Beranda / มาเฟีย / พรากรักมาเฟียเถื่อน / ตอนที่ 27 วันนั้นจะเป็นเธอ

Share

ตอนที่ 27 วันนั้นจะเป็นเธอ

Penulis: Philipnana
last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-12 15:25:49

“....” แววตาฟาดฟันถูกส่งไปให้หมอหนุ่มที่ยืนแสยะยิ้มชอบใจกับการทำให้อีกคนเกิดอาการโมโหได้

“วันนี้อากาศบ้านคุณนำทัพดีจังเลยนะครับ ผมขอเข้าไปนั่งพักให้หายเหนื่อยหน่อยสิ” ไม่รอให้เจ้าของบ้านอนุญาต หมอไมลส์ก็ล้วงกระเป๋ากางเกงเดินผ่านหน้านำทัพเข้าไปอย่างถือวิสาสะ เขายิ้มแล้วมองไปทั่วบริเวณบ้าน จะเรียกบ้านก็คงไม่ถูกต้องบอกว่าคฤหาสน์

“หยุดทำตัวน่ารำคาญแล้วไสหัวออกจากบ้านกูไป” เขาหันกลับไปมองตามคนที่เดินเข้าบ้านตัวเองไปหน้าตาเฉย ที่บ้านมันไม่เคยสอนเรื่องมารยาทหรือไงถึงได้ทำตัววุ่นวายแบบนี้

“สวนน่านั่งจัง”

“ไอ้สัสไมลส์”

“เอ๊ะ ปลูกดอกไม้ด้วย ช่างไม่เข้ากับหน้าคุณเลย” คำพูดแสนธรรมดาทว่าเต็มไปด้วยคำจิกกัด นำทัพพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด พอมีคนมาทำตัวรุ่มร่ามในพื้นที่ตัวเองก็อดที่จะหงุดหงิดไม่ได้จริง ๆ

“มึงไม่เคยเรียนมารยาท?”

“เรียนครับ พอดีแม่สอนให้ใช้กับคนที่ควรใช้^^” ก่อนจะหันมายิ้มให้เขาแล้วเดินเข้าไปในตัวบ้าน ไม่สนคนเป็นเจ้าของบ้านอย่างเขาเลยสักนิด

“เอ่อ..” มิลินไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไงเมื่ออยู่ในสถานการณ์แบบนี้ เธอควรตามหมอไมลส์เข้าบ้านไปหรือควรไปทำอย่างอื่น แค่สายตาที่นำทัพมองมายังเธอทำเอาขย
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 28 เพราะเธอ

    บนโต๊ะอาหารในช่วงเช้าเต็มไปด้วยบรรยากาศอึมครึม ตั้งแต่เมื่อคืนจนเช้านำทัพไม่ยอมปริปากพูดกับเธอสักคำ ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หรือเขาจะโกรธเรื่องที่เธอกลับบ้านดึกทั้งยังไปไหนมาไหนไม่ขออนุญาตก่อน"คุณนำทัพคะ" เมื่อรู้อย่างนั้นก็คิดว่าตัวเองควรขอโทษเขาไป ดีกว่าปล่อยให้เป็นแบบนี้ไปนาน ๆ"...." เงียบ มีเพียงความเงียบที่ตอบกลับมา หญิงสาวมองอีกคนนั่งตักอาหารเข้าปากด้วยความรู้สึกอึดอัดอยู่ในใจ"ลินขอโทษค่ะ" เธอแค่ไม่ชอบสถานการณ์ในตอนนี้ จากที่ตื่นมาต้องได้ยินเสียงเขาทุกเช้ากลับมีแต่ความเงียบที่เธอได้รับจากเขาเท่านั้น"...." เธอจะมาขอโทษเขาทำไมในเมื่อเธอไม่ได้ทำอะไรผิด หรือว่าเธอไปทำอะไรมางั้นเหรอ ถึงอย่างนั้นนำทัพก็ยังคงเงียบเหมือนเดิม ปรายตามองหญิงสาวเพียงนิดก่อนจะกลับมาสนใจที่อาหารตรงหน้าต่อ"ขอโทษที่ลินกลับบ้านดึกแล้วก็ไม่ได้บอกคุณว่าไปไหน" เมื่อคืนเธอแค่อยากอยู่คนเดียวเงียบ ๆ จึงไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะไม่ไกลจากบ้านเท่าไหร่ ทว่าเธอไม่ได้อยู่คนเดียวอย่างที่ควรจะเป็น แต่ยังมีลูกน้องนำทัพตามไปด้วย เพียงแต่พวกเขาปล่อยให้เธออยู่คนเดียวแล้วเฝ้าอยู่ห่าง ๆ เอาครืน ครืนยังไม่ทันที่นำทัพจ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-12
  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 29 กินไก่^^

