LOGINShare
บทที่ 445
Last Updated:
2024-08-03 18:00:00
Related chapters
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 446
ชายหนุ่ม!ต้องยอมรับว่าวิธีการของคุณฉลาดมากจริง ๆ เอาความเจ็บป่วยมาสร้างเรื่อง จับจุดได้แม่นยำมากถ้าเป็นช่วงปกติ ชิวเทียนฉืออาจจะเชื่อแล้วก็ได้แต่น่าเสียดาย ที่เหนือฟ้ายังมีฟ้า!เล่นตุกติกกับฉันชิวเทียนฉือนายยังอ่อนไป!"อาจมีคนบอกคุณว่านี่คือโรคถุงน้ำดีที่พบได้ทั่วไป การวินิจฉัยจากผิวเหลือง ดัชนีเลือด จิตใจแย่ ฯลฯ "ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างจริงจัง "แต่ผมบอกคุณได้อย่างมีความรับผิดชอบว่านี่เป็นการวินิจฉัยที่ผิดพลาด"ความคิดในใจของชิวเทียนฉือถูกลั่วอู๋ฉางเดาถูกเขาประหลาดใจก่อน แสดงว่าเขารู้เรื่องอาการเจ็บป่วยของตัวเองดีอยู่แล้วจากนั้นก็คืนความสงบและมั่นใจ ซึ่งบ่งบอกว่าเขาได้พบหมอที่ตัวเองเชื่อว่าเชื่อถือได้มีความมั่นใจจึงไม่ตื่นตระหนก"บางคนโดนเปิดเผยว่าเป็นนักต้มตุ๋น กลับยังนั่งหน้าด้านนั่งอยู่ที่นี่ได้ คุยโวโอ้อวดมากมาย น่านับถือจริง ๆ!"อวี๋จื่อเนี่ยนไม่ยอมหยุดและเยาะเย้ยอีกครั้งลั่วอู๋ฉางคิดว่าไม่มีเขาอยู่ แม้แต่หางตาก็ไม่มองเขาอวี๋จื่อเนี่ยนโกรธมาก!ไอ้สารเลว แกกล้าไม่เห็นฉันอยู่ในสายตา หาเรื่องตายชัด ๆ!"คุณชิว ก่อนที่ผมจะลงจากเรือ ข้อเสนอเมื่อกี้ยังคงมีผลอยู่"ลั่
Last Updated : 2024-08-03ผมคือหมอเทวดา บทที่ 447
การสบตากับเขาจะทำให้คุณรู้สึกหนาวสั่นราวกับถูกงูพิษจ้องมองแน่นอนว่าคนนี้คือเจ้าพ่อไม่ว่าหงไท่เหอจะผ่านไปที่ไหน ทุกคนก็จะทักทายเขาอย่างกระตือรือร้น"สวัสดีครับอาจารย์หง!""ยินดีที่ได้รู้ครับอาจารย์หง ได้พบท่านที่นี่ ผมถือว่าโชคดีจริง ๆ""ไม่ทราบว่าจะมีโอกาสให้อาจารย์หงช่วยชี้แนะหน่อยไหมครับ?""สวัสดีทุกคน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ!" หงไท่เหอตอบด้วยรอยยิ้มก้ำกิ่งจากนั้นเขาก็เดินตรงไปยังแถวหน้าโดยไม่ละสายตาจนกระทั่งเขาเห็นเมิ่งป๋ออันและหนิงหงถู รอยยิ้มถึงปรากฏขึ้นบนใบหน้า"ลุงหง!""อาจารย์เมิ่ง!""คุณหนิง!"ทั้งสามคนทักทายกันในสายตาของคนนอก คนใหญ่คนโตทั้งสามคนมีความสามัคคีกันมากแต่ในความเป็นจริง มันเป็นแค่ภายนอกเท่านั้นหนิงหงถูมีนิสัยสงบและไม่ค่อยสู้กับโลกภายนอกอีกสองคน ไม่ใช่แบบนี้ในเมื่อเป็นคนวงการเดียวกัน การแข่งขันย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้แม้ว่าหงไท่เหอกับเมิ่งป๋ออันจะดูถ่อมตัว แต่ก็กลั้นใจอยู่ในใจ!จุดเด่นวันนี้ต้องไม่โดนอีกฝ่ายแย่งกันในเมื่อบังเอิญขนาดนี้ ทุกคนปรากฏตัวที่งานประมูลเดียวกัน งั้นก็แสดงความสามารถ ดูกันว่าใครจะหัวเราะได้จนจบ"เพื่อนคนนี้ ไม่คุ้นเลย"
Last Updated : 2024-08-03ผมคือหมอเทวดา บทที่ 448
ลั่วอู๋ฉางอีกแล้ว!อวี๋จื่อเนี่ยนเต็มไปด้วยความไม่พอใจ!ทำไมล่ะ?แค่ไอ้ขี้คุกที่เพิ่งได้รับการปล่อยตัวออกมา จะสู้ฉันซึ่งเป็นนักประเมินสมบัติรุ่นเยาว์ได้ยังไง?เจ้าพ่อวงการอย่างหนิงหงถูปกป้องเขาและแม้กระทั่งเต็มใจที่จะให้ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนคบกับเขา มันมากเกินไปแล้ว!ตอนนี้แม้แต่รองประธานของจินเหยากรุ๊ปก็เรียกชื่อของเขาทันที!ต้องรู้ว่าตั้งแต่จินเฟิงโช่วปรากฎตัวจนถึงตอนนี้ ทำท่าทางที่ไม่เห็นใครอยู่ในสายตาอยู่ตลอดคนที่ทำให้เขาจำได้และเอ่ยชื่อออกมา ต้องเป็นเกียรติมากแค่ไหน!หลังจากที่จินเฟิงโช่วถามคำถามก็ยังมีท่าทางไม่เห็นใครอยู่ในสายตาเหมือนเดิมทันใดนั้นเขาก็พบว่าสายตาของคนกลุ่มหนึ่งมาบรรจบกันที่ตำแหน่งเดียวกันเป็นชายหนุ่มในชุดธรรมดาที่นั่งอยู่ระหว่างสองพ่อลูกตระกูลหนิง"เพื่อนลั่ว?"ชิวเทียนฉือขมวดคิ้วและถามว่า "คุณจิน คุณไม่รู้จักเขาเหรอ?""เขาเป็นใคร?" จินเฟิงโช่วถามชิวเทียนฉือกล่าวว่า "เขาก็คือลั่วอู๋ฉางที่คุณถามหา!""อะไรนะ?"จินเฟิงโช่วยืนขึ้นด้วยเสียง "พึบ" ดวงตาคู่หนึ่งก็ปรากฏแสงดุร้ายทันที จ้องมองลั่วอู๋ฉางอย่างดุร้าย"ไอ้หนุ่ม ที่แท้ก็นายนี่เอง!""หาแทบตาย
Last Updated : 2024-08-03ผมคือหมอเทวดา บทที่ 449
"ทุกคนเดินทางมาไกลเพื่อเข้าร่วมงานประมูลของตระกูลหลิ่วของฉัน ซือหยินขอขอบคุณและยินดีต้อนรับแทนครอบครัว"หลิ่วซือหยินขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดอย่างสุภาพ "ดังคำโบราณที่ว่าแขกตามใจเจ้าภาพ!""ทุกท่านเป็นแขกที่มีเกียรติ ในเมื่อขึ้นเรือแล้ว โปรดปฏิบัติตามกฎของเราด้วย ห้ามการต่อสู้กันเองและปกป้องความปลอดภัยของแขก เป็นความรับผิดชอบและหน้าที่ของตระกูลหลิ่วเรา"ความขัดแย้งเล็กน้อยที่คล้ายกันนี้ หลิ่วซือหยินได้จัดการมาหลายครั้งแล้วในอดีตเธอมักจะเลือกที่จะอดทนและแนะนำทั้งสองฝ่ายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแต่คราวนี้แตกต่างออกไป งานประมูลกำลังจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการและอยู่ในห้องโถงหลัก การยอมอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าจะทำให้คนเหล่านี้ไร้ยางอายมากขึ้นเท่านั้นดังนั้นเธอจึงตัดสินใจฆ่าไก่ให้ลิงดู!บรรยากาศตึงเครียดก็ระเหยไปทันทีจินเฟิงโช่วกัดฟันด้วยความเกลียดชังอย่างเห็นได้ชัด แต่กลับต้องโบกมือให้บอดี้การ์ด เพื่อส่งสัญญาณให้พวกเขาแยกย้ายไปไม่อดทนจะทำให้เสียแผน!การเข้าร่วมงานประมูลบนเรือสำราญครั้งนี้ จินเฟิงโช่วไม่ได้สนใจของชิ้นไหน แต่ต้องการทำเรื่องใหญ่จินเฟิงโช่วคิดอยู่ในใจนังหลิ่วซือหยินรอฉันก่อนเถ
Last Updated : 2024-08-04ผมคือหมอเทวดา บทที่ 450
แน่นอนว่าหลายคนมองไปที่ลั่วอู๋ฉาง และรอให้เขาแสดงความคิดเห็น"ฉันไม่สนใจสิ่งเหล่านี้เลย" ลั่วอู๋ฉางพูดด้วยสีหน้าไม่แยแสอวี๋จื่อเนี่ยนถามต่อทันที "จริงเหรอ?""ฉันว่านายซื้อไม่ได้มั้งถึงได้ตั้งใจพูดแบบนี้!"หนิงหงถูรู้สึกรำคาญทันที "อวี๋จื่อเนี่ยนนายหมายความว่าไง? ถึงได้ดูถูกคุณลั่วแบบนี้!""ฉันขอพูดตรงนี้ วันนี้ทุกสิ่งที่คุณลั่วชอบ ไม่ว่าจะราคาเท่าไหร่ ผมก็จะจ่ายหมด!"อวี๋จื่อเนี่ยนหัวเราะเบา ๆ "คุณหนิงมีเงินมากมายมหาศาล พูดจาครอบงำแบบนี้ ผมก็ไม่แปลกใจเลย""แต่ผู้ชายบางคน ยังกล้าที่จะหลบอยู่ข้างหลังคนอื่น ไม่ใช่ลูกผู้ชายเลยสักนิด!""กระถางสมบัติที่ดีขนาดนี้ นายแน่ใจนะว่าไม่เอาจริง ๆ?"อวี๋จื่อเนี่ยนต้องการใช้วิธียั่วยุเพื่อกระตุ้นความโกรธของลั่วอู๋ฉางตราบใดที่ลั่วอู๋ฉางติดกับ เขามีหลายร้อยวิธีที่จะขึ้นราคาให้ถึงระดับดาราศาสตร์ ทำให้ลั่วอู๋ฉางต้องประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่น่าเสียดายที่กลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาไม่สามารถรอดสายตาของราชันมังกรลั่วเทียนไปได้"ไม่น่าสนใจเลย พวกคุณใครอยากได้ก็เอาไป!" การแสดงออกลั่วอู๋ฉางยังคงไม่แยแสหนิงหงถูกล่าวว่า "ที่บ้านเรามีของตกแต่งแบบ
Last Updated : 2024-08-04ผมคือหมอเทวดา บทที่ 451
ผู้ดำเนินการประมูลคิดว่าการแนะนำอย่างกระตือรือร้นของเขาจะทำให้ทุกคนรีบประมูลอย่างแน่นอนแต่ผลลัพธ์แตกต่างอย่างสิ้นเชิง!เมื่อทุกคนได้ยินคำแนะนำ พวกเขาทั้งหมดก็ดูสนใจ แต่ไม่มีใครชูป้ายนี่ มันน่าอายนิดหน่อย!"จั๊กจั่นหยกหรือที่รู้จักกันในชื่อฮั่นปาเตาเป็นสิ่งที่คนตายอมไว้ในปากตอนบรรจุศพในสมัยโบราณ"อวี๋จื่อเนี่ยนดูเหมือนผู้เชี่ยวชาญและพูดอย่างคล่องแคล่ว"คนโบราณเชื่อกันว่าจั๊กจั่นงอกออกมาจากดิน ตราบใดที่จั๊กจั่นกลับเข้าไปในดิน มันก็สามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกครั้ง หากผู้ตายอมจั๊กจั่นหยกอยู่ในปาก จั๊กจั่นหยกก็จะพาพวกเขาฟื้นคืนชีพขึ้นมา""แม้ว่าสิ่งนี้จะมีความหมายที่สวยงาม แต่ก็มุ่งเป้าไปที่คนตาย สำหรับคนเป็น ก็ไม่ได้... ทุกคนก็เข้าใจกันใช่ไหม?"ของคนตาย ทำให้คนรู้สึกต้องห้ามอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ผู้ดำเนินการประมูลกล่าวว่ามันถูกขุดขึ้นมาในสมัยราชวงศ์ก่อน แต่ใครจะรู้ว่าเขาโกหกหรือเปล่าแม้ว่าการประมูลบนเรือสำราญจะช่วยประหยัดปัญหาได้มากและไม่อยู่ภายใต้กฎหมาย แต่ผู้ประมูลจะยังคงพยายามให้สินค้ามีสถานะทางกฎหมายแม้จะเพิ่งขุดพบก็จะเปลี่ยนเวลาไปก่อนหน้าแน่นอนว่ารายละเอียดเหล่านี้ไม่สำคั
Last Updated : 2024-08-04ผมคือหมอเทวดา บทที่ 452
