เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 668
บทที่เกี่ยวข้อง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 669
ช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ หลิ่วหรูเยียนอดทนกับฉู่เฉินมามากพอแล้วเธอเฝ้ารอดวงดาวเฝ้ารอพระจันทร์ ในที่สุดก็รอมาจนถึงวันที่การแข่งขันแพทย์แผนจีนจะเริ่มขึ้นแล้วขอเพียงแค่เธอสามารถเปิดโปงหน้ากากจอมปลอมของฉู่เฉินออกได้ ดูสิว่าต่อไปเขาจะรังแกพวกเธอสองแม่ลูกอย่างไรคิดไปคิดมา หลิ่วหรูเยียนก็ต่อสายหาหลี่จวิ้นเฟิงหลี่จวิ้นเฟิงตอนนี้ก็กำลัง ‘เตรียมตัว’ เพื่องานแพทย์แผนจีนขั้นตอนตามกฎของการแข่งขันแพทย์แผนจีน ควรจะเป็นผู้แข่งขันจับฉลากผู้ป่วย รักษาผู้ป่วยต่อหน้า สุดท้ายใช้ผลลัพธ์เป็นตัวตัดสินแต่หลี่จวิ้นเฟิงคิดว่าหากเขาทำตามกฎเดิมของการแข่งขัน เปอร์เซ็นต์ชนะของเขาจะไม่ค่อยสูงเท่าไหร่ไม่รู้ว่าไอ้เจ้าฉู่เฉินมันไปได้สูตรยามาจากไหน ถ้าเกิดมันนำยาบำรุงปราณออกมา อาการป่วยเล็กๆ น้อยๆ ก็รักษาให้หายได้เลยไม่ใช่เหรอ?หากอยากได้รับชัยชนะก็ต้องเพิ่มความยากอีกทั้งทุกๆ รายการต้องเป็นด้านที่เขาถนัดที่สุด แบบนี้ก็เหมือนกับการมีประกันสองชั้น!ในตอนที่หลี่จวิ้นเฟิงกำลังจะใช้เส้นสายผ่านอาจารย์สำนักเพื่อเปลี่ยนกฎนั้น จู่ๆ ก็มีสายจากหลิ่วหรูเยียนโทรเข้ามา“หรูเยียน คุณโทรหาผมเหรอ?”หลี่จวิ้นเฟิงกลืนน้ำลาย
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 670
ฮว่าจิ่วหยางเช็ดเหงื่อตรงหน้าผากแล้วพูดขึ้นมาหรือพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ ถ้าในการแข่งขันพรุ่งนี้ หากฉู่เฉินผิดพลาดแม่แต่น้อยก็จะกลายเป็นตัวตลกของคนทั้งประเทศ เมื่อถึงตอนนั้นอาจจะกระทบถึงชื่อเสียงของซินฉู่ฟาร์มาติคอลได้เรื่องที่ยาบำรุงปราณขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ฮว่าจิ่วหยางเคยได้ยินมาตั้งนานแล้ว ดังนั้นเขาถึงเตือนสติฉู่เฉินขึ้นมา“อืม ครับ ผมเข้าใจแล้วครับ พรุ่งนี้ตอนเที่ยงผมจะไปถึงที่นั่นอย่างตรงเวลาครับ”พูดจบฉู่เฉินก็วางสายเขาขับรถมายังตึกทำงานใหม่ของซินฉู่ฟาร์มาติคอล ยังไม่ทันเดินเข้าไปในห้องทำงาน กวนเหล่ย โจวน่าและจ้าวเจวียนทั้งสามยืนเรียงกันอยู่ที่หน้าประตูลิฟต์ รอคอยที่จะต้อนรับฉู่เฉินโดยเฉพาะโจวน่า เขาถอดชุดเครื่องแบบของเธอ แล้วเปลี่ยนเป็นชุดกระโปรงยาวแหวกขาที่เซ็กซี่มากๆ พร้อมทั้งสวมถุงน่องสีเนื้อ และใส่รองเท้าหนังสีขาว นี่สไตล์สวยใสบริสุทธิ์ชัดๆไม่กี่วันนี้ เรื่องที่ฉู่เฉินซื้อรถสปอร์ตให้จ้าวเจวียนและกวนเหล่ยตอนนี้คนทั้งบริษัทรับรู้หมดแล้วพูดจริงๆ นะ ในชีวิตนี้โจวน่าไม่เคยสัมผัสพวงมาลัยรถสปอร์ตมาก่อนเลยกว่าฉู่เฉินจะมาบริษัทแต่ละครั้งนั้นเป็นเรื่องยาก ไม่ยังไงเธอก็
