เมื่อเห็นแม่ตนเองโมโหขนาดนี้แมนดี้ก็เป็นทุกข์เธอไม่ได้คุยกับฮาร์วีย์มาครึ่งปีแล้ว เธอยังจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งในฮ่องกงและลาสเวกัสได้แมนดี้ไม่อยากจะเชื่อว่าฮาร์วีย์พยายามจะฆ่าแม่ของเธอจริง ๆแต่การนองเลือดยังคงฉายอยู่ในหัวของเธอราวกับว่ามันเพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อวานตรรกะของเธอบอกเธอว่าถ้าฮาร์วีย์ต้องการที่จะฆ่าลิเลียน เขาคงจะไม่ปล่อยให้ตัวเองพลาดแต่เธอไม่สามารถลืมสิ่งที่เธอเห็นด้วยตาตนเองได้แมนดี้ถอนหายใจและไม่สนใจมันอีกต่อไป“เราไม่คุยเรื่องนี้กันได้ไหมคะแม่?”หลังจากที่เห็นสีหน้าที่เศร้าหมองของลูกสาวตนเอง ลิเลียนก็ยิ้มด้วยความดีใจ ดูเหมือนเธอจะรู้แล้วว่าแมนดี้คิดอย่างไร“เอาล่ะ ๆ เราอย่าพูดถึงไอ้สารเลวนั่นเลย“อ๋อ! นายน้อยบาวเออร์ชวนฉันไปทานอาหารที่โรงแรมพอทโฮลที่เพิ่งเปิดใหม่ในใจกลางเมือง เขาบอกว่าเราจะเป็นลูกค้ารายแรกเลย“ทำไมแกไม่ไปกับฉันล่ะ?”แมนดี้ส่ายหัว“หนูไปไม่ได้ หนูมีประชุม…”“แกต้องไป!“แกต้องพักผ่อนบ้าง! แกอายุยังน้อย แกควรจะออกไปหาคู่ครองที่เหมาะกับตัวเอง! แกจะทำงานหนักตลอดเวลาเพื่ออะไร?“เมื่อแกแต่งงานกับนายน้อยบาวเออร์และเขาให้ส่วนแบ่งเหมืองทองเรา
ขณะที่ซีนเธียร์กำลังจะให้แย้งลิเลียน คนขับก็เลื่อนหน้าต่างคั่นกลางลงด้วยสีหน้าไม่ค่อยดี“ซีอีโอซิมเมอร์ คุณหญิง มีรถสองสามคันตามเรามาสักพักหนึ่งแล้ว…“ผมอุตส่าห์เปลี่ยนเส้นทางแล้ว แต่พวกเขาก็ยังตามพวกเรามาตลอด…“ผมเกรงว่าพวกเขาจะติดตามพวกเรา!”แมนดี้ชะงักก่อนที่จะเหลือบมองกระจกมองหลังอย่างที่คนขับได้กล่าวไว้ รถสองสามคันที่มีป้ายทะเบียนประเทศ H กำลังตามหลังพวกเขาอย่างต่อเนื่องรถทุกคันเป็นสีดำ นอกจากป้ายทะเบียนที่โดดเด่นแล้ว วิธีการขับเป็นขบวนของพวกเขายังดูยิ่งใหญ่มากทว่า พวกเขากระจัดกระจายกันไปทันทีหลังจากที่ตระหนักว่าตัวเองถูกเปิดโปง ตอนนี้พวกเขาอยู่ทุกทิศทางและล้อมรอบขบวนรถของตระกูลซิมเมอร์ทันทีคันหนึ่งพุ่งไปข้างหน้าเพื่อปิดทาง ขณะที่อีกสองคันค่อย ๆ เข้าใกล้รถของแมนดี้สีหน้าของแมนดี้เปลี่ยนทันที เธอไม่คิดว่าจะมีใครกล้าสร้างปัญหาให้กับตระกูลฌองในมอร์ดูด้วยซ้ำแต่หลังจากที่ไตร่ตรองเกี่ยวกับสถานการณ์อยู่ครู่หนึ่ง เธอก็รู้สึกว่าสิ่งนี้เป็นสิ่งที่สักวันจะต้องเกิดขึ้นอยู่แล้วหลังจากที่หายใจเข้าลึก ๆ แมนดี้ก็สามารถสงบสติอารมณ์ได้ไม่ว่าศัตรูจะเป็นใครหรือคิดจะทำอะไร ความปลอด
