เห็นได้ชัดว่าผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้คืออดีตผู้สอนของหอฝึกยุทธที่มาจากโรงฝึกศิลปะการต่อสู้ศักดิ์สิทธิ์คนเหล่านั้นแสดงสีหน้าภาคภูมิใจขณะจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กฮาร์วีย์เหล่สายตามองหลังจากเห็นคนเหล่านั้น เขาบอกได้เลยว่าคนพวกนั้นก็ไม่เท่าไหร่ในเวลาเดียวกัน ฮาร์วีย์มั่นใจว่าวิลเบอร์ ลีก็เป็นเพียงเบี้ยอีกตัวหนึ่งและมีคนบงการอยู่ข้างหลังเขาแน่นอนไม่ใช่ว่าฮาร์วีย์ดูถูกวิลเบอร์ แต่มันคงจะแปลกถ้าคนที่มีสถานะเช่นเดียวกับวิลเบอร์จะสามารถทำให้เลย์น ไนส์เวลล์และคนอื่น ๆ มาที่นี่ได้วิลเบอร์มองฮาร์วีย์อย่างเหยียดหยาม ก่อนจะกระโดดขึ้นไปบนฝากระโปรงหน้ารถพร้อมไมโครโฟนในมือ"ทุกท่าน! พวกคนทุกคนคงคุ้นเคยกับอาจารย์ผู้สอนไนส์เวลล์ของที่นี่แล้ว! เธอเป็นผู้สอนหลักของหอฝึกยุทธ!“อาจารย์อีกเก้าคนก็เป็นผู้ก่อตั้งสถานที่นี้ด้วยเช่นกัน!“พวกเขาไม่เพียงแต่มีความรู้และทักษะอย่างสูงเท่านั้น แต่พวกเขายังมีน้ำใจและหลงใหลในศิลปะการต่อสู้เป็นอย่างมากอีกต่างหาก!“พวกเขาไม่เห็นด้วยกับวิถีที่เจ้าของคนใหม่ของหอฝึกยุทธอย่างฮาร์วีย์สอนศิลปะการต่อสู้ และพวกเขาก็ไม่เห็นด้วยกับการที่เขาเรียกเก็บเงินค่าเรียนที่สูงเกินไ
“นายพูดถูก” ฮาร์วีย์ ยอร์กกล่าวโดยไม่ตอบคำถามตรง ๆ“วิธีของนายไม่ได้แย่หรอก แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นแค่การเรียกแขกเท่านั้น“นายคงกำลังวางแผนที่จะรับเงินด้วยวิธีอื่น เช่น ค่าเสื้อผ้า ค่าอาหาร และค่าครูสอนพิเศษ “หรือบางทีอาจจะต้องจับฉลากเพื่อให้ได้จ่ายค่าลงทะเบียนสิบเซ็นต์หรือเปล่า?“นายคิดว่าพวกเราทุกคนโง่ขนาดนั้น?”ผู้คนที่ตื่นเต้นตัวแข็งตัวทันทีหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ พวกเขาระงับตัวเองในทันที'เขาพูดถูก!''ถ้าวิลเบอร์ ลี คิดจะเล่นตุกติกขึ้นมา ทุกคนจะต้องโดนหลอกแน่!''เขาคิดว่าพวกเราทุกคนโง่เหรอ?!'"ไม่ต้องห่วง!วิลเบอร์เดือดดาลด้วยความโกรธหลังจากแผนการที่วางไว้อย่างแยบยลของเขากำลังจะถูกทำลาย“ฉันจะรับนักเรียนให้ลงทะเบียนกับเรามากน้อยเท่าไหร่ก็ได้! ค่าอาหารและเครื่องแบบก็รวมอยู่ในนั้นด้วย!“เราไม่คิดจะเล่นตุกติกกับนักเรียนของเราหลังจากให้พวกเขาจ่ายเงินแค่สิบเซ็นต์หรอกนะ!“เหนือสิ่งอื่นใด เรากำลังทำสิ่งนี้เพื่อประชาชน!”ผู้คนต่างพากันโกรธเคืองอีกครั้งหลังจากได้ยินคำพูดของวิลเบอร์เพียงชั่วครู่หนึ่ง บูโดกันเพื่อประชาชนก็พลุกพล่านไปด้วยผู้คน ในขณะเดียวกันแม้แต่วิญญาณสักดวง
“ไม่ใช่แบบนั้นแน่นอนฮาร์วีย์ ยอร์กแสยะยิ้ม“ผมก็กังวลว่าหอฝึกยุทธจะว่างเปล่าโดยสิ้นเชิง…“แต่พอเห็นว่ามีคนพยายามจะโฆษณาให้เรามากขนาดนั้น ผมว่าที่นี่จะต้องโด่งดังแน่”ดิลลอน ลี และเคย์เดน บัลเมอร์ตัวแข็งทื่อ"คุณหมายความว่ายังไง?“พวกเขาเป็นฝ่ายที่ใช้วิธีให้คนลงทะเบียนด้วยค่าใช้จ่ายแสนถูก“แถมพวกเขายังแจกอาหารและยูนิฟอร์มฟรีด้วยซ้ำ!“พวกเขาคิดจะใช้เงินกำจัดพวกเรา!”“และในเมื่อพวกเขาต้องใช้เงินมากขนาดนั้น เราก็จะช่วยให้พวกเขาจ่ายมากขึ้นไปอีก!"มา คุณควรอัปโหลดคลิปบางส่วนไปที่ดูริน โฆษณาคลิปให้ดีเพื่อให้บูโดกันเพื่อประชาชนเป็นที่รู้จัก“คุณต้องส่งคลิปไปยังสื่อโทรทัศน์และวิทยุรายใหญ่ทุกแห่ง โทรหานักข่าวด้วยล่ะ“บอกพวกเขาว่าทุกคนสามารถรับยูนิฟอร์มและอาหารได้ฟรีที่นี่!“บอกพวกเขาว่าเจ้าของเป็นคนมีน้ำใจอย่างมาก และเขาสามารถรักษาธุรกิจของเขาไว้ได้ด้วยเงินเพียงเล็กน้อยสำหรับการลงทะเบียนเท่านั้น…“ฉันอยากเห็นนักว่าวิลเบอร์จะสามารถผลาญเงินจากผู้สนับสนุนของเขาได้มากน้อยเพียงใด!”ค่าลงทะเบียนเพียงเล็กน้อยของบูโดกันเพื่อประชาชนทั้งยังแจกเสื้อคลุมและอาหารฟรีด้วยความช่วยเหลือจากฮาร์
เคย์เดน บัลเมอร์ และคนอื่น ๆ เคยรู้สึกวิตกกังวลอย่างยิ่ง แต่พวกเขาก็สงบลงทันทีเมื่อเห็นภาพนั้นพวกเขาทั้งหมดมองดูอาจารย์ผู้สอนที่กำลังวุ่นวายอย่างนึกสนุกเคย์เดนโทรหาเพื่อนของเขาจากโลกใต้ดินสองสามคนเพื่อบอกพวกเขาว่าอย่าพลาดข้อเสนอดังกล่าวเขายังวางแผนที่จะจ่ายเงินให้พวกนั้นอีกด้วยฮาร์วีย์ ยอร์กคว้าไมโครโฟนมาพูดบ้างเป็นครั้งคราวเช่นกัน“เอาเลย อาจารย์ไนส์เวลล์!“ลูกศิษย์ของโรงฝึกศิลปะการต่อสู้ศักดิ์สิทธิ์ก็แบบนี้แหละ!“พูดอะไรไว้ก็ต้องทำให้ได้! ทำได้ดีมากทีเดียว!”ฝูงชนเริ่มตื่นเต้นหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น แม้แต่คนที่ไม่ได้ตั้งใจจะเรียนรู้ศิลปะการต่อสู้ก็ยังต้องการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ท้ายที่สุดแล้ว นี่เป็นโอกาสที่ดีเยี่ยมในการเรียนรู้บางสิ่งบางอย่างจากโกลด์เด้น พาเลซเลย์น ไนส์เวลล์และคนอื่น ๆ เริ่มวิตกกังวลอย่างหนักเมื่อมีผู้คนเข้ามามากขึ้นเรื่อย ๆไม่ใช่แค่การสอนภาคปฏิบัติเท่านั้น แค่ตอบคำถามของเหล่านักเรียนพวกเขาก็เหนื่อยมากพอแล้วพวกเขาเริ่มรู้สึกว่าเวียนหัว หลังจากเห็นแบบฟอร์มลงทะเบียนกองพะเนินเทินทึกช่องว่างระหว่างอายุและรูปร่างของนักเรียนหลากหลายโดยสิ้นเช
วิลเบอร์ ลีไม่เพียงแต่ต้องเจอวิกฤติครั้งใหญ่เกี่ยวกับสถานการณ์นี้ แต่เลย์น ไนส์เวลล์และคนอื่น ๆ ก็เริ่มวิตกกังวลอย่างหนักเช่นกันพวกเขารู้ว่าชื่อเสียงของพวกเขาจะถูกทำลายลง หากพวกเขาไม่ได้แก้ไขสถานการณ์ให้ทันท่วงทีท้ายที่สุดแล้ว ในสถานที่แห่งศิลปะการต่อสู้อย่างฟลัตเวลล์ การทำให้คนอื่นผิดหวังหลังจากให้ความหวังไป จะก่อให้เกิดหายนะวิลเบอร์ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเรียกร้องให้มีคนรับของแล้วกลับไปให้มากขึ้น ในขณะเดียวกันก็ให้เลย์นและคนอื่น ๆ สอนบทเรียนบางอย่างเพื่อทำให้ทุกคนสงบลงถ้าไม่อย่างนั้น ทุกสิ่งที่พวกเขาทำในวันนี้จะกลายเป็นเรื่องตลกครั้งใหญ่เรื่องหนึ่งในขณะนี้ มีผู้คนหลายสิบคนที่ดูคล้ายบอดี้การ์ดปรากฏตัวขึ้นและผลักฝูงชนออกไปชายหนุ่มหน้าซีดที่มีเครื่องแต่งกายหรูหราปกคลุมทั่วร่างกายก็เดินเข้ามา ชายคนนั้นจะไอเป็นครั้งคราวเสมอ“อาจารย์ไนส์เวลล์ ผมอัลโด จอห์น ผมไปเยี่ยมชมหอฝึกยุทธสองสามครั้งเมื่อครั้งที่คุณเป็นผู้สอนหลักของที่นั่น ผมอยากให้คุณเป็นคนสอนผม“ผมรู้ว่าคุณเป็นคนจากโกลด์เด้น พาเลซ! คุณคือผู้มีความสามารถระดับสูงอย่างแท้จริง!“ผมชื่นชมความรู้และทักษะด้านศิลปะการต่อสู้ขอ
เลย์น ไนส์เวลล์ขมวดคิ้ว เธอรู้ว่าเธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเผชิญหน้าเธอหายใจเข้าลึก ๆ และสงบสติอารมณ์ลงก่อนจะมองไปรอบตัว“สถานการณ์ของนายน้อยจอห์นค่อนข้างแปลกนะทุกคน ฉันอาจใช้พลังงานทั้งหมดในการรักษาเขา วันนี้เราคงทำอะไรไม่ได้มากแล้ว!“ฉันหวังว่าพวกคุณทุกคนจะเข้าใจ!”มีคนกำลังจะก่อความโกลาหลก่อนที่อัลโด จอห์นจะโบกมือ บอดี้การ์ดของเขาเผยให้เห็นกระเป๋าเอกสารที่เต็มไปด้วยเงินสด“ได้โปรดเถิดทุกท่าน!”ระหว่างบอดี้การ์ดร่างกายสูงตระหง่านและเงินที่กองอยู่ตรงหน้า ทุกคนรู้ดีว่าจะเลือกอย่างไหนเลย์นมีท่าทางแปลก ๆ ก่อนที่จะผายมือเชิญอัลโดเข้าไปข้างในอัลโดนั่งลงตรงหน้าเลย์นก่อนที่เธอจะวางปลายนิ้วเรียวบนข้อมือของเขา คิ้วของเธอขมวดมุ่นอย่างชัดเจนในขณะนั้นหลังจากนั้นไม่นานเธอก็ถอนหายใจพรืดยาว“ร่างกายของคุณอ่อนแอเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่คุณกลับบังคับตัวเองให้เรียนรู้วิชาหมัดอัคคีที่ทำให้ร่างกายของคุณสูญเสียพลังงานและเลือดเป็นเวลานาน…“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคุณถึงปวดหัว ขณะที่ร่างกายร้อนรุ่มอยู่ทุกคืน“แม้ว่าสถานการณ์ของคุณจะไม่ใช่เรื่องที่รับมือได้ยาก แค่คุณต้องมาเข้ารับการรักษาที่นี่
“นั่งลงตรงนี้! ฉันจะใช้กำลังของฉันช่วยให้คุณฝ่าขีดจำกัดของตัวเองไป!”เลย์น ไนส์เวลล์ให้คนขนฟูกนั่งออกมาและชี้นิ้วให้อัลโด จอห์นนั่งบนนั้นจากนั้นเธอก็หายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะตบหน้าผากของเขาจากนั้นเธอก็ตบขมับของเขาก่อนจะตบตรงกลางอกและจุดอื่น ๆ…ในที่สุดเธอก็ตบบริเวณอุ้งเชิงกรานของอัลโดก่อนที่ใบหน้าของเธอจะสูญเสียสีไปจนหมด เธอกลายเป็นคนอ่อนแอทันทีในทางกลับกัน อัลโดกลับรู้สึกกระปรี้กระเปร่า ใบหน้าของเขาแดงราวกับมะเขือเทศเลย์นล้มลงบนเก้าอี้ของเธอก่อนที่เธอจะหายใจไม่ออกอัลโดอดไม่ได้ที่จะหัวเราะหลังจากรู้สึกถึงพลังงานที่ไหลเวียนอยู่ในตัวเขา“ฮ่าฮ่าฮ่า!”ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อเห็นอัลโดเป็นเช่นนั้นพวกเขาประหลาดใจอย่างยิ่งกับภาพที่เห็น ท้ายที่สุดแล้ว ผู้คนในฟลัตเวลล์ต่างก็มีความเข้าใจเกี่ยวกับศิลปะการต่อสู้อยู่บ้าง“เป็นไปได้ยังไง?! เมื่อก่อนอัลโดดูอ่อนแอมาก แต่ตอนนี้เขาดูเหมือนเป็นยอดฝีมืออย่างแท้จริง!”“นี่มันบ้าไปแล้ว!”“ผู้สอนไนส์เวลล์ช่วยให้เขาประสบความสำเร็จได้อย่างแท้จริง!”“บางทีเราอาจจะได้เป็นยอดฝีมือก็ได้ ถ้าเธอสอนอะไรแบบนี้กับพวกเรา!”ทุกคนเต็มไปด้วยความชื่นชมเมื่อ
เลย์น ไนส์เวลล์บังคับตัวเองให้ยืนขึ้นเพื่อที่เธอจะได้ตรวจชีพจรของอัลโดจอห์นอีกครั้ง การแสดงออกของเธอเปลี่ยนไปอย่างฉับพลันในวินาทีถัดไป“เขาควบคุมพลังงานของตัวเองไม่ได้ เขากำลังจะพิการ…"เร็วเข้า! พาชายคนนี้ไปที่โกลด์เด้น พาเลซ!“ขอให้นายท่านช่วย!“ไม่มีใครช่วยเขาได้อีกต่อไปแล้ว!”จากนั้นเธอก็เหลือบมองวิลเบอร์ ลี“ถ้าคนจากตระกูลจอห์นตายขึ้นมาแล้วก็ พวกเราเดือดร้อนแน่!”โดยธรรมชาติแล้วเลย์นรู้ว่าคงเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะแบกรับผลที่ตามมา แม้ว่าเธอจะเป็นศิษย์ของโกลด์เด้น พาเลซก็ตามแต่ถึงกระนั้นเธอก็ไม่เหลือแรงที่จะช่วยอะไรได้ ในเมื่อเธอใช้แรงทั้งหมดที่มีไปแล้วผู้สอนคนอื่น ๆ รีบเข้ามาช่วยอย่างรวดเร็ว แต่ไม่มีผู้ใดสามารถช่วยได้เมื่อพลังของอัลโดพุ่งสูงขึ้นไม่หยุด“เขาจะตายงั้นเหรอ?”วิลเบอร์ตัวสั่น เขารู้ว่าเขาจะต้องชดใช้อย่างหนักหากอัลโดตายอยู่ที่นี่ท้ายที่สุดแล้ว ชีวิตของเขาก็ด้อยกว่าอัลโดเป็นร้อยเป็นพันเท่า!วิลเบอร์ตะโกนใส่ผู้คนที่อยู่ข้างหลังเขา “เร็วเข้า!“ขึ้นรถ!“ไปส่งเขาที่โกลด์เด้น พาเลซทันที!“ถ้าเขาตาย พวกแกทุกคนจะต้องตายตามเขาไปด้วย!”หัวหน้าบอดี้การ์ดของอ
“อย่างนั้นเหรอ?”ร็อดนีย์ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์“ฉันไม่ได้ต้องการดูหมิ่นอะไรแกหรอกนะไอ้หนู!“แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนเหรอ ถึงได้พูดอะไรออกมาแบบนั้น?“มา ๆ! บอกฉันหน่อยว่าแกเรียนที่ไหน ฉันจะได้ประเมินความสามารถของแกได้!“บอกตามตรงนะ ถึงแม้ว่าแกจะพาอาจารย์ซีเกลอร์มาที่นี่ โอกาสก็ยังคงมีเท่าเดิม!”ฮาร์วีย์เหลือบมองที่หัวของเวส ดูเหมือนว่าพลังชั่วร้ายที่อยู่ในตัวเขากำลังจะปรากฏออกมาแล้ว ความทุกข์ทรมานที่เขารู้สึกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คงเป็นเรื่องยากสำหรับเขาการนอนไม่หลับอาจเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเลยก็ได้ถ้าเขาสามารถข่มใจให้นอนหลับได้ เขาก็จะต้องสะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่ดีณ จุดนี้ เขาคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่กี่สัปดาห์เท่านั้นฮาร์วีย์รู้สึกสงสารอย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรเลยฮาร์วีย์หันไปมองร็อดนีย์“ผมไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยหรอก ผมไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้จากอาจารย์คนไหนทั้งนั้น”ร็อดนีย์ตกตะลึง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา"แล้วยังมีหน้ามั่นใจได้ถึงขนาดนี้อีกเหรอ?”“แต่ผมรู้เรื่องศิลปะการฆ่านะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ยกตัวอย่างเช่น เมื่ออยู่ต่อหน
“อะไรนะ!”อาร์เล็ตตกใจมากกับอาการของคุณปู่ แต่เธอรู้สึกประหลาดใจมากกว่าที่ฮาร์วีย์สรุปอาการได้แม่นยำร็อดนีย์ก็สรุปอาการเหมือนเขาเป๊ะเวสทำสีหน้าแปลก ๆ เมื่อเขามองไปที่ฮาร์วีย์ เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะเก่งกาจได้ถึงขนาดนั้นไคริทำสีหน้าแสดงความชื่นชมเธอเชื่อมั่นในความสามารถของฮาร์วีย์มาโดยตลอด นั่นคือเหตุผลที่เธอพาเขามาที่นี่ตั้งแต่แรกเป็นไปตามคาด เขาทำได้อย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เวสมองฮาร์วีย์ก่อนจะหันไปมองร็อดนีย์“เรารู้จักกันมาหลายปีแล้วนะ ร็อดนีย์“ลองทำตามวิธีการของคุณก็แล้วกัน แล้วดูซิว่าคุณจะรักษาผมได้หรือเปล่า”“ผมจะขอพูดตรง ๆ กับคุณนะเวส มีแหล่งพลังงานชั่วร้ายอยู่ในตัวคุณ วิธีเดียวที่จะช่วยคุณได้คือต้องกำจัดแหล่งพลังงานนั้นออกไป” ร็อดนีย์ตอบอย่างเคร่งขรึม“แต่ถึงกระนั้นผมก็มีอะไรอยากจะบอกคุณ“ขั้นตอนนี้มีความเสี่ยงมาก“ถ้าเราไม่ระวัง พลังงานชั่วร้ายในคุณก็จะปรากฏตัวออกมา แล้วฆ่าคุณทันที”อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อ“มั่นใจแค่ไหนคะ คุณปู่ฟอสเตอร์?”ร็อดนีย์ขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง“ผมบอกไม่ได้ว่าแหล่งพลังงานนั้นอยู่ตรงไหนกันแน่ ดังนั้นตอนนี้โอกาสสำเร็จมีเพียงยี่สิบถึงส
“นานสุดแค่สองสามสัปดาห์เหรอ?อาร์เล็ตตัวแข็งทื่อก่อนที่จะระเบิดความโกรธเกรี้ยวออกมา“ไอ้สารเลว! แกไม่เพียงแต่ไม่เก่งอะไรสักอย่างแล้ว แต่ยังกล้าสาปแช่งคุณปู่ของฉันอีกเหรอ?!“แกนี่มันช่างชั่วช้าจริง ๆ!“ไอ้คนไร้มนุษยธรรม!“ออกไป! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย!“เลิกพยายามสร้างภาพที่นี่ได้แล้ว!“ถ้าฉันไม่เห็นแก่ไคริล่ะก็ฉันจะหักขาแกด้วยมือของฉันเองแล้ว!”เห็นได้ชัดว่าคำเตือนของฮาร์วีย์ทำให้อาร์เล็ตโกรธเคืองอย่างมากบรืน!มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นก่อนที่รถโตโยต้า อัลพาร์ดสีเหลืองจะแล่นมาจอดอยู่ข้างนอกมีคนหนุ่มสาวสองสามคนกระโดดลงมาจากรถ พร้อมทั้งถือกล่องโบราณอยู่ในมือหลังจากนั้นก็มีชายสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาเขาสวมเสื้อคลุมที่เปล่งรังสีออร่าของผู้ปราดเปรื่องออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาคือผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยฮาร์วีย์ทำหน้าสงสัยก่อนจะจดจำใบหน้านั้นได้ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยระดับสุดยอดของโกลด์เด้น แซนด์“ในที่สุดคุณปู่ฟอสเตอร์ก็มาถึงแล้ว!อาร์เล็ตเดินออกไปรับด้วยสีหน้าเบิกบานใจ“คุณปู่มาถูเวลาพอดีเลย! ไม่อย่างนั้นครอบครัวของเราคงโดนนักต้มตุ่นหลอกเอา
ฮาร์วีย์ยิ้มจาง ๆ หลังจากได้ยินข้อสงสัยของอาร์เล็ต“สถานการณ์ของคุณเพแกนไม่ได้มีความซับซ้อนอะไร แค่ร่างกายของเขาโดนพลังงานชั่วร้ายเล่นงานเท่านั้นเอง“ปัญหานั้นจะได้รับการแก้ไขทันทีที่มีการจัดการที่ต้นเหตุ"“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?”เวสชะงักไปครู่หนึ่ง“แต่ฉันก็ระวังตัวอยู่เสมอนะ ฉันไม่เคยเหยียบย่างเข้าไปในสถานที่ที่จะมีพลังชั่วร้ายแบบนั้นเลย“ผู้เชี่ยวชาญด้านการดูฮวงจุ้ยก็ยังออกแบบคฤหาสน์ทั้งหลังนี้ให้ฉันด้วย ที่ดินก็มีความบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วย แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ล่ะ?“นอกจากนี้เราก็อยู่ที่นี่มาหลายปีแล้วด้วย แต่ไม่เคยเกิดเรื่องร้าย ๆ อะไรกับเราเลยจวบจนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้“นั่นเป็นเพราะเมื่อเร็ว ๆ นี้แหล่งพลังงานชั่วร้ายนั้นได้เพิ่งหาทางเข้ามาที่นี่ได้" ฮาร์วีย์ตอบอย่างตรงไปตรงมา“เมื่อเร็ว ๆ นี้มันเจอหนทางที่เข้ามาที่นี่ได้เหรอ?'อาร์เล็ตหัวเราะอย่างเย็นชา“คุณคิดว่าเราโง่หรือไง?“พลังชั่วร้ายมีแต่ในบ้านผีสิงเท่านั้นแหละ!“บ้านของเราอยู่ในสภาพเดิมมาตั้งแต่แรกเริ่มแล้ว! ทำไมถึงเกิดขึ้นได้ล่ะ?!“คุณอ้างว่ามันมาที่นี่เมื่อไม่นานมานี้เหรอ?“ก็บอกมาเลยสิว่าปู่
อาร์เล็ตเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เวสฟังอีกครั้ง ก่อนจะกัดฟันกรอดต่อหน้าฮาร์วีย์“ทำไมคุณถึงทำอะไรตามใจชอบโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยล่ะ?!“ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณปู่ของฉัน คุณก็คงตายแน่!“คุณคิดที่จะช่วยใครเพียงให้ได้ค่าขนมนิด ๆ หน่อย ๆ เท่านั้นเองน่ะเหรอ?!“คุณช่างเป็นคนน่ารังเกียจจริง ๆ!"ในดวงตาของอาร์เล็ตมีแต่ความดูถูกเหยียดหยาม“ถ้าไม่ใช่เพราะผมที่ยกโครงเหล็กของรถเอาไว้ ป่านนี้คุณเพแกนก็คงกลายเป็นเศษเนื้อเละ ๆ ไปแล้วล่ะ”ใบหน้าของอาร์เล็ตดูมืดมนลงทันที“คุณกล้าดียังไงมาสาบแช่งคุณปู่ของฉันแบบนั้น ไอ้สารเลว!?!“ยอมรับออกมาต่อหน้าทุกคนซะว่าคุณพูดล้อเล่น!“ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณปู่ของฉันก็คงไม่ต้องเข้าไปอยู่ในโรงพยาบาลในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาหรอก!”สีหน้าของอาร์เล็ตดูเย็นชาราวกับน้ำแข็งในตอนนี้เธอรู้สึกอกสั่นขวัญแขวนเมื่อคิดว่าฮาร์วีย์อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ปู่ของเธอต้องเสียชีวิต“ฮาร์วีย์เป็นนักศิลปะป้องกันตัวนะอาร์เล็ต เขามีความแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาทั่วไปหลายเท่า เขาต้องมั่นใจที่จะช่วยคุณปู่ของคุณได้ ถึงได้ลงมือทำไปอย่างนั้น"ไคริก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับขมวดคิ้ว“ฉันไม่รู้ร
เมื่อได้ยินคำพูดของไคริ ผู้คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายคนนั้นก็ทำสีหน้าที่ดูแย่มากเห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งหมดต่างรู้ว่าผู้ชายคนนี้มีโอกาสที่จะตายสูงมาก เมื่อดูจากสภาพร่างกายของเขาแล้ว“ขอบคุณที่เป็นห่วงลุงนะ"ชายคนนั้นแค่ยิ้มให้เฉย ๆ ราวกับว่าเขารู้ว่าความตายของเขาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้“โอ้ ไคริ… หลานไม่ต้องเศร้าเสียใจกับเรื่องปู่หรอก ปู่รู้ว่ามีชีวิตก็ย่อมมีตายเป็นธรรมดา“เออจริงสิ ปู่ได้ยินมาว่าหลานถูกลอบทำร้ายในระหว่างบินมาที่นี่เมื่อไม่กี่วันก่อนนี่นา“หลานสบายดีไหม?“ปู่มีหัวไชเท้าร้อยปีอยู่สองสามหัว เอาไปกินเพื่อเพิ่มพลังได้นะ"แน่นอนว่าชายคนนี้เป็นห่วงเรื่องสุขภาพของไคริไคริยิ้ม“ขอบคุณค่ะลุง!“หนูไม่เป็นอะไรค่ะ มีคนบนเที่ยวบินเดียวกันได้ช่วยหนูเอาไว้ นั่นคือเหตุผลที่หนูยังมายืนอยู่ตรงนี้ได้"จากนั้นไคริก็ชี้ไปที่ฮาร์วีย์“หนูขอแนะนำให้ลุงรู้จักกับฮาร์วีย์ค่ะ เขาเป็นคนที่ช่วยชีวิตหนูไว้ในตอนนั้น“ฮาร์วีย์ นี่คือลุงของฉันค่ะ เวส เพแกน“ตระกูลเพแกนเป็นหนึ่งในตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกที่อยู่ในโกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ พวกเขาถือเป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับของเมืองนี้
บรืน!สิบห้านาทีต่อมาก็มีเฟอร์รารี่สีแดงคันหนึ่งเข้ามาจอดตรงหน้าวิลล่าเมื่อกระจกรถเลื่อนลงมาก็เห็นใบหน้าอันงดงามของไคริแถมเธอยังใส่แว่นกันแดดด้วย เลยทำให้เธอดูทันสมัยและงามพริ้งเป็นพิเศษไคริเหลือบมองฮาร์วีย์ก่อนจะส่งยิ้มให้จาง ๆ“เชิญค่ะคุณยอร์ก"ฮาร์วีย์ไม่มีโอกาสได้มองหน้าไคริอย่างใกล้ชิดมาก่อน...แต่เมื่อได้มองภายใต้แสงแดดอันสดใส เขาบอกได้เลยว่าไครินั้นดูสวยราวกับภาพวาด แค่ความสวยดุจเทพธิดาเพียงอย่างเดียว ก็ทำให้ตึกรามบ้านช่องพังถล่มด้วยการมองเพียงแวบเดียวได้แล้วแมนดี้ก็มีหน้าตางดงามเช่นกัน แต่ไคริก็สวยไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยทั้งสองคนนี้เป็นดั่งดอกไม้ที่สวยงดงาม เธอทั้งคู่ต่างก็มีรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดในแบบฉบับของตัวเอง ซึ่งยากจะบอกได้ว่าใครสวยกว่าใครโดยทั่วไปแล้วไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็เลือกไม่ได้หรอกว่าอยากจะได้คนไหนมากกว่ากันพวกเขาทั้งหมดคงอยากได้ทั้งสองคนนั่นแหละฮาร์วีย์สงบสติอารมณ์ตัวเองด้วยการหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนก้าวเข้าไปในรถทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็มีกลิ่นหอมภายในรถโชยเข้าจมูกทันที แล้วเมื่อมองเห็นขาอันเรียวเล็กของไคริเข้าไปอีก ฮาร์วีย์ก็อดที่จะรู้สึกวิงเวียนคล
ฮาร์วีย์ก้มศีรษะลงอย่างไม่ลังเล ก่อนจะตัดสินใจยอมแพ้ในเรื่องนี้จากนั้นเขาก็ยิ้มจาง ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปแมนดี้ทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เธอคิดว่าฮาร์วีย์ดูแปลก ๆ ไปในตอนนั้น***ในเช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฮาร์วีย์กำลังจะออกไปข้างนอกเพื่อทำการสอบสวนคนในตระกูลจอห์นก่อนที่เขาจะเดินออกไปนั้นก็มีสายโทรศัพท์เข้ามาฮาร์วีย์เหลือบมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา“คุณไม่โทรหาฉันเลยนะคะ? ฉันเป็นเพื่อนของคุณนะฮาร์วีย์"มีเสียงนุ่ม ๆ ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านหนึ่ง เธอคือไครินั่นเอง“คุณพาเทลเหรอ?”ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ เขาไม่คาดคิดว่าไคริจะโทรหาเขาในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้“คุณเรียกแต่ชื่อฉันไม่ได้เหรอคะ?” ไคริถามด้วยน้ำเสียงร่าเริง“ก็ได้ครับไคริ"ฮาร์วีย์ไม่อ้อมค้อม“คุณมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมในช่วงเช้าตรู่ขนาดนี้เหรอ?”ฮาร์วีย์รู้ดีว่าคนอย่างไคริจะไม่มีวันทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลไม่มีทางที่เธอจะแค่โทรมาเชิญฮาร์วีย์ไปดื่มชาด้วยกันเท่านั้น“บอกตามตรงนะคะว่าฉันได้สืบหาข้อมูลของคุณนับตั้งแต่วันที่เราเจอกันที่สนามบิน“ฉันได้ส่งคนไปติดตามคุณด้วย“ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร“เพราะยังไงก็ตามฉันต
แมนดี้ขมวดคิ้วหลังจากได้ยินน้ำเสียงอันชอบธรรมชองอัลม่า“ฉันไม่เคยเห็นหน้าพี่ชายเธอเลยนะอัลม่า“เลิกพยายามจับคู่ให้เราสักทีได้ไหม?”อัลม่าเงยหน้าขึ้นก่อนจะทำเสียงเยาะเย้ย“พี่ชายฉันเป็นผู้ชายที่มีความโดดเด่น! เขาเป็นลูกน้องที่นายน้อยคนโตให้ความไว้วางใจมากที่สุด!“ผู้หญิงในเมืองนี้ต่างก็อยากได้เขาเป็นแฟน!“ฉันให้โอกาสเธอก็เพราะเธอเป็นเพื่อนที่ดีของฉัน! ฉันเก็บผู้ชายที่มีความโดดเด่นเอาไว้ให้เธอโดยเฉพาะ!“ไม่มีใครได้รับโอกาสนี้หรอก!อัลม่าทำสีหน้าที่ดูหยิ่งผยอง“เธอควรจะรู้ว่าอะไรดีสำหรับเธอนะแมนดี้!”แมนดี้ทำสีหน้าเหมือนทำอะไรไม่ถูก ก่อนจะเอาหัวพิงหมอนพร้อมกับเอามือก่ายหน้าผาก“เอาล่ะพอแค่นี้ก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องทำในวันพรุ่งนี้ ฉันต้องขอตัวก่อนละนะ" แน่นอนว่าเธอไม่อยากจะโต้เถียงกับอัลม่าในเรื่องนี้“ราตรีสวัสดิ์นะ!”อัลม่ายิ้มจาง ๆ“แต่ยังไงก็ตามฉันได้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วนะแมนดี้...“ฉันบอกเขาไปว่าเธอยังเป็นสาวบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้ว่าเธอจะคบหากับไอ้ตัวโสโครกที่เป็นสามีเก่าของเธอมาสามปีเต็มแล้วก็ตาม!“อย่าทำอะไรโง่ ๆ นะ!“ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้ว่าพี่ชายฉันจะจัดการกับเข