5

EP5 - ผมรักยัยฮอตเนิร์ด (ไอคิว)

"ผีบ้าอะไรละหล่อขนาดนี้" ไอคิวเอ่ยพรางส่งโทรศัพท์คืนให้บัวไป

เธอรับมันกลับมาก่อนกดเข้าดูทุกแอพที่มีเงินฝากเอาไว้ ปรากฏว่ายังอยู่ครบ แ้วเขาทำได้ยังไง น้ำอัดลมไหลออกมาจากตู้เต็มไปหมดทุกรสชาติ เธอกดดูนั่นนี่ก็ไม่เจอว่าเขาเข้าไปทำยังไงบ้าง

"พี่ทำได้ยังไงอ่ะ เข้าไปตรงไหน" สาวน้อยใบบัวก็ได้แต่เอ่ยบ่นอุบอิบกดโทรศัพท์หาไม่หยุด

"ไม่บอกหรอก ใครเขาทิ้งหลักฐานกันละ เธอนี่ตลกชะมัด"

"เอ้า! พี่เป็นใครเนี้ย ทำไมน่ากลัวแบบนี้"

"เธอรู้จักฉัน อย่ามาแอ๊บ ฉันออกจะดัง" ไอคิวเอ่ย

"ไม่รู้จักสักหน่อย แล้วนี่เอาไงกับไอ้น้ำอัดลมที่มันทะลักออกมาจากตู้เนี้ย เยอะไปหมด"

"เธอก็กินไปซิ อยากกินไม่ใช่หรือไง"

"ใครจะไปกินหมด กระเพาะทะลุพอดีดิพี่กินหมดนี่"

“ก็บอกให้เลี้ยงเยอะๆ นึกว่าอยากกินหมด” ไอคิวเอ่ยพรางกดขำในขณะที่ยืนกินน้ำอัดลมอยู่ที่หน้าร้านเกมส์

“เธอไม่รู้จักฉันจริงๆ?”

“ไม้รู้จัก!!!”

ไอคิวขมวดคิ้วพรางหรี่ตามองใบบัวที่ยืนทำตาแป๋วตรงหน้า เขาถอนหายใจก่อนจะเดินกลับเข้าร้านเกมส์ แต่ก็ไม่วายดึงผมเปียของเธอเล่นอีกรอบ

“โอ๊ย!! หนูบอกอย่าดึงผม เดี๋ยวหัวล้านหมด”

“5555555”

ไอคิวขำชอบใจไม่น้อยเมื่อเห็นใบบัวตะหวาดเขาแบบนั้น

ไอคิวนั่งเล่นเกมส์อยู่ที่ร้านเกมส์ธรรมดาๆเพราะหญิงสาวที่แสนธรรมดาคนนึง เธอก็ปล่อยให้เขาเล่นอยู่แบบนั้นแม้ว่าเขาจะแฮ็กคอมเธอเข้ามากวนเป็นครั้งคราวก็ตาม

จนเกือบจะตี3 จู่ๆก็มีวัยรุ่นกลุ่มนึงประมาณ4คนเดินท่าทางไม่เป็นมิตรเข้ามา ไอคิวขมวดคิ้วเบาๆก่อนมองด้วยหางตาพบว่าคนกลุ่มนั้นเดินเข้าไปหาใบบัว ไอคิวแค่คิดว่าอาจจะแค่มาเล่นทั่วๆไปเพราะท่าทางวัยรุ่นจะอายุไม่ห่างจากใบบัวมากนัก

“เพิ่งรู้นะว่ามีร้านเกมส์ในซอยนี้ด้วย” ชายคนนึงเอ่ย

“จะเล่นมั้ยคะ ถ้าไม่เล่นเชิญออกไปด้วยค่ะ” ใบบัวเอ่ย

“เล่นซิ เล่นฟรี"

วัยรุ่นกลุ่มนั้นเดินไปนั่งที่คอมแต่ละตัวก่อนผลักผู้เล่นคนอื่นอย่างระราน ใบบัวกรอกตาเป่าปากก่อนจะเริ่มล้อคคอมทุกเครื่องที่เหล่ากลุ่มวัยรุ่นไปนั่งเล่นอย่างถือวิสาสะ

"เฮ้ย!!! มึงอยากลองหรือไง!!!"

"ไม่จ่ายตังค์ก็ออกไป ที่นี่ไม่มีของฟรีหรอก!!" ใบบัวยืนท้าวเอวตะโกนด่ากลับอย่างไม่เกรงกลัว

"อีนี่!!!"

ไอคิวเห็นท่าไม่ดีเมื่อกลุ่มวัยรุ่นลากแขนใบบัวเดินออกไปข้างนอกร้าน เขารีบเดินตามออกไปนิ่งๆก่อนจะรั้งแขนใบบัวกลับเข้ามาหาตัวเอง

"มึงเสือกอะไรด้วย!!"

"ไอ้เด็กพวกนี้ เสียเวลากูจีบสาวหมด!"ไอคิวเอ่ยด้วยใบหน้าเรียบนิ่งไม่ได้สะทกสะท้านหรือกลัวแต่อย่างใดโดยที่มือเขายังจับแขนใบบัวให้ยืนหลบหลัง

"ปากดีนี่หว่า เฮ้ย! รุมแม่งเลย"

ไอคิวที่กดขำพรางผลักใบบัวออกห่างแล้วเริ่มรับมือกับกลุ่มวัยรุ่นที่ละคน เมื่อทักษะของชายหนุ่มที่แน่นอนว่ามีมากกว่า ทำให้เขารับมือกับพวกที่ต่อสู้ใช้แต่แรงไม่มีทักษะและสมองสักนิด กระทั่งคนสุดท้ายที่ทำท่ายอมแพ้แต่พอไอคิวหันหลังก็ทำท่าจะพุ่งเข้าใส่เขาทันที ใบบัวที่เห็นแบบนั้นก็เบิกตากว้างก่อนเอ่ยบอกไอคิว

"พี่ก้มหัว!!!!" ใบบัวเอ่ยจบไอคิวที่กำลังเดินไปหาก็ก้มหัวลงจนสุดในขระที่ใบบัวใช้ถังขยะขว้างออกแสกกลางหน้าของชายคนนั้นแล้วล้มหงายหลังลง

"เข้าเป้า!!!"ไอคิวที่ลุกขึ้นก่อนหันกลับไปมองก็กดขำเบาๆแล้วหันมาหาใบบัวที่ทำท่าทางสะใจไม่น้อย

"เฮ้ย! ใช้ได้นี่ ไม่เบานะ"

"ก็ต้องรู้จักเอาตัวรอดดิพี่ ทำงานกลางคืนแบบนี้ ไม่แค่หน้าตาและรูปร่างหนูอย่างเดียวนะที่เป็นอาวุธไล่ผู้ชาย ฝีมือหนุก็ดีด้วย" ใบบัวเอ่ย

"มาเจออันธพาลแบบฉันมั้ย เจอเธอในซอยเปลี่ยวฉันลากเข้าข้างทางแล้วปล้ำให้ยับเลย" ไอคิวเอ่ย

"อุบาทจริงๆ!!!"

"5555555555"