LOGINShare
ตอนที่ 29 กินไก่^^
Last Updated:
2025-04-12 15:32:01
Related chapters
พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 30 กูละเชื่อมึงเลย
“ลงมาสิวะ!” นำทัพเรียกให้ไมลส์ลงมาจากด้านบน มันเป็นบ้าหรือเปล่าถึงขึ้นไปยืนยิ้มอยู่บนนั้น เกิดอีกฝ่ายตามมายิงอีกจะไม่กลายเป็นผีเฝ้าตู้คอนเทนเนอร์หรือไง“ผมลงไม่ได้” ทว่าคนข้างบนกับมีสีหน้าไม่สู้ดี แววตาภายใต้กรอบแว่นมองหาหนทางที่จะพาตัวเองลงไปหาทุกคนได้“แล้วมึงขึ้นไปยังไง” นำทัพยืนเท้าสะเอวมองอีกคนสีหน้าไม่สบอารมณ์ “ไม่รู้ครับ” ส่ายหน้าตอบ ก็ตอนนั้นเขาตกใจมากนี่หน่า รู้ตัวอีกทีก็มายืนอยู่ข้างบนแล้ว ไมลส์มองซ้ายมองขวาเพื่อหาทางลงไปจากไอ้ตู้บ้า ๆ นี้“กูล่ะเชื่อมึงเลย”“เอาบันไดไปให้มัน” ครูซสั่งลูกน้องที่อยู่ด้านหลัง เขาส่ายหน้าเนือย ๆ ให้กับสองคนนี้ที่ไม่ว่าจะเจอกันเมื่อไหร่เป็นต้องกัดกันทุกทีไม่นานบันไดก็มาถึง ไมลส์พาตัวเองลงมาจนถึงข้างล่าง ทันทีที่เท้าแตะพื้นเขาก็หันมาฉีกยิ้มให้กับครูซและนำทัพที่ยืนมองอยู่“ตอบกูได้ยัง มึงมาที่นี่ทำไม” ไม่ใช่แค่สงสัยว่ามันมาทำไม แต่สงสัยว่ามันมาถูกได้ยังไง หรือมันแอบตามเขามาอย่างนั้นเหรอ แม่งเป็นใครกันแน่วะ“อะไรครับ” แต่คนถูกถามกลับทำหน้าใสซื่อไม่รู้อะไร ซึ่งท่าทางของไมลส์ทำเท้าเขากระตุกอยู่หลายครั้ง“มึงมาที่นี่ได้ยังไง” ถามย้ำอีกครั้ง“ตอบไปแล
Last Updated : 2025-04-12พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 31 อยากได้คนถูสบู่ไหม
สวบ!"อ่า~" ใบหน้าดูดีเชิดครางเมื่อตัวตนมุดเข้าไปในร่องอุ่น เขาแช่ทิ้งไว้สักพักก่อนจะเริ่มขยับเอวเนิบนาบพั่บ พั่บ พั่บตัวของหญิงสาวร่างกายขยับเขยื้อนไปตามแรงกระแทกที่อีกคนมอบให้ ใบหน้าเหยเกลอบมองเป็นระยะกลัวว่าเธอจะตื่นมางอแงใส่เสียก่อน จากที่จะทำเบามันจะกลายเป็นรุนแรงเอาได้พั่บ พั่บ พั่บ"อ่า ดีจังวะ" พอห่างนาน ๆ ได้กลับมาทำก็รู้สึกดีเป็นบ้า ร่องของเธอรัดเอ็นเขาแทบขาด"อื้อ~" มิลินพยายามจะพลิกตัวหนีเลี่ยงสิ่งน่ารำคาญในตอนนี้ เธอเข้าใจว่าตัวเองกำลังฝันว่ามีคนมาก่อกวน แต่ไม่คิดว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้มันคือเรื่องจริงไม่ใช่ความฝันแต่อย่างใด"อ่า" ปึก! ปึก! ปึก!"อ่าา คุณทัพ~" ทว่า..ดวงตาคู่สวยปรือตามองชายหนุ่มด้านบนก่อนที่รอยยิ้มหวานเยิ้มจะปรากฏบนใบหน้าของเธอ นำทัพชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเจอกับรอยยิ้มยั่วยวนนั้น เขาสังเกตผ่านแสงไฟจากโคมไฟที่เขาเปิดเอาไว้ก่อนจะพบว่าแก้มสองข้างของเธอเป็นสีแดงราวกับลูกตำลึง พอขยับเข้าไปใกล้ ๆ ก็ได้กลิ่นแอลกอฮอล์ อย่าบอกนะว่า.."ดื่ม?" คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันแน่น เขาไม่อยู่แค่แป๊บเดียวเธอไปแอบดื่มกับใครมา เห็นแบบนี้แล้วมันยิ่งทำให้เขาโมโหมากกว่าเด
Last Updated : 2025-04-12พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 32 เขินใคร
