MasukShare
บทที่ 271
Bab terkait
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 272
ผมทองชื่อหวงเหมาคือจินจุ้นอู่ เป็นน้องชายของจินจุ้นเหวินในช่วงปีแรก ๆ ครอบครัวเดินทางไปต่างประเทศไม่เพียงแต่ตั้งหลักได้ แต่ธุรกิจก็ยิ่งเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ ก่อตั้งจินเหยากรุ๊ปหลายปีที่ผ่านมา โมเมนตัมการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศมังกรนั้นแข็งแกร่ง ตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจต่าง ๆ ได้พัฒนาอย่างก้าวกระโดด ทิ้งมหาอำนาจเก่าเหล่านั้นไว้ข้างหลังตระกูลจินเห็นท่าทาง เช่นเดียวกับบริษัทอื่น ๆ มุ่งความสนใจไปที่การพัฒนาประเทศมังกรไม่ใช่เรื่องง่ายที่คนอื่นจะบุกเข้าไปในย่านธุรกิจประเทศมังกรเนื่องจากไม่คุ้นเคยกับสถานที่นี้ ทุกด้านต้องเริ่มต้นจากศูนย์ตระกูลจินแตกต่างออกไป พวกเขากำลังกลับบ้านอย่างรุ่งโรจน์การที่ทั้งสองน้องกลับบ้านด้วยกันในครั้งนี้ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นถึงความสำคัญที่พวกเขาผูกพันกับบ้านเกิดสองพี่น้องมีการแบ่งงานกันอย่างชัดเจน จินจุ้นเหวินใช้ตัวตนของเขาในฐานะตำรวจสากลเพื่อดูแลเรื่องมนุษยสัมพันธ์ในด้านธุรกิจให้จินจุ้นอู่น้องชายของเขาไปดูแลคนที่เจรจาความร่วมมือกับตู้ซื่อกรุ๊ปก่อนหน้านี้ ก็คือผู้ช่วยของจินจุ้นอู่ ได้ติดต่อตระกูลตู้ล่วงหน้าหนึ่งก้าวเพื่อวางรากฐานที่ดีสำหรับความร่วม
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 273
ราวกับคนละคน!"แกแม่งพูดอะไรวะ?" อวี๋จวิ้นหยางผู้เป็นลูกน้องตอบกลับเสียงดังทันที"แหกตาดูให้ดี ๆ นี่คือเจ้าของตู้ซื่อกรุ๊ป คุณชายตู้ ตู้หมิงเจ๋อ!"จากนั้นผู้จัดการหลิวก็พูดแบบตาต่อตาฟันต่อฟันทันที "แหกตาหมาของนายดูให้ชัด ๆ ท่านนี้คือนายน้อยรองของจินเหยากรุ๊ป นายน้อยจิน จินจุ้นอู่!""อะไรนะ?"ตู้หมิงเจ๋อสับสนอยู่ตรงนั้นทันที ดวงตาเบิกกว้างการแสดงออกของคนอื่นก็ซับซ้อนมากเช่นกันเพราะคำว่า "จินเหยากรุ๊ป"ตู้หมิงเจ๋อพูดถึงเขาทั้งคืน และเขาก็อวดภาพลักษณ์ของเขาในฐานะผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่ตอนนี้นายน้อยรองของจินเหยากรุ๊ปยืนอยู่ที่นี่ เซอร์ไพรส์ไหม?ตกใจไหม?!ตู้หมิงเจ๋อไม่เคยคิดเคยฝันว่าตัวเองจะต่อยผู้มีพระคุณที่ยิ่งใหญ่!"จินเหยากรุ๊ป นายน้อยจิน?"ตู้หมิงเจ๋อถามอย่างระมัดระวัง และตัวของเขาพยักหน้าโดยไม่สมัครใจและก้มลงราวกับว่าเขามีหางอยู่ระหว่างขาของเขา"ของแท้ไม่มีปลอม!" ผู้จัดการหลิวกล่าวอย่างภาคภูมิใจตู้หมิงเจ๋อรีบวางขวดเหล้าในมือลงแล้วรีบวิ่งไปข้างหน้าทีละสามก้าวพร้อมเรียก "เข้าใจผิดแล้ว เราพวกเดียวกันนะ...""เข้าใจผิดบ้าอะไร!"ชายที่ยืนอยู่ทางด้านขวาของจินจุ้นอู่ตบหน้าต
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 274
จะเอาเงินหรือชีวิต?ตู้หมิงเจ๋อเลือกอย่างหลังโดยไม่ลังเล พยักหน้าด้วยท่าทางเสื่อมโทรม และพูดอย่างไม่เต็มใจ "ตกลง!"คราวนี้เป็นไง!แม้แต่สามสิบเจ็ดสิบก็กลายเป็นความหวังฟุ่มเฟือย ตอนนี้เหลือเพียงกำไรยี่สิบเปอร์เซ็นต์อย่างน่าสงสารตามความคิดเดิมของตู้หมิงเจ๋อ เขาขอแบ่งห้าสิบห้าสิบสุดท้ายก็เจรจาไม่ได้แล้วจึงต้องยอมจำนนธุรกิจที่สามารถเจรจาได้ในสี่สิบหกสิบ ตอนนี้กลายเป็นยี่สิบแปดสิบแล้ว สิ่งนี้จะอธิบายว่าน่าสังเวชได้อย่างไร?ต้องรู้ว่าความร่วมมือเบื้องต้นทั้งหมดระหว่างทั้งสองบริษัทอยู่ที่หมื่นล้านขึ้นไป และผลกำไรจะมีขนาดใหญ่มาก ตัวเลขดังกล่าวจะขยายออกไปอีกในช่วงต่อ ๆ ไปเพียงเพราะการทะเลาะวิวาท สูญเสียเงินหลายพันล้าน!ตู้หมิงเจ๋อเสียใจมาก!แค่อยากเป็นฮีโร่ช่วยสาว และแสดงด้านที่กล้าหาญไร้คู่ต่อสู้ต่อหน้าผู้หญิงที่ตัวเองชอบ แต่ทำไมถึงไปโดนผู้มีพระคุณรายใหญ่?ตู้หมิงเจ๋อกัดฟันและจ้องมองไปที่อวี๋จวิ้นหยางอวี๋จวิ้นหยางยิ้มอย่างขมขื่น "ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน! ก่อนหน้านี้ผู้จัดการซุนเป็นคนติดต่อเรา และเขาไม่เคยบอกว่านายน้อยจินจะมาที่เมืองจิงไห่"ตู้หมิงเจ๋อทำอะไรไม่ได้เรื่องมาถึงขั้น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 275
"สมมติว่าวันหนึ่งนายน้อยจินรู้สึกว่าเบื่อคุณแล้ว ผมจะรับช่วงต่อเอง"ตู้หมิงเจ๋อท่าทางมั่นใจและไร้ยางอายมากเถาเชี่ยนรู้สึกดูถูกอยู่ในใจ!คำพูดเหล่านี้ของตู้หมิงเจ๋อ คาดว่าแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่อยากเชื่อแต่เพื่อผ่านวิกฤตการณ์ตรงหน้าไป ก็พูดไปเรื่อยเปื่อยเท่านั้นใครจริงจัง ใครก็คือค้อน!!รออวี๋อีเหรินถูกจินจุ้นอู่เล่นจนน่วมแล้ว ตู้หมิงเจ๋อจะรับช่วงต่อ!มีสาวสวยมากมายไม่เอา จะเอาผู้หญิงที่เน่าเฟะเหรอ?อวี๋อีเหรินก็โกรธมากทันที "ตู้หมิงเจ๋อ คุณพูดภาษาคนอยู่ไหม?"