เอมิลี่จ้องมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาดุร้าย“อย่าคิดว่านายจะบังคับเราได้เพียงเพราะนายมีคลิปเหล่านั้น!“อย่าคิดว่าผู้คนเหล่านี้จะเข้าข้างนายเด้วย!"ฉันจะบอกอะไรให้นะ! พวกเขาทั้งหมดเป็นญาติของฉันเอง!“ไม่ว่าเราจะทำอะไรพวกเขาจะไม่มีวันอยู่ข้างเดียวกับนายแน่! แต่พวกเขาจะลืมทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้น!”เอมิลี่มองไปยังผู้คนรอบ ๆ ตัวด้วยสายตาเย็นชา"มาเร็ว! บอกชายคนนี้หน่อยซิว่าเธอเห็นหรือได้ยินอะไร!”แน่นอนว่าเอมิลี่ต้องการทดสอบอำนาจและสถานะของโกลด์เด้น พาเลซในฟลัตเวลล์แขกเหรื่อต่างมองหน้ากันก่อนที่จะส่ายหัว"ไม่เห็นอะไร! เราไม่รู้เรื่องอะไรเลย!”ใบหน้าของเอมิลี่ดูมืดมนลงทันที“จะไม่ได้ได้ยังไง! เธอเห็นผู้ชายคนนี้ทำร้ายทุกคนที่นี่ไม่ใช่เหรอ?!“เขายังสมคบคิดกับศัตรูเพื่อวางยาแอมเบอร์และเด็กที่มีความสามารถคนอื่น ๆ ต่อหน้าเราด้วย!“เราต้องแก้แค้นให้พวกเขา!”บรรดาแขกเหรื่อในงานต่างพยักหน้าพร้อมกันเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นพวกเขาไม่ใช่คนโง่ ที่สำคัญกว่านั้นคือพวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดีอย่างยิ่งกับโคเอนและเอมิลี่ภายใต้สถานการณ์อย่างนี้ พวกเขาจึงลุกขึ้นต่อสู้กับฮาร์วีย์เป็นธรรมดาพวก
“อีกเรื่องหนึ่ง...ฉันจะให้เวลานายหนึ่งวันในการนำยาแก้พิษของยาชุบชีวิตมาให้ฉัน“ถ้าพรุ่งนี้ฉันยังไม่เห็นยาแก้พิษนั้นล่ะก็ นายจะโดนเผาเป็นจุณแน่!“แน่นอนว่านายไม่ต้องเชื่อฉันก็ได้ ก็ลองต่อต้านฉันดูนะถ้าอยากจะทำ“แต่ถ้าคิดต่อต้านฉันล่ะก็ นายจะไม่ได้รับอะไรดี ๆ ในเรื่องนี้เลย…“ถึงแม้ว่านายจะมาจากโกลด์เด้น พาเลซก็ตาม”ฮาร์วีย์จ้องมองพวกเขาด้วยสายตาเย็นชาก่อนจะเดินกอดอกออกจากประตูไปอย่างช้า ๆ โคเอนกัดฟันกรอดเมื่อเห็นฮาร์วีย์แสดงท่าทีหยิ่งผยองแบบนั้น“นายคิดว่านายดูน่าประทับใจอย่างนั้นเหรอ ฮาร์วีย์?!“นายสั่งให้เราคุกเข่าบนจุดสูงสุดของฟลัตเวลล์ และนำยาแก้พิษมาให้เหรอ?!“นายข่มขู่โกลด์เด้น พาเลซด้วยเหรอ?!"นายคิดว่านายเป็นใคร?!“นายมีสิทธิ์ทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ?!“ฉันขอเตือนนายเอาไว้นะ! นายตายไปแล้วเมื่อฉันรายงานเรื่องนี้กับเอเดรียนพี่ชายของฉัน!”“นายนั่นแหละจะถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ไม่ใช่พวกเรา!” เอมิลี่ตะโกนด้วยสีหน้าดุร้าย“นายคิดว่าโกลด์เด้น พาเลซเป็นแค่การล้อเล่นเหรอ?!“มันสายเกินไปแล้วที่นายจะต้องคุกเข่า!“แต่เราไม่จำเป็นต้องจัดการกับนายในตอนนี้หรอก…“หลงเหมินถูกกำหนดให้พ่ายแ
“อย่างแรกเลย” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น“ฉันเป็นคนรายงานเหตุการณ์นี้เอง แอมเบอร์และคนอื่น ๆ ถูกวางยา”แอนเซลหัวเราะอย่างขมขื่น“เมื่อพิจารณาจากสิ่งที่คุณบอกกับผมนั้น ชาที่พวกเขาดื่มเข้าไปนั้นคงถูกย่อยไปพักหนึ่งแล้ว“เราจะให้คุณรูดอล์ฟและทีมงานของเขาสกัดน้ำย่อยออกมาเพื่อทำการทดสอบ“แต่ถึงแม้เราจะมีหลักฐาน นี่เป็นเพียงหลักฐานทางกายภาพเท่านั้น เราไม่มีประจักษ์พยานเลย“เราได้ส่งคนของเราไปคุยกับโคเอนและเอมิลี่แล้ว“แต่ยังไงก็ตาม พวกเขาทุกคนถูกไล่ออกจากโกลด์เด้น พาเลซแล้ว!“ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็ได้กล่าวหาว่าคุณไปทำร้ายผู้คน!“ด้วยเหตุนี้จึงมีการรายงานเหตุการณ์ยังผู้มีอำนาจสูงสุด ผู้อาวุโสสองสามคนในราชสำนักส่งข่าวมาว่า ชื่อเสียงของประเทศต้องมัวหมองเพราะเรื่องนี้ และต้องการให้เหตุการณ์นี้คลี่คลายโดยเร็วที่สุด“ถ้าโคเอนและเอมิลี่วางยาแอมเบอร์และคนอื่น ๆ และสมรู้ร่วมคิดกับศัตรู พวกเขาจะถูกลงโทษอย่างหนัก!“โกลด์เด้น พาเลซจะถูกจัดการตามระเบียบในฐานที่ปกปิดอาชญากร!“ชาวอินเดียพวกนั้นก็ต้องชดใช้เหมือนกัน!“พวกเขาบอกว่าถึงแม้ประเทศ H จะเป็นประเทศที่มีน้ำใจและมีอารยธรรม แต่เราก็ไม่ยอมให้คนอ
“ถ้ามีคุณอยู่ที่นี่นะคุณยอร์ก คนพวกนั้นไม่มีโอกาสหรอก!“แต่ยังไงก็ตามพวกมันฉลาดแกมโกงมาก ดังนั้นคุณควรระวังตัวไว้ให้ดี”หลังจากเตือนฮาร์วีย์ถึงอันตรายแล้ว แอนเซลก็เปลี่ยนเรื่องพูด“จริงสิ เจ้าหญิงไรท์ก็รู้ข่าวนี้แล้วนะ เธอก็โกรธเกรี้ยวในเรื่องนี้เหมือนกัน“เธอโกรธที่เด็กที่มีความสามารถของประเทศ H อยู่ในสภาพที่น่าเสียใจเช่นนี้“น่าเสียดายที่เธอมีตัวตนที่ไม่ธรรมดา แต่เธอไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปยุ่งในเรื่องนี้“นั่นคือเหตุผลที่เธอขอให้ผมบอกคุณบางอย่าง ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลือใด ๆ ตราบใดที่อยู่ในอำนาจของเธอ เธอจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยคุณ”ในฐานะลูกสาวของบิ๊กบอส ตัวตนของเซียนน่าจึงเป็นอะไรที่ค่อนข้างพิเศษถ้าเธอมีส่วนร่วมในสงครามความขัดแย้งเช่นนี้ เธอไม่เพียงแต่จะก่อให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่เท่านั้น แต่ชาวอินเดียพวกนั้นอาจจะหาข้ออ้างที่มาตำหนิติเตียนได้แต่เนื่องจากเซียนน่าขอให้คนอื่นส่งข้อความให้ นี่ก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงความรู้สึกต่อประเทศชาติและประชาชนของเธอ“ขอบคุณเจ้าหญิงแทนฉันด้วย บอกเธอว่าตอนนี้ฉันสามารถจัดการกับเรื่องนี้ได้”ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ“สิ่งที่เกิดขึ้นกับแอมเบอร์แ
หกโมงเช้าวันรุ่งขึ้น ที่โรงพยาบาลฟลัตเวลล์มีลมพัดแรงอยู่ทุกหนทุกแห่งชั้นที่สูงที่สุดของแผนกผู้ป่วยในเต็มไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์และกลิ่นเลือดคละคลุ้งผู้เชี่ยวชาญจากวงนอกของโกลด์เด้น พาเลซต่างก็นอนอยู่บนเตียงคนไข้ที่เต็มไปด้วยเลือดพวกเขายังไม่ตายแต่พิการอย่างสิ้นเชิงบางคนก็มีโอกาสที่จะฟื้นตัวภายในไม่กี่สัปดาห์ แต่ส่วนใหญ่พบจุดจบที่จะต้องกลายเป็นคนธรรมดาไปตลอดชีวิตโคเอน, เอมิลี่ และสโม้คเข้ารับการผ่าตัดทั้งคืนมือข้างหนึ่งของสโม้คหายไปอย่างถาวรขาของโคเอนและเอมิลี่ไม่สามารถใช้การได้อีกต่อไปพูดง่าย ๆ ก็คือทั้งสามคนพิการไปตลอดชีวิต“เหลวไหลสิ้นดี! ไม่จริง!"หลังจากตื่นนอนเอมิลี่ก็กัดฟันด้วยความโกรธก่อนจะร้องไห้ออกมาดังลั่นเมื่อวันก่อนเธอยังเป็นหญิงสาวแสนสวยอยู่เลย แต่ในชั่วพริบตาเดียวเธอก็กลายเป็นคนพิการไปซะแล้วใครจะสามารถรับความเป็นจริงเช่นนี้ได้?ใบหน้าของโคเอนซีดเผือด อำนาจการปกครองของเขาสิ้นสุดลงแล้วนับตั้งแต่ขาหักเป็นสองท่อน!เขากำลังจะได้เป็นผู้ว่าราชการแทนนายท่านแห่งโกลด์เด้น พาเลซอยู่แล้ว...แต่ความฝันเหล่านั้นก็หายวับไปกับตาสำหรับผู้ชายที่มีความทะเยอทะยานอย่
“เกิดอะไรขึ้นเหรอโคเอน?”เอเดรียนจุดซิการ์แล้วพ่นควันออกมา สีหน้าของเขาดูแย่มาก“ใครทำร้ายแกได้ถึงขนาดนี้? แล้วยังทำให้สโม้คถึงกับพิการด้วย!”แน่นอนว่าเขาไม่รู้เลยว่าโคเอนและคู่หมั้นก็พิการเหมือนกัน“ฮาร์วีย์ ยอร์ก! คนที่เป็นเจ้าของหอฝึกยุทธ์นั่นแหละ!“เขามีบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่ง! เลย์นก็อยู่กับเขาเหมือนกัน นางผู้หญิงทรยศ!“บอดี้การ์ดช่างแข็งแกร่งเหลือเกิน! แม้แต่สโม้คก็ไม่สามารถโจมตีเธอได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว!”โคเอนจะชี้แจงถึงสถานการณ์ทั้งหมดในไม่ช้านี้แต่ยังไงก็ตามเขาไม่ได้บอกเลยว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงมาปรากฏตัว เขาเน้นย้ำถึงความหยิ่งผยองและเล่ห์เหลี่ยมของฮาร์วีย์ “ฮาร์วีย์? เขาเป็นแชมป์ระดับจังหวัดของการประชุมสุดยอดหลงเหมินใช่ไหม?“เขากล้าดียังไงมาเป็นปรปักษ์กับโกลด์เด้น พาเลซ แถมยังไม่ให้ความเคารพชาวอินเดียพวกนั้นด้วย!“เรามีคนทรยศที่ต้องจัดการเหมือนกัน…"น่าสนใจ! น่าสนใจมาก!"เดนอวดรอยยิ้มที่ดูเย็นชา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอาฆาตมาดร้าย เขาจะไล่ล่าทุกคนที่แตะต้องลูกสาวของเขาแม้แต่นิดเดียวเอเดรียนพยักหน้า“ไม่ว่าโคเอนและเอมิลี่จะทำอะไรก็ตาม นี่เป็นเรื่องของโกลด์เด้น พ
เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์มาถึงจุดสูงสุดของฟลัตเวลล์ไบรซ์, ฟิชเชอร์, เดเมียน และคนอื่น ๆ อีกหลายคนก็อยู่ที่นั่นแล้วมีผู้หญิงคนหนึ่งยืนปะปนอยู่ในฝูงชนจนทำให้ฮาร์วีย์ต้องเหลือบมองอีกครั้งดูเหมือนว่าเธอจะมีอายุไม่เกินยี่สิบแปดปี เธอมีรูปร่างเพรียวบางและไว้ผมยาวปล่อยให้ปลิวไสวตามแรงลม เมื่อรวมเข้ากับการแต่งหน้าที่ดูงดงามแล้ว ไม่มีใครจะสามารถลืมรูปโฉมเช่นนี้ได้เธอเปล่งประกายออร่าแบบผู้หญิงที่ร่ายมนต์สะกดให้ผู้ชายต้องสบตาเธอใคร ๆ ต่างก็พยายามอย่างสุดชีวิตที่จะเอาชนะใจผู้หญิงแบบนั้น หรือนั่งคุกเข่าต่อหน้าเธอแล้วเรียกเธอว่า "ราชินี"แต่ยังไงก็ตามไบรซ์และคนอื่น ๆ ไม่ได้มองผู้หญิงคนนั้นเลย พวกเขามีสีหน้าที่ดูแย่มากราวกับว่าพวกเขากำลังถูกกดดันอย่างมาก“รองหัวหน้าและท่านอาวุโสสตีล มีอะไรเหรอ?" ฮาร์วีย์ถามหลังจากจิบกาแฟที่ราเชลนำมาให้แล้ว“เธอกังวลในเรื่องการต่อสู้หรือเปล่า?”"ไม่เลย พวกเขาไม่สามารถทำอะไรคนอย่างผมได้หรอก“ฉันตั้งใจจะพาพวกเขาออกไปด้วยตัวเองตั้งแต่แรกแล้วล่ะ”ฮาร์วีย์คิดว่าไบรซ์และคนอื่น ๆ รู้เรื่องที่แอมเบอร์และเด็กที่มีความสามารถคนอื่น ๆ ถูกวางยา และเหตุการณ์นั้นท
“ที่สำคัญกว่านั้น ผมเป็นแชมเปี้ยนประจำจังหวัดของฟลัตเวลล์“ผมก็ไม่เคยแพ้ชาวอินเดียพวกนั้นเหมือนกัน“อย่างน้อยก็บอกเหตุผลมาหน่อยว่าทำไมคุณถึงไม่อยากให้ผมเข้าต่อสู้”ฮาร์วีย์ตั้งข้อสงสัย เขาไม่อยากให้หลงเหมินถูกล้อเลียนอย่างไม่มีเหตุผลรีอาหรี่ตามองฮาร์วีย์ แล้วหัวเราะเบา ๆ อย่างเย็นชา“เราทุกคนรู้ดีว่าคุณเป็นแชมเปี้ยนประจำจังหวัด เรารู้ว่าคุณก็เป็นนักสู้ที่แข็งแกร่งด้วย เรารอคอยที่จะได้เห็นคุณขึ้นไปบนสังเวียน…“แต่เราแค่ไม่ไว้ใจคุณอีกต่อไป“และเนื่องจากเราไม่ต้องการใช้คนที่เราไม่ไว้ใจ เราจึงควรให้โอกาสกับคนอื่น“ทุกคนสามารถวางใจได้หากเป็นเช่นนั้น”“คุณไม่ไว้ใจผมเหรอ?”ฮาร์วีย์หรี่ตาลง“ทำไมคุณไม่พูดให้มันชัดเจนกว่านี้หน่อยล่ะ?”รีอาทำเสียงเยาะเย้ย“คุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอ?”“ผมไม่เข้าใจจริง ๆ หากคุณสามารถโน้มน้าวผมได้ ผมก็จะลาออกด้วยความสมัครใจ”ฮาร์วีย์ตอบด้วยสายตาเย็นชา“แต่ถ้าทำไม่ได้คุณก็จะต้องออกไปจากที่นี่ทันที“คุณไม่มีอำนาจตัดสินใจในเรื่องของหลงเหมินอยู่แล้ว!”"คุณ…"ใบหน้าของรีอาดูมืดลงทันทีหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันอยากจะให้ทุกคนได้ข้ออ้างในการหลบหนี