บทที่ 23 มีกันและกัน

“เป่าสิ วันนี้เป็นวันเกิดเธอไม่ใช่รึไง” แม้จะไม่ค่อยเข้าใจการกระทำของคนตรงหน้าสักเท่าไหร่ แต่หญิงสาวก็ยอมสงบศึกกับเขาชั่วครู่ ด้วยการก้มลงไปเป่าเบาๆ ที่เค้กก้อนเล็กน่ารักตรงหน้า ก่อนจะเอ่ยถามขึ้น เมื่อนึกถึงบางสิ่งที่ควรจะมาพร้อมกันกับเค้กขึ้นมาได้…

“ของขวัญละคะ” คนถูกทวงของขวัญเงียบไปชั่วครู่ก่อนจะล้วงหยิบเอาโทรศัพท์มาทำบางสิ่ง จากนั้นไม่นานเสียงข้อความจากโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น เมื่อหยิบขึ้นมาดูถึงได้เห็นว่าเขาโอนเงินมาให้กันถึงสองแสนบาท ซึ่งจำนวนที่ได้เห็นนั้นทำให้เธอตกใจ

“คุณกานต์!”

“อยากได้อะไรก็ไปซื้อ ถ้าไม่พอก็มาบอก เมียคนเดียวให้มันรู้กันไป ว่าฉันจะเลี้ยงไม่ได้!” เขาตอบก่อนจะเดินหนีไปทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงกว้าง ก่อนที่ในนาทีต่อมาร่างอวบอิ่มจะเดินมาทิ้งตัวลงบนตัก

“ขอบคุณค่ะป๋า เดี๋ยวหนูเอมจะใช้ให้หมด ไม่ให้เหลือเลย!” เพราะวันนี้เขาทำตัว ‘น่ารัก’ หรอก เธอจะยอมเออออไปกับเขาก็ได้!

“น่ารักแบบนี้ ค่อยน่าเลี้ยงไปนานๆ หน่อย” เสียงเข้มเอ่ยตอบ ก่อนจะรั้งคนช่างยั่วให้ล้มลงไปบนเตียงพร้อมกัน จากนั้นเขาก็เปลี่ยนมันให้กลายเป็นสมรภ