ตู้หมิงเจ๋อก็เงยหน้าขึ้นและพูดด้วยท่าทางขุ่นเคือง "โทษใคร ต้องโทษที่คุณทำตัวสูงส่ง ถ้าคุณยอมผมตั้งแต่แรก ก็จะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น!""อวี๋อีเหรินผมขอเตือนคุณ อย่าคิดว่าเพียงเพราะผมชอบคุณ คุณจะสามารถทำอะไรก็ได้ที่คุณต้องการ วันนี้คุณต้องยอม ไม่ยอมก็ต้องยอม!"จากนั้นตู้หมิงเจ๋อก็เปลี่ยนท่าทางของเขาทันที และพูดกับจินจุ้นอู่ด้วยรอยยิ้ม "นายน้อยจิน ผมสัญญาว่าจะส่งเธอไปที่เตียงของคุณด้วยตัวเอง โอเคไหมครับ?"ร่างกายอันละเอียดอ่อนของอวี๋อีเหรินสั่นด้วยความโกรธ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาตำรวจ แต่พบว่าโทรศัพท์ไม่มีแบตเตอรี่เล
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 276
"ลั่วอู๋ฉาง!"ตู้หมิงเจ๋อจำได้ในพริบตา ดวงตาของเขาระเบิดความโกรธออกมาทันทีและเริ่มด่าทอ"มึงมาทำอะไร? ที่นี่ไม่ต้อนรับมึง อย่ายุ่งเรื่องของคนอื่น ไสหัวออกไปซะ!"ตู้หมิงเจ๋อถือว่าการตายของตู้อวี่ชุนพ่อของเขาเป็นความผิดของลั่วอู๋ฉางมาโดยตลอดครั้งที่แล้วอวี๋จวิ้นหยางจ้างอันธพาลเพื่อจัดการกับลั่วอู๋ฉาง ก็เป็นคำสั่งของตู้หมิงเจ๋อแต่ผลที่ได้คือลั่วอู๋ฉางไม่ได้รับบาดเจ็บ อันธพาลหลายสิบคนเสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บมากกว่าครึ่งหนึ่ง และอวี๋จวิ้นหยางก็ถูกจับใช้เงินเป็นจำนวนมากในการหาอันธพาลนอกจากนี้ยังต้องใช้เงินเป็นจำนวนมากในการเอาอวี๋จวิ้นหยางออกมาทั้งสองรายการรวมกันก็เท่ากับละลายน้ำไปหมดแล้วตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่น่าอายของตู้หมิงเจ๋อสูญเสียทั้งภรรยาและกองทัพของเขาลั่วอู๋ฉางก็บุกเข้ามา ตู้หมิงเจ๋อไม่โกรธก็คงแปลกสถานการณ์ปัจจุบันคือเมื่อศัตรูมาเจอกันถึงกับตาร้อนสุด ๆ!"แม้แต่ผู้หญิงก็ปกป้องไม่ได้ ขยะอย่างแก ยังมีหน้าอยู่บนโลกนี้ได้ยังไง" ลั่วอู๋ฉางโต้กลับตู้หมิงเจ๋อโกรธมาก แต่ไม่สามารถหาเหตุผลที่จะหักล้างได้ และพูดไม่ออกอยู่ครู่หนึ่งอวี๋อีเหรินใช้ประโยชน์จากสถานการณ์เพื่อหลุ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 277
