อนวินท์อุ้มต้นน้ำ ให้มานั่งตัก หญิงสาวโอบรอบคอ ตาประสานกันอย่างลึกซึ้งอนวินท์ซบหน้าที่อกหญิงสาว อย่างต้องการความอบอุ่น ต้นน้ำลูบเบาๆที่ต้นคอ หญิงสาวทำไปอย่างไร้เดียงสา แต่ไม่รู้ว่าเป็นการปลุกอารมณ์พิศวาสให้ลุกฮือ อนวินท์ ใช้ริมฝีปากจูบเบาๆ ที่ร่องอก ต้นน้ำดิ้นเล็กน้อย เมื่อรู้สึกเสียวซ่าน อนวินท์กอด
ต้นน้ำ เขียนใบลาเสร็จ ก็สอดใบลาไว้ที่มือเพื่อนสาว ที่กำลังนอนหลับอยู่ หญิงสาว เดินไปดูคนไข้ในบริเวณความรับผิดชอบ..จนกระทั่งถึงเวลาออกเวร ต้นน้ำเซ็นชื่อเสร็จก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินไปที่ลิฟท์ ต้นน้ำเดินเข้าไปในลิฟท์ อย่างล่องลอย แล้วก็ตกใจเมื่อในลิฟท์ มีพยาบาลอีกคน และแพทย์หญิงนิภา ยืนอยู่หญิงสาวชะงักเ
อนวินท์ เดินมาถึงโต๊ะทำงานประจำของพยาบาลสาว เห็นจอย กำลังเรียงเอกสาร นายแพทย์หนุ่มเดินตรงเข้าไปหา “จอยครับ เห็นน้ำไหม” อนวินท์ถาม น้ำเสียงกังวลเล็กน้อย พยาบาลสาวเงยหน้ามองนายแพทย์หนุ่ม แล้วยิ้มล้อเลียน “แหม หมอ เริ่มทำงานก็ถามถึงยัยน้ำเลยนะคะ ไม่อยู่แล้วค่ะ ออกไปนานแล้วพอดีจอยสะสางงานให้เสร็จเลยช้
สยามดิสคัพเวอรี่ ร้านกาแฟชื่อดังจากประเทศอังกฤษ อดิศวร กับ กอหญ้านั่งเผชิญหน้ากัน ชายหนุ่มในเสื้อเชิ๊ตสีขาว สูทสีครีม กำลังหมุนแก้วกาแฟเล่น “พี่ศวร มีธุระอะไรกับญ่าไหมคะ” “แม่กับพ่อ เพิ่งบอกว่า ญ่ากับกริชจะแต่งงานกัน ไม่น่าเชื่อเลย” อดิศวรน้ำเสียงเศร้าเล็กน้อย “พี่ศวร” “ ไม่...ไม่ พี่ไม่เป็นไร
หัวหิน ต้นน้ำเลือกมาพักโรงแรมเล็กๆ สามดาว ที่อยู่ไม่ไกลจาก ตลาดหัวหิน และไม่ไกลจากหาดทราย จริงๆแล้ว เธอจะไปพักโรงแรมไอเฟลสตาร์ หัวหิน โรงแรมห้าดาว กิจการในครอบครัวก็ได้แต่หญิงสาวเลือกทำในสิ่งที่ตนเองสบายใจ หญิงสาวไม่ชอบอะไรใหญ่โตแต่ชอบความเงียบสงบ ต้นน้ำใช้เท้าเตะน้ำเล่นก่อนจะเดินเล่นอยู่ร่วมสองชั่
โรงพยาบาลเลิศวสิน พยาบาลสองสามคนจับกลุ่มคุยกัน อร ไก่ และ แก้ม เป็นพยาบาล รุ่นน้องของ จอย ต้นน้ำ และแชมฟูเมื่อสามสาวออกเวร พยาบาลอีกสามสาว ก็มาปฏิบัติหน้าที่แทน “วันนี้หมอวินท์เป็นอะไรไม่รู้ เมื่อกี้เม้งฉันด้วยนะแก ปกติไม่เคยเห็นหมอวินท์ด่าเลยอ่ะ วันนี้เศร้าจังโดนด่าแต่เช้าเลย” “โดนด่าเรื่องอะไร
