แม้แต่เคทีซึ่งเป็นคนใจแข็งยังรู้สึกตกใจ เมื่อรู้ว่าคนในตระกูลของเธอไม่ได้ให้ความปรานีต่อเธอเลยหลังจากไล่กาเอลกลับไปแล้ว ฮาร์วีย์ก็บอกเคทีให้ไปพักผ่อนและอยู่กับดีนเขามีแผนที่จะไปจัดการเรื่องของเคทีด้วยตัวเองเขามีสูตรน้ำอมฤตสีเงินของตระกูลคอบบ์ ส่วนทรัพย์สินของเคทีก็กำลังจะกลับมาใช้ได้ตามปกติอีกครั้ง...แนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุดคือการจดทะเบียนบริษัทเพื่อการขนส่งน้ำอมฤตนี้โดยเร็วที่สุด เพื่อเตรียมรับมือกับยอดขายหรือการผลิตของเคทีฮารีย์เชื่อว่าทุกอย่างจะกลับมาเป็นปกติทันทีที่เคทีได้เริ่มทำธุรกิจและเปิดบริษัทหลังจากได้เบอร์โทรศัพท์เลขาของเคทีแล้ว ฮาร์วีย์ก็ส่งข้อความไปสองสามข้อความเพื่อเตรียมการในเรื่องต่าง ๆในขณะที่ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปในบ่ายวันนั้น จู่ ๆ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นเมื่อฮาร์วีย์รับโทรศัพท์ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงที่พูดภาษาอังกฤษผิด ๆ ถูก ๆ จากปลายสายอีกด้านหนึ่ง“คุณคือคุณยอร์กใช่ไหมคะ? ฉันเป็นเลขาของคุณคอบบ์เองค่ะ! ฉันทำงานตามที่คุณสั่งเมื่อเช้านี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว!“ฉันได้เลือกอาคารสำนักงานสำหรับให้เราได้ทำงานกันด้วย ซึ่งน่าจะเพียงพอสำหรับเราทุกคนนะคะ!“ทั้งหมดก
ฮาร์วีย์แอบถอนหายใจ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เลขาถูกล้อเล่นแบบนี้เพราะไม่มีผู้ชายคนไหนในโลกนี้ที่สามารถต้านทานหญิงสาวที่ดูไร้เดียงสาเช่นนี้ได้หลังจากกวาดตามองเลขาคนนั้นแล้ว ฮาร์วีย์ก็ถามว่า "คุณคือ…?”“ฉันชื่อฮาร์เปอร์ ไคลน์ค่ะ" เลขาคนนั้นตอบอย่างเขินอายฮาร์วีย์พยักหน้า“เอาล่ะ ใครเหรอที่พูดเรื่องน่าอายเหล่านั้นกับคุณ?ฮาร์เปอร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง“เขาคือริโก้ แพดโลว์ ผู้มีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องการลงทะเบียนรับรอง เขาอาศัยอยู่ที่นี่ค่ะ“มีคนบอกว่าเขาเป็นคนของตระกูลเดียวกับคนที่ดูแลสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้ค่ะ นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงทำตัวสูงส่งและทรงอำนาจต่อหน้าทุกคน“ฉันได้ยินมาว่าคนที่มาลงทะเบียนโดยเฉพาะผู้หญิงที่มาจากต่างประเทศ จะต้องพบกับความลำบากก็เพราะเขา!“ผู้ชายเสียเงิน...ส่วนผู้หญิงก็เสียตัว...”ฮาร์เปอร์รู้สึกกังวลและหวาดกลัวมากเธอต้องการทำงานที่ฮาร์วีย์สั่งมาให้ออกมาดีที่สุด...แต่เธอรับไม่ได้ที่ต้องยอมเปลืองเนื้อเปลืองตัวเพื่อทำอะไรแบบนี้ เธอยังไม่เคยมีความรักมาก่อนเลย“คุณกำลังบอกว่าเขาเป็นสมาชิกของตระกูลแพดโลว์...ฮาร์วีย์ยิ้ม“ไม่น่าแปลก
ฮาร์เปอร์รู้สึกไม่พอใจ เธอโกรธมากแต่ไม่กล้าพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้สาวสวยคนนั้นทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชาก่อนจะพูดว่า "ฉันกำลังทำธุระอยู่นะเด็กน้อย! ฉันต้องให้ความบันเทิงกับหัวหน้าแพดโลว์อยู่นะ!“เธอไม่ยอมให้เขาโลมลูบตอนที่เธอมานี่เมื่อเช้านี้!“เธอไม่ยอมให้เขาจูบตอนที่เธอมาเมื่อบ่ายนี้!“แล้วตอนนี้ยังมีหน้ามาขอให้เขาทำงานให้เธออีกเหรอ? เธอยังคาดหวังให้เขาทำอะไรในตอนนี้อีก?“ถ้าฉันเป็นเธอนะ ฉันจะปล่อยให้หัวหน้าแพดโลว์ตรวจดูเรือนร่างของฉันให้เต็มที่ เพื่อที่อะไร ๆ จะได้ง่ายขึ้น!”จากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็เอนกายเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของริโก้อย่างเหนียมอายพร้อมกับยิ้ม“ฉันพูดถูกไหมคะ หัวหน้าแพดโลว์?”จากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็จ้องมองฮาร์เปอร์อย่างดูถูกเหยียดหยามริโก้ระเบิดหัวเราะออกมาในขณะที่เขาเอามือลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของผู้หญิงคนนั้น“ถูกต้อง นั่นคือสิ่งที่เธอควรจะทำนะ! ถอดเสื้อผ้าออกซะฉันจะได้มองเธอให้เต็มตานะสาวน้อย!“ถ้าฉันพอใจล่ะก็ ฉันอาจจะเปิดโอกาสคุยในเรื่องต่าง ๆ ได้มากมาย!”ผู้หญิงคนนั้นทำสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม เห็นได้ชัดว่าเธอเคยเห็นสาวน้อยที่ดื้อรั้นมาไม่น้อยแล้วในความ
ผู้หญิงคนนั้นกำลังทำท่าจะกดโทรศัพท์ออกไป“อย่าโทรเลยค่ะ! นี่เรื่องเข้าใจผิดกันเท่านั้นเอง...”ฮาร์เปอร์ตกใจมาก เธอเกิดที่ทะเลใต้แห่งนี้ เธอจึงรู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นถ้าไปปีนเกลียวกับคนพวกนั้นเธอก้าวไปข้างหน้าก่อนจะโค้งคำนับอย่างสุดซึ้ง“คุณยอร์กมาจากฮ่องกงและลาสเวกัสค่ะหัวหน้าแพดโลว์ เขามาที่นี่ด้วยความสุจริตใจ ได้โปรดช่วยเขาด้วย“เราจะให้รางวัลคุณอย่างงามหลังจากทุกอย่างจบลงแล้ว"“ให้รางวัลฉัน!”ริโก้กวาดตามองฮา์เปอร์ด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม“เธอไม่รู้เหรอว่าฉันทำงานแบบไหน?! ฉันต้องการรางวัลเดี๋ยวนี้!“เธอต้องให้ฉันรอจนกว่าทุกอย่างจะเสร็จสิ้นเหรอ?!“ตอนนี้เธอยังทำอะไรไม่ถูกไม่ควรอยู่เลย! แล้วจะคาดหวังอะไรหลังจากนี้ได้ยังไงล่ะ?!”ริโก้มีความหื่นกระหายอยู่เต็มอก ถ้าเขาสามารถขโมยสาวน้อยไร้เดียงสาคนนี้มาได้ เขาก็คงได้พบกับช่วงเวลาแห่งความสนุกสนานในไม่ช้านี้และเนื่องจากไม่มีใครอยู่ที่นั่นเลย เขาก็ไม่ค่อยกลัวเกรงอะไรในการกระทำของเขาฮาร์วีย์ก้าวไปอยู่ตรงหน้าฮาร์เปอร์เพื่อสกัดกั้นการจ้องมองของริโก้“หัวหน้าแพดโลว์ใช่ไหม?” ฮาร์วีย์ถามพร้อมกับยิ้มด้วยท่าทีสงบนิ่ง“ฉันขอถามแกอีก
"แกแกล้งทำเป็นโทรหากาเอลเหรอ?”ผู้หญิงคนนั้นแสดงท่าทีเหยียดหยามเมื่อเห็นฮาร์วีย์ใช้โทรศัพท์“แกรู้ไหมว่ากาเอลคือใคร? เขาคือนายน้อยของตระกูลแพดโลว์ ตัวตนของเขาในสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้นั้นยิ่งใหญ่มาก!“แกโทรหาเขาได้เหรอ?“แกพยายามจะหลอกใครที่นี่อยู่หรือยังไง?“อย่างน้อยก็ควรทำให้ดูน่าเชื่อกว่านี้หน่อย!“ลองมองตัวเองในกระจกดูสิ!“แกคิดว่าแกมีสิทธิ์โทรหากาเอลได้เหรอ?!”ริโก้หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา“แกกล้ามากนะที่มาทำอวดดีต่อหน้าฉันไอ้เด็กน้อย!“ถ้าฉันบอกเรื่องนี้กับนายน้อยแพดโลว์ล่ะก็แกตายแน่!“เมื่อดูจากวิธีที่เขาจัดการกับเรื่องต่าง ๆ แล้ว ใครก็ตามที่ใช้ชื่อของเขาไปอวดอ้างก็จะถูกบังคับให้หมอบกราบเพื่อเป็นการขอโทษด้วยกันทั้งนั้น!”ฮาร์วีย์วางสายโทรศัพท์ก่อนจะมองไปที่ริโก้“ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ฉันไม่จำเป็นต้องให้แกทำอย่างนั้นกับฉันหรอก“แต่ยังไงก็ตามแกจะต้องคุกเข่าในขณะปฏิบัติงานจดทะเบียนธุรกิจให้เสร็จสิ้น"'เขาพูดว่าอะไรนะ?'ผู้หญิงคนนั้นอวดรอยยิ้มเริงร่า“แกแกล้งโทรศัพท์เสร็จแล้วเหรอ?” เธอร้องถามริโก้กวาดตามองฮาร์วีย์ก่อนจะเคาะโต๊ะ“ดี! ฉันจะให้เวลาแก
กาเอลรีบเดินเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ทั่วร่างกายเต็มไปด้วยเฝือกและผ้าพันแผลผู้บริหารระดับสูงสองสามคนของสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ทำสีหน้าที่ดูแย่มาก ในขณะที่เดินตามหลังกาเอลเข้าไปริโก้ลุกขึ้นยืนแล้วโค้งคำนับให้แบบรัว ๆ“นายน้อยแพดโลว์! และท่านทั้งหลาย!”“ผู้หญิงคนนั้นและพนักงานคนอื่น ๆ รีบถอยออกไปก่อนจะทักทายกาเอลและคนอื่น ๆ ด้วยความเคารพนอกจากกาเอลแล้วก็มีทั้งผู้อำนวยการและรองผู้อำนวยการสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์แห่งแบล็คเบิร์น ซิตี้มาด้วย สถานะของพวกเขาล้วนแต่ไม่ธรรมดาพวกปลาซิวปลาสร้อยที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาก็ไม่ต่างอะไรกับสุนัขข้างถนนกาเอลทำเมินเฉยต่อคนพวกนั้นก่อนจะรีบเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์อย่างรวดเร็ว“มีใครมาสร้างปัญหาให้คุณที่นี่เหรอครับคุณยอร์ก?” กาเอลถามในขณะเดินก้มหน้าเข้าไป“มันคือใคร?!“ผมจะจัดการกับมันเดี๋ยวนี้เลย!”ริโก้และผู้หญิงคนนั้นหน้าซีดเผือดทันทีที่เห็นท่าทียอมจำนนของกาเอลเมื่ออยู่ต่อหน้าฮาร์วีย์พวกเขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะสามารถเรียกตัวกาเอลมาที่นี่ได้ง่าย ๆ แบบนั้นสถานะของกาเอลในแบล็คเบิร์น ซิตี้นั้นด้อยกว่านายน้อยทั้งหลายจากตระกูล
ฮาร์วีย์มองไปยังภาพเหตุการณ์นั้นโดยไม่ให้คำตอบโดยตรง“ขอบคุณครับผู้อำนวยการ"ผู้อำนวยการยังคงตบหน้าริโก้ไม่หยุดก่อนจะร้องบอกเขาว่า "ขอโทษคุณยอร์กเดี๋ยวนี้!”“ผมขอโทษครับคุณยอร์ก! ผมต้องขอโทษจริง ๆ!มีเหงื่อไหลหยดทั่วร่างในขณะที่เขาโค้งคำนับไม่หยุด“ผมผิดไปแล้ว! ผมจะทำทุกอย่างให้เสร็จสิ้นเดี๋ยวนี้ครับ!”“ทำในขณะที่คุกเข่าอยู่นะ" ฮาร์วีย์ตอบ“ได้ยินไหม?! ทำงานของแกในขณะที่คุกเข่าอยู่!”กาเอลเดาได้เลยว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์กาเอลเตะริโก้ล้มลงในขณะที่กัดฟันแน่น ในเวลานี้เขาอยากให้ริโก้ตายอย่างเหลือเกินฮาร์วีย์เกือบจะทำให้สมาชิกของตระกูลแพดโลว์กลายเป็นคนพิการกันหมด แต่ริโก้ก็ยังทำท่าอวดเบ่งต่อหน้าเขาอยู่ดีความเคืองแค้นของกาเอลยังไม่หมดไปง่าย ๆ ใบหน้าของริโก้ดูบวมเป่งหลังจากโดนเตะที่หน้าอีกหลายครั้งริโก้ไม่กล้าลุกขึ้นยืนและไม่กล้าต่อสู้กลับ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอดทนกับทุกสิ่งทุกอย่างเมื่อริโก้ดูเหมือนกำลังจะหมดสติ ฮาร์วีย์ก็พูดขึ้นมาว่า“หยุดทุบตีเขาได้แล้ว"“ขอบคุณครับคุณยอร์ก! ขอบคุณครับ!” ริโก้ร้องบอกในขณะโค้งคำนับไม่หยุด“คุณสามารถทำต
ฮาร์เปอร์รู้ตัวว่าเธอกำลังสร้างความยุ่งยากให้กับฮาร์วีย์เนื่องจากเธอไม่มีประสบการณ์“ฉันขอโทษที่ช่วยเหลืออะไรไม่ได้เลยนะคะคุณยอร์ก" ฮาร์เปอร์บอกอย่างเขินอายฮาร์วีย์ส่ายหัวโดยไม่พูดอะไรก่อนเดินออกจากอาคารไปในขณะที่เขากำลังโบกเรียกแท็กซี่อยู่นั้น เขาก็เหลือบเห็นร้าน ๆ หนึ่งที่อยู่ตรงหัวมุมถนนถึงแม้ว่าร้านแห่งนี้จะดูใหญ่โตและหรูหรา แต่ก็ดูร้างผู้คนเพราะใคร ๆ ต่างก็ไม่อยากเอาเงินออกมาใช้จ่ายมีป้ายวางไว้หน้าร้านโดยเขียนบอกว่าให้เช่าร้านด้วยฮาร์วีย์พยักหน้าหลังจากมองสำรวจร้านนั้นสองสามรอบ“ที่นี่ดูไม่เลวเลยนะ ธุรกิจของเราต้องไปได้สวยอย่างแน่นอนถ้าเราใช้ร้านนี้เป็นร้านสัญญลักษณ์ของแบรนด์เรา!”ฮาร์เปอร์บอกได้เลยว่าร้านนี้อยู่ในจุดยุทธศาสตร์ด้วย“ไม่มีปัญหา! ฉ้นจะติดต่อเรื่องเช่าร้านกับเจ้าของร้านนี้เองค่ะ!”“ไม่จำเป็นต้องเช่าหรอก เราจะซื้อเลย" ฮาร์วีย์ตอบฮาร์เปอร์กัดลิ้นตัวเองเบา ๆ เมื่อรู้ว่าฮาร์วีย์มีเงินเยอะขนาดไหน'เขาดูเหมือนเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่จริง ๆ!'ทันทีที่ฮาร์วีย์กำลังจะโบกเรียกแท็กซี่อีกคันหนึ่ง คนขับรถทุกคันต่างก็หยุดมองไปยังอาคารสำนักงานแห่งนั้นด้วยความสงสัยฮ