เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 724
บทที่เกี่ยวข้อง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 725
ตูมตามตูมตาม!ขณะที่เขวี้ยงยันต์ปราบผีหลายสิบใบไปยังร่างผีดิบเลือดคลั่งก็เกิดควันดำขึ้น แต่นอกจากผีดิบเลือดคลั่งถูกแรงสะเทือนถอยหลังสองก้าวแล้วแม้แต่ขนก็ยังไม่เป็นอะไรนักพรตชิงซงอดสูดลมหายใจเข้าไม่ได้ตอนอวดเก่งได้ใจแค่ไหน ถึงคราวหน้าแหกก็เจ็บเท่านั้นจริงๆเมื่อเห็นว่าใช้ยันต์ปราบผีร้อยใบในตัวจนหมดเกลี้ยงแล้ว ผีดิบเลือดคลั่งตรงหน้าก็ยังไม่ตาย ตรงกันข้ามเหมือนได้กินยาบำรุงเข้าไปอย่างไรอย่างนั้น พลังเพิ่มขึ้นสุดต้านทานและกลิ่นอายรอบตัวก็ยิ่งดุร้ายยิ่งขึ้นนักพรตชิงซงยังไม่ทันตั้งสติ ผีดิบเลือดคลั่งก็คำรามอย่างโมโหกระโจนเข้าไปหานักพรตชิงซงทันที“แม่งเอ๊ย! ไร้พลัง...ช่วยด้วย!”เดิมทีนักพรตชิงซงกะจะลองกระบี่ไม้ท้อในมือเขาแต่ผลลัพธ์คือเมื่อโดนตัวผีดิบเลือดคลั่ง กระบี่ไม้ท้อเล่มนั้นก็แตกเป็นเสี่ยงๆจนกลายเป็นขี้เลื่อย ระเบิดกลางอากาศเป็นลูกไฟนักพรตชิงซงเห็นฉากตรงหน้าแล้วก็ตัวเย็นแข็งทื่อไปเลย แม่งสะพรึงเกินไปแล้วท่ามกลางความเป็นความตาย ภาพลักษณ์เอ่ย หน้าตาเอย นักพรตชิงซงไม่สนอีกแล้ว โคจรปราณตันเถียนแล้ววิ่งใช้เท้าเหยียบไปบนผิวน้ำทะเลสาบหย่งติ้งถอนตัววิ่งหนีทันที“อ๊ากกก!”เขาวิ่ง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 726
ขณะนี้เอง นักพรตชิงซงวิ่งหอบกลับมา กล่าวขึ้นด้วยความตื่นตระหนกพร้อมกับหายใจหอบไปด้วย “วิ่ง รีบหนี! นี่…นี่คือผีดิบเลือดคลั่ง ไม่อยากตายก็รีบหนีซะ!”“แต่ถ้าพวกเราหนีไป พวกพ้องแก๊งมังกรสิบกว่าคนนั้นจะทำยังไง?”โจวอวี้หมิงตวาดด้วยใบหน้าหนักใจ“ไปสนพวกเขาจะเป็นจะตายอะไรอยู่ ถ้ายังไม่หนี ยังไม่หนีอีกพวกเราได้ตายกันหมดแน่!”“ใครให้พวกเขายิงผีดิบเลือดคลั่งล่ะ? ถ้าไม่เป็นเพราะพวกเขายิงผีดิบเลือดคลั่งจนคลั่ง ผม... ผมคงทำให้ปีศาจร้ายนั่นยอมศิโรราบไปแล้ว!”นักพรตชิงซงตะคอกกล่าวเสียงดัง“แก!”แม้แต่เซียวเฟิงถึงกับจ้องมองนักพรตชิงซงด้วยใบหน้าเหลือเชื่อทั้งทั้งที่แกแม่งสั่งให้ยิงพวกพ้องของฉันทุ่มสุดตัวเพื่อช่วยชีวิตแกอยู่ข้างหน้า แกกลับวิ่งหนีซะได้?ทั้งยังโยนความผิดมาให้บรรดาพวกพ้องของฉันอีก?!ถ้าสถานการณ์ไม่เร่งรัดจริงๆ เซียวเฟิงคิดจะยิงไอ้สารเลวคนนี้ให้ตายไปซะ!ในระหว่างที่ทะเลาะกันอยู่นี่เอง เห็นเงาร่างหนึ่งพุ่งสวนทางตรงไปยังผีดิบเลือดคลั่ง!“แกไปทำอะไรวะ!”นักพรตชิงซงมองแผ่นหลังของฉู่เฉินด้วยสีหน้าโมโหจนเขียวปัดนี่มันแย่งบทเขาไม่ใช่เหรอ?เขาที่วิ่งหนีอย่างทุลักทุเลเหมือนหมาไม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 727
“ผู้บัญชาการเซียว รีบมานี่เร็ว!”หลูติ้งไห่พูดกับวิทยุสื่อสารเสียงดังลั่นเซียวเฟิงหอบหายใจด้วยความหนักอึ้ง จัดการขว้างวิทยุสื่อสารทิ้งไปอีกทางพร้อมจดจ้องผีดิบเลือดคลั่งด้วยความเคียดแค้นคนของแก๊งมังกรสี่นายที่หนีรอดมาได้ก็ไปหยุดอยู่บริเวณใกล้กับเซียวเฟิงแล้วในเวลานี้ ทุกคนยกมือไรเฟิลขึ้นเล็งผีดิบเลือดคลั่ง“ยังไม่ถอยอีก!”ฉู่เฉินหันหน้ามาก็เห็นพวกเซียวเฟิงที่หมอบลงพื้นยกเล็งปืนไปทิศทางที่ผีดิบเลือดคลั่งอยู่พอดี เขาจึงรีบตะคอกเสียงดังยกใหญ่“ถ้าไม่ล้างแค้นให้พี่น้อง ฉันแม่งจะตายอยู่ตรงนี้นี่แหละ!”เซียวเฟิงกัดฟันกรอด ร่างกายเขาสั่นไม่หยุดฉู่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย สูดลมหายใจเข้าลึกๆตอนนี้เขาไม่สนอะไรมากแล้ว หากชักช้าผีดิบเลือดคลั่งจะตามมาพัวพันเขาอีกครั้ง ถึงตอนนี้ก็คงไม่มีทางชนะได้แล้วฉู่เฉินคิดแล้วก็ควักกระจกแปดทิศออกมาจากอกทันที เคลื่อนพลังวิญญาณรอบกายไปสู่กระจกแปดทิศ“วิ้ง!”เงาของกระจกแปดทิศเปล่งแสงสีขาวออกมาอย่างกะทันหันมันส่องสว่างท้องฟ้ายามค่ำรอบๆ ฉู่เฉินในทันทีเหมือนกับไฟฉายจากนั้นลำแสงสีขาวนั้นส่องไปยังร่างผีดิบเลือดคลั่งจนเกิดควันสีแดงขึ้นพร้อมกับเสียงดังซู่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 728
ถ้าไม่ใช่เพราะกระจกแปดทิศในมือฉู่เฉินเอาชนะสิ่งชั่วร้ายได้ละก็ ฉู่เฉินอาจถึงขั้นตกสู่สถานการณ์เลวร้ายมากกว่าดีฉู่เฉินสูดลมหายใจลึกๆ แล้วรีบเก็บกระจกแปดทิศ เว้นระยะและเผชิญหน้าจ้องมองผีดิบเลือดคลั่งสักพักใหญ่เมื่อเห็นว่าผีดิบเลือดคลั่งยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้น ไม่ได้มีเจตนาลุกขึ้นจู่โจมใส่ฉู่เฉินสักนิด เขาจึงค่อยๆ ผ่อนลมหายใจบัดซบ!อันตรายมาก!ฉู่เฉินหยิบยาบำรุงปราณกลืนเข้าไปพลางเดินโซเซบนผิวน้ำตรงยังไปทิศทางของผีดิบเลือดคลั่งด้วยระดับของฉู่เฉินตอนนี้ม้าสามารถสังหารผีดิบเลือดคลั่งที่เทียบเท่าระดับรากฐานขั้นเจ็ดได้เลยถ้าสามารถทำให้จำนนได้ก็จะเป็นการดีที่สุด และก็นับว่าได้ผลตอบแทนกลับมาโดยไม่คาดคิดแต่ฉู่เฉินยังคงระมัดระวังตัวมากด้วยการกุมกระจกแปดทิศไว้ในมือ เตรียมพร้อมตอบโต้ทุกเมื่อถ้าผีดิบเลือดคลั่งเกิดระเบิดขึ้นมาเห็นฉู่เฉินเดินไปหาผีดิบเลือดคลั่งทีละก้าว หลูติ้งไห่และโจวอวี้หมิงต่างกลั้นหายใจ“นี่คุณฉู่จะทำอะไร?”โจวอวี้หมิงกลืนน้ำลายลงคออย่างแรงพร้อมกล่าวด้วยความตึงเครียด“ไม่… ไม่รู้สิ ทำไมผีดิบเลือดคลั่งตัวนั้นถึงคุกเข่าไม่ขยับเลยล่ะ?”หลูติ้งไห่ก็อยากรู้เหมือนกันแล
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 729
ฉู่เฉินหันหน้ามองเซียวเฟิงหัวเราะกล่าวอย่างขมขื่น “ถ้าแกคิดว่าฉันจัดการเขาได้ แล้วจะเก็บเขาไว้ทำไมล่ะ? ถ้าฉันไม่ทำให้ยอมจำนน วันนี้ทุกคนในที่แห่งนี้ได้ตายกันหมดแน่!”ทันทีที่คำพูดนี้ถูกพูดออกมา ผีดิบเลือดคลั่งที่คุกเข่าอยู่ไม่ไกลก็ปรากฏแสงสีเขียวส่องประกายในรูม่านตาที่กลวงนั้นทันใดนั้นมันรู้สึกเหมือนกำลังถูกมนุษย์เล่นงานถึงยังไงสติปัญญาของเขาก็ยังอยู่ในระดับเด็กเจ็ดขวบ ไม่สามารถคิดวิเคราะห์แยกแยะว่าฉู่เฉินในตอนนั้นถึงจุดที่พลังได้หมดลงจนถึงทางตันแล้วแม้จะแอบไม่ยินยอมแต่ได้ทำสัญญาเสร็จสิ้นไปแล้ว ตอนนี้เขาจะมาเสียใจก็ไม่ทันแล้ว“ว๊าก!”แม้จะเป็นเช่นนี้แล้วผีดิบเลือดคลั่งก็ยังคงคำรามเสียงต่ำด้วยความไม่ยินยอมหลูติ้งไห่ก็ถอนหายใจพร้อมกล่าว “คุณฉู่ทำเต็มที่แล้ว ขอแค่ปราบผีดิบเลือดคลั่งให้ยอมจำนนได้ก็นับว่าขจัดภัยร้ายให้ประชาชนได้แล้ว ตราบใดที่มันไม่ไปสร้างปัญหาอีก จะฆ่าหรือยอมจำนนก็ไม่สำคัญแล้ว”โจวอวี้หมิงพยักหน้าติดๆทุกคนก็ได้ประจักษ์พลังในการต่อสู้อันน่าสะพรึงของผีดิบเลือดคลั่งเมื่อครู่แล้ว ไม่อาจเอาชีวิตคนนับพันไปเสี่ยงเพียงเพื่อฆ่าผีดิบเลือดคลั่งตัวเดียวหรอกนะ?“เหอะ! ถ้า
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 730
“เพียะ!” ฉู่เฉินพูดจบแล้วก็สะบัดมือตบหน้านักพรตชิงซงเต็มฝ่ามืออีกครั้ง“ถ้าไม่เป็นเพราะแก คนของแก๊งมังกรเหล่านั้นจะตายไหม?”เพียะ!เสียงตบดังลั่นอีกแล้วนักพรตชิงซงโดนฉู่เฉินตบติดต่อกันจนเห็นดาว มองไปที่ฉู่เฉินอย่างล่องลอยเขาคิดไม่ตกจริงๆ หลูติ้งไห่กับโจวอวี้หมิงไม่ช่วยเขาพูดก็ช่างมัน!แต่ทำไมเซียวเฟิงไม่พูดอะไรเลยล่ะ?ยังจงใจหันหลังให้เขา?“เฮ้อ? แกมองฝั่งนั้นสิว่าคืออะไร?”โจวอวี้หมิงผิวปากพร้อมโอบไหล่หลูติ้งไห่ชี้ไปทางด้านหลัง และถอยหลังไประยะหนึ่งอย่างรู้ใจกันบัดซบ!นักพรตชิงซงเหมือนจะเข้าใจแล้ว คนพวกนี้จงใจทำเหมือนไม่เห็นอะไร ปล่อยให้ฉู่เฉินตบเขาอย่างเอาเป็นเอาตายสินะ“คุณไม่ได้พูดเหรอว่า กะอีแค่ซากศพเดินได้แค่ยกมือก็จัดการได้? ความสามารถคุณล่ะ?”ฉู่เฉินยกเท้าถีบหน้านักพรตชิงซงจนใบหน้าชราของเขาบิดเบี้ยว เจ็บจนนักพรตชิงซงร้องโหยหวนเหมือนหมายกใหญ่และไม่มีแม้แต่แรงสู้กลับจนปัญญาเพราะฝ่ามือของฉู่เฉินตบมาอย่างกะทันหันมาก เขายังไม่ทันตั้งสติก็โดนตบจนมึน“สั่งให้คนจากแก๊งมังกรยิงปืนเพื่อช่วยแก แล้วตัวแกล่ะ? โยนความผิดให้สมาชิกแก๊งมังกรขณะที่ช่วยแกจนตัวตาย?”“คนจากสำน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 731
ฟิ้ว!พร้อมกับเสียงน้ำกระเซ็น เห็นแค่ผีดิบเลือดคลั่งที่ตาแดงเถือกหิ้วคอนักพรตชิงซงที่บาดแผลเต็มตัว เดินออกมาจากทะเลสาบหย่งติ้ง“ไอ้คนแซ่ฉู่... ฉัน... ฉันไม่จบไม่สิ้นกับแก... อั่ก...”นักพรตชิงซงพลางพูดข่มขู่ พลางกระอักน้ำลายออกมาพุงของเขากลมเหมือนลูกบอลหนัง เขาน่าจะดื่มน้ำเข้าไปไม่น้อยเลยล่ะ“ถ้าไม่เห็นแก่ความชราภาพของแก วันนี้แกคงไม่รอดแล้วล่ะ”ฉู่เฉินพูดออกมาด้วยความเย็นชา โบกมือให้กับผีดิบเลือดคลั่งตุ้บ!