บทที่ 794

ป้าอู๋กลืนน้ำลาย แววตาเต็มไปด้วยความโหยหามองไปที่แผ่นหลังของฉู่เฉิน แล้วพยักหน้าเบา

ที่จริงเธออยากจะรับแทนหลิ่วหรูเยียนด้วยซ้ำ ก็เพราะที่ตรงนั้นของเธอมันไม่ได้รับการรดน้ำมาเป็นเวลานานแล้ว

แต่ทำไงได้ตั้งแต่ที่ฉู่เฉินก้าวเดินเข้ามา เขาก็ไม่ได้ชายตามองเธอด้วยซ้ำ

พูดตามตรง เธอคิดถึงช่วงเวลาที่ถูกร่างกายของฉู่เฉินทับเอาไว้ ความรู้สึกแบบนั้นทำให้เธอปล่อยวางไม่ได้จริงๆ

เมื่อเห็นว่าหลิ่วหรูเยียนเดินจากไปไกลแล้ว ป้าอู๋ถึงยกมือขึ้นมาคลึงหน้าอกอันอวบอั๋นของตัวเองด้วยความไม่พอใจ

ตึงมาก!

ความรู้สึกที่อยากมากๆ แต่กลับไม่สามารถแสดงออกมาได้ มันอึดอัดจริงๆ นะ!

อีกด้านหนึ่ง ฉู่เฉินมองหลิ่วหรูเยียนที่กำลังเดินบิดสะโพกเข้ามาในห้องนอน และกำลังจะเปลื้องผ้าออก เขาก็ชี้ไปที่ตู้เสื้อผ้า “ชุดนี้ไม่ดี เปลี่ยนอีกชุดหนึ่ง”

หลิ่วหรูเยียนอึ้งไปสักพัก เธอมองบนฉู่เฉินไปทีหนึ่ง “ชุดเครื่องแบบ หรือถุงน่องซีทรูสีดำกับรองเท้าส้นสูง?”

ระหว่างที่พูด หลิ่วหรูเยียนก็เปิดตู้เสื้อผ้าไปด้วย

อย่าพูดเป็นเล่นไป ในตู้เสื้อผ้าของหลิ่วหรูเยียนเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ขึ้นไปเต็มไปด้วยสไตล์บริสุทธิ์เย้ายวน และยังมีลุคสาวมั่น ฉู่เฉินม