ep8-รู้สึกผิด 18+

เช้าวันต่อมา

มินตรารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวและมึนหัวมาก เมื่อคืนเธอดื่มหนักแต่ก็พอรู้ตัวว่าเมา และกำลังพยายามเดินกลับห้อง แล้วเดินชนเข้ากับผู้ชายหล่อ ล่ำ คนหนึ่ง และเธอก็รู้สึกร้อน วูบวาบ ไปทั้งตัว

 

"เฮ้ย...!!" หญิงสาวตกใจสุดขีด เมื่อนึกอะไรบางอย่างออก เธอขยับเพียงนิดก็รู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งร่าง โดยเฉพาะตรงช่วงล่าง

 

"โอ๊ยย...ซี๊ด......" เมื่อขยับตัวถึงกับต้องร้องโอดครวญ

 

"อย่าทำเสียงแบบนั้น" เสียงทุมของใครคนหนึ่งทำเธอตกใจหนักกว่าเดิม เมื่อหันตามเสียงนั้น หญิงสาวถึงกับสะดุ้งโหยง

 

"คุณ! คุณเป็นใครค่ะ" หญิงสาวถามเสียงสั่น หัวใจล่นวูบ สำรวจร่างกายตัวเองทันที ถึงกับน้ำตาไหลคลอเบ้า ความสาวที่ตั้งใจเก็บเอาไว้ให้พ่อของลูก กลับถูกทำลายไปแล้ว ด้วยอาการที่เป็นอยู่ทำให้เธอคิดอย่างอื่นไม่ได้เลย

 

ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวสะดุ้งหนักเขาก็ตกใจ

 

"มิน พี่ขอโทษ ก็มินบอกให้พี่ช่วย" ชายหนุ่มขอโทษ แต่เหมือนโยนความผิดให้เธอ

 

"มินเหรอ พี่เหรอ เราไปสนิทกันตอนไหนมิทราบ " มินตราสงสัยในความสัมพันธ์

 

"ก็สนิทเมื่อคืนไงครับ คงต้องทวนความจำแล้วละครับ" ชายหนุ่มพูดแหย่หญิงสาว พร้อมยกยิ้มเจ้าเล่ห์ พลิกร่างหนาขึ้นคร่อมร่างบางทันที

 

"ห่ะ ไม่ต้องหรอกค่ะ" หญิงสาวหน้าแดงด้วยความเขินอาย ก็ตอนนี้ทั้งเขาและเธอต่างก็ร่างเปล่าเปลือยกันทั้งคู่

 

"ให้พี่ทวนน่ะคนดี" ชายหนุ่มกระซิบที่ข้างหู แค่เขาได้ยินเสียงหวานของเธอก็ทำเขาของขึ้น

 

ปากหนาก้มลงจูบปากกับคนใต้ร่างอย่างเอาแต่ใจ ลิ้นเรียวตวัดเลียควานหาความหวานในโพรงปากอย่างเร่าร้อนค่อยๆเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนในเวลาต่อมา ทำเอาร่างบางด้านล่างถึงกับอ่อนระทวย มือบางที่ดันอกแกร่งไว้แปรเปลี่ยนเป็นลูบหน้าอกกล้ามแน่นเบาๆ

 

มือหนาบีบเคล้นเต้าอวบทั้งสองข้างอย่างหนักหน่วง เนื้อนุ่มนิ่มแทบระเบิดออกมาเพราะแรงบีบ

 

"อ๊ะ....อ๊าาา....." หญิงสาวออกปากคราง เมื่อชายหนุ่มปล่อยปากเป็นอิสระ

 

ปากหยักกดจูบดูดเลียยอดอกอย่างละเมียดละไม เพียงแค่ไม่อยากให้หญิงสาวตรงหน้าตกใจ และกลัวเขามาก กว่านี้ เพราะตอนนี้เป็นตัวเขาเองที่ติดใจในรสชาติหอมหวานนี้ รู้สึกอยากกินอยู่อย่างนี้ไม่มีเบื่อ ทั้งที่เมื่อคืนก็จัดไปตั้งหลายยก และที่ผ่านมาก็ไม่เคยต้องเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนไหน

 