กอหญ้าเดินออกมาจากคลีนิค ในห้างสรรพสินค้า หญิงสาวรู้สึกเหมือนโลกถล่มลงตรงหน้าเมื่อผลการตรวจ บอกว่าเธอตั้งครรภ์ หญิงสาวตกใจ ช็อค หญิงสาวเดินเหม่อจนกระทั่งได้ยินเสียงโทรศัพท์ “อยู่ที่ไหน ทำไมไม่นอนพักผ่อนอยู่ที่บ้าน” กริชชัยตวาดทันที ทีได้ยินเสียงกดรับ “มีอะไรไหม” “ไม่สบาย ค่อยยังชั่วหรือยัง” “ก็ด
ต้นน้ำถอนหายใจ คิดหาทางว่าเย็นนี้จะหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับนายแพทย์อนวินท์ ได้อย่างไร แต่ยังไม่สามารถหาทางได้ หญิงสาวเดินมาจนถึงมุมตึก ก็ต้องตกใจเมื่อชนกับร่างๆหนึ่งอย่างจัง “โอ๊ะ ขอโทษครับ” “โอ๊ย...” “ขอโทษครับ น้ำ คุณเป็นยังไงบ้าง” นายแพทย์ภัทร เอื้อมมือไปพยุงร่างพยาบาลต้นน้ำ ให้ลุกเดิน “น้ำไ
“ขอเวลา สี่ห้าวันให้พ่อกับแม่ฮันนีมูนกันหน่อยนะ แล้วจะกลับไปรบกับลูกต่อ” อดิศวรหันกลับมาจับที่ไหล่ภรรยาสาวให้มาเผชิญหน้า ส่งสายตาหวานฉ่ำ “อะไรคะเนี่ย ลูกห้าแล้วนะ ยังจะหวานอีก” ยาริกายิ้มเขิน “หวานแบบนี้ตลอดไปครับ จะรักยิ่งๆ ขึ้นไปเชื่อไหมแยม แต่ตอนนี้ผมขอเบรคสักห้าวัน ฝากลูกไว้กับปู่ยา และทวดๆ ก่
ภายในห้องรับประทานอาหาร อดิศวรกำลังสอนให้ อ้น อัคราวัฒน์ ตักอาหารกินเอง ในขณะที่ยาริกากำลังป้อนข้าวให้อั๋น อัคราวุธยาริกาหันไปมองสามีที่กำลังสอนแฝดพี่อย่างใจเย็น “อ้น หัดทานข้าวเองครับ ตักแบบนี้พ่อตักให้ดู” อดิศวรสอนอย่างใจเย็น “โถ คุณศวร ลูกยังเล็กอยู่เลย แยมอยากป้อนข้าวลูก” “ผมอยากให้ลูกช่วยต
สามปีต่อมา ยาริกามองภาพพ่อและลูกๆ ที่วิ่งเล่นกันที่สนามอย่างมีความสุข นึกย้อนไปเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา งานแต่งงานของเธอกับอดิศวรจัดอย่างยิ่งใหญ่ โดยมีลูกแฝด ทั้งสอง อ้น และ อั๋น อัคราวัฒน์ และ อัคราวุธ กรณ์วิภาคและตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์อ่อนๆ อีกหกสัปดาห์ จำได้ว่าหลังจากอดิศวรรู้ก็รีบจัดงานแต่งงาน แบ