หลังจากที่เห็นคนขับของแมนดี้ไม่มีความปรานี ชายผมบลอนด์ในชุดสูทหลายคนก็กระโดดลงจากรถที่ถูกกระแทกไปด้านข้างพวกเขาดูจะเชื่องช้าเล็กน้อย แต่วินาทีต่อมาพวกเขาก็เริ่มยิงใส่รถของแมนดี้ทันทีปัง ปัง ปัง!หลังจากที่กระสุนถูกยิงไปหลายนัด ยางรถด้านหลังก็ระเบิดทันใดนั้นรถก็ฉวัดเฉวียนไปตามถนนและชนทุกสิ่งขวางหน้าสีหน้าของคนขับถอดสีในขณะที่เขาพยายามควบคุมพวงมาลัยอย่างสิ้นหวังเพื่อไม่ให้รถพลิกคว่ำลิเลียนกลัวมากจนสามารถเห็นตาขาวของเธอ เธอใกล้จะหมดสติซีนเธียร์สงบกว่าเล็กน้อยแม้ว่าเธอจะหวาดกลัวอย่างยิ่งเธอผ่านประสบการณ์มามากพอสมควร แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกไล่ตามบนถนนอย่างไรก็ตาม แมนดี้โตขึ้นอย่างมาก เธอยังคงสงบและสั่งว่า “เรียกคนจากข้างหลังมาช่วยพวกเราเร็ว!“ล็อกประตูรถ!“แจ้งตำรวจด้วย!”คนขับพยักหน้า มันค่อนข้างน่าอายที่จะต้องโทรแจ้งตำรวจแต่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นเขาล็อกประตูรถอย่างรวดเร็วก่อนที่จะโทรแจ้งตำรวจชายในชุดสูทประมาณแปดคนลงจากรถด้านนอกนอกจากปืนแล้ว บางคนยังถือค้อนชนิดพิเศษอีกด้วยหลังจากที่ตระหนักว่าประตูรถถูกล็อก พวกเขาก็เริ่มทุบหน้าต่างด้วยค้อนพวกเขาเป็นมืออาชี
“ทหารชั้นสูงเหรอ? หรืออาจเทพสงคราม?!”สีหน้าของหัวหน้าอัศวินเปลี่ยนอย่างกระวนกระวายหลังจากที่เห็นคนของเขาล้มตายทีละคนเขารีบโยนซิการ์ทิ้งก่อนที่จะเดินไปข้างหน้าเขาปล่อยโฮลี่ ครอส สแลชเหมือนกัน มันทรงพลังกว่าการฟันของอัศวินทเมพลาร์ทั่วไปมากเคร้ง!ชายนิรนามเหวี่ยงดาบของเขาและฟันดาบของอัศวินหักครึ่งในทันทีฉับ!ในขณะที่อัศวินตกตะลึงด้วยความเหลือเชื่อ ชายคนนั้นก็พุ่งไปข้างหน้าและแทงดาบเข้าที่คอของอัศวินเสียงกระอักในล้ำคอของอัศวินดังขึ้นอย่างน่าสยดสยองตัวตนของเขาในดินแดนค่อนข้างจะใหญ่โต เขาไม่เคยพ่ายแพ้มาเกือบทั้งชีวิต แต่ตอนนี้เขากลับถูกฆ่าโดยไม่แม้แต่จะมีโอกาสได้สู้...อัศวินล้มลงกับพื้นด้วยความแค้นและความเหลือเชื่อ ซีนเธียร์แอบมองผ่านช่องนิ้วของเธอขณะที่ปิดตาตัวเอง เธอค่อนข้างจะประสบความสำเร็จในวงการบันเทิงของมอร์ดู ดังนั้นแน่นอนว่าเธอจะรู้จักบุคคลสำคัญ ๆ เยอะเมื่อเห็นหน้าของชายคนนั้น ซีนเธียร์ก็อึ้ง“เทพสงคราม ทราวิส ฮันต์เหรอ?”“เขามาทำอะไรที่นี่?”แมนดี้ตกตะลึง มันดูจะเกินจริงที่อยู่ ๆ เทพสงครามจะออกมาช่วยเธอ...แต่แล้วมันก็เกิดขึ้นแมนดี้ตระหนักถึงบางอย่าง‘ฝี