วินาทีต่อมา นักพรตชิงซงก็ถือโยนออกไปไกลกว่าสิบกว่าเมตร ทำเอาฟันหน้าหลุดลอยออกมาสองซี่“ยังไม่รีบไสหัวไปอีก!”โจวอวี้หมิงถลึงตาใส่นักพรตชิงซง แล้วพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบนักพรตชิงซงดิ้นรนลุกขึ้นมาจากพื้นในตอนนี้เองเขาถึงรู้ว่ามีทหารประจำกองทัพจำนวนไม่น้อยล้อมรอบไว้อยู่ สายตาของพวกเขาเย็นชาจับจ้องมาที่เขากระทั่งที่ว่ามีบางคนกำลังเล็งปากกระบอกปืนมาที่ขาทั้งสองข้างของเขาซี้ดๆ !นักพรตชิงซงเป็นผู้มีประสบการณ์ เขามองแค่แวบเดียวก็รู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้ ถ้าเขายังกล้าต่อกรเรื่องกระจกแปดทิศกับฉู่เฉินอีก ปืนหลายกระบอกที่เล็งมายังต้นขาของเขาก็สามารถลั่นไกได้ทุกเมื่อ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 732
เมื่อถึงตอนนั้นไม่รู้ว่าต้องมีคนประสบเคราะห์กรรมเท่าไร“ผีดิบเลือดคลั่งไม่เพียงแต่พละกำลังเท่ากับระดับสร้างรากฐานขั้นเจ็ด พวกอาคมง่ายๆ ก็เป็น แน่นอนว่ามันสามารถแปลงร่างได้ แค่ว่าเปลี่ยนเป็นรูปลักษณ์เดิมไม่ได้เท่านั้นเอง”ฉู่เฉินพูดขึ้นมาอย่างเรียบนิ่ง“อ้อๆๆ”หลูติ้งไห่และโจวอวี้หมิงพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าผีดิบเลือดคลั่งจะเปลี่ยนร่างไปแล้ว แต่ว่ารอบๆ ตัวของมันยังคงส่งกลิ่นที่เหม็นคละคลุ้งของไอดาราโลหิต“คุณฉู่ พวกเราไปพบผู้ว่าการมณฑลกันดีกว่าครับ ถือโอกาสรายงานเรื่องวันนี้กับผู้ว่าการมณฑลไปด้วย”ระหว่างที่หลูติ้งไห่พูด เขาก็มองโจวอวี้หมิงไปแวบหนึ่งโจวอวี้หมิงก็พยักหน้าเล็กน้อย นำคนมาช่วยมากมายขนาดนี้จำเป็นต้องมีอะไรไปรายงานเกาหมิงหลายบ้าง ดังนั้นเธอจึงเข้าไปนั่งในรถของหลูติ้งไห่พร้อมกับฉู่เฉิน และคนอื่นๆ……อีกด้านหนึ่ง นักพรตชิงซงที่พึ่งหนีออกมาจากทะเลสาบหย่งติ้ง รีบวิ่งไปทางสำนักเทียนเสวียนอย่างไม่หยุดพักเย็นวันนี้เขาไม่เพียงแต่ถูกฉู่เฉินหักหน้า อีกทั้งเขายังจะถูกผีดิบเลือดคลั่งฆ่าอย่างตายทั้งเป็นแค้นนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องชำระ!แต่เขารู้ดี ด้วยความสามารถแบบเขา อย่า
บทล่าสุด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 732
เมื่อถึงตอนนั้นไม่รู้ว่าต้องมีคนประสบเคราะห์กรรมเท่าไร“ผีดิบเลือดคลั่งไม่เพียงแต่พละกำลังเท่ากับระดับสร้างรากฐานขั้นเจ็ด พวกอาคมง่ายๆ ก็เป็น แน่นอนว่ามันสามารถแปลงร่างได้ แค่ว่าเปลี่ยนเป็นรูปลักษณ์เดิมไม่ได้เท่านั้นเอง”ฉู่เฉินพูดขึ้นมาอย่างเรียบนิ่ง“อ้อๆๆ”หลูติ้งไห่และโจวอวี้หมิงพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าผีดิบเลือดคลั่งจะเปลี่ยนร่างไปแล้ว แต่ว่ารอบๆ ตัวของมันยังคงส่งกลิ่นที่เหม็นคละคลุ้งของไอดาราโลหิต“คุณฉู่ พวกเราไปพบผู้ว่าการมณฑลกันดีกว่าครับ ถือโอกาสรายงานเรื่องวันนี้กับผู้ว่าการมณฑลไปด้วย”ระหว่างที่หลูติ้งไห่พูด เขาก็มองโจวอวี้หมิงไปแวบหนึ่งโจวอวี้หมิงก็พยักหน้าเล็กน้อย นำคนมาช่วยมากมายขนาดนี้จำเป็นต้องมีอะไรไปรายงานเกาหมิงหลายบ้าง ดังนั้นเธอจึงเข้าไปนั่งในรถของหลูติ้งไห่พร้อมกับฉู่เฉิน และคนอื่นๆ……อีกด้านหนึ่ง นักพรตชิงซงที่พึ่งหนีออกมาจากทะเลสาบหย่งติ้ง รีบวิ่งไปทางสำนักเทียนเสวียนอย่างไม่หยุดพักเย็นวันนี้เขาไม่เพียงแต่ถูกฉู่เฉินหักหน้า อีกทั้งเขายังจะถูกผีดิบเลือดคลั่งฆ่าอย่างตายทั้งเป็นแค้นนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องชำระ!แต่เขารู้ดี ด้วยความสามารถแบบเขา อย่า
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 731
ฟิ้ว!พร้อมกับเสียงน้ำกระเซ็น เห็นแค่ผีดิบเลือดคลั่งที่ตาแดงเถือกหิ้วคอนักพรตชิงซงที่บาดแผลเต็มตัว เดินออกมาจากทะเลสาบหย่งติ้ง“ไอ้คนแซ่ฉู่... ฉัน... ฉันไม่จบไม่สิ้นกับแก... อั่ก...”นักพรตชิงซงพลางพูดข่มขู่ พลางกระอักน้ำลายออกมาพุงของเขากลมเหมือนลูกบอลหนัง เขาน่าจะดื่มน้ำเข้าไปไม่น้อยเลยล่ะ“ถ้าไม่เห็นแก่ความชราภาพของแก วันนี้แกคงไม่รอดแล้วล่ะ”ฉู่เฉินพูดออกมาด้วยความเย็นชา โบกมือให้กับผีดิบเลือดคลั่งตุ้บ!วินาทีต่อมา นักพรตชิงซงก็ถือโยนออกไปไกลกว่าสิบกว่าเมตร ทำเอาฟันหน้าหลุดลอยออกมาสองซี่“ยังไม่รีบไสหัวไปอีก!”โจวอวี้หมิงถลึงตาใส่นักพรตชิงซง แล้วพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นเฉียบนักพรตชิงซงดิ้นรนลุกขึ้นมาจากพื้นในตอนนี้เองเขาถึงรู้ว่ามีทหารประจำกองทัพจำนวนไม่น้อยล้อมรอบไว้อยู่ สายตาของพวกเขาเย็นชาจับจ้องมาที่เขากระทั่งที่ว่ามีบางคนกำลังเล็งปากกระบอกปืนมาที่ขาทั้งสองข้างของเขาซี้ดๆ !นักพรตชิงซงเป็นผู้มีประสบการณ์ เขามองแค่แวบเดียวก็รู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้ ถ้าเขายังกล้าต่อกรเรื่องกระจกแปดทิศกับฉู่เฉินอีก ปืนหลายกระบอกที่เล็งมายังต้นขาของเขาก็สามารถลั่นไกได้ทุกเมื่อ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 730
“เพียะ!” ฉู่เฉินพูดจบแล้วก็สะบัดมือตบหน้านักพรตชิงซงเต็มฝ่ามืออีกครั้ง“ถ้าไม่เป็นเพราะแก คนของแก๊งมังกรเหล่านั้นจะตายไหม?”เพียะ!เสียงตบดังลั่นอีกแล้วนักพรตชิงซงโดนฉู่เฉินตบติดต่อกันจนเห็นดาว มองไปที่ฉู่เฉินอย่างล่องลอยเขาคิดไม่ตกจริงๆ หลูติ้งไห่กับโจวอวี้หมิงไม่ช่วยเขาพูดก็ช่างมัน!แต่ทำไมเซียวเฟิงไม่พูดอะไรเลยล่ะ?ยังจงใจหันหลังให้เขา?“เฮ้อ? แกมองฝั่งนั้นสิว่าคืออะไร?”โจวอวี้หมิงผิวปากพร้อมโอบไหล่หลูติ้งไห่ชี้ไปทางด้านหลัง และถอยหลังไประยะหนึ่งอย่างรู้ใจกันบัดซบ!นักพรตชิงซงเหมือนจะเข้าใจแล้ว คนพวกนี้จงใจทำเหมือนไม่เห็นอะไร ปล่อยให้ฉู่เฉินตบเขาอย่างเอาเป็นเอาตายสินะ“คุณไม่ได้พูดเหรอว่า กะอีแค่ซากศพเดินได้แค่ยกมือก็จัดการได้? ความสามารถคุณล่ะ?”ฉู่เฉินยกเท้าถีบหน้านักพรตชิงซงจนใบหน้าชราของเขาบิดเบี้ยว เจ็บจนนักพรตชิงซงร้องโหยหวนเหมือนหมายกใหญ่และไม่มีแม้แต่แรงสู้กลับจนปัญญาเพราะฝ่ามือของฉู่เฉินตบมาอย่างกะทันหันมาก เขายังไม่ทันตั้งสติก็โดนตบจนมึน“สั่งให้คนจากแก๊งมังกรยิงปืนเพื่อช่วยแก แล้วตัวแกล่ะ? โยนความผิดให้สมาชิกแก๊งมังกรขณะที่ช่วยแกจนตัวตาย?”“คนจากสำน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 729
ฉู่เฉินหันหน้ามองเซียวเฟิงหัวเราะกล่าวอย่างขมขื่น “ถ้าแกคิดว่าฉันจัดการเขาได้ แล้วจะเก็บเขาไว้ทำไมล่ะ? ถ้าฉันไม่ทำให้ยอมจำนน วันนี้ทุกคนในที่แห่งนี้ได้ตายกันหมดแน่!”ทันทีที่คำพูดนี้ถูกพูดออกมา ผีดิบเลือดคลั่งที่คุกเข่าอยู่ไม่ไกลก็ปรากฏแสงสีเขียวส่องประกายในรูม่านตาที่กลวงนั้นทันใดนั้นมันรู้สึกเหมือนกำลังถูกมนุษย์เล่นงานถึงยังไงสติปัญญาของเขาก็ยังอยู่ในระดับเด็กเจ็ดขวบ ไม่สามารถคิดวิเคราะห์แยกแยะว่าฉู่เฉินในตอนนั้นถึงจุดที่พลังได้หมดลงจนถึงทางตันแล้วแม้จะแอบไม่ยินยอมแต่ได้ทำสัญญาเสร็จสิ้นไปแล้ว ตอนนี้เขาจะมาเสียใจก็ไม่ทันแล้ว“ว๊าก!”แม้จะเป็นเช่นนี้แล้วผีดิบเลือดคลั่งก็ยังคงคำรามเสียงต่ำด้วยความไม่ยินยอมหลูติ้งไห่ก็ถอนหายใจพร้อมกล่าว “คุณฉู่ทำเต็มที่แล้ว ขอแค่ปราบผีดิบเลือดคลั่งให้ยอมจำนนได้ก็นับว่าขจัดภัยร้ายให้ประชาชนได้แล้ว ตราบใดที่มันไม่ไปสร้างปัญหาอีก จะฆ่าหรือยอมจำนนก็ไม่สำคัญแล้ว”โจวอวี้หมิงพยักหน้าติดๆทุกคนก็ได้ประจักษ์พลังในการต่อสู้อันน่าสะพรึงของผีดิบเลือดคลั่งเมื่อครู่แล้ว ไม่อาจเอาชีวิตคนนับพันไปเสี่ยงเพียงเพื่อฆ่าผีดิบเลือดคลั่งตัวเดียวหรอกนะ?“เหอะ! ถ้า
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 728
ถ้าไม่ใช่เพราะกระจกแปดทิศในมือฉู่เฉินเอาชนะสิ่งชั่วร้ายได้ละก็ ฉู่เฉินอาจถึงขั้นตกสู่สถานการณ์เลวร้ายมากกว่าดีฉู่เฉินสูดลมหายใจลึกๆ แล้วรีบเก็บกระจกแปดทิศ เว้นระยะและเผชิญหน้าจ้องมองผีดิบเลือดคลั่งสักพักใหญ่เมื่อเห็นว่าผีดิบเลือดคลั่งยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้น ไม่ได้มีเจตนาลุกขึ้นจู่โจมใส่ฉู่เฉินสักนิด เขาจึงค่อยๆ ผ่อนลมหายใจบัดซบ!อันตรายมาก!ฉู่เฉินหยิบยาบำรุงปราณกลืนเข้าไปพลางเดินโซเซบนผิวน้ำตรงยังไปทิศทางของผีดิบเลือดคลั่งด้วยระดับของฉู่เฉินตอนนี้ม้าสามารถสังหารผีดิบเลือดคลั่งที่เทียบเท่าระดับรากฐานขั้นเจ็ดได้เลยถ้าสามารถทำให้จำนนได้ก็จะเป็นการดีที่สุด และก็นับว่าได้ผลตอบแทนกลับมาโดยไม่คาดคิดแต่ฉู่เฉินยังคงระมัดระวังตัวมากด้วยการกุมกระจกแปดทิศไว้ในมือ เตรียมพร้อมตอบโต้ทุกเมื่อถ้าผีดิบเลือดคลั่งเกิดระเบิดขึ้นมาเห็นฉู่เฉินเดินไปหาผีดิบเลือดคลั่งทีละก้าว หลูติ้งไห่และโจวอวี้หมิงต่างกลั้นหายใจ“นี่คุณฉู่จะทำอะไร?”โจวอวี้หมิงกลืนน้ำลายลงคออย่างแรงพร้อมกล่าวด้วยความตึงเครียด“ไม่… ไม่รู้สิ ทำไมผีดิบเลือดคลั่งตัวนั้นถึงคุกเข่าไม่ขยับเลยล่ะ?”หลูติ้งไห่ก็อยากรู้เหมือนกันแล
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 727
“ผู้บัญชาการเซียว รีบมานี่เร็ว!”หลูติ้งไห่พูดกับวิทยุสื่อสารเสียงดังลั่นเซียวเฟิงหอบหายใจด้วยความหนักอึ้ง จัดการขว้างวิทยุสื่อสารทิ้งไปอีกทางพร้อมจดจ้องผีดิบเลือดคลั่งด้วยความเคียดแค้นคนของแก๊งมังกรสี่นายที่หนีรอดมาได้ก็ไปหยุดอยู่บริเวณใกล้กับเซียวเฟิงแล้วในเวลานี้ ทุกคนยกมือไรเฟิลขึ้นเล็งผีดิบเลือดคลั่ง“ยังไม่ถอยอีก!”ฉู่เฉินหันหน้ามาก็เห็นพวกเซียวเฟิงที่หมอบลงพื้นยกเล็งปืนไปทิศทางที่ผีดิบเลือดคลั่งอยู่พอดี เขาจึงรีบตะคอกเสียงดังยกใหญ่“ถ้าไม่ล้างแค้นให้พี่น้อง ฉันแม่งจะตายอยู่ตรงนี้นี่แหละ!”เซียวเฟิงกัดฟันกรอด ร่างกายเขาสั่นไม่หยุดฉู่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย สูดลมหายใจเข้าลึกๆตอนนี้เขาไม่สนอะไรมากแล้ว หากชักช้าผีดิบเลือดคลั่งจะตามมาพัวพันเขาอีกครั้ง ถึงตอนนี้ก็คงไม่มีทางชนะได้แล้วฉู่เฉินคิดแล้วก็ควักกระจกแปดทิศออกมาจากอกทันที เคลื่อนพลังวิญญาณรอบกายไปสู่กระจกแปดทิศ“วิ้ง!”เงาของกระจกแปดทิศเปล่งแสงสีขาวออกมาอย่างกะทันหันมันส่องสว่างท้องฟ้ายามค่ำรอบๆ ฉู่เฉินในทันทีเหมือนกับไฟฉายจากนั้นลำแสงสีขาวนั้นส่องไปยังร่างผีดิบเลือดคลั่งจนเกิดควันสีแดงขึ้นพร้อมกับเสียงดังซู่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 726
ขณะนี้เอง นักพรตชิงซงวิ่งหอบกลับมา กล่าวขึ้นด้วยความตื่นตระหนกพร้อมกับหายใจหอบไปด้วย “วิ่ง รีบหนี! นี่…นี่คือผีดิบเลือดคลั่ง ไม่อยากตายก็รีบหนีซะ!”“แต่ถ้าพวกเราหนีไป พวกพ้องแก๊งมังกรสิบกว่าคนนั้นจะทำยังไง?”โจวอวี้หมิงตวาดด้วยใบหน้าหนักใจ“ไปสนพวกเขาจะเป็นจะตายอะไรอยู่ ถ้ายังไม่หนี ยังไม่หนีอีกพวกเราได้ตายกันหมดแน่!”“ใครให้พวกเขายิงผีดิบเลือดคลั่งล่ะ? ถ้าไม่เป็นเพราะพวกเขายิงผีดิบเลือดคลั่งจนคลั่ง ผม... ผมคงทำให้ปีศาจร้ายนั่นยอมศิโรราบไปแล้ว!”นักพรตชิงซงตะคอกกล่าวเสียงดัง“แก!”แม้แต่เซียวเฟิงถึงกับจ้องมองนักพรตชิงซงด้วยใบหน้าเหลือเชื่อทั้งทั้งที่แกแม่งสั่งให้ยิงพวกพ้องของฉันทุ่มสุดตัวเพื่อช่วยชีวิตแกอยู่ข้างหน้า แกกลับวิ่งหนีซะได้?ทั้งยังโยนความผิดมาให้บรรดาพวกพ้องของฉันอีก?!ถ้าสถานการณ์ไม่เร่งรัดจริงๆ เซียวเฟิงคิดจะยิงไอ้สารเลวคนนี้ให้ตายไปซะ!ในระหว่างที่ทะเลาะกันอยู่นี่เอง เห็นเงาร่างหนึ่งพุ่งสวนทางตรงไปยังผีดิบเลือดคลั่ง!“แกไปทำอะไรวะ!”นักพรตชิงซงมองแผ่นหลังของฉู่เฉินด้วยสีหน้าโมโหจนเขียวปัดนี่มันแย่งบทเขาไม่ใช่เหรอ?เขาที่วิ่งหนีอย่างทุลักทุเลเหมือนหมาไม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 725
ตูมตามตูมตาม!ขณะที่เขวี้ยงยันต์ปราบผีหลายสิบใบไปยังร่างผีดิบเลือดคลั่งก็เกิดควันดำขึ้น แต่นอกจากผีดิบเลือดคลั่งถูกแรงสะเทือนถอยหลังสองก้าวแล้วแม้แต่ขนก็ยังไม่เป็นอะไรนักพรตชิงซงอดสูดลมหายใจเข้าไม่ได้ตอนอวดเก่งได้ใจแค่ไหน ถึงคราวหน้าแหกก็เจ็บเท่านั้นจริงๆเมื่อเห็นว่าใช้ยันต์ปราบผีร้อยใบในตัวจนหมดเกลี้ยงแล้ว ผีดิบเลือดคลั่งตรงหน้าก็ยังไม่ตาย ตรงกันข้ามเหมือนได้กินยาบำรุงเข้าไปอย่างไรอย่างนั้น พลังเพิ่มขึ้นสุดต้านทานและกลิ่นอายรอบตัวก็ยิ่งดุร้ายยิ่งขึ้นนักพรตชิงซงยังไม่ทันตั้งสติ ผีดิบเลือดคลั่งก็คำรามอย่างโมโหกระโจนเข้าไปหานักพรตชิงซงทันที“แม่งเอ๊ย! ไร้พลัง...ช่วยด้วย!”เดิมทีนักพรตชิงซงกะจะลองกระบี่ไม้ท้อในมือเขาแต่ผลลัพธ์คือเมื่อโดนตัวผีดิบเลือดคลั่ง กระบี่ไม้ท้อเล่มนั้นก็แตกเป็นเสี่ยงๆจนกลายเป็นขี้เลื่อย ระเบิดกลางอากาศเป็นลูกไฟนักพรตชิงซงเห็นฉากตรงหน้าแล้วก็ตัวเย็นแข็งทื่อไปเลย แม่งสะพรึงเกินไปแล้วท่ามกลางความเป็นความตาย ภาพลักษณ์เอ่ย หน้าตาเอย นักพรตชิงซงไม่สนอีกแล้ว โคจรปราณตันเถียนแล้ววิ่งใช้เท้าเหยียบไปบนผิวน้ำทะเลสาบหย่งติ้งถอนตัววิ่งหนีทันที“อ๊ากกก!”เขาวิ่ง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 724
โจวอวี้หมิงสั่งการอย่างเย็นชาในช่วงที่ทุกคนในทีมที่หนึ่งกำลังจะขว้างระเบิดมือครั้งที่สองนี้เองก็เกิดสิ่งผิดปกติขึ้นทันควัน“โอ่ว!”เสียงคำรามทุ้มต่ำดังขึ้นจากในถ้ำถึงแม้เป็นเพียงการคำรามโกรธ แต่พื้นดินรอบๆ หลายลี้กลับสั่นสะเทือนไม่หยุดแม้แต่ผิวน้ำทะเลสาบหย่งติ้งก็เกิดระลอกคลื่นเช่นกันแข็งแกร่งมาก!ฉู่เฉินหันหน้าขวับไปมองทางถ้ำพร้อมตะโกนเสียงดังลั่นทันที “ผู้บัญชาการกองทัพโจว รีบสั่งทีมแรกถอยออกมา เร็วเข้า!”โจวอวี้หมิงสั่นฉุกคิดขึ้นได้ฉับพลัน รีบพูดกับวิทยุสื่อสาร “ทีมแรก ถอย!”เขาเพิ่งสั่งการลงไปก็เห็นแสงสีแดงราวกับปกคลุมพื้นโลกพุ่งออกมาจากถ้ำ“ฟิ้ว!”ทหารที่ยืนแถวหน้าสุดยังไม่ทันตั้งสติได้ก็โดนลำแสงสีแดงนี้ฉีกจนเป็นเสี่ยงๆ“ถูกโจมตี! ถูกโจมตี!”วินาทีต่อมาทีมที่หนึ่งไม่ทันได้ตอบสนองใดๆ ก็มีทหารสองนายกลายเป็นหมอกโลหิตฟุ้งกระจายท่ามกลางแสงสีแดงนั้นจากนั้นปากถ้ำก็มีเสียงปืนดังขึ้นทันที“ปังๆ ๆ ๆ!”ในขณะเดียวกันลูกกระสุนนับไม่ถ้วนถูกยิงไปในทิศทางเดียวอาศัยช่วงแสงอ่อนลง ทุกคนต่างมองเห็นเงาร่างใหญ่สูงสองเมตรรางๆ จ้องมองด้วยดวงตาสีแดงก่ำ บินตรงไปยังทหารคนอื่นๆ ที่เหลื