“แยมแน่ใจนะว่าจะไม่อันตรายกับลูก ศวรกลัวว่า..” อดิศวรจ้องมองตาภรรยาสาว ถามย้ำเพื่อความแน่ใจ ยาริกาพยักหน้าเบาๆ ยิ้มเขิน พร้อมกับกอดชายหนุ่มกระชับ “ก็อย่ารุนแรงสิคะคุณพ่อ ทำเบาๆ หมอก็ไม่ห้ามหรอกค่ะ นอกจากจะหกอาทิตย์ก่อนคลอดหรือเปล่า แยมไม่แน่ใจ” ยาริกาใช้เล็บกรีดเบาๆ ที่หน้าอก “คุณเรียกผมว่า “คุณพ่อ
ยาริกาน้ำตาไหลตลอด ด้วยความตกใจ ซึ้งใจ ตื่นเต้น มีความสุข ไม่รู้ความรู้สึกไหนมาก่อนแต่มันผสมปนเปกันไปหมด หญิงสาวพยักหน้าๆ ยกมือปิดปาก รับดอกไม้แล้วสวมกอด ท่ามกลางเสียงเชียร์จากเพื่อนๆ ร่วมรุ่น และอีกหลายชั่วโมงต่อจากนั้น มิตติ้งร่วมรุ่นท่ามกลางทะเลแสนสวย และเพื่อนสนิท ทำให้ปาร์ตี้เต็มไปด้วยความสนุกส
สามวันผ่านไป หลังจากประชุมผู้แทนประกอบการโรงแรมที่มิลานสามวัน ยาริกาเพิ่งเห็นมาดบอสของอดิศวรเป็นครั้งแรกเวลาเค้าจริงจังกับการทำงานทำให้เค้าดูมีเสน่ห์ หญิงสาวมองสามีอย่างภาคภูมิใจ ตลอดสามวันที่มีนัดตลอดทั้งวัน ตารางแน่นมากๆ ทำให้แทบจะไม่มีส่วนตัวกันเลย วันนี้ยาริกามีความหวังว่าคงได้ไปเดินเล่นในเมือง
ยาริกาตกใจแทบสิ้นสติ เมื่ออดิศวรทรุดตัวลงไปนั่งกับพื้น แถมจับมือเธอไว้แน่น ยาริกาพยายามบิดมือหนีพร้อมหันไปซ้ายขวาว่ามีใครมองอยู่ไหม มีคนมองอยู่สองสามคน หญิงสาวใบหน้าร้อนด้วยความอายรีบกระตุกมือหนี แต่ชายหนุ่มจับไว้จนแน่น “นี่ คุณศวร ทำบ้าอะไร คุกเข่าทำไม...บ้าหรือเปล่า” ยาริกากัดฟันพูดเบาๆ “แยม ..
ระหว่างขับรถกลับบ้าน ยาริกาเงียบมาตลอดทาง พอๆ กับอดิศวร ก็เงียบเช่นเดียวกัน ตั้งแต่รถออกจากโรงพยาบาล เมื่อรถเลี้ยวเข้าสู่บ้าน เมื่อรถจอดนิ่งสนิทที่โรงจอดรถ อดิศวรนั่งรวบรวมสมาธิก่อนพูดกับภรรยาสาวอย่างใจเย็น “สรุป ยังไงคุณก็จะไปประชุมกับคุณกริชที่อิตาลีแน่ๆ ไม่เปลี่ยนใจ รู้ไหมการเดินทางไกลอาจเป็นอัน
ท่านผู้หญิงแพรวมองดูหลานสะใภ้กับหลานชาย สายตาเต็มไปด้วยความสุข คิดวาดฝันว่าอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า หลานคนเล็กของตระกูลจะลืมตาดูโลก แค่นี้ท่านก็ยิ้มออกแล้ว ถึงแม้จะมีอาการเจ็บไข้อย่างผู้ป่วยสูงอายุ พอนึกถึงหลานที่จะเกิดขึ้นมาทำให้ท่านผู้หญิงไม่ยอมแพ้กับโรคภัย หมั่นไปหาหมอและกินยาตามที่หมอสั่งทุกประการ