    “สรุปเอาไง” ครูซเก็บมือถือไว้ที่เดิมแล้วเงยหน้าถามเพื่อนตัวสูงที่นั่งทำหน้าไม่รับแขกอยู่ใกล้ ๆ ปลายเท้าเขา"ช่างแม่งเถอะกูไม่อยากคิดให้ปวดหัว" อีกอย่างเขาไม่อยากคิดถึงเรื่องที่มันยังไม่เกิด ขอจัดการปัญหาที่เป็นอยู่ตอนนี้ให้จบก่อน เรื่องอื่นปล่อยให้มันเป็นเรื่องของอนาคตก็แล้วกัน ใครจะอยู่ใครจะไปค่อยว่ากันเมื่อวันนั้นมาถึงแล้ว"แล้วที่กาสิโนเป็นยังไงบ้างวะ" จะว่าไปก็ไม่ได้ไปเหยียบกาสิโนเพื่อนนานแล้วเหมือนกัน คงต้องหาโอกาสไปป่วนสักหน่อยแล้ว"ช่วงนี้ให้ไอ้เรนดูแลแทน"“เออ ว่าแต่มันเป็นไงบ้างวะช่วงนี้” ไปมาเก๊าครั้งนั้นก็ไม่ได้คุยกันเลย เห็นมันแค่แวบ ๆ"มันชอบหายหน้า ไม่รู้มันไปทำห่าไรของมัน" นำทัพส่ายหน้าเนือย ๆ ให้กับน้องชายเพียงคนเดียวของตน คาเรนมันพวกเก็บตัว ถ้าไม่มีงานสำคัญก็ไม่ค่อยโผล่หัวมาให้พี่เห็น ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้ว่าน้องชายหายไปไหน ไปทำอะไรกับใคร"ทำธรรมดาแหละวัยรุ่น""แล้วกูแก่ตรงไหน" มันพูดแบบนี้เท่ากับด่าว่าเขาแก่อะดิ หล่อขนาดนี้ เอวดีขนาดนี้เอาอะไรมาแก่ มันนั่นแหละที่แก่กะโหลกกะลา"เรียบร้อยแล้วครับนาย" ลูกน้องเข้ามาบอกนำทัพและครูซเมื่อทุกอย่างเรียบร้อย ทั้งสองก้มมองเวลาก็เห

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-12
  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 30 กูละเชื่อมึงเลย

    “ลงมาสิวะ!” นำทัพเรียกให้ไมลส์ลงมาจากด้านบน มันเป็นบ้าหรือเปล่าถึงขึ้นไปยืนยิ้มอยู่บนนั้น เกิดอีกฝ่ายตามมายิงอีกจะไม่กลายเป็นผีเฝ้าตู้คอนเทนเนอร์หรือไง“ผมลงไม่ได้” ทว่าคนข้างบนกับมีสีหน้าไม่สู้ดี แววตาภายใต้กรอบแว่นมองหาหนทางที่จะพาตัวเองลงไปหาทุกคนได้“แล้วมึงขึ้นไปยังไง” นำทัพยืนเท้าสะเอวมองอีกคนสีหน้าไม่สบอารมณ์ “ไม่รู้ครับ” ส่ายหน้าตอบ ก็ตอนนั้นเขาตกใจมากนี่หน่า รู้ตัวอีกทีก็มายืนอยู่ข้างบนแล้ว ไมลส์มองซ้ายมองขวาเพื่อหาทางลงไปจากไอ้ตู้บ้า ๆ นี้“กูล่ะเชื่อมึงเลย”“เอาบันไดไปให้มัน” ครูซสั่งลูกน้องที่อยู่ด้านหลัง เขาส่ายหน้าเนือย ๆ ให้กับสองคนนี้ที่ไม่ว่าจะเจอกันเมื่อไหร่เป็นต้องกัดกันทุกทีไม่นานบันไดก็มาถึง ไมลส์พาตัวเองลงมาจนถึงข้างล่าง ทันทีที่เท้าแตะพื้นเขาก็หันมาฉีกยิ้มให้กับครูซและนำทัพที่ยืนมองอยู่“ตอบกูได้ยัง มึงมาที่นี่ทำไม” ไม่ใช่แค่สงสัยว่ามันมาทำไม แต่สงสัยว่ามันมาถูกได้ยังไง หรือมันแอบตามเขามาอย่างนั้นเหรอ แม่งเป็นใครกันแน่วะ“อะไรครับ” แต่คนถูกถามกลับทำหน้าใสซื่อไม่รู้อะไร ซึ่งท่าทางของไมลส์ทำเท้าเขากระตุกอยู่หลายครั้ง“มึงมาที่นี่ได้ยังไง” ถามย้ำอีกครั้ง“ตอบไปแล

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-12
  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 31 อยากได้คนถูสบู่ไหม

