เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 635
บทที่เกี่ยวข้อง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 636
“คุณก็อยู่รอคุณหนูกู้ที่นี่ละกัน”ฉู่เฉินหรี่ตา เอ่ยด้วยเสียงเย็นชาว่า “ถ้าเกิดผมบอกว่าไม่ล่ะ?” หลี่โย่วถังแค่นเสียงเบา ๆ กวาดตามองฉู่เฉินแวบหนึ่งแล้วเอ่ยว่า “คุณไม่ดูตัวเองเลยนะ คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร คุณมีสิทธิพูดจาที่นี่ได้ด้วยเหรอ?!”เมื่อสิ้นเสียงพูด หลี่โย่วถังก็หันหน้าไปมองกู้รั่วเสวี่ยแล้วกล่าวว่า “คุณหนูกู้ เรื่องธุรกิจระหว่างพวกเราสองตระกูลไม่จำเป็นต้องให้บุคคลที่สามมาฟังใช่ไหม? “ถ้าเกิดคุณยืนกรานว่าจะพาคนนอกมาคุยกับผม งั้นก็ขอโทษด้วยครับ เชิญกลับไปเถอะ” หลี่โย่วถังกล่าวจบก็เอามือสองข้างไพล่หลัง เดินไปที่ห้องทำงานของตัวเองนี่...กู้รั่วเสวี่ยเองก็ตัดสินใจไม่ได้อยู่ชั่วขณะอย่างไรก็ตาม ที่นี่มีระยะห่างจากห้องทำงานของหลี่โย่วถังแค่สิบกว่าเมตรเท่านั้น เชื่อว่าน่าจะไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเมื่อคิดเช่นนี้ กู้รั่วเสวี่ยถึงค่อยพูดกับฉู่เฉินว่า “ฉู่เฉิน ถ้าอย่างนั้นพี่ก็รอฉันอยู่ตรงนี้สักพัก ฉันไปแล้วเดี๋ยวก็กลับ”ฉู่เฉินพยักหน้าเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า “ก็ได้ แต่คุณต้องระวังคนแซ่หลี่คนนี้นะ ผมรู้สึกอยู่ตลอดว่าเขาไม่หวังดี”กู้รั่วเสวี่ยพยักหน้าอย่างหนักแน่นแล้วกล่าวว่า “
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 637
“คุณหนูใหญ่กู้ อันที่จริงเดิมทีการร่วมมือกันระหว่างพวกเราสองตระกูลก็เป็นไปตามหลักการความสมัครใจ เวลานี้หลังจากที่ตระกูลหลี่ของเราได้ประเมินแล้วก็คิดว่าที่ดินผืนนั้นไม่คุ้มค่าพอให้พัฒนา ดังนั้นการถอนการลงทุนก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลใช่หรือเปล่าครับ?” หลี่โย่วถังมองกู้รั่วเสวี่ยที่หน้าแดงระเรื่อ ก่อนจะเอ่ยพลางแย้มยิ้มเห็นได้ชัดว่าอาคมของอาจารย์จื่อหยางออกฤทธิ์แล้ว ขอเพียงรออีกสักพัก กู้รั่วเสวี่ยจะต้องเป็นฝ่ายเปลื้องผ้าโผเข้ามาในอ้อมกอดเองกู้รั่วเสวี่ยฝืนข่มกลั้นไฟปรารถนาในก้นบึ้งของจิตใจ แล้วใช้สติที่เหลืออยู่เพียงเล็กน้อยมองไปทางหลี่โย่วถังพลางพูดว่า “คุณชายหลี่ จะพูดแบบนี้ไม่ได้นะคะ ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะตอนแรกตระกูลหลี่ร้องขอตระกูลกู้ของเราเพื่อที่จะร่วมมือพัฒนา...”เมื่อเอ่ยถึงตรงนี้ กู้รั่วเสวี่ยก็หอบหายใจแรง ๆ หลายที ไฟปรารถนาในกายคล้ายกับมีแนวโน้มว่าจะควบคุมไม่อยู่แล้ว ถึงขนาดที่เธอเพียงแต่อยากเปลือยกายทำเรื่องน่าอับอายแบบนั้นตอนนี้เลย เป็นแบบนี้ได้อย่างไร?กู้รั่วเสวี่ยลูบหน้าผากเบา ๆ พยายามข่มกลั้นไฟปรารถนาภายในใจที่แทบจะปะทุออกมาภายในใจอย่างเต็มที่“คุณหนูกู้ นี่คุณเป็น