ยินดี?ยินดีบ้าไร!ทุกคนทำหน้าหัวเราะเยาะและรู้สึกว่าลั่วอู๋ฉางเป็นคนโง่ทุ่มเงินหกล้านเพื่อซื้อของไม่ดีของคนตายนี่คิดว่าตัวเองอายุยืนไปเหรอ!หลายคนได้เห็นการปะทะกันระหว่างลั่วอู๋ฉางกับเมิ่งป๋ออันและอวี๋จื่อเนี่ยน การโจมตีในภายหลังของจินเฟิงโช่ว และลั่วอู๋ฉาง ได้รับการสนับสนุนจากหนิงหงถูสองพ่อลูกเดิมคิดว่าชายหนุ่มคนนี้มีอะไรพิเศษ จึงถูกหนิงหงถูให้ความสำคัญขนาดนี้ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นแค่คนธรรมดา!แถมยังแย่ยิ่งกว่าคนธรรมดาเสียอีก!แต่ใครก็ตามที่เป็นคนธรรมดา ก็ไม่สามารถทำเรื่องผิดปกติแบบนี้ได้พนักงานหญิงคนหนึ่งถือจั๊กจั่นหยกที่มีฝาปิดกระจก แต่ก็ยังตัวสั่นโดยไม่ได้ตั้งใจผิวหนังที่โผล่ออกมานอกเสื้อผ้ายิ่งขาวเด่นชัดจนขนลุกเธอกัดฟันและมาหาลั่วอู๋ฉางเพื่อแสดงสินค้าลั่วอู๋ฉางพยักหน้า เอื้อมมือออกไปเปิดฝา และหยิบจั๊กจั่นหยกไว้ในมือฉากแปลก ๆ ก็ปรากฏขึ้นทันทีความหนาวเย็นก็หายไปในทันทีนี่มันน่าอัศจรรย์มาก!ลั่วอู๋ฉางหยิบบัตรธนาคารออกมาวางบนถาดแล้วพูดว่า "รหัสผ่านคือเลขศูนย์หกตัว"แม้ว่าหนิงหงถูจะไม่รู้ว่าทำไมลั่วอู๋ฉางถึงสนใจจั๊กจั่นหยก แต่ก็พูดทันทีว่า "ผมจ่ายเอง เ
Last Updated : 2024-08-04ผมคือหมอเทวดา บทที่ 453
ลั่วอู๋ฉางลดเสียงลงและพูดว่า "มีสิ่งนี้ ผมมั่นใจว่าถงถงจะเลื่อนขั้นเป็นปรมาจารย์ก่อนที่เธอจะอายุครบยี่สิบปี!"หนิงหงถูตกใจ!หนิงซินถงรู้สึกตื่นเต้นมาก!ต้องรู้ว่าหลายวันก่อน หนิงซินถงยังป่วยติดเตียงอยู่ ท่าทางป่วยจนเกินเยียวยาสำหรับระดับความแข็งแกร่งที่ลูกสาวจะบรรลุได้ในอนาคต หนิงหงถูไม่สนใจเลย ตราบใดที่ลูกสาวปลอดภัยและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขก็พอแล้ว!ด้วยทรัพยากรทางการเงินของตระกูลหนิง สามารถรับประกันสิ่งนี้ได้แน่นอนว่าถ้าหนิงซินถงสามารถประสบความสำเร็จที่ไม่ธรรมดาในด้านศิลปะการต่อสู้ หนิงหงถูก็มีความสุขมากเช่นกันเพราะลูกสาวมีความสามารถในการปกป้องตัวเอง พ่อจะมีความมั่นใจมากขึ้นในการทิ้งครอบครัวไว้กับเธอในอีกร้อยปีข้างหน้าแต่อาการป่วยกะทันหันของลูกสาวสุดที่รักของเขาทำให้หนิงหงถูไม่ทันตั้งตัวเพื่อรักษาลูกสาวให้หาย เขาไม่ลังเลที่จะนำคอลเลกชันชั้นนำในคลังสมบัติออกมา ตามหลักการว่าภายใต้รางวัลใหญ่ต้องมีผู้กล้าหาญ เพื่อดึงดูดหมอเทวดาเข้ามามากขึ้นตราบใดที่สามารถรักษาอาการป่วยของลูกสาวให้หายได้ แม้ว่าจะต้องจ่ายราคาสูงแค่ไหน หนิงหงถูก็จะไม่กระพริบตาเด็ดขาดต้องขอบคุณที่ลั่วอู๋ฉาง
Last Updated : 2024-08-05
Latest chapter
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1059
ชวีซานตัวไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ทำตามคำสั่งเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาด้านหลัง ฟ้าก็เริ่มสางแล้วเบื้องหน้าคือเหวลึกที่ขวางทางอยู่ลั่วอู๋ฉางผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้กับเสา แล้วสะพายเชือกที่มัดรวมกันไว้บนหลัง ก่อนพยักหน้าให้ทุกคน"มีปัญหาอะไรไหม?"ลั่วอู๋ฉางถามอาวุโสที่มีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวคนนั้นอาวุโสรีบตอบ "ไม่มีปัญหาครับ!"