    สวบ!"อ่า~" ใบหน้าดูดีเชิดครางเมื่อตัวตนมุดเข้าไปในร่องอุ่น เขาแช่ทิ้งไว้สักพักก่อนจะเริ่มขยับเอวเนิบนาบพั่บ พั่บ พั่บตัวของหญิงสาวร่างกายขยับเขยื้อนไปตามแรงกระแทกที่อีกคนมอบให้ ใบหน้าเหยเกลอบมองเป็นระยะกลัวว่าเธอจะตื่นมางอแงใส่เสียก่อน จากที่จะทำเบามันจะกลายเป็นรุนแรงเอาได้พั่บ พั่บ พั่บ"อ่า ดีจังวะ" พอห่างนาน ๆ ได้กลับมาทำก็รู้สึกดีเป็นบ้า ร่องของเธอรัดเอ็นเขาแทบขาด"อื้อ~" มิลินพยายามจะพลิกตัวหนีเลี่ยงสิ่งน่ารำคาญในตอนนี้ เธอเข้าใจว่าตัวเองกำลังฝันว่ามีคนมาก่อกวน แต่ไม่คิดว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้มันคือเรื่องจริงไม่ใช่ความฝันแต่อย่างใด"อ่า" ปึก! ปึก! ปึก!"อ่าา คุณทัพ~" ทว่า..ดวงตาคู่สวยปรือตามองชายหนุ่มด้านบนก่อนที่รอยยิ้มหวานเยิ้มจะปรากฏบนใบหน้าของเธอ นำทัพชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเจอกับรอยยิ้มยั่วยวนนั้น เขาสังเกตผ่านแสงไฟจากโคมไฟที่เขาเปิดเอาไว้ก่อนจะพบว่าแก้มสองข้างของเธอเป็นสีแดงราวกับลูกตำลึง พอขยับเข้าไปใกล้ ๆ ก็ได้กลิ่นแอลกอฮอล์ อย่าบอกนะว่า.."ดื่ม?" คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันแน่น เขาไม่อยู่แค่แป๊บเดียวเธอไปแอบดื่มกับใครมา เห็นแบบนี้แล้วมันยิ่งทำให้เขาโมโหมากกว่าเด

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-12
  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 32 เขินใคร

    เกือบสองชั่วโมงที่คนตัวโตเอาแต่รังแกเธอไม่ยอมปล่อย นำทัพนั่งกอดอกจ้องหญิงสาวตัวเล็กที่ยืนก้มหน้าอยู่ตรงหน้าตัวเอง เขามองรอยแดงตามลำคอและหน้าอกลากยาวไปจนถึงเรียวขาเนียนสวย แทบไม่เหลือที่ว่างให้เขาฝากอีกแล้ว"นั่งสิ" ประโยคคำสั่งบอกกับอีกคนให้นั่งลง เธอไม่เคยเรียนเรื่องมารยาทหรือไงว่าห้ามยืนค้ำหัวผู้ใหญ่ เมื่อคนตัวเล็กยังคงนิ่งเขาจึงส่งสายตาเป็นเชิงออกคำสั่งอีกครั้ง"ค่ะ" ร่างเล็กนั่งลงยังฝั่งตรงข้ามกับมาเฟียหนุ่ม"มีอะไรอยากบอกฉันไหม" ทันทีที่นั่งลงประโยคคำถามก็พุ่งมาที่เธอ มือหนาเอื้อมไปหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบโดยที่สายตาก็จับจ้องไปยังคนตัวเล็กตรงหน้า มิลินชะงักไปทันที เขาสังเกตเล็บยาวของเธอจิกลงบนฝ่ามือแน่นจนเป็นรอยเล็บ"คะ?" แม้จะตกใจกับคำถามสักแค่ไหนแต่เธอจะทำตัวเป็นกระต่ายตื่นตูมไม่ได้เด็ดขาด"คิดว่าตัวเองเก่งแค่ไหนถึงกล้าโกหกฉัน" เขาอาจจะโง่ที่หลงเชื่อไปเสียสนิทใจเรื่องที่เธอความจำเสื่อม แท้จริงแล้วมันไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลยสักนิด เธอกำลังโกหกเขาอย่างหน้าตาย"คุณ.." ดวงตากลมโตเปิดขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดจากอีกคน“อย่าคิดว่าทำอะไรแล้วจะไม่มีใครรู้”“....”ปึก! เอกสารบางอย่างถูกโยน

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-12
  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 33 คืนนี้ขึ้นให้ที

    นั่งไปได้สักพักมิลินก็รู้สึกกรึ่ม ๆ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป เธอหันไปมองคนตัวโตข้างกายพร้อมกับเอ่ย "ลินขอไปเข้าห้องน้ำนะคะ" เธออยากเข้าห้องน้ำจึงหันไปขออนุญาตเขาก่อน "เดี๋ยวพาไป" พูดจบเขาก็ดันตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะยื่นมือไปให้เธอจับ "แต่ว่า.." มิลินกำลังจะค้านเป็นต้องกลืนคำพูดกลับไปเหมือนเดิมเมื่อเจอสายตาคมกริบกำลังจ้องมาอย่างน่ากลัว"ลุก" เขาพาไปแล้วมันจะทำไม คนด้านนอกเยอะเดี๋ยวเธอหลงอีก ยิ่งไม่ทันคนด้วย เกิดมีใครเข้ามาวอแวจะทำไงล่ะ"ไปไหนกันวะ" ครูซถามทันทีเมื่อเห็นทั้งสองกำลังจะออกจากห้อง"เข้าห้องน้ำค่ะ""อยากรู้อะไรอีกไหม?" นำทัพเลิกคิ้วถามเพื่อนตัวเอง กลัวแต่เขาจะหนีกลับบ้าน ขยับตัวนิดหน่อยก็ถาม เดี๋ยวหนีแม่งจริง ๆ ซะหรอก"ไม่ ไปได้""สัส"จากนั้นเขาก็พาคนตัวเล็กไปเข้าห้องน้ำ หลังจากออกจากห้องไปแล้วไมเนอร์ก็หันไปคุยกับเพื่อนด้วยความรวดเร็ว"มันลืมเอาปากมาหรือเปล่าวะ" ตั้งแต่มาเขาได้ยินนำทัพพูดอยู่คำเดียวนั้นคือ 'เขินใคร' จากนั้นก็ไม่ได้ยินอีกเลย"มันรำคาญมึง""มึงก็ไม่ต่างจากกูเลยไอ้วาฟิกซ์""กูมีสาระกว่ามึงก็แล้วกัน""สาบานว่าที่พูดออกมาคือคิดแล้ว?""ออกไปทะเลาะกันไกล