เกือบสองชั่วโมงที่คนตัวโตเอาแต่รังแกเธอไม่ยอมปล่อย นำทัพนั่งกอดอกจ้องหญิงสาวตัวเล็กที่ยืนก้มหน้าอยู่ตรงหน้าตัวเอง เขามองรอยแดงตามลำคอและหน้าอกลากยาวไปจนถึงเรียวขาเนียนสวย แทบไม่เหลือที่ว่างให้เขาฝากอีกแล้ว"นั่งสิ" ประโยคคำสั่งบอกกับอีกคนให้นั่งลง เธอไม่เคยเรียนเรื่องมารยาทหรือไงว่าห้ามยืนค้ำหัวผู้ใหญ่ เมื่อคนตัวเล็กยังคงนิ่งเขาจึงส่งสายตาเป็นเชิงออกคำสั่งอีกครั้ง"ค่ะ" ร่างเล็กนั่งลงยังฝั่งตรงข้ามกับมาเฟียหนุ่ม"มีอะไรอยากบอกฉันไหม" ทันทีที่นั่งลงประโยคคำถามก็พุ่งมาที่เธอ มือหนาเอื้อมไปหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบโดยที่สายตาก็จับจ้องไปยังคนตัวเล็กตรงหน้า มิลินชะงักไปทันที เขาสังเกตเล็บยาวของเธอจิกลงบนฝ่ามือแน่นจนเป็นรอยเล็บ"คะ?" แม้จะตกใจกับคำถามสักแค่ไหนแต่เธอจะทำตัวเป็นกระต่ายตื่นตูมไม่ได้เด็ดขาด"คิดว่าตัวเองเก่งแค่ไหนถึงกล้าโกหกฉัน" เขาอาจจะโง่ที่หลงเชื่อไปเสียสนิทใจเรื่องที่เธอความจำเสื่อม แท้จริงแล้วมันไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลยสักนิด เธอกำลังโกหกเขาอย่างหน้าตาย"คุณ.." ดวงตากลมโตเปิดขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดจากอีกคน“อย่าคิดว่าทำอะไรแล้วจะไม่มีใครรู้”“....”ปึก! เอกสารบางอย่างถูกโยน
Last Updated : 2025-04-12พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 33 คืนนี้ขึ้นให้ที
นั่งไปได้สักพักมิลินก็รู้สึกกรึ่ม ๆ เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป เธอหันไปมองคนตัวโตข้างกายพร้อมกับเอ่ย "ลินขอไปเข้าห้องน้ำนะคะ" เธออยากเข้าห้องน้ำจึงหันไปขออนุญาตเขาก่อน "เดี๋ยวพาไป" พูดจบเขาก็ดันตัวลุกขึ้นยืน ก่อนจะยื่นมือไปให้เธอจับ "แต่ว่า.." มิลินกำลังจะค้านเป็นต้องกลืนคำพูดกลับไปเหมือนเดิมเมื่อเจอสายตาคมกริบกำลังจ้องมาอย่างน่ากลัว"ลุก" เขาพาไปแล้วมันจะทำไม คนด้านนอกเยอะเดี๋ยวเธอหลงอีก ยิ่งไม่ทันคนด้วย เกิดมีใครเข้ามาวอแวจะทำไงล่ะ"ไปไหนกันวะ" ครูซถามทันทีเมื่อเห็นทั้งสองกำลังจะออกจากห้อง"เข้าห้องน้ำค่ะ""อยากรู้อะไรอีกไหม?" นำทัพเลิกคิ้วถามเพื่อนตัวเอง กลัวแต่เขาจะหนีกลับบ้าน ขยับตัวนิดหน่อยก็ถาม เดี๋ยวหนีแม่งจริง ๆ ซะหรอก"ไม่ ไปได้""สัส"จากนั้นเขาก็พาคนตัวเล็กไปเข้าห้องน้ำ หลังจากออกจากห้องไปแล้วไมเนอร์ก็หันไปคุยกับเพื่อนด้วยความรวดเร็ว"มันลืมเอาปากมาหรือเปล่าวะ" ตั้งแต่มาเขาได้ยินนำทัพพูดอยู่คำเดียวนั้นคือ 'เขินใคร' จากนั้นก็ไม่ได้ยินอีกเลย"มันรำคาญมึง""มึงก็ไม่ต่างจากกูเลยไอ้วาฟิกซ์""กูมีสาระกว่ามึงก็แล้วกัน""สาบานว่าที่พูดออกมาคือคิดแล้ว?""ออกไปทะเลาะกันไกล
Last Updated : 2025-04-12พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 34 แกล้ง🔥🔥
