เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 90
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-03-01 14:36:07บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 91
สองพี่น้องตระกูลเกากลับตกตะลึงอย่างมาก!ต้องรู้ว่ากำลังของตระกูลสวี แซงหน้าตระกูลเกาไปเยอะมาก ต่อให้รวบรวมกำลังทั้งตระกูล ก็ไม่แน่ว่าจะสู้ชนะต่อให้สู้ชนะ มีความเป็นไปได้มากว่าจะเป็นผลลัพธ์ที่น่าอนาถจากการทำร้ายศัตรูนับพัน แต่สร้างความเสียหายให้กับตัวเองพันสองกลับคิดไม่ถึงว่า สวีเทียนที่อวดดีอย่างบ้าระห่ำ บวกกับราชาแห่งสวรรค์ทั้งสี่และนักรบแปดผู้ยิ่งใหญ่ชื่อเสียงอื้อฉาวเป็นที่รู้จักกัน ถูกลั่วอู๋ฉางกำจัดแก๊ง!นี่มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ!ทุกคนบอกว่าตระกูลเการีบร้อนเกินไปที่เปลี่ยนไปทำธุรกิจที่ถูกต้อง ดังนั้นถึงได้ให้โอกาสตระกูลสวีพัฒนาอย่างรวดเร็ว เท่ากับเป็นการปล่อยให้ศัตรูทำความผิดในความเป็นจริง เกาฉี่เฉียงไม่เคยคิดที่จะจำกัดสวีเทียน ส่งคนแอบไปทำลายหลายครั้งแล้ว แต่สุดท้ายไม่สามารถทำสำเร็จได้สวีเทียนไอ้หมอนี่เป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง ถ้าหากตระกูลเกาถอนตัวไม่ทันเวลา อาจจะกลายเป็นเป้าหมายสำคัญของสวีเทียนในการปีนป่ายไปยังจุดที่สูงขึ้นตอนนี้ ในที่สุดภัยพิบัติก็ถูกจัดการแล้ว!"สองพี่น้อง อย่างพึ่งรีบตกตะลึง ไอ้หมอนี่ควรจะการอย่างไร?" พี่ตาวทำปากมุ่ยไปที่พวกหลี่วิลเลียมฝรั่งปล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-01ผมคือหมอเทวดา บทที่ 92
ร้านจักรพรรดิใต้ฟ้าหนึ่งในร้านอาหารหรูหราที่สุดของเมืองจิงไห่ ได้รับเกียรติยศสูงส่งจากมิชลินสามดาว ครองตำแหน่งผู้นำในธุรกิจอาหารและเครื่องดื่มอย่างมั่นคงหัวประตูทรงสูงแบบโบราณ ชายหลังคา วาดลวดลายเต็มไปหมดควบคู่กับแสงไฟมืออาชีพต่าง ๆ ดูโอ่อ่าตระการตา ฟุ้งเพ้ออย่างมากที่หน้าร้านมีรถหรูต่าง ๆ จอดอยู่เต็มไปหมด แขกที่มาทานอาหารสวมชุดสง่างาม เผยสถานะที่ไม่ธรรมดาเมื่อลั่วอู๋ฉางเห็นสีทองเหลืองอร่ามด้านบนประตู เขารู้สึกคุ้นตาเล็กน้อย เขานึกถึงการ์ดสีดำทองใบนั้นที่เกาฉี่เฉียงมอบให้เขา โดยมีคำว่า "ร้านจักรพรรดิใต้ฟ้า" อยู่ด้านหลัง“ลั่วอู๋ฉาง?”เสียงผู้หญิงที่แฝงไปด้วยความประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัดดังขึ้น เซี่ยซินซินสวมรองเท้าส้นสูงวิ่งเหยาะ ๆ มาดูจากหน้าตา เซี่ยซินซินไม่ได้สวยหยาดเยิ้มเหมือนเกาชิงเหยียนกับอวี๋อีเหริน แต่เธอมีคุณค่าตรงนี้นิสัยร่าเริง รู้ผิดรู้ชอบ ที่มีค่าที่สุดคือกล้าต่อต้านกับความไม่ยุติธรรมทั้งร่างกายสวมชุดทำงาน รัดจนมีรูปร่างประณีตสวยงามออกมา ภายใต้จีบกระโปรงคือขายาวสวมถุงน่องสีเนื้อ บวกกับหน้าตาที่สวยงามโดดเด่น เพียงพอที่แตะถึงระดับนางฟ้าในความคิดของคนส่วนมาก"