"คลิก...คลิก!"การกระทบแบบเบา ๆ แต่ทำให้พวกเขาแขนหักในทันที!ทั้งสองเจ็บปวดเพราะแรงของแขนที่ตกลงไป ทำให้สูญเสียแรงโน้มถ่วงของร่างกาย ล้มคว่ำไปทางลั่วอู๋ฉาง"ปังปัง!"มีเสียงอู้อี้สองเสียง และนิ้วของลั่วอู๋ฉางก็แตะที่ขมับของพวกเขาคนละทีในสายตาของผู้ชม พวกเขาสองคนเหมือนเอาหัวขึ้นไปให้เองมากกว่าดวงตาของพวกเขาแข็งค้างในเวลาเดียวกัน และก็สูญเสียวิญญาณไปทันที"ตุ้บ!"ศพล้มลงกับพื้น ตายตาไม่หลับ"อ๊า...ฆ่าคนแล้ว!"เสียงกรีดร้องดังไปทั่ว ผู้หญิงพากันปิดปากไม่มีใครคิดว่าลั่วอู๋ฉางจะกล้าลงมือฆ่าคน!จนถึงขณะนี้ทุกคนจึงนึกถึงสิ่งที่เขาเพิ่งพูดตอนนี้ยังมีโอกาสที่จะหยุดได้ ไม่เช่นนั้นจะเสียใจ!ไม่มีใครจริงจังกับคำพูดนี้!แต่กลับคิดว่าเป็นลั่วอู๋ฉางที่คุยโวและต้องการขู่ให้คนกลัว"แกกล้าดีมาก แม้กระทั่งคนของฉันก็กล้าฆ่า ฉันจะเชือดแก!"จินจุ้นอู่สีหน้าน่ากลัว หยิบมีดออกมาจากกระเป๋าและแทงไปที่ลั่วอู๋ฉาง"เพียะ!"ลั่วอู๋ฉางเตะมีดกระเด็นลอยออกไปตามมาด้วยการเตะอีกครั้งตรงเป้าจินจุ้นอู่"เป๊าะ!"ไข่แตก!เมื่อผู้ชายทุกคนในกลุ่มผู้ชมเห็นฉากนี้ พวกเขาต่างก็กระชับหว่างขาขึ้นโดยไม่รู้
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 278
ลั่วอู๋ฉางยิ้มอย่างมีความสุข "เสี่ยวอวี๋ ยังต้องเกรงใจกับผมทำไม? ผมมาช่วยคุณนี่เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว"หัวใจของอวี๋อีเหรินอบอุ่นขึ้น และความเข้าใจผิดทั้งหมดในใจก็ถูกลบล้างไปในขณะนี้จริง ๆ แล้ว เธอที่ก้าวเข้าสู่สังคมยังไม่ถึงครึ่งปี ไม่รู้ว่าอะไรเรียกว่าคนใจร้ายในบริษัท เนื่องจากการมีอยู่ของตู้หมิงเจ๋อ เพื่อนร่วมงานมักจะสุภาพกับเธอ และก็ไม่มีการต่อสู้ในที่ทำงานแม้ว่าเธอจะไม่เคยตอบตกลงตู้หมิงเจ๋อที่ตามจีบ แต่ก็รู้สึกมาตลอดว่าเขาเป็นคนดี อย่างน้อยก็ดีกว่าคนรุ่นที่สองที่ร่ำรวยที่ไม่มีประโยชน์อะไรเลยแม้จะเป็นแฟนกันไม่ได้ แต่ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนร่วมงาน เป็นเพื่อนกัน หรือเป็นหัวหน้าลูกน้อง ก็เป็นตัวเลือกที่ดีมากจนกระทั่งตู้หมิงเจ๋อยอมจำนนต่อจินจุ้นอู่ และมอบอวี๋อีเหรินให้อีกฝ่าย เธอจึงตาสว่างขึ้นมาทันทีที่แท้ทั้งหมดนี้เป็นจินตภาพ!ในสายตาของตู้หมิงเจ๋อมีเพียงผลประโยชน์เท่านั้น เพื่อให้บรรลุเป้าหมาย เขาสามารถทำลายมโนธรรม เหยียบย่ำศักดิ์ศรีของผู้อื่นตามอำเภอใจ แม้กระทั่งควบคุมและบังคับเจตจำนงของผู้อื่นในทางตรงกันข้าม ลั่วอู๋ฉางนั้นเรียบง่ายกว่ามากใครก็ตามที่ลงมือกับครอบครัวของฉั
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 279