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 638
“ฮ่า ๆๆ!”เมื่อได้ยินคำถามของกู้รั่วเสวี่ย หลี่โย่วถังก็แหงนหน้าหัวเราะเสียงดังอย่างลำพองใจ ตระกูลกู้เหรอ?ตระกูลกู้มีอิทธิพลในเมืองหลวงจริง ๆ แต่ที่นี่คือเมืองหมอตูนะ!ต่อให้ตระกูลหลี่ไม่อาจควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างในเมืองหมอตูได้ แต่ตระกูลกู้ก็ไม่อาจทำอะไรได้ง่าย ๆ เหมือนกัน“คุณหนูกู้ คุณมองตัวเองสำคัญเกินไป และมองว่าตระกูลกู้สูงส่งเกินไปหรือเปล่า? คุณคิดว่าตระกูลกู้จะทำอะไรตระกูลหลี่ของผมในเมืองหมอตูได้เหรอ?”หลี่โย่วถังหัวเราะหยันพลางส่ายศีรษะกล่าวว่า “นอกจากนี้ คุณหนูกู้คงคิดไม่ถึงอย่างแน่นอนว่าผมได้เตรียมอุปกรณ์บันทึกภาพไว้แล้ว ถ้าไม่เชื่อ คุณก็มองไปทางนั้นสิ” หลี่โย่วถังกล่าวพลางเอามือชี้ไปยังกล้องวิดีโอขนาดเล็กข้างโต๊ะทำงานเลนส์กล้องหันตรงมายังทางกู้รั่วเสวี่ยพอดี และไฟสีแดงที่กะพริบด้านบนในเวลานี้บ่งบอกว่ากล้องตัวนี้ทำงานตั้งแต่ตอนที่กู้รั่วเสวี่ยยังไม่ได้เข้ามาในห้อง “คะ...คุณคิด....คุณคิดจะทำอะไร?!” เวลานี้กู้รั่วเสวี่ยรู้สึกทรมานแทบขาดใจแล้ว แต่ไม่ว่าอย่างไรเธอก็ต้องรักษาขีดจำกัดล่างของตัวเองไว้ให้ได้เธอจะไม่ยอมให้คนต่ำช้าอย่างหลี่โย่วถังสมหวังเป็นอันขาด! “ผม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 639
เวลานี้เอง ภายในห้องรับรองที่อยู่อีกทางด้านหนึ่ง เมื่อเห็นตู้เสี่ยวเยวี่ยผลักประตูเดินเข้ามา ฉู่เฉินก็คร้านที่จะมองเธอสักแวบหนึ่งยัยนี่ทำตัวเรียกร้องมากเกินไปแล้วจริง ๆ ครั้งที่แล้วตอนอยู่ที่บ้านตระกูลหลิ่ว เธอก็ร้องอย่างมีความสุขตั้งหลายครั้งถึงแม้ว่าจะมีวิชาลับบำเพ็ญคู่ แต่ฉู่เฉินก็ไม่ได้ยอมรับใครก็ได้ คนอย่างตู้เสี่ยวเยวี่ย ต่อให้ส่งมาฟรี ๆ ฉู่เฉินก็คร้านจะสนใจ“คุณฉู่คะ คุณนั่งอยู่ที่นี่คนเดียวไม่เบื่อเหรอคะ?” ตู้เสี่ยวเยวี่ยพูดพลางเดินเข้ามานั่งลงตรงที่วางแขนของโซฟาข้าง ๆ ฉู่เฉิน หน้าอกอวบใหญ่โคลงเคลงไปมาตรงหน้าฉู่เฉินในความคิดของเธอ ไม่มีผู้ชายหน้าไหนต้านทานการยั่วยวนอย่างกล้าหาญแบบนี้ของเธอได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคนอย่างฉู่เฉิน ที่ยังลงมือได้แม้กระทั่งหลิ่วชิงเหอกับลูกสาว แต่ว่าปฏิกิริยาตอบสนองของฉู่เฉินกลับนิ่งเฉยอย่างยิ่งต่อให้หน้าอกอวบอิ่มคู่นั้นของเธอแทบจะแนบชิดใบหน้าของฉู่เฉินแล้ว ฉู่เฉินก็ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ เลย เขายังคงดื่มน้ำชาอย่างไม่สะทกสะท้านเลยสักนิดเดียว ถึงขนาดที่ไม่แม้แต่จะเหลือบมองเธอสักแวบหนึ่ง “คุณฉู่คะ คุณอย่าเข้าใจผิดไปนะคะ ฉันแค่อยากให้
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 640
โครม! ฉู่เฉินใช้หมัดเหล็กอิงภูผาต่อยหัวหน้าทีมบอดี้การ์ดคนนั้นจนกระเด็นออกไปทันที“พรวด!” หัวหน้าทีมบอดี้การ์ดคนนั้นยังไม่ทันได้แม้แต่จะส่งเสียงร้องโอดครวญ เขาก็สิ้นลมหายใจไปทันที ฉู่เฉินเร่งฝีเท้าไปข้างหน้า ภายในช่วงเวลาไม่กี่อึดใจก็มาถึงหน้าประตูห้องทำงานของหลี่โย่วถัง เวลานี้กู้รั่วเสวี่ยตาพร่ามัวแล้ว ส่งเสียงหอบหายใจอย่างเย้ายวนออกมาเป็นระยะตอนนี้การควบคุมสติของเธอมาถึงจุดชายขอบที่จะพังทลายแล้ว หากฉู่เฉินมาช้าอีกแค่นาทีเดียว ละครโศกนาฏกรรมอาจจะทำการแสดงแล้วปัง! ขณะที่หลี่โย่วถังเดินเข้าไปหากู้รั่วเสวี่ยพร้อมกับรอยยิ้มชั่วร้าย เสียงดังสนั่นเลือนลั่นก็ดังเข้ามา จากนั้นประตูห้องทำงานของหลี่โย่วถังก็บินเข้ามาหาหลี่โย่วถัง“เฮ้ย? ใครน่ะ!” หลี่โย่วถังตกใจจนหดคอ ประตูห้องที่ทำจากไม้แท้หนักหลายสิบกิโลกรัมบานนั้นพุ่งเฉียดศีรษะเขาออกไปข้างนอกหน้าต่างหลี่โย่วถังตกใจจนวิญญาณแทบหลุดออกจากร่างตรงนั้นเลยจริง ๆ เขาเกือบจะปัสสาวะราดกางเกงแล้ว ถ้าเกิดโดนเข้าละก็ ต่อให้ไม่ตายก็คงหนังลอกเหมือนกัน เมื่อเห็นว่าคนที่พุ่งเข้ามาในห้องทำงานคือฉู่เฉิน หลี่โย่วถังก็อดโกรธจัดไม่ได้ เข
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 641
เลขาตัวน้อยเห็นฉู่เฉินที่ทำสีหน้าดุดันเดินตรงไปหาหลี่โย่วถัง เธอก็ตกใจกลัวจนหันหน้าวิ่งหนีไป เธอวิ่งหนีพลางล้วงโทรศัพท์ออกมาโทรไปหาหัวหน้าครอบครัวรุ่นสองของตระกูลหลี่ หรือก็คือหลี่เจี้ยนกั๋วผู้เป็นพ่อของหลี่โย่วถังนั่นเองฉู่เฉินเพียงแต่เบนศีรษะเล็กน้อย กวาดตามองแผ่นหลังของเลขาตัวน้อยคนนั้น คร้านจะสนใจเธอ จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปใกล้หลี่โย่วถังก่อนจะยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาบีบคอของหลี่โย่วถังไว้ “โครม!” หลี่โย่วถังถูกฉู่เฉินบีบคอจนลอยขึ้นจากพื้นทันใดนั้นเอง ความรู้สึกหายใจไม่ออกถาโถมเข้ามาหลี่โย่วถังหน้าเปลี่ยนเป็นสีเขียวม่วง มือเท้าดิ้นรนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ การดิ้นรนขัดขืนทั้งหมดของเขาไร้ประโยชน์เลยเมื่ออยู่ต่อหน้าฉู่เฉิน“ปะ...ปล่อยนะ...”หลี่โย่วถังดิ้นรนอีกหลายครั้งก่อนจะเลิกล้มการขัดขืนโดยสิ้นเชิง เพราะว่ายิ่งเขาดิ้นรนขัดขืนหนักขึ้น ความรู้สึกหายใจลำบากก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น มือใหญ่ของฉู่เฉินเหมือนกับคีมเหล็ก บีบจนเขาใกล้จะหายใจไม่ออกแล้ว“ปัง!” วินาทีต่อมา ฉู่เฉินพลันคลายมือออก ในชั่วพริบตาที่ร่างของหลี่โย่วถังจะร่วงลงถึงพื้น ฉู่เฉินก็คว้าเส้นผมของเขาไว้แล้วจับกระแทกลงไปกั
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 642
แต่คิดไม่ถึงว่าฉู่เฉินจะเป็นยอดฝีมือระดับสร้างรากฐาน “นะ...นายเป็นยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานเหรอ? ไอ้หนู ต่อให้นายอยู่ระดับสร้างรากฐานแล้วยังไง? สำนักอวี้ซือของฉันก็มีผู้อาวุโสระดับสร้างรากฐานอยู่สามคน!”“ถ้าเกิดนายกล้าแตะต้องฉันแม้เพียงเส้นผม สำนักอวี้ซือของฉันจะสู้กับนายให้ตายไปข้างหนึ่งแน่นอน!”เวลานี้อาจารย์จื่อหยางก็ตื่นตระหนกนิดหน่อยเช่นกันถึงอย่างไรเขาเป็นเพียงคนที่อยู่ระดับฝึกปราณขั้นแปดตัวเล็ก ๆ เท่านั้น เมื่อเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งระดับสร้างรากฐาน เขาย่อมต้องตายอย่างแน่นอนตอนนี้ทำได้เพียงอ้างสำนักของตัวเองมากดดันฉู่เฉินเท่านั้น โชคดีที่ฉู่เฉินรู้ถึงการมีอยู่ของสำนักอวี้ซือ เช่นนั้นน่าจะทราบดีว่าสำนักอวี้ซือก็มียอดฝีมือระดับสร้างรากฐานคอยรักษาการณ์อยู่สามคนหนึ่งต่อสาม ต่อให้ฉู่เฉินแข็งแกร่งอีกแค่ไหนก็ต้องตายสถานเดียว ตราบใดที่ฉู่เฉินไม่อยากตาย ก็ทำได้เพียงปล่อยเขาให้รอดไปได้ครบสามสิบสอง“ขอบอกข่าวร้ายอย่างยิ่งให้คุณฟังสักเรื่อง ต่อให้ไม่ฆ่าคุณ ผมก็มีความแค้นกับสำนักอวี้ซือของพวกคุณอยู่ดี”ฉู่เฉินหัวเราะหยัน ค่อย ๆ ชักกระบี่อ่อนออกมาจากเอวแล้วเอ่ยอย่างเรียบนิ่งว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 643
“ไอ้หนู นายยังกล้าใช้ความรุนแรงขัดขืนอีกเหรอ?”ชายวัยกลางคนที่โดนเลือดสาดเต็มตัวถือโอกาสล้วงเอกสารรับรองออกมาโบกต่อหน้าฉู่เฉิน ชี้ไปที่คำว่าแก๊งมังกรด้านบนพลางกล่าวว่า “นายกล้าทำร้ายใครสักคน นายก็จะเป็นศัตรูกับทั้งประเทศ!”“ไม่ใช่แค่วงการต่อสู้เท่านั้น ยังมีวงการบำเพ็ญเพียรอีกด้วย ไม่ว่าใครก็มีสิทธิ์ฆ่านายได้!”เมื่อคำพูดนี้ออกมา กู้รั่วเสวี่ยก็รีบดึงแขนของฉู่เฉินไว้แล้วพูดว่า “ฉู่เฉิน อย่าวู่วามเด็ดขาดนะคะ พวกเขาเป็นคนของแก๊งมังกร!” “เรื่องนี้จะต้องได้รับการคลี่คลายแน่นอนค่ะ ตระกูลกู้ของพวกเราก็จะไม่นิ่งดูดายเหมือนกัน พี่อย่า...”กู้รั่วเสวี่ยตกใจกลัวจนหน้าซีดเผือดไปหมดแล้ว ขอเพียงฉู่เฉินฟันกระบี่ออกไป สมาชิกแก๊งมังกรสี่คนตรงหน้านี้ไม่พอให้เขาฆ่าเลยแต่ถ้าเป็นแบบนั้น ฉู่เฉินก็จะก่อหายนะครั้งใหญ่ขึ้นมาแล้วจริง ๆ นับตั้งแต่ก่อตั้งแก๊งมังกร ไม่ว่าจะเป็นวงการต่อสู้หรือว่าวงการบำเพ็ญเพียรล้วนยอมรับการปกครองของแก๊งมังกรโดยปริยาย แม้ว่าจะเป็นสำนักบำเพ็ญเพียรที่ยอดเยี่ยมอีกแค่ไหนก็ต้องให้ความเคารพต่อแก๊งมังกรไม่ว่าอย่างไรกู้รั่วเสวี่ยก็ไม่อยากให้ฉู่เฉินก่อปัญหาใหญ่โตแบบนี้เพร
บทล่าสุด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 748
ศพของปรมาจารย์จ้าวร่วงลงพื้นอย่างหนักหน่วง จนฝุ่นฟุ้งกระจายเต็มพื้นเมื่อเห็นฉากนี้ ห้องประชุมก็เงียบกริบจนได้ยินแม้กระทั่งเสียงเข็มตก!อู่จวิ้นเจี๋ยที่เมื่อกี้ยังร้องโวยวาย เวลานี้ตกใจกลัวจนหน้าซีดเผือด ตัวสั่นเทิ้มไม่หยุด รู้สึกเหมือนดิ่งลงไปในหลุมลึกนี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว สังหารปรมาจารย์จ้าวในชั่วพริบตา?ถ้ารู้แต่แรกว่าฉู่เฉินน่ากลัวขนาดนี้ ไม่ว่าอย่างไรวันนี้เขาจะไม่วิ่งมาหาเรื่องซวยที่ฉู่ซื่อกรุ๊ปหรอกส่วนพวกคนติดตามที่ยังอยากพุ่งไปช่วยเหลืออู่จวิ้นเจียก็ตกใจกลัวจนปัสสาวะราดกางเกงทันทีนั่นมันปรมาจารย์เชียวนะ ยังไม่ทันได้สัมผัสแม้แต่เสื้อผ้าของฉู่เฉินก็โดนฆ่าทิ้งในพริบตาด้วยกระบวนท่าเดียวโชคดีที่พวกเขาไม่ได้บุ่มบ่าม ไม่อย่างนั้นตอนนี้หญ้าบนหลุมศพคงสูงสามนิ้วไปแล้วหลิ่วหรูเยียนก็สูดลมหายใจเย็นยะเยือก จากมุมมองของเธอสามารถมองเห็นได้ชัดเจนว่าฉู่เฉินแค่สะกิดนิ้วเบา ๆ ปรมาจารย์จ้าวคนนั้นก็กระเด็นลอยออกไปไอ้สวะไร้ค่าฉู่เฉินแข็งแกร่งขึ้นขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?แม้ว่าหลิ่วชิงเหอไม่ได้ตกใจเท่าหลิ่วหรูเยียน แต่เธอก็ตกใจกลัวจนดวงหน้าเล็กซีดเผือดไม่ว่าจะพูดอีกอย่างไร นั่นก็เ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 747
เมื่อเห็นชายวัยกลางคน หลิ่วหรูเยียนกับหลิวชิงเหอแม่ลูกก็ตกใจยกใหญ่อู่เย่าปัง!ประธานธนาคารเทียนเจิ้ง ผู้นำตระกูลอู่!ในวงการธุรกิจของเจียงจง เป็นตัวตนที่ไม่มีใครกล้าหาเรื่อง แม้แต่ตระกูลหยางที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองยังต้องเกรงใจอู่เย่าปังถึงสามส่วนจบสิ้นแล้ว!ครั้งนี้โดนฉู่เฉินทำร้ายจนตายแล้วจริง ๆ!หลิ่วหรูเยียนจ้องฉู่เฉินด้วยความเคียดแค้นแล้วพูดว่า “ฉู่เฉิน แกยังไม่รีบปล่อยคุณชายอู่อีก แกอยากทำร้ายพวกเราจนตายหรือไง?”หลิ่วชิงเหอกลับรีบดึงหลิ่วหรูเยียนไว้ถึงแม้เธอจะไม่รู้แน่ชัดว่าฉู่เฉินมีไพ่ตายอะไรกันแน่ แต่จากสีหน้าสงบเยือกเย็นของฉู่เฉิน หลิ่วชิงเหอรู้สึกได้ราง ๆ ว่าฉู่เฉินยังต้องมีทางหนีทีไล่อย่างแน่นอน ตอนนี้สถานการณ์ยังไม่แน่ชัด หากเวลานี้ตัดความสัมพันธ์กับฉู่เฉินละก็ พวกเธอแม่ลูกคงจะจบเห่แล้วจริง ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อครู่อู่จวิ้นเจี๋ยบอกเงื่อนไขเองกับปากว่าอยากให้หลิ่วชิงเหอแม่ลูกไปนอนกับพ่อลูกตระกูลอู่หนึ่งเดือน ยิ่งทำให้หลิวชิงเหอไม่อาจยอมรับได้“พ่อ...ช่วยผมด้วย! ผมโดนทำร้ายจนยับเยินแล้ว!”อู่จวิ้นเจียอ้าปากก็พ่นฟองเลือดออกมาคำใหญ่ เนื่องจากโดนตบจนฟันหน้ากระเ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 746
ฉู่เฉินพูดพลางลากเก้าอี้มาหนึ่งตัวก่อนจะนั่งลงหน้าโต๊ะประชุมด้วยท่าทางสง่างามทรงอำนาจอู่จวิ้นเจี๋ยจ้องเขม็งไปที่ฉู่เฉินอยู่นาน ทันใดนั้นก็หัวเราะขึ้นมาเสียงดัง ลากเก้าอี้มานั่งตรงข้ามฉู่เฉิน แล้วชี้ไปที่หลิ่วหรูเยียนพลางพูดว่า “ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่คุยเรื่องราคาของยัยนี่เท่านั้น”“ใครใช้ให้ฉู่ซื่อกรุ๊ปของพวกเธอติดหนี้ธนาคารของเราตั้งสองพันห้าร้อยล้านล่ะ?”“ถ้าน้องชายสนใจด้วยเหมือนกัน พวกเราแบ่งกันได้นะ ฉันนอนสามวันแรก นายนอนสี่วันหลัง อย่าทำลายไมตรีต่อกันก็พอ”ถึงอย่างไรอู่จวิ้นเจี๋ยก็เป็นคนที่เคยผ่านโลกมาเหมือนกัน ระดับความโหดเหี้ยมอำมหิตในการลงมือของฉู่เฉินถึงขนาดที่เด็ดขาดยิ่งกว่านักสู้บางคนที่เขาเคยเจอเสียอีก นี่ก็หมายความว่าฉู่เฉินจะต้องมีภูมิหลังอยู่บ้างเหมือนกันแน่นอน อู่จวิ้นเจี๋ยยังไม่อยากแตกหักจนกว่าจะรู้ถึงเบื้องลึกของอีกฝ่ายอย่างชัดเจน“อู่จวิ้นเจี๋ย คุณมันไร้ยางอาย!”หลิ่วหรูเยียนโกรธจนตัวสั่น แม้แต่หน้าอกขาวนวลคู่นั้นก็แทบจะทะลักออกมาจากในชุดสูทตัวเล็ก หลิวชิงเหอรีบดึงหลิ่วหรูเยียนไว้ แล้วส่ายหน้าให้เธอติดต่อกัน สถานการณ์ในตอนนี้ไม่ใช่สิ่งที่พวกเธอสองแม่ลูกจะ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 745
“ฉู่เฉิน แกพูดเหลวไหลอะไร!” หลิ่วหรูเยียนด่าอย่างเกรี้ยวกราดด้วยสีหน้าตื่นตระหนกหลิ่วชิงเหอรีบเข้ามาหาฉู่เฉิน ก่อนจะผลักฉู่เฉินแล้วพูดว่า “ฉู่เฉิน ฉันขอร้องละ อย่าทำให้เรื่องยุ่งมากกว่านี้อีกได้หรือเปล่า?”ฉู่เฉินผลักมือของหลิ่วชิงเหอออกแล้วเอ่ยอย่างเรียบนิ่งว่า “พูดอีกยังไง ฉู่ซื่อกรุ๊ปก็เป็นธุรกิจที่พ่อแม่ของฉันทิ้งไว้ให้ ใครอนุญาตให้พวกเธอมาค้าประเวณีที่นี่?” “อีกอย่าง เมื่อกี้ใครมันต่ำช้าลวนลามพี่หลิงหลิง ลุกออกมาซะ!” เมื่อคำพูดนี้ออกมา ชายหนุ่มที่สวมชุดสูทสีดำก็จัดคอเสื้อ มองไปทางฉู่เฉินด้วยใบหน้ายิ้มหยันแล้วพูดว่า “ไอ้หนู ใครมันทำพลาดอะไรเข้า ถึงทำให้นายโผล่มาได้!” “รู้ไหมว่าคุณชายอย่างฉันคือใคร? กล้าร้องตะโกนเสียงดังต่อหน้าฉันเรอะ!”ดวงตาของฉู่เฉินหดลงเล็กน้อย มองชายหนุ่มอย่างพิจารณา ยังไม่ทันที่ฉู่เฉินจะก้าวไปข้างหน้า หลิวชิงเหอก็รีบดึงฉู่เฉินไว้ แล้วเอ่ยด้วยสีหน้าตื่นตระหนกว่า “ฉู่เฉิน แกห้ามวู่วามเด็ดขาด!”“เขาคืออู่จวิ้นเจี๋ย คุณชายใหญ่จากตระกูลธนาคารอู่ พวกเราล่วงเกินตระกูลอู่ไม่ได้เด็ดขาดนะ!”ตระกูลอู่?ฉู่เฉินเลิกคิ้ว ในความทรงจำมีแซ่อู่แบบนี้ในเจียงจงจริง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 744
“ฉันก็เลยรีบสิ่งออกมาโทรหาคุณ แต่ว่า...แต่ว่าโดนลูกน้องคนหนึ่งของเขาได้ยินเข้าก็เลยแย่งโทรศัพท์ของฉันไป ถะ...แถมยังคิดจะลวนลามฉันด้วย...”อะไรนะ?!ฉู่เฉินหรี่ตาแล้วเอ่ยด้วยเสียงเย็นชา “คนที่พยายามลวนลามพี่เมื่อกี้อยู่ที่ไหนครับ?”“แล้วคุณชายใหญ่อู่อะไรนั่นอยู่ที่ไหนครับ?” ต้าหลิงจื่อรีบพูดว่า “อยู่ในห้องประชุมชั้นสิบสาม คุณตามฉันค่ะ” ต้าหลิงจื่อพูดพลางรีบจับมือฉู่เฉินไว้ ก่อนจะวิ่งไปทางชั้นสิบสามเพิ่งจะเลี้ยวผ่านมุมบันไดก็มีเสียงทะเลาะวิวาทดังมาจากทางห้องประชุม “ผู้จัดการใหญ่หลิ่ว ผมแนะนำว่าทางที่ดีคุณควรรู้จักปรับตัวไปตามสถานการณ์หน่อยนะครับ เงินก้อนนี้ธนาคารของเราสามารถเร่งทวงได้ และก็ชะลอได้ แต่เท่าที่ผมรู้มา สถานการณ์ของฉู่ซื่อกรุ๊ปในตอนนี้ เกรงว่าเวลานี้ของปีหน้าก็คงเอาเงินสองพันห้าร้อยล้านออกมาไม่ได้แล้วละมั้ง?”“อันที่จริงข้อเสนอของผมก็ไม่ได้เกินไปเลยสักนิด ขอเพียงคุณนอนกับผมแค่คืนเดียว แล้วให้ประธานหลิ่วอยู่เป็นเพื่อนพ่อของผมให้ดี เงินบริษัทพวกคุณแค่นี้จะถือเป็นอะไรได้ ให้พวกคุณก็ไม่เป็นไร”“หนึ่งเดือนได้สองพันห้าร้อยล้าน ร่างกายของคุณมีค่ามากเลยนะ” หลังจากเสียงพ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 743
“นี่พอไหวอยู่”ดวงหน้าเล็กของอวี้ลู่ยิ้มแย้มด้วยความดีใจ ก่อนจะผลักแขนของฉู่เฉินที่ขวางอยู่ตรงหน้าอกออก แล้วหยิบกระดาษปากกาขึ้นมาเขียนสูตรยาก่อนยื่นให้กับฉู่เฉิน “นี่คือสูตรโอสถสุคนธ์ มีเฉพาะในเหยา...เอ่อสำนักศักดิ์สิทธิ์ของเรา”“ไม่เพียงสามารถขจัดกลิ่นคาวเลือดบนตัวเขา ยังสามารถเปิดสติปัญญาเปลี่ยนแปลงจิตวิญญาณ ถ้ากินไปนาน ๆ ก็ได้ผลดีอย่างน่าทึ่งด้วย”โอ้โห!อวี้ลู่ยังคงเป็นโฉมงามหนึ่งยิ้มล่มบ้านเมืองจริง ๆฉู่เฉินมองจนเคลิ้มไปเล็กน้อย แทบจะอดไม่ไหว อวี้ลู่ยิ้มอย่างงดงาม ทำให้ชูเฉินมองจนเคลิ้ม เกือบจะเผลอจับเธอให้โผเข้าใส่อ้อมอก “เจ้ามองอะไรน่ะ?”วินาทีต่อมา อวี้ลู่เองก็สังเกตเห็นสายตาที่ดูผิดปกติของฉู่เฉินแล้วเช่นกัน เธอจึงรีบใช้แขนบังหน้าอกขาวเนียนไว้แล้วมองฉู่เฉินอย่างระแวดระวัง “ไม่มีอะไรครับ ตอนเช้าอากาศเย็น ผมกลัวพี่จะเป็นหวัด”ฉู่เฉินยิ้มเจ้าเล่ห์พลางหอมแก้มของอวี้ลู่ทีหนึ่ง“เจ้าทำอะไร!”อวี้ลู่ลุกพรวดขึ้นมา ดวงตางามเปล่งประกายความเย็นชา!“พี่จะดุขนาดนี้ทำไม? นี่เป็นธรรมเนียมสากลไม่รู้เหรอ?”ฉู่เฉินพูดพลางค้นโทรศัพท์มือถือหาคลิปวิดีโอออกมาหลายอันแล้วพูดว่า “ไม่เ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 742
“เปล่าครับ หัวหน้าใหญ่ถานดูเอาเองเถอะครับ”ฉู่เฉินกล่าวจบก็ถ่ายรูปส่งให้ถานเฟยชั่วขณะหนึ่ง แม้แต่ถานเฟยก็อึ้งเซ่อซ่าไปแล้วศีรษะที่อยู่บนพื้นยังกินไม่เสร็จนั้น เขามองแวบเดียวก็จำได้ว่าเป็นปี้คุน เพียงแต่ว่าปี้คุนในตอนนี้ดูน่าเวทนาเล็กน้อย ทั่วทั้งร่างเหลือเพียงเศษเนื้อไม่กี่ชิ้นเท่านั้น “โอเคครับ ขอบคุณคุณฉู่นะครับ ถ้าเกิดกวาดล้างสำนักว่านเซี๋ยแล้ว ผมจะรายงานกับทางเบื้องบนขอความดีความชอบให้คุณฉู่แน่นอนครับ” ถานเฟยกล่าวจบก็วางสายโทรศัพท์ ฉู่เฉินกวาดตามองผีดิบเลือดคลั่งที่ยังคงกินอาหารอยู่ ก่อนจะเดินกลับไปนั่งในรถดวงหน้าเล็กของกู้รั่วเสวี่ยซีดเผือด เอาเสื้อปิดหน้าอกไว้ มองฉู่เฉินพลางกล่าวว่า “มะ...ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมคะ?” ฉู่เฉินฉีกยิ้มกล่าวว่า “ไม่มีอะไรแล้ว น้องชายกินข้าวน่ะ พวกเราเองก็อย่าอยู่ว่าง ๆ เลย”“หา?” กู้รั่วเสวี่ยยังไม่ทันมองไปนอกหน้าต่างรถ ก็ถูกฉู่เฉินกดไว้ใต้ร่าง.....เมื่อฉู่เฉินกลับถึงบ้านเก่าของตระกูลฉู่ ก็เป็นเวลาเช้าวันถัดมาแล้วกู้รั่วเสวี่ยประคองร่างกายที่เหนื่อยล้าส่งฉู่เฉินที่หน้าประตูบ้านเก่าของตระกูลฉู่ ก่อนจะกลับไปพักผ่อนเหมือนกับหนีไปเธอ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 741
“พอแค่นี้เหรอ”ฉู่เฉินแสยะยิ้ม ย่อตัวลงมา มองปี้คุนที่มีเลือดเต็มตัวอย่างพิจารณาแล้วพูดว่า “ผมจำได้ว่าเมื่อกี้คุณไม่ได้พูดแบบนี้นี่นา ผมชอบท่าทางหัวแข็งดื้อรั้นของคุณนะ” ปี้คุนรู้สึกข่มขื่นใจ ถ้ารู้แต่แรกแล้วว่าฉู่เฉินยังมีไม้เด็ดที่สุดยอดขนาดนี้อยู่ ไม่ว่าอย่างไรเขาก็คงไม่ถ่อสังขารมาส่งตัวเองให้ถึงที่ตายหรอก“ผมถามคุณว่าตอนนี้คนของสำนักว่านเซี๋ยซ่อนตัวอยู่ที่ไหน?” สีหน้าของฉู่เฉินพลันเย็นชาขึ้นมา จ้องมองปี้คุนด้วยใบหน้าที่แฝงไปด้วยจิตสังหารเขาไม่มีวันลืมภาพถ่ายพวกนั้นที่ถานเฟยให้เขาดูบนเฮลิคอปเตอร์ฉู่เฉินปล่อยหลี่ว์เจิ้งหยาง เป็นเพราะว่าฉู่เฉินขี้เกียจจะสนใจตัวตลกแบบนั้น มันเหมือนเขาบดขยี้ตัวเรือด ไม่มีความหมายเลยแม้แต่น้อยแต่ปี้คุนไม่ใช่แบบนั้น!ในเมื่อหลี่ว์เจิ้งหยางเรียกเจ้าสำนักปี้ครั้งแล้วครั้งเล่า นั่นก็แสดงให้เห็นว่ามีความเป็นได้อย่างยิ่งว่าปี้คุนก็คือเจ้าสำนักว่านเซี๋ยถึงอย่างไรเขาน่าจะรู้ที่ซ่อนตัวพวกคนของสำนักว่านเซี๋ยที่เหลืออยู่เป็นอย่างดี“พี่ฉู่ ผมไม่รู้จริง ๆ นับตั้งแต่ที่โดนคนของแก๊งมังกรจับตามองครั้งก่อนก็แทบจะกวาดล้างสำนักว่านเซี๋ย พวกเราก็หนีไปกันค
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 740
เมื่อสิ้นเสียงคำพูด สีหน้าของปี้คุนเต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง ก่อนจะสะบัดฝ่ามือออกไปหนึ่งครั้ง ทันทีที่ลมบนฝ่ามือของเขาถูกผลักออกไป พื้นที่รอบๆ ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง“โครม!”วินาทีถัดมา สองฝ่ามือปะทะกัน เกิดคลื่นพลังสีขาวที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า แผ่กระจายออกไปในอากาศอย่างรุนแรงทว่า สิ่งที่ปี้คุนจินตนาการไว้ว่าร่างของชายร่างซูบผอมถูกกระแทกจนกระเด็นไปไกลกลับไม่เกิดขึ้น ตรงกันข้าม เขากลับรู้สึกว่าฝ่ามือของตัวเองเหมือนตบลงบนภูเขาหิน แข็งจนถูกแรงสะท้อนทำให้เซถอยไปหลายก้าว ซี้ดๆ !ปี้คุนถึงกับหน้าถอดสีด้วยความตกตะลึง! “ฟู่!”แต่ยังไม่ทันที่เขาจะตั้งตัวได้ ฝ่ามือผอมแห้งที่ดำคล้ำก็ตบลงมาอีกครั้งเมื่อเห็นดังนั้น ฉู่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ก่อนจะหมุนตัวกลับมาพร้อมไขว้มือไว้ด้านหลัง เดินก้าวเข้าหาหลี่ว์เจิ้งหยางทีละก้าว“หืม?”ในตอนนี้หลี่เจิ้งหยางเองก็เริ่มสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ ดูเหมือนว่าปี้คุนจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของชายผอมแห้งคนนั้นเลยสักนิด กลับเป็นฝ่ายที่ถูกกดดันเสียเอง นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?เพียะ!ยังไม่ทันที่เขาจะคิดอะไรออก ฝ่ามือของฉู่เฉินก็ฟาดเข้ามาเสียแล้