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-01ผมคือหมอเทวดา บทที่ 93
เพื่อนร่วมงานกลุ่มหนึ่งส่งเสียงอุทานออกมาติดต่อกัน พากันพูดด้วยความอิจฉา "หัวหน้าทีมอวี๋คุณเจ๋งมาก ตัวเองเป็นหัวหน้าทีมของฝ่ายขาย แฟนก็เป็นสาวสวยของสำนักงานใหญ่ของบริษัท นี่มันกิ่งทองใบหยกชัด ๆ""งานดี ๆ กับผู้หญิงดี ๆ เป็นของคนอื่นหมด ทำให้พวกเราคนโสดอิจฉาให้ตายไปเลย พวกคุณสองคนก็พลอดรักเถอะ""พี่เถาสวยมากจริง ๆ ผิวพรรณ์ก็ดีมาก หัวหน้าทีมอวี๋คุณโชคดีมากจริง ๆ"เมื่อเผชิญกับคำชม อวี๋จวิ้นหยางดีใจจนยิ้มไม่หุบเถาเชี่ยนกอดแขนของอวี๋จวิ้นหยาง ใบหน้าที่ทาแป้งหนาเตอะเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจพอดีกับที่ในตอนนี้ โทรศัพท์มือถือของตู้หมิงเจ๋อดังขึ้น สีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมทันที และเขาก็พูดว่า "ฉันรับสายที่สำคัญมาก คุณพาทุกคนเข้าไปก่อน"“ตกลง!” อวี๋จวิ้นหยางพยักหน้าอย่างเร่งรีบคนกลุ่มหนึ่งเดินไปที่ประตู และ อวี๋จวิ้นหยางก็แนะนำเพื่อนร่วมงานของเขาให้รู้จักกับแฟนสาว "สาวสวยท่านี้ก็คืออวี๋อีเหรินบุคคลสำคัญในวันนี้ นี่คือหลินจื่อเฉิน......ท่านนี้คือเซี่ยซินซินหัวหน้าฝ่ายบุคคลที่เพิ่งเลื่อนขั้นวันนี้"เถาเชี่ยนนอกจากจะยิ้มบาง ๆ กับอวี๋อีเหรินและเซี่ยซินซินแล้ว คนอื่น ๆ ไม่แม้แต่เหลือบมองด้วยซ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-01ผมคือหมอเทวดา บทที่ 94
"นายต้องเข้าใจผิดแน่นอน หลิวเฟิงหัวหน้าแผนกชั้นสองช่วยฉันจองไว้ ไม่เชื่อนายไปถามเขา!" อวี๋จวิ้นหยางถลึงตาโตพูดขึ้นถ้าเข้าไปไม่ได้ อวี๋จวิ้นหยางคงจะเสียหน้าอย่างมาก จะอธิบายต่อหน้าตู้หมิงเจ๋ออย่างไร?ฉันจะรักษาหน้าต่อหน้าแฟนและเพื่อนร่วมงานได้อย่างไร?พนักงานต้อนรับพูดอย่างไม่เกรงใจ "คุณเข้าใจผิดแล้ว หลิวเฟิงไม่ใช่หัวหน้างานอะไรด้วยซ้ำ เขาเป็นเพียงผู้ดูแลคลังสินค้า ไม่มีสิทธิ์ช่วยลูกค้าจองโต๊ะ""พวกเราที่นี่คือระบบสมาชิก พวกคุณไม่มีบัตรสมาชิก ยิ่งไม่มีการจอง งั้นก็อย่าโทษที่พวกเราไม่สามารถต้อนรับได้ ทุกท่านหลีกทางด้วย อย่ากีดขวางพวกเราต้อนรับแขกท่านอื่น"นี่คือออกคำสั่งไล่!อวี๋จวิ้นหยางรู้สึกหน้าเสีย จึงโมโหทันที เขายกนิ้วขึ้นชี้หน้าอีกฝ่ายแล้วเริ่มด่าทอขึ้นมา "บัตรสมาชิกบ้าบออะไร!""ทั้ง ๆ ที่คนของพวกแกยืนยันกับฉันว่ามีห้อง พวกเราถึงได้เดินทางมาแต่ไกล ตอนนี้แกบอกกับฉันว่าไม่มี นี่แม่งนับเป็นเรื่องอะไร?""ฉันไม่สนแกจัดห้องให้พวกเราเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นเรื่องนี้ไม่จบ เชื่อไหมว่าวันนี้กูจะให้พวกมึงทำธุรกิจไม่ได้เลย!"พนักงานต้อนรับชายสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเพิ่งเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-01ผมคือหมอเทวดา บทที่ 95
