เสียงรถเลี้ยวเข้ามาจอดหน้าบ้าน ทำให้อดิสร ที่นั่งอยู่ในความมืดในห้องครัว ต้องขมวดคิ้ว เมื่อเห็นร่างน้องชายฝาแฝด เดินเข้ามาในบ้านของตนเองก็เลิกคิ้ว “เฮ้ยไปไหนมาล่ะนาย มีธุระอะไรหรือเปล่ามาซะค่ำ” อดิสรเอ่ยทักเมื่อเห็นน้องชายฝาแฝดเดินตรงไปที่บาร์เหล้า หยิบขวดเหล้าพร้อมแก้วสองใบ ก่อนจะเทแล้วยื่นมาตรงห
“ว่าไง คุณพัช” อดิศวรตะโกนเสียงดัง “เออ คือพัชจะมาขอตัวกลับบ้านค่ะ ถ้าเจ้านายไม่มีอะไรแล้ว” “ตามสบาย ไปเถอะ” อดิศวรกล่าวอนุญาต ก่อนนั่งลงโดยโอบเอาร่างของหญิงสาวขึ้นมานั่งบนตัก ยาริกาแก้มแดงร้อนผ่าว จ้องมองอดิศวรที่ตอนนี้ผมยุ่งกระเซิงเล็กน้อย ยาริกาดิ้นจะลุกจากที่นั่ง แต่อดิศวรกอดไว้แน่น “ขอกอดให้
บริษัทกรณ์วิภาค อดิศวรแอบลอบมองหญิงสาวก่อนจะเมินไปมองหน้าต่าง เมื่อหญิงสาวเงยหน้าขึ้น กว่าสองชั่วโมงที่ทำการประชุมหุ้นส่วนโปรเจคใหญ่ ชายหนุ่มกลั้นใจไม่หันไปมองยาริกาเลย ชายหนุ่มทำเป็นไม่สนใจตั้งใจทำงานโดยไม่แม้แต่ชายตามอง แต่ผ่านไปสักพักเมื่อเห็นหญิงสาวเผลอก็อดไม่ได้ที่จะมอง วันนี้ยาริกาสวมแว่นตาทำ
“นี่อย่ากอดแน่นสิ อึดอัด” ยาริกาดิ้นประท้วงเล็กน้อย เมื่อชายหนุ่มรัดแน่นจนรู้สึกอึดอัดอดิศวรคลายอ้อมแขนเล็กน้อย ก่อนจะก้มลงจูบที่เส้นผมเบาๆ ยาริกาขัดขืนเล็กน้อย แต่ก็เพียงครู่เดียวเมื่อรู้สึกว่าคงต้องปล่อยตามใจชายหนุ่มไปก่อน ยาริการู้สึกสยิวไปทั่วร่างกายเมื่อริมฝีปากของชายหนุ่มจูบไซ้ซอกคอและติ่งหู แ
ยาริกาเมื่อออกจากห้องน้ำ ก็เดินตรงไปที่หน้าห้องประชุม แต่ก็เกือบชนกับชายคนหนึ่งที่เปิดประตูออกมา ยาริกาสะดุ้งร้องออกมาเบาๆ แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นใบหน้าเต็มๆ ของชายหนุ่ม “พี่ณัฐ...” “เฮ๊ย แยม มาทำอะไรที่นี่”น้ำเสียงชายหนุ่มตรงหน้าแสดงออกว่าตื่นเต้นดีใจ “อ๋อ แยมมาประชุม” ยาริกาจับมือณัฐพงค์รุ่นพี
“อะไรเนี่ย ทำไมต้องลากด้วยเนี่ยฮะนายศวร” ยาริกาบ่นน้ำเสียงหงุดหงิด “บอกแล้วไง ให้หุบปาก” อดิศวรกัดฟัน แววตาดุดัน ยาริกางงกับท่าทางของชายหนุ่ม แล้วเดินตามชายหนุ่มเงียบๆ แต่ในใจรู้สึกหวาดหวั่นกับท่าทางแข็งกร้าวของอีกฝ่าย ในใจคิดว่าถ้าชายหนุ่มทำอะไรมาคงได้ปะทะกันบ้าง เพราะตนเองก็ไม่ยอมใครเหมือนกันนิส
