Share
บทที่ 520
Related chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 521
จินจุ้นเหวินชี้ด้วยความโกรธอีกครั้ง "ก็เป็นไอ้หมอนี่เป็นคนฆ่า เขาชื่อลั่วอู๋ฉาง!"ความโกรธของหม่าเป่ากัวก็เพิ่มขึ้นทันที "ไอ้หนู เป็นนายจริง ๆ เหรอ?"ลั่วอู๋ฉางค่อน ๆ มองและพูดอย่างสงบ "ใช่"หม่าเป่ากัวเกือบเจ็ดสิบแล้ว สวมชุดฝึกวิชาสีเทา ถ้าไม่ใช่เพราะความโกรธที่พุ่งสูงขึ้นในขณะนี้ ใบหน้าบิดเบี้ยวและผิดรูปอย่างรุนแรง เขาก็เป็นชายชราที่กระฉับกระเฉง"นายกล้าดีมาก!"หม่าเป่ากัวดวงตาพ่นไฟ พูดด้วยความโกรธว่า "ฆ่าลูกศิษย์ของสำนักฉันก่อน ตอนนี้ก็ฆ่าศิษย์ที่รักของฉันด้วย ฉันจะหั่นนายเป็นชิ้น ๆ เพื่อแก้แค้นให้กับพวกเขาสองพี่น้อง"โกรธมากจนหายใจไม่ออก!รอบตัวของหม่าเป่ากัวเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าลอยฟุ้งจินจุ้นเหวินเห็นว่าปรมาจารย์หม่าโกรธจัดมาก เขาจะไม่ไว้ชีวิตลั่วอู๋ฉางอย่างแน่นอน เรียกความภาคภูมิใจก่อนหน้านี้กลับคืนมาในทันที "ลั่วอู๋ฉาง นายไม่ได้อยากฆ่าฉันเหรอ?""ฉันยืนอยู่ตรงนี้ นายมาฆ่าสิ จะดูว่าใครตายก่อนกัน ฮ่าฮ่าฮ่า!"ลั่วอู๋ฉางเพิ่งยกมือขวาขึ้น หม่าเป่ากัวก็ส่งเสียง "ฉึก" ขวางอยู่หน้าจินจุ้นเหวินทันใดนั้น สนามชั้นในทั้งหมดก็เต็มไปด้วยแรงลม และทุกคนก็ถูกพัดปลิวไปรอบ ๆดูเหมือนว่าเ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 522
"แตกต่างกันตรงไหน?"หม่าเป่ากัวพูดด้วยความโกรธ "พวกเขาเป็นศิษย์รักของฉันทั้งคู่ และล้วนแต่โดนไอ้ห่าลั่วอู๋ฉางนี่ฆ่าตาย!"ไต้ซือไท่อีส่ายหัวและพูดอย่างจริงจัง "แตกต่างมาก!"หม่าเป่ากัวระงับความโกรธของเขาแล้วถามว่า "ไต้ซือบอกมาสิว่าแตกต่างกันตรงไหน?"ถ้าเป็นปัญหาอื่น หม่าเป่ากัวจะไม่สนใจเลยเนื่องจากเกี่ยวข้องกับลูกศิษย์สองคน ด้วยความคิดที่ผู้ตายเป็นใหญ่ เขาจึงตั้งใจฟังอย่างสงบไต้ซือไท่อีพูดอย่างจริงจัง "ชวีเว่ยถิงคนนี้ครอบงำ หยิ่งผยองมาก ไม่มีมารยาท พูดจาหยาบคาย!""คุณในฐานะอาจารย์ของเขา อย่าบอกว่าไม่รู้ว่าลูกศิษย์ของคุณมีนิสัยแบบไหน?""คนแบบนี้ตายถือว่าไม่แปลกเลย ใครก็อยากตบเขาตาย คุณลั่วฆ่าเขาถือว่าช่วยกำจัดภัยร้ายให้ประชาชน!""อาตมาเป็นคนรักสะอาด ตอนนั้นถ้าไม่กลัวมือสกปรก คุณคิดว่าชวีเว่ยถิงจะสามารถออกจากตลาดเก่าของเมืองโบราณได้อย่างมีชีวิตเหรอ?""คนแบบนี้ไม่สมควรที่จะอยู่บนโลกนี้ การฆ่าเขาไม่เพียงแต่ไร้ความผิดเท่านั้น แต่ยังเป็นบุญใหญ่ด้วย!"หม่าเป่ากัวโกรธมาก "ไต้ซืออวดดี แกกล้าใส่ร้ายลูกศิษย์ของฉันอย่างป่าเถื่อน อยากตายมากใช่ไหม?"ไต้ซือไท่อีโต้กลับทันที "แค่พูดความจร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 523
ด้วยการโบกแขนและการเคลื่อนไหวของร่างกายที่สั่นสะเทือน ความแข็งแกร่งของหม่าเป่ากัวก็เพิ่มขึ้นถึงบนสุดทันที มุ่งตรงไปยังไต้ซือไท่อี"เทพสวรรค์ไร้พรหมแดน!"ไต้ซือไท่อีสวดมนต์ในปาก"ฉึก!"พลังรวมตัว แสงสีทองก็ปรากฏขึ้น!"วาบ!"แสงสีทองหลายพันดวงเป็นเหมือนดาบคมกริบ ต่อต้านการโจมตีของหม่าเป่ากัวในทันที"ผู้สืบทอดสำนักเต๋า?!"สีหน้าหม่าเป่ากัวเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความเย่อหยิ่งของเขาก็ลดลงครึ่งหนึ่ง "คิดไม่ถึงว่าวัดเล็ก ๆ นี้จะมียอดฝีมืออย่างนายอยู่""อายุยังน้อยก็บรรลุการฝึกฝนในระดับนี้แล้ว ทำไมต้องเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ด้วย?"แม้ว่าเมื่อกี้หม่าเป่ากัวไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด แต่ก็สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ที่ต่ำกว่าปรมาจารย์ระดับสูงสุดได้อย่างง่ายดายแต่ไต้ซือหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าใช้เพียงคาถาเดียวก็ทำให้การโจมตีของเขาสูญเปล่าความแข็งแกร่งแบบนี้ไม่อาจประมาทได้!"ที่นี่เป็นดินแดนแห่งลัทธิเต๋า ปรมาจารย์หม่าได้ทำเรื่องครั้งใหญ่ขนาดนี้ อาตมาไม่ยุ่งไม่ได้"ไท่อีชี้ไปที่บนเวที "ถ้าสู้อย่างยุติธรรม อาตมาก็ไม่มีอะไรจะพูด แต่ปรมาจารย์หม่าไม่ใช่ผู้เข้าร่วมการประชุมผู้นำ จู่ ๆ ก็กระโดดออกมาหาเรื
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 524
พวกเจ้าพ่อต่างตื่นตระหนกปกติแล้วพวกเขาอวดดีและหยิ่งผยองมากแต่ในขณะนี้กลับเหมือนหมาไม่มีเจ้าของ วิ่งหนีโดยไม่คำนึงถึงภาพลักษณ์หนี?หนีไปไหน!นี่คืออาณาเขตของเมืองจิงไห่ ไม่ใช่สถานที่ที่พวกนายจะเย่อหยิ่งได้ภายใต้การนำของพี่ตาว พวกลูกน้องเป็นเหมือนหมาป่าและเสือพวกเจ้าพ่อถูกโค่นลงทีละคน ทุกคนที่กล้าต่อต้านและดิ้นรน ล้วนต้องทนทุกข์ทรมานรวมทั้งลุงตี้และเจ้าพ่อห้าวด้วย ทุกคนถูกทุบตีจนจมูกช้ำและหน้าบวมสมควร!เมื่อกี้พวกเขาเลือกที่จะยอมจำนนต่อตระกูลจิน ตั้งใจจะฆ่าเฉินไท่และเกาฉี่เฉียง ตอนนี้ได้รับความอัปยศอดสูนี้ เป็นการหาเรื่องใส่ตัวทั้งหมดแม้ว่าเกาฉี่เฉียงจะสั่งให้ฆ่าพวกเขาทันที พวกเขาก็ถือว่าสมควรตาย"เกาฉี่เฉียง นายมากเกินไปแล้ว!"เจ้าพ่อห้าวกระชากคอและพูดว่า "ทุกคนเป็นเจ้าพ่อที่มีอำนาจของแต่ละเมือง นายทำแบบนี้กับเรา ไม่กลัวถูกเอาคืนเหรอ?"ลุงตี้ก็เสริมทันที "อย่าคิดว่าในดินแดนเมืองจิงไห่ นายจะกำเริบเสิบสานได้ พวกเราไม่ได้โง่!""ทุกคนต่างเจอกันทุกวัน ขอเตือนพวกนายอย่าทำอะไรเกินไป""ดังสุภาษิตโบราณที่ว่า ทำอะไรอย่าสุดโต่ง ต่อไปจะได้มองหน้ากันติด!"เกาฉี่เฉียงยิ้มเย็
