ในตอนนี้ ในอะพาร์ตเมนต์หรูหราแห่งหนึ่งหลี่จวิ้นเฟิงกำลังนั่งไขว่ห้าง พร้อมกับสูบบุหรี่ไปด้วย พูดกับผู้อาวุโสที่อยู่ตรงหน้าว่า “ครั้งนี้ไอ้คนแซ่ฉู่นั่นดวงซวยจริงๆ แล้วล่ะครับ”“ผมว่าถ้ามันรู้ว่าท่านถังเป็นกรรมการที่ทรงอิทธิพลที่สุดในการแข่งขันแพทย์แผนจีนครั้งนี้ เขาคงไม่มีทางปฏิบัติตัวแย่ๆ แบบนั้นกับท่านแน่”เมื่อพูดจบ ถังจิ้งจือที่นั่งอยู่ตรงข้ามหลี่จวิ้นเฟิงก็หัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย“ถ้าเป็นแบบที่ศิษย์หลานหลี่ว่า หลังจากที่เปลี่ยนกฎกติกาแล้ว อย่าหวังว่าจะได้ชัยชนะมาครองเลย แค่ไม่เป็นตัวตลกต่อหน้าสาธารณชนก็ดีเท่าไหร่แล้ว”เมื่อพูดถึงตอนนี้ ถังจิ้งจือก็หลุดขำออกมาหลังจากนั้นทั้งสองคนก็พูดคุยกันเรื่องรายละเอียดขั้นตอนการแข่งขันในพรุ่งนี้สุดท้ายหลี่จวิ้นเฟิงก็พาถังจิ้งจือออกมาจากอะพาร์ตเมนต์ มุ่งหน้าไปยังร้านที่มีชื่อเสียงด้านการนวดเท้าที่สุดในเจียงจงถังจิ้งจือกอดพนักงานสาวไปด้วย พลางครุ่นคิดไปด้วยว่าพรุ่งนี้จะเยาะเย้ยให้ฉู่เฉินอับอายยังไงดีถ้าไม่ใช่เพราะไอ้ฉู่เฉิน เขาจะสูญเสียอาชีพการงานแบบนี้เหรอ?ที่สำคัญที่สุดก็คือ ถ้าเขาสูญเสียตำแหน่งหมอประจำตัวของท่านหลงไป ตำแหน่งของเ
เมื่อเห็นว่าถังจิ้งจือกำลังคิดหาทางจะเข้ามาจับมือเธอ หลิ่วชิงเหอก็รีบหลบทันที เธอยิ้มแหย่ๆ แล้วพูดขึ้นมาว่า “งั้นวันนี้รบกวนท่านถังด้วยนะคะ ถ้าคุณหลี่ชนะก็เท่ากับว่าบริษัทของเราสามารถหลุดพ้นจากวิกฤตไปได้”พูดจบหลิ่วชิงเหอก็รีบดึงหลิ่วหรูเยียนเดินเข้าไปในงานด้วยความรวดเร็วเธอไม่อยากถูกตาแก่บ้ากามนั่นลูบไล้ไปเรื่อยนะ เมื่อเห็นถังจิ้งจือเธอก็รู้สึกกระอักกระอ่วนเมื่อเห็นขาวราวขาวดั่งหิมะทั้งสองคู่ ถังจิ้งจือก็กลืนน้ำลายลงคอทั้งสองแม่ลูกนี้แค่ได้มาสักคนหนึ่ง เขาถังจิ้งจือก็รู้สึกเพียงพอแล้วในชีวิตนี้“โหย ศิษย์หลานนี่โชคดีจริงๆ แม่ลูกคู่นี้หากได้ทำสงครามรักยามค่ำคืนด้วย ชีวิตนี้ฉันคงไม่เสียชาติเกิดแล้วล่ะ”เมื่อได้ยินประโยคนี้ หลี่จวิ้นเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะมองถังจิ้งจือด้วยสายตาไม่พอใจแกคิดอยากจะเปิดศึกรักยามค่ำคืนงั้นเหรอ แม้แต่มือฉันยังไม่เคยได้จับเลย!“ท่านถังครับ ขอเพียงแค่วันนี้สามารถจัดการไอ้คนแซ่ฉู่นั่นได้ ผมจะหาวิธีนำสองแม่ลูก...”เมื่อพูดตรงนี้ หลี่จวิ้นเฟิงก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย “ผมขอหลิ่วหรูเยียน หลิ่วชิงเหอผมยกให้ท่าน เป็นไงครับ?”“ได้! ได้สิ! เหมือนที่ฉันคิดไว้เลย!”