"สารเลว!"จินจุ้นเหวินกัดฟันด้วยความโกรธ "คนที่ทำลายเรื่องของฉัน ที่แท้ก็คือเขา!"ในเมืองจิงไห่ ทุกคนต่างก็คิดว่าตระกูลสวีที่นำโดยสวีเทียนสามารถพัฒนาอย่างก้าวกระโดดได้ในเวลาอันสั้น นอกจากความแข็งแกร่งของตนเองแล้ว ก็เป็นเพราะตระกูลเกาเปลี่ยนมาประกอบอาชีพที่ถูกกฎหมายตระกูลเกาสละดินแดนของตนเอง สวีเทียนก็มีโอกาสได้รับข้อได้เปรียบอย่างมากแต่ในความเป็นจริงแล้ว ความแข็งแกร่งของตระกูลสวีไม่ได้เกิดจากการเก็บของเก่า แต่มีคนแอบสนับสนุนตระกูลจินเป็นผู้สนับสนุนเบื้องหลังตระกูลสวีเมื่อหลายปีก่อน ตระกูลจินก็เริ่มวางแผนต่าง ๆ เกี่ยวกับการกลับสู่ประเทศมังกรเป้าหมายสูงสุดของพวกเขาไม่ใช่เพียงกลับบ้านด้วยความมั่งคั่ง แต่เพื่อให้มังกรกลับบ้านเกิดและกลายเป็นราชาแห่งเมืองจิงไห่โดยตรงตอนนั้นตระกูลเกายังคงควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง และเป็นกองกำลังที่ใหญ่ที่สุดที่ยึดที่มั่นในเมืองจิงไห่หากตระกูลจินต้องการเอาเมืองจิงไห่ เกาฉี่เฉียงคือศัตรูตัวฉกาจที่สุดของพวกเขาภายใต้การวางแผนของจินจุ้นเหวิน ได้เริ่มการลอบสังหารเกาฉี่เฉียงนั่นก็คือเมื่อสามปีก่อน เกาฉี่เฉียงถูกโรงพยาบาลใหญ่ ๆ ตัดสินว่าได้รับบาดเจ็บส
Bab terbaru
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1059
ชวีซานตัวไม่กล้าขัดขืน ได้แต่ทำตามคำสั่งเมื่อทุกคนมาถึงภูเขาด้านหลัง ฟ้าก็เริ่มสางแล้วเบื้องหน้าคือเหวลึกที่ขวางทางอยู่ลั่วอู๋ฉางผูกปลายเชือกด้านหนึ่งไว้กับเสา แล้วสะพายเชือกที่มัดรวมกันไว้บนหลัง ก่อนพยักหน้าให้ทุกคน"มีปัญหาอะไรไหม?"ลั่วอู๋ฉางถามอาวุโสที่มีใบหน้าฟกช้ำดำเขียวคนนั้นอาวุโสรีบตอบ "ไม่มีปัญหาครับ!"ลั่วอู๋ฉางกระโดดขึ้นด้วยเท้าข้างเดียว ตัวเขาลอยขึ้นสูงก่อนเหาะตรงไปยังอีกฟากของหน้าผาเมื่อเหาะไปได้ครึ่งทาง ร่างของลั่วอู๋ฉางก็เริ่มร่วงลงเมื่อคำนวณจากมุมนี้ เขาแทบไม่มีโอกาสไปถึงอีกฝั่งเลยทันใดนั้น นกอินทรียักษ์ตัวหนึ่งก็โฉบมาจากด้านข้างอาวุโสคนเมื่อกี้ยืนอยู่ริมหน้าผาและเป่านกหวีดเรียกอินทรีอินทรียักษ์กางปีก ลั่วอู๋ฉางเหยียบลงบนหลังมันหนึ่งที ทิศทางที่กำลังร่วงพลันเปลี่ยนเป็นลอยขึ้นเสี้ยววินาทีต่อมา เขาก็ลงถึงริมหน้าผาอีกฝั่งอย่างมั่นคงจากนั้นก็ทำแบบเดิม ผูกปลายเชือกฝั่งนี้ไว้กับเสาอีกข้าง"เจ้าสำนักชวี สั่งคนของท่านให้เริ่มได้แล้ว!" ซูเทียนคั่วออกคำสั่งอย่างไม่ไว้หน้าชวีซานตัวไม่ใช่ไม่เคยคิดจะเล่นงานตอนที่ลั่วอู๋ฉางกำลังข้ามหน้าผาเขาเคยคิดจะสั่ง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1058
