"ไม่เลวนี่! ไม่เลวเลย!”“สมกับเป็นผู้หญิงที่มีความโดดเด่นจริง ๆ!”แวนซ์หยิบคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คออกมาไว้ตรงหน้าเขา ในนั้นเต็มไปด้วยรูปถ่ายของเคทีมากมายเขาคลิกดูรูปภาพไปเรื่อย ๆ พร้อมกับมีความรู้สึกหื่นกระหายอย่างควบคุมไม่อยู่“ผมได้ยินมาว่าคุณคอบบ์ไปเรียนที่ต่างประเทศ เธอยังไม่เคยเป็นของเล่นของใครด้วย ไม่เลวนี่! ผมชอบเธอจัง!”“ผมเพิ่งเจอกับความโชคร้ายมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ สาวบริสุทธิ์คนนี้คือสิ่งที่ผมต้องการ!”“ผมชอบเธอ! ผมชอบเธอจังเลย!”แวนซ์เปิดขวดไวน์แล้วจิบไวน์แดงขวดนั้น พร้อมกับกระดิกลิ้นไปมาด้วยสีหน้าหื่นกระหายลาร่ายิ้มอย่างเขินอายแล้วยื่นยาเม็ดสีน้ำเงินสองสามเม็ดให้กับแวนซ์“ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะซีอีโอทอฟท์ คุณหาสิ่งนี้ได้ที่อินเดียเท่านั้น! หลังจากกินเข้าไปแล้วคุณก็จะเป็นคนที่อยู่ยงคงกระพัน" เธอกระซิบบอกแวนซ์ปล่อยหัวเราะออกมา แล้วหยิกแก้มของลาร่าเล่นพร้อมกับยิ้ม“ช่างรอบคอบจริง ๆ เลย!”“ไม่ต้องเป็นห่วงนะ ผมจะให้ค่าตอบแทนในจำนวนที่คุณพอใจ!”เอี๊ยด!ในเวลานั้นประตูห้องถูกผลักให้เปิดออก เสียงไม่ค่อยดังเท่าไหร่ แต่ก็ส่งเสียงรบกวนให้ทุกคนหันมามองได้แวนซ์หยุดพูดด้วยเช่นกัน
แวนซ์ไม่ได้พูดอะไรขึ้นมาทันที แต่เขากลับวางขาลงบนโต๊ะก่อนจะทำท่าทำทางส่งสัญญาณให้สาว ๆ ที่ห้อมล้อมเขาอยู่บีบนวดให้เขาจิบไวน์แดงแล้วมองดูเคทีและฮาร์วีย์อย่างสงสัยบอดี้การ์ดสองสามคนยืนกอดอกในขณะกวาดตามองเคทีและฮาร์วีย์ โดยพยายามหาเหตุผลที่ทำให้ทั้งสองคนนี้กล้าอวดเบ่งต่อหน้าแวนซ์“แก...ไอ้สารเลว!”ก่อนที่แวนซ์จะทันได้พูดอะไร ชายหนุ่มผมยาวก็ก้าวไปข้างหน้า แล้วชี้หน้าฮาร์วีย์อย่างหยาบคายและเดือดดาล“ซีอีโอทอฟท์บอกให้คุณมาคนเดียวไง แล้วทำไมถึงพาผู้ชายมาด้วยล่ะ?!” เขาตะโกนถามด้วยน้ำเสียงวางอำนาจแทนเจ้านาย“พาผู้ชายคนนี้ออกไปจากที่นี่!“ถ้าไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษพวกเราในเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปล่ะ!”เพื่อน ๆ ของชายหนุ่มคนนั้นหัวเราะอย่างชั่วร้ายพร้อมกับลุกขึ้นยืนและขยับนิ้ว เพื่อเตรียมตัวจัดการกับฮาร์วีย์ถ้าเขาไม่ยอมออกไปฮาร์วีย์เหลือบมองพวกเขาอย่างไม่ใส่ใจก่อนส่งยิ้มจาง ๆ ให้“ดูเหมือนว่าทุกคนที่นี่จะไม่ได้คิดที่จะพูดคุยเรื่องธุรกิจกับคุณเลยนะ“ถ้าจ้างผมก็คุ้มค่าแน่นอนใช่ไหมล่ะ?“เสร็จจากนี่เราก็ควรให้แวนซ์คุกเข่าอยู่ตรงหน้าคุณดีไหม?”เคทีทำเสียงเยาะเย้ยด้วยความรู้สึกหงุดหงิด“