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 525
พี่หมาป่ารีบเสริมว่า "ตราบใดที่ท่านยอมลงมือ พวกเราจะบริจาคเงินค่าธูปเทียนให้เยอะขึ้น สร้างศาลาเจ็ดดาวให้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งสำนักเต๋า!""ท่านเป็นเจ้าของที่นี่ จะปล่อยให้พวกเขาเอาชีวิตคนเหมือนผักปลาแบบนี้ไม่ได้""ขอให้ไต้ซือช่วยพวกเราผ่านความยากลำบากครั้งไปด้วย จบเรื่องแล้วจะขอบคุณมาก!"ไต้ซือหนุ่มคนนี้สามารถบังคับให้หม่าเป่ากัวถอยกลับได้ด้วยกระบวนท่าเดียว ความแข็งแกร่งไม่ธรรมดาถ้าเขายอมลงมือหยุดเฉินไท่และเกาฉี่เฉียง คงเป็นเรื่องง่ายแน่ ๆเห็นได้ชัดว่านี่เป็นฟางเส้นสุดท้ายสำหรับพวกเจ้าพ่อแล้วพวกเขาไม่ต้องการใช้ชีวิตที่เหลือบนรถเข็นไต้ซือกล่าวด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ว่า "ทุกท่านเลือกที่จะจัดเวทีการแข็งขันที่นี่ ซึ่งไม่ได้ขออนุญาตอาตมาล่วงหน้าเลย ตอนนี้จำได้ว่าไต้ซือเป็นเจ้าของที่นี่แล้วเหรอ?""ทุกอย่างในโลกนี้ ต้องปฏิบัติตามกฎเกณฑ์""การแข่งขันบนเวที เป็นกฎที่พวกคุณตั้งเอง ตัวเองอยากโค่นล้มไม่พอ ยังอยากดึงคนอื่นลงไปด้วย ฝันไปเถอะ?""เรื่องของพวกคุณ อาตมาไม่สนใจเลย"พูดจบเขาก็หันกลับไปโดยไม่ได้มองพวกเขาอีกเลยพวกเจ้าพ่อสิ้นหวังอย่างยิ่ง!"ผู้ใหญ่ต้องรับผิดชอบต่อการกระทำข
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 526
ลุงตี้และเจ้าพ่อห้าวตื่นเต้นมาก!ที่แท้ไอ้แซ่ลั่วไม่เพียงแต่เป็นศัตรูของตระกูลจินและสำนักฮุ้นหยวนเท่านั้น แต่ยังสังหารสมาชิกของค่ายบู๊ลิ้มด้วยหาเรื่องตายจริง ๆ!อายุยังน้อย สร้างศัตรูนับไม่ถ้วนตอนนี้มีคนมาหาเรื่องถึงที่ ดูสิว่านายจะหยิ่งผยองยังไงอีก!ตราบใดที่ลั่วอู๋ฉางตาย เฉินไท่และเกาฉี่เฉียงก็จะไม่มีที่พึ่งถึงตอนนั้นทุกคนจะรวมกันเป็นหนึ่ง เพียงแค่โค่นพี่ตาวลงก็สามารถพลิกล็อคได้อย่างง่ายดายดังนั้นวัยรุ่นไม่ควรบ้าคลั่งจนเกินไป!ไม่เช่นนั้นจะตายไวดวงตานับไม่ถ้วนจับจ้องไปที่ลั่วอู๋ฉางซุนเฉิงหลินเห็นสิ่งนี้ สายตาก็เย็นชาทันที"นายก็คือลั่วอู๋ฉาง?"ลั่วอู๋ฉางพยักหน้า "ฉันเอง""นายก็คือคนที่ฆ่าเมิ่งป๋ออันและอวี๋จื่อเนี่ยนอย่างโหดเหี้ยมบนเรือสำราญ แล้วโยนพวกเขาลงทะเลเหรอ?" ซุนเฉิงหลินถามอีกครั้งน้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอย่างเย็นชาในความเป็นจริง ลั่วอู๋ฉางเพียงแต่ทำให้เมิ่งป๋ออันได้รับบาดเจ็บสาหัสและโยนเขาลงทะเลในขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่แต่บังเอิญเมิ่งป๋ออันว่ายน้ำไม่เป็นจึงทำให้จมน้ำตายแต่รายละเอียดเหล่านี้ไม่สำคัญลั่วอู๋ฉางพยักหน้าอีกครั้ง "ถูกต้อง"ซุน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 527