“ว่าไง คุณพัช” อดิศวรตะโกนเสียงดัง “เออ คือพัชจะมาขอตัวกลับบ้านค่ะ ถ้าเจ้านายไม่มีอะไรแล้ว” “ตามสบาย ไปเถอะ” อดิศวรกล่าวอนุญาต ก่อนนั่งลงโดยโอบเอาร่างของหญิงสาวขึ้นมานั่งบนตัก ยาริกาแก้มแดงร้อนผ่าว จ้องมองอดิศวรที่ตอนนี้ผมยุ่งกระเซิงเล็กน้อย ยาริกาดิ้นจะลุกจากที่นั่ง แต่อดิศวรกอดไว้แน่น “ขอกอดให้
สยามพารากอนในห้องแต่งตัวที่กำลังวุ่นวายกับการแต่งหน้าทำผม บางส่วนทำเสร็จแล้วอีกบางส่วนกำลังทำงานเพื่อแข่งกับเวลา กอหญ้าพลิกอ่านหนังสือกอสซิบที่เพื่อนนางแบบอ่านแล้ววางทิ้งไว้ หญิงสาวเปิดพลิกๆอย่างต้องการอ่านฆ่าเวลา แล้วก็มาสะดุดกับรูปนักธุรกิจไฟแรงซึ่งเป็นแฟนของเพื่อนสาวประเภทสองกำลังยืนเคียงข้างกับส
“ขอเวลา สี่ห้าวันให้พ่อกับแม่ฮันนีมูนกันหน่อยนะ แล้วจะกลับไปรบกับลูกต่อ” อดิศวรหันกลับมาจับที่ไหล่ภรรยาสาวให้มาเผชิญหน้า ส่งสายตาหวานฉ่ำ “อะไรคะเนี่ย ลูกห้าแล้วนะ ยังจะหวานอีก” ยาริกายิ้มเขิน “หวานแบบนี้ตลอดไปครับ จะรักยิ่งๆ ขึ้นไปเชื่อไหมแยม แต่ตอนนี้ผมขอเบรคสักห้าวัน ฝากลูกไว้กับปู่ยา และทวดๆ ก่
ภายในห้องรับประทานอาหาร อดิศวรกำลังสอนให้ อ้น อัคราวัฒน์ ตักอาหารกินเอง ในขณะที่ยาริกากำลังป้อนข้าวให้อั๋น อัคราวุธยาริกาหันไปมองสามีที่กำลังสอนแฝดพี่อย่างใจเย็น “อ้น หัดทานข้าวเองครับ ตักแบบนี้พ่อตักให้ดู” อดิศวรสอนอย่างใจเย็น “โถ คุณศวร ลูกยังเล็กอยู่เลย แยมอยากป้อนข้าวลูก” “ผมอยากให้ลูกช่วยต
สามปีต่อมา ยาริกามองภาพพ่อและลูกๆ ที่วิ่งเล่นกันที่สนามอย่างมีความสุข นึกย้อนไปเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา งานแต่งงานของเธอกับอดิศวรจัดอย่างยิ่งใหญ่ โดยมีลูกแฝด ทั้งสอง อ้น และ อั๋น อัคราวัฒน์ และ อัคราวุธ กรณ์วิภาคและตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ อีกหกสัปดาห์ จำได้ว่าหลังจากอดิศวรรู้ก็รีบจัดงานแต่งงาน แบ