“ทะลึ่ง!” มือเล็กฟาดลงที่แขนแกร่งอย่างไม่แรงนักพร้อมกับส่งสายตาดุราวกับแมวน้อยมาให้เขา นำทัพกระตุกยิ้มก่อนที่ทั้งสองจะพากันกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง“หมดแก้วเลย” นำทัพมองไมเนอร์ที่เอาแต่ส่งเหล้าให้คนตัวเล็กไม่พัก เขาไม่คิดห้ามเพราะเขาเองก็ชอบเวลาที่เธอเมาเหมือนกัน ทว่ามีอยู่หนึ่งสิ่งที่เขาไม่ชอบเอามาก ๆ นั่นก็คือไมเนอร์ มันเริ่มวอแวเมียเขาหนักกว่าตอนแรกเสียอีก “ระวังหน่อย” เขาแทรกขึ้นในตอนที่ไมเนอร์เลื่อนแขนเกือบโดนใบหน้ามิลิน สถานที่ก็ไม่ใช่น้อย ๆ อีกนิดตัวมันกับเธอก็จะสิงกันอยู่แล้ว ไอ้นี่สงสัยไม่อยากตายดี“คนของมึงมาใกล้กูเอง” ไมเนอร์เถียงกลับทันควัน เขาก็อยู่ของเขาดี ๆ มีแต่มิลินนั่นแหละที่เมาแล้วเลื้อยเป็นงู แล้วนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นำทัพส่งสายตาข่มขู่มาให้เขา ทุกครั้งที่มิลินเอนตัวไปทางไมเนอร์เขาก็จะเจอกับสายตาพิฆาตพร้อมฆ่าทันที กลายเป็นว่าตอนนี้ทุกคนนั่งมองไมเนอร์กับนำทัพทะเลาะกันตลอดการนั่งดื่ม คนหนึ่งก็ชอบกวนตีน อีกคนก็จะลุกเป่าหัวอย่างเดียว ครูซต้องคอยจับเพื่อนไว้ตอนที่นำทัพดึงปืนออกมาหมายจะไปยิงไมเนอร์"มึงต้องระวัง" "แล้วมันเป็นความผิดกูหรือไง" ทำไมมันไม่โทษคนของมันบ้าง เอ
Last Updated : 2025-04-12พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 35 รักในแบบของฉัน
“ไหวไหม”“....” มีเพียงใบหน้าบึ้งตึงที่ตอบกลับมา นำทัพยิ้มเอ็นดูก่อนจะเอื้อมมือไปคว้าคนตัวเล็กมานั่งบนตักพร้อมกับซบหน้าลงบริเวณอกใหญ่“ก็เธอขอให้ทำ” เป็นเธอเองที่ร้องของให้ทำแรง ๆ จะมาโทษเขาฝ่ายเดียวก็ไม่ได้สิ“....” เงียบ“โอเค ฉันขอโทษ” สุดท้ายเขาก็ยอมพูดคำว่าขอโทษออกไป เมื่อคืนเขาเองก็มือหนักไปหน่อย เล่นซะตามตัวเธอเต็มไปด้วยรอย “หื้อ?” “อะไร” เขาถามทันทีเมื่อเห็นคนบนตักทำตาโตเหมือนกำลังตกใจกับอะไรสักอย่าง“แค่แปลกใจค่ะ” “ยังไง” เขาไม่เข้าใจที่เธอพูด“ปกติเฮียไม่เคยขอโทษลินเลย” ทว่าครั้งนี้เขากลับพูดมันออกมาได้ง่ายดาย ซึ่งมันผิดวิสัยเขามากพอสมควร หรือไปล้มหัวกระแทกพื้นมาถึงได้เปลี่ยนไป“แค่กับคนที่อยากขอโทษ” มิลินไม่เหมือนคนเดิมที่เขาเคยรู้จัก เธอกล้าพูดและแสดงออกมากว่าเมื่อก่อน เป็นสัญญาณดีว่าเธอเองก็เริ่มมีใจให้กับเขาใช่ไหมแบบนี้“แล้วทำไมเฮียไม่แทนตัวเองว่าเฮียกับลินบ้างล่ะ” เขาเอาแต่บังคับเธอให้ทำทุกอย่างโดยที่เธอนั้นไม่มีสิทธิ์ออกความเห็นอะไรเลย ถ้าเธออยากจะขอใช้สิทธิ์นั้นบ้างจะได้ไหม เขาจะยอมหรือเปล่า“ง่วงไหม” เขาเปลี่ยนบทสนทนาคนตัวเล็กไปเป็นคำถามของตัวเอง นำทัพกดหัวมิลินใ
Last Updated : 2025-04-12พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 36 บนเครื่องบิน🔥
