แชร์

บทที่ 780

“ศิษย์พี่ผลิตยาชนิดใหม่ขึ้นมา ซึ่งยานี้มีประสิทธิภาพในการรักษาบาดแผลของนักบู๊โบราณได้ดีมาก”

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเล่าเรื่องอย่างย่อๆ และหยิบตัวอย่างยามาแสดงให้คุณปู่ดู

“ร้านร้อยสมุนไพรจากตระกูลเย่ตาถั่วแท้ๆ เห็นของล้ำค่าเป็นขยะไปได้”

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพูดอย่างโกรธเคือง “ตระกูลหม่าก็ด้วย ฉันไปหาพวกเขาอย่างหวังดีแท้ๆ หม่าอวี่เฟยกลับใส่ร้ายฉัน”

ซูเทียนคั่วรับยาเม็ดมาและสูดดมดู

ทันใดนั้น ชายชราก็รู้สึกทึ่งมาก!

“นี่มัน...ยาหุยเทียนตัน!” ซูเทียนคั่วอุทานออกมาอย่างตกใจ

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนเบิกตากว้าง “คุณปู่รู้ชื่อยาหุยเทียนตันได้ยังไงคะ?”

ชื่อนี้เป็นชื่อที่อาจารย์เย่ปิงเหยาของเธอตั้งให้

นอกจากบ้านใหญ่ของตระกูลเย่ที่ขโมยสูตรยาไปแล้ว ก็ไม่น่ามีใครรู้ชื่อยานี้อีกสิถึงจะถูก

ซูเทียนคั่วอธิบายว่า “พ่อของปู่ หรือก็คือทวดของหลาน ตอนหนุ่มๆ เคยได้สูตรยาที่ไม่สมบูรณ์มาแล้วเคยศึกษามันอยู่พักหนึ่ง”

“ชื่อยาหุยเทียนตันมีมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ก่อนแล้ว เพียงแต่ไม่มีใครเคยทำออกมาสำเร็จ มันจึงไม่ได้ถูกเผยแพร่ออกไป”

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพยักหน้าเข้าใจ “ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง หลานนึกว่าเป็นชื่อที่อาจารย์คิดขึ้นมาเองซะอีก”

จาก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status