เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 548
บทที่เกี่ยวข้อง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 549
เมื่อเห็นกระบวนท่านี้ของฮวาว่านโหลว กู่ฉางเซิงก็ทำหน้าตกตะลึงออกมา ขณะเดียวกันยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นรอยยิ้มบาง ๆ นี่เป็นการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดซึ่งหลอมรวมเคล็ดวิชาตลอดทั้งชีวิตของฮวาว่านโหลว ต่อให้เป็นกู่ฉางเซิงก็ไม่กล้าไปรับง่าย ๆ เหมือนกันนอกจากนี้ นี่ก็เป็นสุดยอดวิชาที่สร้างชื่อเสียงให้ฮวาว่านโหลวมาหลายปี เคยพลิกสถานการณ์มาหลายครั้ง สังหารสุดยอดผู้แข็งแกร่งที่มีระดับพลังสูงกว่าฮวาว่านโหลวฉู่เฉินกลับหัวเราะหยัน ในสายตาของคนอื่น ความเร็วของฮวาว่านโหลวไวจนไม่อาจแยกแยะด้วยตาเปล่า แต่ว่าในสายตาของฉู่เฉิน ความเร็วของเขาช้าเหมือนเต่าคลานก็ไม่ปาน“นี่ก็คือการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของคุณเหรอ?” ฉู่เฉินยิ้ม ดูเหมือนว่าช่องว่างระหว่างนักสู้กับผู้บำเพ็ญเพียรจะไม่สามารถลบเลือนด้วยการสั่งสมระดับพลังและประสบการณ์ระหว่างทั้งสองฝ่ายมีความแตกต่างกันโดยแก่นแท้ ต่อให้ฮวาว่านโหลวใช้พลังทั้งหมด มันก็เป็นแค่พละกำลังของมนุษย์คนหนึ่งเท่านั้นมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ธรรมดาหรือว่านักสู้ เมื่ออยู่ต่อหน้าฟ้าดินล้วนอ่อนแอเกินไปตราบใดที่ยังไม่ได้ก้าวข้ามขั้นนั้นแล้วตระหนักรู้ถึงกลไกขอ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 550
ฉู่เฉินยิ้มหยันพลางส่ายหน้า เมื่อกี้เขาใช้วิธีการของนักสู้โจมตีฮวาว่านโหลวล้วน ๆ เพียงแต่ว่าต่อให้ฉู่เฉินไม่ได้ใช้กำลังทั้งหมด การโจมตีสุดชีวิตของอีกฝ่ายก็ยังคงทำให้เขาผิดหวังอย่างมากดูท่าความห่างชั้นระหว่างนักสู้กับผู้บำเพ็ญเพียรจะไม่ง่ายเหมือนอย่างที่ฉู่เฉินจินตนาการไว้เมื่อครู่นี้ “เป็นไปไม่ได้!” ฮวาว่านโหลวเหมือนถูกอะไรบางอย่างกระตุ้นก็ไม่ปาน เขาคำรามสุดเสียงว่า “เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดที่คุณจะไม่ได้รับบาดเจ็บเลย ผมไม่เชื่อ!” ฉู่เฉินแบมือกล่าวว่า “ความจริงก็อยู่ตรงหน้าคุณแล้ว คุณอ่อนแอเกินไปจริง ๆ อ่อนแอจนผมกลัวว่าแค่ต่อยส่ง ๆ ทำให้คุณตัวระเบิดได้แล้ว”ฉู่เฉินเอามือสองข้างไพล่หลังแล้วเดินไปหาฮวาว่านโหลว “เป็นไปไม่ได้...” ฮวาว่านโหลวเห็นฉู่เฉินเดินเข้ามา จากนั้นก็มีพายุหมุนเกิดขึ้นใต้เท้าของเขา ดูดเศษหินที่กระจายเต็มพื้นลอยขึ้นไปในอากาศเวลานี้เอง กลิ่นอายของความตายพลันปกคลุมตัวเขา “เดิมทีคิดว่าคุณพูดจาโอหังขนาดนั้น คงจะมีความสามารถอยู่บ้างจริง ๆ เฮ้อ”ฉู่เฉินถอนหายใจเบา ๆ แล้วกล่าวว่า “แต่ความจริงพิสูจน์แล้วว่าคุณไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะเป็นคู่ฝึกซ้อมของผมเลยด้วยซ้ำ”
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 551
ราชันขาอุดรผู้ยิ่งใหญ่ จนกระทั่งตายก็ไม่อาจเหลือแม้แต่ศพที่สมบูรณ์ได้ฉากนี้ ใครเห็นแล้วไม่ขวัญหนีดีฝ่อ?ทั่วทั้งห้องโถงตกอยู่ท่ามกลางความเงียบงันอย่างเนิ่นนานถึงขนาดที่ผู้คนรอบข้างไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงด้วยซ้ำเวลานี้เอง ภายในห้องออฟฟิศชั้นสอง หยวนคุนมองฉู่เฉินด้วยสายตาคมกริบข้างกายเขามีชายวัยกลางคนสวมเสื้อแบบจีนสั้นสีดำ เอ่ยพลางขมวดคิ้วมุ่นว่า “เจ้าสำนัก ท่านจะรับเขาเข้าหงเหมินเหรอครับ?”หยวนคุนส่ายหน้าเล็กน้อย ลูกเหล็กในมือส่งเสียงดังกังวานใส ก่อนจะเอ่ยอย่างใคร่ครวญว่า “คนระดับนี้ พวกเราอยากรับก็รับเลยได้ยังไง?” “คบเป็นเพื่อนไว้ก็พอ แต่ต้องระวังหมอนี่ให้มาก ๆ”หยวนคุนกล่าวจบก็หันตัวเดินจากไป ไม่เหลียวมองไปทางห้องโถงจัดแสดงอีกเลย จนกระทั่งผ่านไปเนิ่นนาน ฉู่เฉินถึงค่อย ๆ หันหน้ามามองกู่ฉางเซิงแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ว่า “เมื่อกี้คุณบอกว่าจะให้ผมตายโดยไม่เหลือศพครบถ้วนสินะ?” “ฝ่ามือเหล็กอะไรนั่นของคุณ ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเทียบกับเขาแล้วเป็นยังไง? มาเถอะ ผมรีบ” กู่ฉางเซิงที่เมื่อกี้ยังทำสีหน้ายโสโอหัง พอถูกฉู่เฉินชี้นิ้วใส่ตัวสั่นขึ้นมาฉับพลัน เขากับฮวาว่านโหลวอยู่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 552
หยางเส้าหัวกระเสือกกระสนลุกขึ้นมาจากพื้น เขาไม่สนใจกางเกงที่เปียกชื้น ชี้นิ้วไปที่ฉู่เฉินแล้วพูดว่า “รากฐานของตระกูลหยางเรา เศรษฐีใหม่อย่างแกจะมาเทียบได้ยังไง” “ถึงแม้ผู้อาวุโสฮวาจะตายไปแล้ว แต่ก็ยังมีผู้อาวุโสกู่อยู่นะ!”“อาศัยแค่ฝ่ามือทรายเหล็กของผู้อาวุโสกู่ก็สามารถตบแกจนกลายเป็นเนื้อเละ ๆ ได้แล้ว!”ฟึบ! เขาเพิ่งจะพูดจบ กระบี่ยาวที่ส่องประกายเย็นเยียบไปทั่วพลันปรากฏขึ้นในมือของฉู่เฉินกระบี่เล่มนี้เพิ่งจะปรากฏขึ้นในมือของฉู่เฉิน ความมั่นใจที่กู่ฉางเซิงเพิ่งหากลับมาได้พลันมลายหายไปทันทีแม้ว่าเขาไม่ใช่ผู้บำเพ็ญเพียร แต่ก็เป็นยอดฝีมือระดับฝึกปราณชั้นเจ็ด แค่เห็นก็ดูออกว่ากระบี่ในมือของฉู่เฉินเล่มนั้นไม่ใช่ของธรรมดาอย่างแน่นอนมีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็นกระบี่ล้ำค่าระดับของวิเศษกลิ่นอายของความตายปกคลุมเหนือศีรษะของกู่ฉางเซิงในพริบตาเวลานี้กู่ฉางเซิงเคียดแค้นหยางเส้าหัวกับผู้ติดตามหลายคนข้างกายเขาจะตายอยู่แล้วจริง ๆนี่ตั้งใจเร่งให้เขาไปตายไม่ใช่หรือไง?“ใช่เหรอครับ? ฝ่ามือเหล็ก? ได้ งั้นก็เข้ามาเถอะ” ฉู่เฉินกวักนิ้วให้กู่ฉางเซิง ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ไม่มีพิษภัย“
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 553
อันที่จริงกู่ฉางเซิงทำทุกอย่างนี้ก็เพื่อถ่วงเวลาเท่านั้น ขอเพียงคนของแก๊งมังกรมาถึง เขาก็จะปลอดภัยแล้วเพียงแต่ว่าพวกหยางเส้าหัวไม่รู้แผนการเหล่านี้ในใจของเขาเลย เมื่อเห็นกู่ฉางเซิงตั้งท่าพร้อมสู้กับฉู่เฉินจริง ๆ แต่ละคนก็ตะโกนเชียร์กู่ฉางเซิงด้วยความตื่นเต้น“ผู้อาวุโสกู่ลงมือแล้ว จะต้องฆ่าไอ้หมอนี่ทิ้งแน่!” “ฉันว่าผู้อาวุโสกู้ไม่มีทางทำให้พวกเราผิดหวังแน่นอน” “ควรฟาดไอ้หมอนี่ให้แบนเป็นแป้งย่างตั้งนานแล้ว ผู้อาวุโสกู่เกรียงไกร!” เสียงตะโกนของผู้คนรอบข้างทำให้ใบหน้าของกู่ฉางเซิงเผยรอยยิ้มมั่นใจออกมาอย่างเต็มเปี่ยม “พร้อมแล้วสินะ?”ฉู่เฉินยิ้มจาง ๆ เดินไปหากู่ฉางเซิง“เจ้าหนุ่ม คุณต้องคิดให้ดี ๆ นะ ไม่รู้ว่ามีดวงวิญญาณอาฆาตของยอดฝีมือมากเท่าไหร่ที่อยู่ภายใต้ฝ่ามือทรายเหล็กนี้ของผม เมื่อประมือกันแล้ว คุณไม่มีทางให้ถอยแล้วนะ”กู่ฉางเซิงพูดพลางก้าวเดินแปดทิศวนรอบฉู่เฉิน ดวงตาฝ้าฟางจ้องเขม็งไปที่กระบี่ยาวในมือของฉู่เฉิน ฉู่เฉินอดเลิกคิ้วไม่ได้แล้วเอ่ยด้วยเสียงเย็นชาว่า “จะสู้ก็สู้สิ คุณจะเดินวนอะไร?”“เจ้าหนุ่ม นี่คุณไม่เข้าใจสินะ นักสู้ใช้วรยุทธ์มากำจัดคนชั่วสนับสนุนผู้
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 554
หืม?กู่ฉางเซิงได้ยินคำกล่าวก็ขมวดคิ้วมองไปทางฉู่เฉินแล้วกล่าวว่า “ปกป้องฉันให้รอดตาย? เด็กไร้ยางอายอย่างคุณพูดออกมาได้ ถ้าเกิดไม่ใช่เพราะคุณให้คนไปแจ้งแก๊งมังกร เวลานี้ คุณคงเป็นศพอยู่ที่นี่ไปนานแล้ว!”ฉู่เฉินได้ยินคำกล่าวก็หัวเราะหยันแล้วเอ่ยว่า “ใช่เหรอครับ?”“งั้นผมขอถามเจียงหย่วนหน่อยว่า ใครเรียกคนของแก๊งมังกรมากันแน่” ทันทีที่สิ้นเสียงพูด ฉู่เฉินค่อย ๆ หันหน้ามองไปทางเจียงหย่วน เวลานี้เจียงหย่วนก็มองเห็นฉู่เฉินแล้วเช่นกัน เขารีบเดินมาหาฉู่เฉินอย่างรวดเร็ว ก่อนจะประสานมือคารวะกล่าวว่า “คุณฉู่”เมื่อเห็นฉากนี้ ไม่ว่าจะเป็นกู่ฉางเซิงหรือว่าพวกหยางเส้าหัวต่างก็ตกใจ! ฉู่เฉินมีความสัมพันธ์กับคนของแก๊งมังกรด้วยเหรอ?นี่เป็นเรื่องที่กู่ฉางเซิงคิดไม่ถึงอย่างมาก โดยเฉพาะเมื่อเห็นท่าทางของเจียงหย่วน ดูเหมือนหวาดกลัวฉู่เฉินมากเลยแย่แล้ว!กู่ฉางเซิงอดรู้สึกหนักอึ้งไม่ได้ฉู่เฉินเอามือข้างหนึ่งไพล่หลัง ปรายตามองเจียงหย่วนแล้วกล่าวว่า “หัวหน้าเจียง คุณมาที่นี่ได้ยังไงครับ?” เจียงหย่วนได้ยินคำกล่าวแล้วจะกล้าปิดบังที่ไหน เขายื่นแท็บเล็ตในมือให้ฉู่เฉินโดยตรงแล้วพูดว่า “คุณฉู่ เมื่
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 555
ตุบ!หยางเส้าหัวสมกับเป็นลูกชายเศรษฐีอันดับหนึ่ง คุกเข่าลงอย่างคล่องแคล่วฉับไว ไม่มีอืดอาดยืดยาดเลยแม้แต่น้อย “พะ...พี่ฉู่ ผมผิดไปแล้ว ผมเต็มใจยอมรับความพ่ายแพ้”ในขณะที่หน้าผากของหยางเส้าหัวกำลังจะแตะพื้น กลับถูกหนังรองเท้าของฉู่เฉินขวางไว้ ปากของหยางเส้าหัวเลยสัมผัสแนบชิดกับหนังรองเท้าของฉู่เฉินทันที“พี่ฉู่ ผมยอมแล้วจริง ๆ” หยางเส้าหัวเงยหน้าขึ้นมา มองฉู่เฉินด้วยท่าทางน่าสงสาร “ขอโทษคุณหนูเย่!” ฉู่เฉินเอานิ้วชี้ไปที่เย่ชิ่นเหยียนแล้วเอ่ยอย่างเรียบนิ่งหยางเส้าหัวได้ยินคำกล่าว ความเคียดแค้นที่ยากจะสังเกตเห็นก็แล่นวาบขึ้นมาในดวงตา เขาก้มหน้าลง กัดฟันสูดลมหายใจลึกเฮือกหนึ่งเมื่อเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มน่ารักน่าเอ็นดูแทน“ครับ ๆๆ ผมจะโขกหัวขอโทษคุณหนูเย่เดี๋ยวนี้เลย” หยางเส้าหัวเองก็ทำตัวเชื่อฟังมากพอ เวลานี้การทำตัวอวดดีก็เท่ากับรนหาที่ตาย แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่มีแผนสำรองหยางเส้าหัวฉวยโอกาสตอนที่กู่ฉางเซิงถูกฆ่าเมื่อสักครู่นี้ ส่งข้อความไปให้หยางเทียนหลงแล้ว เนื่องจากเวลากระชั้นชิด ดังนั้นจึงบอกแค่ว่าเขาอยู่ในสถานการณ์คับขัน รีบม
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 556
“แม่งเอ๊ย! ไว้ฉันรอดพ้นคราวนี้ไปได้ พวกนายหน้าไหนก็อย่าคิดจะอยู่ดีมีสุขเลย!”หยางเส้าหัวลอบสาบานในใจพลางโทรศัพท์หาพ่อของตัวเอง“ฉันรีบไปแล้ว ไม่ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร ให้เขารอฉันซะ!” เพิ่งจะรับสายโทรศัพท์ เสียงตวาดทุ้มต่ำของชายวัยกลางคนก็ดังมาจากฝั่งตรงข้าม ก่อนจะวางสายไปฉู่เฉินแสยะยิ้ม มองหยางเส้าหัวพลางกล่าวว่า “โอ้ ดูท่าทางคุณชายเส้าจะมีแผนสำรองด้วยสินะ?”เพียะ!เมื่อสิ้นเสียงพูด หยางเส้าหัวยังไม่ทันจะเอ่ยปาก ฉู่เฉินก็ตบหน้าหยางเส้าหัวไปฉาดใหญ่“พี่ฉู่ คะ...คุณเข้าใจผิดแล้ว พะ...พ่อของผม...พ่อของผมจะต้องรู้แน่เลยว่าผมซื้อรถแล้ว ดังนั้นถึงได้...”เพียะ ๆๆ!หยางเส้าหัวยังกล่าวไม่ทันจบ ฉู่เฉินก็ตบซ้ายขวาเข้าที่บ้องหูของเขาจนดังกังวานไปอีกสามที ตบหยางเส้าหัวจนมีเลือดไหลซึมจากมุมปาก ฟันกระเด็นออกไปหนึ่งซี่“คุณชายเส้า นี่คุณกำลังดูถูกสติปัญญาของผมสินะ” รอยยิ้มบนใบหน้าของฉู่เฉินพลันแข็งทื่อ สายตาที่ส่องประกายเย็นเยียบจับจ้องไปที่หยางเส้าหัว“พี่ฉู่ ผมผิดไปแล้วจริง ๆ อีกไม่นานพ่อของผมก็จะมาถึงแล้ว พอเขามาแล้ว ผม...ผมจะให้เขาชดใช้ค่าเสียหายของพี่ฉู่ยังไม่ได้อีกเหรอ? ขอร้องละอย่าตี
บทล่าสุด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 896
แม้ว่าฉู่เฉินจะมีมรดกของมังกรเฒ่า แต่เวลานี้เขาตกอยู่ท่ามกลางอาคมประตูกลมหัศจรรย์โดยสิ้นเชิงแล้วตั้งแต่โบราณมาวิชาประตูกลมหัศจรรย์ก็คือวิชาลี้ลับที่แย่งชิงพลังจากฟ้าเพื่อสร้างโชค ลึกลับอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เมื่อเห็นใต้เท้าของฉู่เฉินเกิดเป็นน้ำวน “กินคน” เสิ่นเจี้ยนเฟิงรีบตะโกนเสียงดังบอกเกาเซิ่งอี้ว่า “รีบไปเร็วเข้า! ที่นี่กำลังจะถล่มแล้ว!”เมื่อสิ้นเสียงพูด เสิ่นเจี้ยนเฟิงก็พุ่งปราดออกไป เกาเซิ่งอี้เองก็ไม่สนใจอาการบาดเจ็บบนร่างกาย รีบทะยานออกไปอย่างรวดเร็วโครม!วินาทีต่อมา ทั่วทั้งห้องโถงถล่มลงไปจริง ๆ เกิดเป็นหลุมลึกที่มองไม่เห็นพื้นขึ้นมาที่ใต้ดินโครมคราม!ชั่วขณะหนึ่ง อาณาเขตคฤหาสน์กว่าครึ่งคล้ายกับอยู่ท่ามกลางทรายดูดในทะเลทราย แม้แต่ตัวคฤหาสนทั้งหลังก็จมลงไปในหลุมลึกเช่นกันส่วนฉู่เฉินก็จมลงไปสู่ใต้ดินตามคฤหาสน์ไปเช่นเดียวกัน“ฮ่า ๆๆ...”เสิ่นเจี้ยนเฟิงเห็นฉู่เฉินโดนฝังลึกอยู่ในใต้ดินแล้ว เขาก็อดแหงนหน้าหัวเราะเสียงดังไม่ได้แล้วพูดว่า “ไอ้เด็กไม่รู้ความ ยังกล้าอวดดีต่อหน้าพวกเราอีกเหรอ? นี่ก็คือจุดจบของแก!”จางจิ่งหลงมองคฤหาสน์ที่โดนฝังลึกอยู่ในใต้ดินแวบหนึ่ง ก่อนจ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 895
ฉู่เฉินกลับไม่สนใจเขาเลย เพราะว่าจางจิ่งหลงที่อยู่ข้างหลังเขาก็ออกหมัดสังหารเข้ามาเช่นกัน“ลองดูหมัดมังกรดำของฉัน!”ฟิ้ว!สายลมรุนแรงที่ขนาบโดยหมอกดำพุ่งตรงมาที่กลางหลังของฉู่เฉิน“ตายซะ!”ในขณะเดียวกัน เกาเซิ่งอี้พุ่งกายหลายครั้งราวกับภูตผีจนมาถึงด้านหลังของฉู่เฉิน เขายกฝ่ามือดำทะมึนขึ้นมาก่อนจะฟาดตรงไปที่เอวของฉู่เฉินถึงแม้ว่าฉู่เฉินจะพุ่งตัวหลบหมัดมังกรดำของจางจิ่งหลงแล้ว แต่เขาก็รับหมัดของเกาเซิ่งอี้ไปเต็ม ๆผัวะ!ลอบโจมตีสำเร็จ เกาเซิ่งอี้ยกมุมปากเล็กน้อย เผยรอยยิ้มหยันออกมาสุดท้ายฉู่เฉินก็ยังเด็กเกินไป ไม่เคยผ่านประสบการณ์ต่อสู้ตะลุมบอนเช่นนี้มาก่อนขอเพียงเขาโดนฝ่ามือนี้ แค่ไอชั่วร้ายด้านในก็เพียงพอเปลี่ยนให้ฉู่เฉินกลายเป็นน้ำเลือดน้ำหนองแล้วอย่างไรก็ตาม วินาทีถัดมา รอยยิ้มของเขาก็แข็งค้างโดยสิ้นเชิงฉู่เฉินถูกเขาซัดฝ่ามือใส่เอว ไม่เพียงไม่ล้มลงคาที่ แต่ว่าลมปราณกลับเพิ่มขึ้นเล็กน้อยราวกับว่าไอชั่วร้ายของเขาไม่ได้สร้างความเสียหายใด ๆ ให้กับฉู่เฉินเลย ตรงกันข้ามยังเป็นยาบำรุงให้ฉู่เฉินแทนเวรเอ๊ย!นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย?ต้องรู้เอาไว้ว่า วิชาที่เขาฝึกฝนคือ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 894
เมื่อไอชั่วร้ายแผ่กระจายออกมา อุณหภูมิรอบด้านพลันลดฮวบลงถึงจุดเยือกแข็งในพริบตา เวลานี้เอง ผู้ทรงอิทธิพลมากมายที่อยู่ด้านล่างเวทีพากันส่ายหน้า แปดเก้าในสิบส่วนคิดว่าฉู่เฉินจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยแล้วถูกยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานสามคนล้อมเอาไว้ แม้ว่าร่างกายของฉู่เฉินเป็นเหล็ก จะบดขยี้ตะปูหลายเล่มได้เหรอ?ยิ่งไปกว่านั้น ต่อให้เป็นเกาเซิ่งอี้ที่มีความสามารถอ่อนด้อยที่สุดในหมู่ทั้งสามคนก็ไม่ใช่ว่าจะจัดการได้ง่ายเหมือนกัน“คนแซ่ฉู่ ต่อให้ฉันต้องตายก็จะให้แกตายไปเป็นเพื่อนด้วย”ทางด้านข้าง ฉีอวี่ไท่ที่นอนประคับประคองชีวิตอยู่บนเสาปูนมาตลอด ไอเป็นเลือดไปพลาง เอ่ยพร้อมกับหัวเราะหยันติดต่อกันไปพลางเวลานี้เอง เขารู้ว่าอวัยวะภายในของตัวเองถูกฉู่เฉินทำลายจนหมดแล้ว ต่อให้ฉู่เฉินไม่ฆ่าเขา เขาก็มีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง แต่พอเขาเห็นฉู่เฉินโดนยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานสามคนรุมโจมตี ดวงตาก็เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งส่วนผู้ทรงอิทธิพลมากมายที่ชมความคึกคัก เวลานี้ก็รู้สึกได้ถึงกลิ่นอายความอันตรายเลยพากันถอยออกไปจากห้องโถง หลบออกไปไกลถึงอย่างไรยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานสี่คนต่อสู้กัน ต่อให้
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 893
“ไอ้หนู แกล้าดีนักนะ!”จางจิ่งหลงถลึงตาสองข้างอย่างเกรี้ยวกราด เดินมาข้างหน้าหนึ่งก้าว จ้องมองฉู่เฉินอย่างขุ่นเคืองเกาเซิ่งอี้ก็ลุกขึ้นมาช้า ๆ แล้วเอ่ยด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มเย็นชาว่า “ฉู่เฉิน แกโอหังเกินไปหน่อยแล้วมั้ง? ต่อให้อาจารย์ของแกมาก็ไม่กล้าท้าทายพวกเราสามคนพร้อมกันหรอก!”เสิ่นเจี้ยนเฟิงลุกขึ้นมาเช่นกันแล้วกล่าวว่า “เจ้าหนุ่ม เปิดเผยความสามารถมากเกินไป บางครั้งก็ไม่ใช่เรื่องดีหรอกนะ”ถังเทียนอวี่เป็นอัจฉริยะของตระกูลถังจริง ๆ แต่ถึงอย่างเขาก็มีแค่พลัง ไม่มีประสบการณ์ต่อสู้จริงเท่าไหร่นัก แต่พวกเกาเซิ่งอี้กับจางจิ่นหลงไม่เหมือนกันตลอดทางมาเดินมานี้ มีใครบ้างที่ไม่ได้ผ่านศึกมานับร้อย?เมื่อเทียบกันแล้ว ความสามารถอันน้อยนิดของถังเทียนอวี่ไม่นับว่าเป็นอะไรเลยพูดได้ว่า ถึงแม้จะอยู่ระดับสร้างรากฐานชั้นสี่เหมือนกัน แต่ถังเทียนอวี่สองคนก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจางจิ่งหลงยิ่งไม่ต้องพูดถึงจางจิ่งหลงกับเสิ่นเจี้ยนเฟิงที่เป็นยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานชั้นสี่นอกจากนี้ เกาเซิ่งอี้ก็อยู่ห่างจากระดับสร้างรากฐานชั้นสี่แค่ก้าวเดียวเท่านั้น“เดิมทีฉันไม่อยากเป็นผู้ใหญ่รังแกเด็ก ขอเพียงแกย
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 892
พรวด!คราวนี้ เจ็บมากเกินไปแล้วถังเทียนอวี่อ้าปากกว้างกระอักเลือดคำโตโดยที่มีเศษอวัยวะภายในปะปนอยู่ด้วยออกมาแม้แต่แสงสีทองบนร่างของเขาสายนั้นก็หมองหม่นลงไปในพริบตาเวลานี้ถังเทียนอวี่รู้สึกแค่ว่าเหมือนอวัยวะภายในเคลื่อนที่หมดแล้ว เจ็บจนเส้นเลือดบนหน้าผากของเขาปูดโปนขึ้นมา อ้าปากกว้าง ทว่าร้องโหยหวนไม่ออกแม้แต่นิดเดียว“นี่ก็คืออัจฉริยะของตระกูลถังเหรอ?”ฉู่เฉินใช้เท้าเหยียบใบหน้าของถังเทียนอวี่ แล้วขยี้กับพื้นไม่หยุด ก่อนจะหัวเราะหยันแล้วพูดว่า “ต่อให้เป็นหมูก็ยังเก่งกว่าอัจฉริยะแบบนี้อีกมั้ง?” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ หางตาของถังเทียนอวี่ก็แทบจะเบิกโพลง เขากัดฟันแน่น ปรายตามองฉู่เฉินพลางเอ่ยว่า “นะ...นายกล้าดูถูก...”“ผัวะ!”ฉู่เฉินเตะเข้าที่ปากของถังเทียนอวี่ จากนั้นก็หัวเราะหยันแล้วเอ่ยว่า “ผมดูถูกตระกูลถังของคุณแล้ว คุณจะทำอะไรผมได้? ผมดูถูกคุณแล้ว คุณจะทำอะไรได้?”ถังเทียนอวี่โกรธจนตัวสั่นเทิ้มไม่หยุด แต่ก็เป็นเหมือนกับที่ฉู่เฉินพูดไว้ ตันเถียนของเขาถูกฉู่เฉินเตะจนแตกไปหมดแล้ว เขายังจะทำอะไรได้อีก?เวลานี้ บรรดาผู้ทรงอิทธิพลที่อยู่รอบด้านต่างมองไปทางฉู่เฉินด้วยสายตาที่เ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 891
บรรดาผู้ทรงอิทธิพลที่นั่งใกล้หน้าประตูมากมาย เห็นกับตาว่าแม้แต่รถกอล์ฟก็ถูกอัดจนผิดรูปไปแล้ว พวกเขาก็รีบถอยไปทางมุมกำแพง กลัวว่าจะต้องตายอย่างอนาถโดยไร้ความผิดส่วนหมัดของถังเทียนอวี่นี้ก็มีอานุภาพสะเทือนฟ้าดินจริง ๆพูดได้ว่าเป็นการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่ฉู่เฉินเคยพบเจอนับตั้งแต่ที่เข้าวงการมาถึงอย่างไรตระกูลถังก็เป็นตัวตนที่กดขี่ทั้งเมืองได้ด้วยตระกูลเดียว ไม่ว่าจะเป็นวรยุทธ์หรือความสามารถของตัวถังเทียนอวี่เอง สำนักเล็ก ๆ ระดับล่างอย่างสำนักเสวียนเทียนกับสำนักอวี้ซือไม่อาจเทียบได้เลยพูดได้ว่าสำนักเล็ก ๆ ทั้งสองนั้นเป็นเพียงเศษธุลีที่ลอยวนเวียนอยู่ขอบโลกแห่งการหยั่งรู้เท่านั้นแต่ตระกูลถังกลับไม่เป็นเช่นนั้น ตัวตนที่สามารถสยบทั้งเมืองได้ด้วยพลังอำนาจของตระกูล มีใครบ้างที่ไม่ได้มาจากสำนักใหญ่ ครอบครองวิชาชั้นสูงเป็นมรดกตกทอด?เวลานี้เอง ภายในดวงตาของถังเทียนอวี่เต็มไปด้วยจิตสังหารเย็นเยียบ แทบอยากจะต่อยฉู่เฉินให้เนื้อแหลกละเอียดในหมัดเดียวเมื่อเห็นเขาจะลงมือสังหารฉู่เฉินจริง ๆ เกาเซิ่งอี้ที่นั่งอยู่บนที่สูงรีบเอ่ยปากกล่าวว่า “หลานถัง ห้ามต่อยเขาให้ตายในหมัดเดียวเด็ดขาด
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 890
เธอไม่อยากเอาชีวิตเล็ก ๆ ของตัวเองไปทิ้งตอนนี้ที่หลิ่วหรูเยียนยังอยู่กับฉู่เฉินไม่ไปไหน ก็เพราะต้องการใช้ประโยชน์จากเขา ให้ช่วยพวกเธอสองแม่ลูกก้าวผ่านวิกฤติครั้งนี้ก็เท่านั้น ไม่ตายเป็นเพื่อนฉู่เฉินแน่!“ฉู่เฉิน คนพวกนี้ไม่ใช่คนธรรมดาเลยนะ หรือว่านายจะลองยอมรับปากพวกเขาไปก่อนดีไหม ถึงยังไง...”ไม่รอให้หลิ่วหรูเยียนพูดจบ ฉู่เฉินก็หัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะพูดขัดขึ้นมา “พวกมันเคยเป็นใครมาก่อนฉันไม่รู้ แต่อีกไม่นาน เดี๋ยวพวกมันก็จะเป็นศพแล้ว”ซี้ด!ทันทีที่ได้ยินคำพูดนี้ บรรดานักธุรกิจทรงอิทธิพลหลายคนที่นั่งอยู่รอบ ๆ ถึงกับสูดหายใจเข้าลึกด้วยความตกใจติด ๆ กันชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่นั่งอยู่ด้านล่างแถวหน้าสุดก็ลุกขึ้นยืน และพูดกับฉู่เฉิน “นี่น้องชาย แกรู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังพูดอยู่กับใคร?”“คนที่อยู่ตรงนั้นน่ะ คือปรมาจารย์เสิ่น บุคคลที่มีอิทธิพลสูงสุดของตระกูลผู้บำเพ็ญพรตแห่งปินเฉิง!”“ส่วนท่านผู้อาวุโสท่านนี้ คือผู้นำตระกูลจางแห่งเซียงเฉิงเชียวนะ!”“แล้วก็ยังท่านผู้นั้นอีก เขาคือถังเทียนอวี่อัจฉริยะของตระกูลถังแห่งอวิ๋นเฉิง!“มีท่านไหนบ้างที่สามารถเทียบเคียงกับคนแบบฉันและแกได้? เอ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 889
“แม่คุณแซ่อะไรเหรอ?”ฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะมองเกาเซิ่งอี้ด้วยแววตาแข็งกร้าว“แก! แกหมายความว่าอะไร?”ใบหน้าของเกาเซิ่งอี้แฝงไปด้วยความเยือกเย็น เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย ก่อนจะจ้องฉู่เฉินตาเขม็ง“คุณสั่งให้ผมมอบหยกโลหิตกิเลนให้คุณ ผมก็ต้องยอมมอบให้คุณง่าย ๆ? แล้วถ้าผมบอกให้คุณมอบชีวิตให้ผม คุณจะยอมปาดคอฆ่าตัวตายไหม?”ฉู่เฉินพูดออกมาด้วยสีหน้าหยันเกาเซิ่งอี้หายใจเข้าลึก ๆ เพื่อระงับความโกรธในใจเอาไว้ ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว “นี่ไอ้หนุ่ม แกไม่รู้คุณสมบัติที่แท้จริงของหยกโลหิตกิเลนด้วยซ้ำ ถ้าแกมีมันอยู่ในมือ ก็ถือเป็นการทำลายสมบัติที่มีค่าและยังจะนำพาปัญหายิ่งใหญ่ตามมาอีก”“การให้แกมอบหยกโลหิตกิเลนให้ฉัน ก็เพราะหวังดีต่อแกนะ”ฉู่เฉินพยักหน้าอย่างหนักแล้วพูดว่า “พูดได้มีเหตุผลดีจริง ๆ”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของถังเทียนอวี่และคนอื่น ๆ ก็ปรากฏความเย้ยหยันออกมา เพราะยังไงสุดท้ายแล้วฉู่เฉินก็ต้องยอมศิโรราบอยู่ดีไม่ใช่หรือไง?แต่ในวินาทีถัดมา ไม่ใช่แค่ถังเทียนอวี่และคนอื่น ๆ เท่านั้น แม้แต่เกาเซิ่งอี้เองก็ถึงกับหน้าดำหน้าแดงด้วยความโกรธ เพราะคำพูดต่อมาของฉู่เฉิน“ความจ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 888
บางทีสักวันหนึ่ง เธออาจจะสามารถเหยียบผู้ชายเฮงซวยพวกนี้ให้จมดินได้ในตอนนี้ คนที่ตกใจมากที่สุดก็ยังเป็นฉีอวี่ไท่ ความจริงแล้ว ฉีอวี่ไท่เป็นคนเดียวในรุ่นที่สองของตระกูลฉีที่มีพรสวรรค์ด้านการต่อสู้ตั้งแต่เด็ก อีกทั้งยังเคยกราบอาจารย์เก่ง ๆ หลายคนตอนที่ตระกูลฉีมาพึ่งพิงเกาเซิ่งอี้ เขาก็มีพลังระดับปรมาจารย์แล้ว และหลังจากผ่านการฝึกฝนอย่างหนักหลายปี ประกอบกับทรัพยากรจำนวนมากที่เกาเซิ่งอี้มอบให้ เขาจึงประสบความสำเร็จเหมือนในวันนี้แต่ฉู่เฉินกลับสามารถใช้ลูกเตะเดียวทำลายพลังของเขา สะเทือนอวัยวะภายในร่างของเขาจนเละอย่างน้อยสิ่งนี้ก็แสดงให้เห็นว่า ฉู่เฉินต้องเป็นยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานอย่างแน่นอนในความทรงจำของเขา ตระกูลฉู่แห่งเจียงจง ไม่มีพื้นฐานด้านการต่อสู้เลยแม้แต่น้อย และในช่วงเวลาสามปีที่พ่อแม่ของฉู่เฉินหายสาบสูญไป ฉู่เฉินก็อยู่ในสภาพ เกือบตายตลอดเวลาอย่าว่าแต่การฝึกวรยุทธ์หรือบำเพ็ญพรตเลย แม้แต่การลุกขึ้นยืนและเดิน สำหรับฉู่เฉินแล้ว นี่เป็นเพียงความฝันที่ไม่สามารถเป็นความจริงได้ในเวลาสั้น ๆ เพียงไม่กี่เดือน ทำไมฉู่เฉินถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้?เมื่อครู่เขาได้ทำการยืนยันหล
