เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 630
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 631
ลั่วอู๋ฉางมีความคิดเห็นเป็นของตัวเองคนอื่นยอมใส่ถุงมือ เป็นเรื่องของคนอื่น ตัวเองจะทำอย่างไรก็ย่อมเป็นไปตามความชอบของตัวเอง"อยากสัมผัสก็ได้ คุณบอกก่อนว่าสมบัติชิ้นนี้คืออะไร?" เห็นได้ชัดว่าหลิ่วเจิ้นเจียงต้องการทดสอบลั่วอู๋ฉางพูดถูกถึงจะมีสิทธิ์ได้สัมผัสไม่อย่างนั้นก็ไปไกล ๆ เถอะ!"กริช พูดอย่างเคร่งครัดคือมีดบิน" ลั่วอู๋ฉางให้ข้อสรุปโดยตรงหลิ่วเจิ้นเจียงเบิกตากว้างก่อน จากนั้นก็หัวเราะเสียงดัง "ชายหนุ่ม อย่างนายเรียกว่าตาเงอะงะไม่ได้แล้ว แต่ตาบอดต่างหาก!""เห็นได้ชัดว่านี่คือดาบไส้ปลา ถูกนายบอกว่าเป็นกริช มันมากเกินไปแล้ว คาดไม่ถึงจะยังพูดว่าเป็นมีดบินด้วย!""เสี่ยวหยิน นี่ก็คือปรมาจารย์ด้านการประเมินสมบัติที่เธอพูดถึงเหรอ? ไม่ไหวแล้ว ฉันจะขำตายแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า!"หลิ่วซือหยินรู้สึกเขินอายเล็กน้อยและไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีเธอเชื่อว่าลั่วอู๋ฉางไม่ใช่การพูดจาโผงผาง แต่นักประเมินสมบัติคนก่อน ๆ ล้วนบอกว่านี่เป็นดาบไส้ปลา"คุณเคยเห็นดาบที่มีคมเดียวเหรอ?" ลั่วอู๋ฉางถามอย่างเย็นชา"เอ่อ?"เสียงหัวเราะของหลิ่วเจิ้นเจียงหยุดกะทันหันคมเดียวคือมีด สองคมคือดาบนี่คือพื้นฐานจะบอก
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 632
ลั่วอู๋ฉางหันไปมองหลิ่วซือหยิน "อยากได้ยินเรื่องจริงหรือโกหก?"หลิ่วเจิ้นเจียงผู้หยิ่งผยองถูกเขาเพิกเฉยโดยสิ้นเชิงลั่วอู๋ฉางไม่ปิดบังความคิดในใจของตัวเองเลย เหตุผลที่ตัวเองรักษามารยาทไว้ ไม่ได้เตะหลิ่วเจิ้นเจียงลอยออกไปในทีเดียว เพราะเห็นแต่หลิ่วซือหยินทั้งหมดหลิ่วเจิ้นเจียงโกรธมาก!ตั้งแต่จำความได้จนถึงตอนนี้ เขาที่เกิดในตระกูลที่ร่ำรวยและมีสถานะที่มีเกียรติ ไม่เคยถูกคนอื่นดูถูกเช่นนี้เลย"แน่นอนว่าต้องเป็นความจริง!" หลิ่วเจิ้นเจียงพูดด้วยความโกรธลั่วอู๋ฉางพูดอย่างไม่เกรงใจ "ธรรมดามาก!"หลิ่วเจิ้นเจียงจ้องมองด้วยความโกรธ หลิ่วซือหยินก็รีบถามว่า "ถ้าเรื่องโกหกล่ะ?""ธรรมดามากจริง ๆ!" ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างจริงจังทีละคำหลิ่วเจิ้นเจียงโกรธและถามว่า "แตกต่างกันตรงไหน?""ต่างกันตั้งสองคำ ยังแตกต่างไม่เยอะพอ?" ลั่วอู๋ฉางถามกลับหลิ่วเจิ้นเจียงหัวเราะด้วยความโกรธ ไม่สนใจลั่วอู๋ฉางอีกต่อไปและกล่าวว่า "เสี่ยวหยิน ตอนนี้เธอรู้แล้วใช่ไหม! ฉันบอกว่าเขามีชื่อเสียงปลอม ฉันผิดเหรอ?""ซื้อชื่อเสียง ไม่มีความเป็นมืออาชีพเลย!""อย่างนี้เหรอ? เธอยังรับประกันว่าเขารู้เรื่องอาวุธวิเศษ ไร้สาร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 633
"ผู้ที่มีชื่อเสียงที่สุดในหมู่พวกเขาคือหยวนหง แม่ทัพแห่งราชวงศ์อินซาง"ในตำนานหยวนหงและสามตาหยางเอ้อมีพลังเท่าเทียมกันนอกจากนี้ยังมีคำกล่าวที่ว่า เพราะหยวนหงมีความคล้ายคลึงกับซุนหงอคงในหลายที่ เช่น เป็นปีศาจลิงเหมือนกัน อาวุธเป็นไม้กระบองเหมือนกัน เป็นต้นหยวนหงและสามตาหยางเอ้อมีพลังเหมือนกัน ซุนหงอคงและเทพเอ้อหลางมีพลังเหมือนกันดังนั้นจึงมีคำกล่าวที่ว่าซุนหงอคงคือหยวนหงที่กลับชาติมาเกิดฝ่ายจอมแสบต้องเจอกับความลำบากมากมายเมื่ออยู่ต่อหน้าหยวนหง สุดท้ายเจียงจื่อหยาต้องเชิญมีดบินสังหารเซียนของไต้ซือลู่ยาออกมา จึงฆ่าหยวนหงได้หลิ่วซือหยินสมกับชื่อที่ว่าเป็นผู้หญิงมีความสามารถจริง ๆ พูดเรื่องนี้ได้อย่างเจื้อยแจ้วหลิ่วเจิ้นเจียงมีสีหน้าดีใจและพูดอย่างตื่นเต้นว่า "ถ้าพูดแบบนี้ มีดเล่มนี้ของฉัน... แคกแคก ของของฉันเป็นสมบัติที่หายาก!"สมบัติในตำนาน งั้นต้องไม่ธรรมดา!หลิ่วซือหยินขมวดคิ้วมองไปที่ลั่วอู๋ฉางอย่างสงสัย"ในเมื่อมันเป็นสมบัติ ทำไมคุณลั่วบอกว่ามันธรรมดาล่ะ?"นี่คือคำถามในใจของเธอ"ซีซี คุณมาประเมินสิ่งนี้เป็นไง?" ลั่วอู๋ฉางตะโกนไปที่ประตูหูเยว่ซีเดินเข้ามาอย่างสง่างา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 634
"เหลวไหล!"หูเยว่ซีซึ่งแต่เดิมมีสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม ได้ยินคำว่า "ฆ่าปีศาจจิ้งจอกโดยเฉพาะ" เจ็ดคำนี้ เหมือนแมวที่ถูกเหยียบหาง ระเบิดโดยตรง!"เชอะ!"หลิ่วเจิ้นเจียงกลืนน้ำลายไม่รู้ตัวพลังทำลายล้างของผู้หญิงคนนี้ทรงพลังมากจนสามารถฆ่าคนได้!ไม่ว่าจะขี้เกียจหรือโกรธก็เจริญหูเจริญตามาก"เรียนแบบอาวุธวิเศษ ปลอมได้ไม่เหมือนเลย ทำไมคุณถึงบอกว่ามันเป็นมีดบินสังหารเซียน?"ดวงตาหูเยว่ซีเบิกกว้างแยกเขี้ยวออก ดูเหมือนว่าอยากจะกัดใครสักคนเมื่อกี้หลิ่วซือหยินได้กล่าวว่า มีดบินสังหารเซียนเคยปรากฏตัวทั้งหมดห้าครั้งดวงวิญญาณที่ตายใต้มีดบินก็เป็นห้าดวงพอดีนอกจากหยวนหงแล้ว คนที่มีชื่อเสียงที่สุดก็คือผู้หญิงแปลกหน้าซึ่งเป็นที่รู้จักของทุกครัวเรือนและหยั่งรากลึกอยู่ในใจของผู้คนต๋าจี่!เธอคือผู้ที่ก่อให้เกิดการทำลายล้างราชวงศ์อินซางและจุดชนวนให้เกิดสงครามหอสินหลังจากที่กษัตริย์โจวพ่ายแพ้และเผาตัวเอง ต๋าจี่ก็ถูกจับและกษัตริย์เจียงเตี้ยวก็สั่งให้ประหารชีวิตเธอบนแท่นประหาร ต๋าจี่มีเสน่ห์มากจนทำให้เพชฌฆาตเดินโซเซไปรอบ ๆ ด้วยความงุนงง และไม่เต็มใจที่จะทำอะไรเลยเมื่อสามตาหยางเอ้อเห็นสิ่งนี้