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-12
  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 34 แกล้ง🔥🔥

    “ทะลึ่ง!” มือเล็กฟาดลงที่แขนแกร่งอย่างไม่แรงนักพร้อมกับส่งสายตาดุราวกับแมวน้อยมาให้เขา นำทัพกระตุกยิ้มก่อนที่ทั้งสองจะพากันกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง“หมดแก้วเลย” นำทัพมองไมเนอร์ที่เอาแต่ส่งเหล้าให้คนตัวเล็กไม่พัก เขาไม่คิดห้ามเพราะเขาเองก็ชอบเวลาที่เธอเมาเหมือนกัน ทว่ามีอยู่หนึ่งสิ่งที่เขาไม่ชอบเอามาก ๆ นั่นก็คือไมเนอร์ มันเริ่มวอแวเมียเขาหนักกว่าตอนแรกเสียอีก “ระวังหน่อย” เขาแทรกขึ้นในตอนที่ไมเนอร์เลื่อนแขนเกือบโดนใบหน้ามิลิน สถานที่ก็ไม่ใช่น้อย ๆ อีกนิดตัวมันกับเธอก็จะสิงกันอยู่แล้ว ไอ้นี่สงสัยไม่อยากตายดี“คนของมึงมาใกล้กูเอง” ไมเนอร์เถียงกลับทันควัน เขาก็อยู่ของเขาดี ๆ มีแต่มิลินนั่นแหละที่เมาแล้วเลื้อยเป็นงู แล้วนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นำทัพส่งสายตาข่มขู่มาให้เขา ทุกครั้งที่มิลินเอนตัวไปทางไมเนอร์เขาก็จะเจอกับสายตาพิฆาตพร้อมฆ่าทันที กลายเป็นว่าตอนนี้ทุกคนนั่งมองไมเนอร์กับนำทัพทะเลาะกันตลอดการนั่งดื่ม คนหนึ่งก็ชอบกวนตีน อีกคนก็จะลุกเป่าหัวอย่างเดียว ครูซต้องคอยจับเพื่อนไว้ตอนที่นำทัพดึงปืนออกมาหมายจะไปยิงไมเนอร์"มึงต้องระวัง" "แล้วมันเป็นความผิดกูหรือไง" ทำไมมันไม่โทษคนของมันบ้าง เอ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-12
  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 35 รักในแบบของฉัน

    “ไหวไหม”“....” มีเพียงใบหน้าบึ้งตึงที่ตอบกลับมา นำทัพยิ้มเอ็นดูก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าคนตัวเล็กมานั่งบนตักพร้อมกับซบหน้าลงบริเวณอกใหญ่“ก็เธอขอให้ทำ” เป็นเธอเองที่ร้องของให้ทำแรง ๆ จะมาโทษเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ได้สิ“....” เงียบ“โอเค ฉันขอโทษ” สุดท้ายเขาก็ยอมพูดคำว่าขอโทษออกไป เมื่อคืนเขาเองก็มือหนักไปหน่อย เล่นซะตามตัวเธอเต็มไปด้วยรอย “หื้อ?” “อะไร” เขาถามทันทีเมื่อเห็นคนบนตักทำตาโตเหมือนกำลังตกใจกับอะไรสักอย่าง“แค่แปลกใจค่ะ” “ยังไง” เขาไม่เข้าใจที่เธอพูด“ปกติเฮียไม่เคยขอโทษลินเลย” ทว่าครั้งนี้เขากลับพูดมันออกมาได้ง่ายดาย ซึ่งมันผิดวิสัยเขามากพอสมควร หรือไปล้มหัวกระแทกพื้นมาถึงได้เปลี่ยนไป“แค่กับคนที่อยากขอโทษ” มิลินไม่เหมือนคนเดิมที่เขาเคยรู้จัก เธอกล้าพูดและแสดงออกมากว่าเมื่อก่อน เป็นสัญญาณดีว่าเธอเองก็เริ่มมีใจให้กับเขาใช่ไหมแบบนี้“แล้วทำไมเฮียไม่แทนตัวเองว่าเฮียกับลินบ้างล่ะ” เขาเอาแต่บังคับเธอให้ทำทุกอย่างโดยที่เธอนั้นไม่มีสิทธิ์ออกความเห็นอะไรเลย ถ้าเธออยากจะขอใช้สิทธิ์นั้นบ้างจะได้ไหม เขาจะยอมหรือเปล่า“ง่วงไหม” เขาเปลี่ยนบทสนทนาคนตัวเล็กไปเป็นคำถามของตัวเอง นำทัพกดหัวมิลินใ

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-12

Bab terbaru

  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 49 เฝ้าระวัง

    “ว่าแต่พี่ไบค์เป็นยังไงบ้างคะ” หญิงสาวถามคนตัวโตขณะนั่งทานข้าวอยู่ในห้องอาหาร“มันไม่เป็นอะไรมาก” เขาโกหกเพื่อไม่ให้เธอคิดมาก ความจริงแล้วไบค์ยังอยู่ในอาการโคม่าเนื่องจากเสียเลือดมาก เขาได้แต่ภาวนาให้ลูกน้องปลอดภัย แคล้วคลาดจากสิ่งร้าย ๆ สักที“หนูอยากไปหาพี่ไบค์” เธออยากไปขอบคุณที่อีกคนเอาตัวมารับมีดแทน หากไม่ได้ไบค์ปานนี้คงไม่ได้มานั่งอยู่ตรงนี้หรอก คงได้ไปอยู่วัดที่ไหนสักแห่ง“ใจเย็นที่รัก เราต้องพักผ่อนก่อน” ขืนปล่อยให้เธอไปตอนนี้มีหวังเธอได้รู้ความจริงน่ะสิว่ามันยังไม่ฟื้น“หนูไม่เป็นอะไรแล้ว”“ไม่ได้ครับหมอบอกต้องดูแลตัวเอง” ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เป็นอะไรก็จริง แต่หมอได้สั่งเด็ดขาดห้ามเธอเดินหรือขึ้นลงบันไดบ่อย ๆ ไม่อย่างนั้นเธอมีโอกาสแท้งได้ เนื่องจากแรงกระแทกที่เธอได้รับมันส่งผลต่อเด็กในท้องอยู่ไม่น้อย“ก็ได้ค่ะ” คนตัวเล็กทำหน้าสลดพร้อมกับยอมเชื่อฟังอย่างว่าง่าย“หายแล้วเฮียจะพาไปเยี่ยมมัน”“....” ยิ้มอ่อน“ทานต่อเถอะ” ทว่า..“เฮียรู้ไหม.. ตอนนั้นหนูกลัวมากเลย กลัวว่าตัวเองกับลูกจะไม่ได้กลับมาหาเฮียอีกแล้ว” หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตา เธอกลัวว่าจะไม่ได้กลับมาเจอหน้าพ่อของลูกอีก ใครจะคิดว่

  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 48 คุณแม่ขี้แย

    เช้าวันใหม่“หนูไม่เป็นอะไรแล้ว” หญิงสาวบอกกับพ่อของลูก ก็นำทัพเล่นประกบเธอไม่ห่างจนอีกคนรู้สึกอึดอัด เข้าใจว่าเขาห่วง แต่อารมณ์เธอยิ่งแปรปรวน กลัวว่าจะเผลอใส่อารมณ์แล้วเขาจะเสียใจ อีกอย่างเธอก็อยู่แต่ในห้องไม่ได้ออกไปไหนเลย ข้างล่างก็ยังไม่ได้ลงไป“เฮียต้องอยู่ใกล้หนูกับลูก” เขาตอบหน้าตาย นำทัพกลับมาสนใจที่การเลือกชุดให้คนตัวเล็กต่อ“เฮียนี่นะ” ส่ายหน้าเนือย ๆ ขณะนั่นเอง..ครืน ครืน“มีคนโทรมาค่ะ” ในขณะที่เธอกำลังเดินดูเครื่องประดับในตู้ มือถือนำทัพที่วางอยู่ก็มีสายเรียกเข้า คนตัวโตเห็นดังนั้นจึงบอกให้เธอรับสายแทน“หนูรับให้เฮียหน่อย” เขาพูดโดยที่ไม่หันไปมอง“คะ?” มิลินแทบไม่เชื่อหูตัวเอง เขาขอให้เธอรับสายให้อย่างนั้นเหรอ ทั้งที่เมื่อก่อนเธอแตะต้องของส่วนตัวเขาไม่ได้เลย อยู่ ๆ คนตัวเล็กก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก จริงที่นำทัพไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว เอาเข้าจริงมันก็อดดีใจไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ หญิงสาวเผลอยิ้มจนลืมรับสาย“หนู”“ฮะ? อะ..อ๋อค่ะ” มือเล็กลุกลี้ลุกลนหยิบเอามือถือขึ้นมากดรับติ๊ด!“สวัสดีค่ะ”(คุณนำทัพอยู่ไหม) ทว่าคนตัวเล็กต้องนิ่งไปเมื่อคนที่โทรเข้ามาดันเป็นผู้หญิง ใบหน้าสวยหันไป

  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 47 ใช่..กูเอง

    ตึกตึกเสียงฝีเท้าวิ่งหาที่หลบ ก่อนจะเห็นซอกหนึ่งที่น่าจะพอซ่อนตัวได้ ไม่รอช้ารีบพาตัวเองเข้าไปหลบทันทีตึกตึกกึก!“จะออกมาดี ๆ หรือให้กูไปลากคอออกมา" น้ำเสียงเย็นยะเยือกของร่างสูงผู้มาใหม่เอ่ยขึ้น เขาถอดแมสก์ที่ปิดใบหน้าออก ก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบพลางเงยหน้าพ่นควัน“.....” มีเพียงความเงียบที่ตอบกลับมา แววตาเฉียบคมขยับมองไปรอบ ๆ บริเวณ เท้าหนักก้าวไปหยุดที่รถยนต์คันหนึ่ง ก่อนจะย่อนก้นลงไปนั่งกับกระโปรงรถแล้วเอ่ยอีกครั้ง“กูมีทางเลือกให้มึงสองทาง” “.....”"ระหว่างพูดความจริง กับ.. ตายตรงนี้ มึงอยากได้แบบไหน" “.....”“กูมีเวลาเล่นกับมึงไม่มาก รีบออกมาซะ” แล้วคนที่ไซลอน กำลังคุยด้วยอยู่ตอนนี้ เป็นคนเดียวกับที่แทงไบค์จนต้องหามส่งโรงพยาบาล และทีมพวกมันถูกคนของเขาจัดการจนสิ้นซากหมดแล้ว จะเหลือก็แค่มันคนเดียวที่เขาต้องการจับเป็น ทว่ายังไร้เสียงตอบกลับจากอีกฝ่าย ไซลอนดันตัวขึ้นยืนแล้วมองไปรอบกายตัวเองอีกครั้ง "หึ~"ราวเกือบสิบนาทีได้ที่อีกคนไม่ยอมออกมาจากที่ซ่อน เมื่อมั่นใจว่าคนที่ตามล่าตนได้หายไปแล้วเขาจึงพาตัวเองออกมาจากตรงนั้น เขาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อคิดว่าตัวเองนั้นรอดแล

  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 46 อุบัติเหตุ

    “ผมเห็นด้วยกับคุณศิธาครับ” นำทัพนั่งประชุมด้วยใบหน้าเคร่งเครียด เพราะตอนนี้บริษัทที่คาเรนดูแลอยู่มีปัญหาอย่างหนัก พรุ่งเขาต้องกลับไปจัดการให้จบก่อนที่มันจะบานปลายไปมากกว่านี้ คาเรนไม่อยู่แล้วก็ต้องเป็นเขาที่เข้าไปจัดการด้วยตัวเอง เพราะไบค์ยังมีงานอีกที่ที่ต้องไปทำเหมือนกัน จะให้เขาโยนทุกอย่างให้ไบค์หมดก็คงไม่ได้ แค่ทุกวันนี้ที่ทำก็หนักมากแล้ว“แล้วคุณนำทัพจะเข้ามาเมื่อไหร่ครับ” หุ้นส่วนวัยกลางคนถามประธานหนุ่มที่นั่งทำหน้าเครียดอยู่ พวกเขาทุกคนต่างก็เครียดที่อยู่ ๆ หุ้นของบริษัทก็ตกฮวบ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งการเงินยังคลาดเคลื่อน พวกเขาต้องหาตัวต้นเหตุของเรื่องให้ได้“เร็วสุดคืนนี้” ถ้าช้าก็คงเป็นพรุ่งนี้เช้า เขาต้องดูก่อนว่ามิลินจะไหวเดินทางหรือเปล่า แม้มันจะไม่ไกลมากแต่วันนี้เธอก็ไปเที่ยวมาทั้งวัน หากต้องเดินทางต่ออีกเขากลัวว่าเธอจะไม่ไหว ต่อให้นอนบนรถได้ก็เถอะ ถึงยังไงซะมันก็ยังไม่สบายตัวเท่าเรานอนบนเตียงหรอกนะ“พวกเราจะรอ” “ส่วนระ..” ซึ่งในขณะนั้นเอง..ติ๊ด ๆขวับ! ใบหน้าดูดีหลุบมองหน้าจอมือถือด้วยความรวดเร็วเมื่อได้ยินเสียงสัญญาณที่ถูกส่งมาจากคนตัวเล็ก เขาไม่รอช้ารีบหยิบมือถือ

