2

EP2 - ผมรักยัยฮอตเนิร์ด (ไอคิว)

เช้าวันจัดงาน บรรยากาศภายในงานเต็มไปด้วยผู้คนที่หลงรักในการเล่นเกมส์และตัวละครของเกมส์ มีทั้งงานออกบูธ พูดคุยกับเหล่าเทพทั้งหลายในเกมส์เวอร์ชั่นต่างๆ รวมไปถึงงานคอสเพย์เหล่าตัวละครในเกมส์ ซึ่งแต่ละคนคอสเพย์ออกมาได้เหมือนสมจริงมากๆ เกมส์นี้จะมีเหล่าตัวละครในเกมส์ทั้งหมด7ตัวละคร และมีตัวละครสุดเอ็กซ์ปนความน่ารักในชุดสีฟ้า ผมสีฟ้าสดใส ชุดที่ปิดเพียงเต้านมด้านบน รวมไปถึงกระโปรงทรงพลังสั้นๆท่อนล่างและบูทส้นสูงสุดเซ็กซี่ มาพร้อมดาบคู่ใจ

ไอคิวที่เป็นแขกรับเชิญในงานฐานะเทพเกมส์อีกคนที่เล่นมาแทบจะทุกแมทเขาไม่เคยแพ้ และมีการพัฒนาแบบก้าวกระโดด ความสามารถด้านเกมส์ล้วนแล้วมาจากฝีมือทั้งสิ้นไม่ใช่การแฮ็กเข้าระบบแต่อย่างใด ไอคิวเล่นมันเพราะความสนุก ไม่ได้อยากเอาชนะเหนือใครด้วยวิธีโกงจนมันหมดความสนุกนั่นเอง

ในขณะเดินอยู่ในงาน สายตาของไอคิวก็หันไปเห็นสาวคอสเพย์คนนึง เธอดูเซ็กซี่อย่างบอกไม่ถูก เขายืนมองเธอไม่ละสายตา การแต่งหน้าเอฟเฟคนั่น มันทำให้เธอเหมือนกับตัวละครในเกมส์ราวกับหลุดออกมาไม่มีผิด ตัวตนเวลาที่ไม่มีของแต่งเติมพวกนี้จะเป็นยังไงกันนะ

ตลอดเวลาที่อยู่ที่งานกิจกรรมต่างๆจัดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ซึ่งงานวันนี้เป็นงานใหญ่ที่จัดขึ้นเป็นลำดับที่สองรองจากประเทศจีนที่เป็นต้นรากของเกมส์สุดมันส์เกมส์นี้

กระทั่งจบงานผ่านมาหลายวัน ไอคิวก็ยังคงนึกถึงคอสเพย์สาวคนนั้นไม่หาย แต่ก็ไม่ได้อะไรไปมากกว่านึกถึงเฉยๆ วันนี้เขาอยู่ที่คอนโดกำลังนั่งเล่นเกมส์กับเพื่อนอีกสองคนเพื่อลุยแมทที่แข่งกับอีกฝ่าย โดยที่แอคเคาท์ที่ไอคิวใช้ ไม่มีใครรู้ว่าคือใครนอกจากเพื่อนอีกสองคนเท่านั้น

"คนนี้เล่นใช้ได้ว่ะ" เจมส์เอ่ย

"คนไหนของมึง"เท็นเอ่ยผ่านไมค์และหูฟังที่คุยกันในเกมส์ทั้งๆที่นั่งเรียงกันอยู่ใกล้ๆ มีเพียงไอคิวเท่านั้นที่ไมไ่ด้พูดอะไรมือยังคงกดคีย์บอร์ดและเม้าท์เพื่อไล่ตามคู่แข็งในเกมส์ซึ่งเป็นผู้หญิงชื่อแอคเคาท์ว่า เหลียนฮวา

"ไอคิว มึงจะฆ่าสาวน้อยนั่นให้ตายแต่เริ่มเกมส์เลยหรือไงวะ" เจมส์เอ่ยเมื่อเห็นไอคิวฟาดฟันไม่หยุด

"ไม่ฆ่าแล้วเกมส์จะจบได้ยังไง" ไอคิวเอ่ย

"ไอ้สัสโหดแท้"

ค่ำคืนนั้นผ่านพ้นไปรวดเร็ว ทั้งสามนั่งเล่นเกมส์กันโต้รุ่ง ในขณะที่อีกฝั่งของมหานครยามค่ำคืนไม่ไกลจากคอนโดหรูนั่น ร้านเกมส์ที่แสนคึกคักก็มีหญิงสาวที่ทำหน้าที่คอยเก็บเงินของผู้ที่มาใช้บริการ เธอกำลังสนุกกับการเล่นเกมส์โดยใช้คอมสเป็คดีของร้าน เธอกัดเขี้ยวกัดฟันกับคู่แข็งในเกมส์ที่ดูจะตามติดไม่ยอมปล่อยเธอ เขาใช้ชื่อแอคเคาท์ว่า CleverX จนกระทั่งตัวเกมส์ของเธอคือคนสุดท้ายของทีมที่ถูกอีกฝั่งสังหารณ์

"อะไรเนี้ย งืออออออ ตายเฉยเลย!"

"น้องสองเครื่อง 5ชั่วโมง" เธอถูกชายสองคนทำให้หลุดสายตาจากเกมส์เมื่อเขาคือลูกค้าที่เดินมาจ่ายเงินก่อนเธอจะปิดจออย่างหงุดหงิดแล้วล็อคเคาท์เตอร์ก่อนเดินออกไปกดน้ำอัดลมที่ตู้อัตโนมัติหน้าร้านเพื่อดื่ม

"บัว ทำงานถึงเช้าอีกแล้วเหรอ"

"อ้าวพี่เน พี่ก็มาเล่นเกมส์โต้รุ่งเหมือนกันเหรอคะ" หญิงสาวเอ่ยทักชายหนุ่มรุ่นพี่

"เดี๋ยวก็กลับแล้ว วันนี้พี่ง่วง ว่าแต่บัวเถอะ ทำงานดึกๆแบบนี้อันตรายนะเป็นผู้หญิง" เนเอ่ย

"พี่เน ดูสภาพบัวด้วย ใครจะกล้าฉุดคะ"

หญิงสาวที่แต่งตัวค่อนข้างจะทอมบอยไปนิด มัดเปียสองข้างพร้อมผมหน้าม้า แว่นตาหนาเตอะ มองยังไงก็ไม่น่าหลงไหลสักนิด

"พุดเวอร์ไป พี่ว่าเราถ้าเปลี่ยนการแต่งตัวใหม่ พี่ว่าน่ารักนะ" เนเอ่ย

"มีแต่พี่นี่แหละค่ะที่ตาถั่วสุดๆมองบัวน่ารัก555"

"เดี๋ยวเถอะเรา เดี๋ยวพี่จะกลับแล้ว ดูแลตัวเองล่ะ"

เนคือลูกค้าประจำของที่ร้าน เขาเป็นเจ้าของร้านสักที่อยู่ไม่ห่างจากที่นี่ มักจะชอบมานั่งเล่นเกมส์เหมือนเด็กๆซึ่งเขาให้เหตุผลว่ามาทำสมาธิก่อนสักงานให้ลูกค้า ซึ่งบัวก็ไม่ได้เข้าใจนัก