“พี่เกี่ยวอะไรด้วย? พี่เป็นเมียผมหรือไง?!”ฉู่เฉินตอกกลับไปด้วยความไม่เกรงใจทำเอาอวี้ลู่โกรธจนใบหน้าซีด จากนั้นก็เอื้อมหนึ่งนิ้วแตะที่เอวของฉู่เฉิน แกร๊ก!วินาทีต่อมา เอวของฉู่เฉินก็มีเสียงดังลั่นขึ้นมาพลังนิ้วของอวี้ลู่ถูกกระบี่วิเศษของฉู่เฉินดูดซับจนหมดฉู่เฉินก็อึ้งไปเลย หันหน้าไปพูดกับอวี้ลู่ว่า “พี่กำลังทำลายทีมเวิร์กอยู่นะครับ”“หึ!”อวี้ลู่ก็มองบนฉู่เฉิน เธอสวมรองเท้าส้นสูงสีดำที่เพิ่งซื้อจากห้างเมื่อวานพร้อมกับพี่น้องตระกูลต้วน แกว่งเรียวขาที่ยาวสวย กอดอกก้าวเดินอย่างรวดเร็ว แซงหน้ากลุ่มของฉู่เฉินไปตรงเข้าสนามกีฬาที่จริงเธอไม่ได้อยากมาด้วยซ้ำการแข่งขันแพทย์แผนจีนแบบนี้ ในสายตาของสตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือก็เป็นแค่เกมที่เด็กเล่นก็เท่านั้นเอง เธอไม่อยากจะดูเลยสักนิดแต่ว่าเธอก็ทนไม่ได้กับการยั่วยวนด้วยของกินจากพี่น้องตระกูลต้วนได้ได้ยินมาว่าหลังจากการแข่งขันจบลงแล้ว พี่น้องตระกูลต้วนจะไปถนนของกินเล่น อวี้ลู่ก็เปลี่ยนใจทันที อีกทั้งยังตื่นตอนเช้าตรู่เพื่อเรียกทุกคนตื่นเห็นได้ชัดว่าด้านเรื่องของกินเธอถลำลึกจนกู่ไม่กลับแล้ว เพียงแต่ว่าสิ่งที่ทำให้พี่น้องตระกูลต้วน
เมื่อได้ยินเสียงอ่อนหวานอันเป็นเอกลักษณ์ของกวนเหล่ย ฉู่เฉินก็แทบจะเป็นลมถ้าไม่ผิดจากที่ฉู่เฉินเดา กวนเหล่ย จ้าวเจวียน รวมทั้งโจวน่าสามคนนี้จะต้องยืนห่างจากเขาออกไปเป็นระยะทางหนึ่งขั้นบันไดเป็นแน่ขาเรียวยาวทั้งสามคู่ เครื่องมือสังหารที่น่าภูมิใจทั้งสามคู่ นี่มันปราบผู้ชายได้จำนวนไม่ถ้วนโดยเฉพาะกวนเหล่ยที่วันนี้ตั้งใจใส่ชุดคลุมคอลึกถึงหน้าอก แทบจะปิดหน้าอกเอาไว้ไม่อยู่แล้วใบหน้ารูปไข่นั้นยังใส่แว่นตากรอบสีดำอีกด้วยดวงตาที่น่าดึงดูดใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เธอยังใส่คอนแท็กต์เลนส์มาอีกด้วย ยั่วยวนไม่มีใครเท่า“พวกเธอมาได้ยังไงกัน วันนี้บริษัทหยุดเหรอ?”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว เขาพูดอย่างจงใจแสดงสถานะของหญิงสาวเหล่านั้น“ใช่น่ะสิคะ วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ดังนั้นวันนี้พวกเราก็เลยมาดูความโดดเด่นของประธานฉู่ด้วยกัน พร้อมทั้งมารเป็นกำลังใจให้คุณด้วยค่ะ”กวนเหล่ยกำหมัดเล็ก ๆ แล้วยกหน้าอกขึ้นสูงอย่างภาคภูมิใจคนที่ผ่านไปผ่านมารอบๆ ก็งุนงงไปหมดก็ได้ฉู่เฉินเช็ดเหงื่อ ตอนนี้เขาทำได้อดทนเหตุผลนี้ของกวนเหล่ยไร้ข้อกังขาบางครั้งการที่รอบตัวมีแต่ผู้หญิงก็ไม่เห็นว่าจะเป็นเรื่องดีอะไรฉู
ฟางอวี่เจิ้งรับรู้ได้ถึงแรงกดดันมหาศาลแต่ฉู่เฉินไม่ให้โอกาสเขาเปลี่ยนใจเลย ตอนนี้ฉู่เฉินเดินไปที่โซนพักผ่อนของผู้เข้าแข่งขันทันทีฉิบหายละ!ฟางอวี่เจิ้งรู้สึกเหมือนชีวิตของเขากำลังเขาสู่บทใหม่ ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มอันอึดอัดหันหลังไปหาเหล่าสาวงาม “แม่หนู ขออภัยด้วยจริงๆ วันนี้การจัดการที่นั่ง...”“ฟางอวี่ ไม่ต้องให้คุณจัดการหรอกค่ะ เดี๋ยวพวกเราไปนั่งตรงนั้นก็ได้ค่ะ”เจียงอิ่งชี้นิ้วไปทางที่นั่งที่ยังว่างอยู่เป็นแถวยาวที่นั่งตรงนั้นเป็นที่ที่จัดไว้ให้เพื่อนร่วมงานที่แพทย์สภมีที่ว่างพอดี แม้ว่าพวกเขาจะมาแล้ว เจียงอิ่งก็ถลึงตาใส่พวกเขาก็สามารถไล่พวกเขาไปได้แล้วพอพูดถึงตรงนี้ ฟางอวี่เจิ้งก็พูดอะไรไม่ออก เขาทำได้แค่หันหน้าไปมองทางฉู่เฉิน พูดกับตัวเองในใจว่าน้องฉู่เอ๊ย ขอโทษจริงๆ ไม่ใช่ว่าพี่ไม่อยากจะช่วยนะ แต่ว่ามีคนแทรกน่ะสิขอโทษด้วยจริงๆ ไอ้น้องเมื่อเห็นเหล่าสาวงามนั่งเรียงกันเป็นเป็นระเบียบตรงเก้าอี้ข้างหน้าเขา ฉู่เฉินที่กำลังจะดื่มน้ำก็น้ำพุ่งออกมาจากปากฟางอวี่เจิ้ง!แม่งเรียกว่าแยกพาเธอออกจากกันแล้วเหรอ?งานเลี้ยงจะเริ่มละมั้งเนี่ยหลังจากที่ไร้คำพูดใดๆ ฉู่เฉิน
ระหว่างที่พูด ถังจิ้งจือก็บอกรายละเอียดกฎกติกาของการแข่งขันอีกครั้งหนึ่งผู้เข้าแข่งขันหลายคนหลังจากที่ได้ยินถังจิ้งจือพูดจบแล้ว มีจำนวนไม่น้อยที่สีหน้าเปลี่ยนไปกฎนี่มันทำให้คนลำบากใจจริงๆ นะภายในสิบนาทีถังจิ้งจือจะบอกจุดฝังเข็มแปดสิบเอ็ดจุด หลังจากนั้นผู้เข้าแข่งขันจะต้องฝังเข็มให้ตรงจุดในหุ่นทองแดง ภายในหนึ่งนาทีหลังจากที่เขาอ่านจบอย่างแรกนั่นคือหุ่นทองแดงนะไม่ใช่หุ่นฟางหมอทั่วไปจะมีพลังมากขนาดนั้นได้ยังไง?อีกอย่างจุดฝังเข็มแปดสิบเอ็ดจุด หากฝังผิดพลาดไปสักจุดสองจุดก็ถือว่าต้องออกจากแข่งขันไป แบบนี้ใครจะมั่นใจได้ล่ะว่าจะไม่ฝังผิดจุด?อัตราการผิดพลาดเกือบจะเป็นศูนย์อย่าว่าแต่พวกเขาที่อึ้งเลย แม้แต่ผู้ชมที่อยู่ข้างล่างเวทีก็อึ้งเช่นกัน“การแข่งขันปีนี้จะยากไปไหม?”“นั่นน่ะสิ นี่มันบีบบังคับกันเกินไปหรือเปล่า? การฝังเข็มบนหุ่นทองแดงพวกนี้ ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย”“ใช่น่ะสิ อีกทั้งยังต้องฝังทั้งแปดสิบเอ็ดจุด ถ้าระหว่างกลางคันฝังผิดไปจุดสองจุดก็ถือว่าแพ้ไป นี่มันยากเกินไปจริงๆ”แม้แต่ฮว่าจิ่วหยาง จางเสวี่ยเหยียนและคนอื่นๆ ก็ขมวดคิ้วขึ้นมาคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นล้วนแต่เป
ไม่เพียงแต่ผู้เข้าแข่งขันที่ถูกคัดออกสีหน้าจะดูไม่ได้ แม้แต่กรรมการอย่างจางเสวี่ยเหยียนและคนอื่นๆ ก็สีหน้าไม่ดีเช่นกัน“คุณฉู่ คุณหมายถึง...”เฝิงว่านชางเคยเห็นทักษะการแพทย์ของฉู่เฉินมาก่อน ดังนั้นเขาจึงหันไปถามฉู่เฉินด้วยน้ำเสียงที่เกรงใจมากๆ“หึ ฉันว่าเขาฝังไม่เป็นมากกว่า เขาถึงได้พูดจาโอ้อวดแบบนี้”หลิ่วหรูเยียนไม่รอให้ฉู่เฉินปริปากพูด เธอก็สวนขึ้นมาทันทีในตอนนั้นเหล่ามวลชนที่อยู่ทั้งบนและล่างเวทีต่างก็พากันพยักหน้า คิดว่าที่หลิ่วหรูเยียนพูดมาก็มีเหตุผลตอนนั้นเองผู้ชมในช่องไลฟ์สดของแต่ละแอปก็เริ่มกระหน่ำคอมเมนต์อย่างบ้าคลั่ง “ไอ้เจ้านี่เป็นใครกันเนี่ย มีหน้ามาพูดว่าง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปากไม่มีทางฝัง ถ้าแน่จริงแกก็ฝังให้ฉันดูสิ” “ไอ้ห่า โคตรเกลียดไอ้พวกดีแต่ปากแบบนี้จริงๆ !”