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 671
หลังจากที่ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงแล้ว ฉู่เฉินก็เช็ดเหงื่อเป็นร่างของเขา กลับไปนั่งยังเก้าอี้ผู้บริหาร อิ่มเอมกับพลังวิญญาณในจุดตันเถียนและทะเลปราณที่ฟื้นฟูได้หกสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก“ประธานฉู่คะ พวกเธอทั้งสองคนมีรถสปอร์ตขับกันหมด คุณคงจะไม่เลือกปฏิบัติหรอกใช่ไหมคะ”โจวน่าสวมเสื้อผ้าไปด้วย พร้อมทั้งเบ้ปาก มองไปที่ฉู่เฉินด้วยน้ำตาคลอเบ้าแล้วพูดขึ้นมา“รถสปอร์ตน่าจะไม่มีแล้วครับ แต่ว่าไว้วันหลังผมจะซื้อเรือยอช์ตให้หนึ่งลำนะครับ”ฉู่เฉินพูดออกโดยไม่ได้คิดอะไร ทำเอาโจวน่างงไปเลยเรือยอช์ตงั้นเหรอ?!เรือนั่นน่ะแพงกว่ารถสปอร์ตอีกใช่ไหม?ดูเหมือนว่าในท่าเรือใหญ่ตะวันตกของเจียงจงเหมือนจะมีเรือยอช์ตจอดอยู่แค่ไม่กี่ลำนะรอบนี้เธอได้กำไรเป็นกอบเป็นกำเลย!ในตอนนั้นเอง เธอก็คิดว่าเธอให้ฉู่เฉินนั้นน้อยเกินไป สิ่งที่เธอได้รับมันเกินกว่าสิ่งที่เธอให้ฉู่เฉินไปหลังจากนี้เธอต้องคิดหาวิธีเพื่อตอบแทนฉู่เฉินแล้วล่ะ“ขอบคุณค่ะบอส แต่ว่าฉันได้ยินมาว่ารถยอช์ตมือสองก็แพงมากๆ ใช่ไหมคะ?” โจวน่าช่วยฉู่เฉินเช็ดเหงื่อบนร่างกายไปด้วย พร้อมทั้งถามคำถามไปเรื่อยที่สำคัญคือเธอ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 672
ฉู่เฉินชี้ไปที่รูปภาพบนแค็ตตาล็อกแล้วพูดขึ้นมาโจวน่าเมื่อเห็นราคาเริ่มประมูลข้างล่าง หัวใจของเธอก็เต้นรัวจนแทบจะทะลักออกมา เธอหอบกายใจแล้วพูดว่า “มัน... มันก็ดีนะคะ แต่... แต่มันแพงไปไหมคะ?”“เรือลำอื่นราคาเริ่มประมูลแค่ยี่สิบถึงสิบห้าล้าน นะ... นี่มันตั้งห้าร้อยล้านเลยนะคะ”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว แววตาของเขาเหมือนจะสื่อว่า พี่ดูเหมือนคนเงินไม่พอเหรอ? ดูเธอสิทำเป็นเหมือนไม่เคยเห็นมาก่อน“เรื่องเงินไม่สำคัญ ที่สำคัญคือความสบายครับ”เมื่อฉู่เฉินพูดแบบนี้ออกไป โจวน่าถึงจะรู้ว่าห้องโดยสารของเรือยอช์ตลำนี้ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องออกกำลังกายชนิดไหนก็ตามก็มีอย่างครบครัน ไม่ขาดตกบกพร่องโดยเฉพาะเปลวแขวนและลู่วิ่งที่อยู่ข้างในจะนอนก็ได้ จะนั่งก็ได้ หรือจะโยกไปมาก็ได้อืม ก็สบายจริงๆ นั่นแหละ“งั้นก็เอาลำนี้แหละครับ คุณจำเวลาไว้ด้วยนะครับ พอถึงตอนนั้นก็แจ้งให้ผมทราบด้วย เรือยอช์ตลำนี้จะต้องประมูลมาให้ได้”ฉู่เฉินพับเก็บแค็ตตาล็อกในมือ แล้วพูดขึ้นมาอย่างนิ่งๆ“อะ... โอเคค่ะ”โจวน่าตื่นเต้นจนเทียบควบคุมไม่อยู่ ทำงานทั้งเช้าแล้วได้รับเรือยอช์ตมาหนึ่งลำ งานนี้มันจะดีก่อนไปหรือเปล่า……อีกด้านหน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 673
ในตอนนี้ ในอะพาร์ตเมนต์หรูหราแห่งหนึ่งหลี่จวิ้นเฟิงกำลังนั่งไขว่ห้าง พร้อมกับสูบบุหรี่ไปด้วย พูดกับผู้อาวุโสที่อยู่ตรงหน้าว่า “ครั้งนี้ไอ้คนแซ่ฉู่นั่นดวงซวยจริงๆ แล้วล่ะครับ”“ผมว่าถ้ามันรู้ว่าท่านถังเป็นกรรมการที่ทรงอิทธิพลที่สุดในการแข่งขันแพทย์แผนจีนครั้งนี้ เขาคงไม่มีทางปฏิบัติตัวแย่ๆ แบบนั้นกับท่านแน่”เมื่อพูดจบ ถังจิ้งจือที่นั่งอยู่ตรงข้ามหลี่จวิ้นเฟิงก็หัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย“ถ้าเป็นแบบที่ศิษย์หลานหลี่ว่า หลังจากที่เปลี่ยนกฎกติกาแล้ว อย่าหวังว่าจะได้ชัยชนะมาครองเลย แค่ไม่เป็นตัวตลกต่อหน้าสาธารณชนก็ดีเท่าไหร่แล้ว”เมื่อพูดถึงตอนนี้ ถังจิ้งจือก็หลุดขำออกมาหลังจากนั้นทั้งสองคนก็พูดคุยกันเรื่องรายละเอียดขั้นตอนการแข่งขันในพรุ่งนี้สุดท้ายหลี่จวิ้นเฟิงก็พาถังจิ้งจือออกมาจากอะพาร์ตเมนต์ มุ่งหน้าไปยังร้านที่มีชื่อเสียงด้านการนวดเท้าที่สุดในเจียงจงถังจิ้งจือกอดพนักงานสาวไปด้วย พลางครุ่นคิดไปด้วยว่าพรุ่งนี้จะเยาะเย้ยให้ฉู่เฉินอับอายยังไงดีถ้าไม่ใช่เพราะไอ้ฉู่เฉิน เขาจะสูญเสียอาชีพการงานแบบนี้เหรอ?ที่สำคัญที่สุดก็คือ ถ้าเขาสูญเสียตำแหน่งหมอประจำตัวของท่านหลงไป ตำแหน่งของเ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 674
เมื่อเห็นว่าถังจิ้งจือกำลังคิดหาทางจะเข้ามาจับมือเธอ หลิ่วชิงเหอก็รีบหลบทันที เธอยิ้มแหย่ๆ แล้วพูดขึ้นมาว่า “งั้นวันนี้รบกวนท่านถังด้วยนะคะ ถ้าคุณหลี่ชนะก็เท่ากับว่าบริษัทของเราสามารถหลุดพ้นจากวิกฤตไปได้”พูดจบหลิ่วชิงเหอก็รีบดึงหลิ่วหรูเยียนเดินเข้าไปในงานด้วยความรวดเร็วเธอไม่อยากถูกตาแก่บ้ากามนั่นลูบไล้ไปเรื่อยนะ เมื่อเห็นถังจิ้งจือเธอก็รู้สึกกระอักกระอ่วนเมื่อเห็นขาวราวขาวดั่งหิมะทั้งสองคู่ ถังจิ้งจือก็กลืนน้ำลายลงคอทั้งสองแม่ลูกนี้แค่ได้มาสักคนหนึ่ง เขาถังจิ้งจือก็รู้สึกเพียงพอแล้วในชีวิตนี้“โหย ศิษย์หลานนี่โชคดีจริงๆ แม่ลูกคู่นี้หากได้ทำสงครามรักยามค่ำคืนด้วย ชีวิตนี้ฉันคงไม่เสียชาติเกิดแล้วล่ะ”เมื่อได้ยินประโยคนี้ หลี่จวิ้นเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะมองถังจิ้งจือด้วยสายตาไม่พอใจแกคิดอยากจะเปิดศึกรักยามค่ำคืนงั้นเหรอ แม้แต่มือฉันยังไม่เคยได้จับเลย!“ท่านถังครับ ขอเพียงแค่วันนี้สามารถจัดการไอ้คนแซ่ฉู่นั่นได้ ผมจะหาวิธีนำสองแม่ลูก...”เมื่อพูดตรงนี้ หลี่จวิ้นเฟิงก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย “ผมขอหลิ่วหรูเยียน หลิ่วชิงเหอผมยกให้ท่าน เป็นไงครับ?”“ได้! ได้สิ! เหมือนที่ฉันคิดไว้เลย!”