"นี่พวกแกจะทำอะไร อาศัยบารมีอำนาจข่มเหงผู้อื่นเหรอ?" อวี๋จวิ้นหยางแสร้งทำเป็นแน่นิ่ง พูดอย่างใจสู้"ไอ้พวกที่ไม่มีปัญญาแม้แต่ทำบัตรสมาชิก ฉันรังแกพวกแกแล้วจะทำไม?"เจ้าอ้วนเหยนยิ้มอย่างน่ากลัว "จะให้พวกแกได้รับรู้หน่อย ครั้งหน้าจะได้ไม่มาก่อเรื่องอีก""เดี๋ยวก่อน!"เสียงหนึ่งดังขึ้น ลั่วอู๋ฉางล้วงบัตรออกมาจากในกระเป๋ากางเกง "อันนี้ใช้ได้ไหม?"เขาเห็นแก่ที่อวี๋อีเหรินฉลองบรรจุเป็นพนักงาน เซี่ยซินซินก็อยู่ด้วย ถึงได้เป็นฝ่ายเอาบัตรแบล็คการ์ดออกมากู้หน้าอีกอย่างคิดว่าชิงเหยน กรุ๊ปกับร้านจักรพรรดิใต้ฟ้า เป็นธุรกิจของตระกูลเกา ไม่จำเป็นต้องทำให้ไม่สบายใจ"นี่คือบัตรอะไร? ให้ฉันดูสิ ทำไมฉันถึงไม่เคยเห็น!"ไม่รอให้เจ้าอ้วนเหยนตอบสนอง อวี๋จวิ้นหยางแย่งเอามาก่อน จากนั้นขมวดคิ้วพูด "ไม่ใช่บัตรทองแดง บัตรเงิน บัตรทองกับบัตรสมาชิกสีม่วงทองสี่ระดับ บัตรสีดำนี้คืออะไร?"เถาเชี่ยนหัวเราะเยาะ "น่าจะเป็นบัตรส่วนลดที่ช่างทำผมร้านตัดผมให้ฟรี!"เมื่อเจ้าอ้วนเหยนเห็นการ์ดใบนี้ ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นทันที เขาก้าวไปสองสามก้าวด้วยขาสั้น ๆ และรีบไปหาอวี๋จวิ้นหยาง "ขอฉันดูหน่อยสิ!"เมื่อถือการ์ด
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-01ผมคือหมอเทวดา บทที่ 96
"ปลอม?"อวี๋จวิ้นหยางคิดไม่ถึงว่าสถานการณ์พลิกผันเร็วขนาดนี้“ฉันพูดแล้ว เขาเป็นคนที่เพิ่งจะออกมาจากคุก จะมีของระดับสูงแบบนี้ได้ยังไง เดิมทีก็คือของปลอม”เขาฮึกเหิมขึ้นมาทันที “ลั่วอู๋ฉางนายก็กล้าพูด อ้าปากออกมา รู้ว่าบอสใหญ่ของร้านจักรพรรดิใต้ฟ้าเป็นใครไหม นั่นเป็นประธานเกาของสำนักงานใหญ่!”“ฉันเพิ่งรู้ เดิมทีร้านจักรพรรดิใต้ฟ้าก็เป็นอุตสาหกรรมของเกาซื่อกรุ๊ป ผู้จัดการเหยน พวกเราเป็นพนักงานของชิงเหยน กรุ๊ป พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน”"ครอบครัวเดียวกันไม่ต้องเกรงใจกัน เรื่องเข้าใจผิดเมื่อครู่ ก็ถือว่าได้แก้ไขแล้ว! แต่หมอนี่ใช้บัตรปลอมอวดแสดงตนหลอกลวงผู้อื่น ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเรา พวกคุณอย่าปล่อยเขาไปง่ายๆ"ท่าทางโต้ตอบของเถาเชี่ยนก็ยิ่งรุนแรงขึ้น ชี้ไปที่จมูกของลั่วอู๋ฉาง "นายก็น่ารังเกียจเกินไปแล้ว ถึงแม้ว่าจะเข้าไปไม่ได้ ก็ไม่ควรใช้บัตรปลอมหลอกคนอื่น คิดว่าคนอื่นเป็นคนโง่เหรอ?"“น่าอับอายจริงๆ หน้าตาของพวกเรา ถูกนายทำให้ขายหน้าแล้ว!ไม่เข้าใจจริงๆ นายไอ้นักโทษ นายคิดอะไรกันแน่”แม้แต่อวี๋อีเหรินก็อดทนมองไม่ได้แล้ว เสียใจภายหลังที่เพิ่งจะเกิดความสงสารลั่วอู๋ฉาง ทำให้คนผิดหวังจร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-01ผมคือหมอเทวดา บทที่ 97
ตู้หมิงเจ๋อเสแสร้งพูดอย่างลำบากใจ “ผู้จัดการเหยน ทำให้คุณลำบากใจหรือเปล่า ไม่ใช่บอกว่าห้องรับรองหรูหราต้องจองก่อนล่วงหน้าหรอกเหรอ?”“นั่นก็มุ่งเป้าไปที่คนอื่น คุณชายตู้คุณไม่ใช่คนเหล่านั้น!” เจ้าอ้วนเหยนเห็นได้ชัดเจนว่ารู้จักคิด พูดสองสามประโยคก็ประจบประแจงตู้หมิงเจ๋อจนสูงส่งได้แล้ว"ไม่ต้องพูดถึงห้องรับรองหรูหรา ถ้าหากว่าวันนี้ห้องรับรองจักรพรรดิยังไม่มีแขก ผมก็จะรีบให้พวกเขาเก็บกวาด พาทุกท่านเข้าไปด้วยตัวเอง"ตู้หมิงเจ๋อในใจก็พอใจ ที่ได้สร้างชื่อเสียงต่อหน้าเพื่อนร่วมงานของตัวเองพนักงานต้อนรับหญิงสองคนรูปร่างสูง หน้าตาดีเลิศ พาทุกมาถึงที่ห้องรับรองอย่างกระตือรือร้น“ผู้จัดการตู้ คุณสุดยอดจริงๆ!”อวี๋จวิ้นหยางมีสีหน้าท่าทาง เหมือนสุนัขรับใช้มาก“แค่ออกหน้ามาก็ทำให้ไอ้อ้วนนั่นคุกเข่าเลียประจบ นายไม่รู้ เวลาที่พวกเขาปฏิบัติกับฉันสีหน้าเป็นยังไง ได้ระบายความโกรธจริงๆ!”เถาเชี่ยนก็ถามด้วยความอิจฉามาก “ผู้จัดการตู้ บัตรสมาชิกของที่นี่ราคาแพงใช่ไหม?”“ไม่เพียงแค่ราคาแพง สมาชิทองแดงระดับล่างสุดต้องฝากเงินล่วงหน้าห้าล้านบาท ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสีเงินกับสีทอง แพงจนเกินเหตุไปมาก!” อวี๋จว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-01ผมคือหมอเทวดา บทที่ 98
“ถ้าอย่างนั้นต้องขอบคุณผู้จัดการตู้มาก”อวี๋อีเหรินปากพูดตกลง แต่เพราะว่าได้รับสั่งสอนที่ดีตั้งแต่เด็ก ทำให้เธอไม่โกงและเรียกราคาสูงได้ต่อให้มีโอกาสวางอยู่ตรงหน้า ฝ่ายตรงข้ามยินยอมที่จะจ่าย ก็ไม่ได้ราคาของเมนูอาหาร แพงจนทำให้คนอ้าปากค้าง มองลงไปข้างล่าง ก็ไม่มีอาหารที่ตัวเลขน้อยกว่าสามหลักอวี๋อีเหรินฝืนใจ สั่งตามใจหนึ่งจาน และเป็นฝ่ายส่งไปให้ตู้หมิงเจ๋อ“ผู้จัดการตู้สั่งจะดีกว่า”โอกาสที่จะได้แสดงความสามารถแบบนี้ เป็นธรรมชาติที่ตู้หมิงเจ๋อจะไม่บ่ายเบี่ยง รวดเดียวก็สังอาหารไปแล้วยี่สิบกว่าจาน และยังเลือกราคาแพง ราคาทั้งหมดเกินสองแสนห้าหมื่นบาทแล้วยังมีเหล้ากับเครื่องดื่มอีก เป็นค่าใช้จ่ายเยอะมากเพื่อนร่วมงานที่นั่งอยู่ เงินเดือนสูงสุดก็แค่หนึ่งแสนบาท อาหารที่อยู่บนโต๊ะก็เท่าเทียมกับเงินเดือนของพวกเขาสองสามคน ทุกคนก็พากันชื่นชมเขาว่าใจกว้าง“นี่นับประสาอะไรเอง อาหารหนึ่งมื้อเท่านั้นเอง!”ตู้หมิงเจ๋อพูดอย่างใจกว้าง “ทุกคนไม่ต้องระมัดระวังตัวเกินไป กินดื่มอย่างเต็มที่ ถ้าไม่พอพวกเราค่อยสั่งอีก”อวี๋จวิ้นหยางก็เลียแข้งเลียขาขึ้นมาในเวลานี้ “ทุกคนยังไม่รู้ใช่ไหม ผู้จัดการตู้ไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-01
บทล่าสุด
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1049
ลั่วอู๋ฉางลงมือก่อน ซัดฝ่ามือใส่ซาคุน"ดีเลย มา!"ซาคุนมองด้วยความดูถูก คิดว่าตัวเองผ่านศึกสงครามมามาก เด็กหนุ่มคนนี้จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้ยังไง"ราชันมังกรลั่วเทียนลงมือแล้ว!"ไม่รู้ว่าใครตะโกนออกมา ทุกคนพร้อมใจกันหันหลังวิ่งหนีอย่างไม่ได้นัดหมายทันที!พวกเขาวิ่งหนีตายกันอย่างสิ้นท่า ดูน่าเวทนาสุดๆ"พวกไร้ประโยชน์!"ซาคุนสบถในใจ ก่อนจะลุกขึ้นเผชิญหน้า พร้อมตะโกนว่า "ไอ้หนู แกกล้าลงมือกับฉัน ถือว่ากล้ามาก!""ฉันจะให้แกได้ลิ้มรสว่าฝีมือแม่ทัพจอมสังหารเป็นอย่างไร!""ตูม!"ฝ่ามือทั้งสองปะทะกันกลางอากาศ ใบหน้าที่หยิ่งผยองของซาคุนเปลี่ยนไปในทันทีพลังที่ส่งผ่านจากฝ่ามือแรงเกินกว่าที่เขาคาดคิดต่อหน้าพลังนี้ แรงฝ่ามือของซาคุนถูกกลืนหายไปในทันที ก่อนที่พลังนั้นจะเข้าสู่ร่างกายและทำลายเส้นลมปราณ"เป็นไปได้ยังไง?" ซาคุนตะลึงตัวเขาในฐานะยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ใหญ่ กลับต้องพ่ายแพ้ต่อเด็กหนุ่มธรรมดาๆ คนนี้?ลั่วอู๋ฉางพลิกข้อมือ สันมือกลายเป็นมีดที่คมกริบ เฉือนผ่านลำคอของซาคุนซาคุนรู้สึกเย็นวาบที่ลำคอ จากนั้นศีรษะของเขาก็หลุดออกจากร่างเขาไม่ได้ตายในทันที ระหว่างที่ศีรษะกำลังร่ว
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1048
คำสั่งของซาคุนทำให้ทุกคนอึ้งไปในทันทีเขาบ้าหรือเปล่า กล้าขนาดนั้นได้ยังไง?นี่มันราชันมังกรลั่วเทียนเชียวนะ!อย่าเห็นว่าลั่วอู๋ฉางจะอายุน้อย แต่ในช่วงสามปีที่ผ่านมา เขาใช้ความสามารถของตัวเองสร้างความเกรงขามให้คนทั้งเรือนจำหลงตันสวรรค์ได้เหล่ามหาปีศาจทุกผู้ทุกตนต่างพากันยอมสยบต่อเขาพวกที่กล้าก่อเรื่องหรือท้าทายเขา ล้วนมีจุดจบที่น่าอนาถถึงแม้ว่าลั่วอู๋ฉางจะออกไปจากที่นี่แล้ว แต่เรื่องราวของเขายังคงถูกเล่าขานอย่างสนุกปากซาคุนในฐานะนักโทษหน้าใหม่ ชัดเจนว่าเขาไม่รู้เรื่องเหล่านี้ และไม่รู้จักลั่วอู๋ฉางเขาถึงขั้นไม่ยอมมองลั่วอู๋ฉางตรงๆ ด้วยซ้ำในมุมมองของซาคุน เด็กหนุ่มอายุยี่สิบกว่าๆ ไม่คู่ควรได้รับความเคารพจากเขาสิ่งที่เขาต้องการตอนนี้คือจับสาวงามตรงหน้า แล้วปลดปล่อยความต้องการที่สะสมมานานเขาสาบานว่าจะปลดปล่อยไฟปรารถนาที่กักเก็บไว้นานทั้งหมดไปกับหญิงงามคนนี้ส่วนฐานะของคนสองคนนี้ สำคัญตรงไหน?ซาคุนคนนี้กำลังจะเป็นราชาผู้ปกครองเรือนจำหลงตันสวรรค์แห่งนี้ ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นพัศดี นักโทษ หรือใครก็ตาม ล้วนต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาขอสำราญใจก่อนค่อยว่ากัน!ถ้าเป็นเมื่อก
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1047
ไม่ไกลจากที่นั่น มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังชี้ไปที่และวิจารณ์กันอยู่"คนคนนั้นคือซาคุน ฉายาแม่ทัพจอมสังหาร ที่ฆ่าคนไม่กระพริบตาและก่อหายนะแก่ประเทศแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มาหลายปีใช่ไหม?""ได้ยินมาว่าเขาเคยสังหารเชลยศึกกว่าหมื่นคนในคราวเดียว วิธีการโหดเหี้ยมมากเลยล่ะ!""ฆ่าแค่เชลยศึกจะไปนับอะไรได้ ซาคุนชอบที่สุดคือการฆ่าล้างเมือง หมู่บ้านเล็กๆ ที่มีคนนับหมื่น เพียงแค่คำเดียวก็ถูกฆ่าจนเกลี้ยง แม้แต่คนชราและเด็กที่ไม่มีอาวุธก็ยังไม่เว้น!""หมอนี่เพิ่งถูกจับเข้ามา ก็ใช้ความโหดร้ายและความแข็งแกร่งในการข่มขู่และรวบรวมคน ดูเหมือนว่าจะพยายามขึ้นมาเป็นใหญ่ในเรือนจำหลงตันสวรรค์นี่""เหล่าเติงกับอ้าวเต๋อเปียวที่อยู่ข้างล่างไม่ยอม เลยขึ้นมาท้าทาย สองรุมหนึ่งแต่ก็ยังไม่ได้เปรียบ สุดท้ายบาดเจ็บสาหัสทั้งคู่ ต้องให้คนหามออกไป"ณ ขณะนี้ ซาคุนดูเหมือนแม่ทัพใหญ่ที่ชนะศึกและกลับมาอย่างสง่างามใบหน้าหยิ่งผยอง เดินสำรวจอาณาเขตของตนเองด้วยท่าทีสง่างามทุกที่ที่เขาเดินผ่าน ผู้คนต่างพากันก้มศีรษะ!ไม่มีใครกล้าหาเรื่องเลยสักคนตอนนี้เอง ลูกน้องคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาพร้อมหัวเราะและพูดประจบว่า "ท่านซาคุน คนข้าง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1046
ในห้องควบคุมบนจอภาพขนาดใหญ่ ปรากฏภาพของลั่วอู๋ฉางและหูเยว่ซีชายหัวล้านวัยกลางคนถึงกับตกใจจนเหงื่อแตกพลั่ก "ทำไม…ถึงเป็นเขา?""เพิ่งออกไปไม่กี่วัน กลับมาอีกแล้ว จะมาก่อเรื่องอะไรอีก?"คนหน้าใหม่ที่อยู่ข้างๆ เสนอว่า "ท่านหัวหน้าพัศดี ควรแจ้งพวกผู้คุมหรือไม่ครับ…""ไม่ต้อง!"ชายหัวล้านปาดเหงื่อขณะสั่งว่า "สั่งคนที่ประจำจุดเฝ้าระวัง เก็บปืนให้หมด วันนี้ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ห้ามใครทำอะไรโดยพลการเด็ดขาด""ไม่อย่างนั้น ฉันจะลอกหนังมันออก!""สั่งให้เปิดประตูใหญ่ทันที ห้ามใครขวางทาง อยากไปไหนก็ปล่อยเขาไป"พูดจบ เขาก็วิ่งออกจากห้องควบคุมไปอย่างรวดเร็วคนหน้าใหม่งุนงง "คนนี้เป็นใครกัน ทำไมถึงทำให้หัวหน้าพัศดีกลัวได้ขนาดนี้?"ในสายตาเขา เหล่าปีศาจร้ายหลายร้อยคนในเรือนจำหลงตันสวรรค์ ต่างก็อยู่ภายใต้การควบคุมของหัวหน้าพัศดีเรียกได้ว่าเป็นราชาในพื้นที่นี้เลย!จำเป็นต้องกลัวใครอีกเหรอ?ควรเป็นคนอื่นที่กลัวเขามากกว่า!"แกร๊ก…แอ๊ด!"ประตูใหญ่ที่ทำจากเหล็กหนาเปิดออกทั้งสองข้างลั่วอู๋ฉางไม่พูดอะไรให้มากความ เดินเข้าไปข้างในทันทีหูเยว่ซีรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ แต่ก็เดินตามหลังเขาไป"คุณ…ค
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1045
ผู้หญิงนอกจากจะอิจฉา ก็ได้แต่ยอมรับว่าตัวเองสู้ไม่ได้ช่างเป็นผู้หญิงที่สวยเหลือเกิน!เย้ายวนและเซ็กซี่!อะไรคือ ใบหน้าเหมือนนางฟ้า หุ่นเหมือนปีศาจ เหมือนถูกสร้างมาเพื่อเธอคนนี้โดยเฉพาะ"ทำไมถึงเป็นเธอ?" ลั่วอู๋ฉางดูตกใจเล็กน้อยถ้าเป็นเกาชิงเหยียนหรือหนิงซินถง เขาคงคิดว่าเป็นเรื่องปกติแม้แต่หยูอีเหริน ลั่วอู๋ฉางก็ยังไม่รู้สึกตกใจแต่กลับเป็นหูเยว่ซี!จิ้งจอกตัวนี้ ไม่อยู่เฉยๆ ที่บ้านแล้วออกมาทำอะไร?"มารับนายท่านไงล่ะ!"หูเยว่ซีไม่สนใจสายตาประหลาดใจของลั่วอู๋ฉาง เดินอวดโฉมเข้ามาและคว้าแขนเขาทันทีทรวงอกที่ใหญ่โตนุ่มนิ่ม กระชับแนบชิดกับแขนของลั่วอู๋ฉางพอมองไปที่พวกผู้ชายที่ยืนตะลึงอยู่ ก็เห็นว่าต่างพากันอิจฉาอย่างสุดขีดสาวงามที่หายากทั้งบนฟ้าและบนดิน กลับมีเจ้าของแล้ว!