บทที่ 524

พวกเจ้าพ่อต่างตื่นตระหนก

ปกติแล้วพวกเขาอวดดีและหยิ่งผยองมาก

แต่ในขณะนี้กลับเหมือนหมาไม่มีเจ้าของ วิ่งหนีโดยไม่คำนึงถึงภาพลักษณ์

หนี?

หนีไปไหน!

นี่คืออาณาเขตของเมืองจิงไห่ ไม่ใช่สถานที่ที่พวกนายจะเย่อหยิ่งได้

ภายใต้การนำของพี่ตาว พวกลูกน้องเป็นเหมือนหมาป่าและเสือ

พวกเจ้าพ่อถูกโค่นลงทีละคน ทุกคนที่กล้าต่อต้านและดิ้นรน ล้วนต้องทนทุกข์ทรมาน

รวมทั้งลุงตี้และเจ้าพ่อห้าวด้วย ทุกคนถูกทุบตีจนจมูกช้ำและหน้าบวม

สมควร!

เมื่อกี้พวกเขาเลือกที่จะยอมจำนนต่อตระกูลจิน ตั้งใจจะฆ่าเฉินไท่และเกาฉี่เฉียง ตอนนี้ได้รับความอัปยศอดสูนี้ เป็นการหาเรื่องใส่ตัวทั้งหมด

แม้ว่าเกาฉี่เฉียงจะสั่งให้ฆ่าพวกเขาทันที พวกเขาก็ถือว่าสมควรตาย

"เกาฉี่เฉียง นายมากเกินไปแล้ว!"

เจ้าพ่อห้าวกระชากคอและพูดว่า "ทุกคนเป็นเจ้าพ่อที่มีอำนาจของแต่ละเมือง นายทำแบบนี้กับเรา ไม่กลัวถูกเอาคืนเหรอ?"

ลุงตี้ก็เสริมทันที "อย่าคิดว่าในดินแดนเมืองจิงไห่ นายจะกำเริบเสิบสานได้ พวกเราไม่ได้โง่!"

"ทุกคนต่างเจอกันทุกวัน ขอเตือนพวกนายอย่าทำอะไรเกินไป"

"ดังสุภาษิตโบราณที่ว่า ทำอะไรอย่าสุดโต่ง ต่อไปจะได้มองหน้ากันติด!"

เกาฉี่เฉียงยิ้มเย็