เวลาต่อมา..ปึก! ปึก! ปึก!นำทัพกระแทกตัวตนใส่ร่องสวาทบวมแดงอย่างหนักหน่วงและบ้าคลั่ง ยังไม่ทันหายดีกับกิจกรรมเมื่อคืน ทว่าตอนนี้เธอต้องมานอนรองรับแรงกระแทกจากคนด้านบนอีกแล้ว เขาไม่คิดจะหยุดพักบ้างเลยหรือไง พอบอกจะทำลูกก็ทำไม่หยุดเลยปึก! ปึก! ปึก!"อ๊ะ ๆ" เสียงหวานครางระงมไปทั่งห้องโดยสารเมื่อคนด้านบนเอาแต่กระแทกแก่นกายเข้าใส่รัวเร็ว เกือบชั่วโมงที่เขารังแกคนตัวเล็กบนเครื่องบินส่วนตัว มันทั้งตื่นเต้นและเสียวในเวลาเดียวกัน เขาชอบเวลาได้ยินเสียงครางหวาน ๆ ของเธอ มันปลุกเร้าอารมณ์ดิบเถื่อนได้เป็นอย่างดีปึก! ปึก! ปึก!"จะเสร็จ ซี๊ด" ใบหน้าดูดีเชิดครางเมื่อใกล้จะเสร็จ "จะ จุก" ขนาดของเขามันเล็กซะที่ไหน ยิ่งเวลาจะเสร็จเขายิ่งเพิ่มแรงขึ้นจนเธอแทบทนไม่ไหว รู้สึกจุกท้องน้อยไปหมดแล้วตอนนี้"มิลิน อ๊าส!!" ไม่นานทุกอย่างก็จบสิ้น นำทัพขยับเข้าออกสองสามครั้งเพื่อรีดน้ำเชื้อให้เข้าไปอยู่ในท้องของเธอให้หมด ห้ามหกเลอะออกมาด้านนอกเด็ดขาด นั่นลูก ๆ ของเขาเลยนะ ใครจะทนเห็นลูกตัวเองตายต่อหน้าต่อตาได้ล่ะว่าไหมจุ๊บ~"พักผ่อนเถอะ"ณ มาเก๊ากาสิโน"ไอ้คาเรนไปไหน" ทันทีที่มาถึงมาเก๊า นำทัพก็ตรงมากาสิโนทันท
Last Updated : 2025-04-12พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 37 สับสน
อ้วก~ แหวะ!เสียงอาเจียนดังมาถึงเตียงนอนที่คนตัวสูงกำลังนอนคว่ำหน้าหลับสบายเป็นต้องตื่นเพราะเสียงรบกวนในยามเช้า ใบหน้างัวเงียผงกหัวมองหาคนตัวเล็กทว่ากลับพบแต่ความว่างเปล่า"อีกแล้วเหรอวะ" เขารีบสะบัดผ้าห่มออกจากตัวเพื่อไปดูคนตัวเล็กในห้องน้ำด้วยความรวดเร็วตึกตึก“มิลิน” ภาพที่เห็นคือแม่ของลูกนั่งกอดชักโครกคล้ายกับคนเมายังไม่ปาน"ฮึก~ เหนื่อย" น้ำเสียงอ่อนแรงเอ่ยขึ้นพร้อมกับทิ้งตัวนั่งไปกับพื้นห้องน้ำโดยไม่สนว่ามันจะสกปรกหรือไม่ ในทุกเช้าเธอมักจะอาเจียนแบบนี้เป็นประจำทำให้เธอหมดแรงจนไม่อยากทำอะไร พอกินอะไรลงไปนิดหน่อยก็อ้วกออกมาจนหมด คนตัวโตจะพาเธอไปหาหมอหลายครั้งแล้วเป็นเธอเองต่างหากที่เอาแต่ปฏิเสธเพราะคิดว่าไม่เป็นอะไรมาก แต่เหมือนว่าครั้งนี้มันจะหนักขึ้นกว่าเดิมและดูเหมือนจะหนักขึ้นเรื่อย ๆ"ไหวไหม" เสียงทุ้มเอ่ยถาม นำทัพย่อตัวนั่งตรงหน้า เขาดึงหญิงสาวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดพร้อมกับเลื่อนมือไปลูบหัวเธออย่างอ่อนโยน มิลินยิ้มออกมาเล็กน้อยที่เขาทำแบบนี้กับเธอ"ไม่ค่ะ~" มันทรมานที่สุดเท่าที่เคยเป็นมา เวลาป่วยเธอยังไม่รู้สึกทรมานเท่านี้มาก่อนเลย"เดี๋ยวพาไปหาหมอ" ว่าจบเขาก็อุ้มคนตัวเล็กขึ้น
Last Updated : 2025-04-12
Latest chapter
พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 49 เฝ้าระวัง
“ว่าแต่พี่ไบค์เป็นยังไงบ้างคะ” หญิงสาวถามคนตัวโตขณะนั่งทานข้าวอยู่ในห้องอาหาร“มันไม่เป็นอะไรมาก” เขาโกหกเพื่อไม่ให้เธอคิดมาก ความจริงแล้วไบค์ยังอยู่ในอาการโคม่าเนื่องจากเสียเลือดมาก เขาได้แต่ภาวนาให้ลูกน้องปลอดภัย แคล้วคลาดจากสิ่งร้าย ๆ สักที“หนูอยากไปหาพี่ไบค์” เธออยากไปขอบคุณที่อีกคนเอาตัวมารับมีดแทน หากไม่ได้ไบค์ปานนี้คงไม่ได้มานั่งอยู่ตรงนี้หรอก คงได้ไปอยู่วัดที่ไหนสักแห่ง“ใจเย็นที่รัก เราต้องพักผ่อนก่อน” ขืนปล่อยให้เธอไปตอนนี้มีหวังเธอได้รู้ความจริงน่ะสิว่ามันยังไม่ฟื้น“หนูไม่เป็นอะไรแล้ว”“ไม่ได้ครับหมอบอกต้องดูแลตัวเอง” ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เป็นอะไรก็จริง แต่หมอได้สั่งเด็ดขาดห้ามเธอเดินหรือขึ้นลงบันไดบ่อย ๆ ไม่อย่างนั้นเธอมีโอกาสแท้งได้ เนื่องจากแรงกระแทกที่เธอได้รับมันส่งผลต่อเด็กในท้องอยู่ไม่น้อย“ก็ได้ค่ะ” คนตัวเล็กทำหน้าสลดพร้อมกับยอมเชื่อฟังอย่างว่าง่าย“หายแล้วเฮียจะพาไปเยี่ยมมัน”“....” ยิ้มอ่อน“ทานต่อเถอะ” ทว่า..“เฮียรู้ไหม.. ตอนนั้นหนูกลัวมากเลย กลัวว่าตัวเองกับลูกจะไม่ได้กลับมาหาเฮียอีกแล้ว” หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตา เธอกลัวว่าจะไม่ได้กลับมาเจอหน้าพ่อของลูกอีก ใครจะคิดว่
พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 48 คุณแม่ขี้แย
เช้าวันใหม่“หนูไม่เป็นอะไรแล้ว” หญิงสาวบอกกับพ่อของลูก ก็นำทัพเล่นประกบเธอไม่ห่างจนอีกคนรู้สึกอึดอัด เข้าใจว่าเขาห่วง แต่อารมณ์เธอยิ่งแปรปรวน กลัวว่าจะเผลอใส่อารมณ์แล้วเขาจะเสียใจ อีกอย่างเธอก็อยู่แต่ในห้องไม่ได้ออกไปไหนเลย ข้างล่างก็ยังไม่ได้ลงไป“เฮียต้องอยู่ใกล้หนูกับลูก” เขาตอบหน้าตาย นำทัพกลับมาสนใจที่การเลือกชุดให้คนตัวเล็กต่อ“เฮียนี่นะ” ส่ายหน้าเนือย ๆ ขณะนั่นเอง..ครืน ครืน“มีคนโทรมาค่ะ” ในขณะที่เธอกำลังเดินดูเครื่องประดับในตู้ มือถือนำทัพที่วางอยู่ก็มีสายเรียกเข้า คนตัวโตเห็นดังนั้นจึงบอกให้เธอรับสายแทน“หนูรับให้เฮียหน่อย” เขาพูดโดยที่ไม่หันไปมอง“คะ?” มิลินแทบไม่เชื่อหูตัวเอง เขาขอให้เธอรับสายให้อย่างนั้นเหรอ ทั้งที่เมื่อก่อนเธอแตะต้องของส่วนตัวเขาไม่ได้เลย อยู่ ๆ คนตัวเล็กก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก จริงที่นำทัพไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว เอาเข้าจริงมันก็อดดีใจไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ หญิงสาวเผลอยิ้มจนลืมรับสาย“หนู”“ฮะ? อะ..อ๋อค่ะ” มือเล็กลุกลี้ลุกลนหยิบเอามือถือขึ้นมากดรับติ๊ด!“สวัสดีค่ะ”(คุณนำทัพอยู่ไหม) ทว่าคนตัวเล็กต้องนิ่งไปเมื่อคนที่โทรเข้ามาดันเป็นผู้หญิง ใบหน้าสวยหันไป
พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 47 ใช่..กูเอง
ตึกตึกเสียงฝีเท้าวิ่งหาที่หลบ ก่อนจะเห็นซอกหนึ่งที่น่าจะพอซ่อนตัวได้ ไม่รอช้ารีบพาตัวเองเข้าไปหลบทันทีตึกตึกกึก!“จะออกมาดี ๆ หรือให้กูไปลากคอออกมา" น้ำเสียงเย็นยะเยือกของร่างสูงผู้มาใหม่เอ่ยขึ้น เขาถอดแมสก์ที่ปิดใบหน้าออก ก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบพลางเงยหน้าพ่นควัน“.....” มีเพียงความเงียบที่ตอบกลับมา แววตาเฉียบคมขยับมองไปรอบ ๆ บริเวณ เท้าหนักก้าวไปหยุดที่รถยนต์คันหนึ่ง ก่อนจะย่อนก้นลงไปนั่งกับกระโปรงรถแล้วเอ่ยอีกครั้ง“กูมีทางเลือกให้มึงสองทาง” “.....”"ระหว่างพูดความจริง กับ.. ตายตรงนี้ มึงอยากได้แบบไหน" “.....”“กูมีเวลาเล่นกับมึงไม่มาก รีบออกมาซะ” แล้วคนที่ไซลอน กำลังคุยด้วยอยู่ตอนนี้ เป็นคนเดียวกับที่แทงไบค์จนต้องหามส่งโรงพยาบาล และทีมพวกมันถูกคนของเขาจัดการจนสิ้นซากหมดแล้ว จะเหลือก็แค่มันคนเดียวที่เขาต้องการจับเป็น ทว่ายังไร้เสียงตอบกลับจากอีกฝ่าย ไซลอนดันตัวขึ้นยืนแล้วมองไปรอบกายตัวเองอีกครั้ง "หึ~"ราวเกือบสิบนาทีได้ที่อีกคนไม่ยอมออกมาจากที่ซ่อน เมื่อมั่นใจว่าคนที่ตามล่าตนได้หายไปแล้วเขาจึงพาตัวเองออกมาจากตรงนั้น เขาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อคิดว่าตัวเองนั้นรอดแล
พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 46 อุบัติเหตุ
“ผมเห็นด้วยกับคุณศิธาครับ” นำทัพนั่งประชุมด้วยใบหน้าเคร่งเครียด เพราะตอนนี้บริษัทที่คาเรนดูแลอยู่มีปัญหาอย่างหนัก พรุ่งเขาต้องกลับไปจัดการให้จบก่อนที่มันจะบานปลายไปมากกว่านี้ คาเรนไม่อยู่แล้วก็ต้องเป็นเขาที่เข้าไปจัดการด้วยตัวเอง เพราะไบค์ยังมีงานอีกที่ที่ต้องไปทำเหมือนกัน จะให้เขาโยนทุกอย่างให้ไบค์หมดก็คงไม่ได้ แค่ทุกวันนี้ที่ทำก็หนักมากแล้ว“แล้วคุณนำทัพจะเข้ามาเมื่อไหร่ครับ” หุ้นส่วนวัยกลางคนถามประธานหนุ่มที่นั่งทำหน้าเครียดอยู่ พวกเขาทุกคนต่างก็เครียดที่อยู่ ๆ หุ้นของบริษัทก็ตกฮวบ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทั้งการเงินยังคลาดเคลื่อน พวกเขาต้องหาตัวต้นเหตุของเรื่องให้ได้“เร็วสุดคืนนี้” ถ้าช้าก็คงเป็นพรุ่งนี้เช้า เขาต้องดูก่อนว่ามิลินจะไหวเดินทางหรือเปล่า แม้มันจะไม่ไกลมากแต่วันนี้เธอก็ไปเที่ยวมาทั้งวัน หากต้องเดินทางต่ออีกเขากลัวว่าเธอจะไม่ไหว ต่อให้นอนบนรถได้ก็เถอะ ถึงยังไงซะมันก็ยังไม่สบายตัวเท่าเรานอนบนเตียงหรอกนะ“พวกเราจะรอ” “ส่วนระ..” ซึ่งในขณะนั้นเอง..ติ๊ด ๆขวับ! ใบหน้าดูดีหลุบมองหน้าจอมือถือด้วยความรวดเร็วเมื่อได้ยินเสียงสัญญาณที่ถูกส่งมาจากคนตัวเล็ก เขาไม่รอช้ารีบหยิบมือถือ
พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 45 จงเรียนรู้ที่จะใช้มัน
“ดูแลมิลินให้ดี” มาเฟียใหญ่กำชับลูกน้องตัวเอง วันก่อนนำทัพรับปากคนตัวเล็กว่าจะพาไปเที่ยวในเมือง ทว่าวันนี้กลับมีงานเร่งด่วนเข้ามา เขาต้องอยู่ประชุมกับหุ้นส่วนทุกคน จึงไม่สามารถไปกับคนตัวเล็กได้ มิลินเมื่อรู้ว่าตัวเองจะไม่ได้ไปก็ซึมไปทันที คงเป็นอารมณ์น้อยใจของคุณแม่ที่ไม่ได้เที่ยว นำทัพเห็นดังนั้นจึงสั่งให้ไบค์พาไปแทน แล้วตัวเองจะตามไปทีหลัง เพราะการประชุมอย่างน้อยต้องใช้เวลานานอยู่พอสมควร“ครับ”“เฝ้าอย่าให้ห่าง เธออยากได้อะไรซื้อให้เลยอย่าขัดใจ” เขาส่งบัตรเครดิตให้ลูกน้องตัวเอง เผื่อเธออยากได้เสื้อผ้าหรืออะไรก็ให้ไบค์จัดการได้เลย ถ้าให้มิลินพกไว้เองเธอคงไม่ใช้แน่นอน ให้ไบค์นั่นแหละดีแล้ว“มาแล้วค่ะ” คนตัวเล็กเดินตรงมายังจุดที่พวกเขายืนอยู่ นำทัพทิ้งบุหรี่ในมือลงพื้นพร้อมกับใช้เท้าบี้จนแหลกละเอียด ผ้าเช็ดหน้าถูกดึงออกมาจากกระเป๋าเพื่อนำมาเช็ดมือให้สะอาด ไม่ให้มีกลิ่นบุหรี่ติดมือ“หมวกล่ะ” เขาถามหาหมวก วันนี้อากาศค่อนข้างร้อน ใส่หมวกไว้จะได้ไม่โดนแดดมาก“นี่ค่ะ” มิลินเอาหมวกที่เก็บไว้ในกระเป๋าออกมาให้คนตัวโตดู ไว้ไปถึงที่เที่ยวค่อยเอาออกมาใส่ ยังไงตอนไปเธอก็อยู่บนรถอยู่แล้ว“อย่าห่างไ
พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 44 ขอเจ็บแทน
"จริงสิผมลืมไปเลย" เขานึกได้ว่ามีอีกเรื่องที่ยังไม่ได้รายงานเจ้านาย"เรื่องไอ้คาเรนสินะ""ใช่ครับ""...." เงียบเพื่อรอฟัง"ไอ้คาเรนกลับญี่ปุ่นจริง ๆ ครับ""เพราะอะไรมันถึงไปโดยไม่บอก""ผมเองก็สงสัย มันเพิ่งถึงญี่ปุ่นเมื่อเช้านี้เอง" เขาตรวจไฟท์บินพบว่าคาเรนเดินทางถึงญี่ปุ่นในช่วงเช้าของวันนี้"งั้นก็ปล่อยมันไปก่อน" สงสัยจะเหนื่อยแล้วอยากพัก ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าถ้ามันอยากกลับบ้านทำไมไม่เดินมาบอกเขาดี ๆ ทำไมมันต้องเก็บข้าวของออกไปจากบ้านโดยไม่มีแม้แต่คำร่ำลา ตอนนี้ทั้งนำทัพและไบค์ต่างก็กำลังหาสาเหตุว่าเพราะอะไรคาเรนถึงทำแบบนี้ แล้วหวังว่าเหตุผลนั้นมันจะมากพออีกคนถึงยอมทิ้งทุกอย่างแล้วกลับบ้านตัวเองไป"ครับ""แล้วมึงล่ะ..อยากกลับไหม" ในเมื่อไบค์กับคาเรนมาด้วยกัน เป็นแบบนี้แล้วไบค์ไม่คิดอยากตามเพื่อนตัวเองไปหรือยังไง เขาไม่คิดห้ามถ้าไบค์จะกลับไปจริง ๆ ถามว่าเสียดายไหมแน่นอนมันต้องเสียดายอยู่แล้วเพราะไบค์เป็นคนที่ทำงานเก่งคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ ไม่ใช่แค่คาเรนหรอกที่เป็นน้องชาย ยังมีไบค์อีกคนที่เขารักเปรียบเสมือนน้องชายคนหนึ่ง แม้จะมีด่ามีดุบ้างในบางครั้งแต่ก็ไม่เคยคิดที่จะไล่อีกคนออก ไม่ใช่
พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 43 สงสัยเฮียจะได้ลูกชาย
เช้าวันใหม่"อรุณสวัสดิ์ค่ะ" เรียวแขนเล็กโอบกอดคนตัวโตจากด้านหลัง เสียงหวานชวนหลงใหลเอ่ยขึ้นก่อนที่ใบหน้าสวยจะชะโงกไปมองยังเสี้ยวใบหน้าคนตัวโต"ทำไมอารมณ์ดี หื้ม?" นำทัพถามคนตัวเล็กขณะที่ยืนทำอาหารเช้าให้แม่ของลูกอยู่ในครัว"เมื่อคืนลินฝันว่าเราได้ลูกชาย" เธอฝันว่าตัวเองคลอดลูกชาย ใบหน้าของเด็กน้อยน่ารักจ้ำม่ำทั้งยังเหมือนพ่อราวกับแฝด พอตื่นมาเธอจำเหตุการณ์เรื่องราวในฝันได้หมด มันทำให้เธอรู้สึกอารมณ์ดีและอยากให้ถึงวันคลอดเร็ว ๆ"สงสัยเฮียจะได้ลูกชาย" ถ้าเป็นแบบนั้นก็เข้าทางเขาเลยสิ นำทัพลอบยิ้มดีใจเมื่อรู้ว่าตนจะได้ลูกชายตามใจหวัง ทั้งที่ยังไม่รู้เลยว่าลูกในท้องเพศอะไร แต่มันก็อดดีใจไม่ได้อยู่ดี"ออกมาต้องหล่อเหมือนเฮียแน่เลย""มันแน่นอนอยู่แล้วเพราะเชื้อเฮียมันแรง""ไม่คิดจะเล่นตัวหน่อยหรือไง" จากมาเฟียผู้เย็นชากลายเป็นคนหลงตัวเองไปเสียแล้ว มิลินส่ายหน้าเบา ๆ ก่อนจะผละออกไปยืนมองพ่อของลูกทำอาหารดี ๆ"วันนี้คุณแม่แต่งตัวน่ารักจัง"“ไม่น่ารักได้ไงคุณพ่อเป็นคนเตรียมไว้ให้”“หึหึ”"ว่าแต่วันนี้คุณพ่อทำอะไรให้ทานเอ่ย""มีบางคนบ่นอยากกินโจ๊กฝีมือเฮีย วันนี้เลยตื่นมาทำให้" ใบหน้าหล่อหันไปยิ
พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 42 เตือนครั้งที่หนึ่ง
บนห้องนอนภายในห้องนอนขนาดใหญ่ที่ตกแต่งไปด้วยเฟอร์นิเจอร์หรูมากมาย นำทัพนั่งกอดอกมองหญิงสาวขดนอนอยู่ใต้ผ้าน่วมผืนใหญ่บนเตียงคิงไซส์มาเป็นชั่วโมง ในหัวเขาเกิดคำถามมากมายที่ไม่สามารถพูดกับใครได้เลย มาลองคิดเล่น ๆ หากวันหนึ่งเธอไม่อยู่แล้วเขาจะเป็นยังไง จะแตกสลายแค่ไหนหากเราไม่สามารถปกป้องคนรักไว้ได้ แค่คิดก็รู้สึกหน่วงอยู่ไม่น้อย“....” เขาจะปกป้องเธอกับลูกด้วยชีวิตของเขา ใครหน้าไหนก็ไม่มีวันได้เข้าใกล้เด็ดขาดพูดถึงคาเรน เมื่อก่อนยอมรับว่าไม่ถูกชะตากับน้องชายต่างแม่เป็นอย่างมาก สาเหตุก็มาจากคำว่า ‘ลูกเมียน้อย’ นำทัพเกลียดพ่อตัวเองในตอนนั้นมาก ท่านทำแม่เขาเสียใจจนล้มป่วย หลังจากที่พ่อเขาเปิดตัวเมียน้อยกับลูกติดก็คือคาเรน เขาก็พาตัวเองออกมาจากบ้านหลังนั้นทันที กระทั่งวันที่พ่อเสีย ท่านยกทุกอย่างให้เขาเพียงผู้เดียว ถามว่าดีใจไหมตอบเลยว่าไม่! แม้ท่านจะให้เขาทั้งหมด แต่มีหนึ่งสิ่งที่พ่อของเขาได้ขอเอาไว้ ขอให้เขาดูแลน้องชายให้ดี ทำไมท่านถึงเอาแต่ห่วงมันทั้งที่เขาก็เป็นลูกเหมือนกันหลังจากวันเวลาผ่านไปหลายปีกระทั่งคาเรนเรียนจบจึงขอมาช่วยงาน เขาเห็นในความพยายามของอีกคนที่อยากมาอยู่ด้วยจึงตอบตก
พรากรักมาเฟียเถื่อน ตอนที่ 41 สัญญาณเตือน
ช่วงเย็น “เฮีย” คนตัวเล็กเดินเข้ามาพร้อมกับเอ่ยเรียกร่างสูงที่ยืนนิ่งมองตรงไปข้างหน้าอย่างเหม่อลอย เขาไม่ได้ยินแม้กระทั่งเสียงของเธอที่ดังอยู่ด้านหลัง “....” นำทัพคิดไม่ตกกับเหตุการณ์ในวันนี้ เขาไม่สามารถสืบหาได้เลยว่าใครเป็นคนส่งภาพนั้นมาให้ ไม่รู้ว่าคนที่ทำต้องการแค่จะปั่นหัวเขาหรือเป็นสัญญาณเตือนในสิ่งที่เขากำลังกลัว ถ้าทุกอย่างมาลงที่เขาคนเดียวแน่นอนว่าเขาไม่คิดกลัวแต่กลับพร้อมพุ่งชน พอเป็นเธอทุกอย่างมันก็ไม่ง่ายเลย “เฮียเป็นอะไรหรือเปล่า” “....” นำทัพไม่ใช่คนขี้ขลาด ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงไม่ยอมให้มันมาขู่อยู่แบบนี้แน่นอน มันอาจตายไปตั้งแต่วันแรกแล้วก็ได้ ทว่าเป้าหมายที่มันต้องการทำลายดันเป็นมิลิน แม่ของลูกคนที่เขาหวงแหนยิ่งกว่าชีวิต เขาจะไม่มีทางให้มันแตะต้องเธอได้เด็ดขาด “เฮีย” ขวับ! “มิลิน” น้ำเสียงตกใจแต่ยังคงความนิ่งเอาไว้เอ่ยเรียกแม่ของลูกที่กำลังจ้องมาตาแป๋ว นำทัพปรับเปลี่ยนใบหน้าให้กลับมาเป็นปกติก่อนจะรั้งเธอเข้ามาสวมกอด “เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมเฮียดูเหม่อ ๆ” หรือเพราะไม่ค่อยได้พักผ่อนเลยเป็นแบบนี้ “เฮียน่าจะนอนน้อย” นั่นไง จริงอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด มิลินผละตัวออกจ