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 675
“พี่เกี่ยวอะไรด้วย? พี่เป็นเมียผมหรือไง?!”ฉู่เฉินตอกกลับไปด้วยความไม่เกรงใจทำเอาอวี้ลู่โกรธจนใบหน้าซีด จากนั้นก็เอื้อมหนึ่งนิ้วแตะที่เอวของฉู่เฉิน แกร๊ก!วินาทีต่อมา เอวของฉู่เฉินก็มีเสียงดังลั่นขึ้นมาพลังนิ้วของอวี้ลู่ถูกกระบี่วิเศษของฉู่เฉินดูดซับจนหมดฉู่เฉินก็อึ้งไปเลย หันหน้าไปพูดกับอวี้ลู่ว่า “พี่กำลังทำลายทีมเวิร์กอยู่นะครับ”“หึ!”อวี้ลู่ก็มองบนฉู่เฉิน เธอสวมรองเท้าส้นสูงสีดำที่เพิ่งซื้อจากห้างเมื่อวานพร้อมกับพี่น้องตระกูลต้วน แกว่งเรียวขาที่ยาวสวย กอดอกก้าวเดินอย่างรวดเร็ว แซงหน้ากลุ่มของฉู่เฉินไปตรงเข้าสนามกีฬาที่จริงเธอไม่ได้อยากมาด้วยซ้ำการแข่งขันแพทย์แผนจีนแบบนี้ ในสายตาของสตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือก็เป็นแค่เกมที่เด็กเล่นก็เท่านั้นเอง เธอไม่อยากจะดูเลยสักนิดแต่ว่าเธอก็ทนไม่ได้กับการยั่วยวนด้วยของกินจากพี่น้องตระกูลต้วนได้ได้ยินมาว่าหลังจากการแข่งขันจบลงแล้ว พี่น้องตระกูลต้วนจะไปถนนของกินเล่น อวี้ลู่ก็เปลี่ยนใจทันที อีกทั้งยังตื่นตอนเช้าตรู่เพื่อเรียกทุกคนตื่นเห็นได้ชัดว่าด้านเรื่องของกินเธอถลำลึกจนกู่ไม่กลับแล้ว เพียงแต่ว่าสิ่งที่ทำให้พี่น้องตระกูลต้วน
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 676
เมื่อได้ยินเสียงอ่อนหวานอันเป็นเอกลักษณ์ของกวนเหล่ย ฉู่เฉินก็แทบจะเป็นลมถ้าไม่ผิดจากที่ฉู่เฉินเดา กวนเหล่ย จ้าวเจวียน รวมทั้งโจวน่าสามคนนี้จะต้องยืนห่างจากเขาออกไปเป็นระยะทางหนึ่งขั้นบันไดเป็นแน่ขาเรียวยาวทั้งสามคู่ เครื่องมือสังหารที่น่าภูมิใจทั้งสามคู่ นี่มันปราบผู้ชายได้จำนวนไม่ถ้วนโดยเฉพาะกวนเหล่ยที่วันนี้ตั้งใจใส่ชุดคลุมคอลึกถึงหน้าอก แทบจะปิดหน้าอกเอาไว้ไม่อยู่แล้วใบหน้ารูปไข่นั้นยังใส่แว่นตากรอบสีดำอีกด้วยดวงตาที่น่าดึงดูดใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เธอยังใส่คอนแท็กต์เลนส์มาอีกด้วย ยั่วยวนไม่มีใครเท่า“พวกเธอมาได้ยังไงกัน วันนี้บริษัทหยุดเหรอ?”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว เขาพูดอย่างจงใจแสดงสถานะของหญิงสาวเหล่านั้น“ใช่น่ะสิคะ วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ดังนั้นวันนี้พวกเราก็เลยมาดูความโดดเด่นของประธานฉู่ด้วยกัน พร้อมทั้งมารเป็นกำลังใจให้คุณด้วยค่ะ”กวนเหล่ยกำหมัดเล็ก ๆ แล้วยกหน้าอกขึ้นสูงอย่างภาคภูมิใจคนที่ผ่านไปผ่านมารอบๆ ก็งุนงงไปหมดก็ได้ฉู่เฉินเช็ดเหงื่อ ตอนนี้เขาทำได้อดทนเหตุผลนี้ของกวนเหล่ยไร้ข้อกังขาบางครั้งการที่รอบตัวมีแต่ผู้หญิงก็ไม่เห็นว่าจะเป็นเรื่องดีอะไรฉู
บทล่าสุด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 740
เมื่อสิ้นเสียงคำพูด สีหน้าของปี้คุนเต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง ก่อนจะสะบัดฝ่ามือออกไปหนึ่งครั้ง ทันทีที่ลมบนฝ่ามือของเขาถูกผลักออกไป พื้นที่รอบๆ ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง“โครม!”วินาทีถัดมา สองฝ่ามือปะทะกัน เกิดคลื่นพลังสีขาวที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า แผ่กระจายออกไปในอากาศอย่างรุนแรงทว่า สิ่งที่ปี้คุนจินตนาการไว้ว่าร่างของชายร่างซูบผอมถูกกระแทกจนกระเด็นไปไกลกลับไม่เกิดขึ้น ตรงกันข้าม เขากลับรู้สึกว่าฝ่ามือของตัวเองเหมือนตบลงบนภูเขาหิน แข็งจนถูกแรงสะท้อนทำให้เซถอยไปหลายก้าว ซี้ดๆ !ปี้คุนถึงกับหน้าถอดสีด้วยความตกตะลึง! “ฟู่!”แต่ยังไม่ทันที่เขาจะตั้งตัวได้ ฝ่ามือผอมแห้งที่ดำคล้ำก็ตบลงมาอีกครั้งเมื่อเห็นดังนั้น ฉู่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ก่อนจะหมุนตัวกลับมาพร้อมไขว้มือไว้ด้านหลัง เดินก้าวเข้าหาหลี่ว์เจิ้งหยางทีละก้าว“หืม?”ในตอนนี้หลี่เจิ้งหยางเองก็เริ่มสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ ดูเหมือนว่าปี้คุนจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชายผอมแห้งคนนั้นเลยสักนิด กลับเป็นฝ่ายที่ถูกกดดันเสียเอง นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?เพียะ!ยังไม่ทันที่เขาจะคิดอะไรออก ฝ่ามือของฉู่เฉินก็ฟาดเข้ามาเสียแล้
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 739
“ไม่ต้องกลัวนะ มีผมอยู่นี่ทั้งคน เดี๋ยวคุณคอยอยู่ในรถไว้ อย่าหนีไปไหนไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น”พูดจบฉู่เฉินก็หยิบกางเกงตัวใหญ่ขึ้นมาใส่ ก่อนจะเปิดประตูรถและกระโดดลงไปเขามองปี้คุนที่ใบหน้าอึมครึม และมองไปยังหลี่ว์เจิ้งหยางที่ดูเหมือนจะหน้าแดงผิดปกติ เจ้าหมอนี่น่าจะไปกินอะไรที่ไม่ควรกินมา ดูจากสีหน้าแล้วอีกไม่นานคงมีต้นไม้สักต้นต้องโชคร้ายอีกแล้ว“อะไรกัน ยังไม่พอใจกับเข็มฝนลูกแพร์ที่เจอครั้งที่แล้วเหรอ?”ขณะพูดฉู่เฉินมองไปรอบๆ และชี้ไปที่ต้นไม้ใหญ่ในระยะไกล ก่อนจะหันไปพูดกับหลี่ว์เจิ้งหยาง “ความสุขของคุณอยู่ตรงนั้น”“ความสุขบ้าอะไร!”หลี่ว์เจิ้งหยางกัดฟันกรอด ก่อนจะดึงกระบี่ยาวออกจากหลังเสียงดังเคร้งแต่ปี้คุนเคยบอกเขาว่าฉู่เฉินตอนนี้เป็นยอดฝีมือในระยะสร้างรากฐานขั้นหนึ่งแล้ว หลี่ว์เจิ้งหยางก็ไม่ได้โง่ เขารู้ดีว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะทุ่มพลังทั้งหมดออกไปดังนั้นเขาจึงแค่ถือกระบี่ยาวไว้ในมือและเดินวนรอบๆ ฉู่เฉินไม่กล้าเข้าไปโจมตีฉู่เฉินมองเขาด้วยสายตาดูถูก ก่อนจะหันไปมองปี้คุน และขมวดคิ้วถามว่า “ตระกูลหลี่จากเมืองหมอตูส่งคุณมาใช่ไหม?”ปี้คุนส่งเสียงหึอย่างเย็นชา ก่อนจะยืนไขว้มือไว้ด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 738