“แยมแน่ใจนะว่าจะไม่อันตรายกับลูก ศวรกลัวว่า..” อดิศวรจ้องมองตาภรรยาสาว ถามย้ำเพื่อความแน่ใจ ยาริกาพยักหน้าเบาๆ ยิ้มเขิน พร้อมกับกอดชายหนุ่มกระชับ “ก็อย่ารุนแรงสิคะคุณพ่อ ทำเบาๆ หมอก็ไม่ห้ามหรอกค่ะ นอกจากจะหกอาทิตย์ก่อนคลอดหรือเปล่า แยมไม่แน่ใจ” ยาริกาใช้เล็บกรีดเบาๆ ที่หน้าอก “คุณเรียกผมว่า “คุณพ่อ
ยาริกาน้ำตาไหลตลอด ด้วยความตกใจ ซึ้งใจ ตื่นเต้น มีความสุข ไม่รู้ความรู้สึกไหนมาก่อนแต่มันผสมปนเปกันไปหมด หญิงสาวพยักหน้าๆ ยกมือปิดปาก รับดอกไม้แล้วสวมกอด ท่ามกลางเสียงเชียร์จากเพื่อนๆ ร่วมรุ่น และอีกหลายชั่วโมงต่อจากนั้น มิตติ้งร่วมรุ่นท่ามกลางทะเลแสนสวย และเพื่อนสนิท ทำให้ปาร์ตี้เต็มไปด้วยความสนุกส
สามวันผ่านไป หลังจากประชุมผู้แทนประกอบการโรงแรมที่มิลานสามวัน ยาริกาเพิ่งเห็นมาดบอสของอดิศวรเป็นครั้งแรกเวลาเค้าจริงจังกับการทำงานทำให้เค้าดูมีเสน่ห์ หญิงสาวมองสามีอย่างภาคภูมิใจ ตลอดสามวันที่มีนัดตลอดทั้งวัน ตารางแน่นมากๆ ทำให้แทบจะไม่มีส่วนตัวกันเลย วันนี้ยาริกามีความหวังว่าคงได้ไปเดินเล่นในเมือง
ยาริกาตกใจแทบสิ้นสติ เมื่ออดิศวรทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น แถมจับมือเธอไว้แน่น ยาริกาพยายามบิดมือหนีพร้อมหันไปซ้ายขวาว่ามีใครมองอยู่ไหม มีคนมองอยู่สองสามคน หญิงสาวใบหน้าร้อนด้วยความอายรีบกระตุกมือหนี แต่ชายหนุ่มจับไว้จนแน่น “นี่ คุณศวร ทำบ้าอะไร คุกเข่าทำไม...บ้าหรือเปล่า” ยาริกากัดฟันพูดเบาๆ “แยม ..
ระหว่างขับรถกลับบ้าน ยาริกาเงียบมาตลอดทาง พอๆ กับอดิศวร ก็เงียบเช่นเดียวกัน ตั้งแต่รถออกจากโรงพยาบาล เมื่อรถเลี้ยวเข้าสู่บ้าน เมื่อรถจอดนิ่งสนิทที่โรงจอดรถ อดิศวรนั่งรวบรวมสมาธิก่อนพูดกับภรรยาสาวอย่างใจเย็น “สรุป ยังไงคุณก็จะไปประชุมกับคุณกริชที่อิตาลีแน่ๆ ไม่เปลี่ยนใจ รู้ไหมการเดินทางไกลอาจเป็นอัน
ท่านผู้หญิงแพรวมองดูหลานสะใภ้กับหลานชาย สายตาเต็มไปด้วยความสุข คิดวาดฝันว่าอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า หลานคนเล็กของตระกูลจะลืมตาดูโลก แค่นี้ท่านก็ยิ้มออกแล้ว ถึงแม้จะมีอาการเจ็บไข้อย่างผู้ป่วยสูงอายุ พอนึกถึงหลานที่จะเกิดขึ้นมาทำให้ท่านผู้หญิงไม่ยอมแพ้กับโรคภัย หมั่นไปหาหมอและกินยาตามที่หมอสั่งทุกประการ