แวนซ์หรี่ตามองฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเย้ยหยัน เขาทำท่าราวกับว่ากำลังมองดูคนตายอยู่ก่อนที่เคทีจะทันได้ตอบอะไร ฮาร์วีย์ก็ยิ้มแล้วพูดว่า "คุณคิดว่าคุณมีสิทธิ์จะหักแขนหักขาผมจริง ๆ เหรอ?”'เขาพูดอย่างนั้นหมายความว่ายังไง?'ลาน่าและสาวสวยคนอื่น ๆ จ้องดูเขาด้วยสีหน้าเหยียดหยามหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น'ไอ้ผู้ชายคนนี้ช่างโง่เขลาเสียจริง ๆ'เขาคิดว่าเขาเป็นใครกัน?'เขาคงอยากจะตายล่ะสิท่าถึงได้ไปอวดเบ่งต่อหน้าแวนซ์อย่างนั้น'“ถ้าตายก็อย่ามาโทษเรานะไอ้หนู!”ชายหนุ่มคนนั้นส่งเสียงหัวเราะอย่างเย็นชา เขายกขวดเบียร์ที่อยู่ในมือแล้วชี้ไปที่ฮาร์วีย์“จับมันไว้!” เขาออกคำสั่งบอดี้การ์ดสามคนหัวเราะแล้วรีบวิ่งไปข้างหน้า เตรียมตัวที่จะหักแขนหักขาของฮาร์วีย์ทันทีที่พวกเขาเข้าไปใกล้...ก็รู้สึกถึงอันตรายได้ในทันทีก่อนที่พวกเขาจะทันได้ตอบโต้อะไร ฮาร์วีย์ก็เหวี่ยงฝ่ามือไปข้างหน้าแล้วคนที่อยู่หน้าสุดไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายเพื่อหลบหลีกการโจมตีได้เร็วพอเพียะ!บอดี้การ์ดคนนั้นถูกตบลอยกระเด็นไป แล้วภาพที่เขาเห็นก็มีแต่ความดำมืด เขาหล่นกระแทกกับกำแพงก่อนจะหมดสติไปในเวลาเดียวกันฮาร์วีย์ก็เหวี่
"แล้วยังไงเหรอ?” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็นแวนซ์หัวเราะเบา ๆ แล้วชี้หน้าฮาร์วีย์“แกกล้าอวดเบ่งในทะเลใต้ได้ยังไง ในเมื่อแกไม่ได้เป็นพลเมืองของที่นี่ด้วยซ้ำไป?!“แกคิดว่าแกเป็นคนที่ดูน่าประทับใจเพียงเพราะใช้ศิลปะการต่อสู้ง่อย ๆ จัดการกับคนของฉันสองสามคนได้เท่านั้นน่ะเหรอ?“อย่าทำเป็นไร้เดียงสาไปหน่อยเลย!“ก็นับเป็นเรื่องธรรมดาที่ฉันต้องกำจัดแกทิ้งไป! ถ้าแกพยายามจะสู้กลับ แกก็จะฝ่าฝืนกฎหมายของแบคเบิร์น ซิตี้!“ถ้าแกยังทำแบบนี้อยู่ก็จะถูกโยนเข้าคุก!“ฉันขอแนะนำให้แกหยุดทำซะในขณะที่ยังหยุดได้!”พอพูดจบแวนซ์ก็ตบมือหลังจากนั้นไม่นานประตูก็เปิดออก แล้วชายในชุดสูทหลายสิบคนก็กรูกันเข้ามามีผู้หญิงผมสั้นสวมแจ็คเก็ตหนังคนหนึ่งเดินอยู่ข้าง ๆ แวนซ์ แล้วจองมองฮาร์วีย์ด้วยสาตาอาฆาตแค้นแวนซ์รู้สึกภาคภูมิใจมากขึ้นหลังจากที่คนพวกนี้ปรากฏตัว“แกมีวาจาที่แหลมคมนะไอ้หนู แล้วก็มีความแข็งแกร่งอยู่เหมือนกัน แต่ฉันไม่ชอบหน้าแก“แต่ในเมื่อแกกล้าหาญชาญชัยขนาดนี้ ฉันก็จะให้โอกาสกับแก“คุกเข่าแล้วหักแขนของแกเดี๋ยวนี้ เพื่อเห็นแก่คุณคอบบ์ฉันจะปล่อยแกไปถ้าแกทำตามที่ฉันบอก“ถ้าแกไม่ยอมทำ ฉันก็จะสั่งคนไป
"ฉันบอกแกแล้วไงว่าคนของแกไม่ได้เรื่องเลย"ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ แล้วออกแรงกดมีดที่อยู่ในมืออีกเล็กน้อย มีดคม ๆ นั้นเฉือนผิวหนังของแวนซ์ทันที มีเลือดไหลออกมาหยดหนึ่งการเคลื่อนไหวที่สงบนิ่งของฮาร์วีย์นั้นทำให้แวนซ์เหงื่อแตกพลั่ก ๆ ได้เคทีก็อวดรอยยิ้มจาง ๆ เช่นกัน เธอก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว แล้วยืนอยู่ข้าง ๆ ฮาร์วีย์บอดี้การ์ของแวนซ์เข้ารุมล้อมในสถานที่แห่งนั้นทันที สีหน้าของพวกเขาช่างดูชั่วร้ายเป็นอย่างยิ่ง“แกอยากตายใช่ไหมไอ้สารเลว?!“ปล่อยซีอีโอนทอฟต์นะ ไม่งั้นเราฆ่าแกทิ้งแน่!“แกกล้าจับซีอีโอทอฟต์เป็นตัวประกันได้ยังไง! แกไปเอาความกล้านั้นมาจากไหน?!”โซร่าก้าวไปข้างหน้าแล้วร้องบอกอย่างเกรี้ยวกราด "ฉันขอเตือนแกนะ! ถ้าแกทำร้ายซีอีโอทอฟต์ล่ะก็ ฉันจะฉีกร่างแกออกเป็นชิ้น ๆ เลย!”“แล้วถ้าฉันทำร้ายเขาล่ะ"ฮาร์วีย์เหวี่ยงหลังมือเข้าไปฟาดหน้าแวนซ์“อย่างนี้นับด้วยไหม?”เพียะ!“แล้วแบบนี้ล่ะ?"หรือนี่?”ฮาร์วีย์ออกแรงที่มือเขาอีกเล็กน้อย มีดเล่มนั้นก็อยู่ห่างจากหลอดเลือดแดงเพียงเส้นยาแดงเดียว“เข้ามาเลย! มาฆ่าฉันเลยสิ!“ฉันจะได้ส่งเขาไปลงนรกก่อน!”โซร่ากัดฟันแน่นพร้อมกับดวงตากร
ฮาร์วีย์ยิ้มพร้อมกับทำหน้านิ่ง“พูดตามตรงนะ...พวกลูกน้องของฉันยังไม่สามารถสร้างรอยขีดข่วนให้ฉันได้เลย“แกก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลยเหมือนกัน แม้แต่กับพวกเขาที่นี่“ปล่อยซีอีโอทอฟต์ซะ แล้วมาสู้กับฉันถ้าแกกล้าพอ!” โซร่าตระโกนบอกอย่างโกรธเกรี้ยวเมื่อเห็นท่าทางอวดดีของฮาร์วีย์“ฉันจะยอมใช้นามสกุลเดียวกับแกถ้าแกมีชีวิตรอดไปได้!”เธอรู้สึกเดือดดาลอย่างมากเธอมั่นใจว่าเธอเป็นผู้เชี่ยวชาญแห่งยุคนี้ และคงเป็นเรื่องง่ายสำหรับเธอที่จะกำจัดฮาร์วีย์ทิ้งไปแต่เธอไม่เคยคิดว่าฮาร์วีย์จะน่ารังเกียจถึงขนาดจับแวนซ์เป็นตัวประกัน ซึ่งทำให้เธอต้องลังเลถ้าไม่อย่างนั้นเธอก็มั่นใจว่าฮาร์วีย์คงตายเป็นร้อย ๆ ครั้งไปแล้วฮาร์วีย์ยิ้มให้โซร่า“ไม่ต้องเป็นห่วง ยังมีโอกาสอยู่เสมอ“แต่เมื่อคุณเห็นโอกาสนั้นแล้วก็อย่าเสียใจล่ะ"“ฮ่า ฮ่า!”โซร่าหัวเราะอย่างเหยียดหยันราวกับว่าเธอสามารถบีบคอฮาร์วีย์ให้ตายได้ทุกเมื่อฮาร์วีย์ทำเมินเฉยต่อโซร่า แล้วมองดูแวนซ์อย่างใจเย็น"ฉันขอถามแกอีกครั้ง แกจะคืนเงินให้หรือเปล่า?”“แกคิดว่ายังไงล่ะ?!”แวนซ์หัวเราะด้วยน้ำเสียงชั่วร้าย“ฉันต้องคืนด้วยเหรอ? ก็ฆ่าฉันไปเลยสิถ้าแก
ผัวะ!ก่อนที่โซร่าจะโดนตีนั้น ฮาร์วีย์ได้เตะขวดเบียร์ขึ้นจากพื้นจากนั้นเขาก็คว้าขวดขึ้นมาฟาดหัวเธอโซร่าลอยกระเด็นไปในทันที แล้วกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดไปตลอดทางฝูงชนต่างตกใจมาก ไม่มีใครคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนี้ความเกลียดชังเข้าครอบงำโซร่า เมื่อเธอตระหนักว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฮาร์วีย์ เธอลอยกระเด็นไปพร้อมกับขวดเบียร์ขวดนั้นทันที“ฉันบอกเธอแล้วไง เธอยังไม่เก่งพอ"ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างใจเย็นแล้วเหยียบลงบนข้อมือของโซร่ากร็อบ!มีเสียงกระดูกหักเกิดขึ้นฮาร์วีย์ทำเมินเฉยต่อซาร่าในขณะที่เธอนอนชักกระตุกอยู่บนพื้น เขาเดินเข้าหาแวนซ์อย่างในเย็น แล้วเอามือแตะหน้าเขาเบา ๆ“ฉันคิดว่าเราทำความเข้าใจกันได้แล้วซะอีกนะซีอีโอทอฟต์“ไม่คิดเลยว่าแกจะมาทรยศฉันแบบนี้“ฉันจะทำลืม ๆ ไปในครั้งนี้ แต่ครั้งหน้าฉันจะไม่ใจดีอย่างนี้แล้วนะ"เพียะ!ฮาร์วีย์ตบหน้าแวนซ์ลงไปกองกับพื้น แล้วเตะบอดี้การ์ดหลายสิบคนลงไปกองพื้นตลอดทาง จากนั้นไม่นานก็เดินจากไปพร้อมกับเคทีมีเพียงแวนซ์ที่ยกมือขึ้นมากุมใบหน้าที่บาดเจ็บของเขาเอาไว้ เขาเต็มไปด้วยความรู้สึกหวาดกลัวและความขุ่นเคือง ในขณะที่เขายันตัวเอ
เพื่อจะได้พูดคุยกันในเรื่องเก่า ๆ...จูเลียนจึงได้จัดเตรียมให้ฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ ไปรับประทานอาหารว่างกันที่คลับส่วนตัวฮาร์วีย์มองดูการจัดแต่งสถานที่ในสไตล์วินเทจ แล้วมองดูสีหน้าที่เป็นมิตรของจูเลียน“เธอคุ้นเคยกับแบล็คเบิร์น ซิตี้ไหมจูเลียน?”“ก็พอประมาณครับ"จูเลียนยิ้มอย่างภาคภูมิใจ“พูดตามตรงนะ ก่อนที่ผมจะขึ้นสู่อำนาจนั้น ผมได้ทุ่มเททั้งหัวใจและจิตวิญญาณให้กับครอบครัวของผม“ผมไม่มีอะไรมากมายนักในแบล็คเบิร์น ซิตี้แห่งนี้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าผมไม่มีอะไรเลยนะ นั่นคือเหตุผลที่ควีนนี่ขอให้ผมมาช่วยคุณ“พูดถึงเรื่องนี้แล้วผมก็อยากจะรู้ว่าคุณมาทำอะไรที่นี่เหรอครับคุณยอร์ก?”จูเลียนเตรียมตัวมาเพื่อการต่อสู้โดยเฉพาะ ถ้าฮาร์วีย์ออกปากเมื่อไหร่ เขาก็จะทุ่มความพยามจนสุดความสามารถเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จฮาร์วีย์พยักหน้า เขายิ้มจาง ๆ ในขณะที่หยิบไม้เสียบอาหารที่เต็มไปด้วยอาหารท้องถิ่นอย่างไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก“ก็ไม่มีอะไรมากหรอก“ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยรักษาดีน คอบบ์ หลังจากที่เขาโดนจูลิโอ...นักบวชปีศาจแห่งอินเดียทำร้าย ฉันมาที่นี่ก็เพื่อช่วยชีวิตเขาให้อยู่รอดปลอดภัย“นอกจากนี้ฉันก็ยั