บทที่ 10 ความบริสุทธิ์ที่ถูกครอบครอง 2

“ของขวัญอะไรหรือคะแด๊ดดี้” ธาริกาเอ่ยถามด้วยความใคร่รู้ พลางก้าวเท้าเข้าใกล้เขามากยิ่งขึ้น และเอื้อมมือไปแตะสัมผัสที่ท่อนแขนแกร่งเบา ๆ

แต่ชายหนุ่มกลับขยับกายถอยห่างออกไป

“น้ำเสียงออดอ้อนแบบนั้นของเธอ...” เขาพูดพลางส่ายหน้า “จะทำให้คนยอมเธอทุกอย่าง แต่ฉันจะไม่ยอมให้เซอร์ไพรส์ของฉันหมดสนุกหรอก” เขาเว้นจังหวะ “มาเถอะ…ไปกันดีกว่า”

ว่าแล้วก็เดินนำออกจากห้องไป ธาริกาจึงเดินตามร่างสูงออกไปจนถึงลานจอดรถ ซึ่งเป็นที่เฉพาะสำหรับผู้บริหารทำให้มีความเป็นส่วนตัวไม่มีคนพลุกพล่าน

จักรินทร์เปิดประตูรถให้หญิงสา รอให้เธอนั่งลงก่อนจะปิดประตูและเดินไปอีกด้านเพื่อขึ้นรถ

ขณะที่รถเคลื่อนตัว ธาริการู้สึกได้ถึงความตึงเครียดระหว่างพวกเขา เนื่องจากเขาหลบเลี่ยงการสัมผัสของเธอเมื่อครู่ เธอจึงไม่กล้าแตะเขาอีก แม้เธออยากทำมากแค่ไหนก็ตาม

เธอรู้สึกได้ถึงทุกเส้นขนบนร่างกายที่ตั้งชันท่ามกลางความเงียบภายในห้องโดยสาร เธอลอบส