  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 45 จงเรียนรู้ที่จะใช้มัน

    “ดูแลมิลินให้ดี” มาเฟียใหญ่กำชับลูกน้องตัวเอง วันก่อนนำทัพรับปากคนตัวเล็กว่าจะพาไปเที่ยวในเมือง ทว่าวันนี้กลับมีงานเร่งด่วนเข้ามา เขาต้องอยู่ประชุมกับหุ้นส่วนทุกคน จึงไม่สามารถไปกับคนตัวเล็กได้ มิลินเมื่อรู้ว่าตัวเองจะไม่ได้ไปก็ซึมไปทันที คงเป็นอารมณ์น้อยใจของคุณแม่ที่ไม่ได้เที่ยว นำทัพเห็นดังนั้นจึงสั่งให้ไบค์พาไปแทน แล้วตัวเองจะตามไปทีหลัง เพราะการประชุมอย่างน้อยต้องใช้เวลานานอยู่พอสมควร“ครับ”“เฝ้าอย่าให้ห่าง เธออยากได้อะไรซื้อให้เลยอย่าขัดใจ” เขาส่งบัตรเครดิตให้ลูกน้องตัวเอง เผื่อเธออยากได้เสื้อผ้าหรืออะไรก็ให้ไบค์จัดการได้เลย ถ้าให้มิลินพกไว้เองเธอคงไม่ใช้แน่นอน ให้ไบค์นั่นแหละดีแล้ว“มาแล้วค่ะ” คนตัวเล็กเดินตรงมายังจุดที่พวกเขายืนอยู่ นำทัพทิ้งบุหรี่ในมือลงพื้นพร้อมกับใช้เท้าบี้จนแหลกละเอียด ผ้าเช็ดหน้าถูกดึงออกมาจากกระเป๋าเพื่อนำมาเช็ดมือให้สะอาด ไม่ให้มีกลิ่นบุหรี่ติดมือ“หมวกล่ะ” เขาถามหาหมวก วันนี้อากาศค่อนข้างร้อน ใส่หมวกไว้จะได้ไม่โดนแดดมาก“นี่ค่ะ” มิลินเอาหมวกที่เก็บไว้ในกระเป๋าออกมาให้คนตัวโตดู ไว้ไปถึงที่เที่ยวค่อยเอาออกมาใส่ ยังไงตอนไปเธอก็อยู่บนรถอยู่แล้ว“อย่าห่างไ

  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 44 ขอเจ็บแทน

    "จริงสิผมลืมไปเลย" เขานึกได้ว่ามีอีกเรื่องที่ยังไม่ได้รายงานเจ้านาย"เรื่องไอ้คาเรนสินะ""ใช่ครับ""...." เงียบเพื่อรอฟัง"ไอ้คาเรนกลับญี่ปุ่นจริง ๆ ครับ""เพราะอะไรมันถึงไปโดยไม่บอก""ผมเองก็สงสัย มันเพิ่งถึงญี่ปุ่นเมื่อเช้านี้เอง" เขาตรวจไฟท์บินพบว่าคาเรนเดินทางถึงญี่ปุ่นในช่วงเช้าของวันนี้"งั้นก็ปล่อยมันไปก่อน" สงสัยจะเหนื่อยแล้วอยากพัก ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าถ้ามันอยากกลับบ้านทำไมไม่เดินมาบอกเขาดี ๆ ทำไมมันต้องเก็บข้าวของออกไปจากบ้านโดยไม่มีแม้แต่คำร่ำลา ตอนนี้ทั้งนำทัพและไบค์ต่างก็กำลังหาสาเหตุว่าเพราะอะไรคาเรนถึงทำแบบนี้ แล้วหวังว่าเหตุผลนั้นมันจะมากพออีกคนถึงยอมทิ้งทุกอย่างแล้วกลับบ้านตัวเองไป"ครับ""แล้วมึงล่ะ..อยากกลับไหม" ในเมื่อไบค์กับคาเรนมาด้วยกัน เป็นแบบนี้แล้วไบค์ไม่คิดอยากตามเพื่อนตัวเองไปหรือยังไง เขาไม่คิดห้ามถ้าไบค์จะกลับไปจริง ๆ ถามว่าเสียดายไหมแน่นอนมันต้องเสียดายอยู่แล้วเพราะไบค์เป็นคนที่ทำงานเก่งคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ ไม่ใช่แค่คาเรนหรอกที่เป็นน้องชาย ยังมีไบค์อีกคนที่เขารักเปรียบเสมือนน้องชายคนหนึ่ง แม้จะมีด่ามีดุบ้างในบางครั้งแต่ก็ไม่เคยคิดที่จะไล่อีกคนออก ไม่ใช่

  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 43 สงสัยเฮียจะได้ลูกชาย

    เช้าวันใหม่"อรุณสวัสดิ์ค่ะ" เรียวแขนเล็กโอบกอดคนตัวโตจากด้านหลัง เสียงหวานชวนหลงใหลเอ่ยขึ้นก่อนที่ใบหน้าสวยจะชะโงกไปมองยังเสี้ยวใบหน้าคนตัวโต"ทำไมอารมณ์ดี หื้ม?" นำทัพถามคนตัวเล็กขณะที่ยืนทำอาหารเช้าให้แม่ของลูกอยู่ในครัว"เมื่อคืนลินฝันว่าเราได้ลูกชาย" เธอฝันว่าตัวเองคลอดลูกชาย ใบหน้าของเด็กน้อยน่ารักจ้ำม่ำทั้งยังเหมือนพ่อราวกับแฝด พอตื่นมาเธอจำเหตุการณ์เรื่องราวในฝันได้หมด มันทำให้เธอรู้สึกอารมณ์ดีและอยากให้ถึงวันคลอดเร็ว ๆ"สงสัยเฮียจะได้ลูกชาย" ถ้าเป็นแบบนั้นก็เข้าทางเขาเลยสิ นำทัพลอบยิ้มดีใจเมื่อรู้ว่าตนจะได้ลูกชายตามใจหวัง ทั้งที่ยังไม่รู้เลยว่าลูกในท้องเพศอะไร แต่มันก็อดดีใจไม่ได้อยู่ดี"ออกมาต้องหล่อเหมือนเฮียแน่เลย""มันแน่นอนอยู่แล้วเพราะเชื้อเฮียมันแรง""ไม่คิดจะเล่นตัวหน่อยหรือไง" จากมาเฟียผู้เย็นชากลายเป็นคนหลงตัวเองไปเสียแล้ว มิลินส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะผละออกไปยืนมองพ่อของลูกทำอาหารดี ๆ"วันนี้คุณแม่แต่งตัวน่ารักจัง"“ไม่น่ารักได้ไงคุณพ่อเป็นคนเตรียมไว้ให้”“หึหึ”"ว่าแต่วันนี้คุณพ่อทำอะไรให้ทานเอ่ย""มีบางคนบ่นอยากกินโจ๊กฝีมือเฮีย วันนี้เลยตื่นมาทำให้" ใบหน้าหล่อหันไปยิ

  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 42 เตือนครั้งที่หนึ่ง

    บนห้องนอนภายในห้องนอนขนาดใหญ่ที่ตกแต่งไปด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูมากมาย นำทัพนั่งกอดอกมองหญิงสาวขดนอนอยู่ใต้ผ้าน่วมผืนใหญ่บนเตียงคิงไซส์มาเป็นชั่วโมง ในหัวเขาเกิดคำถามมากมายที่ไม่สามารถพูดกับใครได้เลย มาลองคิดเล่น ๆ หากวันหนึ่งเธอไม่อยู่แล้วเขาจะเป็นยังไง จะแตกสลายแค่ไหนหากเราไม่สามารถปกป้องคนรักไว้ได้ แค่คิดก็รู้สึกหน่วงอยู่ไม่น้อย“....” เขาจะปกป้องเธอกับลูกด้วยชีวิตของเขา ใครหน้าไหนก็ไม่มีวันได้เข้าใกล้เด็ดขาดพูดถึงคาเรน เมื่อก่อนยอมรับว่าไม่ถูกชะตากับน้องชายต่างแม่เป็นอย่างมาก สาเหตุก็มาจากคำว่า ‘ลูกเมียน้อย’ นำทัพเกลียดพ่อตัวเองในตอนนั้นมาก ท่านทำแม่เขาเสียใจจนล้มป่วย หลังจากที่พ่อเขาเปิดตัวเมียน้อยกับลูกติดก็คือคาเรน เขาก็พาตัวเองออกมาจากบ้านหลังนั้นทันที กระทั่งวันที่พ่อเสีย ท่านยกทุกอย่างให้เขาเพียงผู้เดียว ถามว่าดีใจไหมตอบเลยว่าไม่! แม้ท่านจะให้เขาทั้งหมด แต่มีหนึ่งสิ่งที่พ่อของเขาได้ขอเอาไว้ ขอให้เขาดูแลน้องชายให้ดี ทำไมท่านถึงเอาแต่ห่วงมันทั้งที่เขาก็เป็นลูกเหมือนกันหลังจากวันเวลาผ่านไปหลายปีกระทั่งคาเรนเรียนจบจึงขอมาช่วยงาน เขาเห็นในความพยายามของอีกคนที่อยากมาอยู่ด้วยจึงตอบตก

  • พรากรักมาเฟียเถื่อน   ตอนที่ 41 สัญญาณเตือน

    ช่วงเย็น “เฮีย” คนตัวเล็กเดินเข้ามาพร้อมกับเอ่ยเรียกร่างสูงที่ยืนนิ่งมองตรงไปข้างหน้าอย่างเหม่อลอย เขาไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงของเธอที่ดังอยู่ด้านหลัง “....” นำทัพคิดไม่ตกกับเหตุการณ์ในวันนี้ เขาไม่สามารถสืบหาได้เลยว่าใครเป็นคนส่งภาพนั้นมาให้ ไม่รู้ว่าคนที่ทำต้องการแค่จะปั่นหัวเขาหรือเป็นสัญญาณเตือนในสิ่งที่เขากำลังกลัว ถ้าทุกอย่างมาลงที่เขาคนเดียวแน่นอนว่าเขาไม่คิดกลัวแต่กลับพร้อมพุ่งชน พอเป็นเธอทุกอย่างมันก็ไม่ง่ายเลย “เฮียเป็นอะไรหรือเปล่า” “....” นำทัพไม่ใช่คนขี้ขลาด ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงไม่ยอมให้มันมาขู่อยู่แบบนี้แน่นอน มันอาจตายไปตั้งแต่วันแรกแล้วก็ได้ ทว่าเป้าหมายที่มันต้องการทำลายดันเป็นมิลิน แม่ของลูกคนที่เขาหวงแหนยิ่งกว่าชีวิต เขาจะไม่มีทางให้มันแตะต้องเธอได้เด็ดขาด “เฮีย” ขวับ! “มิลิน” น้ำเสียงตกใจแต่ยังคงความนิ่งเอาไว้เอ่ยเรียกแม่ของลูกที่กำลังจ้องมาตาแป๋ว นำทัพปรับเปลี่ยนใบหน้าให้กลับมาเป็นปกติก่อนจะรั้งเธอเข้ามาสวมกอด “เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมเฮียดูเหม่อ ๆ” หรือเพราะไม่ค่อยได้พักผ่อนเลยเป็นแบบนี้ “เฮียน่าจะนอนน้อย” นั่นไง จริงอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด มิลินผละตัวออกจ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status