บทที่ 3620

การโจมตีของโจเซฟ บาวเออร์เป็นไปอย่างดุร้ายมาก

เขาใช้พละกำลังเป็นอย่างมากในการเหวี่ยงหมัดออกไป เขาทุ่มเทพละกำลังไปจนถึงขีดสุดในฐานะเทพสงคราม...

แต่อย่างไรก็ตามในตอนแรกเขาเป็นเพียงราชาแห่งอาวุธ แม้จะเสพยามา แต่เขาก็รักษาความแข็งแกร่งเอาไว้ได้เพียงช่วงสั้น ๆ เท่านั้น

ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่สนใจที่จะจัดการกับเรื่องนี้

เขาจับแมนดี้ ซิมเมอร์ไว้ใกล้ ๆ ขณะที่เหวี่ยงกำปั้นไปข้างหน้าอย่างไม่ใส่ใจ

เพียะ!

เมื่อโดนแรงตบที่ดังกึกก้องแล้ว ร่างอันสั่นเทาของโจเซฟก็ปลิวออกไปเกือบสามร้อยฟุต ก่อนจะร่อนลงบนพื้นอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ก้าวถอยหลังไปอีกสิบฟุต

รอยฝ่ามือสีแดงสดปรากฏให้เห็นอยู่บนใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน

เขาเอามือกุมใบหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา

"แกเป็นใครกัน…?

“ทำไมถึงมีความน่ากลัวถึงขนาดนี้?!”

แน่นอนว่าโจเซฟต้องตกใจที่ฮาร์วีย์ไม่เพียงแต่เก่งเรื่องการวางกลอุบายเท่านั้น แต่ยังแข็งแกร่งกว่าที่โจเซฟเคยจินตนาการไว้ด้วย

โจเซฟใช้พละกำลังในการโจมตีแล้วไปเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว...

แต่ก็ยังไม่สามารถเอาชนะฮาร์วีย์ได้เท่านั้น แต่ยังถูกตบกระเด็นไปอย่างง่ายดายอีกด้วย เขารู้สึกแย่มาก

โจเซฟเข้าใจถึงความแข็งแกร่ง