บทที่ 174

สำหรับคำสัญญาของงูดำ หลินเกาอวี้มีความไม่เชือ่

คนกลุ่มนี้ ล้วนเป็นพวกอาชญากรที่ฆ่าคนโดยไม่กะพริบตา พูดสัญญากับพวกเขา ไม่ต่างจากการวางแผนร้ายกับเสือ

ตอนนี้หลินเกาอวี้ฝากความหวังไว้กับเย่หลิงจวิ้นเท่านั้น

หวังว่าเธอจะสามารถกลับโรงแรมได้อย่างราบรื่นและจ่ายค่าไถ่ได้อย่างราบรื่น

นี่เป็นกระบวนการที่ต้องรอนานรีบเร่งไม่ได้

หากเทียบกันแล้วเขายังถือว่าดี

ตู้อวี่ชุนที่อยู่ข้าง ๆ กัดฟันด้วยความเจ็บปวด บาดแผลที่ไหล่ยังมีเลือดไหลไม่หยุด อีกฝ่ายไม่มีแผนที่จะรักษาเขาเลย

แม้ว่าเศรษฐีมือใหม่อย่างตู้อวี่ชุนจะสามารถทำเงินได้ แต่งูดำเป็นระดับไหน ย่อมไม่สะดุดตา

แม้แต่เงินของเขายังไม่อยู่ในสายตา ย่อมไม่สนใจชีวิตของเขา

รถออฟโรดเปิดประตูแล้วโยนเย่หลิงจวิ้นซึ่งสวมหมวกคลุมสีดำไปที่ข้างถนน

จากนั้นก็รีบเหยียบคันเร่งออกไป

"ฉึกฉึก!"

เย่หลิงจวิ้นขดตัวอยู่บนพื้นหญ้า เมื่อเธอลุกขึ้นนั่งและถอดหมวกออก อีกฝ่ายก็หายไปแล้ว

นี่เป็นป่าชานเมือง ด้านหน้าไม่มีหมู่บ้าน ด้านหลังไม่มีร้านค้า

เย่หลิงจวิ้นมองไปรอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีโจร และถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก ใบหน้าของเต็มไปด้วยความดีใจ

ไม่ว่ายังไงชีวิตของตนก