"ยะ หยุดก่อนค่ะคุณ" หญิงสาวรีบทักปรามเขาก่อนจะเกิดอะไรขึ้นมากกว่านี้

 

"ทำไม กลัวเหรอ" ชายหนุ่มถามเสียงแหบพร่า พยายามข่มอารมณ์ไว้ ทั้งที่อยากทำตามใจตัวเอง ก็ร่างบางตรงหน้า น่ากินเหลือเกิน

 

"ค่ะ มินกลัว คุณอย่าทำอะไรมินเลยน่ะค่ะ" หญิงสาวกลั้นใจพูดเสียงหวานออดอ้อนชายหนุ่มหวังให้เขาฟังเธอสักนิด

 

เธอช่างไม่รู้อะไรเลยว่าเสียงหวานและท่าทางของเธอนั้นยิ่งทำเขาใจเต้นแรง แทบจะคุมสติไม่อยู่อยากจะจับกินซะเดี๋ยวนี้ มันเหมือนเธอกำลังยั่วเขามากกว่าขอร้องให้หยุด

 

"พี่นนท์ เรียกพี่นนท์" ชายหนุ่มทวนชื่อเขาอีกครั้ง ทั้งที่เมื่อคืนเรียกพี่นนท์ขาทั้งคืน เช้ามากลับจำชื่อเขาไม่ได้

 

"ค่ะ พี่นนท์อย่าทำมินเลยน่ะค่ะ มินยังเจ็บอยู่เลย " มินตราพูดเสียงหวาน

 

"พี่ขอโทษ เจ็บมากไหม ไหนพี่ขอดูหน่อยน่ะครับ " ชายหนุ่มร่าวยาว

 

"บ้าเหรอใครเขาให้ดูกันค่ะ" มินตราถึงกับหน้าแดง

 

"น๊า.. ขอพี่ดูหน่อย" ไม่พูดเปล่า ชายหนุ่มดันตัวถอยหลังให้อยู่ตรงหว่างขาของหญิงสาว แล้วแยกขาเรียวออกกว้าง เผยให้เห็นเนินเนื้อกลีบดอกไม้บวมเป่ง เพราะฝีมือเขาเอง

 

"เดี๋ยวพี่จะเป่าให้น่ะครับ"ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงทำปากจู๋ พ่นลมเบาๆ ฟู่วๆ

 

จุ๊ฟๆๆ พร้อมจูบลงที่กลีบดอกไม้งามตรงหน้า ลิ้นเรียวปาดเลียร่องสวาท นิ้วร้ายบีบบี้ติ่งเสียวเขี่ยระรัวๆ ทำเอาร่างบางหายใจติดขัด ทรมานแทบขาดใจ

 

ความเสียวซ่านทำเอาเนื้อในขมิบตอดผลิตน้ำหวานให้ไหลรินฉ่ำชื้อไปทั้งร่อง ปากหยักดูดกินน้ำหวานอย่างพึงพอใจ

 

ชายหนุ่มไม่เคยคิดทำแบบนี้กับใคร แต่กับเธอเห็นครั้งแรกก็อดใจไม่ไหวแล้ว

 

"อืม...หวานมากที่รัก" ชายหนุ่มถึงกับออกเสียงครางรัณจวน

 

เธอทำให้เขากระสันเลือดในกายสูบฉีดออกทางใบหน้า อย่างปิดไม่มิด

 

หญิงสาวเองก็ครางไม่เป็นศัพท์ ก้นงามงอนบิดไปมากระเด้าเด้งใส่ปากหนารัวๆ

 

นิ้วมือเรียวขย้ำผมนุ่มกำเต็มแรง หนังหัวแทบหลุด เพื่อปลดปล่อยอารมณ์ที่ชายหนุ่มกำลังปรนเปรอให้หญิงสาว

 

เธออดยอมรับไม่ได้ว่ารู้สึกดีแค่ไหน ตัวหญิงสาวกระตุกถี่ๆเป็นจังหวะ น้ำหวานไหลเอ่ออย่างท่วมท้น

 

ชายหนุ่มดูดกลืนกินอย่างไม่รังเกียจ นาทีนี้เองที่หญิงสาวรู้สึกเหมือนตัวลอยอยู่กลางอากาศ เพิ่งเข้าใจกับคำว่าเสร็จสมก็ครานี้เอง