ไท่อีขมวดคิ้ว "คุณแน่ใจเหรอ?""แน่นอน!" ลั่วอู๋ฉางกล่าวไท่อีพยักหน้า "งั้นก็ได้ หากต้องการความช่วยเหลือก็เรียกได้ตลอด"ซุนเฉิงหลินเห็นแบบนี้ยิ่งหยิ่งผยองขึ้นมาทันที "ไอ้หนู นายยังถือว่าเป็นคนกล้าทำกล้ารับ ฉันสามารถให้วิธีตายที่สบายแก่นายได้ มาเถอะ"ลั่วอู๋ฉางส่ายหัว "ลูกกระจ๊อกแบบนายไม่คู่ควรที่จะต่อสู้กับฉัน"อะไรนะ?ดวงตาของซุนเฉิงหลินเบิกกว้างและความโกรธในดวงตาก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว "ไอ้หนู นายพูดว่าอะไรนะ? กล้าพูดอีกครั้งไหม?"ความรู้สึกดีในใจเขาที่มีอยู่เล็กน้อย หายไปอย่างไร้ร่องรอยทันที"ฉันขอถอนคำพูดเมื่อกี้ นายอวดดีขนาดนี้ จะต้องตายอย่างน่าสังเวช!"ลั่วอู๋ฉางเพิกเฉยต่อคำขู่ของเขา หันไปหาหูเยว่ซีแล้วพูดว่า "คุณ มาจัดการกับพวกเขาที!""ทำไมต้องเป็นฉัน?"ดวงตาหูเยว่ซีเบิกกว้าง "ผู้หญิงสวยอย่างฉัน คุณให้ฉันไปต่อสู้กับพวกผู้ชายพวกนี้ ไม่คิดว่ามันเกินไปหน่อยเหรอ?""ผมถามคุณหน่อย พวกเขามาหาผมทำไม?" ลั่วอู๋ฉางถามกลับหูเยว่ซีพูดโดยไม่ได้คิดอะไร "เพื่อล้างแค้นให้อาจารย์แซ่เมิ่งและลูกศิษย์ เมื่อกี้เขาบอกแล้วหนิ!""ทำไมผมถึงทะเลาะกับอาจารย์แซ่เมิ่งและลูกศิษย์?" ลั่วอู๋ฉางถา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 528
"เสียงดังจัง!"หูเยว่ซีสีหน้าไม่พอใจและตะคอกว่า "หุบปากให้หมด!"ทันใดนั้นเสียงหน้าแตกก็ดังขึ้นเรื่อย ๆคนกลุ่มนี้ต่างก็แสดงความเห็นอกเห็นใจ เป็นห่วงคนสวยแต่น่าเสียดายที่คนสวยไม่เห็นค่ารูปร่างหน้าตาดี แน่นอนว่าพวกผู้ชายจะไม่โกรธคนสวย ทุกคนเชื่อว่าคนสวยถูกลั่วอู๋ฉางหลอกดังนั้น ลั่วอู๋ฉางจึงกลายเป็นเป้าหมายของการวิพากษ์วิจารณ์จากสาธารณชนโดยปริยายชายชั่ว!เพราะตัวเองกลัวตาย จึงส่งผู้หญิงข้างกายออกมา ไร้ยางอายมากซุนเฉิงหลินดูเหมือนจะมีความคิดแบบเดียวกัน เขาขมวดคิ้วและพูดว่า "ผมไม่ทำร้ายผู้หญิง คุณกลับไปเถอะ!""นั่นไม่ขึ้นอยู่กับนาย!"หูเยว่ซีตะคอก "ฉันต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้านาย""พวกนายเข้ามาด้วยกันเลย แบบนี้ประหยัดเวลามากกว่า"ซุนเฉิงหลินหน้าบึ้งตึงและดูเหมือนจะหมดความอดทนแล้ว "ฉันบอกแล้วว่าไม่ทำร้ายผู้หญิง กฎนี้ไม่สามารถละเมิดได้...""พูดมากไปแล้ว เสียเวลา!"โดยไม่คาดคิด หูเยว่ซีใจร้อนยิ่งกว่าเขาและลงมือโดยตรงมือเรียวโบกออกไปซุนเฉิงหลินโกรธมาก อุตส่าห์หวังดีแต่ไม่เห็นค่า "พูดดี ๆ ไม่ชอบเองนะ ต้องให้...""ปัง!"เขาเพิ่งพูดได้ครึ่งประโยคก็ถูกลมฝ่ามือตบเข้าที่หน
Latest chapter