ที่สำคัญ ผู้ชายคนนั้นดูธรรมดาขนาดนั้น เขามีดีอะไรกัน?"ขับรถมาไหม?" ลั่วอู๋ฉางถามขณะสวด "บทสงบใจ" ในใจหูเยว่ซีพยักหน้า "แน่นอน!""ถึงจะบินมาสะดวกกว่า แต่กลางวันแสกๆ แบบนี้ ฉันคงโดนจับไปแยกร่างเพื่อค้นคว้าวิจัยแน่ๆ"ลั่วอู๋ฉางพูดว่า "ไปชานเมืองทางใต้"ห่างออกไปสิบกว่ากิโลเมตร ริมทะเลสาบที่ส่องประกาย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1044
"ตูม...!"ทันใดนั้นพื้นดินก็สั่นสะเทือน!เสียงดังมาจากปากทางขึ้นเขา เห็นกลุ่มควันรูปเห็ดสีขาวลอยขึ้นช้าๆ"ระเบิด...จริงเหรอ?" ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจส่วนหนานกงจือรั่วมีสีหน้าหวาดกลัวไม่ใช่ของปลอมเหรอ? แล้วมันระเบิดได้ยังไง?บริเวณปากทางขึ้นเขา เต็มไปด้วยความวุ่นวายผนังหินทั้งสองข้างถล่มลงมา ก้อนหินเล็กใหญ่กลิ้งลงมาจนเป็นกำแพงกั้นหลุมขนาดใหญ่ที่เกิดจากระเบิด มีเส้นผ่านศูนย์กลางกว่าสิบเมตร และลึกถึงห้าเมตรอย่างน่ากลัว!แม้แต่น้ำใต้ดินก็เริ่มไหลออกมาบนพื้นมีผู้คนล้มลงกระจัดกระจาย รอบศูนย์กลางของการระเบิดมีศพหลายร่างที่ถูกทำลายจนดูไม่ออก อวัยวะต่างๆ กระจัดกระจายเต็มพื้นไม่ใช่แค่ศพของชาวบ้าน แต่ยังมีศพของนักบู๊โบราณที่ใส่ชุดต่อสู้อีกด้วยคนคนหนึ่งที่เปื้อนเต็มไปด้วยดินและฝุ่นจนเสื้อผ้าดูไม่ออกว่ามีสีหรือรูปแบบอะไร ใบหน้าก็สกปรกไปหมด เธอเงยหน้าขึ้นอย่างลำบากจากรูปร่างและผมเผ้าที่ยุ่งเหยิง ดูออกได้ไม่ยากว่าเป็นผู้หญิงหลังจากที่ตบและเช็ดไปอย่างบ้าคลั่ง ในที่สุดใบหน้าที่แท้จริงก็ปรากฏออกมาใช่แล้ว เธอก็คือหลินเชี่ยน!เธอได้รับการเลี้ยงดูแบบชนชั
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1043
ชายชราเพียงส่งสายตา ชาวบ้านที่ผูกระเบิดไว้กับตัวก็เดินกราดเข้ามาทันที พร้อมกับอุปกรณ์จุดระเบิดในมือคนอื่นๆ ก็เปลี่ยนท่าทีเป็นดุดันอย่างเห็นได้ชัด ท่าทีไม่เป็นมิตรอย่างยิ่งชายชรายิ้มเจ้าเล่ห์ "พวกคนในเมืองอย่างพวกนาย ชีวิตคงมีค่ามากล่ะสิ จะมาเสี่ยงชีวิตเพื่อของนอกกายพวกนี้ทำไม จริงไหม?""แต่พวกเรามันต่างออกไป ชีวิตของเรามันไร้ค่า เอามาแลกกับชีวิตกับพวกนาย ไม่คุ้มกันหรอก!"ชายชราผู้นี้ เจ้าเล่ห์ยิ่งนักเขารู้จักใช้จุดแข็งของตัวเองและพูดกดดัน เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามยอมถอย"ระเบิดเลยสิ" ลั่วอู๋ฉางพูดขึ้นอย่างเย็นชาชายชราอึ้งไป "นายพูดว่าอะไรนะ?""ไม่ใช่ว่าจะตายไปด้วยกันเหรอ เอาเลยสิ!" ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยสีหน้าไม่หวาดกลัวใดๆ เหมือนกำลังพูดถึงเรื่องเล็กที่ไม่สำคัญชายชราเบิกตากว้าง "ไอ้หนู นายพูดจริงหรือ?""นายอยากตายเอง แต่จะพาคนอื่นไปด้วยหรือ? นายมีสิทธิ์อะไรไปตัดสินใจแทนคนอื่น นายมีสิทธิ์นั้นหรือไง?""ไอ้หนูนี่มันบ้าแล้ว พวกนายจะปล่อยให้เขาทำตามอำเภอใจหรือ?"นี่ก็คือการพยายามยุแหย่ให้แตกกัน!คนหนึ่งคนไม่กลัวตาย ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะไม่กลัวตายถ้าสร้างความขัดแย้งในหมู่พวกเขาไ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1042