โดยเฉพาะชุดซีทรูแขนสั้นนั้นที่พลิ้วตามการเคลื่อนไหวของเธอ ให้ความรู้สึกวับ ๆ แวม ๆ ยั่วยวนมากจริงๆ“นี่มันเรื่องเข้าใจผิดนะครับ คุณหนูเกาก็บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าเธออยากจะขอความช่วยเหลือจากผม”ฉู่เฉินพูดไปด้วย ใช้หลังมือสัมผัสที่ขาที่เนียนนุ่มและสวยของกู้รั่วเสวี่ยไปด้วย พอไม่มีถุงน่องซีทรูสีดำแล้ว ความรู้สึกไม่เหมือนกันจริงๆช่วงนี้ผิวของกู้รั่วเสวี่ยดีขึ้นเรื่อยๆ น่าจะเป็นเพราะร่างของเขามีประโยชน์ในการเปลี่ยนแปลงผิว“หึ ใครจะไปรู้ว่าช่วยไปช่วยมาอาจจะไปช่วยบนเตียงก็ได้!”ระหว่างที่พูด กู้รั่วเสวี่ยก็ปัดมือใหญ่ของฉู่เฉินออกไป หลังจากนั้นเธอก็สตาร์ตรถมุ่งหน้าไปยังเจียงจง“มีเหตุผล ฮวงจุ้ยบนเตียงดีถึงจะต่อได้เรื่อย ๆ ยังไงละครับ”ฉู่เฉินยิ้มอย่างร้ายกาจแล้วพูดขึ้นมา“อะไรนะคะ?”กู้รั่วเสวี่ยสูดหายใจเข้าลึกๆ นี่มันเป็นการเตรียมตัวขึ้นเตียงดีๆ นี่เอง“หึ! ช่วยนักใช่ไหม!”ระหว่างที่พูด กู้รั่วเสวี่ยก็จอดรถที่ข้างทางทางด่วน หลังจากนั้นก็พลิกตัวขึ้นคร่อมบนร่างฉู่เฉินจากนั้นกู้รั่วเสวี่ยก็ร้อนแรงไม่หยุดหย่อน ทำเอาฉู่เฉินนั่งตัวตรงโดยอัตโนมัติ เขาหัวเราะอย่างเขินอาย “ลูกสาวตระกูลมหาเศ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 737
“อ่ะแฮ่ม!”เกาหมิงทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว กู้รั่วเสวี่ยยังนั่งดูอยู่ข้างๆ อยู่เลย ลูกสาวของเขาตัวจะติดฉู่เฉินอยู่แล้ว นี่มันใช้ได้ที่ไหน!“เอ่อ... ผู้ว่าการพูดก่อนเลยครับ ผม... ไม่สะดวก...”ฉู่เฉินกลืนน้ำลาย เขาที่อยู่ห่างจากเกาอวี้หลิงตั้งไกลก็สามารถมองเห็นร่องขาวลึกของเกาอวี้หลิงได้โดยเฉพาะก้อนกลมที่อวบอิ่มนั่น แค่มองก็รู้แล้วว่านุ่มมากๆ ยั่วเขาต่อหน้าเกาหมิงหลายแบบนี้มันจะดีเหรอ?ที่สำคัญคือสีหน้าของกู้รั่วเสวี่ยเห็นได้ชัดว่าไม่ปกติแล้วด้านหนึ่งมีกลิ่นหอมพัดมากระทบหน้า อีกด้านหนึ่งคือความเย็นยะเยือกที่แผ่เข้ามา ฉู่เฉินรับมือไหวจริงๆ“มีอะไรที่ไม่สะดวกกัน พวกคุณ... ระหว่างพวกคุณ...”“อ่ะแฮ่ม!”เกาหมิงหลายยอมใจลูกสาวของตัวเองจริงๆเขากระแอมออกมาดังๆ อีกครั้ง หลังจากนั้นก็เล่าเรื่องที่ฉู่เฉินกำราบผีดิบเลือดคลั่งได้ให้ฟังอีกครั้ง“ว้าว!”เกาอวี้หลิงเมื่อฟังจบ แววตาที่เคารพก็ยิ่งเพิ่มขึ้นไปอีก เมื่อมือเล็กๆ ทั้งสองของเธอประสานกันที่หน้าอก ความอิ่มเอิบทั้งสองข้างยิ่งดูโดดเด่น กลมกลึง และใหญ่ขึ้นอย่างเห็นได้ชัดกู้รั่วเสวี่ยเหลือบมองฉู่เฉิน เมื่อเห็นว่าสายตาของเขาแทบจะหลุดไปตร
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 736
เธอไม่ด่าออกไปนั่นก็ถือว่ามีมารยาทมากพอแล้วกู้รั่วเสวี่ยตอนนี้ก็ใบหน้าขาวซีดเธอมองไปที่ลูกน้องของฉู่เฉินคนนั้น เขาก็ทำอะไรไม่คิดนี่บ้านของผู้ว่าการเชียวนะ คิดจะทุบก็ทุบเลยได้ยังไง เขาเอาความกล้ามาจากไหน?พูดจริงๆ นะ เมื่อเห็นภาพเล่านี้ฉู่เฉินก็รู้สึกเสียใจขึ้นมาทันทีถ้าเขาลงมือเองแม้ว่าจะยุ่งยากไปหน่อย แต่ก็คงไม่ก่อเรื่องใหญ่ขนาดนี้มุมปากของเกาหมิงหลายก็กระตุกเล็กน้อย สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอึดอัดเขาไม่ได้เสียดายกระถางต้นไม้นั้นหรอก แต่เขาเสียดายอาหาร และซุปต่างๆ ที่หกเต็มพื้น“วันนี้คุณจะต้องให้คำตอบกับฉัน!”