ลั่วอู๋ฉางกระโดดขึ้นด้วยเท้าข้างเดียว ตัวเขาลอยขึ้นสูงก่อนเหาะตรงไปยังอีกฟากของหน้าผาเมื่อเหาะไปได้ครึ่งทาง ร่างของลั่วอู๋ฉางก็เริ่มร่วงลงเมื่อคำนวณจากมุมนี้ เขาแทบไม่มีโอกาสไปถึงอีกฝั่งเลยทันใดนั้น นกอินทรียักษ์ตัวหนึ่งก็โฉบมาจากด้านข้างอาวุโสคนเมื่อกี้ยืนอยู่ริมหน้าผาและเป่านกหวีดเรียกอินทรีอินทรียักษ์กางปีก ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงบนหลังมันหนึ่งที ทิศทางที่กำลังร่วงพลันเปลี่ยนเป็นลอยขึ้นเสี้ยววินาทีต่อมา เขาก็ลงถึงริมหน้าผาอีกฝั่งอย่างมั่นคงจากนั้นก็ทำแบบเดิม ผูกปลายเชือกฝั่งนี้ไว้กับเสาอีกข้าง"เจ้าสำนักชวี สั่งคนของท่านให้เริ่มได้แล้ว!" ซูเทียนคั่วออกคำสั่งอย่างไม่ไว้หน้าชวีซานตัวไม่ใช่ไม่เคยคิดจะเล่นงานตอนที่ลั่วอู๋ฉางกำลังข้ามหน้าผาเขาเคยคิดจะสั่ง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1058
คำกล่าวอย่างมั่นใจของลั่วอู๋ฉางดังก้องไปทั่วสำนักใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้มหากเป็นเมื่อก่อน ใครกล้าพูดกับหัวหน้าสำนักพวกเขาเช่นนี้ คงไม่ต้องรอให้ชวีซานตัวเอ่ยปาก สมาชิกระดับล่างก็พร้อมจะซัดมันจนหมอบไปแล้วต่อหน้าประตูสำนักงานใหญ่ จะปล่อยให้คนมาพูดจาโอ้อวดได้อย่างไร?แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่พูด เขายังทำลายประตูใหญ่ของพวกเขาและทำร้ายคนไปอีกหลายสิบคนด้วยแน่นอนว่าจำนวนนี้ไม่ได้ตายตัวถ้าคนอื่นกล้าบุกเข้าไปอีก ลั่วอู๋ฉางจะไม่ปรานี และยินดีที่จะช่วยเพิ่มจำนวนผู้บาดเจ็บให้พันธมิตรบู๊ลิ้มอีกด้วย"แก...ปากกล้านักนะ!"ชวีซานตัวในฐานะหัวหน้าแห่งบู๊ลิ้ม ไม่อาจเสียศักดิ์ศรีด้วยการยอมแพ้ง่าย ๆทั้งๆ ที่ความจริง ในใจเขานั้นกลับตื่นตระหนกจนแทบควบคุมไม่อยู่อาวุโสทั้งแปดร่วมมือกันยังเอาชนะไม่ได้!ถึงแม้ตอนฝึกซ้อมปกติ ชวีซานตัวจะเคยชนะพวกเขามาแล้วก็เถอะแต่ใช้นิ้วโป้งเท้าคิดก็ยังรู้เลยว่า เป็นอาวุโสทั้งแปดแกล้งอ่อนข้อให้ถ้าสู้จริง ชวีซานตัวไม่มีทางได้เปรียบหรอกแต่ลั่วอู๋ฉางกลับทำได้!นี่แสดงให้เห็นว่า ความสามารถของเขาเหนือกว่าชวีซานตัวมากถ้ายอมแพ้ต่อหน้าสมาชิกบู๊ลิ้มมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1057
เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าสาธารณชน"อาวุโสทั้งแปดของสภาผู้อาวุโสอยู่ที่ใด?"ดวงตาของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมตะโกนออกคำสั่งอย่างดุดัน"ข้าน้อยอยู่ที่นี่!"อาวุโสทั้งแปดคนตอบรับออกมาพร้อมกัน"คนผู้นี้ทำลายประตูสำนักของเรา ทำร้ายศิษย์ของเรา จงสังหารมันตรงนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อเป็นตัวอย่าง!" ชวีซานตัวกัดฟันกล่าวอาวุโสทั้งแปดคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง "รับทราบ ท่านเจ้าสำนัก!""ฆ่า!"ทั้งแปดคนล้วนเป็นผู้มีวิชาระดับปรมาจารย์ใหญ่มีฝีมือไม่ธรรมดา!ในสำนักใหญ่ ทั้งด้านสถานะและพลังฝีมือ พวกเขาเป็นรองเพียงชวีซานตัวเท่านั้นเมื่อทั้งแปดร่วมมือกัน แม้แต่วีรบุรุษในตำนานก็ยากที่จะเอาชนะพวกเขาได้พวกเขาร่วมมือกันอย่างเข้าขา ล้อมลั่วอู๋ฉางไว้ตรงกลาง และออกกระบวนท่าสังหารทุกอย่างใส่เขาถ้าเป็นคนอื่น คงถูกพวกเขาสับเป็นชิ้นๆ ไปแล้วแต่ลั่วอู๋ฉางกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เพียงแค่ส่งกระแสจิต"วึ้ง!"คาถาป้องกันตัวปล่อยแสงสีทองออกมา ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดไว้"อะไรกัน?"ชวีซานตัวเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในสายตาของเขา ต่อให้ลั่วอู๋ฉางเก่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1056
ท่ามกลางความมืด มีร่างคนจำนวนมากพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นชัดเจนแล้วว่าประตูทางเข้าซึ่งเป็นหน้าตาของพันธมิตรบู๊ลิ้มถูกทำลาย กลายเป็นซากปรักหักพัง พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที"ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้!""บังอาจมาพังประตูใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้ม รนหาที่ตายแล้ว!""จะเป็นใครก็ช่าง แต่แน่ๆ คงไม่ใช่คนดีหรอก สับมันเป็นชิ้นๆ ก่อนค่อยว่ากัน!"กลุ่มคนที่โกรธแค้นเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพัง"ไอ้หนุ่ม แกเห็นไหมว่าใครเป็นคนทำ?"คนตาไวมองเห็นว่าเป็นเงาของชายหนุ่มจึงรีบถามออกไปทันที"ขอเตือนไว้ก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ รีบพูดสิ่งที่นายเห็นออกมาทั้งหมก ไม่งั้นนายเองก็ต้องเดือดร้อนด้วย!"ลั่วอู๋ฉางยืนอย่างสงบพลางตอบว่า "เห็น""รีบบอกมาว่าใคร!" คนกลุ่มนั้นร้องถามขึ้นพร้อมกันลั่วอู๋ฉางตอบอย่างไม่รีบร้อนว่า "ก็ฉันไง!""อะไรนะ?!"คนกลุ่มนั้นเบิกตาโต ความโกรธที่ปรากฏบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าความตกใจ"ไอ้หนุ่ม นี่ไม่ใช่เวลามาอวดเก่ง คิดว่าเราจะเชื่อแกหรือไง?""รีบบอกมาว่าใครเป็นคนทำ ไม่งั้นจะถือว่าแกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย!""ให้โอกาสสุดท้าย รีบพูด ไม่งั้นพวกเร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1055
ซูเทียนคั่วกังวลขึ้นมาทันที ขณะที่ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลานสาว เขาก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า "เจ้าสำนักชวี นี่คือวิธีการต้อนรับแขกของพันธมิตรบู๊ลิ้มหรือ?""หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ไม่กลัวคนในยุทธภพจะหัวเราะเยาะหรือ?"ชวีซานตัวไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย "อย่างพวกนายเนี่ยนะ? เรียกว่าแขกได้ด้วยหรือ?"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจำนวนคนที่มากกว่าหลายเท่า อีกทั้งสายตาที่จับจ้องมาอย่างอาฆาต ทั้งสามคนไม่สามารถต่อกรได้เลยไม่นานพวกเขาก็ถูกจับตัวได้!"ชวีซานตัว การที่คุณทำเช่นนี้ ไม่กลัวว่าศิษย์ของเทพอวี้อย่างราชันมังกรลั่วเทียนจะมาหาเรื่องหรือ?" ซูเทียนคั่วพูดขณะดิ้นรนชวีซานตัวไม่สนใจแม้แต่น้อย "ถ้าเขากล้าหาญมาที่นี่ ฉันจะให้เขาลิ้มรสชาติของการต้องเป็นนักโทษเช่นกัน!""ศิษย์ที่ถูกสอนโดยตาแก่แบบนั้น คงไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอก พอดีเลย จะได้ให้เขาชดใช้หนี้แทนตาแก่นั่นและพวกแกไปพร้อมกัน!""ราชันมังกรลั่วเทียนอะไรกัน แค่เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จะมีอะไรพิเศษนัก?""ตัวเขาไม่อายก็ช่างเถอะ แต่ยังกล้าไปหาคนมาคุยโวแทนตัวเอง คิดจะดังจากการสร้างกระแสเช่นนี้ คิดว่าบู๊ลิ้มเป็นที่สำหรับเล่นขายของหรือไง ฝันไปเถ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1054
พูดของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความหยาบคายใบหน้าสวยของเย่ปิงเหยาเริ่มบึ้งตึง แต่เพราะนี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย เธอจึงไม่อาจโต้ตอบได้ชวีหลิงหานคือน้องสาวของชวีซานตัว ทั้งสองคนมีอายุห่างกันมากกว่ายี่สิบปีหลังจากชวีหลิงหานเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากอาการป่วย ก่อนสิ้นใจได้ฝากให้ชวีซานตัวช่วยเลี้ยงดูน้องสาวที่ยังเป็นแค่ทารกแรกเกิดชวีซานตัวเลี้ยงดูน้องสาวด้วยความยากลำบาก จนเธอเติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่งดงามยิ่ง ทั้งยังมีพรสวรรค์จนได้รับความสนใจจากคนในบู๊ลิ้มมีผู้คนมาสู่ขอเธอมากมายจนทำให้ประตูบ้านตระกูลชวีแทบพังในขณะที่ชวีซานตัวกำลังเลือกคู่ครองให้น้องสาวจนตาลาย และวาดฝันว่าเธอจะได้แต่งงานกับตระกูลใหญ่โตความฝันกลับพังทลาย!ชวีหลิงหาน หญิงสาวผู้แสนงดงาม กลับถูกชายแก่อัปลักษณ์คนหนึ่งมาชิงตัวไป!ในตอนแรก ชวีซานตัวคิดว่าน้องสาวของเขายังไร้เดียงสา และถูกชายชั่วหลอกลวงเขาคิดว่าเพียงแค่พูดจาโน้มน้าวด้วยความรักและเหตุผล น้องสาวจะกลับตัวกลับใจแต่ผลกลับเป็นตรงกันข้าม!ชวีหลิงหานไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในสิ่งที่ทำ แต่กลับรักชายแก่คนนั้นอย่างหัวปักหัวปำ และพูดคำพูดไร้สาระอย่างเช่นรักจน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1053
พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1052
หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1051
หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค
