แชร์

บทที่ 101

ผู้เขียน: ลั่วเหล่ย
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-05-14 13:47:42
"มันเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ ที่ได้พบกับคนสำคัญ ๆ มากมายในคราวเดียว เรามาขอบคุณผู้จัดการตู้ด้วยกัน ถ้าไม่มีเขา เราคงไม่มีโอกาสเช่นนี้"

แม้แต่อวี๋อีเหรินก็ยังรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยและรู้สึกว่าการเดินทางครั้งนี้คุ้มค่ามาก

"ซินซินคุณเป็นอะไรไป? หน้าแดง ๆ" อวี๋อีเหรินเห็นว่าเซี่ยซินซินมีบางอย่างผิดปกติ

เซี่ยซินซินพูดอย่างเมินเฉย "ไม่มีอะไรหรอก อาจเป็นเพราะตอนล้างหน้าน้ำร้อนเกินไปน่ะ"

เรื่องเมื่อกี้เธอไม่ได้ตั้งใจจะบอกคนอื่น แต่จะเก็บมันไว้ลึก ๆ ในใจเป็นความลับระหว่างสองคน

ในเวลานี้ มีเสียงฝีเท้าที่อึกทึกครึกโครมดังขึ้นนอกประตู

"ปึง..."

ประตูห้องส่วนตัวถูกเตะเปิดออกอย่างหยาบคาย

ทุกคนตกใจเมื่อเห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนวิ่งเข้ามาอย่างดุเดือด ผู้จัดการเหยนดึงผู้หญิงร่างสูงที่มีใบหน้าบวมเดินตามไปข้างหลัง

เมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นลั่วอู๋ฉางและเซี่ยซินซิน ไฟก็ระเบิดออกมาจากดวงตาทันที ยกมือขึ้นและชี้ด้วยความโกรธ "สามี เขาก็คือคนที่ตบตีฉันจนเป็นแบบนี้ คุณต้องแก้แค้นให้ฉันนะ!"

"เป็นนายไอ้สารเลวอีกแล้ว!" ผู้จัดการเหยนตะโกนทันที

"ที่ประตูหน้าฉันปล่อยนายไป ไม่ได้เอาเรื่องท
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 102

    "อนาจาร?"ทุกคนมองไปที่ลั่วอู๋ฉางด้วยสายตาแปลก ๆ"ใช่ เขาต้องการใช้กำลัง กอดฉันจากข้างหลัง ลากฉันเข้าไปในห้องน้ำชาย ถ้าฉันไม่ดิ้นอย่างแรง เขาก็ทำสำเร็จแล้ว ฮือฮือ!"ผู้หญิงคนนั้นร้องไห้หนักมาก พูดกลับดำเป็นขาว "แล้วก็ผู้หญิงอีกคนก็มา เขาเลยจำเป็นต้องหยุด ขู่ฉันว่าห้ามพูดมั่วซั่ว ไม่งั้นจะฆ่าฉันและยังจะทำอนาจารอีกด้วย!""ตอนนั้นฉันกลัวมาก เลยไม่กล้าพูดอะไร ปล่อยให้เขาจากไป"เห็นได้ชัดว่าเป็นการกุเรื่องขึ้นมา แต่ฟังดูเหมือนเป็นความจริงความสามารถของผู้หญิงคนนี้ในการกลับถูกให้เป็นผิด เป็นมืออาชีพมากกว่านักแสดงหลายคน ราวกับว่าสิ่งต่าง ๆ เป็นไปตามที่เธอพูดจริง ๆในช่วงเวลาหนึ่ง ทุกคนก็แสดงสีหน้าโกรธมาก"ลั่วอู๋ฉาง นายมันแย่ยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน!"ตู้หมิงเจ๋อโกรธมาก "ว่าแล้วทำไมเขาถึงไม่ยอมขึ้นไปชนแก้วกับพวกเรา ที่แท้ก็ไปทำเรื่องสกปรกแบบนี้นี่เอง""ฉันจะรายงานพฤติกรรมเหล่านี้ของนายไปยังบริษัท พรุ่งนี้จะไล่ออกและลงบันทึกในประวัติส่วนตัว ดูว่าต่อไปจะมีบริษัทไหนกล้าจ้างนายอีก!"อวี๋จวิ้นหยางก็เอาด้วย "ทำไมผู้จัดการตู้ต้องรอถึงพรุ่งนี้ คนแบบนี้ต้องเก็บค้างคืนด้วยเหรอ? เซี่ยซินซินก็ดูแ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-14
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 103

    "เท่าไหร่นะ?" ผู้หญิงคนนั้นและผู้จัดการเหยนพูดพร้อมกันด้วยสีหน้าประหลาดใจแบบเดียวกันเดิมคิดว่าจะได้รับมากสุดก็หลักพัน ไม่คิดว่าอ้าปากก็เป็นแสน!ตู้หมิงเจ๋อมองเห็นชัดเจนและเข้าใจชัดเจนในใจ แต่เขาแสร้งทำเป็นเข้าใจผิด "ไม่พอใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้นสองล้านห้าแสนโอเคไหม?""นอกจากเงินแล้ว ผมยังจะให้เขาขอโทษพี่สะใภ้ต่อหน้าด้วย เป็นไง?"จริง ๆ แล้วตอนห้าแสน ผู้หญิงคนนั้นก็เตรียมที่จะตกลงแล้ว คำพูดอยู่ที่ปากแล้วเธอไม่คาดคิดว่าตู้หมิงเจ๋อจะเพิ่มราคาเอง ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจมากสองล้านห้าแสน!เธอเป็นเมียน้อยเจ้าอ้วนเหยน ได้เงินค่าเลี้ยงดูเดือนละไม่ถึงแสน ตอนนี้แค่ถูกตบทีเดียว ก็ได้เงินเท่ากับค่าเลี้ยงดูสองปีกว่าแล้วเจ้าอ้วนเหยนก็คิดไม่ถึงเช่นกัน!เพราะกลัวเสียหน้า เขาจึงบังคับยับยั้งความปีติยินดีในใจ แกล้งทำเป็นว่าตัวเองไม่ใช่คนที่เห็นแก่เงินและฮึดฮัดว่า "คุณชายตู้ ผมเห็นแก่หน้าคุณเลยนะ ไม่อย่างงั้นไอ้หนุ่มคนนี้จะไม่สามารถออกจากร้านจักรพรรดิใต้ฟ้าได้อย่างสมบูรณ์"ทุกคนยกนิ้วให้ตู้หมิงเจ๋อ ผู้จัดการตู้มีความสามารถในการพลิกผันสถานการณ์ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำและช่วยชีวิตของลั่วอู๋ฉาง"

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-14
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 104

    ทุกคนสรุปว่า ครั้งนี้ลั่วอู๋ฉางเสร็จแล้วแน่นอน!เจ้าอ้วนเหยนคลุกคลีอยู่ในสังคมมาหลายปี ยังเคยเรียนกังฟูกับคนอื่นโดยเฉพาะอีกด้วย เป็นนักฝึกวิชาที่สมบูรณ์แบบความแข็งแกร่งของเท้าของเขาสามารถทำลายกระดานไม้หนาสามนิ้วได้อย่างง่ายดายเท้านี้ลงไป โลกนี้ต้องมีขันทีเพิ่มขึ้นอีกคนแน่!ยิ่งไปกว่านั้นผู้ชายคนนี้ยังโหดเหี้ยมมาก เมื่อกี้บอกว่าจะตัดมือสองข้างของลั่วอู๋ฉาง ก็จะพูดจริงทำจริงแน่นอนเซี่ยซินซินและอวี๋อีเหรินหลับตาพร้อมกัน ทนไม่ได้ที่จะเห็นฉากที่น่ากลัวนี้ตู้หมิงเจ๋อและอวี๋จวิ้นหยางมีความสุขมาก เดิมทีจุดประสงค์ของพวกเขาคือทำให้ลั่วอู๋ฉางอับอาย แต่ตอนนี้พวกเขาโล่งใจมากที่เห็นเขาต้องพบกับจุดจบที่น่าเศร้าเช่นนี้"นายหาเรื่องตาย!"ลั่วอู๋ฉางเตะออกไป และการโจมตีทีหลังก็กระทบที่ท้องของเจ้าอ้วนเหยนก่อน"ปึง..."เสียงดังขึ้น ตัวของเจ้าอ้วนเหยนก็ลอยขึ้นไปในอากาศทันที หดตัวเหมือนคันธนูลอยออกประตูไปชนกำแพงอย่างแรง ก่อนที่จะกลิ้งตกลงบนพื้นด้วยเสียงตุ้บ!การตกแต่งด้วยหินอ่อนบนผนังมีรอยบุบอย่างรุนแรงและมีรอยแตกเหมือนใยแมงมุมเจ้าอ้วนเหยนรู้สึกเจ็บปวดมาก ใบหน้าที่น่าเกลียดที่เต็มไปด้วยเนื้อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-14
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 105

    "คุณลั่วครับ ทำไมท่านถึงอยู่ที่นี่ล่ะครับ? มาทานข้าวเหรอครับ? ด้วยสถานะของท่าน ควรไปที่ห้องโถงจักรพรรดิชั้นบนถึงจะถูก จะลดเกียรติมาอยู่ในห้องธรรมดาแบบนี้ได้ยังไงครับ?"พี่ตาวก้มตัว โน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย คำพูดเต็มไปด้วยความเคารพ "ท่านน่าจะบอกล่วงหน้าก่อน ผมจะได้จัดคนมารับใช้เป็นพิเศษ"ทุกคนไม่ทันตั้งตัว ตกใจกันมาก!เกิดอะไรขึ้น?พี่ตาวไม่ควรเข้าข้างผู้จัดการเหยน และสั่งให้ลูกน้องของเขาฟันลั่วอู๋ฉางให้ตายทันทีเหรอ?ทำไมพี่ตาวถึงเคารพเขาขนาดนี้ เขาเป็นอาชญากรที่เพิ่งได้รับการปล่อยตัวจากคุก สมควรเหรอ?"ฉันสามารถนั่งกินข้าวที่นี่ได้ ต้องขอบคุณคุณชายท่านหนึ่ง!"ลั่วอู๋ฉางมีสีหน้านิ่ง ๆ ฮัมเพลงว่า "ฉันถือบัตรปลอมใบหนึ่ง ประตูก็เข้าไม่ได้ ยังจะห้องโถงจักรพรรดิ ล้อเล่นอะไรกัน?"บัตรปลอม?พี่ตาวเห็นกับตาว่ามันเป็นบัตรแบล็คการ์ด ที่เกาฉี่เฉียงมอบให้เขาด้วยมือของเขาเอง กลายเป็นของปลอมได้อย่างไร"ผู้จัดการเหยนคนนั้น บอกว่าบัตรของพี่ลั่วเป็นของปลอม โยนลงพื้นตรงประตูทางเข้าของพวกคุณ" เซี่ยซินซินก็ออกมาเสริมการแสดงออกของพี่ตาวมืดมนอย่างยิ่งในทันที และทันใดนั้นสายตาของเขาก็จ้องมองไปที่เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-14
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 106

    เมื่อความจริงเปิดเผย อวี๋อีเหรินก็ไม่กล้าสบตากับหลัวลั่วอู๋ฉางตอนนี้เธอรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!ทำไมถึงเชื่อใจผู้หญิงปากร้ายมากกว่าลั่วอู๋ฉางที่โตมาด้วยกันกับตัวเอง?นอกจากนี้ ยังอยู่ในสถานการณ์ที่เซี่ยซินซินเป็นพยานซ้ำแล้วซ้ำอีก"นังตัวดี เธอก่อเรื่องขึ้นเองกลับไปใส่ร้ายคนอื่น แล้วยังเอาผัวมารังแกคนอื่นอีก น่าโมโหจริง ๆ!"พี่ตาวรีบเข้ามาเตะผู้หญิงคนนั้นอย่างไม่สนใจ"ฉันไม่ตบผู้หญิง แต่นังตัวดีอย่างเธอไม่สมควรเป็นคนเลย!" ปากของเขาด่ากราดทุกคนตกใจมากจนไม่กล้าแม้จะหายใจด้วยซ้ำ"ใครก็ได้ ลากหมาสองผัวเมียนี้ออกไปที!" พี่ตาวกวักมือชายหลายคนก้าวไปข้างหน้าทันทีและอุ้มสองคนที่เหมือนหมาตายออกไปจากห้องจัดการสิ่งเหล่านี้เรียบร้อย พี่ตาวก็รีบกลับมาหาลั่วอู๋ฉางอีกครั้ง ก้มหน้ากระซิบว่า "คุณลั่วท่านวางใจได้เลยครับ ต่อไปทั้งสองจะไม่ปรากฏตัวที่เมืองจิงไห่อีกครับ""ท่านคิดว่าแบบนี้พอใจไหมคครับ?"พี่ตาวไม่โง่ ไม่เพียงแต่เขาได้เห็นทักษะทางการแพทย์ที่น่ากลัวของลั่วอู๋ฉาง แต่ยังรวมถึงพลังอันทรงพลังของเขาด้วย ยอมทั้งกายและใจควบคู่ไปกับการให้ความสำคัญของเกาฉี่เฉียงและเกาชิงเหยียนสองพ่อลูก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-14
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 107

    พวกเขาเต็มใจที่จะเชื่อว่าเซี่ยซินซินพูดคำพูดที่ไร้เหตุผลเช่นนี้เพื่อบรรเทาความลำบากใจ เพื่อที่ลั่วอู๋ฉางจะไม่มีเหตุผลที่จะเอาเปรียบต่อไป"เดิมทีก็เป็นแผลเล็กน้อยอยู่แล้ว รักษาได้ง่ายมาก"ลั่วอู๋ฉางยิ้มและพูดว่า "จำไว้ว่าคืนนี้อย่าโดนน้ำ ไม่เช่นนั้นจะมีแผลเป็น พรุ่งนี้ก็อาบน้ำได้ตามปกติแล้ว"เซี่ยซินซินพยักหน้าเหมือนไก่จิกข้าว และพูดอย่างไพเราะ "อืม ขอบคุณพี่ลั่ว""เกรงใจทำไม" ลั่วอู๋ฉางยิ้มอย่างมีน้ำใจเมื่อเปรียบเทียบกับความคิดสกปรกของคนอื่น อวี๋อีเหรินจำได้ว่าช่วงนี้พ่อแม่ของเธอมักจะพูดข้างหูเสมอบอกว่าหลังจากที่ลั่วอู๋ฉางนวดให้ พ่อก็ไม่เวียนหัวอีกเลย ความจำก็ยังดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ขาและเอวของแม่ก็ไม่เจ็บแล้วเป็นไปได้ไหมที่เขารู้ทักษะทางการแพทย์จริง ๆ?นอกจากนี้ ลั่วอู๋ฉางเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่เมื่อไหร่?และยังแข็งแกร่งมาก ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าใครสามารถเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ในคุกได้!"ใช่แล้วพี่ลั่ว พี่ตาวกระซิบอะไรกับคุณเมื่อกี้? หลังจากนั้นเขาก็จากไปอย่างมีความสุข" เซี่ยซินซินถามคำถามนี้คนอื่นก็อยากรู้เหมือนกันดังนั้นพวกเขาจึงเงี่ยหูฟังอย่างเงียบ ๆ ทันทีลั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-14
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 108

    คนที่เดินหลังสุดคือพี่ตาว ในมือถือถาดใบหนึ่งมีเหมาไถหนึ่งขวดและแก้วเหล้าเล็ก ๆ สองสามใบอยู่บนนั้นเรื่องแบบนี้สามารถให้พนักงานเสิร์ฟทำได้ แต่พี่ตาวยืนกรานที่จะทำเอง เพียงพอที่จะพิสูจน์ว่าเขาให้ความสำคัญกับลั่วอู๋ฉางมากน้อยเพียงใด"พ่อ พ่อมาได้ยังไง?" ตู้หมิงเจ๋อสับสนทันที!ตู้อวี่ชุนก็ประหลาดใจเช่นกันเมื่อเห็นลูกชายของเขาไม่ได้บอกว่า มาเจอคนใหญ่คนโตกับพี่เฉียงเหรอ?มาที่ห้องที่ลูกชายอยู่ได้ยังไง นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?เกาฉี่เฉียงเต็มไปด้วยรอยยิ้มและแนะนําว่า "ทุกคน นี่ก็คือชายหนุ่มผู้มีความสามารถที่ผมเพิ่งพูดกับพวกคุณ คุณลั่ว ลั่วอู๋ฉาง""คุณลั่ว ท่านนี้คือลุงไท่ เขามีบุญคุณที่เลี้ยงดูผมมา เป็นพ่อบุญธรรมของผม""ยังมีคุณตู้ คุณหลิว และคุณซุน พวกเขาล้วนเป็นประธานใหญ่ที่มีชื่อเสียงในแวดวงธุรกิจของเมืองจิงไห่เรา""พวกเรามาชนแก้วกัน ถือวิสาสะรบกวน ขอให้คุณลั่วเมตตาด้วย"พี่ตาวก้าวไปข้างหน้าอย่างรู้งาน เกาฉี่เฉียงก็หยิบแก้วเหล้าขึ้นมายื่นให้ลั่วอู๋ฉางด้วยมือสองข้าง"ไม่เป็นไร"บุญคุณที่ลั่วอู๋ฉางได้ช่วยชีวิตเกาฉี่เฉียงไว้ แน่นอนว่าต้องสุภาพกับเขาหน่อยแต่เมื่อพิจารณาว่ารอบ ๆ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-14
  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 109

    รอยยิ้มบนใบหน้าของตู้อวี่ชุนแข็งค้างทันที เกิดอะไรขึ้น?ตู้หมิงเจ๋อหน้าแดงและก็ก้มศีรษะลง โดยไม่กล้าสบตากับลั่วอู๋ฉางอวี๋จวิ้นหยางรีบคลี่คลายสถานการณ์ " ลั่วอู๋ฉาง แค่เรื่องล้อเล่น นายทำไมถึงจริงจังล่ะ? ทุกท่าน ไม่มีอะไรครับ เราแค่ล้อกันเล่นเฉย ๆ ครับ!""ฉันดูเหมือนล้อเล่นเหรอ?" ลั่วอู๋ฉางพูดอย่างเย็นชาใบหน้าอวี๋จวิ้นหยางเต็มไปด้วยความเขินอายและก็หน้าแดงเช่นกันตู้หมิงเจ๋อไม่เคยรู้สึกอับอายเช่นนี้ต่อหน้าคนสำคัญมากมายและเพื่อนร่วมงานของเขาแบบนี้ ถ้าเขาเรียกลั่วอู๋ฉางว่า "ปู่" จริง ๆ เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน แล้วจะยังอยู่ที่เมืองจิงไห่ได้ยังไง"ลั่วอู๋ฉาง นายจงใจขุดหลุมรอฉัน!"ตู้หมิงเจ๋อโกรธ สายตาเอาเป็นเอาตาย และตะโกนอย่างหยิ่งผยอง "นายไอ้คนเลวทรามเอ๋ย ไร้ยางอาย ฉันจะไม่ยอมให้นายทำสำเร็จหรอก!"เกาฉี่เฉียงเห็นแบบนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที "ทำไมนายถึงพูดกับคุณลั่วแบบนี้?""คุณตู้ ถ้าผมจำไม่ผิด เขาเป็นลูกชายของคุณใช่ไหม เมื่อกี้ยังพาคนกลุ่มหนึ่งขึ้นไปชนแก้ว คุณสอนลูกแบบนี้เหรอ?""คุณลั่วเป็นแขกคนสำคัญของผม จะปล่อยให้ลูกชายของคุณดูถูกแบบนี้ได้ยังไง?"ตู้อวี่ชุนสับสนและตื่นตระหน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-05-14

บทล่าสุด

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1053

    พูดตามตรง ลั่วอู๋ฉางก็มีใจอ่อนนิดหน่อยทุกครั้งที่ต้องต่อสู้กับพวกกระจอก เขามักจะคิดถึงหูเยว่ซีอย่างมากเป็นถึงจักรพรรดินีแห่งชิงชิว แต่เขากลับใช้งานเหมือนลูกน้องปลายแถวประเด็นสำคัญคือ หูเยว่ซีไม่เพียงแต่ไม่โกรธ แต่ยังเต็มใจช่วยอย่างยินดีอีกด้วย"ไม่ได้"ความมีเหตุผลเอาชนะความหุนหัน ลั่วอู๋ฉางพูดพร้อมขมวดคิ้ว "เธอต้องอยู่เฝ้าบ้าน มีแต่แบบนี้ ฉันถึงจะวางใจได้"หูเยว่ซีทำหน้าหงอย: "ก็ได้!"ลั่วอู๋ฉางหัวเราะ "เธอว่านอนสอนง่ายขนาดนี้ ต้องให้รางวัลสักหน่อยแล้ว""รางวัลอะไร?" จิ้งจอกน้อยถามอย่างตื่นเต้น ดวงตาทั้งสองส่องประกายวิบวับทันทีลั่วอู๋ฉางหยิบลูกแก้วพญานาคออกมาจากกระเป๋าแล้วพูดว่า "ก่อนหน้านี้สัญญาว่าจะให้ของขวัญเธอ ตอนนี้ถึงเวลาทำตามสัญญาแล้ว"หูเยว่ซีตาเป็นประกายอีกครั้ง "ลูกแก้วพญานาค!"ถ้าเป็นเมื่อก่อน ลูกแก้วพญานาคระดับนี้เธอคงไม่แม้แต่จะชายตามองด้วยซ้ำแค่มองนานหน่อย ก็ถือเป็นการดูหมิ่นคำว่า "จักรพรรดินีแห่งชิงชิว" แล้ว!แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน หลังจากถูกขังอยู่ในแหวนมานานถึงพันปี เพิ่งจะได้อิสรภาพคืนมา พลังลดลงไปมากและร่างกายก็อ่อนแอสุดขีดนี่คือช่วงเวลาที่เธอต้อง

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1052

    หวงผู่เจิ้งซิ่นย่อมไม่พอใจแน่!คนเป็นครูยังล้มเหลว แต่ศิษย์กลับทำสำเร็จตั้งแต่ครั้งแรกถ้าไม่ใช่บังเอิญ แล้วมันคืออะไร?ลั่วอู๋ฉางไม่ตอบอะไร จากนั้นก็หยิบคริสตัลสวรรค์ก้อนที่สองมาไม่นานก็ทำสำเร็จอีกครั้ง!หวงผู่เจิ้งซิ่นเบิกตากว้าง ประหลาดใจราวกับเห็นเทพเจ้าส่วนใบหน้าของหูเยว่ซีก็เต็มไปด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ"ลองอีกครั้งสิ!" หวงผู่เจิ้งซิ่นยังคงไม่ยอมแพ้คราวนี้ ลั่วอู๋ฉางไม่ทำตามเขาอีกต่อไป เขาเก็บแท่งคริสตัลสวรรค์ที่เหลือทันที"หมายความว่าไง?" หวงผู่เจิ้งซิ่นถามตาโตลั่วอู๋ฉางลุกขึ้นเดินออกไป ทิ้งคำพูดไว้โดยไม่หันกลับมา "ขอบคุณนะ!""เดี๋ยวสิ นายแน่ใจแล้วเหรอว่านายเข้าใจทั้งหมด?"หวงผู่เจิ้งซิ่นรีบไล่ตามไป "ถ้าไม่สำเร็จล่ะ ฉันจะได้ช่วยหาสาเหตุไง!""ไม่จำเป็นแล้ว ถ้านายท่านของฉันคิดว่าไม่มีปัญหา มันก็ไม่มีปัญหาแน่" หูเยว่ซีขวางเขาไว้ พร้อมพูดอย่างหนักแน่นในตอนนี้ สีหน้าหวงผู่เจิ้งซิ่นเต็มไปด้วยความซับซ้อนศิษย์ที่เก่งเกินไปทำให้ครูรู้สึกอับอาย"ไหนว่าราชันมังกรลั่วเทียนก็เป็นแค่คนธรรมดา เขาเป็นปีศาจชัดๆ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นยอมแพ้อย่างหมดท่า พูดอย่างเศร้าๆ "คิดว่า

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1051

    หวงผู่เจิ้งซิ่นเชิดคอขึ้น พยายามทำสีหน้าให้ดูปกติที่สุดเพื่อปกปิดความเขินอายของตัวเองเนื่องจากการสาธิตเมื่อครู่นั้นจบลงด้วยความล้มเหลวแม้ว่าเขาจะรู้วิธี แต่เพราะไม่ได้ปฏิบัติมาเป็นเวลานาน ความผิดพลาดจึงถือเป็นเรื่องปกติ"หาว..."หูเยว่ซีอ้าปากหาวครั้งใหญ่ ราวกับเปลือกตาถูกกดด้วยน้ำหนักมหาศาลใช่แล้ว เธอง่วงจริงๆ!การสอนของหวงผู่เจิ้งซิ่นทำให้เธอง่วงได้สำเร็จส่วนเนื้อหาที่พูดในภายหลัง แทบไม่ได้เข้าหัวของหูเยว่ซีเลย ผ่านหูซ้ายออกหูขวา ไม่มีอะไรในหัวเลย"พวกคุณ...ทำต่อไปเลย!"หูเยว่ซียืดแขนบิดขี้เกียจ และส่งสัญญาณให้ทั้งคู่ไม่ต้องสนใจเธอสิ่งนี้ทำให้หวงผู่เจิ้งซิ่นรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวมาก!รู้สึกเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่!การทำให้นักเรียนง่วงถือเป็นเรื่องที่น่าอับอายอยู่แล้ว ที่สำคัญคือการสาธิตของตัวเองยังล้มเหลวอีกด้วย"ไม่เป็นไร ฉันขอลองเอง" ลั่วอู๋ฉางเสนอตัวขึ้นอย่างกล้าหาญ"คุณจำทั้งหมดได้แล้วเหรอ?"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังทันที "อย่าเพิ่งรีบร้อนปฏิบัติเลย ลองทบทวนสิ่งที่ฉันพูดสักรอบก่อน มีจุดไหนที่ไม่เข้าใจก็ถามให้แน่ชัด แล้วค่อยลงมือ"เพราะจำนวนของแท่งค

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1050

    "ฉันไม่ตายหรอก!"หวงผู่เจิ้งซิ่นพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้น "ฉันจะอยู่ไปอีกยาวๆ ไม่เพียงแค่มีชีวิตยืนยาวถึงร้อยปี แต่ยังจะอ่านหนังสือให้เยอะขึ้น พัฒนาทักษะเดิม และเรียนรู้ทักษะใหม่ๆ ให้มากขึ้น!""มีครั้งแรก ต่อไปก็จะมีครั้งที่สอง สาม...""ฮ่าๆๆ ฉันเริ่มตั้งตารอครั้งหน้าที่จะมาถึงแล้ว รู้สึกตื่นเต้นนิดๆ แทบรอไม่ไหวเลย!"ลั่วอู๋ฉางยักไหล่อย่างจนปัญญาหูเยว่ซีมองลั่วอู๋ฉางด้วยสายตาแปลกๆ แล้วถาม "ชายชราคนนี้สมองปกติดีไหมคะเนี่ย?"เธออยากจะถามว่า คุณไปทำอะไรให้ชายชราคนนี้เจ็บแค้นขนาดนักหนากัน?แค่เพราะคุณชนะครั้งเดียวน่ะนะ?จะยึดติดเกินไปแล้ว!แค่ชนะครั้งเดียว แต่ดีใจเหมือนเด็กที่ได้ของเล่นใหม่เห็นได้ชัดว่าหวงผู่เจิ้งซิ่นไม่เพียงแต่ดีใจ แต่ยังมีแรงผลักดันที่จะมีชีวิตต่อ และเต็มไปด้วยความหวังสำหรับวันพรุ่งนี้"ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่ามันจะเป็นแบบนี้!"ลั่วอู๋ฉางจงใจขมวดคิ้วแล้วพูดว่า "ตาแก่หวง อย่าเสียเวลาเลย รีบบอกมาเถอะ""ฉันต้องใช้แก่นของคริสตัลสวรรค์นี่ไปรักษาคนสำคัญต่อ!"หวงผู่เจิ้งซิ่นเก็บรอยยิ้มแล้วพยักหน้า "ไม่มีปัญหา ฉันจะสอนให้ แล้วแท่งคริสตัลสวรรค์ล่ะ"ลั่วอู๋ฉางล้วงแท่งคริ

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1049

    ลั่วอู๋ฉางลงมือก่อน ซัดฝ่ามือใส่ซาคุน"ดีเลย มา!"ซาคุนมองด้วยความดูถูก คิดว่าตัวเองผ่านศึกสงครามมามาก เด็กหนุ่มคนนี้จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้ยังไง"ราชันมังกรลั่วเทียนลงมือแล้ว!"ไม่รู้ว่าใครตะโกนออกมา ทุกคนพร้อมใจกันหันหลังวิ่งหนีอย่างไม่ได้นัดหมายทันที!พวกเขาวิ่งหนีตายกันอย่างสิ้นท่า ดูน่าเวทนาสุดๆ"พวกไร้ประโยชน์!"ซาคุนสบถในใจ ก่อนจะลุกขึ้นเผชิญหน้า พร้อมตะโกนว่า "ไอ้หนู แกกล้าลงมือกับฉัน ถือว่ากล้ามาก!""ฉันจะให้แกได้ลิ้มรสว่าฝีมือแม่ทัพจอมสังหารเป็นอย่างไร!""ตูม!"ฝ่ามือทั้งสองปะทะกันกลางอากาศ ใบหน้าที่หยิ่งผยองของซาคุนเปลี่ยนไปในทันทีพลังที่ส่งผ่านจากฝ่ามือแรงเกินกว่าที่เขาคาดคิดต่อหน้าพลังนี้ แรงฝ่ามือของซาคุนถูกกลืนหายไปในทันที ก่อนที่พลังนั้นจะเข้าสู่ร่างกายและทำลายเส้นลมปราณ"เป็นไปได้ยังไง?" ซาคุนตะลึงตัวเขาในฐานะยอดฝีมือระดับปรมาจารย์ใหญ่ กลับต้องพ่ายแพ้ต่อเด็กหนุ่มธรรมดาๆ คนนี้?ลั่วอู๋ฉางพลิกข้อมือ สันมือกลายเป็นมีดที่คมกริบ เฉือนผ่านลำคอของซาคุนซาคุนรู้สึกเย็นวาบที่ลำคอ จากนั้นศีรษะของเขาก็หลุดออกจากร่างเขาไม่ได้ตายในทันที ระหว่างที่ศีรษะกำลังร่ว

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1048

    คำสั่งของซาคุนทำให้ทุกคนอึ้งไปในทันทีเขาบ้าหรือเปล่า กล้าขนาดนั้นได้ยังไง?นี่มันราชันมังกรลั่วเทียนเชียวนะ!อย่าเห็นว่าลั่วอู๋ฉางจะอายุน้อย แต่ในช่วงสามปีที่ผ่านมา เขาใช้ความสามารถของตัวเองสร้างความเกรงขามให้คนทั้งเรือนจำหลงตันสวรรค์ได้เหล่ามหาปีศาจทุกผู้ทุกตนต่างพากันยอมสยบต่อเขาพวกที่กล้าก่อเรื่องหรือท้าทายเขา ล้วนมีจุดจบที่น่าอนาถถึงแม้ว่าลั่วอู๋ฉางจะออกไปจากที่นี่แล้ว แต่เรื่องราวของเขายังคงถูกเล่าขานอย่างสนุกปากซาคุนในฐานะนักโทษหน้าใหม่ ชัดเจนว่าเขาไม่รู้เรื่องเหล่านี้ และไม่รู้จักลั่วอู๋ฉางเขาถึงขั้นไม่ยอมมองลั่วอู๋ฉางตรงๆ ด้วยซ้ำในมุมมองของซาคุน เด็กหนุ่มอายุยี่สิบกว่าๆ ไม่คู่ควรได้รับความเคารพจากเขาสิ่งที่เขาต้องการตอนนี้คือจับสาวงามตรงหน้า แล้วปลดปล่อยความต้องการที่สะสมมานานเขาสาบานว่าจะปลดปล่อยไฟปรารถนาที่กักเก็บไว้นานทั้งหมดไปกับหญิงงามคนนี้ส่วนฐานะของคนสองคนนี้ สำคัญตรงไหน?ซาคุนคนนี้กำลังจะเป็นราชาผู้ปกครองเรือนจำหลงตันสวรรค์แห่งนี้ ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นพัศดี นักโทษ หรือใครก็ตาม ล้วนต้องอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาขอสำราญใจก่อนค่อยว่ากัน!ถ้าเป็นเมื่อก

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1047

    ไม่ไกลจากที่นั่น มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังชี้ไปที่และวิจารณ์กันอยู่"คนคนนั้นคือซาคุน ฉายาแม่ทัพจอมสังหาร ที่ฆ่าคนไม่กระพริบตาและก่อหายนะแก่ประเทศแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มาหลายปีใช่ไหม?""ได้ยินมาว่าเขาเคยสังหารเชลยศึกกว่าหมื่นคนในคราวเดียว วิธีการโหดเหี้ยมมากเลยล่ะ!""ฆ่าแค่เชลยศึกจะไปนับอะไรได้ ซาคุนชอบที่สุดคือการฆ่าล้างเมือง หมู่บ้านเล็กๆ ที่มีคนนับหมื่น เพียงแค่คำเดียวก็ถูกฆ่าจนเกลี้ยง แม้แต่คนชราและเด็กที่ไม่มีอาวุธก็ยังไม่เว้น!""หมอนี่เพิ่งถูกจับเข้ามา ก็ใช้ความโหดร้ายและความแข็งแกร่งในการข่มขู่และรวบรวมคน ดูเหมือนว่าจะพยายามขึ้นมาเป็นใหญ่ในเรือนจำหลงตันสวรรค์นี่""เหล่าเติงกับอ้าวเต๋อเปียวที่อยู่ข้างล่างไม่ยอม เลยขึ้นมาท้าทาย สองรุมหนึ่งแต่ก็ยังไม่ได้เปรียบ สุดท้ายบาดเจ็บสาหัสทั้งคู่ ต้องให้คนหามออกไป"ณ ขณะนี้ ซาคุนดูเหมือนแม่ทัพใหญ่ที่ชนะศึกและกลับมาอย่างสง่างามใบหน้าหยิ่งผยอง เดินสำรวจอาณาเขตของตนเองด้วยท่าทีสง่างามทุกที่ที่เขาเดินผ่าน ผู้คนต่างพากันก้มศีรษะ!ไม่มีใครกล้าหาเรื่องเลยสักคนตอนนี้เอง ลูกน้องคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาพร้อมหัวเราะและพูดประจบว่า "ท่านซาคุน คนข้าง