"ชวีหลิงหาน?"ลั่วอู๋ฉางชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตะโกนออกมา"อาจารย์หญิงรอง!"ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเบิกตากว้าง แม้แต่คนนอกอย่างหนานกงจือรั่วก็ยังตกใจมีเพียงซูเทียนคั่วที่ยังคงสงบนิ่ง ตาแก่ผู้นี้เคยเจอเรื่องมีภรรยาหลายคนบ่อยจนชินแล้ว จึงยอมรับได้ง่ายเป็นธรรมดาเย่ปิงเหยาพยักหน้าอย่างจนใจในตอนแรก ลั่วอู๋ฉางตั้งใจปิดบังเนื้อหาในกระดาษ เพราะกลัวว่าพวกเธอจะไม่รู้เรื่องของกันและกันถ้าถูกเปิดเผย เรื่องคงจะยุ่งยากแน่นอน!แม้ว่าเทพอวี้คนนั้นมักทำให้ลูกศิษย์ลำบากเสมอ และลั่วอู๋ฉางก็ไม่เห็นด้วยกับการกระทำหลายอย่างของเขาแต่เรื่องนั้นเป็นปัญหาเรื่องศีลธรรมในตัวของเทพอวี้เองลั่วอู๋ฉางจะไม่เอาคืนโดยการไปทำให้อาจารย์ลำบากหรอกเพราะนี่ก็เป็นเรื่องของศีลธรรมเช่นกันดังนั้นลั่วอู๋ฉางจึงยอมช่วยตาแก่นั่นปิดบังให้ไม่คิดเลยว่า สุดท้ายตาแก่คนนั้นจะโป๊ะแตกซะเอง!เย่ปิงเหยาผู้เป็นอาจารย์หญิงคนนี้ช่างไม่ธรรมดาเธอหาเบาะแสเจอได้ในเวลาอันสั้นแม้ว่าเธอกับเทพอวี้จะไม่ได้แต่งงานกันอย่างเป็นทางการ แต่ชื่ออาจารย์หญิงก็เป็นที่ยอมรับอย่างแท้จริงในตอนที่ตาแก่นั่นป่วยหนักและต้องการคนดูแลเอาใจใส่ กลับไปหลบอย
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1041
"ยังมีใครอีก?" น้ำเสียงของลั่วอู๋ฉางสงบนิ่งยิ่งนัก แต่กลับสร้างความหวาดกลัวที่ไม่อาจอธิบายได้กวานเหวินเหยารีบก้มหน้าลงทันที เกรงว่าจะสบตากับลั่วอู๋ฉางเข้า"คุณหนูหนานกง ไปกันเถอะ" ลั่วอู๋ฉางกล่าวหนานกงจือรั่วเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับรอยยิ้มกว้างดั่งดอกไม้บาน "ได้ค่ะ!"เมื่อเห็นพวกเขาเดินจากไป หลินเชี่ยนกัดริมฝีปากแน่น ดวงตาเปล่งประกายความเคียดแค้นเมื่อทั้งห้าคนเดินห่างออกจากพื้นที่ใจกลางภูเขาชางหลง สัญญาณโทรศัพท์ก็ค่อยๆ ดีขึ้นเย่ปิงเหยาวุ่นอยู่กับการติดต่อคนรู้จักทันที เพื่อสอบถามวิธีการถ่ายทอดพลังเข้าสู่แท่งคริสตัล"ได้เรื่องแล้ว!"ผ่านไปครู่หนึ่ง เย่ปิงเหยาก็ยิ้มออกมา "มีคนบอกฉันว่า มีชายคนหนึ่งชื่อหมอพิษกระหายเลือด เขารู้วิธีนี้""แต่เขาเป็นพวกอารมณ์สองขั้ว แถมมีศัตรูนับไม่ถ้วน ช่วงหลายปีมานี้เขาหายตัวไปจากยุทธภพ แทบไม่มีใครรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน""ฉันได้ขอให้เพื่อนช่วยตามหาแล้ว คิดว่าอีกไม่นานคงจะมีข่าว"คิ้วคมของลั่วอู๋ฉางขมวดเข้าหากันเล็กน้อย เขาพึมพำกับตัวเอง "หมอพิษกระหายเลือด...ทำไมชื่อฟังดูคุ้นๆ นะ""เธอก็เป็นคนในวงการแพทย์ จะเคยได้ยินชื่อนี้ก็ไม่แปลกหรอก"