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 635
หลิ่วเจิ้นเจียงโกรธมาก "นายแช่งฉัน!""ไอ้หนุ่ม อย่าคิดว่าหลานสาวของฉันเรียกนายว่าท่าน แล้วนายจะพูดเหลวไหลต่อหน้าฉันได้!""ฉันหลิ่วเจิ้นเจียงไม่ได้หลอกง่ายขนาดนั้น ถ้าเป็นเมื่อก่อน นายกล้าพูดกับฉันแบบนี้ ตายไปนานแล้ว นายเชื่อไหม?"หูเยว่ซีพูดด้วยสีหน้าเย็นชา "นายกล้าดียังไงมาพูดกับเจ้านายฉันแบบนี้ เชื่อไหมว่านายจะไม่มีโอกาสออกไปจากที่นี่อย่างมีชีวิต!"สายตาที่เย็นชาโจมตีมา หลิ่วเจิ้นเจียงรู้สึกเหมือนอยู่ในถ้ำน้ำแข็งทันทีเย็นไปทั้งตัว แขนขาแข็ง!ลมหายใจแห่งความตายที่แข็งแกร่ง โจมตีใส่หน้า!กดดันจนเขาหายใจไม่ออก!สายตาน่ากลัวมาก เป็นผู้หญิงที่น่ากลัวมากจริง ๆ!หลิ่วเจิ้นเจียงโตมาขนาดนี้ ครั้งแรกที่รู้สึกว่าความกลัวสุดขีดหมายถึงอะไรเขาไม่เคยคิดเคยฝันว่าหญิงสาวสวยที่มีเสน่ห์มากมายขนาดนี้ จะทำให้เขาหวาดกลัวได้ขนาดนี้ตราบใดที่สาวสวยคนนี้ลงมือ หลิ่วเจิ้นเจียงเชื่อว่าตัวเองจะต้องตายอยู่ที่นี่อย่างแน่นอน"เข้าใจผิดแล้ว!"หลิ่วซือหยินลุกขึ้นอย่างรวดเร็วและพูดว่า "ทั้งหมดเป็นความผิดของอารองของฉัน คุณลั่วฉันขอโทษท่านแทนคุณอาด้วย ท่านอย่าได้โกรธเลย"จากนั้นเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงตำหนิ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 636
"ยาสมุนไพรอะไร?"ลั่วอู๋ฉางสะดุ้ง ไม่เข้าใจสิ่งที่หลิ่วซือหยินพูดหลิ่วซือหยินยิ้มและพูดว่า "ครั้งก่อนบนเรือสำราญ คุณหนิงโดนเมิ่งป๋ออันทำร้ายบาดเจ็บ ท่านให้ยาเขาหนึ่งเม็ด ได้ผลดีมาก""สำหรับเรื่องนี้ ฉันก็ได้รับการยืนยันจากทางคุณหนิงว่า ยาเม็ดที่ท่านทำ ไม่มีขายในตลาด""ดังนั้นซือหยินจึงถือดีมาร่วมมือกับท่านในนามของตระกูลหลิ่ว ไม่ทราบว่าจะได้รับเกียรตินี้หรือไม่?"ทันใดนั้นลั่วอู๋ฉางก็ตระหนักได้ว่าจุดประสงค์ที่เธอมาที่นี่คือยาแก้บาดเจ็บหลิ่วซือหยินสมกับเป็นนักเรียนดีเด่นของโรงเรียนธุรกิจที่มีชื่อเสียง มองปราดเดียวก็เห็นว่ายาแก้บาดเจ็บมีตลาดที่แข็งแกร่งมากในโลกศิลปะการต่อสู้ ไม่ใช่เรื่องแปลก นักบู๊โบราณจะได้รับบาดเจ็บเนื่องจากสาเหตุหลายประการ และส่วนใหญ่ใช้ยาและกำลังภายในเพื่อรักษาแต่ยาในตลาดมีจำกัดมาก ส่วนใหญ่พัฒนามาจากยาทั่วไป แม้ว่าจะสามารถรักษาโรคได้ แต่สำหรับนักบู๊โบราณ ผลที่ได้นั้นธรรมดามากหากมียาอายุวัฒนะที่มีประสิทธิภาพสำหรับนักบู๊โบราณโดยเฉพาะ ตลาดคงจะได้รับการต้อนรับอย่างแน่นอนนักบู๊โบราณแข็งแกร่ง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ขาดแคลนเงินโดยธรรมชาติแน่นอนว่าการหาเงินจากนั
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 637
หลิ่วซือหยินยืนขึ้นและกล่าวคำอำลา "ฉันอยากจะขอโทษท่านอีกครั้งสำหรับพฤติกรรมที่ไม่สุภาพของอารอง"ลั่วอู๋ฉางโบกมือเพื่อแสดงว่าตัวเองไม่ถือสาหลิ่วซือหยินหยิบกล่องผ้าขึ้นมา กล่าวคำอำลาแล้วจากไปด้านนอก ประตูรถเปิดออกขณะที่หลิ่วซือหยินกำลังจะก้าวเข้าไปในรถ หลิ่วเจิ้นเจียงก็เอื้อมมือไปคว้ากล่องผ้า"นักปราชญ์แซ่ลั่วคนนั้น ไม่ได้หน้าด้านเก็บดาบไส้... มีดสมบัติเล่มนี้ไว้ ไม่งั้นฉันกับเขาไม่จบง่าย ๆ แน่!"หลิ่วเจิ้นเจียงภายนอกดูปากแข็ง แต่ในความเป็นจริงในใจของเขายังคงยอมรับคำพูดของลั่วอู๋ฉางนี่คือมีดหนึ่งเล่ม"อารอง คุณเหลวไหลอะไรกัน!"หลิ่วซือหยินสีหน้าไม่พอใจและพูดว่า "ตั้งแต่แรกคุณลั่วก็ไม่ได้มีความคิดอยากได้มีดเล่มนี้ของคุณเลย""เขามีแต่รังเกียจมัน หลังจากที่คุณออกมาแล้ว คนอื่นก็ยิ่งไม่ได้มองอีกเลย คุณกำลังตัดสินสุภาพบุรุษด้วยหัวใจของตัวร้าย"หลิ่วเจิ้นเจียงตะคอกเบา ๆ "เสแสร้งเฉย ๆ หรอก เธอก็เชื่อ?""แม้ว่าจะเป็นเพียงมีดบินสังหารเซียนที่ปลอมแปลงก็เป็นอาวุธวิเศษและเป็นของเก่าที่สืบทอดมาหลายพันปี ฉันก็ไม่เชื่อว่าเขาจะไม่สนใจ?"หลิ่วซือหยินโกรธมากและพูดว่า "อารอง สิ่งที่คุณทำในว
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 638
"คุณลั่วครับ คนของเราตรวจพบว่าองค์กรแบล็คซันกำลังใช้เงินจำนวนมากเพื่อต้องการข้อมูลส่วนตัวของท่าน"ชายคนหนึ่งสวมชุดค่ายบู๊ลิ้มยืนอยู่ข้างหน้าลั่วอู๋ฉาง"ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็แอบส่งคนกลุ่มหนึ่งมายัง ประเทศมังกร หากไม่มีอะไรผิดพลาด น่าจะถูกใช้มาเพื่อจัดการกับท่านครับ"ชายคนนี้มีสีหน้าสั่นเทา และแม้ว่าเขาจะพยายามควบคุมตัวเองอย่างเต็มที่ แต่ก็ยังมีเสียงสั่นอยู่บ้างในขณะที่เขาพูดไม่มีเหตุผลอื่น!หูเยว่ซีกำลังนั่งขัดสมาธิและตัดเล็บอยู่ข้าง ๆครั้งที่แล้วที่สาขาที่ราบ เธอสังหารผู้คนไปมากกว่าร้อยคนและทำลายอาคารที่เป็นตัวแทนของชื่อเสียงของค่ายบู๊ลิ้มจนพังทลายลง ทิ้งความประทับใจอันลึกซึ้งให้กับอีกฝ่ายผู้ชายตรงหน้า ตอนนั้นก็อยู่ในที่เกิดเหตุสำหรับเขาแล้ว สาวสวยน่าทึ่งคนนี้เป็นเพียงปีศาจ"รู้แล้ว มีข่าวใหม่อะไร แจ้งให้ผมทราบทันที" ลั่วอู๋ฉางสีหน้าสงบชายคนนั้นถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดอย่างเร่งรีบ "ท่านไม่ต้องห่วง พวกเราทำได้แน่นอน ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว กระผมก็ขอตัวลาก่อน"เขาไม่อยากอยู่ที่นี่นานไปแม้แต่วินาทีเดียวหลังจากได้รับอนุญาตแล้วเขาก็หันกลับไปพอเดินมาถึงหน้าประตูเขาก็ห
บทล่าสุด