“ไล่มันลงไปสิ ไอ้คนแบบนี้แค่มองก็รู้แล้วว่าความรู้ทางการแพทย์ไม่เท่าไหร่หรอก ทำเป็นแค่พูดโม้เท่านั้นแหละ!”ในช่องไลฟ์สด หลายคนที่ไม่เคยเห็นทักษะการแพทย์ของฉู่เฉินก็ต่างพากันด่าเขา แต่ในขณะเดียวกันคนที่เคยดูการถ่ายสดครั้งก่อนก็คอมเมนต์ให้กำลังใจฉู่เฉิน“พวกคุณไม่เข้าใจหรอก ผู้ชายคนนี้ทักษะการแพทย
เมื่อพูดถึงตรงนี้ จู่ๆ ฉู่เฉินก็เปลี่ยนประเด็นทันที เขายิ้มขึ้นมาอย่างนิ่งๆ “อีกอย่างทำไมหมาถึงกลายเป็นคำด่าล่ะครับ?”“หมามันซื่อสัตย์กับเจ้าของจะตาย เฝ้าบ้าน อีกทั้งคนก็ชอบ ทำไมถึงกลายเป็นเป็นคำดูถูกได้ล่ะครับ?”“หรือว่าคุณและท่านหลี่ดูถูกหมาอย่างนั้นเหรอครับ?”เมื่อคำพูดนี้ออกไป ถังจิ้งจือและหลี่จวิ้นเฟิงก็โกรธจนหน้าซีดเซียวแต่ต่อหน้าชาวเน็ตหลายแสนคน พวกเขาไม่กล้าตอกกลับฉู่เฉินจริงๆใครจะกล้ารับประกันได้ว่าในนี้จะไม่มีคนรักหมา ถ้าสมมุติตกหลุมพรางของฉู่เฉิน แค่คนรักหมาพวกนั้นก็สามารถทำให้พวกเขาสองคนจมดินได้“ถือว่าแกแน่! เดี๋ยวรอคอยดูกัน!”หลี่จวิ้นเฟิงโกรธจนหน้าบูดเบี้ยวไปหมด เมื่อกลับมายังที่เก้าอี้ ก็ปล่อยลมปู๊ดป๊าดออกมาเสียงดังหลายครั้งติดกัน“รอแม่แกสิ! จะตอบหรือไม่ตอบ รีบบอกมาสิ!”ฉู่เฉินลองบนหลี่จวิ้นเฟิง หลังจากนั้นด่าหลี่จวิ้นเฟิงออกไปหลี่จวิ้นเฟิงสูดหายใจเข้าลึกๆ ตบโต๊ะแล้วพูดขึ้นมาว่า “ตกลง! เริ่มการแข่งขันใหม่ตอนนี้เลย!”โมโหแล้วนะ!เขาโกรธจนควบคุมตัวเองไม่ได้ครั้งแรกที่ถูกด่าอย่างเจ็บแสบแบบนี้ต่อหน้าคนมากมาย แต่กลับตอกกลับไม่ได้ความรู้สึกแบบนี้มันเหมือนก
สิ้นเสียง คนในตระกูลหลินต่างก้าวเท้าไปข้างหน้าและล้อมจ้าวเต๋อฉวนไว้ดูเหมือนว่าถ้าพูดไม่ถูกใจก็จะลงมือทันทีจ้าวเต๋อฉวนโกรธจนหัวเราะกับคนตระกูลหลิน มองสำรวจหลินเจิ้งไท่และกล่าวอย่างเย็นชา “ให้คำอธิบายกับคุณน่ะเหรอ? ผมจะอธิบายอะไรให้คุณล่ะ”หลินเจิ้งไท่สีหน้ามืดมน กัดฟันกล่าวว่า “พวกเราดักฆ่าฉู่เฉินที่นี่แล้วผิดอะไร? เจ้าสำนักก็เคยกล่าวไว้ ถ้าได้หยกโลหิตกิเลนมาก็เป็นประโยชน์ต่อสำนักชิงอวิ๋นของเราอย่างยิ่ง หัวหน้าจ้าวไม่รู้เหรอครับ?”“หึ ดักฆ่าฉู่เฉิน?”จ้าวเต๋อฉวนกัดฟันกรอดจนฟันแทบแตก มองหลินเจิ้งไท่อย่างเย็นชาและกล่าวว่า “พวกคุณคิดว่ามีแค่พวกคุณที่ได้รับข่าวว่าฉู่เฉินนำหยกโลหิตกิเลนเข้าสู่โลกแห่งการหยั่งรู้งั้นเหรอ?”“จนถึงตอนนี้ ฉู่เฉินยังคงปลอดภัยดี พวกคุณไม่คิดบ้างเหรอว่าทำไม?”หมายความว่ายังไง?เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินเจิ้งไท่ก็มองไปที่จ้าวเต๋อฉวนด้วยความไม่เข้าใจ“ไม่แปลกใจเลยที่เจ้าสำนักดูถูกพวกคุณตระกูลหลิน พวกคุณสร้างปัญหาให้เจ้าสำนักเก่งจริงๆ”ตอนนี้จ้าวเต๋อฉวนโกรธจนอยากจะด่าคน ไม่เคยเจอใครโง่งมขนาดนี้มาก่อน“หัวหน้าจ้าว หวังว่าคุณจะอธิบายให้ชัดเจนครับ”หลินเจิ้งไท่
ในขณะนี้ หลิงเสวี่ยก็รู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อยเช่นกันเพราะไม่ใช่แค่หลินเจิ้งไท่เท่านั้น รวมถึงยอดฝีมือของตระกูลหลินทั้งสามที่อยู่เบื้องหลังเขาต่างก็ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าวแม้ว่าตอนนี้หลิงเสวี่ยจะอยู่ระดับสร้างรากฐานขั้นแปด แต่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลินเจิ้งไท่อย่างแน่นอนยิ่งกว่านั้น เหล่าคนที่อยู่เบื้องหลังหลินเจิ้งไท่ก็ล้วนมีพลังระดับสร้างรากฐานขั้นสูงสุด ถ้าลงมือขึ้นมาจริงๆ เธอและฉู่เฉินก็ไม่มีโอกาสชนะเลยแม้แต่น้อย“ฉู่เฉิน ฉันบอกคุณนานแล้วว่าอย่าอยู่ในโลกแห่งการหยั่งรู้นานเกินไป คุณก็ไม่ฟัง”หลิงเสวี่ยกระซิบตำหนิฉู่เฉินไปพลาง มองไปรอบๆ อย่างกระวนกระวายไปพลางเมื่อเห็นว่าหลิงเสวี่ยเริ่มลนลานแล้ว หลินฮ่าวที่กำลังเอามือกุมหน้าก็ปาดเลือดที่มุมปากออก ก้าวไปข้างหน้าและมองสำรวจฉู่เฉินด้วยความดูถูกพลางกล่าวว่า “ไอ้คนแซ่ฉู่ ตอนนี้รู้แล้วหรือยังล่ะ?”ขณะกล่าว ก็กวาดตามองไปยังเหล่ายอดฝีมือของตระกูลหลินและกล่าวอย่างเย็นชา “ตอนนี้ จงส่งหยกโลหิตกิเลนมาซะ และทิ้งผู้หญิงข้างๆ แกไว้ ไม่งั้น ตาย!”ทันทีที่คำว่าตายหลุดออกมา คนในตระกูลหลินแทบจะก้าวเท้าไปข้างหน้าพร้อมกันแรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัว
ในขณะที่คนในตระกูลหลินกำลังหัวเราะเยาะอยู่ในใจ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ คนแซ่ฉู่คนนี้ช่างมีดวงผู้หญิงของผู้หญิงจริงๆ“ผมเอง มีอะไรเหรอครับ?”ฉู่เฉินเหลือบมองหลินฮ่าวและคนอื่นๆ แล้วพยักหน้าเล็กน้อย“เหอะๆ มีอะไรงั้นเหรอ?”หลินฮ่าวหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ฉู่เฉิน แกคงไม่รู้ตัวว่าใกล้ถึงวาระสุดท้ายของแกแล้วสินะ?”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว มองสำรวจหลินฮ่าวและคนอื่นๆ พร้อมกับสงสัยว่า “ใกล้ถึงวาระสุดท้าย? ดูเหมือนว่าเราจะไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันนะครับ?”ขณะกล่าว ฉู่เฉินและหลิงเสวี่ยต่างก็มองไปที่สมาชิกตระกูลหลินด้วยความระแวดระวังแม้ว่าคนเหล่านี้จะอยู่ในระดับสร้างรากฐานขั้นหกเท่านั้น แต่ฉู่เฉินกลับรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ายอดฝีมือจำนวนมากกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้เมื่อหลินฮ่าวได้ยินเช่นนี้ ก็แค่นเสียงเย็นและกล่าวว่า “คนแซ่ฉู่ แกจะแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องไปทำไม เจ้าสำนักให้เวลาแกสามวันเพื่อไปรับโทษตายที่สำนักชิงอวิ๋น แกคิดว่าแกซ่อนตัวอยู่ในโลกแห่งการหยั่งรู้แล้วจะไม่มีใครหาแกเจองั้นเหรอ?”“ฉันแนะนำให้แกส่งหยกโลหิตกิเลนมาจะดีที่สุด แล้วทิ้งผู้หญิงข้างๆ แกไว้ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกให้ตายอย่างไม่เหลือซาก
ในความเป็นจริงทั้งเมืองชิงหลง แทบจะอยู่ภายใต้อิทธิพลของสำนักชิงอวิ๋นตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่ก็ล้วนเป็นศิษย์ของสำนักชิงอวิ๋นเช่นกันถ้าตระกูลหลินเป็นฝ่ายเริ่มเสนอการสังหารฉู่เฉินพื่อแย่งชิงสมบัติ จากนั้นนำหยกโลหิตกิเลนไปมอบให้กับธรรมมาจารย์สำนักชิงอวิ๋น ดูเหมือนว่าตระกูลหลินของพวกเขาก็คงจะได้ความดีความชอบเป็นอันดับแรกสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือจ้าวเต๋อฉวนเป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูลจ้าวและยังเป็นเจ้าสำนักชิงอวิ๋นอีกด้วยถ้าใจร้อนอยากได้ความดีความชอบโดยปกปิดตระกูลจ้าว ทันทีที่เป็นศัตรูกับตระกูลจ้าว ก็ยากที่จะรับประกันได้ว่าในอนาคตจะไม่ถูกจ้าวเต๋อฉวนกีดกันดังนั้น ข้อเสนอของหลินฮ่าวจึงได้รับการเห็นชอบอย่างเป็นเอกฉันท์จากบรรดาผู้เฒ่าตระกูลหลินอย่างรวดเร็วในไม่ช้า ตระกูลหลินก็เริ่มดำเนินการ โดยส่งยอดฝีมือจำนวนมากติดตามหลินฮ่าวไปดักรอฉู่เฉินนอกเมืองชิงหลงอีกด้านหนึ่ง ยังได้ส่งลูกหลานตระกูลหลินไปจำนวนไม่น้อยไปแจ้งตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่แค่ยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานขั้นที่หกของตระกูลหลิน ก็มีมากถึงสิบกว่าคนแล้วเมื่อรวมกับตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่ ภายใต้การร่วมมือของสามตระกูล ไม่ต้องพูดถึง
แม้ว่าจะไม่มีตึกสูง แต่ที่นี่ก็มีสินค้าอุปโภคบริโภคสมัยใหม่บางชนิดจำหน่ายด้วยเหมือนกันหลังจากฟังคำแนะนำของหลิงเสวี่ย ฉู่เฉินก็พยักหน้าและกล่าวว่า “ได้ งั้นไปที่เมืองชิงหลงกันก่อน”อันที่จริง ในด้านหนึ่งฉู่เฉินต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับโลกแห่งการหยั่งรู้ และในอีกด้านหนึ่งก็ต้องการค้นหาวัตถุดิบยาในเมืองชิงหลงด้วยอย่างไรก็ตาม ตอนนี้เจ้าทึ่มก็ถึงคอขวดแล้ว และจำเป็นต้องคิดหาวิธีที่จะเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นผีดิบเหินฟ้าโดยเร็วที่สุดไม่อย่างนั้น ฉู่เฉินก็คงจะขาดคู่ซ้อมที่แข็งแกร่งไปคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ“คุณจะไปเมืองชิงหลงจริงๆ เหรอ? คุณควรรู้ไว้ว่าตอนนี้คุณในโลกแห่งการหยั่งรู้ก็เหมือนกับเป็นสมบัติที่มีชีวิต ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนเท่าไหร่ที่กำลังเล็งคุณอยู่”หลิงเสวี่ยกล่าวพลางขมวดคิ้วแน่นไม่ใช่ว่าเธอเป็นห่วงฉู่เฉินมากขนาดนั้น แต่ถ้าฉู่เฉินตกอยู่ในอันตราย เธอก็จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย“เมื่อวานเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนั้น ยังมีใครกล้าคิดร้ายกับผมอีกงั้นเหรอ?”ฉู่เฉินถามด้วยความสงสัยชิ!หลิงเสวี่ยกลอกตามองฉู่เฉินและกล่าวด้วยสีหน้าจนใจ “คุณคิดว่าเหตุการณ์เมื่อวานนี้จะสร้างความฮือฮาได้มากขนาดไหน แม้ว่า
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนอดหน้ามืดไม่ได้ แทบจะเป็นลมคาที่นี่ไม่อาจใช้คำว่ามากเกินไปมาบรรยายฉู่เฉินได้แล้ว ปรมาจารย์ฝืนข่มกลั้นโทสะในใจ เอ่ยด้วยรอยยิ้มฝืน ๆ ว่า “คุณฉู่ คุณไม่คิดว่าข้อเรียกร้องของคุณมันมากเกินไปเลยหรือไง?”“ฆ่าคนก็แค่เอาหัวโขกพื้น คะ...คุณเห็นวังเทียนเจี้ยนของผมรังแกง่ายจริง ๆ เหรอ?” ฉู่เฉินหัวเราะหยัน กวาดตามองปรมารจารย์ว่านเจี้ยนแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “รังแกคุณแล้วยังไง? เอาของตามใบรายการนี้มา แล้วผมจะหันกายจากไปโดยไม่พูดอะไรเลย”“ถ้าคุณกล้าพูดคำว่าไม่สักคำละก็ ผมก็มีวิธีทำให้วังเทียนเจี้ยนของคุณหายวับไปกับตา” ข่มขู่ ข่มขู่กันอย่างโจ่งแจ้ง“ไอ้คนแซ่ฉู่ แกเหิมเกริมไปแล้ว...” ไม่รอให้ศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนที่อยู่ในห้องโถงใหญ่เอ่ยปาก ปรมารจารย์ว่านเจี้ยนก็รีบยกมือห้ามเอ่ยว่า “หุบปากให้หมด!” หลังจากผ่านเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เวลานี้ปรมารจารย์ว่านเจี้ยรไม่สงสัยความสามารถของฉู่เฉินเลยสักนิดเดียวอย่างแย่ที่สุด ฉู่เฉินก็สามารถลากวังเทียนเจี้ยนให้ตายตกตามกันได้ต้องรีบไล่ตัวซวยคนนี้ออกไปโดยเร็วที่สุดถุงจะถูกเมื่อคิดได้ดังนั้น ปรมาจ
ไม่อย่างนั้น เธอก็คงไม่มีทางกระโดดจากสาวใช้ธรรมดา ๆ กลายเป็นสุดยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานชั้นแปดภายในระยะเวลาห้าปีสั้น ๆ หรอก แต่ว่าฉู่เฉินรู้เรื่องพวกนี้ได้อย่างไร?เมื่อเห็นหลิงเสวี่ยตะลึงจนพูดไม่ออก ฉู่เฉินก็แหงนหน้าหัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า “ดูท่าจะตรงตามที่ผมเดาไว้จริง ๆ ปรมาจารย์คนดีของคุณอยากเลี้ยงคุณจนสมบูรณ์แล้วค่อยดูดกลืนคุณจนแห้งไงละ” เมื่อหลิงเสวี่ยได้ยินคำพูดนี้ พลันร้อนใจขึ้น ถลึงตามองฉู่เฉินอย่างเย็นชาและกล่าว “ฉู่เฉิน ห้ามคุณพูดจาเหลวไหลนะ”ถึงแม้ว่าปรมาจารย์ว่านเจี้ยนจะเห็นเธอเป็นของชิ้นหนึ่ง มอบเธอให้ฉู่เฉิน แต่ว่าสำนักเคยมีบุญคุณกับเธอจริง ๆ“พูดจาเหลวไหล? กลัวว่าคุณโดนคนอื่นขายแล้ว ยังช่วยเขานับเงินด้วยละมั้ง?”ฉู่เฉินหัวเราะหยัน จากนั้นก็อธิบายวิชาบำเพ็ญคู่ให้ฟังสั้น ๆ และบอกเรื่องคุณสมบัติร่างกายพิเศษอย่างร่างธาตุสวรรค์บริสุทธิ์ว่ามีประโยชน์มากเท่าไหร่ต่อผู้ฝึกวิชาบำเพ็ญคู่ให้ฟังตามความเป็นจริง หลังจากฟังคำพูดนี้ของฉู่เฉินจบก็ทำลายสามมุมมองของหลิงเสวี่ยอย่างแท้จริง “เป็นไปไม่ได้ ต้องไม่ใช่ความจริงแน่นอน ท่านปรมาจารย์มักจะสอนพวกเราว่าผู้บำเพ็ญเพียนต้องทำ
ถึงแม้ว่าในใจของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนจะไม่เต็มใจอย่างยิ่ง แต่ก็ทำได้เพียงปล่อยให้ฉู่เฉินจูงมือหลิงเสวี่ยเดินเข้าไปในเรือนเจ้าสำนักที่เขาอาศัยอยู่ ในตอนที่ฉู่เฉินปิดประตูห้องจนสนิท พวกศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนต่างก็เผยสีหน้าเจ็บปวดและไม่ยินยอมออกมาจบแล้ว!เทพธิดาในใจของพวกเขา น้องศิษย์เล็กที่พวกเขาเฝ้าปรารถนา โดนไอ้เดรัจฉานฉู่เฉินย่ำยีแบบนี้แล้วเมื่อผลักประตูเดินเข้าไปในห้องนอนด้านใน ฉู่เฉินก็อดตื่นตาตื่นใจไม่ได้ไอ้แก่ตายยากอย่างปรมาจารย์ว่านเจี้ยนคนนี้เสพสุขเก่งจริง ๆ บนเตียงหยกน้ำแข็งมีอุปกรณ์ของเล่นต่าง ๆ ครบครัน นอกจากนี้ยังมีหมอนรองเอวโดยเฉพาะอีกด้วยไอ้เชี่ยนี่ เฒ่าหัวงูถึงจะเป็นคนตัณหากลับ จริง ๆ เมื่อเห็นเฟอร์นิเจอร์ในห้องปรมาจารย์ว่านเจี้ยน หลิงเสวี่ยก็อดขมวดคิ้วไม่ได้พลางกล่าวว่า “ทำไมในห้องของปรมาจารย์ถึงจะมีหมอนสองใบล่ะ อีกอย่าง ทำไมหมอนใบนี้ดูไปแล้ว ไม่ค่อยเหมือนเลย?” หลิงเสวี่ยพูดพลางเอื้อมมือจะไปหยิบหมอนรองเอวใบนั้นขึ้นมา แต่โดนฉู่เฉินขวางไว้ทันที“อีกเดี๋ยวคุณก็จะรู้เองว่าหมอนใบนี้เอาไว้ใช้ทำอะไร เข้ามาสิ”ระหว่างที่พูด ฉู่เฉินก็ดึงหลิงเสวี่ยให้นั่งลงข้างเตียง
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ พวกว่านโซ่วเซียนเวิงก็ถอนหายใจติดต่อกันด้วยสีหน้าเสียดายในตอนนี้เอง แผ่นกระดาษสีขาวที่เขียนตำรับยาสร้างกล้ามเนื้อพลันลอยมาจากในวังเทียนเจี้ยน“ผู้อาวุโสทั้งหลาย ขอบคุณครับ”วินาทีต่อมา เสียงของฉู่เฉินดังออกมาจากห้องโถงใหญ่ของวังเทียนเจี้ยนพวกว่านโซ่วเซียนเวิงรับสูตรยาที่ฉู่เฉินส่งมา ก่อนจะมองไปทางตำหนักหลักของวังเทียนเจี้ยนอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง“พวกเราไปกันเถอะ”ว่านโซ่วเซียนเวิงคัดลอกสูตรยาไว้หนึ่งชุด แล้วก็พาลูกศิษย์แห่งสำนักว่านเซียนหันกายเดินจากไป“เหอะ ๆ... ไอ้หนูมีน้ำใจแล้ว ถือว่าฉันติดหนี้บุญคุณเธอแล้ว ไว้พบกันใหม่”ผู้เฒ่าเทียนเสวียนก็คว้าสูตรยามาเช่นกันก่อนจะคัดลอกทันที จากนั้นเขาก็หันกายพาหลินเจี้ยนเฟิงลอยจากไปไม่นานนัก ผู้คนที่มามุงดูความคึกคักรอบนอกวังเทียนเจี้ยนก็ทยอยกันแยกย้ายไปหมดฉู่เฉินมองปรมาจารย์ว่านเจี้ยนที่หน้าแดงก่ำดูอับอายอย่างยิ่งยวด ก่อนจะหัวเราะหยันแล้วพูดว่า “เมื่อกี้คุณบอกว่าใครใกล้ตายนะ?”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนมองฉู่เฉินพลางกัดฟันกรอด แม้ว่าตอนนี้ภัยคุกคามของวังเทียนเจี้ยนจะถูกขจัดไปแล้ว แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่กล้าแตะต้องฉู่เฉ