63 - ต้นกล้า - ด้วยความคิดถึง

ผมอมยิ้มกับท่าทีของคนตัวเล็ก เธอคงไม่รู้สินะ ว่าตาเธอมองผมเป็นประกายมาก มันฉายแววต้องการผม และอยากกลืนกินผมทั้งตัว

“ชอบมั้ย?” ผมโน้มลงไปถาม และแทรกตัวเข้ากลางหว่างขาที่กางออก ก่อนจะกดลำรักเข้าไปช้า ๆ ดื่มด่ำน้ำหวานฉ่ำ ๆ ในร่างเธอ

แต่ผมไม่ได้ขยับเขยื้อน ยังคงแช่ไว้แบบนั้น ปล่อยให้เธอขมิบตอดรัดเร่งผมผ่านโพรงสาวและสายตา ก่อนสุดท้ายเธอจะทนไม่ไหวยกมือเล็ก ๆ ขึ้นช้า ๆ ลูบไล้ตามแผ่นหลังผมลงมาจนถึงเอว

“ชะ ชอบอะไร?” ถามผมแต่ตามองไปที่แผงอก หึ! กาแฟแพ้คนมีกล้ามสวย ๆ ซิกแพคลอน ๆ ผมถึงได้ฟิตมันมาง้อเธอนี่ไง

“ชอบที่ฉันมีกล้ามแบบนี้มั้ย?” เธอไม่ตอบเม้มปากหันหน้าไปทางอื่น ผมจึงค่อย ๆ ขยับเอวเข้าใส่เธอช้า ๆ จนร่างเล็กเขยื้อนไปมาและหลับตาพริ้ม

“ซี้ด~” เธอร้องซีดส์เบา ๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า แถมยังครางเสียงกระเส่า จนทำผมอยากดึงมันออกมารูดใส่ปาก

เพราะปากกระจับเล็ก ๆ มันน่ามันเขี้ยวชะมัด เห็นแล้วได้อารมณ์ อยากจับเธอลงไปกินอมยิ้มข้างล่าง

“ซีดส์~ เมื่อไหร่จะเร็ว รอไม่ไหวแล้ว” บอกผมแต่ไม่กล้าสบตา ผมไม่ได้มีอะไรกับใครมาหกปี ให้ผ