คำกล่าวอย่างมั่นใจของลั่วอู๋ฉางดังก้องไปทั่วสำนักใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้มหากเป็นเมื่อก่อน ใครกล้าพูดกับหัวหน้าสำนักพวกเขาเช่นนี้ คงไม่ต้องรอให้ชวีซานตัวเอ่ยปาก สมาชิกระดับล่างก็พร้อมจะซัดมันจนหมอบไปแล้วต่อหน้าประตูสำนักงานใหญ่ จะปล่อยให้คนมาพูดจาโอ้อวดได้อย่างไร?แต่สถานการณ์ตอนนี้คือ ลั่วอู๋ฉางไม่เพียงแต่พูด เขายังทำลายประตูใหญ่ของพวกเขาและทำร้ายคนไปอีกหลายสิบคนด้วยแน่นอนว่าจำนวนนี้ไม่ได้ตายตัวถ้าคนอื่นกล้าบุกเข้าไปอีก ลั่วอู๋ฉางจะไม่ปรานี และยินดีที่จะช่วยเพิ่มจำนวนผู้บาดเจ็บให้พันธมิตรบู๊ลิ้มอีกด้วย"แก...ปากกล้านักนะ!"ชวีซานตัวในฐานะหัวหน้าแห่งบู๊ลิ้ม ไม่อาจเสียศักดิ์ศรีด้วยการยอมแพ้ง่าย ๆทั้งๆ ที่ความจริง ในใจเขานั้นกลับตื่นตระหนกจนแทบควบคุมไม่อยู่อาวุโสทั้งแปดร่วมมือกันยังเอาชนะไม่ได้!ถึงแม้ตอนฝึกซ้อมปกติ ชวีซานตัวจะเคยชนะพวกเขามาแล้วก็เถอะแต่ใช้นิ้วโป้งเท้าคิดก็ยังรู้เลยว่า เป็นอาวุโสทั้งแปดแกล้งอ่อนข้อให้ถ้าสู้จริง ชวีซานตัวไม่มีทางได้เปรียบหรอกแต่ลั่วอู๋ฉางกลับทำได้!นี่แสดงให้เห็นว่า ความสามารถของเขาเหนือกว่าชวีซานตัวมากถ้ายอมแพ้ต่อหน้าสมาชิกบู๊ลิ้มมา
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1057
เขาไม่อยากให้ใครพูดถึงเรื่องนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าสาธารณชน"อาวุโสทั้งแปดของสภาผู้อาวุโสอยู่ที่ใด?"ดวงตาของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความโกรธ พร้อมตะโกนออกคำสั่งอย่างดุดัน"ข้าน้อยอยู่ที่นี่!"อาวุโสทั้งแปดคนตอบรับออกมาพร้อมกัน"คนผู้นี้ทำลายประตูสำนักของเรา ทำร้ายศิษย์ของเรา จงสังหารมันตรงนี้เดี๋ยวนี้ เพื่อเป็นตัวอย่าง!" ชวีซานตัวกัดฟันกล่าวอาวุโสทั้งแปดคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง "รับทราบ ท่านเจ้าสำนัก!""ฆ่า!"ทั้งแปดคนล้วนเป็นผู้มีวิชาระดับปรมาจารย์ใหญ่มีฝีมือไม่ธรรมดา!ในสำนักใหญ่ ทั้งด้านสถานะและพลังฝีมือ พวกเขาเป็นรองเพียงชวีซานตัวเท่านั้นเมื่อทั้งแปดร่วมมือกัน แม้แต่วีรบุรุษในตำนานก็ยากที่จะเอาชนะพวกเขาได้พวกเขาร่วมมือกันอย่างเข้าขา ล้อมลั่วอู๋ฉางไว้ตรงกลาง และออกกระบวนท่าสังหารทุกอย่างใส่เขาถ้าเป็นคนอื่น คงถูกพวกเขาสับเป็นชิ้นๆ ไปแล้วแต่ลั่วอู๋ฉางกลับไม่สะทกสะท้านใดๆ เพียงแค่ส่งกระแสจิต"วึ้ง!"คาถาป้องกันตัวปล่อยแสงสีทองออกมา ขัดขวางการโจมตีทั้งหมดไว้"อะไรกัน?"ชวีซานตัวเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อในสายตาของเขา ต่อให้ลั่วอู๋ฉางเก่งแค่ไหน แต่ก็ยังเป็น
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1056
ท่ามกลางความมืด มีร่างคนจำนวนมากพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาเห็นชัดเจนแล้วว่าประตูทางเข้าซึ่งเป็นหน้าตาของพันธมิตรบู๊ลิ้มถูกทำลาย กลายเป็นซากปรักหักพัง พวกเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟทันที"ใครกันที่กล้าบ้าบิ่นถึงขนาดนี้!""บังอาจมาพังประตูใหญ่ของพันธมิตรบู๊ลิ้ม รนหาที่ตายแล้ว!""จะเป็นใครก็ช่าง แต่แน่ๆ คงไม่ใช่คนดีหรอก สับมันเป็นชิ้นๆ ก่อนค่อยว่ากัน!"กลุ่มคนที่โกรธแค้นเห็นร่างหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพัง"ไอ้หนุ่ม แกเห็นไหมว่าใครเป็นคนทำ?"คนตาไวมองเห็นว่าเป็นเงาของชายหนุ่มจึงรีบถามออกไปทันที"ขอเตือนไว้ก่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ รีบพูดสิ่งที่นายเห็นออกมาทั้งหมก ไม่งั้นนายเองก็ต้องเดือดร้อนด้วย!"ลั่วอู๋ฉางยืนอย่างสงบพลางตอบว่า "เห็น""รีบบอกมาว่าใคร!" คนกลุ่มนั้นร้องถามขึ้นพร้อมกันลั่วอู๋ฉางตอบอย่างไม่รีบร้อนว่า "ก็ฉันไง!""อะไรนะ?!"คนกลุ่มนั้นเบิกตาโต ความโกรธที่ปรากฏบนใบหน้าชัดเจนยิ่งกว่าความตกใจ"ไอ้หนุ่ม นี่ไม่ใช่เวลามาอวดเก่ง คิดว่าเราจะเชื่อแกหรือไง?""รีบบอกมาว่าใครเป็นคนทำ ไม่งั้นจะถือว่าแกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดด้วย!""ให้โอกาสสุดท้าย รีบพูด ไม่งั้นพวกเร
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1055
ซูเทียนคั่วกังวลขึ้นมาทันที ขณะที่ปกป้องซูเฉี่ยนเฉี่ยนหลานสาว เขาก็ตะโกนเสียงดังขึ้นว่า "เจ้าสำนักชวี นี่คือวิธีการต้อนรับแขกของพันธมิตรบู๊ลิ้มหรือ?""หากเรื่องนี้แพร่งพรายออกไป ไม่กลัวคนในยุทธภพจะหัวเราะเยาะหรือ?"ชวีซานตัวไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย "อย่างพวกนายเนี่ยนะ? เรียกว่าแขกได้ด้วยหรือ?"