เกาอวี้หลิงเห็นว่าชายหนุ่มร้างซูบผอมยังคงยืนอยู่ที่นั่นอย่างงงงวย ราวกับว่าไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด เธอยิ่งโมโหมากยิ่งขึ้น ยื่นมือเข้าไปคว้าคอเสื้อของผีดิบเลือดคลั่งไว้ ไม่ว่าเธอจะขยับเขาแรงแค่ไหนก็ตาม ฝ่ายตรงเขาก็เหมือนไม่ได้สติ ยืนแข็งทื่อเหมือนท่อนไม้ ไม่ขยับเขยื้อนไปไหน แม้แต่มองเธอก็ยังไม่มองเลยท่าทางแบบนี้ของเขามันยิ่งทำให้เธอโมโหทำให้เกาอวี้หลิงโกรธจนจะบ้าคลั่งอยู่แล้วถึงว่าจะไม่ขอโทษ เกาอวี้หลิงก็จะไม่โกรธขนาดนี้ฉู่เฉินสีหน้าเคร่งขรึม พูดขึ้นมาอ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 735
ฉู่เฉินได้ยินเช่นนั้น หันหน้ามองที่เกาอวี้หลิงหัวเราะอย่างนิ่งๆ “คุณหนูเกา ถ้าผมเดาไม่ผิดคนที่วางค่ายกลหินร้อยนี่ไว้มาจากฮ่องกงใช่ไหมครับ?”เกาอวี้หลิงหัวเราะอย่าดูถูก เธอไม่สนใจฉู่เฉิน แล้วรีบเดินเข้าไปในห้องครัวทันทีเกาหมิงหลายเห็นแบบนั้นก็หัวเราะออกมาเสียงดังลั่น “เสียวฉู่ คุณอย่าถือสาเธอเลยนะ ตั้งแต่ที่แม่ของเธอเสียไป ยัยเด็กนี่ก็เอาแต่งมงายอยู่กับฮวงจุ้ย” “ทั้งวันเอาแต่ไม่ปรมาจารย์คนนู้น ก็ปรมาจารย์คนนี้ เธอทำในบ้านรกไปหมด”“มาครับ ไม่ต้องสนใจเธอ พวกเรามากินข้าวกันดีกว่า”ระหว่างที่พูด เกาหมิงหลายก็ดึงฉู่เฉินมา พร้อมทั้งเรียกมานั่งล้อมรอบโต๊ะอาหารด้วยกันเกาอวี้หลิงยกสลัดจีนมาแล้ววางลงบนโต๊ะอาหาร กล่าวด้วยท่าทางดื้อรั้นว่า “พ่อพูดจาเหลวไหลอะไรกันคะ การจัดวางฮวงจุ้ยแบบนี้เป็นผลงานของผู้สืบทอดลู่หวนเฟิงจากทงเทียนลู่เลยนะคะ”“คุณรู้ที่มาที่ไปของหินพวกนี้ไหมครับ?”พูดจบ เกาอวี้หลิงชี้ไปที่ก้อนหินพวกนั้นด้วยสีหน้าจริงจัง “นี่คือหินก่านตังจากภูเขาหวงซาน นี่คือหินแคล้วคลาดจากภูเขาซงซาน ยังมีก้อนนี้...”เกาอวี้หลิงกล่าวถึงทุกๆ ก้อนหินอย่างละเอียด ราวกับเป็นการพูดถึงสิ่งที่คุ้นเ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 734
“อืม เขาถือว่าเป็นเพื่อนเก่าคนหนึ่งของฉัน เดี๋ยวถ้าเจอหลิงเอ๋อร์แล้ว พวกคุณก็ลองคุยกันนะครับ พวกคุณอายุไล่เลี่ยกันเลย ควรมีการติดต่อกันบ้างเพื่อไม่ให้ห่างเหินเกินไป”เกาหมิงหลายพูดจบก็เบนหน้ามองไปนอกกระจกรถกู้รั่วเสวี่ยแอบมองเกาหมิงหลายด้วยความระมัดระวัง นี่มันแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าคำพูดของเขาแฝงอะไรไว้อยู่ฉู่เฉินกลับหลับตาสงบสติอารมณ์ ในใจของเขายังคงคิดถึงเสี่ยวหนานหมอกโลหิตที่ขวานผ่าใจปล่อยออกมานั้นเหมือนกับผีดิบเลือดคลั่ง หรือว่าผีดิบเลือดคลั่งนี่จะเกี่ยวข้องกับเธองั้นเหรอ?ในขณะที่ฉู่เฉินกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น รถก็ค่อยๆ จอดฉู่เฉินเปิดประตูรถ หลังจากนั้นเขาก็วิ่งไปตรงหน้าผีดิบเลือดคลั่ง “รออยู่ข้างหน้าประตูนะ ห้ามไปไหนเด็ดขาดถ้าไม่มีคำสั่งจากฉัน”พูดจบ เขาถึงเดินตามเกาหมิงหลายเข้าไปข้างในบ้านพักผู้ว่าการ์ดที่อยู่หน้าประตูมองไปที่ผีดิบเลือดคลั่งที่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่ด้านข้าง หลังจากนั้นเขาถึงโค้งคำนับให้กับเกาหมิงหลายและคนอื่นๆในตอนนั้นเอว ประตูคฤหาสน์ก็เปิดออกอย่างกะทันหัน ภาพลักษณ์ที่โดดเด่นปรากฏที่ประตูเห็นหญิงสาวคนหนึ่งรูปร่างเพรียวบาง หน้าตาสวยงาม ผิวขาวดั่งหิม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 733
