บทที่ 311

เกาชิงเหยียนยิ้ม "รองประธานต่งคิดได้เยอะแยะมาก สมกับที่เป็นมืออาชีพ"

"เราได้นำสิ่งที่คุณกล่าวถึงทั้งหมดมาพิจารณาแล้ว สิทธิบัตรต่าง ๆ ของยาซีเอวี๋ยนอยู่ระหว่างการยื่นขอ และจะได้รับการอนุมัติก่อนที่จะเปิดตัวผลิตภัณฑ์"

ต่งหยุนเผิงพยักหน้าเล็กน้อยแล้วถามอีกครั้ง "สิทธิบัตรเป็นของชิงเหยน กรุ๊ปหรือมีหุ้นส่วนอื่น?"

อีกคำถามที่เป็นมืออาชีพมาก!

"มีหุ้นส่วนอื่น สิทธิบัตรนั้นเป็นของอีกฝ่าย และสิทธิ์ในการใช้นั้นเป็นของเรา และแบ่งปันโดยทั้งสองฝ่าย" เกาชิงเหยียนตอบ

ต่งหยุนเผิงไม่ได้คลายคิ้วขมวด แต่แนะนำว่า "ถ้าอย่างนั้นทางที่ดีควรนำสูตรลับมาเก็บไว้ให้เรา มันจะปลอดภัยกว่า"

"จำเป็นเหรอ?" คราวนี้เกาชิงเหยียนถึงคราวขมวดคิ้ว

ต่งหยุนเผิงกล่าวอย่างมั่นใจ "จำเป็นมาก! ใจคนคาดเดาไม่ได้ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหุ้นส่วนใช้สิทธิบัตรมาหาเรื่อง และขวางคอของเราล่ะ?"

"หรือหากอีกฝ่ายนำสิทธิบัตรเป็นหลักประกันเพื่อกู้ยืมเงินจากธนาคารเป็นการส่วนตัว จะทำยังไง?"

"ความเสี่ยงเหล่านี้มีอยู่จริง เป็นอันตรายถึงชีวิตสำหรับเรา เมื่อเกิดขึ้นแล้ว เราจะไม่มีทางควบคุมสถานการณ์ได้"

"เรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นมาก่อน ก็เพียงพอแล้วที่จะ