 

ชายหนุ่มตัดใจผละปากหนาออกจากร่องสวาทอันหอมหวาน

 

ร่างหนาขึ้นคร่อมร่างบางอีกครั้ง ปากหนากดจูบที่ซอกคอเนียนระหง ไล่เลียขึ้นขบเม้นทีติ่งหูเบาๆ

 

" พี่ขอน่ะคนดี " ชายหนุ่มกระซิบข้างหูของหญิงสาว เป็นคำขอที่ไม่ได้รอคำตอบ

 

มือหนาข้างหนึ่งกอบกุมอกอวบอูมบีบเคล้นเนื้อนุ่มนิ่มจนปลิ้นล้นตามเรียวนิ้ว

 

มืออีกข้างขยับลงไปดึงรูดท่อนเอ็นยักษ์ ที่ตอนนี้กำลังพองตัวเต็มที่ พร้อมออกศึกรักกับคนตรงหน้าแล้ว

 

เขาชักขึ้นชักลงสองสามทีก็จ่อเอ็นยักษ์ตรงรูร่องสาวถูไถจนน้ำหวานเริ่มชื้นแฉะ

 

หญิงสาวเหลือบสายตามาเห็นลำยักษ์ ถึงกับผงะหนี ด้วยความหวาดกลัว เธอจะไม่ตายไปตรงนี้เลยหรือไง ถ้าจะใหญ่ขนาดนั้น

 

ชายหนุ่มเห็นสายตากังวลนั้น แต่ถ้าจะให้เขาหยุด ก็คงไม่ได้เหมือนกัน

 

"ไม่ต้องกลัวน่ะครับ พี่จะทำเบาๆ" ชายหนุ่มเอ่ยอยากให้เธอคลายความกังวล

 

"สวบบบ"

 

อื้ออออ....

 

ชายหนุ่มใช้จังหวะที่หญิงสาวกำลังเพลิดเพลินกับความรัณจวน เสียบเอ็นยักษ์เข้าไปจนสุดลำเอ็น

 

"ฮือๆ พี่นนท์ขา มินเจ็บ.."หญิงสาวสะดุ้งเฮือก รู้ตัวแล้วว่าคำอ้อนวอนของเธอไม่เป็นผล

 

"อย่าเกร็งคนดี พี่จะทำเบาๆ" ชายหนุ่มปลอบประโลมหญิงสาว แล้วค่อยๆขยับเอวสอบเบาๆ เขากลั้นใจไม่รุนแรงกับเธอ

 

"ดีขึ้นหรือยังครับ" ชายหนุ่มพยายามโยกเข้าโยกออก ช้าๆ ทำตัวเนิบนาบหวังให้หญิงสาวได้ผ่อนคลาย

 

"ค่ะ ดีขึ้นแล้วค่ะ" ความเจ็บปวดเริ่มหายไป ความเสียวซ่านกำลังเข้ามาแทนที่

 

ตับๆๆๆๆๆๆๆ

 

"ซี๊ดด....โอ้ววว...." ชายหนุ่มแทบจะทนไม่ไหว แทบกลั้นไม่อยู่จะระเบิดให้ได้เดี๋ยวนี้

 

"พี่นนท์ เบาหน่อย มินจุก อ๊าส" หญิงสาวถึงกับออกปากเมื่อชายหนุ่มกระแทกกนะทั้นอย่างหนักหน่วง

 

"โอ้วว มินจ๋า พี่จะไม่ไหวแล้วที่รัก ตอดพี่เบาหน่อย"

 

ตับๆๆๆๆๆ

 

เต้าอวบสั่นกระเพื่อม ตามจังหวะกระแทก

 

"อ๊ะ....อ๊าา.... พี่นนท์ขา มินไม่ไหวแล้ว...อ๊า...."

 

"พร้อมกันน่ะมินจ๋า "

 

อ๊ะ...อ๊าาา../โอ๊ะ...โอ้ววว...

 

ทั้งสองครวญครางไม่เป็นศัพท์ เหมือนไปกินของเผ็ดกันมาออกปากร้องซี๊ด...ซ๊าด...กันระงมดังไปทั่วทั้งห้อง ก่อนจับมือกันขึ้นสวนรค์ไปพร้อมกัน

 

น้ำรักสีขาวขุ่นพุ่งกระฉูดเข้าสู่ร่างกายของหญิงสาวทันที ทำหญิงสาวอุ่นวาบไปทั่วท้องน้อย

 

"พี่นนท์ไม่ได้ป้องกันเหรอค่ะ" หญิงสาวตัดพ้อ

 

"โอ้ คนดีดีพี่ลืม มินจ๋ากินยาคุ้มฉุกเฉินน่ะครับ เดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้ครับ" ชายหนุ่มรีบหาทางออกกลัวหญิงสาวจะเคืองเขามากกว่านี้

 

ชายหนุ่มกดแช่ไว้สักพัก ก่อนดึงลำยักษ์ออกมา ก้มลงจุ๊บปากบางเบาๆ แล้วยันกายออกจากตัวหญิงสาว

 

แล้วนอนลงข้างๆเธอ มือหนาเกี่ยวดึงร่างบางแนบออกกว้าง ที่ตอนนี้นอนหายใจหอบไม่แพ้ชายหนุ่ม

 

"มินอยากกลับห้องแล้วค่ะพี่นนท์" หญิงสาวเอ่ยบอกความต้องการกับชายหนุ่ม เธออยากไปทบทวนอะไรหลายๆอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอ

 

รวมถึงเรื่องเธอกับเขาด้วย มันเกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งตัว ผู้ชายแปลกหน้าที่ทำเหมือนสนิทกัน ทั้งๆที่ไม่รู้จักอะไรกันเลย นอกจากชื่อ

 

"มินอาบน้ำก่อนไหมเดี๋ยวพี่ไปเอาของที่ห้องให้"

 

"ก็ได้ค่ะ"

 

"งั้นเดียวพี่ไปเปิดน้ำอุ่นใส่อ่างไว้ให้แช่ จะได้สบายตัว" ชายหนุ่มลงจากเตียงคว้าเอาผ้าเช็ดตัวมาพันกาย เดินเข้าห้องน้ำไป

 

สักพักก็ออกมาพร้อมกลิ่นสบู่อ่อนๆ นั่นหมายถึงว่าเขาอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว

 

ชายหนุ่มเดินตรงมาเข้ามาช้อนร่างบางของมินตราเดินเข้าไปในห้องน้ำ หญิงสาวรีบใช้มือปิดจุดหล่อแหลมพัลวัน

 

"ไม่ต้องปิดหรอกครับ พี่เห็นหมดแล้ว "

 

"แต่มินอายนี่ค่ะ "หญิงสาวแก้มแดงระเรื่อ

 

พอเข้ามาถึงในห้องน้ำชายหนุ่มวางร่างบางลงอ่างอย่างเบามือ นิ้วเรียวเกลียผมที่ปรกหน้าของหญิงสาว มองด้วยแววตาเอ็นดู

 

"แช่ให้สบายน่ะครับ เดี๋ยวพี่ไปเอากระเป๋ามาให้ "

 

"พี่นนท์รู้เหรอค่ะว่ามินอยู่ห้องไหน"

 

"รู้ครับ" พร้อมโชว์บางอย่างในมือ แล้วส่งยิ้มหวานให้หญิงสาว เดี๋ยวพี่จะสั่งอาหารมาทานด้วย

 

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป...

 

มินตราแต่งตัวเสร็จแล้ว ด้วยชุดของเธอเองที่ชายหนุ่มไปเอามาให้ ก็ห้องเธออยู่ข้างๆกันนี้เองจะบอกเธอเดี๋ยวเธองอแงร้องกลับห้อง เขายังอยากทำความรู้จักกับเธออยู่

 

ชานนท์สั่งอาหารเตรียมรอทานพร้อมกัน เขารู้ดีว่ามินตราไม่มีแรงเดินไปไหนไกล

 

เขารู้สึกเป็นห่วงคนตัวเล็กอย่างมากมาย ทั้งที่เธอไม่ได้ร้องขออะไรจากเขาเลย มันยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกผิด