บทที่ 171

พูดจบ เขาก็หาต่อไป

ไม่นานทีมสองก็โทรมารายงานว่า "หัวหน้า ไม่มีใครอยู่ในรถวิศวะ ประตูล็อคอยู่ เป็นรถขนาดใหญ่ไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้เลย"

"เราทำได้แต่ทิ้งรถแล้วเดินขึ้นภูเขาซึ่งจะใช้เวลานานกว่าอย่างน้อยสามเท่า"

เฉียวจินซงพูดอย่างไม่คิดเลยว่า "ขึ้นเขาทันที วิ่งเดินหน้า! เจอบุคคลต้องสงสัยจับไว้ให้หมด!"

ที่ด้านหลังภูเขา มีรถออฟโรดสองคันกำลังขับอยู่บนถนนที่ขรุขระ

ไม่นานก็มาถึงบ้านร้างแห่งหนึ่งและรถก็ขับเข้าไปในลานบ้าน

"ออกมา!"

พวกหลินเกาอวี้ทั้งสามคนถูกลากออกจากประตูรถอย่างหยาบคาย

ยกเว้นเย่หลิงจวิ้น เขาและตู้อวี่ชุนมีรอยแผลเป็นบนใบหน้าอย่างเห็นได้ชัด

ในความเป็นจริงเย่หลิงจวิ้นก็ไม่ได้ดีไปกว่ากัน เสื้อคุมโดนฉีกขาด ผมที่ยุ่งเหยิงเหมือนรังนก

ทั้งสามคนยังไม่ทันได้ตั้งตัว ก็ถูกปากกระบอกปืนสีดำจ่อหัว

ตู้อวี่ชุนเกือบจะฉี่ลาดด้วยความตกใจ และอุทานว่า "พวกนายเป็นใคร ต้องการทำอะไร?"

"อีกไม่นานพวกนายก็จะรู้เอง!"

ผู้ชายที่เป็นหัวหน้าไม่ใช่ใครอื่นนั่นก็คืออาจารย์เจินจื่อ

เห็นได้ชัดว่าเขาปลอมตัวมา ถอดผ้าคลุมศีรษะออกและเปลี่ยนอีกชุดหนึ่ง ไม่เกี่ยวข้องกับเทพเซียนอะไรเลย

ทั้งตัวดูดุร้ายผิดปกติ แ