ณ บริเวณล็อบบี้ของโรงแรมออทัมน์ เรเยสและครอบครัวของเธอรออยู่ที่ล็อบบี้แล้วประเด็นหลัก ๆ ของวันนี้ก็เพื่อทั้งสองครอบครัวทานอาหารเย็นร่วมกันเฟลิกซ์ฆ่าเวลาด้วยการเลื่อนดูโทรศัพท์ของเขาจู่ ๆ เขาก็เลื่อนไปเจอข่าวหนึ่ง ๆ แล้วพูดอย่างประหลาดใจว่า “ดูเหมือนวันนี้เราจะพลาดเหตุการณ์อะไรไปนะ!”“เรย์ ฮาทจากตระกูลฮาทในฮาล์ฟมูนเบย์มาที่โรงแรมเพื่อมารับใครสักคน!”“ดูเหมือนว่าจะเป็นคนสำคัญมาเช็คอินที่โรงแรม เราจะมีโอกาสได้พบเขาสักครั้งไหม!”เรย์ ฮาทมีสถานะที่สูงมากในฮาล์ฟมูนเบย์ ทุกคนที่นี่รู้เกี่ยวกับเขาดีออทัมน์และอมีเลียต่างตกตะลึงเมื่อได้ยินว่าคนมีชื่อเสียงและอำนาจแบบนั้นจะมารับคน ๆ หนึ่งด้วยตัวเองทั้งหมดมารวมตัวกันเพื่อดูรูปข่าวทางโทรศัพท์“นี่มันต้องตำนานไปอีกนาน แม้แต่เรย์ ฮาร์ทยังต้องเปิดประตูให้เขา นี่มันบ้าไปแล้ว!”เฟลิกซ์แสดงความชื่นชมอย่างมากเรย์ ฮาทเป็นเจ้านายของฮาล์ฟมูนเบย์ สำหรับคนอย่างเขาที่ต้องการเปิดประตูให้คนอื่นเป็นสิ่งที่เหนือจินตนาการ!“คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไรกัน? ทำไมพวกคุณถึงดูตื่นตระหนกกันขนาดนั้นล่ะ?”ไซม่อนและครอบครัวของเขาเข้ามาโดยบังเอิญออทัมน์มองไป
หลังจากได้ยินออทัมน์ถามถึงลูกเขยของพวกเขา ทั้งไซม่อนและลิเลียนต่างมองไปที่แมนดี้ด้วยอารมณ์โกรธเล็กน้อย“แล้วไอ้ขยะนั่นหายไปไหน?”แมนดี้รู้สึกตัวอีกครั้งและตอบว่า “รถติดมากค่ะในตอนที่เขาจะมารับคุณพ่อคุณแม่ หนูคิดว่าเขาน่าจะใกล้ถึงแล้ว”“งั้นก็ดี ฉันคิดว่าเขาหนีไปที่อื่นเสียแล้ว!”ออทัมน์รู้สึกผ่อนคลายเมื่อได้เธอสบสายตากับลิเลียนในสถานการณ์แบบนี้ทั้งสองมีความคิดตรงกันและนั่นคือการใช้เฟลิกซ์เพื่อข่มฮาร์วีย์คงจะดีที่จะทำให้ฮาร์วีย์อับอายและทิ้งแมนดี้ด้วยตัวเองต่อมาในช่วงบ่าย ตระกูลซิมเมอร์และครอบครัวของออทัมน์ดื่มชายามบ่ายด้วยกันออทัมน์ตื่นเต้นมากเมื่อเห็นฮาร์วีย์มาถึงแล้ว ท่าทีและสีหน้าของเธอแตกต่างไปจากก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิงฮาร์วีย์รู้สึกงุนงงกับภาพที่เห็น‘เธอเปลี่ยนไปทันทีที่ไซม่อนและลิเลียนมางั้นเหรอ?’ในขณะนั้นอมีเลียกระแอมไอในลำคอและยกถ้วยชาขึ้น“ฮาร์วีย์ ฉันได้ยินแมนดี้บอกว่าคุณยังไม่มีงานทำ และคุณแค่อยู่เฉย ๆ ซักเสื้อผ้าและทำอาหารไปวัน ๆ ใช่ไหม?”“ใช่ครับ” ฮาร์วีย์พูดและหัวเราะ“ไม่ดีเลย ผู้ชายต้องมีอาชีพเป็นของตัวเองถึงจะเรียกว่าผู้ชายได้เต็มปาก จริงไหม?” อ
โดยไม่ต้องคิดอะไร อมีเลียก็ยังคงพูดสอนต่อไป“โอ้ ฮาร์วีย์! ฉันเห็นว่าคุณมีประสบการณ์อยู่บ้าง!”“แต่ผู้ชายไม่มีมาตรฐานสูงแบบนั้นไม่เป็นไรแต่ต้องมีความสามารถบ้าง!”“คุณเห็นไหม เฟลิกซ์เริ่มทำในสิ่งที่เขาสามารถทำได้มากที่สุดก่อน แล้วค่อย ๆ สะสมประสบการณ์ไปเรื่อยๆ นี่คือสิ่งที่ผู้ชายควรมี!”“คุณควรเรียนรู้จากเขาให้มากกว่านี้! คุณไม่สามารถที่จะเป็นแค่คนที่ไร้ประสิทธิภาพแบบนี้!”“ฉันก็พูดมาทั้งหมดก็เพื่อแมนดี้!”“ถ้าคุณไม่มีความสามารถอะไรเลย ปล่อยแมนดี้ไปเถอะ! อย่าทำให้เธอเสียเวลาทั้งชีวิตของเธอแบบนี้!”ในที่สุด อมีเลียก็มาถึงจุดสำคัญหลังจากพล่ามยาวเหยียดออทัมน์พูดเสริมคำพูดของเธอว่า “ถูกต้อง ผู้ชายต้องมีความสามารถ ไม่อย่างนั้นก็ควรที่จะฉุดรั้งคนอื่นลงเหวไปกับตัวเอง!“ผู้ชายจะไปมีประโยชน์อะไรถ้าเขาไม่มีความสามารถและทำตัวให้ผู้หญิงคอยเลี้ยงดู?”ลิเลียนโบกมือและพูดว่า “ออทัมน์ พอเถอะ หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว! ผู้ชายคนนี้ร่ายมนตร์ใส่ลูกสาวของฉัน แมนดี้หลงผู้ชายคนนี้มาก ไม่ช้าก็เร็วฉันคงตายไปกับความโกรธนี้!”ออทัมน์และลิเลียนแสดงสีหน้ารังเกียจออกมา เป้าหมายของพวกเขาคือเขี่ยฮาร์วีย์ให้พ้น
“พวกเขาเป็นแขกของเรา แน่นอนเราทำตามที่อมีเลียพูด!”“แมนดี้ อย่าไปกดดันคุณป้าและครอบครัว!” ไซม่อนพูดราวกับว่าเขาได้ตัดสินใจแล้วแมนดี้ไม่มีทางเลือกอื่น เธอทำได้เพียงตกลงที่จะไปห้างสรรพสินค้ากับพวกเขาหลังจากพักผ่อนกันกันสักระยะหนึ่งแล้ว ทุกคนก็ออกไปพร้อมกันเมื่อออทัมน์และครอบครัวของเธอเห็นว่าแมนดี้ขับรถปอร์เช่ มาคันน์ พวกเขาก็ดูตกใจมากดูเหมือนว่าแมนดี้จะประสบความสำเร็จมากจนถึงขั้นที่เธอขับรถแบบนี้ได้แต่ในสายตาของออทัมน์ แมนดี้ยังเทียบไม่ได้กับเฟลิกซ์ปอร์เช่ มาคันน์เป็นเพียงรถปอร์เช่ระดับเริ่มต้นเท่านั้น มีราคาประมาณหนึ่งแสนเจ็ดพันดอลลาร์ ภายในค่อนข้างแคบเป็นครอบครัวเล็ก ๆเฟลิกซ์นั้นแตกต่างจากเธอ แม้ว่าเขาเพิ่งจะกลับประเทศมาได้ไม่นาน แต่เขาก็ขับเมอร์เซเดส เบนซ์ เอสคลาสแม้ว่าจะเป็นเพียงรุ่น 320 แต่ก็มีความหรูหราโอ่อ่ามากที่สำคัญกว่านั้น แมนดี้จะมีอะไรดีแม้ว่าเธอจะดีกว่า?สามีขยะของเธอนั้นคอยฉุดรั้งเธอลงมาต่ำออทัมน์รู้สึกสงสารลิเลียนและครอบครัวของเธอมากขึ้นไปอีก‘แมนดี้มีอนาคตที่สดใส แต่ฮาร์วีย์กลับทำลายทั้งหมด’‘ความสามารถทั้งหมดของเธอดูสูญเปล่า!’จากนั้นเธอก็มองไปที่