“เด็กดี! เด็กดีจริง ๆ!”ลิเลียน เยตส์ดูมีความสุขมากในขณะที่มองโจเซฟ บาวเออร์ตั้งแต่หัวจรดเท้า หลังจากที่นึกถึงของขวัญชิ้นหรูที่โจเซฟเพิ่งจะมอบให้เธอก่อนหน้านี้ ลิเลียนก็ปลาบปลื้มกับลูกเขยในอนาคตของเธอมากขึ้นไปอีกเธอดึงแมนดี้ ซิมเมอร์ออกจากรถทันที“เพื่อเป็นการขอบคุณคุณ ฉันและลูกสาวจะไปฟลัตเวลล์กับคุณ”“ได้เลยครับ ผมยินดีอย่างยิ่ง…”แววตาของโจเซฟเป็นประกายทันที หลังจากที่ได้รับข่าวว่าเหล่าอัศวินเทมพลาร์กำลังจะลอบสังหารแมนดี้ เขาก็รีบมาที่นี่โดยเร็วที่สุดมันเป็นโอกาสตามที่เขาคาดไว้“มา! ปกป้องซีอีโอซิมเมอร์และครอบครัวของเธอ!“ต่อจากนี้ไป พวกเขาคือแขกคนสำคัญของฉัน!“ใครก็ตามที่พยายามจะแตะต้องแขกคนสำคัญของฉันจะไม่ตายดีแน่นอน!”แมนดี้ไม่มีแรงแม้จะถอนหายใจ เธอต้องการจะปฏิเสธคำเชิญทางอ้อมของโจเซฟ แต่ในขณะนั้นเธอไม่สามารถจะพูดได้แม้แต่คำเดียวท้ายที่สุดโจเซฟก็ได้พาคนของเขามาช่วยเธอแล้วฮาร์วีย์ ยอร์กอยู่ที่ไหน?ซีนเธียร์ ซิมเมอร์เดินไปข้าง ๆ แมนดี้อย่างระมัดระวังและดึงปลายเสื้อของพี่สาวเธอ“พี่แมนดี้ ฉันว่าพี่เขยเป็นคนที่ส่งเทพสงครามมาที่นี่” ซีนเธียร์กระซิบแมนดี้ชะงัก เธอกำล
หลังจากที่ฟังเอ็ดวิน เมนโดซาแล้วฮาร์วีย์ ยอร์กก็พยักหน้าเบา ๆ ก่อนที่จะดูเอกสารอีกครั้ง“แล้วโจเซฟ บาวเออร์คนนี้ต้องการอะไร?”หลังจากที่เลื่อนโทรศัพท์ดูครู่หนึ่ง เอ็ดวินก็ตอบเบา ๆ ว่า “โจเซฟ บาวเออร์เป็นทายาทคนที่สิบสามของตระกูลบาวเออร์ ซึ่งเป็นหนึ่งในสิบตระกูลอันดับต้น ๆ ของประเทศ H ทุกคนเรียกเขาว่านายน้อยบาวเออร์ที่สิบสาม“กล่าวกันว่าเขามีโอกาสสูงที่จะได้เป็นหัวหน้าตระกูล“นอกจากเขายังมีอีกสองคนที่พอจะมีโอกาส นายน้อยคนโต เจฟฟ์ บาวเออร์ และนายน้อยที่เจ็ด แฮโรล์ด บาวเออร์”ฮาร์วีย์ขมวดคิ้ว“แค่นั้นเหรอ?”“ไม่ครับ ที่ผ่านมาหัวหน้าตระกูลบาวเออร์ยังมีตัวตนอื่นอยู่เสมอ นั่นก็คือหัวหน้าของหลงเหมิน” เอ็ดวินตอบ“สำหรับรุ่นนี้ก็เช่นกัน“พูดง่าย ๆ ก็คือ ไม่ว่าใครจะขึ้นสู่อำนาจ นอกจากจะได้เป็นหัวหน้าตระกูลแล้ว พวกเขาจะได้นั่งบนบัลลังก์ของหลงเหมินอีกด้วย“ในช่วงสองสามปีที่ผ่านมานายน้อยเหล่านี้จึงได้ทะเลาะกันในฟลัตเวลล์เพื่อตำแหน่งนี้อย่างต่อเนื่อง “เจฟฟ์ได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มผู้อาวุโสและกองบังคับคดีของหลงเหมิน ว่ากันว่าครึ่งหนึ่งของผู้นำสาขาของหลงเหมินก็สนับสนุนเขาเช่นกัน“แน่นอนว
เอ็ดวิน เมนโดซาไม่ต้องพูดอะไรอีกต่อไป ฮาร์วีย์ ยอร์กรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นลิเลียน เยตส์รู้ว่าโจเซฟ บาวเออร์รวยและเขาสนใจแมนดี้ ซิมเมอร์ เมื่อพิจารณาจากความโลภและจิตใจที่คับแคบของลิเลียน และจากที่เธอดูถูกฮาร์วีย์อย่างยิ่ง เธอจึงทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อให้โจเซฟและแมนดี้ได้คบกัน“นายได้ติดต่อไปหาทราวิส ฮันต์หรือยัง? โจเซฟแข็งแกร่งแค่ไหน?” ฮาร์วีย์ถามต่อหลังจากที่คิดถึงสถานการณ์เอ็ดวินหัวเราะอย่างขมขื่น“ผู้บัญชาการฮันต์บอกว่าเขาไม่ทันได้เจอโจเซฟ และว่าเขามีทหารชั้นสูงคอยติดตามสองสามคนด้วย“เขาไม่ได้ดูมีพิษมีภัยอะไร ทราวิสจึงจากไปทันทีที่เขาทำตามที่คุณขอเสร็จ”ฮาร์วีย์พยักหน้า เขาไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าเขามีความเกี่ยวข้องกับทราวิสและหากเขาอธิบายสถานการณ์ให้แมนดี้และคนอื่น ๆ ฟัง ลิเลียนคงคิดว่าทราวิสปรากฏตัวที่นั่นด้วยเจตนาร้ายถึงจุดนี้แล้วลิเลียนคงปฏิบัติต่อโจเซฟเหมือนลูกเขยของเธอ“มีอะไรอีกไหม?”ฮาร์วีย์ต้องการจะจิบชา แต่เขาวางแก้วลงทันทีด้วยความรู้สึกรำคาญเล็กน้อยเอ็ดวินลังเลเล็กน้อย“ตามข่าวของมอร์ดู ตอนนี้โจเซฟกำลังหารือกับสาขาที่เก้าของตระกูลฌองเกี่ยวกั
“แมนดี้…”เสียงหัวเราะที่เย็นชาดังขึ้นจากอีกฝั่งของโทรศัพท์ทันทีที่ฮาร์วีย์ ยอร์กพูดมันไม่ใช่เสียงที่อ่อนโยนของแมนดี้ ซิมเมอร์แต่อย่างใด มันเป็นเสียงเหน็บแนมและชั่วร้ายอย่างเหลือทนของลิเลียน เยตส์“ฮาร์วีย์ใช่ไหม?“ฉันรู้ว่าไม่ช้าก็เร็วนายจะต้องโทรมา ไอ้สารเลวหน้าด้าน!“นายจะบอกฉันว่านายรู้เกี่ยวกับการโจมตีในวันนี้และส่งคนมาปกป้องพวกเราใช่ไหมล่ะ?”“มันก็เป็นอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ?” ฮาร์วีย์ถามกลับ“ฉันไม่เชื่อนายหรอกฮาร์วีย์“นายไม่ต้องเสแสร้งแล้ว! ฉันรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น!”ลิเลียนหัวเราะอย่างเย็นชา“ช่วงนี้นายค่อนข้างจะอวดดีนะ!“ถ้าไม่ใช่เพราะนายยั่วยุเจ้าหญิงองค์ที่สี่ของดินแดน อัศวินกลุ่มหนึ่งจะล่าพวกเราตั้งแต่แรกทำไม?! นายเกือบจะทำให้ฉันได้ตายสมใจนายแล้ว!“ทำไมนายถึงได้ไร้ประโยชน์ขนาดนี้?!“นายไม่สามารถจัดการกับปัญหาของตัวเองได้ นายก็เลยผลักมันให้ภรรยาของนายงั้นเหรอ?!“นายยังทำให้ผู้หญิงไร้เดียงสาอย่างฉันต้องเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย!“ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ! ฉันรู้ดีว่านายเป็นคนยังไง! อย่าได้กล้าพูดว่านายส่งเทพสงครามมาปกป้องพวกเรา!“ฉันจะแฉนายถ้านายยังคงยืนกรานที่จะอวดดี!”