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1046

    ในห้องควบคุมบนจอภาพขนาดใหญ่ ปรากฏภาพของลั่วอู๋ฉางและหูเยว่ซีชายหัวล้านวัยกลางคนถึงกับตกใจจนเหงื่อแตกพลั่ก "ทำไม…ถึงเป็นเขา?""เพิ่งออกไปไม่กี่วัน กลับมาอีกแล้ว จะมาก่อเรื่องอะไรอีก?"คนหน้าใหม่ที่อยู่ข้างๆ เสนอว่า "ท่านหัวหน้าพัศดี ควรแจ้งพวกผู้คุมหรือไม่ครับ…""ไม่ต้อง!"ชายหัวล้านปาดเหงื่อขณะสั่งว่า "สั่งคนที่ประจำจุดเฝ้าระวัง เก็บปืนให้หมด วันนี้ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ห้ามใครทำอะไรโดยพลการเด็ดขาด""ไม่อย่างนั้น ฉันจะลอกหนังมันออก!""สั่งให้เปิดประตูใหญ่ทันที ห้ามใครขวางทาง อยากไปไหนก็ปล่อยเขาไป"พูดจบ เขาก็วิ่งออกจากห้องควบคุมไปอย่างรวดเร็วคนหน้าใหม่งุนงง "คนนี้เป็นใครกัน ทำไมถึงทำให้หัวหน้าพัศดีกลัวได้ขนาดนี้?"ในสายตาเขา เหล่าปีศาจร้ายหลายร้อยคนในเรือนจำหลงตันสวรรค์ ต่างก็อยู่ภายใต้การควบคุมของหัวหน้าพัศดีเรียกได้ว่าเป็นราชาในพื้นที่นี้เลย!จำเป็นต้องกลัวใครอีกเหรอ?ควรเป็นคนอื่นที่กลัวเขามากกว่า!"แกร๊ก…แอ๊ด!"ประตูใหญ่ที่ทำจากเหล็กหนาเปิดออกทั้งสองข้างลั่วอู๋ฉางไม่พูดอะไรให้มากความ เดินเข้าไปข้างในทันทีหูเยว่ซีรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ แต่ก็เดินตามหลังเขาไป"คุณ…ค

  • ผมคือหมอเทวดา   บทที่ 1045

    ผู้หญิงนอกจากจะอิจฉา ก็ได้แต่ยอมรับว่าตัวเองสู้ไม่ได้ช่างเป็นผู้หญิงที่สวยเหลือเกิน!เย้ายวนและเซ็กซี่!อะไรคือ ใบหน้าเหมือนนางฟ้า หุ่นเหมือนปีศาจ เหมือนถูกสร้างมาเพื่อเธอคนนี้โดยเฉพาะ"ทำไมถึงเป็นเธอ?" ลั่วอู๋ฉางดูตกใจเล็กน้อยถ้าเป็นเกาชิงเหยียนหรือหนิงซินถง เขาคงคิดว่าเป็นเรื่องปกติแม้แต่หยูอีเหริน ลั่วอู๋ฉางก็ยังไม่รู้สึกตกใจแต่กลับเป็นหูเยว่ซี!จิ้งจอกตัวนี้ ไม่อยู่เฉยๆ ที่บ้านแล้วออกมาทำอะไร?"มารับนายท่านไงล่ะ!"หูเยว่ซีไม่สนใจสายตาประหลาดใจของลั่วอู๋ฉาง เดินอวดโฉมเข้ามาและคว้าแขนเขาทันทีทรวงอกที่ใหญ่โตนุ่มนิ่ม กระชับแนบชิดกับแขนของลั่วอู๋ฉางพอมองไปที่พวกผู้ชายที่ยืนตะลึงอยู่ ก็เห็นว่าต่างพากันอิจฉาอย่างสุดขีดสาวงามที่หายากทั้งบนฟ้าและบนดิน กลับมีเจ้าของแล้ว!ที่สำคัญ ผู้ชายคนนั้นดูธรรมดาขนาดนั้น เขามีดีอะไรกัน?"ขับรถมาไหม?" ลั่วอู๋ฉางถามขณะสวด "บทสงบใจ" ในใจหูเยว่ซีพยักหน้า "แน่นอน!""ถึงจะบินมาสะดวกกว่า แต่กลางวันแสกๆ แบบนี้ ฉันคงโดนจับไปแยกร่างเพื่อค้นคว้าวิจัยแน่ๆ"ลั่วอู๋ฉางพูดว่า "ไปชานเมืองทางใต้"ห่างออกไปสิบกว่ากิโลเมตร ริมทะเลสาบที่ส่องประกาย

DMCA.com Protection Status