เฟลิกซ์รู้ดีว่าตอนนี้เป็นเวลาแสดงให้ฮาร์วีย์ได้เห็นเขาพูดโดยไม่ได้ดูป้ายราคาและหัวเราะ“มันก็แค่เงินเพียงเล็กน้อย มันจะมีแพงอะไรมากมาย? ถ้าภรรยาที่รักของผมชอบ ผมจะซื้อทองคำทั้งภูขาทองให้คุณยังได้เลย ไม่ต้องพูดถึงแค่กระเป๋าใบนี้!”อมีเลียแสร้งทำเป็นตกใจ จากนั้นก็เข้าไปกอดจูบเขาที่ปาก“เฟลิกซ์ คุณช่างน่ารักเหลือเกิน!”“ฉันโชคดีจริง ๆ ที่มีสามีแบบคุณ!”แมนดี้ตัวสั่นเมื่อได้เห็นภาพนั้นการแสดงที่ไม่ได้เป็นมืออาชีพเอาซะเลย เธอไม่ได้โง่ขนาดนั้น ทำไมเธอถึงจะดูไม่ออก?ทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่การกระทำสิ้นคิดที่รังเกียจแต่เธอไม่ได้พูดอะไรออกไปฮาร์วีย์ซื้อเสื้อผ้าและกระเป๋าให้เธอจนเต็มไปทั้งห้องก่อนหน้านี้ที่โอลเด้นเทรดกระเป๋าชาเนลที่อมีเลียอยากได้เทียบไม่ได้เลยเธอคิดอะไรอยู่ที่พยายามโอ้อวดกระเป๋าเพียงใบเดียวต่อหน้าเธอ?“ร้านของดูดีนะ คุณชอบหรือเปล่า?”ฮาร์วีย์เดินเข้าไปหาแมนดี้ขณะกวาดสายตาไปรอบ ๆ ร้านเขาไม่ได้ถามถึงเพียงกระเป๋าใบเดียว แต่เขาหมายถึงทั้งร้านหัวใจของแมนดี้เต้นผิดจังหวะ เธอไม่สามารถหยั้งรู้ถึงความสามารถของชายคนนี้ได้เลย‘เขาเป็นเพียงขยะโสโครกหรือเป็นใครกันแน่?’
หลังจากได้ยินคำพูดเยาะเย้ยของอมีเลียและคนอื่น ๆ ที่มีต่อฮาร์วีย์แล้ว แมนดี้ก็รู้สึกเดือดดาลด้วยความโกรธจากนั้นเธอก็แสยะยิ้มและพูดว่า “เอาล่ะ ถ้าพูดอย่างนั้นแล้วล่ะก็ เอมิเลีย!”ระหว่างพูดเธอเดินไปที่เคาน์เตอร์ในร้านทันทีอมีเลียมึนงงขณะเฝ้าดูการกระทำของแมนดี้กระเป๋ารุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นทั้งหมดอยู่ตรงนั้น และของที่ถูกที่สุดมีราคาหลายพันดอลลาร์ ในขณะที่ของที่แพงที่สุดมีราคาอย่างน้อยหนึ่งแสนดอลลาร์อมีเลียไม่กล้าไปชมของตรงนั้นด้วยซ้ำแต่แมนดี้กลับเดินพุ่งตรงไปที่นั่นผู้หญิงน่าขยะแขยงคนนี้กล้าดียังไงถึงโลภมากอยากได้ของแบบนั้น?!อมีเลียกัดฟันขณะเดินไปที่เคาน์เตอร์เธอเกือบจะเป็นลมเมื่อเห็นแมนดี้ส่งสัญญาณให้พนักงานนำกระเป๋าที่แพงที่สุดออกมา“แมนดี้ เธอทำเกินไปแล้วนะ! นี่เป็นกระเป๋ารุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่น มีเพียงห้าร้อยใบในโลกนี้ มีมูลค่าประมาณสามแสนดอลลาร์!”อมีเลียตัวสั่นอย่างกดเก็บอารมณ์หลังจากพูดราคาออกมาดัง ๆ“เธอบอกว่าเธอจะซื้อให้ฉันไม่ใช่เหรอ? แน่นอนว่าฉันจะต้องเลือกอันที่แพงที่สุด เฟลิกซ์มีรายได้หลายพันดอลลาร์ต่อปี ทำไมเขาถึงต้องมาสนใจเรื่องเงินจำนวนเล็กน้อยแบบนี้ด้วย?” แมน
เหตุการณ์นั้นทำให้ทุกคนในร้านต่างตกใจ‘ราคาของกระเป๋ารุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นอยู่ที่สามแสนดอลลาร์ ใครกันที่อยู่ ๆ บอกว่าจะมอบกระเป๋าให้?’อมีเลียและเฟลิกซ์หันกลับไปมองโดยไม่รู้ตัวเมื่อพวกเขาเห็นว่าเป็นใคร ใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนสีทันทีเรย์ ฮาร์ท?!เขามาที่นี่ทำไม?!ออทัมน์เพิ่งจะคุยโม้ไปว่าเขาเป็นเพื่อนของเฟลิกซ์ พวกเขาจะยังคงโกหกต่อไปได้อย่างไรเมื่อชายคนนั้นปรากฏตัวขึ้นที่นี่แล้ว?แมนดี้และคนอื่น ๆ รู้เรื่องของเรย์ ฮาทเพราะเรื่องราวเมื่อเช้านี้ ทุกคนจำเขาได้ในทันทีแต่แมนดี้ชะงัก ทำไมเรย์ ฮาทถึงให้ของอะไรต่าง ๆ เขา?บางทีคนที่เธอได้เห็นในรูปภาพว่าคือฮาร์วีย์นั่นอาจจะถูกต้องแล้วก่อนหน้านี้เธอแค่เดา แต่เธอก็คิดว่ามันเป็นไปไม่ได้แต่ตอนนี้เรย์ ฮาร์ทปรากฏตัวขึ้นราวกับว่าเขากำลังพิสูจน์การคาดเดาของเธอว่ามันถูกต้องแล้วสายตาของเธอหันไปทางฮาร์วีย์ทันที ท่าทางของเขาเหมือนไม่สนใจอะไรเรย์ ฮาร์ทมองไปในทิศทางเดียวกันกับเธอ เขาเริ่มรู้สึกเกรงกลัวเล็กน้อยคนอื่น ๆ ไม่รู้ว่าฮาร์วีย์เป็นใคร แต่เขาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวมานานกว่าหนึ่งปี เขาสามารถบอกได้ว่าฮาร์วีย์กำลังโกรธเล็กน้อยร่างกาย
แมนดี้ยิ้มหลังจากที่เรย์ ฮาร์ทออกไปแล้ว“ป้าเรเยส อมีเลีย วันนี้เจอกับคนดี ๆ ที่ไม่ใส่ใจเรื่องนี้ แต่คราวหน้าอย่าทำอีกนะคะ”อมีเลียและครอบครัวของเธอทำตัวดูถูกเธอทั้งวัน เธอแทบไม่มีโอกาสตอบโต้สีหน้าของอมีเลียดูหม่นลงพร้อมกัดฟันกรอดด้วยความเจ็บใจ“แมนดี้ ยังไงสามีของฉันก็ยังดีกว่าสามีของเธอพันเท่า แม้ว่าเขาจะไม่ใช่เพื่อนของเรย์ ฮาร์ทก็ตาม!”แมนดี้ตอบอย่างใจเย็น “โอ้ จริงเหรอ? อย่างน้อยสามีของฉันก็จะไม่ถูกเปิดโปงอะไรต่อหน้าคนอื่นแบบนี้”“เธอ…”อมีเลียตัวสั่นด้วยความโกรธลิเลียนก้าวเข้ามาเพื่อทำให้สถานการณ์ในตอนนี้ดีขึ้น“เอาล่ะ เอาล่ะ พวกเราทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกัน ไม่มีอะไรต้องแข่งกัน เรากำลังทำตัวโง่ ๆ กันอยู่หรือเปล่า?”แมนดี้หยุดพูดหลังจากได้ยินแบบนั้น ฮาร์วีย์มองไปที่ลิเลียนเห็นได้ชัดว่าเธอเข้าข้างออทัมน์ดูเหมือนว่าคนพวกนี้จงใจวางแผนต่อต้านเขาฮาร์วีย์ไม่ได้โกรธ เขามองเป้าหมายของลิเลียนและออทัมน์ออกแล้วแต่สำหรับเขา มันเป็นแค่การแสดงเท่านั้นเขาอยากจะดูว่าเรื่องตลกนี้จะจบลงอย่างไรหลังจากเดินออกจากร้านแบรนด์หรูอย่างชาเนลแล้ว อมีเลียอยากจะกลับโรงแรมเพื่อกู้คืนศักดิ
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข