก้มมองลงคนร่างสูง เขาส่ายหน้าไม่ยอมลุกตามที่ฉันบอก"พี่ไม่อายเขาหรือไง""ด้ายสัญญากับพี่ได้ไหมว่าจะไม่ทำอีก..ที่ผ่านมาก็ให้แล้วไป พี่รับได้"พอเขาพูดจบ ก็ก้มหน้าลง "ด้ายทำอะไร...ที่พี่เห็นคอแดง ๆ นั้นด้ายแพ้แอลกอฮอล์ พี่คิดว่าด้าย.."ฉันยังพูดไม่จบประโยค พี่เคเดนก็เงยหน้าขึ้นแล้วปาดน้ำตาก่อนที่จะหยัดตัวลุกขึ้นเต็มความสูง สีหน้าเขาเปลี่ยนไปจากเมื่อกี้ เขาฉีกยิ้มกว้างแล้วจับมือทั้งสองของฉัน "จริงเหรอ ด้ายแพ้แอลกอฮอล์?"เขาพูดขึ้นแล้วตวัดสายตาไปที่เพื่อนทั้งสองของฉัน ซึ่งพวกเขาก็พยักหน้าให้ ในขณะที่ฉันลอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ อย่างเอือมระอาเขา คิดได้ไงกัน"พี่คิดว่าด้ายจะเป็นเหมือนพี่หรือไง"พอพูดจบ พี่เคเดนก็สวมกอดฉันแน่น "ปล่อย พี่ทำบ้าอะไรเนี่ยคนมองกันหมดแล้ว"ฉันพยายามสะบัดเขาออกแต่พี่เคเดนก็รัดฉันแน่น แล้วเอาค
Zendai พอเลิกเรียนฉันก็รีบกลับมาบ้านเลย แก็ปเป็นคนมาส่งเหมือนเดิม จริง ๆ แล้วเจมส์อยากจะมาเจอกับโดสอยู่เหมือนกัน แต่วันนี้เขามีนัดเสียก่อน ฉันไม่หวงนะถ้าเพื่อนอยากจะมาเจอกับลูกพอมาถึงบ้าน แก็ปก็ขอเข้าไปทักทายลูกชายฉันสักหน่อยก่อนกลับ ฉันพาเขาเข้ามาในบ้านก็เห็นว่าลูกชายกับพี่เลี้ยงกำลังนั่งเล่นของเล่น ซึ่งฉันนึกเอะใจว่าของเล่นที่ลูกเล่นอยู่นั้นฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลย "สวัสดีครับสุดหล่อ"แก็ปเอ่ยทักทายโดสก่อนที่จะลงไปนั่งที่พื้นปูพรมนิ่งข้าง ๆ "ครับ"โดสวางของเล่นแล้วพนมมือทำตัวโค้ง "เล่นอะไรอยู่ครับเนี่ย"แก็ปเอ่ยถาม ขณะที่ฉันนั่งอยู่บนโซฟาสังเกตของเล่นอันที่ฉันไม่เคยเห็นอยู่ โดสหยิบของเล่นขึ้นมาแล้วยื่นให้แก็ป พอเขารับมาโดสก็หัวเราะชอบใจแล้วปรบมือแปะ ๆ "เคให้ เค"พอได้ยินลูกพูดฉันหันไปมองที่พี่เลี้ยงทันที "เคไหนครับ"แก็ปถามแล้วยกมือลูบหัวโดส "เคเดน"ลูกเงยหน้าขึ้นตอบ"ไม่ใช่นะคะคุณหนู ปู่ไคค่ะ ปู่ไคซื้อมาฝาก"พี่เลี้ยงพูดขึ้นทันที ฉันมองเธอแล้วขมวดคิ้วด้วยความสงสัย โดสหันไปหาพี่เลี้ยงแล้วพยักหน้ายิ้ม ๆ "ปู่ ปู่ให้"แล้วหันมาตอบแก็ป อะไรกันฉันมึนงงไปหมด จะเชื่อใครดี แก็ปอยู่เล่นกับ
Caden(เคเดน)พอลูกพูดออกมา น้ำตาผมก็ไหลออกมาทันที ผมต้องรีบเช็ดน้ำตาออกแล้วคลี่ยิ้มให้ลูก (เค อย่าร้อง โอ๋ ๆ)ตาโดสพูดพร้อมกับทำมือลูบ ๆ อากาศ ผมเห็นแล้วต้องยิ้มให้ทั้งน้ำตา "พ่อไม่ร้องแล้วครับ"ผมพูดกลับไปแล้วยกมือขึ้นปาดน้ำตา ตาโดสก็ฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันหน้าขึ้นสามซี่ (เคมา มาหาแมะ หาโดส)พอตาโดสพูดจบ ผมก็เอามือไปลูบหัวลูกที่หน้าจอ หัวใจสั่นระริก อยากเข้าไปกอดลูกมาก"ครับ พ่อจะไปหา"พอผมตอบกลับไปเจ้าลูกชายก็ยิ้มปากบาน แล้วปรบมือดีใจใหญ่ ผมหันไปน้าออสตินแล้วทำสายตาอ้อนวอน "ไม่ได้เว้ย ถ้าพี่ไอ พี่ไครู้เอากูตาย"น้าออสตินพูดขึ้น ผมจึงหันหน้าจอโทรศัพท์ไปทางเขา (ปู่ออส มา ๆ)ตาโดสรู้ใจผมมาก แล้วก็ได้ยินเสียงปรบมือ แปะ ๆ (มา ๆ หาโดสครับ)ลูกพูดน้ำเสียงออดอ้อน น้าออสตินดึงโทรศัพท์จากมือผม ไปคุยกับตาโดส"ครับ ปู่จะไปหานะครับ"แล้วพูดเสียงนุ่ม อ่อนโยนกลับไป พร้อมทั้งรอยยิ้ม ผมได้ฟังอย่างนั้นก็ฉีกยิ้มด้วยความดีใจ จากนั้นน้าออสตินก็คุยกับพี่เลี้ยงของตาโดส พอวางสาย "ว่าไงบ้าง"ผมรีบถามทันที "ไปที่บ้านไม่ได้ ต้องนัดเจอ"น้าออสตินตอบกลับมา "ยังไงก็ได้ ขอให้ได้เจอตาโดสก็พอใจแล้ว"ผมพูดพร้อมกับคล
"เคเดน"หัวใจฉันเต้นแรง เพราะตกใจมากที่ลูกเอ่ยชึ้นพ่อเขาเต็ม ๆ "ใครสอนลูก"ฉันเอ่ยถาม ด้วยความสงสัย เพราะปกติแล้วโดสจะเรียกพ่อคำแค่พยางค์เดียวมาตลอด แล้ววันนี้คิดยังไงถึงเรียกชื่อเต็มของเขาขึ้นมา "....."โดสส่ายหน้าแล้วฉีกยิ้มกว้าง "บอกแม่มา""อาบน้ำ ๆ จะไปหาเค อาบน้ำ"โดสเด้งตัวขึ้นแล้วชี้ไปที่ห้องน้ำ ฉันถอนหายใจเบา ๆ แล้วต้องพาลูกไปอาบน้ำ แต่งตัว พอเสร็จเรียบร้อย ฉันก็อุ้มลงมาให้พี่เลี้ยง สีหน้าและแววตาโดสดูอารมณ์ดี ราวกับดีใจอะไรบางอย่าง พี่เลี้ยงรับโดสไปทานข้าวเช้า จากนั้นฉันก็ขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัว กำลังจะเดินออกจากห้องก็ได้ยินเสียงรถ ก็หันกลับแล้วเดินไปดูที่หน้าต่าง จึงรู้ว่าเป็นรถของแก็ปที่ขับเข้ามา ฉันรีบลงมาทันที ในขณะที่แก็ปก็กำลังเข้ามา เขาเห็นโดสกำลังทานข้าวอยู่จึงเดินเข้าไปทักทาย "สวัสดีครับสุดหล่อ"แก็ปเพิ่งจะเจอโดสเพราะเมื่อวานตอนที่เขามาส่งลูกฉันหลับแล้ว"...."พอลูกฉันได้ยินที่แก็ปทักเขาก็ฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันสามซี่ แล้วปรบมือชอบใจ ลูกฉันบ้ายอนะเนี่ย "ทานข้าวกับอะไรครับ"แก็ปถาม "ผัก"ตอบได้คำเดียว ทั้งที่ในชามของเขามีหลายอย่าง แต่โดสเป็นคนชอบทานผักมาก "เก่งจังเลย"แก็ปเ
สักพักใหญ่ แก็ปก็เดินเข้า ฉันเห็นเขากำลังเอาโทรศัพท์ใส่เข้าไปในกระเป๋ากางเกง แสดงว่าเขาต้องไปคุยโทรศัพท์มาแน่ ๆ แก็ปเดินมานั่งที่เก้าอี้ แล้วส่งยิ้มให้ฉัน "ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะตามไปที่บ้านได้ ผมโทรรายงานคุณไคแล้ว...""โทรรายงาน? เรื่องอะไร"เจมส์ถามขึ้นทันที "ก็เรื่องที่คุณเคเดนมาที่นี้ไง"แก็ปตอบกลับ แล้วหันมาที่ฉัน "ต่อไปนี้ผมจะไปรับไปส่งด้ายเอง""เอ่อ...""ไม่ต้องเกรงใจ ผมเต็มใจถึงแม้ว่าคุณไคจะเป็นคนสั่งมา"แก็ปแทรกพูดขึ้นแล้วส่งยิ้มให้ "น่าอิจฉาจัง มีหนุ่มหล่อคอยไปรับไปส่งด้วย"เจมส์พูดแซวขึ้น ฉันโอเคนะ ที่แก็ปจะเป็นคนไปรับไปส่งฉัน เพราะฉันเองก็อยากจะหลบหน้าพี่เคเดนเหมือนกัน อีกไม่นานฉันก็จะเรียนจบ ถึงวันนั้นแล้ว ฉันคงไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากใครแล้ว เพราะฉันกับลูกจะย้ายออก แล้วจะหนีไปอยู่ไกล จนพี่เคเดนไม่สามารถตามหาฉันเจอ พอเลิกเรียนฉัน เจมส์ และแก็ปเดินลงมาจากตึกของคณะ เจมส์เดินนำพวกเราแล้วมองซ้ายมองขวา แล้วหลบตามเสา ทำเหมือนสายลับแล้วกวักมือให้ฉันกับแก็ปไปแอบที่หลังเสาตามเขา "แกเป็นอะไรก่อน"ฉันกับแก็ปเดินเข้าไปแล้วเอ่ยถาม "ทำเหมือนหลบ แอบใคร"แก็ปพูดต่อ แล้วหันมาหัวเราะกับฉ