แชร์

บทที่ 163

ซูหว่านเห็นว่าซานซานมีสมองที่ชัดเจนและไม่มีหัวใดกระโจนเข้าไปในคําพูดหวาน ๆ ที่เจียงยวู่ปลูกฝัง ในใจของเธอสบายใจขึ้นมาก

เธอกลัวว่าหลังจากเธอจากโลกนี้ไป ซานซานจะถูกเจียงยวู่ทรยศอีก แล้วเธอจะทําอย่างไรดี

เมื่อนึกถึงที่นี่ สีหน้าของซูหว่านก็มืดลง ความเศร้าโศกนับไม่ถ้วนก็หลั่งไหลเข้ามาในใจ ทําให้เธอกระสับกระส่าย

ซานซานเห็นเธอยังเป็นห่วงตัวเองอยู่ รีบพูดว่า "วางใจเถอะ ฉันไม่ใช่สมองแห่งความรัก จะไม่ไปขุดผักป่าเพื่อผู้ชายค่ะ"

เธอพูดจบก็สะบัดม้วนคลื่นที่สะบัดหน้าอก หยิ่งผยองมากว่า "พี่สามารถหยิบขึ้นมาวางได้ค่ะ"

จากนั้นก็เปิดประตูรถออกมา โบกมือต่อซูหว่าน "พี่ไปหาเงินได้มากมายแล้วค่ะ"

ซูหว่านถูกซานซานโดนแซวก็ยิ้มและโบกมือให้เธอว่า"ขับรถต้องระวังความปลอดภัยนะ"

ซานซานพยักหน้าและสวมแว่นกันแดด ขึ้นรถ รถถอยสวยๆและขับออกจากโรงพยาบาล

หลังจากซูหว่านเห็นซานซานจากไป เธอก็หันกลับเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง ทันทีที่ออกจากลิฟต์ ก็ได้ยินเสียงตบเสียงดัง

ซูหว่านมองผ่านเสียงพอดีเห็นผู้หญิงแต่งตัวหรูหราสวยยืนอยู่ที่ประตูห้องคณบดี ตบอลันอย่างแรง

เธอรีบเดินไป ดึงอลันที่ยอมถูกตบมากกว่าตอบโต้

"คุณหมอโจว คุณเป็นอะ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status