อีกด้านหนึ่ง ฉู่เฉิน หลูติ้งไห่และคนอื่นๆ กลับมายังที่ว่าการมณฑลด้วยกันแม้ว่าในตอนนี้จะเป็นเวลาที่ดึกแล้วก็ตาม แต่ห้องทำงานในที่ว่าการมณฑลยังคงมีแสงไฟสว่างจ้าหลูติ้งไห่และโจวอวี้หมิงเข้าไปรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ทั้งหมดให้เกาหมิงหลายฟังตามความเป็นจริง“ผู้ว่าการมณฑลเกาคะ ที่จริงเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ไม่ใช่ความผิดของผู้บัญชาการเซียว อีกทั้งเขาสู้จนสุดชีวิตไม่กลัวตายเลยค่ะ ฉันคิดว่าลงโทษสถานเบาก็ได้แล้วค่ะ”โจวอวี้หมิงมองไปที่เกาหมิงหลายด้วยสีหน้าเรียบนิ่งคนที่ได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิต มีคนได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตหลายสิบราย ทำให้มือของเกาหมิงหลายที่เซ็นลายเซ็นสั่นเทาไม่หยุด“ฉันเข้าใจแล้ว พวกคุณออกไปเถอะ”เกาหมิงหลายออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำหลูติ้งไห่และโจวอวี้หมิงมองไปที่ฉู่เฉินแวบหนึ่ง แล้วรีบเดินออกไปจากห้องทำงานเกาหมิงหลายที่เงียบมาสักพักหนึ่ง ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมา เขาฝืนยิ้มออกมาแล้วมองไปที่ฉู่เฉิน “เสียวฉู่ ปัญหาที่เกิดขึ้นวันนี้เป็นผลงานของคุณทั้งนั้น”“เมื่อกี้ผมได้ยินพวกเขาบอกว่า คุณจัดการผีดิบเลือดคลั่งนั่นแล้วเหรอครับ?”ฉู่เฉินพยักหน้าแล้วพูดขึ้นมาว่า “
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 732
เมื่อถึงตอนนั้นไม่รู้ว่าต้องมีคนประสบเคราะห์กรรมเท่าไร“ผีดิบเลือดคลั่งไม่เพียงแต่พละกำลังเท่ากับระดับสร้างรากฐานขั้นเจ็ด พวกอาคมง่ายๆ ก็เป็น แน่นอนว่ามันสามารถแปลงร่างได้ แค่ว่าเปลี่ยนเป็นรูปลักษณ์เดิมไม่ได้เท่านั้นเอง”ฉู่เฉินพูดขึ้นมาอย่างเรียบนิ่ง“อ้อๆๆ”หลูติ้งไห่และโจวอวี้หมิงพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าผีดิบเลือดคลั่งจะเปลี่ยนร่างไปแล้ว แต่ว่ารอบๆ ตัวของมันยังคงส่งกลิ่นที่เหม็นคละคลุ้งของไอดาราโลหิต“คุณฉู่ พวกเราไปพบผู้ว่าการมณฑลกันดีกว่าครับ ถือโอกาสรายงานเรื่องวันนี้กับผู้ว่าการมณฑลไปด้วย”ระหว่างที่หลูติ้งไห่พูด เขาก็มองโจวอวี้หมิงไปแวบหนึ่งโจวอวี้หมิงก็พยักหน้าเล็กน้อย นำคนมาช่วยมากมายขนาดนี้จำเป็นต้องมีอะไรไปรายงานเกาหมิงหลายบ้าง ดังนั้นเธอจึงเข้าไปนั่งในรถของหลูติ้งไห่พร้อมกับฉู่เฉิน และคนอื่นๆ……อีกด้านหนึ่ง นักพรตชิงซงที่พึ่งหนีออกมาจากทะเลสาบหย่งติ้ง รีบวิ่งไปทางสำนักเทียนเสวียนอย่างไม่หยุดพักเย็นวันนี้เขาไม่เพียงแต่ถูกฉู่เฉินหักหน้า อีกทั้งเขายังจะถูกผีดิบเลือดคลั่งฆ่าอย่างตายทั้งเป็นแค้นนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องชำระ!แต่เขารู้ดี ด้วยความสามารถแบบเขา อย่า