เมื่อต้องเผชิญหน้ากับจำนวนคนที่มากกว่าหลายเท่า อีกทั้งสายตาที่จับจ้องมาอย่างอาฆาต ทั้งสามคนไม่สามารถต่อกรได้เลยไม่นานพวกเขาก็ถูกจับตัวได้!"ชวีซานตัว การที่คุณทำเช่นนี้ ไม่กลัวว่าศิษย์ของเทพอวี้อย่างราชันมังกรลั่วเทียนจะมาหาเรื่องหรือ?" ซูเทียนคั่วพูดขณะดิ้นรนชวีซานตัวไม่สนใจแม้แต่น้อย "ถ้าเขากล้าหาญมาที่นี่ ฉันจะให้เขาลิ้มรสชาติของการต้องเป็นนักโทษเช่นกัน!""ศิษย์ที่ถูกสอนโดยตาแก่แบบนั้น คงไม่ใช่คนดีสักเท่าไรหรอก พอดีเลย จะได้ให้เขาชดใช้หนี้แทนตาแก่นั่นและพวกแกไปพร้อมกัน!""ราชันมังกรลั่วเทียนอะไรกัน แค่เด็กหนุ่มอายุยี่สิบต้นๆ จะมีอะไรพิเศษนัก?""ตัวเขาไม่อายก็ช่างเถอะ แต่ยังกล้าไปหาคนมาคุยโวแทนตัวเอง คิดจะดังจากการสร้างกระแสเช่นนี้ คิดว่าบู๊ลิ้มเป็นที่สำหรับเล่นขายของหรือไง ฝันไปเถ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1054
พูดของชวีซานตัวเต็มไปด้วยความหยาบคายใบหน้าสวยของเย่ปิงเหยาเริ่มบึ้งตึง แต่เพราะนี่เป็นถิ่นของอีกฝ่าย เธอจึงไม่อาจโต้ตอบได้ชวีหลิงหานคือน้องสาวของชวีซานตัว ทั้งสองคนมีอายุห่างกันมากกว่ายี่สิบปีหลังจากชวีหลิงหานเกิดได้ไม่นาน พ่อแม่ของเธอก็เสียชีวิตจากอาการป่วย ก่อนสิ้นใจได้ฝากให้ชวีซานตัวช่วยเลี้ยงดูน้องสาวที่ยังเป็นแค่ทารกแรกเกิดชวีซานตัวเลี้ยงดูน้องสาวด้วยความยากลำบาก จนเธอเติบโตขึ้นมาเป็นหญิงสาวที่งดงามยิ่ง ทั้งยังมีพรสวรรค์จนได้รับความสนใจจากคนในบู๊ลิ้มมีผู้คนมาสู่ขอเธอมากมายจนทำให้ประตูบ้านตระกูลชวีแทบพังในขณะที่ชวีซานตัวกำลังเลือกคู่ครองให้น้องสาวจนตาลาย และวาดฝันว่าเธอจะได้แต่งงานกับตระกูลใหญ่โตความฝันกลับพังทลาย!ชวีหลิงหาน หญิงสาวผู้แสนงดงาม กลับถูกชายแก่อัปลักษณ์คนหนึ่งมาชิงตัวไป!ในตอนแรก ชวีซานตัวคิดว่าน้องสาวของเขายังไร้เดียงสา และถูกชายชั่วหลอกลวงเขาคิดว่าเพียงแค่พูดจาโน้มน้าวด้วยความรักและเหตุผล น้องสาวจะกลับตัวกลับใจแต่ผลกลับเป็นตรงกันข้าม!ชวีหลิงหานไม่เพียงแต่ไม่สำนึกในสิ่งที่ทำ แต่กลับรักชายแก่คนนั้นอย่างหัวปักหัวปำ และพูดคำพูดไร้สาระอย่างเช่นรักจน
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1053
พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1052
หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1051
หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค
