ผับ Storm Nightชายวัยกลางคนกำลังโดนเหล่าชายฉกรรจ์ชุดดำรุมกระทืบซ้อมจนกระอักเลือดนอนกองจมกองเลือดอยู่บนพื้นห้อง ใบหน้าเหยเกไปด้วยความเจ็บ“เอามันออกไป!”ชายหนุ่มเจ้าของผับที่ยืนหันหลังให้กับเหล่าชายหนุ่มชุดดำพูดออกคำสั่งเสียงแข็ง“ครับ”หัวหน้าชายชุดดำขานรับคำของเจ้านาย พร้อมกับโค้งตัวลาและส่งสัญญาณให้กับลูกน้องที่เหลือของเขาพามันออกไปสายฟ้าชายหนุ่มหน้าตาดีใบหน้าหล่อเหลาก็ได้เดินสวนเข้ามาเจอเข้าพอดี เขาจึงได้ออกปากถามไปยังชายผู้เป็นเจ้าของคำสั่งที่ยืนหันหลังยกดื่มแก้วเหล้าในมืออยู่“อะไรกันว่ะพี่ ไอ้นี่คือ?”เขาที่โดนถามจึงได้หันหลังกลับมาแล้วมองดูไปยังสายฟ้าและเริ่มพูดแถลงว่าคนเมื่อกี้มันเป็นใครกัน“ลูกหนี้กูเอง มันติดหนี้กูอยู่ 5ล้าน”“อืม แล้วช่วงนี้เป็นไง เห็นเงียบๆไปกูเลยแวะเข้ามาดู พ่อเป็นห่วงมึงไอ้พายุ”สายฟ้าเดินเข้าไปนั่งที่โซฟาแล้วพูดถามผู้เป็นพี่ออกไปด้วยความเป็นห่วง เพราะช่วงหลังๆพี่ชายของเขาเงียบหายไป“หึ! ช่วงนี้งานเยอะก็เลยไม่ค่อยได้เข้าไปบ้าน”เจ้าของผับที่นี่ก็คือ พายุ เขาเป็นลูกชายคนโตของบ้าน จิรกุลชัย มีน้องชาย1คนนั่นก็คือสายฟ้า (จากเรื่องสัญญารักมัดใจเธอ)เขากับน้องช
ผับ Storm Night“กรี๊ดมึง ผู้ชายคนนั้นเขาหล่อมากอ่ะ กูอยากได้เขา” หญิงสาวสวยหุ่นบอบบางแต่งตัวด้วยชุดเดรสเกาะอกรัดรูปสุดเซ็กซี่พูดขึ้นหลังจากที่กลุ่มของพวกเธอได้เดินเข้ามานั่งที่โต๊ะภายในร้าน พลางชี้มือไปที่ชายหนุ่มที่มีใบหน้าสุดหล่อเหลาคมคายชุดดำ ซึ่งนั่งกันอยู่ในโซนVIPกับกลุ่มเพื่อน“เออจริงด้วย หล่อมาก กูเชียร์ มึงเข้าไปขอเบอร์เขาเลย” เพื่อนของเธอมองตามมือของเธอไปก็พบเข้ากับชายหนุ่มคนที่เพื่อนของเธอพูดถึง มันจริงดั่งคำที่นางกล่าว ผู้ชายคนนี้กราวใจดูแบดบอยมาก มีรอยสักอยู่ที่คอและตรงช่วงหน้าอก รีบหันมาพูดเชียร์เพื่อนสาวคนสวยให้เข้าไปจีบผู้ชายคนนั้น“อือ~ กูดูสวยหรือยังว่ะ” ร่างบางสุดเซ็กซี่ลุกยืนขึ้นขยับเสื้อผ้าให้เข้าที่หันไปหาเพื่อนๆว่าให้ช่วยมองให้ทีว่าดูดีหรือยัง เมื่อเพื่อนบอกผ่าน หญิงสาวก็เดินเข้าไปยังโต๊ะที่มีชายหนุ่มหน้าตาดีนั่งกันอยู่ถึง4คนด้วยความมั่นใจไปกับหน้าตาที่ดูสวยเซ็กซี่ของตัวเอง ในใจเธอคิดว่าถ้าไม่ได้คนที่เธอหมายตาไว้ก็ขอใครสักคนใครก็ได้ใน3คนนี้ที่เหลือเพราะแต่ละคนก็งานดีกันทั้งนั้น“สวัสดีค่ะ ขอนั่งด้วยคนจะได้มั้ยคะ” หญิงสาวที่หมายตาในชายหนุ่มก็ได้พูดขึ้นขยับกายเด
ขุนพลที่เงียบอยู่นานก็พูดขึ้นมาบ้าง เขารู้นิสัยของพายุเป็นอย่างดีเพราะรู้จักและเป็นเพื่อนสนิทกันมานานแต่ก็ยังอยากที่จะถามย้ำๆให้ได้ยินกับหูอีกสักครั้ง“กูยังชอบผู้หญิงเหมือนเดิมแต่แค่ยังหาคนที่ใช่ไม่ได้ก็เท่านั้น” พายุจึงได้ตอบกลับเน้นน้ำเสียงดังฟังชัดแน่นอนไปยังเพื่อนๆของเขาให้ได้รับรู้ให้แน่ชัดอีกครั้งคอนโดพายุเช้าวันต่อมา7.30 น.เมื่อคืนพายุกับเพื่อนดื่มกันจนเกือบจะโต้รุ่ง เขาได้กลับมานอนยังคอนโดของเขาและนอนได้เพียงไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะไปทำงานยังบริษัทของผู้เป็นพ่อ มันเหมือนเป็นความเคยชินไม่ว่าจะนอนดึกแค่ไหนก็ตามพายุก็จะตื่นเช้าอยู่เสมอพายุหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำชำระล้างร่างกายให้สะอาด 10นาทีผ่านไป เขาก็เดินออกมาจากห้องน้ำเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อเชิ้ตสีดําแบรนด์ดังนำขึ้นมาสวมใส่ ทุกๆอย่างในห้องนี้ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยสีดำไปซะส่วนใหญ่ในตอนเช้าถึงช่วงเย็นเขาเป็นถึงรองประธานบริษัทแต่พอช่วงดึกๆเป็นต้นไปก็จะกลายเป็นเจ้าของผับดูแลควบคุมสั่งการกิจการร้านผับ บ่อนคาสิโน และธุรกิจสีเทาอีกหลายอย่างแต่งตัวเสร็จอะไรเสร็จก็เดินออกจากห้องเพื่อไปทำงานที่บริษัทของ
ก๊อกๆเสียงเคาะประตูดังขึ้น“เข้ามา” พายุจึงได้ส่งเสียงบอกให้เข้ามาได้“ขออนุญาตครับคุณพายุ คุณอิทธิมาขอพบคุณพายุครับ” ลูกน้องคนสนิทอย่างวีรวิทย์ได้เดินเข้ามาและแจ้งไปยังผู้เป็นเจ้านายของเขา“อืม ให้เขาเข้ามาได้”“ครับ” โค้งคำนับและเดินออกไปยังหน้าห้องทำงานของพายุ ผายมือเชิญแขกที่มาขอพบให้เข้ามาพบกับผู้เป็นเจ้านายของเขา“เชิญครับ”“สวัสดีครับ ผมอิทธินะครับคุณพายุ” คนมาใหม่ได้เริ่มกล่าวแนะตัวเองให้พายุได้รู้จักอย่างเป็นทางการ“ครับยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน เชิญนั่งก่อน” พายุยิ้มรับพร้อมกับบอกให้เขานั้นนั่งลงก่อนแล้วค่อยมาเริ่มพูดคุยกัน“เชิญพูดเรื่องของคุณมาได้เลยครับ” พายุที่เห็นว่าทางฝั่งเขานั้นยังเงียบ จึงได้เริ่มพูดขึ้นมาก่อน“ครับ วันนี้ผมจะมาเสนอยาตัวใหม่ที่ทางผมพึ่งคิดค้นได้ครับ มันเป็นยากล่อมประสาทชนิดรุนแรง และนี่ครับผมจะให้ทางคุณพายุได้นำไปทดลองใช้ก่อน ใช้ไม่กี่หยดก็เห็นผลแล้วครับ”“ครับ เอาไว้ผมจะติดต่อไปแล้วกัน”“ถ้างั้นวันนี้ผมขอตัวลาก่อนแล้วกันนะครับและนี่เป็นนามบัตรของผมครับ หวังว่าคุณจะพอใจไปกับสินค้าของผม” อิทธิได้ขอตัวลากลับไปก่อน เขาทิ้งตัวอย่างทดลองเอาไว้กับพายุ“ผมว
อลิสกับชะเอมหายออกไปเดินเล่นกันที่ริมชายหาดประมาณเกือบครึ่งชั่วโมง พอเมื่อเธอกลับมาก็รีบขึ้นมาบนเตียงนอนทันที เพราะอากาศข้างนอกยังค่อนข้างแดดร้อนอยู่ด้วย ความเพลียจึงทำให้เธอเผลอหลับไปเมื่อเห็นว่าเธอหลับไปแล้ว สายฟ้าเดินมาเคาะประตูห้องของชะเอม หญิงสาวเดินมาเปิดประตูให้เขา ไม่รอช้าเขาจึงได้พูดขึ้น“ชะเอม เราช่วยไปซื้อของและก็ซื้อเค้กแทนพี่หน่อยได้มั้ยครับ”“เค้กเหรอคะ” ชะเอมทำใบหน้างุนงงเอ่ยปากถามกลับไปยังพี่สายฟ้าอย่างคนที่ลืมในวันเกิดของเพื่อนสนิทตนเอง“ใช่ครับ วันนี้วันเกิดอลิส” สายฟ้ายิ้มรับพร้อมกับเฉลยว่าวันนี้คือวันเกิดของอลิสเพื่อนสนิทของเธอเอง“เออจริงด้วย! ลืมได้ไงเนี่ย งั้นได้เลยค่ะพี่ เดี๋ยวชะเอมจัดการให้” ชะเอมเบิกตาโตอย่างตกใจ พอพี่สายฟ้าบอกว่าวันนี้เป็นวันเกิดของอลิส เธอก็จำขึ้นมาได้ทันที ยิ้มตอบกลับไปพร้อมกับบอกว่าจะจัดการเรื่องเค้กให้เรียบร้อยและระหว่างที่พูดคุยกันอยู่พายุก็ได้เดินออกมาพอดี“ขอบคุณครับ พายุ มึงช่วยไปเป็นเพื่อนน้องชะเอมหน่อย” สายฟ้าหันไปมองสบตากับพี่ชายเมื่อทุกอย่างได้เป็นไปตามแผนที่วางเอาไว้ เอ่ยปากพูดให้พายุช่วยไปเป็นเพื่อนชะเอมหน่อย“เอ่อ ไม่ต้องก็ได
“นี่ยัยเด็กบ้า ตื่นแล้วก็กลับไปนอนที่ห้องของเธอซะ” พายุตะคอกเสียงใส่คนเมาอีกครั้งอย่างคนที่เหลืออด เธอกำลังนอนที่เตียงและหมอนที่มันควรจะเป็นเขาที่ได้นอนคนเดียวถึงจะถูก“อืม อลิสอย่าบ่นมากน่า เดี๋ยวแก่เร็วนะ” คนเมารับรู้ถึงเสียงบ่นที่หลุดออกมาจากปากของชายหนุ่มแต่เธอนึกว่ามันเป็นเสียงของอลิส เพื่อนสาวของเธอ ชะเอมจึงได้พูดตอบกลับไป“พูดบ้าอะไรของเธอ” พายุเริ่มไม่พอใจชะเอมเข้าไปใหญ่ เขาไม่ชอบความวุ่นวายแบบนี้ ไม่ชอบเลย“มานี่ มานอน อย่าพูดมาก ฉันง่วง” ชะเอมที่คิดว่าพายุนั้นเป็นเพื่อนสนิทของเธอจึงได้ดึงแขนของเขาให้ล้มตัวลงนอนข้างๆเธอพร้อมกับเริ่มกอดก่ายไปยังร่างหนาของชายหนุ่ม“นี่ออกไปให้ห่างฉัน!” พายุตกใจเบิกตาโตตะลึงไปกับการกระทำของชะเอม ออกคำสั่งเสียงแข็งว่าให้คนเมารีบออกห่างจากร่างกายเขา“อืม ไม่เอาน่า แกเปิดแอร์เย็นไป ฉันหนาว” คนเมาไม่มีสติและคิดว่าพายุเป็นเพื่อนก็ได้พูดขึ้นอีกครั้ง เธอขยับกายแนบชิดไปทุกสัดส่วนเลยก็ว่าได้ เพราะอากาศจากอุณหภูมิแอร์มันหนาวทำให้เธอนอนบดเบียดแนบชิดกายไปยังเขา“อืม ไม่เอาน่า แกเปิดแอร์เย็นไป ฉันหนาว” คนเมาไม่มีสติและคิดว่าพายุเป็นเพื่อนของตนเองก็ได้พูดขึ้น
“ได้สิคะ” ชะเอมพยักหน้าตอบรับเป็นอันว่าตกลงรับคำของชายหนุ่ม เธอค่อยๆเอื้อมมืออันสั่นเทาเข้าไปสัมผัสท่อนเอ็นใหญ่โตของชายหนุ่ม เธอกำมันไม่มิดด้วยซ้ำ เส้นเลือดปูดเต็มลำไปหมด มันน่ากลัวมากสำหรับเธอ“มันใหญ่มากเลยนะคะและก็น่ากลัวมากด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะ” ชะเอมปล่อยมือจากท่อนเอ็นของเขาและรีบดึงมือของตนเองกลับมา ก้มใบหน้าแดงระเรื่อไปพูดบอกกับเขา“ก็ 62”“62 คุณบอกหวยเหรอคะ เอมเล่นหวยไม่เป็นหรอกค่ะ” หญิงสาวรีบปฏิเสธเสียงแข็ง เขาไม่ต้องมาบอกเรื่องหวยกับเธอหรอก เพราะเธอนั้นเล่นหวยไม่เป็น“พูดมาก ลุกขึ้นมาแล้วอมให้ฉัน เดี๋ยวนี้!” พายุที่ใกล้จะแตกเต็มที่ก็จับร่างบางของชะเอมให้ลุกขึ้นนั่งส่วนเขานั้นยังคงนอนเหมือนเดิม“อมอะไรคะ? อื้อ~” ชะเอมที่ไม่เข้าใจในคำพูดของพายุก็ได้พูดถามออกมาอีกครั้ง พายุจึงดึงร่างเธอให้ก้มลงมาพร้อมกับกดศีรษะของเธอให้อยู่ตรงส่วนนั้นของเขา“อ้าปากแล้วจัดการอมมันซะ” ชายหนุ่มเลือดร้อนได้ออกคำสั่งเสียงแข็งอีกครั้ง หญิงสาวสะดุ้งตกใจไปกับเสียงดังของเขา เธอค่อยๆอ้าปากตามที่เขาบอก เขาจ่อท่อนเอ็นเข้าไปในโพรงปากนุ่มของเธอ“อ่าส์..” เขากดศีรษะของชะเอมให้ขยับเคลื่อนไหวขึ้นลงไปตามจังหวะ และไ
“แล้วนี่เราจะไปเที่ยวไหนกันมั้ยคะ” อลิสถามพี่สายฟ้าว่าจะพาเธอกับชะเอมไปเที่ยวที่ไหนกันในวันนี้“เย็นๆไปพายเรือกันมั้ยล่ะ” แพลนในวันนี้ของสายฟ้าก็คือพายเรือ ที่นี่น้ำสีสวย วิวก็ดี“ดีค่ะ อลิสตกลงไปค่ะ” หญิงสาวยิ้มออกมาจนแก้มแทบปริ และรีบตอบตกลงทันทีเมื่อรับประทานอาหารกันจนอิ่มแล้วทั้งสี่ก็ได้พากันไปหามุมนั่งเล่นแถวริมชายหาด สายฟ้าสั่งเบียร์พร้อมกับแกล้มมานั่งกินกับพายุอย่างชิวๆ “วิวที่นี่สวยมากๆเลยนะคะ น้ำทะเลก็ใสน่าเล่นมากเลย” อลิสพูดขึ้นอีกครั้งมองไปทางไหนก็สวย เธออยากลงไปเล่นน้ำ“พูดแบบนี้อยากเล่นใช่มั้ย” สายฟ้าที่รู้ทันไปกับคำพูดของอลิสก็รีบพูดขึ้น“เล่นได้มั้ยคะ” หญิงสาวรีบยิ้มทำหน้าออดอ้อนชายหนุ่มรุ่นพี่ กระพริบตาปิ๊งๆทันที“ได้แน่นอน ไปสิ ลงไปเล่นชวนเพื่อนไปด้วยนะ ฉันจะรออยู่ตรงนี้” สายฟ้าอนุญาตและบอกให้อลิสนั้นได้ชวนชะเอมลงไปเล่นน้ำด้วยกัน“ขอบคุณค่ะ”แล้วหญิงสาวก็พากันลงไปเล่นน้ำทะเลสีสวย ก่อนที่จะลงก็ไม่ลืมที่จะทาโลชั่นกันแดดก่อน เมื่ออยู่กันสองคนพายุก็ถามน้องชายออกมาตรงๆ“นี่มึงจริงจังกับน้องเขาใช่มั้ย” พายุเอ่ยปากถามไปยังน้องชายที่ตอนนี้เอาแต่มองไปยังแฟนสาวคนสวยของมันอย่าง
พราวได้เดินเข้ามานั่งยังโซฟาตัวโปรดและธาวินก็เดินตามเธอมานั่งลงข้างๆเธอหญิงสาวจึงได้ถามธาวินว่าเขานั้นอยากได้เพศไหนมากกว่ากัน"พี่วินอยากได้ผู้ชายหรือผู้หญิงคะ""อืม คนแรกพี่อยากได้ผู้ชาย จะได้ดูแลน้องได้"ธาวินเขาลูบไปที่หน้าท้องของพราวและพูดว่าเขานั้นอยากได้เด็กผู้ชายเพื่อที่จะได้ปกป้องน้องสาวได้"พี่หมายถึง..พี่อยากมีอีกคนอย่างงั้นเหรอคะ""ได้ไหมล่ะพราว มากกว่า2ก็ได้นะ"ธาวินมองหน้าเธอและพูดขึ้นเจ้าน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ร้ายกาจ"2คนก็พอแล้วค่ะ กำลังดี"พราวจึงรีบเบรกเขาในทันทีว่าแค่2คนก็พอแล้ว"แล้วเมื่อไหร่จะได้รู้เพศอ่ะ"ชายหนุ่มยังคงตื่นเต้นทุกครั้งเมื่อได้พูดถึงเรื่องลูกที่อยู่ในท้องของเธอ"ประมาณ4-5เดือนค่ะ"เขาลูบไปที่ท้องของพราวอีกครั้งพร้อมกับก้มใบหน้ากระซิบพูดคุยกับลูกในท้อง"โอเคลูกพ่อ อย่าแกล้งแม่เขานะ เป็นเด็กดีนะครับ"และพอเขาพูดเสร็จธาวินก็รู้สึกเวียนหัวจะอ้วกขึ้นมาทันทีอุ๊บ!"พี่วินเป็นอะไรไปคะ"เมื่อเห็นว่าธาวินมีอาการคล้ายๆตนจึงได้พูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง"พี่รู้สึกจะอ้วก พี่ขอไป..." ธาวินพูดกับพราวและรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันทีพราวก็รีบโทรไปปรึกษาแม่ของเธอทันทีว่าอาการแบบนี
เขาพูดเสร็จธาวินก็แทรกกลางหว่างขาเธอและกดจ่อท่อนเอ็นเข้ามาภายในตัวเธอทีเดียวจนสุดโคนสวบ!ธาวินเริ่มกดกระแทกเข้าออกร่องของเธอและก้มตัวลงไปประกบริมฝีปากจูบเธอ เขาควานลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากนิ่มของเธอและพราวก็เริ่มจูบตอบเขากลับทันทีเมื่อจูบจนพอใจชายหนุ่มก็ยันกายลุกนั่งจับสะโพกของพราวไว้แน่นและเริ่มกระแทกท่อนเอ็นเข้าออกร่องรักของเธอ"อ่าาส์ เสียว" ธาวินครางเสียงแหบพร่าออกมาด้วยความเสียวไม่ว่าจะกี่ครั้งร่องของเธอก็ยังคงแน่นและตอดรัดเขาเป็นอย่างดีปึก! ปึก! ปึก!10นาทีผ่านไปธาวินจับพราวเปลี่ยนท่าไปมาจนเธอนั้นเริ่มที่จะไม่มีแรงเหลือแล้วไหนจะโดนกระแทกทั้งข้างล่างและข้างบนก็โดนทั้งลิ้นและมือที่บีบเคล้นของธาวินอีก"หนูไม่ไหวแล้ว..อ๊ะ" ชายหนุ่มรู้ว่าเธอนั้นใกล้จะเสร็จแล้วจึงได้จับขาเธอให้กว้างขึ้นและเริ่มตอกอัดกระแทกท่อนเอ็นร้อนใส่เข้าออกแบบเน้นๆจนสุดท้ายหญิงสาวที่โดนกระแทกแบบนั้นก็ได้ถึงจุดสุดยอดเธอครางออกมา"อ่าาส์ อ๊ะ อร้ายย"เธอได้ไปถึงสวรรค์อีกครั้งด้วยฝีมือของแฟนหนุ่มที่ตอนนี้ต้องเรียกว่าสามีแล้วสินะและธาวินก็เสร็จตามเธอไปแบบติดๆเขาได้ปลดปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นไว้ในร่องของเธอ"พี่จะเสร็จ ม
งานแต่งงานธาวินและพราวงานได้ถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ครอบครัวของเขาได้เชิญเพื่อนนักธุรกิจของพ่อและคนที่รู้จักมาในงาน อีกทั้งยังมีญาติของทั้งสองฝ่ายอีกไหนจะบรรดาเพื่อนๆของทั้งธาวินและพราวด้วยโดยที่ธีมของงานยังคงคอนเซ็ปต์เดิมนั่นคือธีมสีขาว-ม่วงพาสเทลพิธีกรของงานเริ่มพูดขึ้นเมื่อถึงเวลาอันเหมาะสม“ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวขึ้นมาบนเวทีด้วยนะครับ”เจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็ได้พากันขึ้นมาบนเวทีในวันนี้ธาวินสวมชุดสูทสีดำส่วนพราวนั้นใส่ชุดเจ้าสาวเป็นชุดเกาะอกสีขาวละมุน"ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวพูดอะไรหน่อยครับ"ธาวินจึงได้เริ่มเป็นคนพูดก่อน“ขอบคุณแขกทุกท่านที่มางานแต่งของผมกับพราวนะครับ ผมดีใจมากที่มีวันนี้ ผมขอสัญญาว่าผมจะรักและดูแลเธอให้ดีที่สุดครับ”จากนั้นเขาก็ยื่นไมค์ให้กับพราวได้พูดต่อจากเขา“ค่ะ พราวขอขอบคุณทุกท่านที่มาเป็นพยานรักในงานแต่งงานของเราอีกครั้งนะคะ วันนี้พราวมีความสุขมากๆเลยค่ะ พราวมีครอบครัวที่ดี มีเพื่อนที่น่ารักและตอนนี้ก็มีสามีที่ดีที่ทั้งรักพราวและรักพ่อกับแม่ของพราวอีกด้วย รับได้กับทุกอย่างที่เป็นพราว พราวขอบคุณพี่วินมากเลยนะคะ ที่พี่เป็นคนดีและขอให้พี่ดีแบบนี้ตลอดไปเลยนะคะ”เมื่
“ฝากไว้กับเธอก่อน ฉันกลัวหายน่ะ ส่วนเข็มกลัดนั่นก็ของเธอไม่ใช่เหรอไง” เขาพูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยแต่ฉันก็เห็นแววตาร้ายกาจในตาของเขา เขานี่มัน.. อึก..อลิสถึงกับต้องกลืนน้ำลายแล้วหันไปทางกลุ่มเพื่อนของเธอเองว่ามีสีหน้ายังไงเพราะเธอนั้นได้โกหกเพื่อนสาวเอาไว้เรื่องเข็มกลัด“ไอ้สัสมึงนี่นะเก็บเงียบเลยนะ ที่แท้ก็น้องอลิสนี่เอง” เวหาเพื่อนของเขาก็พูดแซวสายฟ้าขึ้นทันทีแต่สายฟ้าทำแค่เพียงยิ้มกริ่มไม่ได้พูดโต้ตอบอะไรกลับไปจนอลิสต้องรีบแก้ตัวออกไปเพราะกลัวพวกรุ่นพี่นั้นจะเข้าใจผิด“ไม่ใช่นะคะพี่ พวกพี่อย่าเข้าใจหนูผิดเด็ดขาด”เวหาที่เห็นว่าอลิสเริ่มใบหน้าแดงก้มหน้าก้มตาด้วยความเขินอายจึงได้พูดขึ้นอีกครั้ง“พวกพี่ไม่แซวแล้วก็ได้ครับ ฮ่าฮ่า ไอ้สายฟ้าแฟนมึงเขินหน้าแดงยันหูแล้ว”“ไม่ใช่แฟนนะคะพวกพี่ จิ๊ เพราะพี่คนเดียวเลย คนอื่นเข้าใจผิดกันไปหมดแล้ว พี่ไม่คิดจะแก้ตัวให้อลิสบ้างเลยเหรอคะ”“ฉันไม่ชอบโกหกใครนะ ถ้าฉันพูดเกรงว่าเธอจะไม่พอใจเอาได้นะ” สายฟ้าก็พูดตอบไปยังอลิสด้วยใบหน้านิ่งเรียบ“ถ้างั้นก็ไม่ต้องพูดและเอาดอกไม้ของพี่คืนไปเลย ขอตัวก่อนนะคะ” เธอโกรธเขาและยัดช่อดอกไม้คืนไปให้แก่เขาและรีบเดินออก
ธาวินพูดขึ้นแล้วหันไปมองคู่หมั้นสาวที่ยืนอยู่เคียงข้างกันวันนี้เขามีความสุขมากไม่คิดเลยว่าผู้ชายอย่างเขาจะมีวันนี้เกิดขึ้นได้ วันนี้เขามีผู้หญิงที่เขารักและเธอก็ยืนอยู่เคียงข้างเขา“พี่มีความสุขมากเลยขอบคุณที่เรายอมกลับมาหาพี่อีกครั้งนะ”“หนูก็มีความสุขมากๆเลยค่ะ หนูรักพี่นะคะ ต่อไปนี้พี่วินเป็นของหนูคนเดียวแล้วนะคะ” พราวจึงยิ้มและพูดตอบกลับไปยังคู่หมั้นหนุ่มของตนเช่นกันว่าเธอนั้นรักเขาและต่อไปนี้เขานั้นเป็นของเธอแต่เพียงผู้เดียวธาวินเมื่อได้ฟังคำบอกรักของพราวก็บอกความในใจของตนว่าเขานั้นตกเป็นของเธอมาตั้งนานแล้วและพูดบอกเธอเอาไว้ตั้งแต่ตอนนี้เลยว่าเขานั้นอยากมีลูกแล้ว “พี่เป็นของเราคนเดียวมานานแล้วครับ ไว้รอเราเรียนจบ พวกเราแต่งงานกันเลยนะ พี่อยากมีลูกแล้ว”“ค่ะ พี่รอไปก่อนนะคะ” พราวหน้าแดงขึ้นเพราะความเขินและตอบกลับธาวินว่าให้รอเธอเรียนจบก่อนและจู่ๆพราวก็เห็นเพื่อนสนิทอย่างอลิสกำลังรีบเดินหนีไปอีกทางจึงได้ชี้ให้ธาวินได้เห็นและพูดขึ้นอย่างคนที่สงสัย“เอ๊ะนั่นอลิสนี่ เดินหนีใครมากันนะ”และเหมือนทั้งคู่จะได้คำตอบแล้วเพราะสายฟ้านั้นก็ได้เดินตามอลิสไปติดๆเช่นกันจนธาวินพูดขึ้นมาว่า“นั่น
พ่อของธาวินยกยิ้มขึ้นทันทีเมื่อได้ฟังคำตอบของลูกชายพร้อมทั้งพูดและหยิบโทรศัพท์ยื่นไปทางปฐวีเพื่อให้เขานั้นได้กดเบอร์มือถือส่วนตัวให้แก่เขา“ดี ถ้างั้นทางฉันจะจัดเตรียมงานหมั้นเอาไว้และจะบอกเอ็งกับเมียอีกทีนะว่าจะได้ฤกษ์วันไหน เอาเบอร์ของเอ็งมาด้วยไอ้วี หวังว่าต่อไปพวกเราคงไม่ขาดการติดต่อกันอีกแล้วนะโว้ย”พ่อของพราวหยิบโทรศัพท์มากดเบอร์และยื่นคืนให้เพื่อนสนิทและพูดขอบคุณที่ยอมรับในตัวลูกสาวของเขา“หึ ขอบใจนะที่เอ็งยอมรับในตัวพราว”“ก็ต้องขอโทษลูกของเอ็งกับเจ้าวินด้วยเหมือนกัน เมื่อก่อนฉันคิดแต่จะให้เจ้าวินจับคู่กับพวกผู้หญิงที่อยู่ในเครือข่ายธุรกิจด้วยกันเพื่อหวังขยายอำนาจและธุรกิจจนลืมนึกถึงใจลูกๆไปเลย เห้ออ”ธาวินจึงได้เอ่ยพูดกับพ่อของเขาอีกครั้งพร้อมกับยื่นมือไปบีบฝ่ามือของพ่อเบาๆ“ทุกอย่างมันได้ผ่านไปแล้วครับพ่อ พวกเรายังเริ่มใหม่ได้เสมอนะครับ”“อืม เอาสิ พ่อขอเริ่มใหม่กับลูกทั้งสองด้วยนะ แล้วนี่เอ็งจะกลับต่างจังหวัดเลยงั้นหรือ” พ่อของธาวินใช้อีกมือทาบทับไปบนมือของลูกชายและยิ้มออกมาอย่างดีใจที่ลูกยอมยกโทษให้กับตนและถามไปยังเพื่อนสนิทอีกครั้ง“อือ ช่วงนี้ธุรกิจกำลังไปได้ดีมีลูกค้าเพ
“ฉันมีนัดคุยงานกับลูกค้าน่ะ งั้นเดี๋ยวฉันขอไปทำงานก่อนแล้วกันนะ เอ็งอย่าพึ่งหนีไปไหนล่ะ”“เออๆ ข้ามากินข้าวกับลูกสาว ลูกเขย และเพื่อนๆของลูกสาวข้าน่ะ พราวนี่เพื่อนของพ่อเองพวกเราไม่ได้ติดต่อกันนานมาก เอ็งไปทำธุระก่อนได้เลย เดี๋ยวข้าจะรอที่นี่” พ่อแนะนำธนภพให้กับลูกสาวได้รู้จักและบอกให้เพื่อนไปทำธุระให้เสร็จเรียบร้อยแล้วค่อยมานั่งคุยกัน“เด็กคนนี้คือลูกสาวเอ็งหรอกเหรอ?” พอได้ฟังปฐวีแนะนำว่าพราวนั้นเป็นลูกของเขา ธนภพก็อึ้งไปเล็กน้อยและพูดถามไปยังปฐวีเพื่อยืนยันอีกครั้ง“เออก็ใช่อ่ะดิ ทำไมหรือ” ปฐวีได้ทำการยืนยันเป็นที่เรียบร้อยแล้วเขาเห็นเพื่อนเก่ามองพราวกับตนเองสลับกันไปมาเลยถามไปยังธนภพอีกครั้งว่าทำไมหรือ“นี่ธาวินลูกชายของฉันเอง” ธนภพจึงได้แนะนำลูกชายของตนแก่เพื่อนเก่าบ้างปฐวีที่ได้ฟังธนภพแนะนำลูกชายของตนก็ตกใจไม่คิดว่าธาวินจะเป็นลูกของธนภพลูกชายของเพื่อนสนิทตนเองได้แต่ก็แนะนำให้เพื่อนนั้นไปคุยธุระเรื่องงานให้เสร็จสรรพก่อน“หาเด็กสองคนนี้ งั้นก็..เออๆไว้ค่อยคุย เอ็งไปทำธุระให้เสร็จก่อนเถอะ”ธนภพจึงพยักหน้าตอบรับและหันไปพูดคุยกับทางลูกค้าด้วยสีหน้ายิ้มแย้มและชวนลูกค้าไปนั่งยังโต๊ะที่
ครืด~เสียงโทรศัพท์ของพราวดังขึ้นเธอจึงรีบกดรับสายทันที“ค่าแม่ โทรมาคิดถึงหนูเหรอคะ”(ยัยตัวแสบของแม่ แม่คิดถึงเราอยู่แล้วแหละ แม่โทรมาบอกว่าแม่ได้ออเดอร์ใหญ่จากทางกรุงเทพ ตอนนี้พ่อกับแม่กำลังเข้าไปส่งดอกไม้ที่กรุงเทพและคงจะแวะไปหาหนูด้วย พ่อกับแม่น่าจะถึงช่วงเย็นๆ)“จริงเหรอคะ ดีมากๆเลยค่ะ หนูจะรอพ่อกับแม่นะคะ วันนี้หนูมีเรียนแค่ช่วงบ่ายวิชาเดียว เดี๋ยวหนูส่งโลเคชั่นคอนโดของพี่วินไปให้พ่อนะคะ”(โอเคจ้ะ ไว้เจอกันนะลูกสาวแม่ ตั้งใจเรียนด้วยล่ะ)เมื่อพราวกดวางสายแล้วอลิสจึงได้ถามขึ้นทันทีให้แน่ใจว่าเธอได้ยินไม่ผิดว่าพ่อกับแม่ของพราวจะลงมาหา“พ่อกับแม่พราวจะมาหาเหรอ?”พราวจึงได้ยิ้มพร้อมกับถามไปยังกลุ่มเพื่อนของเธออีกครั้งว่าพวกเธอนั้นอยากจะเจอกับพ่อแม่ของตนไหม“ช่าย อยากเจอพ่อกับแม่ของฉันกันไหม”“อยากเจอสิ พาพวกท่านไปกินอาหารที่ร้านกันนะ” มายูจึงรีบตอบพราวเพราะเธอนั้นคิดถึงและอยากเจอกับพ่อแม่ของพราว“ฉันก็ว่าดีเหมือนกันนะ เดี๋ยวบอกพี่วินไว้ก่อนดีกว่า” ว่าแล้วเธอก็กดพิมพ์ข้อความแล้วกดส่งไปบอกชายหนุ่มว่าพ่อกับแม่ของเธอลงมาส่งดอกไม้ที่กรุงเทพและจะแวะเข้ามาหาพวกเราน่าจะถึงในช่วงเย็น“ได้เวล
“แล้วไอริสว่าไงลูก” พ่อของเธอหันมาถามไปยังไอริสว่าจะเอายังไงกับผู้ชายคนนี้เธอหันไปมองใบหน้าหล่อเหล่าของชายหนุ่มคู่นอนที่เธอนั้นไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อของเขาด้วยซ้ำคิดชั่งใจว่าจะเอายังไงดีจะชอบเขาดีไหม หน้าตาก็ดี รวยก็คือของแถม แต่ลีลาเซ็กส์ของเขานี่ซิที่ทำให้เธอชอบ“ไอริสก็ชอบคุณค่ะงั้นพวกเราลองมาคบกันดู คุณว่าดีไหมคะ?”“ตกลงครับ” ทั้งคู่ต่างตกลงที่จะลองคบหากันดูเพราะต่างก็ชื่นชอบในเซ็กส์ของกันและกันช่วงเวลาสายๆของวันถัดมาธาวินลืมตาตื่นขึ้นมามองไปรอบข้างก็ไม่เห็นแฟนสาวของเขาแล้ว ชายหนุ่มจึงได้ยันกายลุกขึ้นนั่งบิดกายไปมาเพื่อสลัดความง่วงทิ้งแล้วจึงเดินออกมาจากห้องนอนเพื่อออกมาดูว่าแฟนของเขานั้นหายไปไหนซึ่งก็ได้คำตอบแล้วก็คือ เธอนั้นกำลังทำอาหารเช้าอยู่ในครัวธาวินจึงเดินย่องเข้าไปทางด้านหลังของเธอ หญิงสาวที่กำลังร้องฮัมเพลงไปตามเสียงเพลงที่เธอเปิดไว้ก็ไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าของคนด้านหลังเขาเดินเข้าไปโอบกอดเธอจากทางด้านหลังจึงทำให้หญิงสาวเกิดอาการสะดุ้งโหยงเล็กน้อยและพูดใส่หูของแฟนสาว“เช้านี้เมียพี่ทำอะไรให้พี่กินครับ”“หนูตกใจหมดเลย พี่ทำไมเดินเข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลยล่ะคะ”“เรานั